Και όμως υπάρχουν ακόμα Αρνητές του Κορωνοϊού

To 2020 φάνηκε να ζούμε κάτι πρωτόγνωρο, έναν πόλεμο που μας κήρυξε ένας πρωτόγνωρος ιός, που αναστάτωσε ολόκληρο τον πλανήτη! Σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα τον αντιμετώπισε από κοινού, επιστρατεύοντας τα μεγαλύτερα μυαλά της επιστήμης ώστε να περιοριστεί η μεταδοτικότητά του που τον επόμενο χρόνο μεταλλαγμένος έγινε ακόμα πιο θανατερός.

Οι ζωές όλων μας, άλλαξαν. Μέσα από την εμπειρία αυτή ο άνθρωπος εκτίμησε τη ζωή ακόμα περισσότερο αφού ο περιορισμός της καραντίνας μας δίδαξε, αυτό που απλόχερα ανέξοδα καθημερινά είχαμε, πόσο εύκολα μπορούσαμε να το χάσουμε ακόμα και από έναν λιλιπούτειο ιό σαν κι αυτόν! Κάποιοι αντί να βγάλουν αντικειμενικά, συμπεράσματα από όσα ζούσε η υφήλιος, αρνήθηκαν ακόμα και όσα έβλεπαν τα μάτια τους. Αρνήθηκαν την πραγματικότητα, εκδηλώνοντας όχι μόνο μια απάνθρωπη συμπεριφορά για όσους πάλευαν, στα κρεβάτια της εντατικής με τον ιό, αλλά και σε εκείνους που με κίνδυνο της δικής τους ζωής πάλευαν να βοηθήσουν τους πρώτους. Οι αρνητές της πραγματικότητας δεν εκδήλωσαν απλά μια ανόητη κρίση προσβάλλοντας την νοημοσύνη τους, αλλά ταυτόχρονα έδειξαν και την μικροψυχία τους σε όσους είχαν ανάγκη την συμπαράστασή μας, διασωληνωμένοι και απομονωμένοι ανάμεσα σε μελλοθάνατους! Οι «αρνητές» αυτοί κυρίως έδειξαν απανθρωπιά σε μια μερίδα εργαζομένων που ντυμένοι ασφυκτικά σαν αστροναύτες για να προφυλαχτούν από τον ιό για οχτώ ή και περισσότερες ώρες, καθημερινά έδιναν μάχη να κρατήσουν στη ζωή συνανθρώπους τους, δικούς μας ανθρώπους, γονείς, συγγενείς, φίλους και συχνά άτομα που στο παρελθόν χλεύαζαν και αδιαφορούσαν για την πανδημία! Πολλοί μετανιωμένοι από την εγωιστική συμπεριφορά, σαν βίωσαν διασωληνωμένοι την φρίκη της εντατικής, έδειξαν βαθειά μεταμέλεια για την παραπλάνησή τους, ενώ άλλοι που δεν τα κατάφεραν την πήραν βαθειά στον τάφο τους! Δυστυχώς, αντί η σχέση όλων μας με τους μαχητές αυτούς της ζωής να είναι σπλαχνική και αλτρουιστική, για τους μωρούς και τους «αρνητές της πραγματικότητας» είναι υποτιμητική και απάνθρωπη!     

Τι είναι όμως αυτός ο εγωτικός ναρκισσισμός που οδηγεί το άτομο σε τόση αλαζονεία ώστε χωρίς να είναι επιστήμονες να αμφισβητούν την επιστήμη και με τόση μωρία να επιμένουν να αυτοεξαπατώνται; Τι κάνει τον αφελή συνωμοσιολόγο τόσο απάνθρωπο και ξεμωραμένο που όχι μόνο αντιδρά στο δικαίωμα του άλλου να ζήσει υγιής, αλλά και οι ίδιοι να αδιαφορούν για την δική τους ζωή, την ζωή αγαπημένων τους ανθρώπων, συγγενικών και φίλων; Πόσο δίκιο να δώσω στους ανθρώπους που αντιδρούν στην αστυνόμευση των μέτρων, όταν αυτή επιβάλλεται για το καλό όλων; Πώς να χαρακτηρίσω τον άνθρωπο που χρειάζεται αστυνόμευση για να μην αρρωστήσει; Λίγο πολύ, ανόητοι πιστοί, μας έπεισαν να τους δικαιολογούμε για την αφέλεια και άγνοια που είχαν για τους φυσικούς νόμους, ώστε να θεωρούν τις υπερβατικές ιδέες τους υπαρκτές, όμως πώς να δικαιολογήσεις ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας όταν κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα και την αλήθεια, στα γεγονότα που διαδραματίζονται μπροστά τους, αντιδρώντας ενάντια σε εκείνους που άλλαξαν ακόμα και το προσδόκιμο της ζωής μας, πιστεύοντας, αγράμματους, ανόητους και άσχετους με την ιατρική επιστήμη που διαπρέπουν με αφέλεια στην ανοησία; Πώς να μην τους συγκρίνω με τους αχρείους ιεροεξεταστές που αμφισβητούσαν αυτό που ο Γαλιλαίος έβλεπε μέσα από την διόπτρα του και στην απουσία του Δημιουργού τους, άρχιζαν να ακονίζουν τα μαχαίρια τους… Όμοια και αυτοί οι άσχετοι «αρνητές της πραγματικότητας» αμφισβητούν όσα, με τρόμο, μικροβιολόγοι κοιτούν μέσα στα δικά τους μικροσκόπια, διαλαλώντας με αφέλεια και χωρίς ντροπή «δεν υπάρχει κορωνοϊός»…!

Όμοια θα δικαιολογούσα αυτούς τους αφελείς τον πρώτο μήνα της πανδημίας, εκείνον του Μάρτη του 2020, αφού τον συνέκριναν με την ασθένεια των πουλιών και των χοίρων, επιδημίες που καταφέραμε να ελέγξουμε επιτυχώς με τα υπάρχοντα φάρμακα και τις αντιβιώσεις ή με το εμβόλιο της γρίπης, αφού όσοι ασθένησαν δεν χρειάστηκε όχι μόνο να διασωληνωθούν σε κάποια ΜΕΘ, αλλά ούτε και να νοσηλευτούν, και έτσι το Σύστημα Υγείας άντεξε χωρίς τριγμούς. Τούτη τη θύελλα όμως είχαμε να τη ζήσουμε από τη Ισπανική γρίπη, πριν από εκατό χρόνια! Τσουνάμι σηκώθηκε στα νοσοκομεία που ασφυκτικά γέμισαν, μετατρέποντας πολλά σε νοσοκομεία αναφοράς του covid 19. Η κατάσταση των ΜΕΘ έγινε εφιαλτική, όταν καταλήφτηκαν όλες οι κλίνες και άρχισαν να δημιουργούνται λίστες αναμονής πεθαίνοντας διασωληνωμένοι ακόμα και σε απλούς θαλάμους νοσοκομείων. Γιατροί και νοσηλευτές λυγίζουν από την εξοντωτική εργασία, ντυμένοι με εκείνες τις αεροστεγείς φόρμες που καλύπτουν όλο το σώμα αφήνοντας ένα μέρος μπροστά στα μάτια, σαν μπούρκα, όπου τοποθετείται μια ασπίδα από πλεξιγκλάς. Οι νοσηλεύτριες είναι αδύνατον να αναγνωρισθούν και γι αυτό γράφουν τα ονόματά τους πρόχειρα στην πλάτη για να μπορούν να επικοινωνούν, τόσο μεταξύ τους, όσο και με τους ασθενείς, που όταν μπορούν να δουν, να γνωρίζουν ότι δεν έχουν δίπλα τους ένα ρομπότ, αλλά έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του, αλλά και για την ανάγκη της επιβίωσης, του μεροκάματου, είναι υποχρεωμένοι να ζουν τη μισή μέρα της ζωής τους υπηρετώντας όσους έχουν ανάγκη, εκεί που εμείς ακόμα και σε φωτογραφία νιώθουμε ασφυκτικά και πιάνεται η ψυχή μας. Οι εφημερίες των νοσοκομείων τραγικές και εφιαλτικές! Πραγματική ασφυξία, τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τις νοσοκόμες που όλη την ώρα βρίσκονται από πάνω τους. Οι ασθενείς περιμένουν την ώρα που θα βγουν έξω, όταν οι νοσηλεύτριες θα ξεσπούν σε χειροκροτήματα επιβραβεύοντας εκείνους που τα κατάφεραν ή χύνοντας ένα δάκρυ στα ερμητικά κλεισμένα τους σκάφανδρα όταν τυλιγμένοι με ένα σεντόνι αδειάζουν μια θέση για κάποιον που με αγωνία περιμένει στην αναμονή! Αυτό λέγεται αλτρουισμός και ανθρωπιά!

Ε, λοιπόν αυτό, οι «αρνητές της πραγματικότητας» δεν το έχουν αισθανθεί. Όχι μόνο δεν το ζουν, αλλά ούτε μπορούν να το φανταστούν! Μπορούν όμως σαν μωροί να φαντάζονται απίθανα σενάρια που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα, κυρίως όμως με την ιατρική και την επιστήμη που μεταξύ τους ανταλλάσσουν ηλίθιες απόψεις. Αντιδρούν στην ύπαρξη του ιού, λες και ζουν απομονωμένοι σε ένα μικρό χωριό που οι προεστοί τους θέλουν να τους κοροϊδέψουν… για να τους περιορίσουν την ελευθερία και να τους κλείσουν στο σπίτι! Γιατί άραγε… Ποιος έχει συμφέρον από αυτό; Δεν τίθεται καμιά τέτοια ερώτηση, ποιος άλλωστε θα μπορούσε από αυτούς να απαντήσει όταν το μόνο επιχείρημα που φέρουν δυσανασχετώντας είναι εκτός από την ελευθερία, ότι τους φιμώνουν με τη μάσκα και τους εξαναγκάζουν να κάνουν εμβόλια για να τους μεταφυτεύσουν τσίπς παρακολούθησης ή να τους μεταδόσουν… τον καρκίνο! Ενοχοποιούν πρόσωπα σαν τον Nick Gates, που απορημένος βρίσκεται στο στόχαστρο τέτοιων ηλιθίων ατόμων, φτάνοντας να τον κατηγορούν ακόμα και ότι χρηματοδοτεί προγράμματα για την μείωση της φωτεινότητας του ήλιου! Επιτίθενται σε επιστήμονες και επιστημονικά επιτεύγματα που κάνουν εύκολη τη ζωή μας, σαν το G5 που υπόσχεται να κάνει εφικτότερη την επικοινωνία ανάμεσά μας και τη ζωή μας καλύτερη! Κατασκευάζουν σενάρια με το ανύπαρκτο μυαλό τους ότι μέσα στα εμβόλια καταποντίζουν τσιπάκια ή ακόμα τους μολύνουν με αρρώστιες για να πουλάνε φάρμακα οι εταιρίες ή σατανικά τους σπρώχνουν στον… Αγύριστο με το 666! Τις μέρες αυτές αντελήφθην πέραν πάσης αμφιβολίας ότι μαζί με την εξάπλωση της πανδημίας του covid 19, μια ακόμα ιδεαλιστική πανδημία σαρώνει τα μυαλά των αφελών. Το διαδίκτυο, είναι αλήθεια, ανοίγει τους ορίζοντες αυτών που έχουν προοπτική στη γνώση του μέλλοντος, όμως στους αδαείς σαν ιός της πληροφορικής τους μολύνει σαν τα πρόβατα που κολλούν το ένα πίσω από το άλλο, όταν σαν μηρυκαστικά αναμασούν την ίδια ανοησία, στέλνοντας ο ένας στον άλλον κείμενα με του κόσμου τις ανοησίες, αντιγράφοντας ηλιθιότητες από κάθε τυχάρπαστο βλάκα που είτε θέλει να τους κοροϊδέψει για να γελάει από πίσω τους ή έχοντας άλλους ιδιοτελείς επιχειρηματικούς σκοπούς να βλάψουν τους ανταγωνιστές τους, βρίσκοντας εύκολα στο διαδίκτυο τα θύματα που σαν βαποράκια ανταλλάσσουν ο ένας με τον άλλον την βρόμικη δουλειά τους!

Είχε δίκιο ένας φίλος μου που πριν λίγες μέρες μου έλεγε:

Τελικά ο κορωνοιος δεν είναι ιός πού δοκιμάζει μόνο τούς πνεύμονες... δοκιμάζει συνειδήσεις, συμπεριφορές, ακεραιότητα χαρακτήρα, παιδεία...

Πόσοι είχατε τέτοιες ευαισθησίες; Πόσοι ρίξατε μια συμπονετική ματιά στον διπλανό σας που υποφέρει σε μια εντατική ή στις εργαζόμενες νοσηλεύτριες που κάτω από αντίξοες συνθήκες κάνουν την υπέρβαση στον συνάνθρωπο που συχνά είναι ο πατέρας μας ή η μάνα μας… Νοιάζεστε μόνο για τον εαυτούλη σας που η τύχη του τα έφερε έτσι ώστε το μόνο του πρόβλημα είναι ο καφές, η γκόμενα και η διασκέδαση! Ο αλτρουισμός είναι συνώνυμο της ανιδιοτέλειας και αντίθετος του εγωισμού, στον οποίο το άτομο επιδιώκει μόνο το προσωπικό του συμφέρον, συχνά σε βάρος των άλλων. Είναι εγωιστικό ακόμα και όταν διαπιστώσεις ότι η διασπορά συνεχίζεται, μολύνει και σκοτώνει, εσύ να λες «ας φορέσουν μάσκα αυτοί που φοβούνται. Προστατεύοντας αυτοί τους εαυτούς τους και τους άλλους, προστατεύουν και μένα»! Κάποιοι άλλοι όμως ακόμα δεν κατάλαβαν ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο, όχι μόνο εμείς στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν φταίει ο Κούλης ο γκαντέμης σε αυτό, ούτε ο Τραμπ της Αμερικής και ο Μπολσονάρο της Βραζιλίας που εκτόξευσαν τα θύματα στη χώρα τους σε δυσθεώρητα ύψη. Κάποιοι «αρνητές» ακόμα και ηγέτες της χώρας τους, πέθαναν, όπως ο Μαγκουφούλι της Τανζανίας ή κόντεψαν, όπως ο Τζόνσον της Βρετανίας που φτηνά την γλίτωσε. Οι νεκροί παγκοσμίως ξεπέρασαν τα τρία εκατομμύρια και ιός ακόμα δεν τιθασεύτηκε, παρόλο τα σκληρά μέτρα και την ανακάλυψη του εμβολίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Π.Ο.Υ., όπως τόνιζα σε ανάρτηση πέρσι στις αρχές του Μάη στον Τετραφάρμακο, θα έπρεπε να είχαμε το πολύ σε ένα χρόνο λιγότερους από 1000 θανάτους. Ξεπεράσαμε τους 10.000 και μάλιστα με αυστηρά μέτρα και καραντίνα! Έστω και τώρα, κάποιοι πρέπει να το παραδεχτούν: η βλακεία τους νίκησε γελοιοποιώντας τους, ακόμα δεν κατάλαβαν ότι πρέπει να κρυφτούν.

Εκατομμύρια άλλοι δοκίμασαν τις αντοχές τους και με την βοήθεια της ιατρικής και της νοσηλείας, πλάι σε ήρωες νοσηλευτές, κατάφεραν να βγουν νικητές, όμως με ραγισμένο ηθικό, νοιώθοντας πραγματικά την αίσθηση αλτρουισμού αυτών που τους περιέθαλψαν. Τούτες τις μέρες ο κόσμος χωρίστηκε στα δυο: σε εκείνους που πιστοί στην επιστήμη φέρονται σαν άνθρωποι, όπως γιατροί, νοσηλευτές και όσοι προστατεύουν αλλήλους από την διασπορά, ενώ κάποιοι άλλοι εγωιστές και ναρκισσιστές με ιδιαίτερα χαμηλό πνευματικό επίπεδο, σαν αλαζόνες ξεροκέφαλοι και ανόητοι περιοπής φέρθηκαν απάνθρωπα σαν λύκοι. Σαν λύκοι, σύμφωνα με το λατινικό γνωμικό «Homo homini lupus» («Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος»), αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπό τους! Όταν τέτοια ανεύθυνα άτομα βρίσκονται ανάμεσά μας και κυκλοφορούν ελεύθεροι ας μην απορούμε που ζούμε σε έναν τέτοιο απάνθρωπο κόσμο ξεχνώντας την ρήση του Μπακούνιν.

Όμως ας κάνουμε ένα βήμα πέρα από τον προσωπικό αλτρουισμό που αφορά το πνευματικό επίπεδο και τις ηθικές αρχές του ατόμου και ας αναφερθούμε, γενικά, στον συνταγματικό αλτρουισμό που τούτες τις μέρες αφορά τον παγκόσμιο πληθυσμό, μιας και αναφερόμαστε σε πανδημία όπου ο ιός διασπείρεται από χώρα σε χώρα. Θα απευθυνθώ περισσότερο στους νεότερους, τους υγιέστερους και τους λιγότερο ευπαθείς. Ακριβώς σε αυτούς έπρεπε να στηριχθούν οι γηραιότεροι, και οι αδύνατοι με παρακείμενα νοσήματα, ώστε να αισθανθούν ασφαλείς και προστατευμένοι! Πρόκειται για μια διαχρονική τακτική όπου οι νεότεροι γίνονται υπεύθυνοι για την υγεία των γηραιότερων, οι πιο υγιείς για τους ευπαθείς, γενικά και συνολικά για το άτομο έναντι του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό λέγεται πολιτισμός!

Η ανεύθυνη συμπεριφορά, με τα κορωνοπάρτυ, οι ανεξέλεγκτες συναθροίσεις παγκοσμίως και οι ανόητες διαμαρτυρίες, παίρνουν μια μορφή εγκληματικού χαρακτήρα που τους διαφοροποιεί από όλους τους υπόλοιπους που πραγματικά νοιάζονται υπεύθυνα για τον διπλανό τους. Οι κυβερνήσεις, άσχετα από τον κοινωνικό τους χαρακτήρα και την πολιτική τους τοποθέτηση, δεξιές ή αριστερές, έχουν χρέος απέναντι στον πολίτη να προστατέψουν το εθνικό σύστημα υγείας ώστε να περιθάλψουν αυτόν που πραγματικά έχει ανάγκη. Η φροντίδα, και ο εξορθολογισμός της κοινωνικής ζωής είναι αλληλένδετος με τον ατομικό αλτρουισμό που όλοι, σαν σύνολο, πρέπει να αποδεχτούμε! Στην πραγματικότητα οι περιορισμοί και η λογική της επιτήρησης και συνακόλουθα της αστυνόμευσης δεν αφορούν τις ατομικές ελευθερίες, αλλά την απόσταση μεταξύ των σωμάτων, προκειμένου να διακοπεί η ιική διασπορά. Η παραπληροφόρηση και η πνευματική ανεπάρκεια φαίνεται να διαμορφώνει μια νέα και ανήθικη μορφή κοινωνικής σχέσης που οπισθοδρομεί την τρέχουσα ηθική και μας γυρνάει αιώνες πίσω. Την ηθική αυτή και τις κοινωνικές και πολιτιστικές συνέπειες που αναδεικνύονται από την ανθρώπινη αυτή συμπεριφορά σίγουρα θα μας απασχολήσουν στο κοντινό μέλλον και η ανθρωπολογία πρέπει να ρίξει το βάρος και σε αυτήν την πανδημία που μολύνει εγωτικές συνειδήσεις ατομιστικού χαρακτήρα. Να, γιατί ανάμεσα στους συνωμοσιολόγους με αυτήν την ανήθικη συμπεριφορά βρίσκονται φανατικοί θρησκόληπτοι και ακροδεξιοί που δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους παρά μόνο για την ατομική τους λύτρωση και την εφήμερη καλοπέρασή τους σε βάρος των υπολοίπων! Ο θρησκευτικός φανατισμός πάντα ταυτιζόταν με τον φανατισμό στην πολιτική, τον φασισμό δηλαδή.