1 Ιουν 2011

Αγάπη: η φενακισμένη ηθική του χριστιανισμού


Στις δυο προηγούμενες αναρτήσεις είδαμε τους κινδύνους που κρύβουν οι δυο ψυχολογικές τάσεις του ανθρώπου όπου η μια μας πισωγυρίζει στην ζωώδη φύση μας και η άλλη αναδεικνύοντας το μεγαλείο μας, όχι και λίγες φορές, μας ξαναφέρνει κι αυτή πίσω. Μας κάνει απάνθρωπους, λες και δεν πέρασε μια στιγμή από τότε που σαν κοπάδι φιλονικούσαμε για την τροφή. Να γιατί ο άνθρωπος δυσκολεύεται τόσο πολύ να ξεκολλήσει από το παλιό και να δεχτεί το νέο που θα τον οδηγήσει σε άλλο εξελικτικό και συνειδησιακό επίπεδο. Η πάλη ανάμεσα στην ενστικτώδη και την ορθολογιστική σκέψη τροφοδοτείται και από το Σύστημα που οι εξουσιαστές έχουν συμφέρον να διαιωνίσουν την παθολογία αυτή, να μεγεθύνουν τις αντιθέσεις και να κάνουν τον άνθρωπο, έρμαιο των επιθυμιών τους, ώστε να τον στρεβλώσουν διανοητικά και να τον απομονώσουν από τον πραγματικό του κόσμο.

Τότε η λογική στρεβλώνεται και ο μύθος αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο της ιστορίας.

Η ιστορία μυθοποιείται. Αλλού αποκρύπτεται κι αλλού διαστρεβλώνεται. Οι εξουσιαστές επενδύουν σε μια φενακισμένη μορφή της πραγματικότητας. Έτσι μπορούν να τον ελέγχουν και να τον εκμεταλλεύονται.

Η αλλοτρίωση είναι πολυδιάστατη και επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους. Ο πιο συνηθισμένος είναι αυτός της πίστης όπου ο πιστός αποξενώνεται από τον κόσμο του και σαν χαμένος είναι έτοιμος να υποδουλωθεί στον εξουσιαστή… αμετάκλητα και άνευ όρων! Τότε ο άνθρωπος γίνεται μέρος του συστήματος. Δεν αναζητά την αλήθεια, δεν αμφιβάλει, δεν βάζει ερωτήματα, δεν αναζητά το ιστορικό στοιχείο ενώ η επιστημονική μεθοδολογία κρίνεται ελλιπής, επισφαλής και επιζήμια. Συχνά καταδικάζεται, όπως τότε στον Μεσαίωνα!

 

Η πιστός γίνεται ευκολόπιστος, καταπίνει την τροφή αμάσητη, γίνεται έρμαιο του μύθου και ο μαζοχισμός όργανο της ταξικής κυριαρχίας. Το έχουμε πει κι άλλη φορά και θα το ξαναπούμε: Η σχέση του σ’ αυτό το απάνθρωπο κοινωνικό σύστημα είναι σχέση αλτρουιστική, γιατί το σύστημα, όπως φαίνεται, φέρεται με αλτρουισμό στις υπνωτισμένες και αλλοτριωμένες μάζες των ανθρώπων, όπως ένας σαδιστής στο μαζοχιστικό του ταίρι! Με αυτόν τον τρόπο τα παγκόσμια διευθυντήρια ελέγχουν τις εξαθλιωμένες μάζες των λαών που αποδέχονται την πνευματική τους εξαθλίωση. Πώς αλλιώς να δικαιολογηθεί η συμπεριφορά του πιστού απέναντι στην Εκκλησία που βάναυσα καταπιέζει την συνείδηση και την ελευθερία του…

Η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου κατάφερε να μετριάσει αυτήν την καταπίεση, όμως ιδεολογικά καταπιέζεται ακόμα χωρίς να το αντιλαμβάνεται. Όπως τότε, τον Μεσαίωνα, που η καταπίεση ήταν κατάφορη ενώ αυτός απολάμβανε την προστασία που υποτίθεται του πρόσφερε η Εκκλησία. Τότε ο πιστός δεν αναζητούσε την αλήθεια. Δεν είχε το δικαίωμα και το χειρότερο ήταν που πίστευε ότι μόνο η Εκκλησία κατείχε την αλήθεια αυτή που βρισκόταν μέσα στα ιερά βιβλία. Κάθε απομάκρυνση από αυτήν ήταν αποστασία από το θεό. Όπως στον ισλαμισμό σήμερα: Αποστατείς από το θεό, άμα πας κόντρα στους ιμάμηδες ή σαν το δόγμα της pax Americana: όποιος δεν είναι σύμμαχός μας είναι τρομοκράτης!

 

Όχι φίλοι μου, ο Μεσαίωνας για τους περισσότερους δεν πέρασε. Βρίσκεται εδώ.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα τον αναπαράγει χαλκεύοντας την ιστορία, με προσηλυτισμό και με διαπαιδαγώγηση που έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με το Σύνταγμα της χώρας. Οι θετικιστικές επιστήμες διδάσκονται στα πανεπιστήμια, όμως σε θέματα πίστης η επιστημονική μεθοδολογία αποκρύπτεται επιμελώς σαν σκουπίδι που βιαστικά κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ναι, αυτό είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα που ακολουθεί μια διττή αλήθεια και διαστρεβλώνει την πραγματικότητα.

Έχουμε χρέος να αποκαλύψουμε την αλήθεια αφού η Εκκλησία με την αρωγή του κράτους, που την θεσμοποιεί σαν επίσημη θρησκεία,  συνεχίζει να μονοπωλεί τον τίτλο ότι ο χριστιανισμός είναι η «θρησκεία της αγάπης» και η ηθική τάχα εκπορεύεται από το θεό. Από την άλλη, η επίσημη Εκκλησία αποφεύγει να δώσει ακόμα και μια συγνώμη στα θύματά της, πιστεύοντας ότι έτσι θα ξεχαστούν ή δεν θα μαθευτεί ποτέ η αλήθεια. Τα εγκλήματα θα μείνουν στο σκοτάδι!

Αιώνες ολόκληρους μονοπωλούσε τα ψέματα αυτά διαστρεβλώνοντας τους αδαείς πιστούς ότι επιτελεί έργο κοινωνικό, το πιο ιερό χρέος απέναντι στον άνθρωπο!

Ω, τι ψέμα! Τι θρησκευτικός αμοραλισμός!

Καιρός να απομυθοποιήσουμε την ιστορία και να αποκαλύψουμε την δυσωδία που εκλύει ακόμα το μακροχρόνιο εκπαιδευτικό μοντέλο που υιοθέτησε το Σύστημα, ώστε μέσα από τη θρησκεία, να ελέγχεται η συνείδηση του πιστού και να υποτάσσεται αγόγγυστα σ’ αυτό, ερμηνεύοντας τον κόσμο ιδεαλιστικά ή έτσι όπως βολεύει το σύστημα.

 

Στις δυο επόμενες αναρτήσεις θα αποκαλύψουμε ό,τι με επιμέλεια έκρυψαν οι υποκριτές: εγκλήματα που ανώδυνα πέρασαν στις συνειδήσεις των πιστών προκειμένου να θωρακίσουν την πίστη τους. Οι τιμωρίες με βασανισμό και οι εκτελέσεις πάνω στην πυρά δεν γίνονται για να σώσουν την ψυχή του άθεου ή του αιρετικού, αλλά από μίσος και εγωισμό, ώστε από τη μια να καταδικάσουν τον αλλόπιστο και από την άλλη να κατατρομάξουν τον πιστό. Μια κίνηση, δυο σκοποί! Το χάπι με υποκρισία χρυσώνεται! Πονάνε κι αυτοί όταν ακούν τις τελευταίες βάναυσες κραυγές και μυρίζουν τη σάρκα του κατάδικου που ψήνεται στο πυρ το εξώτερον!  

Τα πιο κάτω είναι εκτεταμένα αποσπάσματα από το βιβλίο μου «Χαλκεύοντας την Ιστορία» (Από τα βασανιστήρια στην ψυχολογία της συμπόνιας και της ταύτισης σελ.381-383) ώστε να δέσουμε τις δυο προηγούμενες αναρτήσεις με τις δυο επόμενες.

 

«Το θέμα της ηθικής, μπορεί να αφορά την πολιτική ηγεσία, τουλάχιστον στο θέμα της καταστολής του εγκλήματος, όμως αν η θρησκεία επιμένει να υποστηρίζει ότι αυτή έχει θεία και υπερφυσική προέλευση, τότε αναμφίβολα της αναλογεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Τις φωτιές άλλωστε που κατέκαιαν «μάγισσες» και αιρετικούς δεν τις άναβε η πολιτεία αλλά η θρησκευτική ηγεσία. Το ποίμνιο της Εκκλησίας, επίσης, δεν υποστήριζε μόνο τη θρησκευτική ηγεσία αλλά και την πολιτική, γι’ αυτό και η τελευταία ήταν αναγκασμένη να καλύπτει το παπαδαριό. Την εποχή εκείνη, άλλωστε, αυτό ήταν ισχυρότατο γιατί καλυπτόταν πίσω από την αφέλεια των πιστών που η ίδια καλλιεργούσε. Ο λόγος της ήταν νόμος γιατί απέρρεε κατευθείαν από το θεό.

Για το μαρτυρικό θάνατο του Ρομπέρτο Φρανσουά Νταμιάν, που θανατώθηκε βασανιστικά, παρατείνοντας το σωματικό του πόνο με ανήκουστες μεθόδους πάθους και σαδισμού που ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία, παρά τη σύλληψή του για απόπειρα δολοφονίας του Λουδοβίκου ΙΕ,΄ κατηγορήθηκε από άλλους σαν όργανο των Ιησουϊτών και από άλλους σαν όργανο των παπικών Γιανσενιστών».

 

«Για τα βασανιστήρια δε χρειαζόταν ιδιαίτερη θεολογική και φιλοσοφική δικαιολογία. Σαν θεσμός της κοινωνικής πρακτικής έγινε τρόπος ζωής που δεν ξένιζε πια και ομολογούταν ωμά, όπως στο άρθρο 165 της Ιερής Εξέτασης στην Ισπανία όπου ο Τουρκοεμάδας δίνει οδηγίες ανάκρισης για τους αιρετικούς. Να τι έλεγε ο ελεεινός ιεροεξεταστής.

«Αν ο αιρετικός ομολογήσει το αμάρτημα του ύστερα από τα βασανιστήρια πρέπει να επικυρώσει την ομολογία του μέσα σε τρεις μέρες. Αν την επαναλάβει θα τιμωρηθεί ως αιρετικός (θα καεί ζωντανός). Αν αρνηθεί θα επαναληφθούν τα βασανιστήρια. Αν ο αιρετικός ομολογήσει μπροστά στην πυρά ξαναγυρίζει στην Ιερά εξέταση για να αποκηρύξει. Αλλά δεν αρκεί η αποκήρυξη. Πρέπει να αποδείξει ότι η αποκήρυξη είναι ειλικρινής. Θα χρειαστεί γι αυτό να αποκαλύψει συνενόχους του, να γίνει ο ίδιος διώκτης «αιρετικών» και κυρίως βασανιστής». (Michel Ternisien, Daniel Barcy, La Torture, Paris 1980, σελ. 64. Παρατίθεται από Κυριάκο Σιμόπουλο «Βασανιστήρια και Εξουσία» σελ. 324 σημ. 62).

Την εποχή του μεσαίωνα λοιπόν κάθε χειρισμός απαιτούσε θρησκευτική κάλυψη.

Λέγεται πως οι βασανισμοί και οι θανατώσεις δε γίνονταν με οργή και μίσος για τον άνθρωπο, αλλά με θλίψη, για το καλό της αθάνατης ψυχής του θύματος.

Έχω την εντύπωση πως τέτοιες αντιλήψεις απέχουν πολύ από την πραγματικότητα δείχνοντας το μέγεθος του ψεύδους και της υποκρισίας.

Τα λόγια του Τουρκοεμάδα ξεχειλίζουν οργή για τον αιρετικό, που μόνο για την αθανασία της ψυχής του δεν ενδιαφέρεται. Η λογική που επιβάλλει τέτοια τακτική απέναντι στην απόσπαση ομολογίας του αιρετικού δείχνει ότι ο επαίσχυντος ιεροεξεταστής ήταν σταθερά εστιασμένος στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Επιδιώκοντας με κάθε μέσο την προσωπική επιτυχία, ο Τουρκοεμάδας ήταν ένας καριερίστας ανακριτής που, έμεινε στην ιστορία σαν ο ιεροεξεταστής με τις 20000 καταδικαστικές αποφάσεις.

Όταν η εξουσία αφαιρεί μία ζωή, αποδίδοντας δικαιοσύνη, μπορεί μεμονωμένα κάποιος να χύσει ένα δάκρυ. Όταν η θρησκευτική ηγεσία όμως αφαιρεί μία ζωή, αποδίδοντας δικαιοσύνη απέναντι στο θεό, δεν επιτρέπεται κανείς να θλιφτεί γιατί θα υιοθετούσε την παραβίαση στην καρδιά του! Αντίθετα, μάλιστα, στην περίπτωση αυτή, ο πιστός, πρέπει χωρίς ευσπλαχνία να αντιμετωπίζει το θάνατο του παραβάτη, όπως ακριβώς διδάσκει η Καινή Διαθήκη.

«Αν παραβεί κάποιος το νόμο του Μωυσή θανατώνεται χωρίς ευσπλαχνία, με την κατάθεση δύο η τριών μαρτύρων» («Προς Εβραίους» επιστολή 10.28). Οι χριστιανοί ας μη θεωρήσουν ότι εξαιρούνται από την εντολή αυτή, αφού ο συγγραφέας, προς χριστιανούς και Εβραίους απευθύνεται, χωρίς να καταδικάζει την αντίληψη αυτή».

 

«Παραδόξως, Ιπποκράτης και δήμιοι του Βυζαντίου χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία. Ο πρώτος για να ανακουφίζει τον άνθρωπο απ’ τους πόνους και οι δεύτεροι για να τους αυξάνουν και να κάνουν ανυπόφορη τη ζωή του, όσο κράταγε αυτή.

Μαχαίρια, οστεολαβίδες, καθετήρες, τρυπάνια, πριόνια και βελόνες είναι εργαλεία που μπορούν να ανακουφίσουν τον άνθρωπο αλλά και να τον κάνουν τόσο δυστυχή και απελπισμένο για την υπόλοιπη ζωή του, μέχρι να του την στερήσουν κι αυτή.

Πολλά από τα εργαλεία βασανισμού που χρησιμοποίησε, η Δύση και η Ανατολή, ήταν ήδη επινοημένα. Άλλα από την αρχαιότητα και άλλα από τους Ρωμαίους. Όμως επί χριστιανικής επικυριαρχίας, αντί να παρατηρηθεί κάποιος εξανθρωπισμός, τουλάχιστον στο θέμα των βασανισμών που η ηγεσία σαν μέσο ανάκρισης χρησιμοποιούσε, όχι μόνο δεν παρατηρήθηκε, αλλά η αρρωστημένη τους φαντασία επινόησε ακόμα χειρότερα. Λογής-λογής απάνθρωπα όργανα και εργαλεία για να πολλαπλασιάζουν το σωματικό πόνο και να τον κάνουν αβάσταχτο! Ρινολαβίδες, χειλοστρόφια, ποδοστράβες και δακτυλήθρες, φούρκες, πουλάρια, ξυλοπάπουτσα και ανατριχιαστικοί τροχοί είναι λίγα από τα εργαλεία και τα επινοήματα που δεν προκαλούσαν μόνο αβάσταχτο πόνο και βασανιστικό θάνατο αλλά πρόδιδαν εκτός από το μίσος και την κακία, τη δαιμονική φαντασία εκείνων που τα επινόησαν!»

 

«Έχει λεχθεί ότι ο δήμιος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της μεσαιωνικής κοινωνίας, γιατί με το φόβο, δε σωφρόνιζαν μόνο τον άνθρωπο, αλλά συγκρατούσαν ηθικά ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία. Ο δήμιος, το μεσαίωνα, ήταν η ρομφαία καταστολής, όχι μόνο της πολιτικής εξουσίας αλλά και της θρησκευτικής.

Ο δήμιος δεν ήταν μόνο το δεξί χέρι του μονάρχη που τρόμαζε και καταδίκαζε τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά κυρίως ο τρόμος της Εκκλησιαστικής Αρχής, που ενώ καταδίωκε με βία τους αιρετικούς, μπορούσε να δικαιολογηθεί ότι τα κολαστήρια βρίσκονταν στην αρμοδιότητα της πολιτικής εξουσίας.

Η παπική Εκκλησία για παράδειγμα, πιστή στη «θεωρία των δυο ξιφών» και μάλιστα με τη «Βούλα» πίστευε ότι η πολιτική εξουσία έπρεπε να υπηρετεί την Εκκλησία παντοιοτρόπως.

Η “Unam Sanctam” είναι ένα από τα κυριότερα έγγραφα του μεσαίωνα, που σαν παπική βούλα, ο πάπας Βονιφάτιος Η΄ (1294-1303) εξέδωσε σαν νόμο, στηριζόμενος στο περί δυο μαχαιριών 22.38 εδάφιο του Λουκά. «Το πνευματικό ξίφος πρέπει να χρησιμοποιείται από την Εκκλησία και το κοσμικό, υπέρ της Εκκλησίας, από το Βασιλέα και τους στρατιώτες». Αυτή η αρχή ήταν παλιά. Ο πάπας Γρηγόριος Ζ΄ (1073-1085) έλεγε: «Δύο ξίφη άφησε ο θεός στη γη το ένα στον πάπα, το άλλο στον αυτοκράτορα, για την προστασία της χριστιανοσύνης», ενώ από τον επίσκοπο του Κλαιρβώ, Βενάρδο, υποστηριζόταν ότι «Και τα δυο ξίφη ήταν της Εκκλησίας. Το πνευματικό πρέπει να χρησιμοποιείται από την Εκκλησία και το υλικό υπέρ της Εκκλησίας» (Βλέπε «Εκκλησιαστική Ιστορία» Β. Στεφανίδη σελ. 510)».

 

Ένας πρόλογος ήταν μόνο φίλε αναγνώστη. Τα φριχτά εγκλήματα που θα ακολουθήσουν στις επόμενες δυο αναρτήσεις θα δείξουν την υποκρισία της θρησκείας που αυτοαποκαλείται «θρησκεία της αγάπης». Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να πιπιλούν την καραμέλα ότι τάχατες αυτοί είναι πιστοί κάποιας θρησκείας που σέβεται τον άνθρωπο, ότι τον αγαπούν κι απεχθάνονται το μίσος, προτρέποντας εμάς «να αγαπάμε αλλήλους» και οι ίδιοι να μας εχθρεύονται όπως τότε. Μόνο που σήμερα δεν μπορούν να μας κάψουν! Μπορεί η διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μας προστατεύει, όμως χωρίς εκείνη την επανάσταση του Διαφωτισμού ο άνθρωπος θα ήταν έρμαιο κάθε διαστρεμμένου θρησκευτικού ηγέτη. Αυτό και μόνο αρκεί για να αντιληφθούμε ότι ακόμα και σήμερα η ελευθερία της συνείδησης, όσο αυτή επιτρέπεται, είναι κατάκτηση αιματηρών αγώνων. Δεν μας δόθηκε. Κατακτήθηκε σε πείσμα του δόγματος και της θρησκοληψίας εκείνων των ανθρωπάριων που ακόμα καλούνται άνθρωποι και το εκπαιδευτικό μας σύστημα τους καλύπτει αποκρύπτοντας ή διαστρεβλώνοντας την ιστορία. Η ασυλία τους όμως δεν θα είναι παντοτινή! Η αλήθεια θα μαθευτεί και τα προσωπεία θα πέσουν!

35 σχόλια:

κούλης είπε...

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ. ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ ΜΑΣ !!!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

όταν γράφεις, θέλω να σε διαβάζω με πολύ προσοχή. τούτες τις μέρες είμαι και κουρασμένη και διαρκώς νυσταγμένη λόγω έλλειψης ύπνου. θα ξαναπεράσω μόλις θα νοιώσω πως αντιλαμβάνομαι κάθε σου λέξη.

σε φιλώ γλυκά

Άθεος είπε...

Τα δυο πιο πάνω σχόλια ήρθαν ακριβώς την ώρα που τα επιθυμούσα και λίγο πριν απογοητευτώ ότι τελικά ο «έλληνας» δεν διαβάζει, δεν προβληματίζεται, γενικά αδιαφορεί!
Βλέποντας σε σχετική σελίδα με «άθεους» στο facebook όπου ανάρτησα και το κείμενο αυτό, μια φράση ξεκάρφωτη και ασύνταχτη για το αν ο σύντροφός μας είναι πιστός, μέσα σε λίγη ώρα μάζεψε 100 σχόλια και το κείμενο αυτό… κανένα! Εσείς γιατί λέτε;
Γιατί κανένας δεν το διάβασε!
Προτιμούμε ένα σχόλιο που διαβάζεται στο πόδι, κι ας είναι και χαζό, παρά μια μελέτη που απαιτεί έστω και πέντε λεπτά διάβασμα!
Μου φαίνεται το «ξύπνημα» δύσκολη υπόθεση φίλοι μου!

Σ’ ευχαριστώ Μάρκο για την προτροπή!

Και σε σένα Λύχνε, καλή ξεκούραση! Με έπεισες ότι διάβασμα κοιμισμένο δεν θέλεις και το εκτιμώ αφάνταστα αυτό!
Ευχαριστώ και σε σένα την αφοσίωσή σου και την προσοχή σου σε ό,τι γράφω!

zoyzoy είπε...

Αν συνεχίσεις όπως λες και τις δύο επόμενες αναρτήσεις με βασανιστήρια θα το σκεφτώ πολύ να σε διαβάσω.
Έκανα την καρδιά μου πέτρα και τα διάβασα στο βιβλίο σου δεν θέλω να υποβληθώ και δεύτερη φορά σ'αυτό το μαρτύριο.
Μετά απ'αυτές τις περιγραφές πιστεύω ότι ο μεσαίωνας ήταν η χειρότερη εποχή για τον άνθρωπο ούτε να τον σκέφτομαι δεν θέλω.

Αυτήν την περίοδο διακρίνω και'γω μια αποστροφή των αναγνωστών γενικά για ότι τους προβληματίζει.
Σημείο των καιρών πιστεύω!

Καλό Μήνα εύχομαι με θαλασσινά!

Μαύρο Μέλι είπε...

πάντα είχα την εξής απορία: η λέξη ''αγάπη'' δεν υπήρχε πριν την έλευση του χριστιανισμού; κι αν υπήρχε,ποιο το περιεχόμενό της ακριβώς; δεν ρωτάω καθόλου ρητορικά! απλά ανέκαθεν είχα την εντύπωση πως οι χριστιανοί εξισώνουν την έννοια της αγάπης με αυτήν την εκδίκησης και του βαθέος μίσους-σαν να λένε δηλαδή ''εμείς είμαστε οι σωστοί,οι ενάρετοι,οι αγαθοί,οι πράοι,οι αγαπημένοι του θεού,οι άκακοι και όποιος δεν είναι σαν και εμάς ,ας υποφέρει,ας τιμωρηθεί,ας εξαφανιστεί''. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει αγάπη που χωρίζει...πάντως θα ήθελα να μου απαντήσεις σ'αυτό Αποστόλη,θα ήθελα να ξέρω τη γνώμη σου. Ευχαριστώ προκαταβολικά.

Άνεμος είπε...

Ναι, Αποστόλη. Δύσκολη υπόθεση το ξύπνημα... Μεγάλη κουβέντα, αλλά δεν την ανοίγω και λόγω χρόνου, αλλά κι επειδή είναι ΚΑΙ εκτός θέματος. Καλησπέρα!

Άθεος είπε...

Zoyzoy μάλλον υποπτεύομαι ότι θα χαθούμε!
Εσύ διάβασες αυτά ακριβώς που εγώ αποφάσισα ότι πρέπει να τα διαβάσουν κι εκείνοι που δεν διάβασαν το βιβλίο. Μπορεί να μην το διαβάσουν ποτέ, ε να μην μάθουν και μια πλευρά της ιστορίας που τους αποκρύφτηκε;
Ξέρω, είναι σκληρό, αλλά έχουμε χρέος να μάθουμε πού οδηγεί η συγκίνηση και η ταύτιση, ακόμα κι όταν ο άνθρωπος υψώνει το βλέμμα του ψηλά… κι εκεί που θα περιμέναμε να εξευγενιστεί από το ζώο, επιστρέφει στην αγελαία συμπεριφορά με περισσότερη επιθετικότητα. Η ιστορία δεν έχει πάντα έρωτες με την Σεχεραζάντ και την Κλεοπάτρα, αλλά συχνά πολέμους, δυστυχία και πόνο. Κάποιοι μαρτύρησαν για την ελευθερία της συνείδησης, ώστε σήμερα να μπορούμε να τους μνημονεύσουμε τουλάχιστον! Ας τους αποδώσουμε την μνήμη μας.
Έχε υπ’ όψιν σου ότι εγώ πόνεσα πριν από σας!

Άθεος είπε...

Καλή ερώτηση Μαύρο Μέλι. Λες οι αρχαίοι πριν τον χριστιανισμό να μην αγαπούσαν; Πίσω από τη λέξη αγάπη βρίσκεται μια ολόκληρη φιλοσοφία. Σε κάποιους μόνο ο πλατωνικός έρωτας είναι γνωστός. Σε άλλους ο Εμπεδοκλής πολύ πριν από τον Πλάτωνα, στήριξε ολόκληρη φιλοσοφία στην αγάπη.
Πίσω από τη γέννηση και τη φθορά, κρύβεται η ένωση και η διάλυση των στοιχείων. Αυτή γίνεται με την αμοιβαία έλξη και απώθηση που ο Εμπεδοκλής την αναφέρει σαν φιλότητα (αγάπη) και νείκος (μίσος) αντίστοιχα.
Αργότερα ο Αριστοτέλης γράφοντας για το κινούν ακίνητο, την παγκόσμια αυτή δύναμη την όρισε σαν έρωτα. Όπως δηλαδή το αντικείμενο του έρωτα κινεί τον εραστή έτσι και ο Θεός-Έρως κινεί το σύμπαν ολόκληρο, σαν αντικείμενο αγάπης! («κινεί δε ως ερώμενον» Αριστοτέλης «Μετά τα Φυσικά» 1072b 2).
Η αγάπη για τον Παυσανία είναι η ευγνωμοσύνη που έχουν για τον θεό οι πιστοί και η ευσπλαχνία που έχει ο θεός για κείνους. Σε αυτήν ο Παυσανίας εύρισκε την αγνή και ανιδιοτελή αγάπη του πιστού προς τον θεό του Ελέους. Ο θεός αυτός παίρνει όνομα, αλλά αυτό μετράει μόνο για τους θρησκευτικούς τύπους της λατρείας. Οι θεοί ταυτίζονται και το έλεος είναι κοινό για όλους. Δεν νιώθει μίσος για κανέναν θεό. Όλους τους αγαπά, ακόμα κι εκείνους που δεν γνωρίζει και σ’ αυτούς αφιερώνει έναν Βωμό (Άγνωστο θεό).
Η αγάπη, στον χριστιανισμό, μπορεί να αφορά αλλήλους, όμως μόνο όταν αυτή απευθύνεται σε ομόθρησκους. Οι θανατώσεις και οι βασανισμοί, το λιντσάρισμα των ιερέων και των αλλόδοξων, οι εξορίες των φιλοσόφων, οι λεηλασίες των ιερών και οι πυρπολήσεις των βιβλιοθηκών που χαρακτηρίζονταν από τους χριστιανούς «κιβωτοί δαιμονικής γνώσης» μόνο αγάπη δεν δείχνουν. Η ιστορία σε Δύση και Ανατολή αυτό μας αποκαλύπτει.

Άθεος είπε...

Άνεμε πιάστηκες από τα σχόλια και καλά έκανες. Μέσα στο θέμα είσαι πάλι. Δυστυχώς το ραχάτι του καναπέ δεν μας επιτρέπει ούτε δυσάρεστες ενασχολήσεις. Έρχονται μέρες όμως που η ζωή μας θα γράψει ιστορία ξανά! Το απεύχομαι, αλλά μου φαίνεται το ραχάτι κράτησε πολύ και δεν το εκμεταλλευτήκαμε όσο έπρεπε!

Dyer είπε...

Τα αποσπάσματα από το βιβλίο σου παρουσιάζουν πολύ γλαφυρά την «αγάπη» των χριστιανών. Μάλλον την «φλογερή αγάπη» του χριστιανικού ιερατείου για εξουσία και χρήμα που δεν δίστασε να αναστηλώσει ακόμα και τις ανθρωποθυσίες! Και πόσο αλλοτρίωσε τις συνειδήσεις, μεγάλης μερίδας πιστών, ώστε αυτές οι θυσίες να θεωρούνται πράξεις «αγάπης και εξαγνισμού»;
Καλό μήνα φίλε.

ΥΓ «Έρχονται μέρες όμως που η ζωή μας θα γράψει ιστορία ξανά!». Ελπίζω να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτή την ιστορία στο μέλλον!

penestas είπε...

Αθεε καλημερα
Νομιζω αδικα διαμαρτηρεσε για την
ως προς το διβαζμα(μελετη) των αρθρον σου
Ξερεις μερικες φορες η πληρωτητα και το ειδος των αρθρων σου δεν αφηνει στους αναγνωστες σου(τουλαχιστον σε μενα)και πολλα περιθωρια σχολιασμου.
Συμφωνω μαζι σου για τον <>
που εκφραστηκε η χρηστιανηκη αγαπη
στους λαους ολου του κοσμου ιδιαιτερα ,οπως γραφεις ,κατα τη διαρκια του μεσαιωνα.
Θα ηθελα ομως (αν δεν ειμαι εκτος θεματος)να επισημανω και αλλη μια πλευρα της χρηστιανικης <>,
αυτην της ελεημοσυνης.
Η προτροπη...ο εχων δυο χειτωνας να
διδει τον εναν..και το.. μαριοι οι
ελεημωνες..εδωσε τη δυνατοτητα στην εκλησια ,και οχι μονο, να στησει μια απο τις ποιο βρωμικες
και ψηχοφθορες επιχηρησεις.
Η συσωρευση πλουτου μεσω διαφορων
ερανικων επιτροπων και φιλοπτωχων
ταμειων καθως η κρατικη επιχωρηγηση
προς το ιερατειο για την ασκηση
<> δινουν την δυνατοτητα στο ιερατειο οχι μονο να
συσωρευει προσωπικο πλουτο αλλα να
διαφθηρει συνηδησεις να δημιουργησει εξαρτημενους και το κυριωτερο να εμφανιζει αγαθο προσωπο, προσωπο αγαπης στους εξαρτημενους αφελεις του ποιμνιου της
ΠΕΝΕΣΤΑΣ 2-6-11

SkyclaD είπε...

Τραγικό, πραγματικά τραγικό, πώς γίνετε ο άνθρωπος να κατακρίνει και να αποδοκιμάζει τα εγκλήματα του ναζισμού, του κομμουνισμού και άλλων, ενώ τα εγκλήματα της Θρησκείας να τα εγκωμιάζει και τους εγκληματίες της να τους κάνει Αγίους και πρότυπα.
Σχετικά με το διάβασμα, δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια οι Νεοέλληνες δεν διαβάζουν, προτιμούν να ακολουθούν μόδες ηλίθιων τηλεοπτικών εκπομπών.

Άθεος είπε...

Dyer καλά τα λες, όμως δεν θα ήθελα να γράψω ιστορία και ειδικά τέτοια ιστορία όπου υποθηκεύω το μέλλον των παιδιών μου!

Άθεος είπε...

Penesta γεια σου!
Ήξερα ότι οι περισσότεροι βαριούνται να διαβάσουν, να μελετήσουν και να προβληματιστούν. Όμως σε τέτοιο βαθμό… λες και βρισκόμαστε στο Αφγανιστάν όπου η μάθηση θεωρείται αμάρτημα! Σκέψου να πιάσουν και οι ζέστες!
Όσο για την ελεημοσύνη μην το ψάχνεις φίλες μου. Πίσω από την ελεημοσύνη βρίσκονται οικονομικά συμφέροντα, ασύλληπτα μπορώ να πω, διαφορετικά δεν θα είχε λησμονηθεί τόσο γρήγορα η κοινοκτημοσύνη! Η ελεημοσύνη μπορεί να ιδιοποιηθεί εύκολα βλέπεις! Αλλιώς πώς τόσος συσσωρευμένος πλούτος και κάποιοι, μην λέμε ονόματα (κάποιος είναι και στην φυλακή με πενταετή ποινή) τον ιδιοποιούνται προσωπικά. Δεν αναφέρομαι στον Εφραίμ που ιδιοποιείται μοναστική περιουσία, αλλά προσωπική που ανέρχεται σε εκατομμύρια Ευρώ!

Άθεος είπε...

SkyclaD σε παρακαλώ όχι πολιτικές αναφορές και βγούμε από το θέμα! Εκεί, στο κάτω-κάτω τα πράγματα είναι σχετικά και όχι απόλυτα όπως στις θρησκείες όπου πίσω από το εγωιστικό και προσωπικό συμφέρον εγκωμιάζονται όπως γράφεις εγκληματίες και δημιουργούνται πρότυπα και «αγιότητες». Ακριβώς αυτό ήταν το προηγούμενο θέμα μας, όπου η ταύτιση με την πίστη δημιουργεί στρεβλώσεις στην συμπεριφορά και την θεσμοθετημένη με νόμους ηθική μας!
Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου παρατήρηση. Απορώ πώς πανηλίθια τηλεοπτικά σήριαλς, σαν αυτά του MEGA, έχουν τέτοια απήχηση στον κόσμο της «ελληνο»φρένειας! Τόση σάχλα σε σήριαλ ποτέ δεν είδα! Κατάπτυστα, κι όμως τα βλέπουν! Πολύς ύπνος, φίλε μου, πολύς!

Dyer είπε...

Αν γράψουμε εμείς ιστορία φίλε Άθεε θα είμαστε υπερήφανοι, αν την ιστορία τη γράψει η τρόικα και οι συνοδοιπόροι της ντροπή μας.
Και για να το δέσω λίγο με την ανάρτηση. Ανθρωποθυσίες των εργαζόμενων απαιτεί η τρόικα για να εξευμενίσει το μένος των αγορών. Ένα σύγχρονο δόγμα είναι το μνημόνιο και απαιτείται άνευ όρων αποδοχή και εφαρμογή για να κερδίσουμε ….. μετά θάνατον ζωή!
Το σπιράλ της ζωής!
Όταν έχεις λαό θρησκευόμενο εύκολο είναι να επιβάλεις δόγματα!

Άθεος είπε...

Με Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, ούτε με ανθρωποθυσίες ο τόπος αυτός έχει Μέλλουσα Ζωή!
Η κυβέρνηση μιμείται την Ιερή Εξέταση μου φαίνεται!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Αθεε..

τα περισσότερα ειπώθηκαν και δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα παραπανω -που να είναι ουσιαστικό- παρά μόνο 3 σκέψεις που μου γέννησε το απόσπασμά σου.

1. Δεν ξερω αν ο Τουρκοεμάδας ήταν καριερίστας και κυνηγούσε την προσωπική επιτυχία. Θα πω οτι σίγουρα ήθελε να διατηρήσει την θέση εξουσίας (και η προσωπική επιτυχία έρχεται μέσα απο αυτήν) που κατείχε και παράλληλα να εξασφαλίσει την δύναμη του οργανισμού στον οποίο ανήκε (και του έδινε αυτή την εξουσία): της θρησκείας ως οργανισμού εξουσίας.

2. για να το πετύχει αυτό δούλεψε οργανωμένα κι ορθολογικά: αποφασίσε ποιά μέσα θα χρησιμοποιήσει για να μεινει στην εξουσια, με ποιον τρόπο θα τα χρησιμοποιήσει, πότε θα καταφεύγει στη βια και πότε μονάχα στην απειλη βίας. Απο αυτο και μονο θα εκφρασω μια μικρή ενσταση σε αυτό που γραφεις στην πρώτη παραγραφο: οτι η ενστικτωδη, δηλαδή ακριτη και επιρρεπής στο δόγμα, σκέψη παλευει με την ορθολογική σκεψη. Ο Τουρκοεμάδας (οπως και καθε εξουσια) εχει και τα δύο. Και δόγμα και κάποιο βαθμο ορθολογικότητας.

3. Το οτι ο μεσαιωνας δεν εχει περασει είναι φανερο ακομα και απο μη-θρησκευτικες (όπως θελουμε να πιστευουμε) ανθρωπινες πρακτικες (οπως η πολιτικη). Ο τροπος σκεψης του μεσαιωνα και του καθε θρησκευτικου δογματος, απλως εκκοσμικευθηκαν και περασαν στην πολιτικη (καθιστώντας την πολιτικη θεολογία): μαρξισμος, φιλελευθερισμος, και σύγχρονος οικονομισμός έχουν στοιχεία δογματικά. Ειναι τοσο αποτελεσματικος αυτος ο τροπος που δύσκολα (κατα τη γνώμη μου) θα ξεπεραστει.

Αλλα σταματώ εδώ, γιατι ήδη μάλωσες τον SkyclaD για πολιτικές αναφορές.

ΥΓ. Το ότι τα σχόλια μπορει να καθυστερησαν ίσως οφείλεται στις τρέχουσες πολιτες συγκυρίες. το θέμα των θρησκευτικών βασανιστηρίων και της συγκάλυψης της αλήθειας δεν μοιαζει τόσο επειγον ή επικαιρο αυτές τις μέρες. Ισως..

Άθεος είπε...

Καλώς τον!
Χαίρομαι fidelio από τις επισκέψεις σου γιατί τα σχόλιά σου κρύβουν από τη μια, μια ελεγχόμενη επιθετικότητα κι από την άλλη δεν επιδέχονται σοβαρή αντίρρηση! Αυτή η ευαίσθητη λογική ισορροπία μου αρέσει γιατί αντί να οξύνει τα πνεύματα τείνει σε μια σύμπνοια, σε μια συμφωνία γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Ένας δογματικός χριστιανός για παράδειγμα θα έπαιρνε τη θέση του Τουρκοεμάδα αδιαφορώντας για την καριέρα του, αφού ήταν αναγκασμένος να προασπίσει τη θρησκεία με ήπιες μεθόδους καταστολής, αποδεικνύοντας ότι η θρησκεία του είναι πράγματι μια θρησκεία της αγάπης. Απορώ, ένας τέτοιος δογματικός ή καλύτερα φονταμενταλιστής χριστιανός, πώς θα το έθετε μπροστά στα ιστορικά στοιχεία που θα τον διέψευδαν.
Όμως στην ένστασή σου δεν θα συμφωνήσω γιατί δεν είναι το δόγμα που βρίσκεται σε αντίθεση με τον ορθολογισμό, αλλά η ενστικτώδη σκέψη. Ο χριστιανός βλέπει ορθολογικά το δόγμα και γι αυτό δεν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε μια αντίθεση που αντιφάσκει με τη λογική. Θεωρεί το δόγμα σαν λογική και πορεύεται χωρίς τύψεις! Γι αυτό και η ταύτιση με την πίστη του δεν έχει αντιθέσεις που πρέπει να ξεπεράσει! Δεν αντιλαμβάνεται με λίγα λόγια την αντινομία.
Στο επόμενο σχόλιο όμως θα συμφωνήσω κι ας προεκτείνεσαι στην πολιτική. Όχι μόνο ο SkyclanD παραδρόμισε αλλά και ο Dyer και εν συνεχεία κι εγώ. Οι καιροί φταίνε που είναι πονηροί! Έχεις δίκιο λοιπόν όταν λες ότι η θρησκεία και δη ο Μεσαίωνας εκκοσμικεύθηκε περνώντας στην πολιτική. Οι μέθοδοι της Ιερής Εξέτασης χρησιμοποιήθηκαν απ’ όλες τις μυστικές υπηρεσίες, όλων των χωρών, προκειμένου να προασπίσουν το καθεστώς για το οποίο δούλευαν! Ακριβώς αυτό έκανε και ο Τουρκοεμάδας!
Τέλος, τα σχόλια δεν καθυστέρησαν απλά από τη σελίδα του face book, αλλά δεν δύναται να γίνουν! Σπάνια χρήστης του fb να προβληματιστεί σοβαρά και να δουλέψει διαβάζοντας και γράφοντας. Γι αυτό άλλωστε επέλεξε το φατσοβιβλίο ώστε τσεκάροντας το «μ’ αρέσει» να έχει την αίσθηση ότι επικοινωνεί χωρίς να κουράζεται!
Ακόμα κι όταν αποφασίζουν να σχολιάσουν, σχολιάζουν μόνο σε ρηχότητες απαντώντας σε ερωτήσεις που λέγονται σε μια ανάσα!
Φαίνεται περισσότερος χρόνος τους πνίγει κι ας τα απανωτά σχόλια μπορούν να τους φάνε όλη την βραδιά σχολιάζοντας περί ανέμων και υδάτων! Εδώ που τα λέμε δηλαδή καλύτερα που δεν σχολίασαν γιατί η ποσότητα θα απέβαινε σε βάρος της ποιότητας κάτι που, έστω και εκ των υστέρων, αντεύχομαι!
Καλύτερα έτσι!

Ανώνυμος είπε...

Αν ο χριστιανός βλέπει ορθολογικά το δόγμα του και γι αυτο δεν αντιλαμβάνεται την αντινομία, πώς θα έπρεπε να το βλέπει για να την αντιληφθεί; Ο ορθολογισμός δεν ξεσκεπάζει τις αντιφάσεις;

Ίσως κάτι δεν καταλαβαίνω στη διατύπωσή σου, είναι και αργά..

Άθεος είπε...

Εφ’ όσον αναφέρομαι στους Χριστιανούς, αναφέρομαι στην θεολογική σημασία του όρου.
Σε έναν δογματικό ορθόδοξο χριστιανό έπρεπε να απευθύνεις την ερώτηση αυτή fidelio που θεωρεί το δόγμα Λόγο Ορθό.
Ποιος είναι ορθολογιστής;
Αυτός που θεωρεί την σκέψη και την κρίση του κατά τον ορθό λόγο. Στον μεταφυσικό ορθολογισμό το πραγματικό συνταυτίζεται με το λογικό και λογικό στους ιδεαλιστές είναι αυτό που ικανοποιεί την φιλοσοφική τους θεώρηση (Χέγκελ).
Έχουμε κάνει τόσες φορές τη συζήτηση αυτή…

Ανώνυμος είπε...

Αθεε..

Όλοι τείνουμε να ταυτίσουμε το λογικό με την φιλοσοφική μας θεώρηση. Πόσες φορές ακους καποιον να λέει : μα δεν είναι λογικό; Ο δημοκρατης (για τον οποίο ολοι οι ανθρωποι είναι ίσοι, θα πει : είναι λογικο να είμαστε ισοι απεναντι στο νομο, να ψηφίζουμε ολοι, οι ψήφοι να είναι ισες κλπ). Ο ναζιστής (για τον οποίο ολοι οι άνθρωποι δεν είναι ισοι) θα σου πει κατι αλλο ως λογικο. Λογικο φαινεται αυτο που ικανοποιεί (και συμφωνει με) την φιλοσοφικη θεωρηση του καθενος.

Μαλλον πρεπει να κανουμε διακρισεις αναμεσα σε ορθολογισμο, λογικό, εκλογίκευση κλπ. αλλα είναι εκτος θεματος οποτε το αφήνω.

Πάντως με ταυτολογικόυ ορισμους (ορθολογιστής είναι εκείνος που θεωρεί την σκέψη και την κρίση του κατα τον ορθό λόγο, δογματικός είναι εκείνος που θεωρεί την κρίση και την σκέψη του κατα το δόγμα κλπ.) άκρη δε θα βγάλουμε :-)

ΥΓ. Θύμησε μου λίγο τη σχετική συζήτηση..

Άθεος είπε...

Όχι, όχι fidelio, δεν εννοώ έτσι τη λογική, δεν θεωρώ την «λογική» σαν τρόπο του λέγειν. Αν ανοίξεις μια εγκυκλοπαίδεια για τον ορθολογισμό θα δεις και την μεταφυσική άποψη. Περίπου αυτό συζητάγαμε στην 42η ανάρτηση «Απ’ τον υλισμό στη διαλεκτική».
Αν και βγήκες από το θέμα θα αναφερθώ εν συντομία στην εγκυκλοπαίδεια «Υδρεία» για παράδειγμα που γράφει «Από θεολογική άποψη ο ορθολογισμός, εκφράζει την αντίληψη σύμφωνα με την οποία πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη μόνο στη λογική σκέψη και να παραδεχόμαστε από τα θρησκευτικά δόγματα εκείνο που αναγνωρίζεται λογικό και ικανοποιητικό»!
Αυτή η άποψη προφανώς υπάρχει για κείνους που θεωρούν ότι οι αισθήσεις δεν είναι αρκετές ώστε να χρησιμοποιηθούν σαν κριτήριο της αλήθειας. Τώρα αν σκεφτείς τι λένε οι υποκειμενικοί ιδεαλιστές (Μπέρκλεϋ), άστα να πάνε!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

αγαπημένε μου Απόστολε, η ανθρώπινη πρόοδος πολύ συχνά συναντά στο δρόμο της εμπόδια από τον άγριο παραλογισμό της θρησκείας. γι’ αυτό, η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από παθιασμένους ορθολογιστές που να μη φοβούνται να θίξουν προαιώνιες πεποιθήσεις.

οι θρησκείες εγκολπώνονται ορισμένες ιδέες που τις ονομάζουν ιερές ή άγιες ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. σαν να λένε: δεν επιτρέπεται να πεις τίποτα διαφορετικό. γιατί όχι; διότι δεν επιτρέπεται!

κι όμως. αν το δεις ορθολογικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην είναι και οι θρησκείες εξίσου ανοικτές στο διάλογο όπως οτιδήποτε άλλο. όμως, διάλογος σημαίνει ακούω, συμμετέχω, τεκμηριώνω. και οι θρησκευόμενοι δεν έχουν μάθει σ’ αυτόν.

χαίρομαι σε σένα που παραθέτεις επιχειρήματα μέσα από σκέψη, αλλά και γεγονότα χωρίς να προσβάλλεις και χωρίς να μεταχειρίζεσαι τη θρησκεία με περισσότερη αβρότητα απ’ όση θα επιφύλλασες σε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.

αντίθετα, οι οπαδοί της χωρίς ρίζες ηθικότητας βρίζουν, καταριούνται, αφορίζουν, σκοτώνουν, βασανίζουν εν… ονόματι της θρησκευτικής τους ανάγκης και της υποτιθέμενης του θεού τους αγάπης!!!

συγνώμη που φλυάρησα υπέρ του δεόντως…
σε γλυκοφιλώ και περιμένω την συνέχεια…

Άθεος είπε...

Ε, κάτι είναι κι αυτό! Από φανατικός έγινα παθιασμένος ορθολογιστής!
Χε χε χε, εκτιμώ τους χαρακτηρισμούς σου και χαίρομαι όχι μόνο που τους εκφράζεις ανοιχτά αλλά λίγο λίγο διαφοροποιείσαι γιατί όλο και πιο αντικειμενικά και πιο ολοκληρωμένα διαμορφώνεις γνώμη.
Πράγματι Βίκυ μου, στην αρχή όλοι νομίζουν ότι από φανατισμό κανείς παθιάζεται, όμως όταν δουν ότι χωρίς να βγαίνει κανείς εκτός εαυτού, αναπτύσσοντας επιχειρηματολογία και χωρίς να βρίζει, είναι ό,τι πιο φυσικό να επιμένει στην κρίση του αφού την στηρίζει στην ιστορία πρώτα πρώτα και δευτερευόντως στην λογική και την φιλοσοφία. Αν δεις ποτέ να βγαίνω από αυτά τα όρια να μου το πεις χωρίς ενδοιασμούς.
Όταν έδωσα το χειρόγραφο στον εκδότη μου ξέρεις τι μου είπε;
«Απορώ πώς γράφεις τέτοια πράγματα και δεν βρίζεις! Πολλές φορές αυτό γίνεται χωρίς να το θέλουμε, όμως εσύ μπορείς να μαστιγώνεις ακόμα και με πούπουλα. Αυτό είναι που μου αρέσει στο βιβλίο αυτό!»
Τέλος, απορώ κι εγώ με σένα που όντως ποιήτρια, που ζει την ομορφιά των λέξεων και των ανθρωπίνων συναισθημάτων, επιμένει να διαβάζει την πιο ανατριχιαστική πλευρά της ιστορίας μας, τα βασανιστήρια που επινόησαν διεστραμμένα μυαλά για να κάνουν αφόρητους τους πόνους συνανθρώπων τους επειδή δεν πίστευαν κι εκείνοι όπως κι αυτοί!
Και μόνο για σένα θα αφιέρωνα τον χρόνο μου για να σου αποκαλύψω ότι επιμελώς σου απέκρυψαν. Όμως μαζί με σένα να ξέρεις περιμένουν κι άλλοι και δεν είναι λίγοι. Η ιστορία σιγά σιγά απομυθοποιείται!
«Όσοι έχουν αφτιά να ακούν, ας ακούν» έλεγε ο Νίτσε!

Μακις είπε...

....Δέν έχω να προσθέσω κάτι εφόσων καλύφθηκα.
Δυστυχώς θα συμφωνήσω σε έναν ρητορισμό που έκανες ανωτέρω ''Μήπως είναι μία νέα ιερά εξέταση''
λέγοντας οτι πιστεύω οτι ναί,είναι μία νέα ιερά εξέταση.
Καλό μήνα λοιπόν και καλές αναρτήσεις.

ΥΓ.Καιρό είχα να σε σχολιάσω λόγω υποχρεώσεων και ενός ιστοχώρου που ετοιμάζω εδω και λίγο καιρό.Δέν σε ξεχνώ όμως και περνάω ανελειπώς ακαταλληλες ώρες να λάβω την γνώση.

Άθεος είπε...

Καλά κάνεις Μάκη.
Όπου μπορούμε να δίνουμε γνώση, ας δίνουμε, από κείνη που με παίδεμα πήραμε κι εμείς, ώστε να σταματήσουμε την πνευματική διάδοση των «αξιών» του Μεσαίωνα!
Καλή επιτυχία στον ιστοχώρο σου!

zickos είπε...

καλησπέρα δάσκαλε και λοιποί 'φίλοι
μου φαίνεται περίεργο ότι δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κανένα σημείο τον γραπτών και τον σκέψεων σου...
υπάρχει όμως μια μεγάλη αλήθεια την οποίαν δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε και αυτή είναι....
ότι ο τωρινός έλλην' είναι ότι του λένε
ότι ντε και καλά είναι απόγονος τον αρχαίων ελλήνων και ως εκ τούτου τα ξέρει όλα και ότι δεν έχει ανάγκη το διάβασμα είτε και καλλίτερα την μελέτη και ότι πες ρε ederfe ότι δεν τα ξέρει όλα εκεί φυσικά του πάσαραν και τον πάνσοφο theo ότι τάχα μου ο θεός ξέρει,πρώτα ο θεός.θεός φυλάξει και λοιπές μπούρδες που λέει και η γιαγιά μου φυσικά!
y.g.
μιας και το έγραψα και λόγο έλλειψης χρόνου (φόρτος εργασίας) και μηδαμινή δυνατότητα σύνταξις σκέψεων το αφήνω και συνεχίσω κάποια άλλη στιγμή...
y.g2 η γνώση και η μάθηση ανήκει σε λίγους(πλάτων)

Άθεος είπε...

Σπάνιο πράγμα να μην μπορούμε να διαφωνήσουμε zickos αλλά κάπου κάπου το χρειαζόμαστε κι αυτό. Πολλές φορές πέντε άτομα είμαστε και πέντε διαφορετικές γνώμες έχουμε!
Η ιστορία πρέπει να είναι αντικειμενική και μόνο η υποκειμενική μας άποψη πρέπει να διαφέρει, κυρίως από τον φιλοσοφικό μας προσανατολισμό. Όμως το δυστύχημα είναι ότι σε πολλούς διαφέρει ακόμα και σ’ αυτό που θα έπρεπε να το λαμβάνομαι μόνο αντικειμενικά, στο γεγονός δηλαδή. Δυστυχώς κι αυτό αλλάζει ανάμεσα σε πολλούς κι αυτό είναι το χειρότερο, γιατί πίσω από την εσκεμμένη διαστρέβλωση βρίσκεται εκτός από τα συμφέροντα και ο εγωισμός! Πώς καταπολεμείται αυτός; Φυσικά καταπολεμώντας την πίστη που είναι πάντα υποκειμενική και αυθαίρετη γιατί αντικατοπτρίζει το νου κι όχι την πραγματικότητα που βρίσκεται έξω από μας!

κούλης είπε...

εισαι ο θεός μας !!!!!!

Άθεος είπε...

Αχ... Κούλη...!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Άθεε,

εντύπωση μου εκανε το σχόλιο στο Προφίλ σου:

"Πέστε μου ποιός είναι πιο άθεος από μένα για να απολαύσω τη διδασκαλία του!"
------------------------

Μου θύμισες εμενα - διοτι εγω το 'εκφράζω' λιγο τροποποιημένα:

"Αν εγω πιστέψω στον Χριστιανισμό, τοτε δεν πρεπει να υπάρχει άνθρωπος πανω στον πλανήτη Γη, που δεν πιστεύει"!

Λοιπον Άθεε, τι γνώμη εχεις;

Μυρμιδόνας

Άθεος είπε...

Καλησπέρα Μυρμιδόνα και καλωσόρισες!
Μπορώ να πω ότι έχει λίγη έπαρση η δική σου ρήση, αλλά μ’ αρέσει γιατί δείχνει σιγουριά και θέληση για να μην πω πίστη και κάποιοι αλλοπαρμένοι το πάρουν διαφορετικά. Φυσικά το «δικό μου» τσιτάτο είναι του Νίτσε, έτσι όπως το μετέφρασε ο Καζαντζάκης από τον «Ζαρατούστρα» και δείχνει όχι έπαρση αλλά επιθυμία να ακούσουμε κάθε λόγο που να προωθεί την υπόθεση της αθεΐας περισσότερο απ’ όσο μπορούμε να τον προωθήσουμε εμείς! Σαν να λέει δηλαδή ένας σεφ πέστε μου ποιος μαγειρεύει καλύτερα από μένα για να απολαύσω ένα υπέροχο γεύμα!
Μ’ αυτό το πνεύμα το αναρτώ και στο προφίλ.

Ανώνυμος είπε...

Άθεε,

η έπαρση μακρια απο μένα!

Πίστεψε με φίλε, μεσα απο ΠΟΝΟ βγηκε η παραπάνω 'δηλωση' μου!

Ας σε μιμηθώ λοιπον, ας δώσω και εγω μια μικρη επεξήγηση τι εννοώ με το σχόλιο μου :)

Ισως το εξης:

Υπήρξα τοσο Άθεος και τοσο Δύσπιστος στην ζωή μου - σε βαθμο ΑΗΔΙΑΣ!

Ελεγα οτι δεν θα βρεθει άνθρωπος να 'κοροιδεψει' εμενα!
(Ναι, εδω μπορεις να μιλησεις για έπαρση, βλεπεις, τότε ημουνα και αρκετά νεότερος - ισως το δικαιολογούσε η ηλικια)

Εγω και 'πρόβατο'; Χα! Δεν με σφάξανε!

Εγω και 'θα μπω σε ενα μανδρι' να 'κουμαντάρουνε' την προσωπικη μου ζωή; Χα! Ας γελάσω!

--------------

Καμία έπαρση φίλε μου!
Εξαλλου η Πίστη ειναι ο τελευταιος τομέας για τον οποιον καποιος μπορει να περηφανευτεί!

Δεν μπορεις δηλ να παριστάνεις τον 'εξυπνο' ή 'προχωρημένο' επειδή πιστευεις!

Υ.Γ.: πρώτη φορα μπηκα σημερα στο ιστολογιο σου, δεν ηξερα καν οτι υπήρχε, μαλλον απο καποια άλλη σελιδα το βρηκα!

Σε ευχαριστω για το καλωσορισμα!

Καλως σας βρηκα λοιπον :):):)

Μυρμιδόνας

Άθεος είπε...

Σε πιστεύω Μυρμιδόνα. Δεν έχει σημασία πώς φαίνεται μια φράση, όταν αυτός που την επινοεί δίνει τη δική του εξήγηση, εκτός κι αν είναι ασύνταχτη. Όμως δεν έχω λόγο να διαφωνήσω μαζί σου. Εσύ έχεις τον λόγο και την δική σου κρίση εμπιστεύομαι. Μου άρεσε όμως που το διευκρίνισες κι έτσι σε αντιλαμβάνομαι απόλυτα!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5