30 Μαρ 2012

Το Σύμπαν είναι δημιούργημα;


Τι είναι αυτό που αισθάνεται ο άνθρωπος μπροστά στο μεγαλείο του Σύμπαντος; Στη λέξη «δέος» ο άνθρωπος έκτισε έννοιες όχι μόνο φοβικές που του προκαλούσαν φόβο αλλά σεβασμού και θαυμασμού γιατί το άπειρο και το άγνωστο κάνει τον άνθρωπο και τη φαντασία του, να πλημμυρίζει με τα πιο ακραία συναισθήματα.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που μπροστά στο θαυμασμό του, το πρώτο λογικό ζώον κατέθεσε την ψυχή του και με τον ανθρωποκεντρισμό και ανθρωπομορφισμό του επινόησε θεούς και δαίμονες που έκτοτε τον κυβερνούν. Ο ουρανός έγινε τόπος κατοικίας των θεών που επινόησε και την συνήθειά του αυτή να πιστεύει τις φαντασιώσεις του δεν κατάφερε ακόμα να καταπολεμήσει.
Ο άνθρωπος από τότε θαυμάζοντας άρχισε να φιλοσοφεί, λέει ο Αριστοτέλης, και οι πρώτοι που άρχισαν να μετατρέπουν το μύθο σε λόγο ήταν οι φυσιοκράτες φιλόσοφοι της Μιλήτου.
Αυτοί οι τελευταίοι, δεν μετέτρεψαν μόνο το μύθο σε λόγο αλλά και το φόβο σε γνώση!
Δεν ρωτούσαν το Ιερατείο πια για να μάθουν την αλήθεια, αλλά τη φύση την ίδια και όπως φαίνεται, η τελευταία έδινε απαντήσεις πολύ πιο πειστικές από αυτό.
Τότε γεννήθηκε η φιλοσοφία και αυτή ήταν υλιστική!
Ο δρόμος για την επιστήμη δεν ήταν μακριά. Μακρύς ήταν μόνο ο δρόμος του Μεσαίωνα, που λανθασμένα έτυχε να πάρει, στο διάβα της ζωής της η δύσμοιρη γνώση, όμως αυτό είναι άλλο θέμα.

Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι ο Καρτέσιος (1596-1650) κι ο Νεύτων (1643-1727) έθεσαν τις βάσεις του ορθολογισμού περιγράφοντας επιστημονικά τη φυσική πραγματικότητα. Όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι η πραγματικότητα που περιέγραψαν ήταν απόλυτα μηχανιστική.
Η αντίληψη αυτή στην εποχή της μοντέρνας φυσικής είναι πια ξεπερασμένη. Μπορώ να πω ότι από τον 18ο αιώνα ακόμα οι αντιλήψεις των πιο πάνω είχαν συγκρουστεί και μεταξύ τους. Ο πρώτος προσπαθούσε να αντιληφθεί βασικούς φυσικούς νόμους από μεταφυσικές αρχές, ενώ ο δεύτερος, αν και πιστός στη Βίβλο, στηρίχτηκε στην εμπειρία και στην εξέταση φυσικών φαινομένων. Όμως και οι δυο, ο πρώτος από την εμπειρία των ονείρων του και ο δεύτερος από την παρατήρηση, κατέληξαν ότι ο θεός είναι η έσχατη αιτία κίνησης στο Σύμπαν. Κι αυτό δεν ήταν υπερβολικό για μια εποχή που αιώνες κυριαρχούσε η χριστιανική θεολογία και η γνώση δια νόμου είχε συσκοτισθεί. Ο κόσμος, λοιπόν, θεωρήθηκε δημιούργημα και σαν δημιούργημα προϋπέθετε έναν Δημιουργό. Μάλιστα, κατά τον Καρτέσιο, η δημιουργία ήταν μία κι έξω, παρά μία συνεχόμενη εξελικτική δημιουργία. Ο νέος ορθολογισμός δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τη θεολογία του Μεσαίωνα.
Ο θεός του Καρτέσιου ήταν ένα τέλειο ον που θα διασφάλιζε την κίνηση του σύμπαντος αιώνια, διαφορετικά θα ήταν ένα ατελές κατασκεύασμα, σαν ρολόι που ήθελε συνεχώς κούρδισμα. Αυτά τα «σπέρματα αλήθειας», ο Καρτέσιος, πίστευε ότι τα έχουμε όλοι μέσα μας, όμως αυτός ακόμα περισσότερο αφού το… «Πνεύμα της Αλήθειας» τον καλούσε να ανασυγκροτήσει την ανθρώπινη γνώση με απόλυτη βεβαιότητα! Στο ανώτερο σημείο της πυραμίδας των προτάσεών του βρισκόταν η περίφημη ρήση του «Cogito, ergo sum» το οποίο τον ωθούσε στην αναμφισβήτητη κρίση του ότι κάτω από την υποκειμενική τους κρίση βρισκόταν ένα τέλειο ον που δημιούργησε ένα τέλειο κόσμο.

Ο Νεύτων πλησίασε περισσότερο αυτό που λέμε επιστήμη. Θεμελιωτής της κλασικής ουράνιας φυσικής στηρίχτηκε στη γλώσσα των μαθηματικών και στην παρατήρηση. Το πείραμα και η επαγωγή πλούτισε με την ανάπτυξη των πρώτων αρχών αυτό που λέμε σήμερα επιστημονική θεωρία. Στην Νευτώνεια φυσική επιτρέπονται οι υποθέσεις όταν υποτάσσονται στη φύση των φαινομένων. Η γνώση επιτέλους αποκτά επιστημονική μορφή, θεμελιώνοντας στην ουσία τον μηχανιστικό υλισμό. Όμως οι αντιλήψεις του αυτές και η βαθιά θρησκευτική πίστη του τον κρατούν κι αυτόν αιχμάλωτο των μεταφυσικών αντιλήψεων.
Ο Νεύτων αν και εμπειριστής, όπου οι προτάσεις του συνάγονται από τα φαινόμενα, στο θέμα της δημιουργίας κι αυτός στηρίχτηκε σε θεολογικά επιχειρήματα. Ο κόσμος, πίστευε, δημιουργήθηκε από το θεό εκ του μηδενός, ενώ ο χώρος, σαν δοχείο όπου η ύλη κατανέμεται, ήταν πεπερασμένος και απόλυτος, αν και όχι αιώνιος όπως ο θεός!
Και στον Νεύτωνα τα συμπεράσματα αυτά ήταν αυθαίρετα και σε σύμπνοια με την θεολογία της θρησκείας του. Σε ολόκληρη τη ζωή του ο Νεύτων σπατάλησε ατέλειωτες ώρες μελετώντας την Βίβλο, αναζητώντας μέσα από την χρονολόγηση των αρχαίων βασιλείων του Ισραήλ, τον χρόνο που ο θεός δημιούργησε τον κόσμο. Έτσι και η φυσική του αναγκαστικά στηρίχθηκε στον απόλυτο χώρο και χρόνο.

Οι βασικές αυτές αντιλήψεις του 17ου και 18ου αιώνα δυστυχώς, φίλοι μου, επιβιώνουν ακόμα. Η απόλυτη βεβαιότητα της γνώσης του Καρτέσιου κι η φυσική αντίληψη του Νεύτωνα για τον απόλυτο χώρο και χρόνο σήμερα δημιουργούν στρεβλώσεις και στη δική μας αντίληψη που έχει επισκιαστεί με την ήδη εκπαιδευμένη λογική (βλέπε σχετικές αναρτήσεις).
Τι άλλαξε από τότε;
Τι πιστεύουμε εμείς σήμερα μετά την εξέλιξη των ιδεών και την επανάσταση του 20ου  αιώνα στη φυσική;
Μπορεί ο Νεύτων να έθεσε μία αρχή ότι «η φύση δεν αγαπά την πολυτέλεια των περιττών αιτιών» όμως δεν κατάφερε να προσδιορίσει τα κριτήρια αυτά. Η κβαντομηχανική διέρρηξε την αιτιοκρατία. Στο υποκβαντικό επίπεδο η γνωστή αιτιοκρατία δεν ισχύει. Στα επίπεδα των διαστάσεων της σταθεράς του Πλάνκ οι αλληλεπιδράσεις είναι τόσες πολλές που το σύστημα γίνεται πιθανοκρατικό και οι αντιλήψεις μας τόσο υποκειμενικές που κάποιοι αρχίζουν να σκέφτονται με έννοιες θεολογικές. Όμως σήμερα τι άλλαξε, σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου;
Όπως έχω γράψει κι αλλού με τον τρόπο που διατυπώνεται το ερώτημα για την δημιουργία του κόσμου προϋποθέτει και την απάντηση. Όταν ρωτάμε πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος προϋποθέτουμε ότι ο κόσμος είναι «δημιούργημα» και ως εκ τούτου προϋποθέτεται ένας «Δημιουργός».
Σατανικό!
Καλύτερα όμως δεν θα ήταν αν πριν ρωτήσουμε, με τον τρόπο αυτό, να αναρωτηθούμε αν ο κόσμος είναι δημιούργημα;
Πώς όμως μπορούμε να απαντήσουμε σε ένα τέτοιο ερώτημα;
Πριν συνεχίσω είμαι αναγκασμένος στο σημείο αυτό να κάνω μία παρένθεση για να διαλευκάνω κάποια σκοτεινά σημεία.

Πιο πάνω είπαμε ότι στην Νευτώνεια Φυσική επιτρέπονται οι υποθέσεις όταν υποτάσσονται στην φύση των φαινομένων και τα επιστημονικά αξιώματα επιτρέπουν.
Ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει ότι στη φυσική όταν μια υπόθεση αδυνατεί να στηριχτεί επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα να επαληθευτεί ή να διαψευστεί τότε ο μόνος τρόπος για να πλησιάσουμε την αλήθεια είναι ο φιλοσοφικός στοχασμός, αρκεί αυτός να είναι ρεαλιστικός, δηλαδή επιστημονικός.
Κι αυτό επειδή πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί τι είναι η φιλοσοφία. (Ο λόγος αυτός με κάνει μια από τις επόμενες αναρτήσεις μου να ασχοληθούμε και μ’ αυτό το θέμα).
Η φιλοσοφία για να είναι επιστημονική πρέπει να συνενώνει τα αποτελέσματα των ερευνών σε όλους τους τομείς της γνώσης. Γνωρίζουμε ότι η γνώση συσσωρεύεται με το χρόνο και αναλύεται από ειδικούς επιστήμονες, έτσι ώστε να δημιουργείται χρόνο με το χρόνο μία καθολική σύνθεση όλων των γενικών νόμων του Είναι και της νόησης. Αυτό ακριβώς είναι η φιλοσοφία.
Μπροστά στο δίλημμα λοιπόν αν ο κόσμος μας είναι δημιούργημα, η μόνη αρμόδια να απαντήσει είναι η φιλοσοφία και δη ο διαλεκτικός υλισμός που συνεπής με το μονισμό του δέχεται την ύλη αυθύπαρκτη και άπειρη. Άπειρη όχι μόνο στο χώρο αλλά και στο χρόνο.
Όπως στην επιστήμη μια υπόθεση πρέπει να μπορεί να επαληθευθεί ή να διαψευστεί, έτσι και στη φιλοσοφία μία λογική πρόταση πρέπει να έχει μία «τιμή αληθείας». Μία πρόταση έχει νόημα μόνο όταν είναι δυνατόν να είναι «αληθής ή ψευδής» και να βρίσκεται σε συμφωνία με τα εμπειρικά δεδομένα. Μόνο τότε στα φιλοσοφικά ερωτήματα μπορούν να διατυπωθούν επιστημονικές υποθέσεις. Το ερώτημα λοιπόν αν ο κόσμος μας είναι δημιούργημα είναι φιλοσοφικό ερώτημα ή αν θέλετε μία απορία που μόνο η φιλοσοφία μπορεί να απαντήσει.

Η έννοια «ύλη» το έχουμε ξαναπεί δεν είναι επιστημονική έννοια, αλλά φιλοσοφική. Συνεπώς τι είναι η ύλη, τι είναι ο κόσμος, είναι ερωτήματα φιλοσοφικά (φιλοσοφικές κατηγορίες). Η επιστήμη μπορεί να ασχοληθεί με αυτά μόνο «ειδικά» και όχι «γενικά», που είναι θέμα φιλοσοφίας. Όταν αναφερόμαστε για παράδειγμα στην «αφθαρσία της ύλης» η επιστήμη δεν μπορεί με κανένα τρόπο να επαληθεύσει ή να διαψεύσει την πρόταση, αφού σαν έννοια δεν διαθέτει μέτρο της ύλης και του Σύμπαντος! Η αρχή της αφθαρσίας της ύλης δεν είναι φυσικός νόμος αλλά οντολογικό αξίωμα της φιλοσοφίας.
Από την άλλη όμως ούτε μπορούμε να δεχτούμε την πράξη δημιουργίας αφού αυτή θα αντέφασκε με το αέναο γίγνεσθαι του Σύμπαντος. Η αιωνιότητα της κίνησης για παράδειγμα είχε διατυπωθεί από τους πρώτους υλιστές. Ο Δημόκριτος απέρριπτε την ιδέα της αρχικής ώθησης λέγοντας ότι η κίνηση δεν έχει αρχή, ότι είναι αιώνια, άπειρη και άφθαρτη. Η κίνηση ήταν η ενδογενής ανάμεσα σε άτομα κι όχι όπως στο Μεσαίωνα, ακόμα και στην εποχή του Καρτέσιου και του Νεύτωνα, που ταυτιζόταν με τη μηχανική μετατόπιση (μηχανιστικός υλισμός).
Σήμερα η επιστήμη δέχεται και η φιλοσοφία συνηγορεί ότι η εξέλιξη είναι ένα αδιάκοπο γίγνεσθαι. Το κάθε τι αρνείται τον εαυτό του περνώντας σε κάτι ανώτερο που κι αυτό προορίζεται να χαθεί δίνοντας τη θέση του σε κάτι καινούριο. Αυτό λέγεται εξέλιξη και είναι παρούσα σε όλες της εκφάνσεις της πραγματικότητας. Η αιωνιότητα της κίνησης και το αέναο γίγνεσθαι αντιφάσκει με την «αρχή του κόσμου», θεωρώντας την πράξη δημιουργίας παράλογη κι εξωπραγματική.

Όμως και σαν ιδέα είναι παράλογη, γιατί δεν μπορούμε λύνοντας έναν άγνωστο να προσθέτουμε άλλον ένα ή να αυξάνουμε τους αγνώστους εκθετικά.
Γιατί ο δημιουργός να φτιάξει τον κόσμο;
Γιατί τον έφτιαξε τότε και όχι κάποια άλλη φορά;
Τι έκανε πριν;
Πώς βρέθηκε αυτός;
Ποιος ο σκοπός;
Γιατί τα πρώτα είδη εξαφανίστηκαν;
Γιατί εμφανίζονται άλλα αργότερα;
Γιατί συνεχίζουν να εξαφανίζονται;
Γιατί… γιατί… γιατί…

Δεν αρκεί να αναζητούμε απαντήσεις για να δικαιολογούμε τα ερωτήματα. Τα τελευταία πρέπει να θέτονται και να απαντώνται με απλότητα χωρίς να πολλαπλασιάζονται οι άγνωστοι, διαφορετικά σημαίνει ότι προσπαθούμε περίτεχνα να κοροϊδέψουμε τον εαυτό μας.
Ο χώρος και ο χρόνος δεν μπορεί να είναι πεπερασμένος. Αυτή η λύση εξυπηρετεί μόνο τους δημιουργιστές, έτσι όπως αρχικά προέβαλαν οι Αποκαλυπτικές θρησκείες της Ανατολής. Η θεωρία της στάσιμης κατάστασης εξυπηρέτησε την χριστιανική θρησκεία σε ολόκληρο το Μεσαίωνα και μαζί όλες τις θρησκείες που δέχονταν την δημιουργία του κόσμου από το θεό. Τι σημασία έχει πώς λεγόταν ο θεός; Το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Ένα υπερφυσικό ον… δημιούργησε τον κόσμο από το τίποτα! Θα είχε διαφορά αν ήταν ο Γιαχβέ των τριών αποκαλυπτικών θρησκειών ή ο αετός και η κουρούνα που κατά τους ιθαγενείς της περιοχής της Ντακότα ήταν αυτοί που δημιούργησαν τον κόσμο;
Υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από το να δέχεσαι ότι ο κόσμος είναι δημιούργημα και μάλιστα εκ του ουδενός;
«Τίποτα δεν γεννιέται από το τίποτα και τίποτα δεν επιστρέφει στο τίποτα» έλεγαν οι πρώτοι υλιστές φιλόσοφοι και ήταν τόσο σοφό αυτό που και σήμερα σαν αξίωμα το χρησιμοποιεί η επιστήμη για να θεμελιώσει την αφθαρσία της ύλης.
Κάποιοι στις μέρες μας όμως με τις ιδεολογικές τους προκαταλήψεις και τις επιστημονοκοφανείς θεωρίες τους επινόησαν ένα κοσμολογικό πρότυπο που μόνο την καθεστηκυία τάξη του Συστήματος εξυπηρετούν.

Οι επιστημονικές ασάφειες και οι εξωτικές υποθέσεις του Big Bang έδωσαν στη θρησκεία επιστημονικό στήριγμα για τη δημιουργία του κόσμου από ένα θεό. Το Νοέμβριο του 1951 στην Ποντιφική Ακαδημία Επιστημών ο Πάπας Πίος XII με έπαρση αναφέρθηκε στις… επιστημονικές αποδείξεις για την δημιουργία του κόσμου από τον θεό, αναφέροντας την Μεγάλη Έκρηξη σαν επιβεβαίωση της «πράξης δημιουργίας» που επιβεβαίωνε περίτρανα τις Γραφές!
Πώς όμως φτάσαμε σ΄ αυτήν την υπόθεση;
Το χρονικό της εδραίωσης της "θεωρίας" για την δημιουργία του Σύμπαντος με το big bang και την επιστημονικοφανή εξωτική φιλολογία του κοσμολογικού προτύπου, διαβάστε στην επόμενη ανάρτηση στις 22 Απρίλη:
Big Bang: πού φτάνει η επιστημονική θεωρία και πού αρχίζει η θρησκευτική προκατάληψη;

3 Μαρ 2012

Ένα μικρό εργαστήριο Παραψυχολογίας


Αυτή τη φορά η ανάρτηση θα είναι πιο ευκολοχώνευτη αφού έχει video και πολλές προσωπικές φωτογραφίες.
Όμως μία εισαγωγή τη χρειαζόμαστε.
Ανάμεσα στα φαινόμενα της φύσης και το νου του ανθρώπου υπάρχει μία διαλεκτική σύνδεση, ανάλογη με εκείνη της επιστήμης και της φιλοσοφίας. Η πρώτη προσπαθεί να εξηγήσει επιστημονικά την πραγματικότητα, τον υλικό κόσμο δηλαδή μαζί με τα φαινόμενα που γεννά και η δεύτερη, με τον φιλοσοφικό στοχασμό, προσπαθεί να αναλύσει σε βάθος τις έννοιες που η πρώτη χρησιμοποιεί. Τότε μόνο η φιλοσοφία είναι επιστημονική όταν καταφέρνει να συνδυάσει τα φαινόμενα της πραγματικότητας με τις φιλοσοφικές έννοιες που χρησιμοποιεί η επιστήμη.
Το βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας όμως την δίχασε σε δυο στρατόπεδα: του Υλισμού και του Ιδεαλισμού που κι αυτά χωρίζονται σε άλλα στρατόπεδα αντίληψης (μηχανιστικός και διαλεκτικός υλισμός το πρώτο και αντικειμενικός ή υποκειμενικός ιδεαλισμός το δεύτερο, μαζί με μερικές άλλες παρεμφερείς αντιλήψεις που πολλές φορές ανακατεύει αντιλήψεις από δω κι από κει, δημιουργώντας έναν φιλοσοφικό αχταρμά). Καλό είναι όμως να ξέρουμε ότι το βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας προϋποθέτει μία προτεραιότητα. Ο Υλισμός προϋποθέτει σαν πρώτη αρχή την «ύλη» και ο ιδεαλισμός την «ιδέα». Τα έχουμε πει πολλές φορές αυτά, όμως στην προσπάθειά μας να ερμηνεύσουμε τον κόσμο μας, αν δεν σκεφτόμαστε υλιστικά, είναι απολύτως βέβαιο ότι η πραγματικότητα μας διαψεύδει. Τέτοιες λανθασμένες ερμηνείες εκμεταλλεύονται επιτήδειοι αμπελόσοφοι για να στηρίξουν δεισιδαιμονίες χιλιετών. Συχνά εγκαινιάζουν ψευδοεπιστημονικές θεωρίες διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Οι αδαείς αναγνώστες, συχνά πέφτουν θύματα αυτών των αγυρτών. Μ’ αυτούς τους τελευταίους τα έχουμε σήμερα!

Στην προηγούμενη ανάρτηση είδαμε σοβαρούς επιστήμονες επιπέδου να διατυπώνουν ιδεαλιστικές δοξασίες ανακατεύοντας τη φυσική με το θρησκευτικό τους κοσμοείδωλο. Άλλοι, λιγότερο επιφανείς επιστήμονες να δαπανούν υπέρογκα ποσά για την έρευνα της E.S.P.
Μεταξύ αυτών η τηλεπάθεια και η τηλεκίνηση μονοπωλεί, ενώ θεωρίες όπως η «βιολογική ακτινοβολία», «αστρικά ταξίδια», ταξίδια στο χρόνο, φωτογραφίσεις ψυχής (αύρα) και προγνώσεις του μέλλοντος σαγηνεύουν τον αδαή και τον διαστρεβλώνουν οδηγώντας τον σε κόσμους ουτοπικούς αποξενώνοντάς τους από την πραγματικότητα. Ο αφιλοσόφητος μελετητής του «ανεξήγητου» αρχίζει να έχει άποψη για οτιδήποτε βρίσκεται στη σφαίρα του μυστήριου και του υπερβατικού. Νομίζει ότι όλα μπορεί να τα εξηγήσει. Είναι όλα απλά, ρομαντικά και ολοφάνερα. Η θρησκευτική πίστη και οι δεισιδαιμονίες βρίσκουν εξήγηση «επιστημονική» και οι φιλοσοφικές φανφάρες διανθίζουν την αμάθεια και την αγραμματοσύνη τους. Όμως πιο επικίνδυνη απ’ όλες είναι η ημιμάθεια εκείνων των πολύξερων που με επιστημονικοφανείς ή φιλοσοφικούς όρους και εξωτικά πειράματα, που δεν ανταποκρίνονται με την πραγματικότητα, καταφέρνουν να εντυπωσιάζουν τα θύματά τους, σαν τους Μενταλιστές που εξαπατούν τους θεατές. Εκλαϊκευτές συγγραφείς, κατακλύζουν με βιβλία τις προσθήκες των μεγάλων βιβλιοπωλείων και με βαρύγδουπους τίτλους σε περιοδικά και εφημερίδες διαστρεβλώνουν έννοιες και θεωρίες. Βιβλία, διαφημίσεις, άρθρα, συνεντεύξεις και εκπομπές, σε όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης, ευθέως στοχεύουν στις συνειδήσεις μικρών και μεγάλων ενισχύοντας ακριβώς αυτό που έπρεπε από το σχολείο να καταπολεμηθεί. Ο ιδεολογικός πόλεμος στις μέρες μας έχει ενταθεί. Η επιστήμη και γενικά η τεχνολογία άλλαξε τα ζωή μας ανοίγοντας νέες δυνατότητες για το μέλλον και ο ιδεαλισμός, προβλέποντας την ήττα, απεγνωσμένα αναζητεί στήριγμα επιστημονικό. Στις επόμενες αναρτήσεις θα δούμε κι άλλες εκφάνσεις αυτού του ιδεολογικού πολέμου που σαλεύει και τα μυαλά των λογικών. Με μια λανθασμένα διατυπωμένη κβαντική θεωρία μπορούμε να πείσουμε και για το πιο παράλογο. Αναλογιστείτε μόνο αυτό: το ηλεκτρόνιο έχει… ελεύθερη βούληση ή ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος από… νοητικό υλικό!
Η ημιμάθεια μπορεί να σε κάνει να πιστεύεις εύκολα το σφάλμα και να αντιδράς με δριμύτητα στο αληθές!
Πιστέψτε με, αλήθεια σας λέω!

Σήμερα, στην αυγή του 21ου αιώνα, πρέπει να αντιληφθούμε την αγυρτεία που ντύνεται με επιστημονικό μανδύα και βρίσκεται πάνω στο γραφείο ή στο μπάγκο των πειραματιστών όπου με σοβαρότητα αναζητείται το ανεξήγητο λες και οι αλχημιστές του Μεσαίωνα επέστρεψαν αναζητώντας τον θεμελιώδη φιλοσοφικό λίθο της αφέλειας.
Πριν αντιδράσετε όμως σκεφτείτε πρώτα: αυτό που σας ξεχωρίζει από τα ζώα είναι ακριβώς η ιδιότητα εκείνη που σας κάνει να σκέφτεστε και να κάνετε συλλογισμούς.
Κάποιοι θα αντιδράσουν προφανώς, κυρίως νέοι, που διαβάζοντας ένα δυο βιβλία, συχνότερα κανένα, νομίζουν ότι όλα μπορούν να τα εξηγήσουν. Το παράξενο όμως δεν είναι αυτό, αλλά ακριβώς το αντίθετο: αυτά που μπορούν να εξηγηθούν τα θεωρούν μυστήρια και ανεξήγητα, μεγεθύνοντας τον αγνωστικισμό και την αδυναμία τους να γνωρίσουν τον κόσμο και αυτά που θεωρούνται «ανεξήγητα» βρίσκουν τον τρόπο να… εξηγηθούν! Τότε ο κατεργάρης εύκολα τρυπώνει στο μυαλό και τον διαφεντεύει. Φτάνει να πιστέψεις σε μια βλακεία και η μια θα φέρει και την άλλη. Μετά η απάτη γίνεται ανεξέλεγκτη. Θεοί, Διάβολοι, Πνεύματα και Δυνάμεις βρίσκονται παντού και μεις, στη μέση του Πουθενά!

Όχι, μην νομίσετε ότι εγώ ποτέ δεν εξαπατήθηκα, ότι ποτέ δεν βρέθηκα στην θέση αυτή που τώρα επικρίνω. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια όταν δημιουργούσαμε «εταιρίες έρευνας ανεξήγητων φαινομένων» δεν αφήναμε βουνό για βουνό, ψάχνοντας σε σπηλιές, δάση, νεκροταφεία, λαγκάδια και γκρεμούς, ίχνη από εξωγήινους, φαντάσματα πνεύματα και νεράιδες! Δημιουργούσαμε συνεδρίες καλώντας πνεύματα, με πιατάκι ή εκκρεμές, αναζητώντας επικοινωνία από το υπερπέραν!
Συζητήσεις επί συζητήσεων για μυστήρια, φαντάσματα, ταραχοποιά πνεύματα, εξορκισμούς και άλλες ανοησίες μας έπαιρναν τα μυαλά ξενυχτώντας μέχρι το πρωί και με σηκωμένη την τρίχα από το φόβο γυρνάγαμε στο σπίτι αλλοπαρμένοι. Βιβλία, ταινίες και αφηγήσεις «αυτόπτων μαρτύρων» μας ξεσήκωναν και η συνείδηση ταξίδευε εκεί που έσπρωχνε η αμάθεια και η κατεργαριά των αγυρτών.

Δεν ντρέπομαι να αφηγούμαι πόσο διαστρεβλωμένος ήμουν, όμως με υπερηφάνεια μπορώ να καυχηθώ ότι όλες αυτές τις ανοησίες τις ξεπέρασα και σήμερα μπορώ να πω ότι έχω απεξαρτηθεί από το όπιο του ιδεαλισμού που δίχαζε την αλήθεια και αλλοτρίωνε τη συνείδησή μου.
Αγνοώντας την Ελληνική Γραμματεία αναζητούσα τη σοφία της γνώσης στον Βουδισμό, τη Γιόγκα, το Ζεν και μετά σε ότι μυστικιστικό σαγήνευε το αμαθή νου μου.
Καθημερινά ενημέρωνα την εξέλιξη των βιορυθμών μου και αναζητούσα τις αστρολογικές μου επιρροές.







Κατάστρωσα το πρώτο προσωπικό Ωροσκόπιο. Οίκοι, Ωροσκόποι, και Ζενίθ, σύνοδοι, αντιθέσεις, τρίγωνα, τετράγωνα και ευνοϊκές υποτίθεται γραμμές απαιτούσαν καθημερινά επαλήθευση. Σύντροφοι οι ροπές των γραμμών καθημερινά.
Όμως, η παραψυχολογία ήταν αυτή που μου πήρε τα μυαλά. Βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά, Ταινίες και αφηγήσεις σάλευαν το μυαλό.
Όμως, το μυαλό σιγά σιγά άρχιζε να πήζει. Η φυσική και η φιλοσοφία μου άνοιξαν το μυαλό.
Σπούδασα ηλεκτρονικός. Το μυαλό μου έκοβε και δεν αρκέστηκα σε ό,τι διάβαζα. Όταν αποπειράθηκα να επαληθεύσω τα πειράματα κατάλαβα ότι έπρεπε να εξοπλιστώ και με τη δύναμη της αμφισβήτησης. Αλλιώς έπρεπε να συνεχίσω να κοροϊδεύω τον εαυτό μου!
Έκανα ένα μικρό εργαστήριο, χωρίς… επιχορηγήσεις. Η θέληση ήταν αρκετή. Κατασκεύασα αρκετά μηχανήματα, πολλά δόθηκαν, κάποια άλλα υπάρχουν ακόμα για να μου θυμίζουν ότι όλοι μας από ένα ενθουσιασμό αρχίζουμε, σαν να κάνουμε ταξίδι στο Υπερπέραν. Όμως, λίγοι επιστρέφουν στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι χάνονται στο απέραντο κενό και την αφέλεια. Ελάτε να σας ξεναγήσω σε ό,τι απέμεινε από τότε, αν και πέρασαν ήδη τριάντα χρόνια.
…σαν χθες μου φαίνεται!

Αυτή είναι μια φωτογραφική μηχανή Kirlian. Δεν έχει φακούς. Μέσα σε ένα ισχυρό ηλεκτροστατικό πεδίο τοποθετείται το film και αυτό που θέλουμε να φωτογραφίσουμε, σε «απόλυτο» σκοτάδι. Εμφανίζουμε το film…. Και ώ του θαύματος…! Οι φωτογραφίες είναι θαυμάσιες. Φλόγες εκτινάσσονται και πηδούν σαν πύρινες γλώσσες από το σώμα μας, από τα φύλλα και από κάθε τι που έχει ζωή (λέμε τώρα). Μα τι άλλο είναι, παρά μια φωτογραφία ψυχής. Είναι η αύρα που οι μυημένοι βουδιστές την βλέπουν με το τρίτο μάτι (ξαναλέμε πάλι)!
Ας δούμε μερικές:

Ας αφήσουμε τις σαχλαμάρες: Όχι ό,τι έχει ζωή, αλλά ό,τι έχει αγωγιμότητα και υγρασία. Οι γλώσσες δεν είναι… ενεργειακό πνεύμα, δεν είναι η ψυχή μας, δεν είναι το πνεύμα, που κάποιοι το συνδύασαν με τις γλώσσες των… μαθητών εκείνου του μυθικού Ιησού ντε… που υποτίθεται έδωσε την Θεία Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κι εκείνοι άρχισαν να γράφουν αντιφάσκοντας ο ένας με τον άλλο!

Να και μια φορητή συσκευή Kirlian
Στην ηλεκτρονική η λάμψη αυτή λέγεται arc και είναι σπινθήρας που επηρέασε το αρνητικό του film. Τόσο απλά καταρρίπτεται ο μύθος!
Νομίζω δεν χρειάζονται να πούμε τίποτα άλλο. Ή μάλλον, περισσότερα στα σχόλια, εκτός κι αν κάποιος ακόμα δυσπιστεί, οπότε, ας έρθει να του το δείξω από κοντά, να δει με τα ίδια τα μάτια του… το αιθερικό του σώμα.









Αυτός είναι ένας ανιχνευτής Backster. Ανιχνεύει τις αντιδράσεις των φυτών. Τα φυτά σκέφτονται και επικοινωνούν μαζί μας! Αντιδρούν όταν νιώθουν την αγάπη μας και επικοινωνούν τηλεπαθητικά από πολύ μεγάλη απόσταση. Επίσης, ηρεμούν με καλή μουσική και αντιδρούν με την έξαλλη! Κι άλλα πολλά μπορούμε να κάνουμε, αλλά αρκούν αυτά. Επιγραμματικά αναφέρομαι σε κάθε πείραμα. Αν θέλετε περισσότερα, το συζητάμε στα σχόλια.
Την… επικοινωνία μας αυτή με τα φυτά την επιτυγχάνουμε με μια απλή γέφυρα Wheatstone. Αυτή αποτελείται από τέσσερις αντιστάσεις. Τα ρεύματα είναι ανάλογα των ωμικών αντιστάσεων της γέφυρας. Όταν, αντί μιας των τεσσάρων την αντικαθιστώ μια με το φύλλο ενός φυτού που έχει ωμική αντίσταση, τότε μπορώ να ισορροπήσω τα ρεύματα της γέφυρας με ένα ποτενσιόμετρο (μεταβλητή αντίσταση). Κάθε φορά όμως που συμβαίνει μια αλλαγή στο φύλλο η γέφυρα θα χάνει την ισορροπία και ένας διαφορικός ενισχυτής ή ένα γαλβανόμετρο θα με ειδοποιεί.
Αυτή η ειδοποίηση είναι ανάλογη της ωμικής διαφοράς στην επιφάνεια του φύλλου!
Εσείς τι λέτε; Το φυτό άλλαξε την αντίστασή του επειδή ένιωσε όμορφα από τη μουσική που του έβαλα ή ένιωσε την αγάπη μου…

Κολοκύθια τούμπανα!
Χίλιοι δυο λόγοι μπορεί να συνέβαλλαν στην ανισορροπία της γέφυρας: Η υγρασία του περιβάλλοντος, η θερμότητα από μένα, από τα μηχανήματα, από την πίεση των αγώγιμων επαφών, από την κίνηση του αέρα… σκεφτείτε κι άλλους λόγους μόνοι σας και μην τρώτε κουτόχορτο. Πολλές παραμέτρους πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας. Όμως ακόμα κι όταν λάβετε πολλές πάλι μην είστε τόσο σίγουροι ότι τις βρήκατε όλες, γιατί κάποια ίσως να σας ξεφεύγει.
Τα φυτά δεν έχουν εγκέφαλο και δεν μπορούν να σκεφτούν. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να επεξεργαστούν πληροφορίες και να αντιδράσουν κατάλληλα.
Είναι ρομαντικό να λέμε ότι η αγάπη μας τα τρέφει, όμως αυτό γίνεται μέσα από τη φροντίδα μας κι όχι μέσα από τα συναισθήματα που εμείς νιώθουμε.

Ο ανιχνευτής ψεύδους λειτουργεί περίπου όπως και ο ανιχνευτής backster, αφού μια γέφυρα 
Wheatstone κάνει την ίδια δουλειά με την δερματική μας αντίσταση. Όμως εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Το σύστημα δουλεύει, επειδή οι ερωτήσεις τρομάζουν το υποκείμενο κάνοντάς το να εκλύει ιδρώτα κι έτσι κάνοντας το δέρμα του πιο αγώγιμο και τη γέφυρα να χάνει εύκολα την ισορροπία της.
Η κατασκευή εδώ ήταν πρόχειρη. Κατασκευάστηκε απλά για να μου λύσει μια απορία.

Οι κάρτες zener είναι ή μάλλον ήταν το αγαπημένο μηχάνημα των πρώτων παραψυχολόγων (Rhine). Αρχικά αποτελούνταν από πέντε κάρτες με τα σχήματα που βλέπετε. Το υποκείμενο εδώ καλείται να προβλέψει την κάρτα που ο παραψυχολόγος πρώτα ανακατεύει. Επειδή όμως με τη χρήση σημαδεύονταν τα χαρτιά, επινοήθηκαν ψηφιακά κυκλώματα που ανάβουν 5 ή και περισσότερες λυχνίες τυχαία. Το υποκείμενο πρέπει να μαντέψει σωστά για να υποθέσει ο παραψυχολόγος τις μαντικές του ικανότητές!

Εδώ τα μαθηματικά στατιστικής και πιθανοτήτων είναι καθοριστικά. Χρειάζονται χιλιάδες πειράματα για να βγουν τα τελικά συμπεράσματα. Όσο περισσότερα, τόσο ακριβέστερο το συμπέρασμά μας.
Πόσες φορές πρέπει να μαντέψουμε σωστά;
Και εδώ υπάρχουν πιθανότητες και τα αποτελέσματα είναι πάντα σχετικά και κυρίως πιθανοκρατικά. Δεν νομίζω ότι καταφέραμε κι εδώ τίποτα πέρα απ’ το «νόμο των σειρών» του μαθηματικού Paul Kammerer τον περασμένο αιώνα.

Οι φωνές Raudive ή φωνές των νεκρών είναι άλλη μια απάτη που ο Dr. Konstantin Raudive βάλθηκε να μας αποδείξει με μια ηλεκτρονική κατασκευή ότι θα μπορούσε να καταγράψει φωνές… πεθαμένων!
Μια απλή εκδοχή της επινόησής του μπορεί να επιτευχθεί, λέει, με ένα τηλέφωνο ή ακούγοντας το φύσημα του ραδιοφώνου (Μακρά, Μεσαία και Βραχέα κύματα) και περιμένοντας με τις ώρες…. Όλο και κάποια φωνή θα πιάσει από το… υπερπέραν!
Διαβάστε εδώ να πάρετε μια γεύση: Οι νεκροί τηλεφωνούν στα αγαπημένα τους πρόσωπα!

Η επινόησή του ίσως φαινόταν «κάτι» στην εποχή του, όμως σήμερα όχι μόνο είναι ένα ξεπερασμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα, μα γελοίο, αφού πρόκειται για ένα απλό κύκλωμα φώρασης, όπου απορρίπτει την ραδιοσυχνότητα από το ερτζιανό κύμα και το ακουστικό κύμα οδηγείται σε ένα ενισχυτή για να ακουστεί. Με λίγα λόγια αναφερόμαστε στο απλούστερο κύκλωμα φώρασης που οδηγούμε σήμα χωρίς συγκεκριμένη επιλογή ραδιοσυχνότητας, όπου κάθε λαμβανόμενο σήμα των ερτζιανών, γίνεται υποψήφια φωνή από το υπερπέραν… συγνώμη από τον ανυποψίαστο εκφωνητή κάποιου πομπού! Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ηλεκτρονικός για να αντιληφθεί την απάτη.
Στο τηλέφωνο απλούστατα έχουμε ή μάλλον είχαμε αναπήδηση δι επαγωγής από τα καλώδια όταν η τηλεφωνία ήταν αναλογική ή δούλευε με υψίσυχνα ρεύματα!
Λίγο αν σου κόβει, καταλαβαίνεις… και πολλά είπαμε γι αυτήν τη χαζομάρα!

Λυπάμαι που δεν έχω κι άλλα μηχανήματα. Την εποχή εκείνη που τα κατασκεύαζα, γίνονταν ανάρπαστα! Κάποια κυκλοφορούν ακόμα και αφήνουν άναυδους αφελείς και πονηρεμένους. Οι τελευταίοι δεν βρήκαν το αντίδοτο για να θεραπευτούν και η ασθένειά τους έγινε χρόνια και ανίατη.
Κάποια κυκλώματα ριγμένα στο συρτάρι μου απλά χρησιμεύουν για τα υλικά τους. Ίσως κάπου αλλού να φανούν χρήσιμα.
Όσο για μια από τις δυο μηχανές Kirlian που περίσσεψαν ευχαρίστως να την «έδινα» σε όποιον θέλει να κάνει φωτογραφικά τρικ. Όλα κι όλα… οι φωτογραφίες είναι τέλειες, εντυπωσιακές και κάνουν εφέ! Όμως, μέχρι εκεί!
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Νομίζω, έκανα ακόμα μια ανάρτηση που έλλειπε από το διαδίκτυο. Εύχομαι να φάνηκα χρήσιμος σε κάποιους, αν και φοβάμαι πολύ ότι, άλλη μια αντιπάθεια δημιούργησα!

Και το κερασάκι στην τούρτα:
Για όσους δεν αντιλαμβάνονται ότι οι δεισιδαιμονίες και γενικά ο ιδεαλισμός είναι μια άκρως επιβλαβής γνώση που ενισχύει το παράλογο και τις αυταπάτες. Κοινώς δηλαδή μας αλλοτριώνει!
Οι εχθροί της λογικής

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Για τις επόμενες δέκα αναρτήσεις που υπολείπονται μέχρι να «ολοκληρωθεί» το blog αυτό νομίζω είναι χωρίς σημασία πότε θα κάνω την επόμενη ανάρτηση. (Να «ολοκληρωθεί» είπα, όχι να διαγραφεί!)
Μέχρι τώρα τήρησα στο ακέραιο το δεκαπενθήμερο. Όμως για τις τελευταίες 10 αναρτήσεις και λόγω του σοβαρού θέματος αυτές θα καθυστερούν. Έτσι δέκα αναρτήσεις σε εννέα μήνες που υπολείπονται, μέχρι τέλος του χρόνου, νομίζω μια χρυσή τομή θα βρεθεί!
Η επόμενη ανάρτηση, στις 30 Μαρτίου, θα έχει θέμα: Το Σύμπαν είναι δημιούργημα;

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5