1 Ιουλ 2011

Βασανιστήρια και θανατώσεις στο Βυζάντιο

Σήμερα το δεύτερο μέρος, αυτό που αφορά τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις στο Βυζάντιο. Κάποιοι ίσως ακόμα να νομίζουν ότι μόνο οι καθολικοί βασάνιζαν, ενώ στο Βυζάντιο «…έλαμπε η επιδημία του Σωτήρα και επικράτη γαλήνη και δικαιοσύνη αντί αδίκων έργων που εξεπλήρωνε όσα προλέχθησαν δια των προφητών». Ήρθε η ώρα λοιπόν να μάθουμε κι αυτή την πλευρά της ιστορίας που με δόλο, στα σχολεία, μας απέκρυψαν! Το Βυζάντιο δεν έλαμπε από τις ουράνιες και αστράπτουσες θεϊκές ακτίνες αλλά μάλλον ήταν τόπος σκοτεινός και για τους περισσότερους μαρτυρικός, που αν ήσουν αρτιμελής μάλλον είχες την τύχη με το μέρος σου! 
 
ΠΗΓΗ: Απόστολος Λυμπερίδης
"ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ"
Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Η χριστιανική γαλούχηση, απ’ τη νηπιακή ακόμα ηλικία, θεμελίωσε την άποψη πως, σαν θρησκεία της αγάπης και της αλληλεγγύης του ανθρώπου, είναι αδιαφιλονίκητα προστάτης όχι μόνο φτωχών και αδικημένων, αλλά κάθε αδύναμου πλάσματος, που του απονέμει ασφάλεια και δικαιοσύνη στην τωρινή του ζωή(!) και τη σωτηρία της ψυχής του στην επόμενη.
Αν η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, τότε και η ίδια πρέπει να απεχθάνεται το αίμα, γιατί όπως λένε οι χριστιανοί, ο Χριστός με το αίμα του λύτρωσε τον άνθρωπο οδηγώντας τον στη σωτηρία! Όλα αυτά όμως δεν αποτελούν παρά κηρύγματα, όπως τα κηρύγματα όλων των θρησκειών. Σαν τις διακηρύξεις των αστικών κομμάτων πριν τις εκλογές, έτσι και οι κήρυκες του χριστιανισμού κατά τον προσηλυτιστικό τους αγώνα, κάνουν λόγο για αγαστή σύμπνοια της διακηρυγμένης ηθικής διδασκαλίας με τις πράξεις των αγίων της, επιδιώκοντας διακαώς τη μίμηση του εναργούς και θεοσεβούς βίου τους.
Ο Ευσέβιος της Καισάρειας κατά τον εγκωμιαστικό του λόγο προς τον Κωνσταντίνο, τριάντα χρόνια και πλέον μετά την άνοδό του στην εξουσία, γράφει πως «ο κόσμος βοά, η πομπή των άστρων φαίνεται λαμπροτέρα και καθαροτέρα» γιατί πίστευε ότι ήρθε η ώρα που για τα ανόσια έργα αρμόζει μόνο η τιμωρία! «Οι δε καιροί που διαδέχτηκαν την άγρια και απάνθρωπη εκείνη περίοδο, είναι χαρμόσυνοι και θα ευημερήσουν, φανερώνοντας την ευμένεια του θεού προς τους ανθρώπους». (1)
Λίγα χρόνια πριν είχε πεισθεί ότι «τα τυραννικά κολαστήρια καταργήθηκαν από το Χριστό με την υπομονή των μακαρίων» που σαν «γενναίοι αθλητές και γυμνασμένοι στη χριστιανική πειθαρχία» κέρδισαν «τον μέγαν στέφανον της αφθαρσίας» γίνοντας «ζηλωτές και μιμητές του Χριστού».
Τι χριστιανικές μεγαλοστομίες και ιερά ψεύδη!

Όμως απ’ τη ρήση της «Αποκαλύψεως του Ιωάννη», «Ο άνομος ας ανομήσει περισσότερο και ο δίκαιος ας γίνει περισσότερο δίκαιος» (2) οι επίγονοι του Ευσέβιου φαίνεται διάλεξαν τους πρώτους.
Μιμήθηκαν τους διώκτες τους και τους ξεπέρασαν. Αν ο αναγνώστης, για τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις που επέβαλλε η Ιερή Εξέταση στη Δύση, ένιωσε απέχθεια και οργή, οι κατακρεουργήσεις και οι βίαιες θανατώσεις στο Βυζάντιο, θα’ πρεπε να του δημιουργήσουν αποτροπιασμό για το ανθρώπινο γένος.
Από την αυγή του, το Βυζάντιο, νομοθετικά, υιοθέτησε την καθεστηκυία τάξη της προχριστιανικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, παραχωρώντας στους επισκόπους της νέας θρησκείας δικαστικές εξουσίες που οι τελευταίοι εκμεταλλεύτηκαν για να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους. Διαιωνίζοντας τα βίαια θεάματα του ιπποδρόμου, το Βυζάντιο εντάσσει τους ακρωτηριασμούς, τις εκτυφλώσεις και τον αγωνιώδη θάνατο (3) στην ποινική της νομοθεσία.
Η εικόνα στο Βυζάντιο με τους ακρωτηριασμούς θα πάρει μεγάλη έκταση τον επόμενο αιώνα που ο Ιουστινιανός θα αναγκαστεί με νόμο (4) να προτρέψει «μίαν μόνον χείρα τέμνεσθαι» προκειμένου να αποτρέψει την αποτρόπαιη εικόνα των αναπήρων και το οικονομικό κόστος που, τέτοιες αναπηρίες, επέφεραν στο κράτος!
Δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρεθεί κανείς με κατηγορία που επέσυρε τον ακρωτηριασμό. Λίγο κλέψιμο στο ζύγι ή στη γη, οργώνοντας μια πιθαμή από το χωράφι του διπλανού ή κλέβοντας λίγα σταφύλια από το ξένο αμπέλι, κινδύνευε κανείς να χάσει το χέρι του. Πίσω από την καταδίκη της αλητείας βρισκόταν ο ακρωτηριασμός και των δύο ποδιών. Πίσω από την προδοσία, ο εκτυφλωτισμός και από τη βρισιά η γλωσσοτομία από το φάρυγγα. Πίσω από τη μοιχεία και παιδεραστία ο ευνουχισμός, η φύτευση μυτερών καλαμιών στην ουρήθρα και άλλα επώδυνα μαρτύρια, ταυτοπάθειας (5) που πολλές φορές ήταν θανατηφόρα όπως η καυλοκοπία και το παλούκωμα. (6)
Περπατούσε κανείς στους δρόμους του Βυζαντίου και έβλεπε παντού το ίδιο θέαμα. Ανάπηρους με κομμένα χέρια και πόδια, τυφλούς να αιμορραγούν απ’ τις κόγχες των ανύπαρκτων ματιών τους. Ανθρώπους τέρατα, χωρίς γλώσσα, μύτη και αφτιά, κλαδεμένους σαν δέντρα και μαζεμένους από τρόμο και πανικό.

Από τη ρινότμηση, σαν τη συνηθέστερη καταδικαστική ποινή του Βυζαντίου δεν απέφυγαν ούτε αυτοκράτορες. Με αφορμή τον Ιουστινιανό Β΄ το Ρινότμητο, είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε μια παρένθεση.
Ο επονομαζόμενος Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος (688-695) στιγματίστηκε από το λαό της Κωνσταντινούπολης που εξεγέρθηκε από τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Καλλίνικο (7) και τον πατρίκιο Λεόντιο που πήρε βίαια και ύπουλα το θρόνο. Παρά τη βαθιά πίστη του Ιουστινιανού στο χριστιανισμό και την Εκκλησία, (8) η τελευταία με μίσος τον καταδίωξε όταν ο αυτοκράτορας θέλησε να προστατέψει τη μικρή αγροτική ιδιοκτησία των πολιτών σε βάρος των οικονομικά ισχυρών γαιοκτημόνων που έθιγε παράλληλα και την περιουσία της Εκκλησίας. Με αφετηρία την Αγία Σοφία και πατριαρχικό σύνθημα «Αυτή η ημέρα ην εποίησεν ο κύριος», ο λαός της Κωνσταντινούπολης υπέβαλλε στον Ιουστινιανό την ταπεινωτική για αυτοκράτορα ποινή, κόβοντας τη μύτη του. Τους συνεργάτες του, Στέφανο και Θεοδόσιο, αφού τους έσυραν μέχρι το χάλκινο ομοίωμα βοδιού στην ομώνυμη πλατεία, τους έψησαν ζωντανούς, βάζοντας φωτιά κάτω απ’ το μνημείο, στο οποίο κρύφτηκαν για να σωθούν. Ο Λεόντιος δεν έμεινε πολλά χρόνια στην εξουσία. Οι ταραγμένοι εκείνοι καιροί ήταν δύσκολοι για τους αυτοκράτορες, ενόψει εσωτερικών ταραχών, από τις διαμάχες ορθόδοξων-μονοφυσιτών και εξωτερικά, από την εμφάνιση μιας νέας δύναμης, της αραβικής, που έμπαινε κυρίαρχα στη σκακιέρα της Μεσογείου. Ο Λεόντιος ανατράπηκε από τον Τιβέριο Β΄ (698-705) ο οποίος του έκοψε τη μύτη και τον φυλάκισε σε φρούριο.

Ο Ιουστινιανός όμως τη γλίτωσε με εξορία στη Χερσώνα και αργότερα δραπετεύοντας κατέκτησε για δεύτερη φορά την εξουσία (705-711). Όμως δεν έμεινε για πολύ στο θρόνο. Αναλαμβάνοντας να εκδικηθεί τους εχθρούς του στη Χερσώνα, οι τελευταίοι οργανώθηκαν και τον ανέτρεψαν με τη βοήθεια του Αρμένιου διοικητή τους Βαρδάνη. Ένας αξιωματικός του, ο σπαθάριος Ηλίας, τον αποκεφάλισε. (9) Το μακάβριο θέαμα του κεφαλιού του, καρφωμένο σε κοντάρι, χρησίμευσε στους διώκτες για το δημόσιο εξευτελισμό του. Δημόσια εκτέθηκε στην Κωνσταντινούπολη και στάλθηκε στη Ρώμη και τη Ραβέννα που επισκίασε και πάλι τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο εκκλησίες που ο Ιουστινιανός Β΄ είχε εποικοδομήσει. Ήταν η εποχή που ο μονοφυσίτης αυτοκράτορας Φιλιππικός (10) (711-713) καταδίκασε την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ερίζοντας ανάμεσα σε μονοενεργήτες και μονοθελήτες, όταν οι Άραβες είχαν κυριαρχήσει πια στη λεκάνη της μεσογείου.
Ούτε ο Φιλιππικός όμως έμεινε στο θρόνο πάνω από δυο χρόνια. Ο ορθόδοξος Φιλαρτέμιος ο επονομαζόμενος Αναστάσιος Β΄ με τη βοήθεια του κόμη Γεωργίου Βούραφου και του πατρίκιου Θεόδωρου Μυάκιου έπιασαν το Φιλιππικό στην κυριολεξία στον ύπνο. Ο αρμένης αυτοκράτορας εκτυφλώθηκε. Το επόμενο Σάββατο τυφλώθηκε ο Θεόδωρος Μυάκιος και το μεθεπόμενο ο Γεώργιος Βούραφος. Τυφλοί εξορίστηκαν στη Θεσσαλονίκη! Εκεί όπου εξορίστηκε και ο Αναστάσιος, (11) ντυμένος με το σχήμα του μοναχού, όταν ανατράπηκε με βία απ’ το φοροεισπράκτορα Θεοδόσιο το Γ΄ (715-717).
Δεν σκοπεύω όμως να συνεχίσω αυτή την εξιστόρηση των βυζαντινών και θεοσεβών κατά τα άλλα αυτοκρατόρων που, ο ένας ανατρέπει τον άλλον, δίνοντας το νικημένο βορά στον απελπισμένο και απηυδισμένο, απ’ την καταπίεση, λαό της Πόλης, που με τη σειρά του και ο νέος ηγέτης, τόσο αδιάντροπα και κυρίως απάνθρωπα, με τις προτροπές του, εξευτελίζει τον άνθρωπο, κόβοντας μύτες και αφτιά, βγάζοντας μάτια ή τσεκουρώνοντας μακάβρια χέρια, πόδια και κεφάλια, κατευνάζοντας έτσι τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Εδώ κλείνει η παρένθεση.

Η ιστορική αυτή αναφορά, ανάμεσα στη διαδοχή των αυτοκρατόρων, δίνει την εικόνα που επικρατούσε στο Βυζάντιο, σε σχέση με το νομοθετικό της πλαίσιο, τις μεθόδους βασανισμού και εκτέλεσης των ποινών που είχε θεσπίσει η μεσαιωνική εκείνη θεοσεβή κοινωνία. Το ευσύνοπτο νομικό εγχειρίδιο που εξέδωσε ο Λέων ο Γ΄ το 726 όχι μόνο δε διέπεται από πνεύμα επιείκειας και φιλανθρωπίας αλλά εισάγοντας νέες ποινές σωματικών ακρωτηριασμών, επινοεί νέα και ανήκουστα μαρτύρια, για το βασανισμό του σώματος και της ψυχής. Το καθεστώς γίνεται ακόμα πιο σκληρό και απάνθρωπο. (12)
Τα βασανιστήρια και οι βάναυσοι θάνατοι δεν είχαν τελειωμό. Ούτε η φαντασία των σαδιστών δεν μπορούσε να διανοηθεί, τι επινόησαν οι αντιμαχόμενες ομάδες της εικονομαχίας που μόλις τότε άρχιζε. Το πρόβλημα του μονοφυσιτισμού βρισκόταν ακόμα σε έξαρση και η αίρεση των Παυλικιανιστών ακόμα δεν είχε εμφανιστεί!
Ο θρησκευτικός φανατισμός προκαλεί μεγαλύτερο μίσος και οι αντιμαχόμενοι, ο καθένας από τη μεριά του, θεωρώντας ότι είναι δούλος του θεού το έργο που αναλάμβανε αναγνωριζόταν σαν θεάρεστη πράξη. Όπως και στη Δύση έτσι και εδώ, η Εκκλησία όχι μόνο δεν αντιδρούσε αλλά σύμφωνα με αυτές τις τιμωρίες προσπαθούσε να δικαιολογήσει τη θέση της έχοντας την κάλυψη της Καινής Διαθήκης.

«Και όποιος σκανδαλίσει αυτούς, που πιστεύουν σε μένα, τον συμφέρει καλύτερα να δέσει μια μυλόπετρα γύρω από το λαιμό του, και να ριχτεί στη θάλασσα. Και αν το χέρι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το, είναι καλύτερο σε σένα να μπεις μέσα στη ζωή κουλός, παρά έχοντας τα δύο χέρια να πας στη γέεννα, που η φωτιά της δε σβήνει ποτέ. Και αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το, είναι καλύτερο σε σένα να μπεις μέσα στη ζωή κουτσός, παρά έχοντας τα δύο πόδια να ριχτείς στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβήνει ποτέ. Και αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το, είναι καλύτερο σε σένα να μπεις μέσα στη βασιλεία τού Θεού μονόφθαλμος, παρά έχοντας δύο μάτια να ριχτείς στη γέεννα της φωτιάς, που η φωτιά δε σβήνει ποτέ. Επειδή, καθένας θα αλατιστεί με φωτιά, και κάθε θυσία θα αλατιστεί με αλάτι. Το αλάτι είναι καλό, αν όμως το αλάτι γίνει ανάλατο με τι θα το αρτύσετε; Να έχετε αλάτι μέσα σας, και να ειρηνεύετε μεταξύ σας.». (13)
Αλήθεια, τι σοφία!
Έτσι η Εκκλησία αντιλαμβανόταν την Ειρήνη στις διαμάχες της με όποιον δε συμφωνούσε μαζί της.

Για την καθαίρεση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αναστάσιου (730-753) έχουμε αναφερθεί και αλλού. (14) Ο εξευτελισμός ενός πατριάρχη που ανελέητα δέρνεται δημοσίως και γυμνός διαπομπεύεται πάνω σε ψωραλέο γάιδαρο «καθήμενος εξάστροφα» όπως γράφει και ο χρονογράφος Θεοφάνης δεν είναι ό,τι πιο όμορφο για τα όμματα των πιστών, ούτε από τους μεν ούτε από τους δε. Ο πατριάρχης Αναστάσιος όμως δεν ήταν το μοναδικό προσωπικό θύμα του Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρώνυμου. Λίγα χρόνια μετά ακολούθησε το μαρτύριο του πατριάρχη Κωνσταντίνου του Β΄ (754-766). Ο ίδιος ο αυτοκράτορας σε δημόσια θέα έδειρε άγρια τον πατριάρχη μέχρι που δεν μπορούσε να περπατήσει. Με φορείο τον έφεραν στην Αγ. Σοφιά και τον έριξαν μπροστά στον Άμβωνα από τον οποίο διάβασαν την κατηγορία μπροστά στο πλήθος που είχε γεμίσει την Εκκλησία. Τον εξανάγκασαν κρατώντας το «Τίμιο ξύλο» να ορκιστεί ότι δεν προσκυνά τις εικόνες. Αφού τον έφτυσαν όλοι, του ξύρισαν γένια, μαλλιά και φρύδια και τον διαπόμπευσαν κατά το συνηθισμένο τρόπο. Ανάποδα πάνω σε γάιδαρο. Τον έφεραν στον Ιππόδρομο που ασφυκτικά ήταν γεμάτο. Το γαϊδούρι έσερνε ο ανιψιός του πατριάρχη που είχε ήδη ρινοκοπηθεί. Αφού γελοιοποιήθηκε και σαν άνθρωπος εκμηδενίστηκε, του έκοψαν το κεφάλι και το κρέμασαν από τα αφτιά «σε κοινή θέα και καταφροσύνη». (15)
Από την αγαπημένη Βυζαντινή καταδίκη της αποκοπής της μύτης, της εκτύφλωσης και της διαπόμπευσης στους δρόμους της Πόλης και του Ιππόδρομου, δε γλίτωσαν ούτε πατριάρχες ούτε αυτοκράτορες και στρατηγοί.

Η πυρά δεν ήταν άγνωστη στο Βυζάντιο. Στην πυρά έριχναν συνήθως μάγους και αιρετικούς πολύ νωρίτερα από τη Δύση. Πρώτα φούντωνε καλά η φωτιά εν’ όσο αυτοί βασάνιζαν το θύμα και στη συνέχεια τους έριχναν μέσα, γίνοντας παρανάλωμα του πυρός σε λίγα δευτερόλεπτα.
Ο Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος πεθαίνοντας από φλεγμονή των ποδιών, πριν ανατραπεί, δε συγκίνησε κανέναν και γι’ αυτό ο εικονολάτρης Μιχαήλ ο Γ΄, μετά από 80 χρόνια, ξέθαψε τα οστά του και τα έκαψε. Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος που ξεχείλιζε ακόμα και για ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ, όπως συνέβη με τον πατριάρχη Ιωάννη που ξεθάβοντας το σκελετό του, τον μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τον έκαψαν! (16)
Όμως η αποκοπή της μύτης και η εκτύφλωση με αιχμηρό ή πυρακτωμένο σίδερο δεν ήταν μόνο πολυώδυνη, αλλά κρατούσε μια ολόκληρη ζωή καταδικάζοντας το θύμα ισοβίως. Η ζωή του γινόταν μαρτύριο γιατί, ούτε ο ίδιος μπορούσε να αντιμετωπίσει την ασχήμια ούτε οι άλλοι μπορούσαν να τον αντικρίσουν. Έπρεπε ισοβίως να κρύβει με ένα πανί το ακρωτηριασμένο μέρος του προσώπου του (τυφλοπάνι, ρινοπάνι).
Η αποτρόπαιη πράξη του Βασίλειου Β΄, του επιλεγόμενου Βουλγαροκτόνου, (976-1025) στιγματίζει και αμαυρώνει την πολιτική του Βυζαντίου ακόμα πιο πολύ τυφλώνοντας 15000 στρατιωτικούς αιχμαλώτους του Σαμουήλ. (17)
Όταν ο τελευταίος είδε την κτηνωδία του Βασίλειου, έπαθε τέτοιο κλονισμό που πέθανε αμέσως. Τέτοια η θηριωδία των χριστιανών ηγετών, λες και δεν είχαν ψυχή μέσα τους!

Όπως και να έχει, στο Βυζάντιο, ο εκτυφλωτισμός ήταν μια μικρή ποινή μόνο και στα χρόνια του Ανδρόνικου Α΄ του Κομνηνού (1183-1185) επιβαλλόταν για ψύλλου πήδημα, τόσο που σύμφωνα με το χρονογράφο Νικήτα Χωνιάτη, ο αυτοκράτορας αυτός ονομάστηκε «Μισοφαής» δηλαδή αυτός που μισεί το φως. Ήταν τόσο το μίσος του λαού για τον άνθρωπο αυτό, που όταν η αυτοκρατορία, κάτω από την απειλή των Νορμανδών αναταράχτηκε, ξεσηκώθηκαν με την υποστήριξη του Ισαάκιου Β΄ του Άγγελου (1185-1195) κατακτώντας το θρόνο.
Ο Ανδρόνικος πιάστηκε και βασανίστηκε φριχτά για μια βδομάδα. Αφού του μάδησαν γένια και μαλλιά, του ξερίζωσαν τα δόντια, του έκοψαν με τσεκούρι το δεξί του χέρι και αφού του έβγαλαν το μάτι τον πέταξαν για μια βδομάδα σε μια σκοτεινή φυλακή. Όταν βγήκε από τη φυλακή, έμελλε να αντικρίσει τη φρίκη κατάματα, αν και χωρίς μάτια, γιατί εντωμεταξύ μέσα στη φυλακή, του έβγαλαν και το άλλο.
Τον διαπόμπευσαν στους πολυσύχναστους δρόμους της Πόλης πάνω σε μια ψωραλέα καμήλα, σαν έρμαιο και αξιολύπητο πλάσμα που τον λυπήθηκαν ακόμα και οι εχθροί του. Όχι όμως και οι φανατισμένοι χριστιανοί που λοιδορώντας ξεσπούν επάνω του με ρόπαλα, σουβλιά και κάθε λογής ακαθαρσίες που εκσφενδονίζουν επάνω του. Όταν έφτασαν στον Ιππόδρομο τον κρέμασαν από τα πόδια και τον βασάνισαν ανελέητα, κόβοντας κομμάτια σάρκας από το ταλαιπωρημένο του σώμα. Τέλος του έχωσαν ένα μακρύ σπαθί στο στόμα και τον αποτελείωσαν!

Τόσο άξεστη και εξαχρειωμένη ήταν η ηγεσία του Βυζαντίου που η μεγαλοστομία του Ευσέβιου ότι ο αγώνας των χριστιανών δικαιώθηκε και το Βυζάντιο αποτελεί ιερό ναό αρετής, φαντάζει εξωπραγματική και γελοία. Υποτίθεται πως ο χριστιανισμός επικράτησε για να εξευγενίσει ηθικά τον άνθρωπο και να αντισταθεί στον εξευτελισμό του, κτίζοντας επί γης έναν κόσμο αρετής, αντάξιο του αίματος των μαρτύρων του, που έδωσαν τη ζωή τους για να την κερδίσουν οι πιστοί.
Όπως γράφει και ο Κυριάκος Σιμόπουλος «Τίποτε δεν έχει αλλάξει στο πέρασμα των αιώνων. Η βία της εξουσίας, η θηριωδία των εμπολέμων, οι γενοκτονίες και οι βασανισμοί, οι ομαδικές και ατομικές ωμότητες, η εκμηδένιση και ο εξευτελισμός του ανθρώπου. Ένας κρίκος στη διαχρονία της φρίκης και του αίματος το Βυζάντιο». (18)
«Τώρα μέσα στα ανάκτορα δεν ακούγονται πλέον όπως πριν μωρολογίες αθέων ανδρών» έγραφε ο Ευσέβιος (19) και εμείς θα συμπληρώναμε ότι τώρα πολιτική και θρησκευτική ηγεσία με τους δήμιους τους πανηγυρίζουν εν μέσω μηχανορραφιών και σκανδάλων το θρόνο τους, πατώντας πάνω σε ρυάκια αίματος και κωφεύοντας στις απεγνωσμένες κραυγές πόνου των ανυπεράσπιστων θυμάτων τους.
Ξεφωνίζουν, πλαντάζουν από δυστυχία και φρίκη, εκλιπαρούν και απλώνουν τα χέρια στο μέλλον.
Πόσοι από μας μπορούν να τους αγγίξουν;
Η ιστορία θέλει αποδέκτες των ουρλιαχτών εκείνων να είμαστε εμείς!

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] «Κωνσταντίνου Λόγος εις του Συλλόγου των Αγίων» 25.5. Το βιβλίο αυτό από μερικούς αποδίδεται στον Κωνσταντίνο και από άλλους στον Ευσέβιο. Δεδομένου ότι τα εκκλησιαστικά πράγματα λίγο ενδιέφεραν τον Κωνσταντίνο και το ενδιαφέρον του για την εκκλησία του θεού αποσκοπούσε μόνο στην ενότητα της αυτοκρατορίας, θεωρούμε το σύγγραμμα αυτό ψευδεπίγραφο. Άσχετα από το συγγραφέα του όμως είναι γραμμένο την εποχή εκείνη (4ος αιώνας). Αλλού η ειλικρίνειά του εκπλήσσει και αλλού η υποκρισία του ξεχειλίζει!
2 22.11.
3 Τέτοιος θάνατος ήταν ο πνιγμός στη θάλασσα, στον οποίο ο κατάδικος ριχνόταν δεμένος μέσα σε σακί γεμάτο με φίδια! (βλέπε «το μάτι του αετού» στο 10ο κεφάλαιο του Δεύτερου Μέρους).
4 Νεαρά 134.3.
5 Επιβολή τιμωρίας στο σημείο του σώματος με το οποίο διέπραξε το έγκλημα. Η «λογική» της ταυτοπάθειας ανάγκασε κάποιους ευφάνταστους εκστασιαστές να οραματισθούν τα μαρτύρια που θα επιβληθούν μια μέρα στους παραβάτες, όταν καταλήξουν στην κόλαση. Η γυναίκα που προκαλούσε με την εμφάνισή της θα κρεμαστεί απ’ τα μαλλιά της και εκείνη που θα κρυφάκουγε, ο σατανάς θα την κρεμάσει από τα αυτιά. Στον πόρνο και στην πόρνη, ακατάπαυστα φίδια και σκορπιοί θα τους δαγκώνουν τη βάλανο και το αιδοίο, αντίστοιχα!
6 Το πρώτο επέφερε το θάνατο από αιμορραγία και το δεύτερο ακόμα πιο επώδυνο για τον παραβάτη αφού, μετά το μπήξιμο του κονταριού στον πρωκτό, το κάρφωναν στο έδαφος και η στρογγυλεμένη του μύτη, ανοίγοντας τα σπλάχνα, προχωρούσε αργά-αργά μέχρι να βγει από τα πλευρά, το λαιμό ή το στόμα! Το παλούκωμα ήταν το πιο πολυώδυνο και απάνθρωπο μαρτύριο του Βυζαντίου που το θύμα ράγιζε ακόμα και στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης. Το ίδιο και στη διαδικασία της προετοιμασίας όπου το θύμα ξαπλωμένο μπρούμυτα και γυμνό στο έδαφος, ακινητοποιημένο από ένα σαμάρι αλόγου με φρίκη αντιμετώπιζε τη μανία των δήμιων, έχοντας στο νου τι τον περίμενε μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή. Δυστυχώς, ο θάνατος πολλές φορές αργούσε, φτάνοντας τις δυο ή τρεις ημέρες, αν δεν πλήγωνε ζωτικά όργανα. Να γιατί στρογγύλευαν την άκρη, για να κάνουν το μαρτύριο ακόμα πιο αβάσταχτο!
7 Όταν το 705 ο Ιουστινιανός ξαναπήρε την εξουσία καθαίρεσε τον Καλλίνικο και τον τύφλωσε για τη συνομωσία αυτή.
8 Στις μέρες του συνήλθε η σύνοδος της Πενθέκτης (691-692) που ο Ιουστινιανός Β΄ οργάνωσε στην αυτοκρατορική αίθουσα Τρούλλος (γι’ αυτό ονομάζεται και «Σύνοδος εν Τρούλλω»), ρυθμίζοντας κοινωνικά και κανονικά θέματα της εκκλησίας σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία.
9 Την ίδια κατάληξη είχε και ο μικρός γιος του Ιουστινιανού, ο Τιβέριος, που αποσπάστηκε από το χέρι της μάνας του μέσα στην εκκλησία και σφάχτηκε στην πόρτα σαν αρνί!
10 Με αυτό το όνομα, σαν αυτοκράτορας, επονομάστηκε Βαρδάνης.
11 Στη Θεσσαλονίκη, με τη βοήθεια του αρχιεπισκόπου και τη συμβολή Βουλγάρων, οργάνωσε συνομωσία ενάντια στο Λέοντα Γ΄ τον Ίσαυρο (717-741). Απέτυχε όμως και οι συνωμότες εκτελέστηκαν (719).
12 Τίποτα δεν πρόσθεσε, επίσης, το νέο νομοθετικό πλαίσιο που έκδωσε ο Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών (867-886) με τον «Πρόχειρο νόμο» του 869.
13 Μάρκος 9.42-50.
14 Βλέπε «Οι μεγάλες αιρέσεις ή πλεύση στα βαθειά» στο 9ο κεφάλαιο.
15 Για το μαρτύριο του πατριάρχη Κωνσταντίνου του Β΄ και άλλων πατριαρχών και βασανισμών στο Βυζάντιο, για πολύ γερά νεύρα, προτείνεται το έργο του Κυριάκου Σιμόπουλου «Βασανιστήρια και Εξουσία» σελ. 207-307.
16 Βλέπε Κυριάκος Σιμόπουλος «Βασανιστήρια και Εξουσία» σελ. 266.
17 Στη μάχη του Μελάνικου το 1014 κατά διαταγή του Βασίλειου οι στρατιώτες τυφλώνονταν ανά εκατό, αφήνοντας ένα μονόφθαλμο για να τους οδηγήσει πίσω στην πατρίδα τους!
18 «Βασανιστήρια και Εξουσία» σελ. 306.
19 «Εις Κωνσταντίνο Τριακονταετηρικός» 10.5.

17 σχόλια:

SkyclaD είπε...

Η "ένδοξη Χριστιανική εποχή" μας έλεγαν στο σχολείο για το Βυζάντιο. Τύφλα να έχει η Αθήνα του Περικλή κ η Δημοκρατική Ρώμη, η απανθρωπιά στο μεγαλείο της. Δυστυχώς είναι ντροπή που διδάσκεται ακόμη η Βυζαντινή Ιστορία (κ με τον τρόπο που διδάσκεται) στα σχολεία, όμως ακόμη πιο εξευτελιστικό είναι που οι Νεοέλληνες θεωρούν το Βυζάντιο συνέχεια του Ελληνικού πολιτισμού (λερώνοντας τον με αίμα) και δεν το έχουν αποκηρύξει σε αντίθεση με τους "κακούς" Δυτικούς οι οποίοι ακόμα και σήμερα απαξιώνουν την Μεσαιωνική τους ιστορία καθώς κ την καθολική εκκλησία. Στην Νορβηγία πρόσφατα χτίστηκε μνημείο για τα αθώα θύματα του κυνηγιού Μαγισσών στην Νεοελλάδα αποτελειώνουν ακόμη ότι δεν μπόρεσε να αποτελειώσει ο Ιουστινιανός και το κάθε κατακάθι της ύστερης αρχαιότητας.

Μαύρο Μέλι είπε...

ενα τεράστιο ψέμα της επίσημης νεοελληνικής ιστορίας:

1) ο όρος ''Βυζάντιο'' είναι μεταγενέστερος...οι κάτοικοι του κράτους εκείνου αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι-εξ ου και το σύγχρονο δικό μας ''Ρωμιοί''...ο όρος αυτός προτάθηκε και επικράτησε από τους ιστορικούς της Δύσης χάριν ευκολίας προσδιορισμού (για να μην μπερδεύουν το ''υστερο ρωμαικό κρατος'' με την κλασική αρχαία ρωμαική αυτοκρατορία)

2) ως αυτοκρατορία (αρα και πολυεθνικό κράτος) ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ζούσαν μόνο Έλληνες σε αυτην...

3) ...οι οποίοι Έλληνες ήταν του πεταματού,που λένε,στο Βυζάντιο-γιατί;μα επειδή η λέξη Έλληνας σήμαινε τον ειδωλολάτρη! σε αντίθεση με την απελπισμένη προσπάθεια να πείσουμε (πρώτα τους εαυτούς μας) ότι ήμασταν και είμαστε οι καλύτεροι χριστιανοί (!!!) παραβλέπουμε να αφηγηθούμε την ιστορία του Αλάριχου-ο οποίος στη δεκαετία 400-410 ισοπέδωσε τους απείθαρχους και περήφανους αρχαίους Έλληνες ΠΟΥ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΗΡΝΟΥΝΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΤΟΥΝ στον χριστιανισμό. Το τι καταστροφές επέφεραν οι ορδές αυτού του βάρβαρου μισθοφόρου ,δεν λέγεται-επί παραδείγματι ισοπέδωση πόλεων,βλέπε Ελευσίνα (φίλε Αποστόλη,προτείνω μια μέρα να το φέρεις αυτό το θέμα περί Αλάριχου στην επιφάνεια)

4) το νεοελληνικό έθνος,μόνο για τους τελευταίους δύο αιώνες του Βυζαντίου μπορούμε να πούμε ότι αναδείχθηκε και κυριάρχησε...γιατί ως τότε,κυριαρχούσαν κατά κύριο λόγο αυτοί που το δημιούργησαν-ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ

5) πατάμε σε δύο βάρκες ως κράτος,αφού Ελληνισμός και Βυζάντιο είναι έννοιες εξ ορισμού αλληλοαναιρούμενες και αλληλοαποκλειόμενες! και σίγουρα,δεν ''ξέραμε'' πάντα ότι υπάρχει αυτή η περίφημη ''τρισχιλιετής αδιάλειπτη συνέχεια'' του ελληνικού πολιτισμού! πρόκειται για σκαρίφημα των νεοελλήνων ιστορικών των μέσων του 19ου αιώνα.Διότι στην πράξη,οι αρχαίοι ημών πρόγονοι χρησιμεύουν για να έρχονται οι τουρίστες και να μας δίνουν οι ''κουτόφραγκοι'' δάνεια την ίδια στιγμή που ο νεοβυζαντινισμός μας ξεχειλίζει από τα μπατζάκια.

6) άραγε,πόσο κακό και πόσος πόνος τελικά κρύβεται στο βάθος όλων των ''καλών πραγμάτων'';;;και πόση προσπάθεια πήρε στους χριστιανούς για να πείσουν τον κόσμο ότι επικράτησαν ήρεμα,ειρηνικά,με το σταυρό στο χέρι...και τώρα εσύ,έρχεσαι να μας πεις για τη ματοβαμμένη ιστορία τους...δυσκολοχώνευτο!

συγνώμη αν κούρασα...αλλά τόσο πολύ γυάλισμα στην ιστορία...σε προκαλεί να τη ''λερώσεις'' και λίγο...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

Βυζαντινή ιστορία της ντροπής! Όταν κάποτε διάβαζα για το πραγματικό πρόσωπο του βυζαντινού κράτους δεν πίστευα στα μάτια μου. και για τεράστια ψέματα που μας σερβίρανε, αλλά και για την αγριότητα των θηρίων που χριστιανοί βαπτίσθηκαν!
Πάρε παράδειγμα τον «Μέγα» Κωνσταντίνο. Δολοφόνησε την γυναίκα του, τον γιο του και τον γαμπρό του με προτροπή της μητρός "Αγίας" Ελένης.
Στυγερός δολοφόνος ο Κωνσταντίνος παρά το εγκληματικό του παρελθόν ανακηρύχθηκε Μέγας, Άγιος και ισαπόστολος !!!

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου σου στέλνω

Dyer είπε...

Φίλε Άθεε με την προηγούμενη ανάρτησή σου και περισσότερο με αυτή φωτίζει τις πλέον σκοτεινές και απάνθρωπες πλευρές του μεσαίωνα. Είναι αυτές που έχουν αποσιωποιηθεί, όχι επειδή ήταν εξαίρεσης, συνηθισμένα γεγονότα ήταν, αλλά επειδή χαλάνε την ηθική αφήγηση του χριστιανικού μεσαίωνα. Αλήθεια όλοι αυτοί οι άνθρωποι πόσο είχαν διαβρωθεί από την χριστιανική ηθική και δίκαιο.
Για τους καθολικούς οι δικοί μας οι ορθόδοξοι φρόντισαν να μας έχουν ενημερώσει αρκετά για το πόσο απάνθρωπα βίαιοι ήταν, για τα δικά μας όμως κατορθώματα ούτε λέξη. Για το δημιούργημα του «φωτισμένου» Βυζαντίου μόνο μια επική αφήγηση είχαν να μας προτείνουν. Ότι είχε να κάνει με την διαφθορά, το ηθικό ξεπεσμό, την απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης, χάριν των συμφερόντων της θεοκρατικής εξουσίας, ούτε μια αναφορά. Αυτή η αποκρουστική εικόνα που παρουσιάζεις για το Βυζάντιο εσκεμμένα λείπει από γνωσιακό μας χώρο. Μπορεί οι καθολικοί να γνωρίζουν περισσότερα! Συμφέροντα είναι αυτά.
Το συμπέρασμα είναι πάντως ότι ο χριστιανισμός καθόλου δεν βελτίωσε την ηθική του ανθρώπου όπως συνεχώς προπαγανδίζει το ιερατείο. Η πραγματικότητα είναι μια επικράτησε μια διατροφική, υποκριτική ηθική που απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή και γύρισε τον κόσμο πίσω.
Νάσαι καλά φίλε Άθεε που με τη δουλεία σου ανοίγεις χαραμάδες να μπει φως.
Καλό μήνα.

SkyclaD είπε...

Προς το Μαύρο Μέλι, θα ήθελα να συμπληρώσω, οτι ο Αλάριχος δεν έδρασε μόνος του. Οι μηχανοραφίες κ' οι διαταγές του Ρουφίνου τον έστειλαν στην Ελλάδα. Ο ίδιος ο Ρουφίνος είχε δώσει εντολή στις ρωμαϊκές φρουρές των Θερμοπυλών (με διοικητή τον χριστιανό Γερόντιο) και του ισθμού (με διοικητή τον επίσης χριστιανό Αντίοχο) να αποσυρθούν και στο πλευρό του Γότθου βασιλιά είχαν προστεθεί μεγάλα πλήθη μοναχών της Ανατολίας. Παρόλα αυτά ο Αλάριχος δεν έκανε τόση ζημιά όσο οι Αβαροσλάβοι την εποχή του Ιουστινιανού. Ο άθλιος αυτός, για τον οποίο καμαρώνουν πολλοί Νεοελλημπάν, προτίμησε να σώσει τον Πάπα της Ρώμης και να αφήσει αφύλακτα τα Βαλκάνια, ποιος θα νοιαζόταν τότε για τους ειδωλολάτρες Έλληνες, κανείς. Όμως μαζί με την Ελλάδα ερημώθηκε και η Ιταλία απο τον 20ετή Γοτθικό πόλεμο, οπότε κατάφερε να μειώσει δραματικά τον Ελληνικό πληθυσμό στην Ελλάδα αλλά κ την Νότια Ιταλία.

Άθεος είπε...

Όπως βλέπεις skyclaD όλα τα σχόλια στο ίδιο πνεύμα κινούνται. Όλοι αναγνωρίζουν την υποκρισία της χριστιανικής ηθικής. Με την πρώτη χριστιανική κοινωνία, ιστορικά ο ερευνητής κι ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την κεκαλυμμένη ηθική παρακμή που σηματοδοτεί και την εξέλιξη για την κοινωνία του μέλλοντος. Σήμερα μπορούμε να γνωρίζουμε γιατί ο κόσμος μας είναι τόσο άδικος. Καταλύοντας τις ανθρώπινες αρετές και αναδεικνύοντας τον μηδενισμό της εφήμερης ζωής, προκειμένου να αναδειχτεί ο μεταθανάτιος προορισμός, καταλύθηκε κάθε αξία, αλλοτριώνοντας την συνείδηση με λογής λογής δογματικές βλακείες και να ζούμε ανούσιες ψευδαισθήσεις. Ο φόβος για το επέκεινα γέννησε τρομολαγνεία και η φαντασία των εξουσιαστών οργίασε. Η διακυβέρνηση του κράτους γιγάντωσε την εξουσία και μηδένισε τον πολίτη.
Και ύστερα απορείς γιατί οι χριστιανοί χάθηκαν από τα σχόλια!
Τι να σχολιάσουν; Έρχονται, διαβάζουν και με κατεβασμένο κεφάλι προσπαθούν να δικαιολογηθούν ότι όλα αυτά είναι ανθρώπινα και καλά… τα καταδικάζουν! Μένουν στην φιλοσοφία που την θεωρούν «Αποκαλυπτική» κι όχι ανθρώπινη και φυσικά αγνοούν που είναι κλεμμένη από την Αρχαία Ελλάδα, ενώ παράλληλα τη βρίζουν!
Τα καλά είναι θεϊκά, τα κακά ανθρώπινα! Αποτέλεσμα ιδεαλιστικής θεώρησης!
Αυτή είναι η ουσία.

Άθεος είπε...

Μαύρο Μέλι, όσα έγραψα πιο πάνω στον skyclaD, αφορούν κι εσένα, γιατί η συνισταμένη της λογικής του σχολίου μου βγήκε κι από το δικό σου σχόλιο. Δεν θα αναφερθώ σχολαστικά στα επιμέρους σχόλιά σου αφού αντιρρητικό γι αυτά δεν έχω. Συμφωνώ με όλα όσα λες και τα λες τόσο καλά, ώστε να μην χρειάζεται περαιτέρω ανάπτυξη.
Ιστορικά για το όνομα από την αρχαιότητα υπονοούσε τα ψηλά κτίρια που είχε (μέγαρα) και σαν Μεγαρική αποικία, έδωσε το όνομα αυτό και στην ομώνυμη ελληνική πόλη (ακόμα και η ποδοσφαιρική ομάδα της σήμερα λέγεται Βύζας).
Όμως το επίθετο «βυζαντινός» με την σημερινή σημασία δόθηκε το 1562 από τον Ιερώνυμο Wolf. Σαν όρος καθιερώθηκε από τον Ph. Labbe με την έκδοση της «Βυζαντίδος» του Λούβρου το 1648. Φυσικά και πρόκειται για Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αφού η Ελλάδα, σαν κατακτημένη χώρα, έκτοτε έγινε επαρχία της.
Οι Βυζαντινοί, προκειμένου να έχουν την ησυχία τους, έστελναν τους εχθρούς τους στην επαρχία αυτή, ώστε καταληστεύοντάς την χωρίς αντίσταση γινόταν πόλος έλξης στον κάθε βάνδαλο χριστιανό, αφού παράλληλα ικανοποιούσε και μια αίσθηση ότι εκπληρώνει ένα θρησκευτικό καθήκον καταστρέφοντας την ειδωλολατρία (Αλάριχος). Από τότε και η λέξη «βάνδαλος». Ο skyclaD στο δεύτερο σχόλιο απαντά ακριβώς στο θέμα αυτό και γι αυτό δεν το σχολιάζω άλλο.
Τόση καταστροφή λοιπόν από το ιουδαϊκό επινόημα των ιουδαιοχριστιανών, όπου ο εβραϊκός σοβινισμός πέρασε σαν θρησκευτικό δόγμα, όπου η ειδωλολατρία γίνεται το πιο μιαρό πράγμα στον κόσμο!
Ασύλληπτο για τη λογική, όμως πραγματικό στην ιστορία μας.
Απύθμενη βλακεία!

Άθεος είπε...

Άλλη κρυφή πληγή ο Κωνσταντίνος, Καιόμενε Λύχνε, ο κάθε αυτοκράτορας και ο κάθε «Άγιος» και ο κάθε πατριάρχης και ο κάθε εκκλησιαστικός ιστορικός που γράφει ψέματα ή Απολογητής που συκοφαντεί τις άλλες θρησκείες προσηλυτίζοντας πιστούς στην νέα θρησκεία, που δομεί την Νέα Τάξη πραγμάτων! Ο αρχαίος κόσμος γκρεμίζεται και στη θέση του εγείρεται ένας αλλοτριωμένος και ψευδής κόσμος, που ξεχειλίζει ψέμα, φόβο, υποκρισία, συμφέρον και πόνο για τους πολλούς, που ζουν σε υπέρμετρη φτώχεια και υπέρμετρο πλούτο οι λίγοι: Αυτοκράτορες και Πατριάρχες! Ίντριγκες και δόλια ιερά ψέματα. Συκοφαντίες και εχθρότητα σε όσους δεν ακολουθούν τις προσταγές της εξουσίας. Τρόμος στις ψυχές των ανθρώπων που απάλυναν οι ψαλμωδίες στις εκκλησιές… και έσκιαζαν έξω οι βροντερές φωνές των εξουσιαστών. Από τότε οι Πράσινοι και Βένετοι δίχως να το αντιλαμβάνονται καθοδηγούνται από τους Δυνάστες τους, νομίζοντας ότι στον Ιππόδρομο αυτοί αποφασίζουν!
Αίσχος Ντροπή για την κατάντια της ανθρωπότητας εκείνη η «αρχή» πού άλλαξε την καθεστηκυία τάξη του κόσμου!
Οι «Αγανακτισμένοι Χριστιανοί» από τότε έτρωγαν ξύλο από κείνους που με μανία υπερψήφιζαν!
Τυχαίο;
Δεν νομίζω!

Άθεος είπε...

Έτσι ακριβώς είναι Dyer. Ο Μεσαίωνας αποσιωπάται και γι αυτό σήμερα οι πιστοί, λουφάζουν στις εκκλησιές, εκεί που δεν σηκώνει κανένας αντίλογο. Εκεί που υπάρχει αμάθεια, ψέμα και αλλοτριωμένος νους. Να γι αυτό αποσιωπάται η αλήθεια και οι χριστιανοί σχολιαστές εδώ το ίδιο κάνουν! Δεν αναφέρομαι στους Ιουδαίους και Ισλαμιστές. Οι πρώτοι, που μπόλιασαν την θρησκεία με την πολιτική, είναι οι διδάξαντες και δεν αλλάζουν και οι δεύτεροι βρίσκονται σε μεσαιωνική ραστώνη!
Ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια Dyer. Είσαι από τους παλαιότερους αναγνώστες του blog αυτού και γνωρίζεις καλά το πνεύμα που με διακατέχει. Θα μου άρεσε και μένα να γράφω διασκεδαστικά θέματα και να τραβώ τον κόσμο, όμως νιώθω την υποχρέωση να γεμίσω τα κενά την εκπαιδευμένης μας λογικής, γιατί κράτησε πολύ αυτή η κολόνια που μυρίζει ψέμα, υποκρισία, φόβο και θανατίλα, κάνοντας τη ζωή μας ανούσια και θλιβερή. Μηδένισαν την ζωή, διδάσκοντας να αποφεύγουμε ακριβώς αυτό που κάνουν και να κάνουμε ακριβώς αυτό που αποφεύγουν. Έτσι απολαμβάνουν αυτοί τη ζωή κι εμείς ελπίζουμε ότι μια μέρα θα δικαιωθούμε στον… άλλο κόσμο!
Τι τρέλα κι αυτή…!

zoyzoy είπε...

Σοκαριστικό το κείμενό σου και αυτό, περιγράφοντας τα αποτρόπαια εγκλήματα των Χριστιανών.
Απορώ πως θέριεψε αυτή η θρησκεία μετά από τόσο αίμα και κρατήθηκε ζωντανή μέσα από τόσο ψέμα και υποκρισία?

Φαντάζεσαι να υπήρχαν και τώρα αυτές οι ποινές για τους κλέφτες??

Πόσοι απ'τους 300θα'ταν τελείως κουλοί:))

ria είπε...

είμαι μαζόχα. δε φτανει που τα διάβασα αυτά στο βιβλίο, τα ξαναδιαβάζω εδώ. να δω πως θα κοιμηθώ το βράδυ!

πάντως το βιβλίο είναι εξαιρετικό φίλε αποστόλη και κάνει και τρελλές πωλήσεις έμαθα.

Άθεος είπε...

Αχ zoyzoy φαντάσου να έγραφα και λεπτομέρειες… Γενικεύσεις γράφω και σοκάρουν! Σκέψου να σε βάζανε σε ένα σακί κλεισμένη και δεμένη με φίδια και να σε ρίχνανε στη θάλασσα! Τέτοιες ποινές είχαν για τους αιρετικούς και τους άθεους!
Όσο για τους 300 της βουλής, οι 250 θα ήταν κουλοί όπως λες και μερικοί και ευνουχισμένοι, τυφλοί και με κομμένες μύτες και αφτιά!
Τι κοινωνία και αυτή…
Μια τρέλα…
Πριν μερικούς αιώνες, άρχισε ο βίαιος εκχριστιανισμός, μεταφέροντας δούλους από την Αφρική στην Νέα Γη, την Αμερική. Όταν ξεχάστηκαν τα βάσανα και η καταγωγή τους, παρουσιάστηκαν με καλοκάγαθο ύφος αποκρύπτοντας τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα τους και αναδεικνύοντας το κοινωνικό τους έργο.
Άλλη υποκρισία!
Για να μην μιλήσουμε για την τελευταία προτροπή του Πάπα προς τους Αφρικανούς με AIDS, να μην χρησιμοποιούν προφυλάξεις. Καλύτερα να πεθάνεις από την βρωμερή αρρώστια παρά να πεθάνεις αμαρτωλός (Κατά τον Μάρκο 9.42-50)!
Είναι αμαρτία το σεξ χωρίς τεκνοποίηση. Αλλά προκειμένου να φέρεις ένα άρρωστο παιδί στο κόσμο θεωρείται θεάρεστη πράξη!
Τώρα πια έχουμε ξεφύγει τελείως!
Σταματώ γιατί ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.

Άθεος είπε...

Ria μου δεν είσαι η μόνη και η zoyzoy τα ίδια θα έλεγε! Όμως τελειώνουν τα βάσανά μας! Έπρεπε να αναφερθούν για να μην λέμε ότι τα αποσιωπήσαμε. Μένει μια επέτειο, που θα ολοκληρωθεί σε 11 μέρες. Μετά θα το ρίξουμε έξω! Το έχουμε ανάγκη άλλωστε μετά τον εφαρμοστικό νόμο.
Το ξέρω για το βιβλίο. Μην το λες όμως συνέχεια, γιατί κάποιοι θα νομίζουν ότι σε βάζω εγώ. Όποιος νομίζει ότι χρειάζεται να ξέρει κι αυτήν την ιστορία που με δόλο μας αποκρύφτηκε, ας το πάρει. Εγώ μάλιστα ούτε παρουσίαση δεν έκανα, πέρα από μια ανάρτηση στο blog. Μόνο το χρέος του γραψίματος. Ούτε λεφτά ακόμα απαίτησα. Η διακίνηση των ιδεών υπερέχει και όταν το θέμα απαιτεί κλέβω από κει και σας το παρουσιάζω, για όσους κυρίως δεν το πήραν.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια… γράφω καλά ο άτιμος!
…τι μετριοφροσύνη…

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό άρθρο! Καλό θα ήταν οι Έλληνες να μάθουν για το τι πραγματικά ήταν τα Βυζαντινά κτήνη. Δεν έχει παρά να διαβάσει κανείς τη Νέα Ιστορία του Ζώσιμου και την απόκρυφη ιστορία του Προκόπιου.

Θα προσθέσω σε αυτά που είπε ο "Μαύρο Μέλι" ότι τότε οι
Ελληνικής καταγωγής χριστιανοί λεγόντουσαν Ρωμαίοι ή Γραικοί (εξ ου και το Greeks). Ωστόσο το "γραικός" ήταν υποτιμητικό. Αν δεν κάνω λάθος έτσι έλεγαν όσους ζούσαν ή κατάγονταν από περιοχές που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ήταν πιστό στην εθνική μας θρησκεία.

Έφτασαν σε σημείο να κατηγορούν πολλούς ως γραικούς και τελικά αυτοί να χάνουν τις δουλειές τους και να καταλήγουν ζητιάνοι. (Προκόπιος, απόκρυφη ιστορία, κδ [αν και εκεί μιλάει συγκεκριμένα για τους στρατιώτες]).

Συγνώμη αν βγήκα λίγο απ'το θέμα :)

Άθεος είπε...

Καλωσόρισες D.G.M 957 και ευχαριστώ για τις υποδείξεις. Μπορώ να πω ότι ιδιαίτερα η «Απόκρυφη Ιστορία» του Προκόπιου είναι αποκαλυπτικότερη όλων. Όπως και τον Ζώσιμο, ο Προκόπιος έχει την τιμητική του στο 12ο κεφάλαιο του 2ου μέρους του βιβλίου μου όπου το πορνίδιο Θεοδώρα, η γυναίκα του Άγιου Ιουστινιανού, δίνει τα ρέστα της με την Αντωνίνα, την γυναίκα του στρατηγού Βελισάριου, με τους οργιώδες έρωτές τους!
Μην μου βάζεις ιδέες φίλε μου και προσπαθώ να απεμπλακώ από την ιστορία και τα θέματα του βιβλίου μου. Ανυπομονώ να γράψω κάτι διαφορετικό. Μετά το καλοκαίρι θέλω να ασχοληθώ με θέματα φυσικής, βιολογίας και γενικά επιστημονικά θέματα. Βαρέθηκα να ασχολούμαι με ηλίθια θεολογικά θέματα της προϊστορικής μας εποχής, που εν έτει 2011 ακόμα ασχολούμαστε με τα επιχειρήματα για την… ύπαρξη του θεού!
Όμως, η πιο πάνω πουτανίτσα, που πριν την παντρευτεί ο Άγιος Ιουστινιανός ήταν τόσο πιπεράτη (έβαζε πάπιες να τρώνε σπόρους από το αιδοίο της) και μετά, τόσο μισαλλόδοξη που δεν δίστασε να σκοτώσει το γιο της, για να αποφύγει το σκάνδαλο για το νόθο και τρανταχτεί η Άγια Αυτοκρατορία, θα έπρεπε να γράψω κάτι. Όμως ίσως και το αποφύγω. Υπάρχουν τόσα θέματα που επείγουν, οπότε το βιβλίο μου νομίζω είναι αρκετό για όποιον θέλει να μάθει και γι αυτό.
Τα θέματα της κβαντομηχανικής που κάποιοι αλλοπαρμένοι ιδεαλιστές τα ερμηνεύουν πονηρά, αναζητώντας το θεό στα ενδόμυχα της ύλης, νομίζω έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και βλέποντας να μην ασχολείται κανένας, κάτι με τραβάει προς τα εκεί!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ άθεε :)
Η εκκλησία ανακήρυξε σε "αγίους" και "μεγάλους" μόνο όσους την υποστήριξαν, ακόμα και αν ήταν τα πιο άχρηστα και διεφθαρμένα άτομα που υπήρχαν. Τον Ιουλιανό όμως (για τον οποίο έχω γράψει και σχετικό άρθρο στο ιστολόγιό μου) τον έκαναν παραβάτη!
Όσο για τη Θεοδώρα, κάποια στιγμή ίσως να δημοσιεύσω ένα άρθρο στο οποίο θα γράφω περιληπτικά τα όσα έλεγε ο Προκόπιος. Μπορεί να δημοσιεύσω το κείμενο αυτούσιο :)

Όσο για τα άλλα που λες, θα είναι μια προσπάθεια την οποία εγώ ο ίδιος θα στηρίξω όσο μπορώ. Είτε διαφημίζοντας το ιστολόγιο είτε δίνοντας πληροφορίες. Σκέφτηκα να γράψω άρθρο για τις μαύρες τρύπες αλλά υπάρχουν πάρα πολλά που τα γράφουν καλύτερα από εμένα. Εγώ έτσι και αλλιώς δεν έχω εντρυφήσει στο θέμα. Μπορείτε όμως να φανταστείτε πώς θα ήταν ο κόσμος αν οι άνθρωποι για τις θετικές (και τις θεωρητικές όμως, ανάλογα με τη κλίση τους) επιστήμες έδειχναν το ίδιο ενδιαφέρον που δείχνουν τώρα για πράγματα ανούσια;

Αν κάποιος ψάχνει θεό στα ενδόμυχα της ύλης αυτό γίνεται είτε επειδή δεν ξέρει τι του γίνεται με το θέμα είτε επειδή δεν θέλει να παραδεχτεί ότι δεν υπάρχει θεός. Όπως είπε και ο S. Hawking, το σύμπαν δεν είχε ανάγκη από κανέναν θεό για να δημιουργηθεί.

Τέλος πάντων, εγώ αυτά είχα να πω. Συγνώμη αν βγήκα τελείως από το θέμα. Αν είναι να αρχίσουμε να συζητάμε άλλα αντί άλλων τότε πολύ απλά μην δημοσιεύετε το σχόλιο. Συγχαρητήρια και πάλι!

Άθεος είπε...

Μην με ευχαριστείς φίλε μου. Άλλωστε είσαι τόσο διακριτικός και με τόση προσοχή προσπαθείς να μείνεις στο θέμα που με καταπλήσσεις, λες και ξέρεις πόσο με ενοχλεί ακατάσχετα να φλυαρεί κανείς για άσχετα με την ανάρτηση θέματα. Όμως τo θέμα της κβαντομηχανικής εγώ το έθεσα στο σχόλιό μου. Όταν δημοσιεύσω σχετικό θέμα είσαι ευπρόσδεκτος. Για τον Ιουλιανό τον Έλληνα και για τους Χριστιανούς ανθέλληνες έχω γράψει τόσα, που αν δεν θέλει κανείς να παραδεχτεί την αλήθεια, μια ζωή θα κολυμπάει στο ψέμα και την υποκρισία.
Αυτόν τον καιρό είμαι πιεσμένος, όμως όποτε μπορέσω θα ρίξω μια ματιά και στο δικό σου το blog.
Να είσαι καλά.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5