22 Απρ 2012

Big Bang: πού φτάνει η επιστημονική θεωρία και πού αρχίζει η θρησκευτική προκατάληψη;


Όσων αφορούν την πίστη ίσως να είμαι λίγο ανεκτικός στις παράλογες πεποιθήσεις των πιστών. Μπορώ να τις στιγματίσω μέχρι εκεί που μπορεί να με αντιληφθεί ο συνομιλητής μου. Δεν θα επιμείνω, αφού ξέρω ότι τίποτα περισσότερο δεν μπορεί να κερδηθεί. Ο θεός ούτε αποδεικνύεται ούτε διαψεύδεται. Πώς να πείσεις έναν τρελό ότι δεν είναι τρελός…
Όμως, για ένα επιστημονικό θέμα θα επιμείνω, αφού το παράλογο της υπόθεσης, και επιβεβαιώνεται και διαψεύδεται. Η ανεκτικότητα εδώ είναι μεγάλο σφάλμα γιατί όταν το ψέμα διαιωνίζεται, εδραιώνεται ακόμα πιο γερά. Δεν πρέπει, λοιπόν, να είμαστε ανεκτικοί απέναντι στην διαστρέβλωση της αλήθειας όταν βάναυσα οι αγύρτες την κακοποιούν.
Στην εποχή μας οι θρησκευτικές προκαταλήψεις μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά, γιατί υπονομεύουν όχι μόνο την επιστήμη αλλά και την λογική μας. Ο σεβασμός μας απέναντι στην επιστήμη και την αλήθεια πρέπει να είναι καθολικός και η αντίδρασή μας άμεση.
Από τα σκουπίδια των δεισιδαιμονιών τρέφεται η αγυρτεία και συντηρείται το ψέμα.
Στην άρνηση της θρησκείας η πρώτη ερώτηση είναι «ποιος δημιούργησε τον κόσμο;» Στην κοσμογονία της Αγίας Γραφής δεν θα παραμείνει ο προπαγανδιστής. Υπάρχουν εκεί τόσες γελοιότητες που θέλει να προσπεράσει. Γρήγορα θα περάσει στα… «επιστημονικά» στοιχεία για να μας πείσει.
Η επιστημονική κοινότητα χωρίς να το αντιληφθεί έδωσε και δίνει πολλά επιχειρήματα στην θεολογία που ο μέσος συνομιλητής πολλές φορές δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει. Όμως, στην ανάρτηση αυτή καλύτερα να αρχίσουμε από το ισχύον κοσμολογικό πρότυπο της Μεγάλης Έκρηξης, για να κατανοήσουμε το μέγεθος της διαστρέβλωσης, στο θεμελιώδες ερώτημα για την δημιουργία του κόσμου.
Όλα άρχισαν μετά μια δεκαετία περίπου από την καθολική αποδοχή της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Ο Αϊνστάιν βέβαια διατύπωσε τη θεωρία σε γεωμετρία Riemann και την κατανόησε σαν τοπικότητα, ενός χώρου που βρίσκεται σε συμφωνία με τις συντεταγμένες των τεσσάρων διαστάσεων του Minkowski (χωροχρόνος). Αφορά δηλαδή ένα τοπικό σημείο του Σύμπαντος και όχι το Όλο, όμως αυτά είναι ψηλά γράμματα για κείνους που ανυπομονούσαν να δώσουν απαντήσεις στις θρησκευτικές τους προκαταλήψεις.
Πώς έγινε η αρχή;
Κάπως έτσι:

Αν και ο Αϊνστάιν προέβλεψε αρχικά ένα στάσιμο Σύμπαν ο W. De Sitter υπέθεσε ότι αυτό θα μπορούσε και να διαστέλλεται. Ο Freedman έδειξε από το 1922 ότι η διαστολή σύμφωνα με τις εξισώσεις του Αϊνστάιν ήταν εφικτή. Όμως, όταν το 1928 ο Humble απέδειξε ότι η φασματική μετατόπιση των γαλαξιών προς το ερυθρό αποτελεί απόδειξη της απομάκρυνσής τους, θεμελιώνοντας την σταθερά που πήρε το όνομά του, οι υποθέσεις του de Sitter βρήκαν ισχυρό στήριγμα. Όλα αυτά φαινόταν να συγκλίνουν σε μια υπόθεση που έκανε από τον προηγούμενο χρόνο ακόμα ο G. Lemaitre που έλεγε ότι η έκρηξη ενός «πρωταρχικού ατόμου» ήταν η «αιτία» για την Μεγάλη Έκρηξη και την απομάκρυνση της ύλης στον αχανή χώρο του διαστήματος. Ήταν αυτός που έριξε πρώτος την ιδέα. Και μια ιδέα που μπορεί να στηριχτεί σε ένα επιστημονικό εύρημα, της δίνει κύρος και αποκτά ισχύ επιστημονικής υπόθεσης. Γίνεται με λίγα λόγια πρόταση, αναζητώντας κι άλλους υποστηριχτές. Τότε σπεύδουν φιλόδοξοι ερευνητές αναζητώντας να αναδειχτούν με τις εργασίες τους.
Οι προτάσεις του G. Gamow με την εξέλιξη της κβαντομηχανικής απογείωσαν την «θεωρία»! Ο Fred Hoyle μάλιστα, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, έδωσε και το όνομα: Big Bang βάφτισε χαριτωμένα την Μεγάλη Έκρηξη που θεωρήθηκε σαν μια ιδιομορφία (singularity) μηδενικού σχεδόν όγκου, όμως άπειρης πυκνότητας και θερμοκρασίας.
Το ότι το μοντέλο αυτό (big bang) προτάθηκε το 1927 από έναν ιερέα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, τον Αββά GeorgesLemaître, (τότε ήταν μόνο 34 ετών) νομίζω να σας λέει κάτι αυτό. Τότε ο διάσημος αστρονόμος Arthur Eddington, βαθύτατα χριστιανός κι αυτός (κουάκερος και μέλος του «Τάγματος της Αξίας») υποστήριξε με θέρμη τη υπόθεση του Λεμαίτρ εξηγώντας την διαστολή του Σύμπαντος με την μετατόπιση προς το ερυθρό (νόμος του Χάμπλ). Η αρχή είχε γίνει. Πάνω στην προκατάληψη του παπά Λεμαίτρ και του βαθύτατα χριστιανού Έντιγκτον (βλέπε το βιβλίο του «Γιατί πιστεύω στον Θεό: Επιστήμη και θρησκεία όπως το βλέπει ένας επιστήμονας» (Why I Believe in God: Science and Religion, as a Scientist Sees It, 1930) επένδυσαν στο άμεσο μέλλον κι άλλοι επιστήμονες τις εργασίες τους «ολοκληρώνοντας» μια υπόθεση που για κάποιους κατέληξε σε «επιστημονική θεωρία»!

Τότε ήταν που όλοι είχαν να πουν κάτι γι’ αυτήν την ιδιομορφία. Τα παράδοξα της κβαντομηχανικής είχαν πολύ πέραση. Τότε διαδραματίζονταν οι διαμάχες του Αϊνστάιν και του Μπωρ και όλα έδειχναν ότι θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι ακόμα και για τα πιο χοντρά παράδοξα. Οι εκπλήξεις έρχονταν η μια πίσω από την άλλη. Η νέα πραγματικότητα που έκανε την εμφάνισή της, την εποχή εκείνη, ήταν ότι αυτήν δεν μπορούμε να την αποδείξουμε με το πείραμα. Η λογική της φύσης μόνο μια γλώσσα γνωρίζει: τα μαθηματικά! Κι έτσι κρεμάστηκαν όλοι από τις θεωρίες και τις εξισώσεις που περιέγραφαν μαθηματικά μοντέλα και πρότυπα. Χωρίς φιλοσοφική παιδεία η ύλη «εξαϋλώθηκε» σε μαθηματικές οντότητες δυαδικής υπόστασης και εξωτικές θεωρίες που σαν βάση είχαν τα νέα συμπεράσματα της κβαντομηχανικής σύμφωνα με την «Σχολή της Κοπεγχάγης». Η πραγματικότητα εμφανίστηκε διττή. Οι επιστημονικοφανείς ασάφειες τότε άρχισαν, δημιουργώντας επιστημολογικά σφάλματα από τα οποία ακόμα δεν καταφέραμε να απαλλαγούμε, όπως είδαμε στις περασμένες αναρτήσεις.

Στα μέσα του 20ου αιώνα η θεωρία του Big Bang είχε διατυπωθεί στα βασικά της τουλάχιστον σημεία. Αποτελούσε την αρχή των πάντων. Η ύλη που «δημιουργήθηκε» τότε δεν ήταν η μόνη που εκτινάχθηκε, αλλά μαζί της «εκτινάχθηκε» και ο χώρος, τον οποίο θα κατακτούσε από εκείνη τη στιγμή η… νεοδημιουργημένη ύλη. Από εκείνη τη στιγμή δημιουργήθηκε και ο χρόνος που ο Minkowski θεωρούσε αναπόσπαστο από το χώρο των τριών διαστάσεων (χωροχρόνος).
Όμως για να έχουν νόημα οι εξισώσεις του Αϊνστάιν θα έπρεπε να υποθέσουμε ότι όλα ξεκινούν από έναν πεπερασμένο χρόνο 10-43 δευτερολέπτων (σταθερά του Πλανκ) και ένα Σύμπαν που στην αρχική του μορφή κατακτούσε… ένα σημειακό χώρο, δηλαδή μηδενικό!
Πριν από τον χρόνο Πλανκ (10-43) δεν έχει νόημα να μιλάμε. Με την διέλευση του χρόνου και την βοήθεια της κβαντομηχανικής μπορούμε να υποθέσουμε την δημιουργία των στοιχειωδών σωματιδίων φτάνοντας μέχρι την δημιουργία των υλικών του περιοδικού πίνακα του Μεντελέγιεφ που απαρτίζει τα υλικά του παρατηρήσιμου Σύμπαντος. Η σταθερά του Huble καθόρισε την ηλικία του Σύμπαντος, την ταχύτητα των απομακρυσμένων γαλαξιών και την έκταση της ακτίνας του Σύμπαντος. Η ανακάλυψη των κβάζαρς το 1963 ενίσχυσε την άποψη ότι οι γαλαξίες πραγματικά απομακρύνονται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες στα πέρατα του Σύμπαντος, μαζί με την υπόθεση των μαύρων τρυπών, σώματα μεγάλης πυκνότητας και άπειρης βαρύτητας που δεν επιτρέπουν από την επιφάνειά τους την απόδραση ούτε και του φωτός. Όλα τα στοιχεία αυτά καθόρισαν τη θερμοκρασία που βαθμιαία έπεφτε, όσο το Σύμπαν διαστελλόταν. Καθορίστηκε έτσι και η πυκνότητα, όπως και η μάζα του Σύμπαντος! Υπολογίστηκε μάλιστα αυτή σε… 1054 γραμμάρια! Ενώ η θερμοκρασία υποβάθρου σε 2,7ο Kelvin θεωρήθηκε κατά την δεκαετία 60 και 70 ότι ήταν κατάλοιπο της Μεγάλης Έκρηξης σαν ακτινοβολία που είναι διάχυτη σε ολόκληρο το Σύμπαν. Σαν μαθηματικό μοντέλο, το κοσμολογικό πρότυπο, θεώρησε το Σύμπαν ομοιογενές και ισότροπο. Όμως σε σχέση με την υπάρχουσα σκοτεινή ύλη οι επιστήμονες ακόμα και σήμερα διαφωνούν αν το Σύμπαν είναι «κλειστό» ή «ανοιχτό» που σημαίνει ότι θα διαστέλλεται και θα επεκτείνεται επ’ άπειρον. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, λιγότερο από το 10% της μάζας του Σύμπαντος μπορούμε να παρατηρήσουμε. Το υπόλοιπο «υπάρχει» σαν «σκοτεινή ύλη». 
Μπορεί η συμπεριφορά των νετρίνων να δημιουργεί σπαζοκεφαλιές, όμως η «θεωρία» του Big Bang αποτελεί σήμερα μια καλά διατυπωμένη μαθηματικά επιστημονική «θεωρία» που δέχονται οι περισσότεροι αφού, λένε, δεν υπάρχει άλλη καλύτερη.
Όχι, όχι, αυτό δεν ισχύει. Αυτό είναι παλιό. Έχετε χάσει επεισόδια!

Έχουν προταθεί «λύσεις» που συμπληρώνουν ή διαφοροποιούν το υπάρχον μοντέλο, όπως το πληθωριστικό μοντέλο που προτάθηκε το 1980 από τον A. Guth θεωρώντας την «αρχική έκρηξη» σαν διακύμανση του κενού και αργότερα, προκειμένου να ξεπεραστεί η εξωτική φυσική που δημιουργούσε το υπάρχον πρότυπο ο A. Linde επινόησε την φυσαλίδα κενού που θα γεννούσε άλλες φυσαλίδες και η κάθε μια θα γεννούσε αντίστοιχα μικρά Σύμπαντα! Το σπάσιμο της συμμετρίας της αρχικής φυσαλίδας απ’ όπου θα απελευθέρωνε ενέργεια και από την οποία θα γεννιόταν ο υπόλοιπος υλικός κόσμος δεν λύνει το αρχικό πρόβλημα, της «πρώτης αρχής», την οποία όπως παλιότερα οι Ντεϊστές, ερμήνευαν σαν αρχική ώθηση από το θεό!
Μετά την δεκαετία του 70 εμφανίζεται και η θεωρία των χορδών, εκείνων των εξωτικότατων οντοτήτων, της τάξης των 10-34 του μέτρου και των 11 χωροχρονικών διαστάσεων που πάλλονται σε φοβερά υψηλές συχνότητες, παράγοντας στοιχειώδη σωματίδια της ύλης!
Και δεν είναι μόνο αυτές. Αν ψάξετε θα βρείτε πολλές εναλλακτικές προτάσεις αν και δεσπόζουσα όλων είναι η θεωρία Μ.

Μα τώρα οι «θεωρίες» περιπλέκονται. Η φαντασία οργιάζει και η επιστημονική κοινότητα φαντάζει σαν να παρακολουθεί ένα σίριαλ επιστημονικής φαντασίας. Όμως, όχι για άγνωστους λόγους, το υπάρχον κοινωνικό μας Σύστημα δεν προωθεί τις νέες απόψεις, όπως αρχικά δέχτηκε την υπόθεση του παπά Λεμαίτρ!
Φυσικά όλα αυτά τα σενάρια δεν λέγονται επιστημονικές θεωρίες. Αυτός ήταν ο λόγος που τη λέξη «θεωρία» την τοποθετούσα μέσα σε εισαγωγικά. Η επιστημονική θεωρία είναι η ανώτατη μορφή οργάνωσης της επιστημονικής γνώσης που στηρίζεται σε αξιόπιστους και επιβεβαιωμένους νόμους και πρακτικές που δίνουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για την πραγματικότητα και δεν αποβλέπουν απλά και μόνο να εξηγήσουν εικασίες, όσο και να συνηγορούν αυτές με κάποια επιστημονικά στοιχεία!
Για παράδειγμα είναι αυθαίρετη η υπόθεση της πρωταρχικής έκρηξης που υποτίθεται ότι θα γεννήσει την υπάρχουσα ύλη (1054 γραμμάρια) από μια μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα… άπειρης πυκνότητας.
Ολόκληρη η παραπάνω πρόταση στερείται λογικής!
Σαν «γεγονός» θεωρείται κάτι παραπάνω από παράλογη, αν «κάτι» γεννιέται από το «τίποτα» σε χρόνο… μηδέν!
Η ουσιαστικότερος λόγος που κάνει την «υπόθεση» αδύναμη προκειμένου να εξηγήσει τις αιτίες που προκάλεσαν το «συμβάν» είναι τόσο ανύπαρκτες, όσο και ο χρόνος που ένα τέτοιο «γεγονός» λαμβάνει χώρα, ακριβώς εκεί που δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος και συνεπώς βρίσκεται εκτός πεδίου φυσικής!

Υποτίθεται πως στηρίζεται στην Γενική θεωρία της Σχετικότητας, όμως είναι αυτή που αναιρεί την λογική για μια τέτοια υπόθεση. Με άπειρη πυκνότητα και θερμοκρασία της προκειμένης ιδιομορφίας οι εξισώσεις δεν έχουν νόημα και δεν μπορούν να λυθούν!
Το άπειρο δεν είναι αριθμός και δεν μπορεί να μειωθεί όσες φορές και να διαιρεθεί!
Συνεπώς οι φιλοσοφικές έννοιες δεν μπορούν να γίνουν δεκτές σαν να πρόκειται για φυσικά μεγέθη. Αυτό δεν είναι επιστημονικά νόμιμο.
Το μηδέν και το άπειρο δεν είναι φυσικά μεγέθη και συνεπώς δεν μπορούν να συνυπολογιστούν στις εξισώσεις της Σχετικότητας!
Είναι αλήθεια ότι κάποιοι νόμοι που απαρτίζουν την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης έχουν νόημα, όταν αναφέρονται σε φυσικά μεγέθη. Τότε οι υπολογισμοί, αντίστοιχα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βγει ένα συμπέρασμα. Όμως σαν σύνολο η εικασία της δημιουργίας του κόσμου με το big bang δεν γίνεται να θεμελιωθεί σε μια επιστημονική υπόθεση, αφού «γεγονός» πριν από το χρόνο Πλανκ δεν μπορούμε να υποθέσουμε.
Ακόμα και η μάζα του Σύμπαντος, η ηλικία, η διαστολή και η μετατόπιση προς το ερυθρό, η ομοιογένεια, η ισοτροπία και η ακτινοβολία υποβάθρου από πλείστους επιστήμονες αμφισβητούνται και επιστημονικά θεμελιώνονται σε διαφορετική βάση. Η σταθερά του Huble διαφορετικά υπολογίζεται, με συνέπεια όλα τα συμπεράσματα που «θεμελιώνανε» την υπόθεση να βρίσκονται σε αμφισβήτηση καθιστώντας την «θεωρία» σε κρίση. Ακόμα και η διαστολή του Σύμπαντος, από πολλούς επιστήμονες (Νάρλικαρ, Αρπ) αμφισβητείται, όπως και η μετατόπιση προς το ερυθρό, βλέπε «φαινόμενο γήρανσης» (age-redshift effect).
Σήμερα είναι γνωστό ότι τα στοιχεία της ύλης συνεχίζουν να δημιουργούνται και χωρίς νέες εκρήξεις big bang, μέσα στους πυρήνες των αστεριών, καταρρίπτοντας και τον αρχικό ισχυρισμό του Gamow για την δημιουργία της ύλης και του Σύμπαντος με την «αρχική έκρηξη».  
Αρχικά δέχτηκαν ότι το Σύμπαν διαστελλόταν . Όμως για να μείνει σταθερή η πυκνότητα της ύλης δέχτηκαν ότι αυτό μπορεί να αντισταθμισθεί από την συνεχή και αδιάκοπη δημιουργία της ύλης. Αλλά κι όταν οι μελέτες της κατανομής των ραδιοπηγών απέδειξαν ότι η πυκνότητα μειώνεται, λόγω της διαστολής οι φωστήρες δημιουργιστές υπέθεσαν, ότι η δημιουργία της ύλης αποκλείεται, τουλάχιστον στο βαθμό που δεν υπερβαίνει την αντίστοιχη που καταστρέφεται.

Δεν λέω ότι δεν γίνεται προσπάθεια να βρεθεί λύση, αλλά ότι το big bang αν απέρριπτε μερικές εξωτικές απόψεις και δεχόταν κάποια φυσικά μεγέθη ώστε να έχουν νόημα οι υπολογισμοί των εξισώσεων, σαν τοπικότητα για παράδειγμα, θα είχε κάποιο κύρος να υποστηριχτεί σαν μια επιστημονική υπόθεση. Αντίθετα, έτσι όπως διατυπώθηκε (το 1927) και συνεχίζει να συντηρείται, μόνο την αφέλεια και την θεολογία στηρίζει. Το Σύστημα βολεύεται από τέτοιες εξηγήσεις που δεν τα σπάνε με την καθεστηκυία νοοτροπία. Και σε αυτό φταίει η προκατάληψή μας ότι σώνει και καλά όλα οφείλονται σε μια πρωταρχική έκρηξη. Από τη μια τα εξηγήσαμε όλα κι από την άλλη συμβιβαστήκαμε και με τις θρησκευτικές μας προκαταλήψεις. Τώρα όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Όμως υπάρχουν κι άλλες θεωρίες εκτός από το big bang, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος.
Φυσικά υπάρχουν και διαφορετικές θεωρίες, όπως ήδη ανέφερα πιο πάνω, όμως αυτές δεν προωθούνται από το Σύστημα. Το τελευταίο φαίνεται να έχει συμφέρον να διαιωνίζει την δημιουργία του κόσμου, αν και μου φαίνεται αυτό δεν ισχύει ανάμεσα σε όλους τους επιστήμονες ή ανάμεσα στους υποστηρικτές αυτής της, κοντά ενός αιώνα, «υπόθεσης». Αυτή την «λύση» την υιοθετούν μόνο όσοι δεν βάζουν το μυαλό τους να σκεφτεί παραπάνω. Επαναπαύτηκαν ότι έλυσαν το μυστήριο της… δημιουργίας. Το ότι έπεσαν στην λούμπα των δημιουργιστών δεν συνειδητοποιήθηκε ποτέ. Η εκπαιδευμένη μας λογική και πάλι μπροστά σαν εμπόδιο! Οι εξηγητές των αποκαλυπτικών θρησκειών τρίβουν τα χέρια τους και επιστήμονες σαν τον παπά Λεμαίτρ, τον Έντιγκτον, τον Τεγιάρ ντε Σαρντέν και τον Τέημς Τζηνς δεν θα το πίστευαν ότι μια «επιστημονική» υπόθεση, μια speculation επιστήμη, μπορεί να δίνει απαντήσεις για τόσο καιρό, χωρίς να αναζητούνται αποδείξεις. Το μόνο που απέδειξαν ήταν ότι η ενσωμάτωση της επιστήμης με τις προσωπικές τους προκαταλήψεις τελικά ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο μέσος αναγνώστης, πίσω από την «αυθεντία» μπορεί να καταναλώσει εύκολα μασημένη τροφή με αφέλεια.
Ακόμα κι εκείνοι που πρόσφατα έπαψαν να πιστεύουν σε θεούς, η εκπαιδευμένη τους λογική ακόμα ρωτάει: ποιος δημιούργησε τον κόσμο… λες και έχουν τη σιγουριά πως υπήρχε στιγμή που δεν υπήρχε τίποτα!

Σήμερα όλο και περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο κόσμος μας είναι αυθύπαρκτος και άπειρος. Η ιδέα του big bang δεν είναι τόσο παράλογη όσο φαίνεται. Πέρα από τις πολλές υποθέσεις που την στηρίζουν, η επιστήμη μπορεί να δεχτεί πολλές από αυτές και ορισμένες να τις επιβεβαιώσει από τα δεδομένα που κατέχει. Όμως αυτή μπορεί να αποτελεί απλά μονάχα μία τοπικότητα στο άπειρο και αχανές Σύμπαν. Ίσως τέτοιες τοπικότητες να βρίσκονται διάσπαρτες, σαν φυσαλίδες, σε ολόκληρο το Σύμπαν που ποτέ δε θα καταφέρουμε να αποδείξουμε, αφού η μια από την άλλη βρίσκονται αν όχι σε «άπειρη» απόσταση, τουλάχιστον σε μια απόσταση μη προσιτή σε μας. Είναι σαν γαλαξίες που ταξιδεύουν σε ένα αέναο τέρμα παρασέρνοντας μαζί τους τεράστια ποσά ύλης, σαν νησίδες μέσα στον άπειρο ωκεανό του πραγματικού Σύμπαντος. Στη δική μας νησίδα μπορεί να έχουμε διαστολή. Αλλού ίσως υπάρχει μία συστολή. Όμως η τοπικότητα αυτή δεν μπορεί να εκφράσει το γενικό χαρακτηριστικό του Σύμπαντος και συνεπώς ότι αυτό έχει ένα αρχικό σημείο εκκίνησης σαν γενικό χαρακτηριστικό του άπειρου! Η έννοια του απείρου δεν μπορεί να γεννήσει τέτοιους περιορισμούς! Μόνο η αφέλεια δεν μπορεί να περιοριστεί στους νόμους της αναγκαιότητας που σαν νόμοι μπορούν να μας κρύψουν την πραγματικότητα.
Στη φύση αρέσει να κρύπτεται («Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί») έλεγε ο Ηράκλειτος, που σαν γενικότητα μας περιορίζει να δούμε τα πάντα. Ένα εμπόδιο που βρίσκεται πάντα μπροστά μας. Όμως, εκεί που βρίσκονται τα εμπόδια, εκεί βρίσκεται και η πρόκληση! Γι αυτούς που τολμούν, δεν θα πάψουν ποτέ να αναζητούν την αλήθεια, αφού ξέρουν ότι αυτή είναι σχετική και ιστορικά καθορισμένη.
Ας αφήσουμε τους αφελείς να νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν, ότι βρήκαν την αλήθεια και εξήγησαν τα πάντα!

Ναι, η περατότητα του Σύμπαντος είναι μια αυθαιρεσία που μόνο ιδεολογικούς σκοπούς εξυπηρετεί. Η ύλη δεν μπορεί να είναι πεπερασμένη, ακίνητη και συμπιεσμένη σε μια κουκίδα μέσα στην οποία, όπως λέγεται, αρχικά υπήρχαν όλες οι πρωταρχικές αιτίες που θα γεννούσαν την κίνηση, η οποία με τη σειρά της θα γεννούσε τον αχανή χώρο του σύμπαντος και του αιώνιου χρόνου! Παραείναι τραβηγμένη υπόθεση. Ούτε ο χώρος Μινκόφσκι, ούτε η γεωμετρία Ρήμαν προβλέπει τέτοιο μηδενικό χώρο. Γι αυτό δεν είναι νόμιμη επιστημονικά μια τέτοια υπόθεση.
Την λογική αυτή μόνο η θεολογία μπορεί να αποδεχτεί, δογματικά και απόλυτα.
Η δική μας λογική αναγκαστικά εγείρει νέα ερωτήματα που κι αυτά μένουν αναπάντητα. Οι «ειδήμονες» βέβαια θα σπεύσουν να τα «εξηγήσουν» πάλι με υποθέσεις, προκειμένου να πείσουν όχι μόνο εμάς αλλά και τον εαυτό τους ότι η λογική μπορεί να φτάσει στις εσχατιές της δημιουργίας και του σκοπού φτάνοντας και πάλι σε ένα υπερφυσικό ον! Πρέπει να το αντιληφθούμε: είναι μια τελεολογική άποψη που στηρίζει περισσότερο μια ιδεολογία κι όχι μια επιστημονική θέση.

Όμως από την άλλη θα ρωτήσει κανείς: γιατί το Σύμπαν είναι αυθύπαρκτο, άπειρο και αιώνιο;
Η απάντηση μόνο μία μπορεί να είναι: γιατί αυτό εκτός του ότι βρίσκεται σε συμφωνία όχι μόνο με τις επιστημονικές αρχές και τα δεδομένα της επιστήμης (συσσώρευση της γνώσης) αλλά και με τη φιλοσοφία όπου παραμερίζονται όλα εκείνα τα αυθαίρετα και υπερβατικά ερωτήματα της πρώτης αρχής, της ακινησίας της ύλης (αντιτίθεται στην πιο ισχυρή αρχή της διατήρησης της ύλης), της εμφάνισης του θεού (αυθαίρετη και θέση της θεολογίας) και της λογικής (δεν πρέπει να πολλαπλασιάζουμε τους αγνώστους πέραν του δέοντος, αφού ούτως ή άλλως ούτε κι αυτοί μπορούν να απαντηθούν).
Οι απαντήσεις πρέπει να διατυπώνονται με απλότητα και να απαντούν χωρίς να θέτουν νέα ερωτήματα, ιδιαίτερα όταν κι αυτά δεν δίνουν καμιά απάντηση.
Κυρίως όμως ανάμεσα στο δίλημμα: αυθυπαρξία της ύλης ή αυθυπαρξία θεού, είναι προτιμότερο το πρώτο, αφού βρίσκεται σε συμφωνία με όλες τις επιστημονικές αρχές και τα δεδομένα με τα οποία κατανοούμε την εξέλιξη του Σύμπαντος, έχοντας ένα βέλος του χρόνου που κινείται στο άπειρο.
Σαν άπειρο δεν έχουμε το δικαίωμα να του θέσουμε καμιά αρχή!
Ο χρόνος της έκρηξης του big bang λοιπόν είναι στιγμή του απείρου και όχι αρχή δημιουργίας του Όλου. Μόνο έτσι αποφεύγουμε τα λογικά αδιέξοδα.
Το άπειρο Σύμπαν, στο κάτω κάτω ούτε επαληθεύεται ούτε διαψεύδεται, αφού υπερβαίνει κάθε δυνατή εμπειρία, ενώ ταυτόχρονα αποκλείει ένα σωρό ερωτήματα που έτσι κι αλλιώς δεν απαντώνται και μόνο τη θεολογία στηρίζουν.
Όπως λέει και ο Ε. Μπιτσάκης «Η θεωρία της αρχικής έκρηξη και διαστολής έχει έντονο ιδεολογικό χαρακτήρα» κι αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει. «Το δίλημμα είναι αναπόφευκτο: ή δεχόμαστε την αιωνιότητα της ύλης και τότε η ακινησία και η αρχή της κίνησης είναι ακατανόητες, ή δεχόμαστε τη δημιουργία, αντικαθιστώντας την επιστημονική αντικειμενικότητα με την πίστη» («Το Είναι και το Γίγνεσθαι» σελ. 308 εκδόσεις Δαίδαλος Αθήνα 2003).
Έτσι αντιλαμβάνεστε ότι, αν δεν έχουμε μια ex nihilo δημιουργία, δημιουργία εκ του μηδενός δηλαδή, ουδέποτε θα μπορέσει το Σύμπαν να μεταπέσει στο «μη ον».
Επίσης, αν καταστάσεις υποκβαντικού επιπέδου μπορούν να δημιουργήσουν το «ον» περνώντας από ένα επίπεδο οργάνωσης σε ένα υψηλότερο, αντιλαμβανόμαστε γιατί η ζωή που προϋποθέτει ένα υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης εμφανίζεται πολύ αργότερα από την δημιουργηθείσα ανόργανη ύλη.
Γι' αυτό και στην επόμενη ανάρτηση θα διαπραγματευθούμε το θέμα αυτό: Πώς δημιουργήθηκε η ζωή;  

ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ

ΕΥΤΥΧΗΣ ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ «Το Είναι και το Γίγνεσθαι» εκδόσεις Δαίδαλος 2003
ΕΥΤΥΧΗΣ ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ «Η Ύλη και το Πνεύμα» εκδόσεις Άγρα 2011
Στο διαδίκτυο βλέπε  την εργασία του Ι. Μ. Ρούσσο Καθηγητή Μαθηματικών
Την θέση της μη δημιουργίας του Σύμπαντος, μεταξύ πολλών επιστημόνων,  υποστηρίζει και ο Στέφεν Χώκινς.


Η επόμενη ανάρτηση στις 16 του Μάη:  
Πώς δημιουργήθηκε η ζωή; (1ο Μέρος)

38 σχόλια:

skeptic είπε...

Καλημέρα φίλε,μου έφτιαξες την Κυριακή.Πολύ σωστά είπες πως η μεγάλη έκρηξη είναι μια στιγμή στο άπειρο και όχι η αρχή.Θα επανέλθω.

http://www.youtube.com/watch?v=buov6qbaWU4&feature=player_embedded#!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εξαιρετικό κείμενο κι άκρως ενημερωτικό. Και ήρθε πάνω στη στιγμή χρονικά που σκεφτόμουν (και έγραψα ένα πρώτο κείμενο για το χρόνο).

Άθεος είπε...

Αγαπητέ skeptic σωστά εντόπισες την θεμελιώδη θέση της ανάρτησης. Στην πρόταση αυτή βρίσκεται το άπειρο και η αυθυπαρξία του Σύμπαντος!

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ για την αναγνώριση των κόπων μου αγαπητέ Δείμε. Είναι αλήθεια, το κείμενο αυτό το δουλεύω μήνες. Φαίνεται απλό, μεστό χωρίς δύσκολες έννοιες για το θέμα που πραγματεύεται. Όμως, εγώ ξέρω για να το κάνω απλό, τι τράβηξα. Αν κάτι σου είναι χρήσιμο πάρτο… με τρόπο, ώστε να μην φαίνεται αντιγραφή, αν δεν παραπέμπει στον συγγραφέα, αφού σκέφτομαι τα περισσότερα θέματα του blog, στο μέλλον, να τα εκδώσω σε ένα χρήσιμο βιβλίο, μαζί με άλλα κείμενα, ώστε να αποτελέσουν μια ολοκληρωμένη ενότητα. Όμως οι ιδέες κυκλοφορούν και πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Γι αυτό και μεταξύ μας τις συζητάμε. Χρησιμοποίησε λοιπόν ό,τι θέλεις!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μα είναι τόσο εύλογο... είναι δυνατόν το άπειρο να έχει όρια; να έχει αρχή και τέλος; αν ναι. τότε άπειρο δεν είναι!
και εδώ έρχεται η εύλογη αλήθεια, της στιγμή της έκρηξης στο άπειρο.
πολλή δουλειά Απόστολε, όπως πάντα.
μπράβο σου!

Άθεος είπε...

Εύλογο Λύχνε μου είναι για όσους παραδέχονται ότι το Σύμπαν είναι άπειρο.
Οι περισσότεροι το θεωρούν πεπερασμένο, επειδή παράλληλα το θεωρούν δημιούργημα. Αυτά τα δυο, για τους δημιουργιστές, είναι αχώριστα.
Όσο για δουλειά, δεν λέγεται. Για να βγει ένα τέτοιο άρθρο, δεν αρκεί μόνο το γράψιμό του. Η κατανόηση θέλει μακροχρόνια μελέτη, αλλιώς δεν αποφασίζεις να καταπιαστείς να γράψεις ένα τέτοιο άρθρο.
Πού να δεις τώρα και τα δυο επόμενα!

Dyer είπε...

Ενώ έχεις κάνει μια εξαιρετική δουλειά για το κοσμολογικό πρόβλημα φίλε Άθεε σε κάποια σημεία διακρίνω μια μεροληψία σε βάρος θεωριών, θεωριών το τονίζω, επειδή έτυχε να εξυπηρετούν τις γελοιότητες των θεολόγων ή παραποιώντας τες τις χρησιμοποιούν για να στηρίξουν τις μεταφυσικές τους ορέξεις.
Οι ερευνητές περιπλανώνται μέσα στα μονοπάτια τις γνώσης με γνώμονα τη διαλεκτική σύνθεση φίλε Άθεε (εσύ με βοήθησες να το ξεκαθαρίσω αυτό), δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός επιστήμων (ειδικά αυτοί που συνθέσανε τις θεωρίες που σε ενοχλούν περισσότερο), που έψαχνε να βρει το θεό! Και βέβαια δεν θα απορρίψουμε μια θεωρία επειδή μπορεί να εξυπηρετεί την δογματική καθεστηκυία νοοτροπία. Όλα τα κοσμολογικά μοντέλα εξηγούν κομμάτια του παρατηρήσιμου σύμπαντος. Η εξέλιξη της επιστήμης θα τα αξιολογήσει και θα συνθέσει στο τέλος το επικρατέστερο μοντέλο με την μεγαλύτερη δυνατή βεβαιότητα (πειραματική) και όχι η άποψη του Πάπα.
Ένα σημείο μόνο θέλω να μου διευκρινίσεις.
“Σήμερα είναι γνωστό ότι τα στοιχεία της ύλης συνεχίζουν να δημιουργούνται και χωρίς νέες εκρήξεις big bang, μέσα στους πυρήνες των αστεριών, καταρρίπτοντας και τον αρχικό ισχυρισμό του Gamow για την δημιουργία της ύλης και του Σύμπαντος με την «αρχική έκρηξη».”
Εννοείς ότι στους πυρήνες των αστέρων γίνεται η σύνθεση των πυρήνων των διαφόρων ατόμων υποθέτω, επειδή έτσι όπως το γράφεις μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι δημιουργείται ύλη.
Και πάλι συγχαρητήρια για τη δουλειά σου φίλε και καλό μήνα.

Dyer είπε...

Και αφού έγραψα το προηγούμενο σχόλιο μπαίνω να δω κανένα άρθρο στο physics4u. και πέφτω πάνω στο παρακάτω http://www.physics4u.gr/blog/?p=4977 (Βιοκεντρισμός: Μια νέα θεωρία θεωρεί ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος) και τρομάζω με τον σύγχρονο σκοταδισμό με επιστημονικό προσωπείο για τους απλοϊκούς.
Η επιστημονική κοινότητα σίγουρα απαξιώνει τέτοιες παπαριές όμως μια μερίδα απλοϊκών θα τα χάψει και πες, πες, πες κάτι θα μείνει.
Οκ δικαιολογώ εν μέρη την επιθετικότητά σου.

Άθεος είπε...

Στην ερώτησή σου Dyer απαντώ καταφατικά. Έδωσες ήδη την εξήγηση, αν και είναι σχετική γιατί άπτεται και με όσα έθεσες πρωτύτερα (big bang, προσιτό μέρος του σύμπαντος κτλ).
Ώστε εσύ διέκρινες μεροληψία, έτσι; Δηλαδή θεωρείς ότι σκόπιμα εναντιώθηκα στην θεωρία της δημιουργίας του Σύμπαντος… επειδή δεν μου άρεσαν οι θρησκευτικές προκαταλήψεις των δημιουργών της!
Μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσεις, Dyer, την ανάρτηση, για να διαπιστώσεις ότι οι υποθέσεις που την στηρίζουν επιστημονικά είναι αστήριχτες. Δεν φαντάζομαι να θέλεις με λεπτομέρειες να σου το δείξω αυτό. Ήδη για ανάρτηση στο blog το άρθρο είναι αρκετά μεγάλο. Δόθηκαν οι κατευθύνσεις, μέσα από τις οποίες μπορεί κανείς αμφισβητώντας και ψάχνοντας να βρει την σχετική αλήθεια. Η απόλυτη αλήθεια της δημιουργία του Σύμπαντος με το big bang την θεωρώ γελοία και τους λόγος τους εξήγησα (τοπικότητα, απειρότητα, αυθυπαρξία)!

Όταν έγραψα την πιο πάνω απάντηση, ακόμα δεν είχα διαβάσει το δεύτερο σχόλιό σου. Νομίζω το σκέφτηκες καλύτερα. Όμως έπρεπε να δεις τι παπαριές γράφει ένας «επιστήμονας» για να με δικαιολογήσεις; Παρόλο που οι «επιστήμονες» του βιοκεντρισμού είναι αυτό που λέμε Υποκειμενικοί Ιδεαλιστές, δεν συσχετίζονται τα θέματά μας. Όμως, πρέπει να ξέρεις ότι οι εικασίες των επιστημόνων δεν έχουν ούτε το δικαίωμα να ονομαστούν «υποθέσεις» γιατί επιστημονικά δεν είναι νόμιμες, πόσο μάλλον να τις ονομάζουμε «θεωρίες»! Στην ανάρτησή μου, έδωσα και τον ορισμό της επιστημονικής θεωρίας, ας τον αναφέρω κι εδώ για να τεκμηριώσω όσα στο σχόλιό μου παραδέχτηκα.
«Η επιστημονική θεωρία είναι η ανώτατη μορφή οργάνωσης της επιστημονικής γνώσης που στηρίζεται σε αξιόπιστους και επιβεβαιωμένους νόμους και πρακτικές που δίνουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για την πραγματικότητα και δεν αποβλέπουν απλά και μόνο να εξηγήσουν εικασίες, όσο και να συνηγορούν αυτές με κάποια επιστημονικά στοιχεία!»
Νομίζω ότι τα είπα όλα!
…κι όταν λέω όλα, εννοώ Όοοοολα!

Dyer είπε...

Την ανάρτηση την διάβασα με προσοχή εκτός από τις παραπομπές φίλε Άθεε.
Δεν μου άρεσε η συνομοσιολογία σχετικά με τη θεωρία του big bang. Αυτό έκρινα και όχι τις επιστημονικές ενστάσεις οι οποίες καθιστούν το big bang μια υπόθεση (για να χρησιμοποιήσω τον όρο θεωρία επειδή τον ορίζεις πολύ αυστηρά) με κενά αλλά και με πιθανότητες βελτίωσης ή απόρριψης. Ούτε πιστευω ότι δεν προβάλλονται οι άλλες υποθέσεις επειδή δεν συνάδουν με την έννοια της στιγμιαίας δημιουργίας (τοπικής και χρονικής) και του δημιουργού. Όλες οι κοσμολογικές υποθέσεις είναι γνωστές και προβεβλημένες για τους ενδιαφερόμενους. Οι νεότερες στο θέμα τις εκλαΐκευσης υστερούν, αλλά ο χρόνος θα το βελτιώσει.
Επειδή σαν άνθρωποι έχουμε την αίσθηση της ροής του χρόνου και το άπειρο δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό, τα κοσμολογικά μοντέλα που βάζουν μια τοπικότητα γίνονται πιο κατανοητά και γι’ αυτό δημοφιλέστερα. Όταν παράγεται ένα ντοκιμαντέρ συνήθως από πίσω (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ) υπάρχει κάποιος παραγωγός που θέλει να έχει τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα. Θα μου πεις βέβαια ότι μπορεί να τα χρηματοδοτεί το Βατικανό ή οι ευαγγελιστές των ΗΠΑ Οκ (τώρα όμως συνομοσιολογούμε πάλι). Πάντα όμως παρουσιάζονται σαν υποθετικά μοντέλα και όχι σαν εξ αποκαλύψεως αλήθειες.
Εν πάση περιπτώσει επειδή η υπόθεση του big bang έχει προβλήματα δεν σημαίνει ότι κάποια κομμάτια της δεν μπορεί να είναι χρήσιμα για την σύνθεση ενός περισσότερο ολοκληρωμένου μοντέλου.

Άθεος είπε...

Μόνο στη δεύτερη φράση σου φαίνεται να μου απευθύνεις τον λόγο και στην τελευταία. Τα υπόλοιπα απλά με μπέρδευαν.
Στην πρώτη περίπτωση σχετικά με την συνομοσιολογία εννοείς εκεί που αναφέρομαι ότι «το υπάρχον κοινωνικό μας Σύστημα δεν προωθεί τις νέες απόψεις, όπως αρχικά δέχτηκε την υπόθεση του παπά Λεμαίτρ»;
Ψέματα είναι; Και κάνεις τόσο λόγο για αυτό που ο κόσμος το έχει τούμπανο και οι θρήσκοι κρυφό καμάρι;
Η φράση «…είναι μια τελεολογική άποψη που στηρίζει περισσότερο μια ιδεολογία κι όχι μια επιστημονική θέση» την τσέκαρα με έντονους χαρακτήρες για ευνόητους λόγους, παραθέτοντας μάλιστα πιο κάτω και τον ίδιο τον Μπιτσάκη απ’ όπου την άντλησα («Το Είναι και το Γίγνεσθαι» εκδόσεις Δαίδαλος), που σαν φυσικός και καθηγητής της φιλοσοφίας θεωρείται κορυφή.
Για την δεύτερη περίπτωση ποιος είπε ότι για την εικασία του big bang όλα είναι άχρηστα ή δεν καταβλήθηκε προσπάθεια να βρεθούν απαντήσεις για την προαιώνια απορία της κοσμογονίας;
Εδώ φαίνεται να με αδικείς πάλι! Δεν έγραψα… «Δεν λέω ότι δεν γίνεται προσπάθεια να βρεθεί λύση, αλλά ότι το big bang αν απέρριπτε μερικές εξωτικές απόψεις και δεχόταν κάποια φυσικά μεγέθη ώστε να έχουν νόημα οι υπολογισμοί των εξισώσεων, σαν τοπικότητα για παράδειγμα, θα είχε κάποιο κύρος να υποστηριχτεί σαν μια επιστημονική υπόθεση»!
Όλη αυτή η φράση τι είναι; Ολόκληρη η ανάρτηση, αυτήν την αλήθεια προσπαθεί να στηρίξει!
Μωρέ, Γιώργη, καλά είπα ότι δεν διάβασες προσεχτικά την ανάρτηση!
Και να φανταστείς, από τις 90 που έχω γράψει ως τώρα, αυτή μου έφαγε τον περισσότερο χρόνο, γιατί έπρεπε με λίγα λόγια να γράψω τόσα πολλά. Μέχρι αναδρομή για την διατύπωση της «θεωρίας» έκανα, αναφέροντας έναν έναν όλους όσους συνέβαλαν για την διατύπωσή της! Αν μέσα, για ιδεολογικούς λόγους, έβαλαν και μπούρδες, εγώ φταίω;

Dyer είπε...

Σου ξανά λέω φίλε Αποστόλη ότι την ανάρτηση την διάβασα με προσοχή, όπως φυσικά και την παράγραφο που αναφέρεις. Από την αρχή διατύπωσα επαινετικούς χαρακτηρισμούς για την ποιότητά της και προσθέτω για τον εκλαϊκευμένο και προσιτό τρόπο που έγραψες. Όπως και κατανοώ απόλυτα τη δουλειά που περιέχει.
Διαβάζοντάς την απολάμβανα το επιστημονικό και φιλοσοφικό κομμάτι της ανάρτησης, όμως αυτό που λες ότι «ο κόσμος το έχει τούμπανο…» με ξένισε. Θεωρώ ότι μεγάλη αξία δίνουμε στους πιστούς όταν σε θέματα καθαρά επιστημονικά περιλαμβάνουμε τις παπαριές που μπορεί να διατυπώνουν. Δηλαδή τι πιστεύει ότι αν επικρατήσει ένα κοσμολογικό μοντέλο άπειρο, χωρίς αρχή, δεν θα βρουν τρόπο να χώσουν το θεό τους;

morfeas είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=Ja9Mjkib6tA


Stephen Hawking: Δημιούργησε ο Θεός το Σύμπαν;

Σαφώς ΟΧΙ

Άθεος είπε...

Βρε Dyer μετά από τέσσερα σχόλια μου έδωσες να καταλάβω, ότι απευθύνεσαι σε όσους συγχέουν την επιστήμη με την ιδεολογία τους και όχι σε μένα!
Πρώτη φορά μου το έγραψες αυτό, τώρα, στο τέταρτο σχόλιο!
Επιτέλους, τουλάχιστον συνεννοηθήκαμε!
Όμως, όπως λες, αν θεωρήσουν άπειρο το σύμπαν, αφού θεωρούν και το θεό τους άπειρο, ίσως να μπορούσαν να το παραδεχτούν. Όμως οι δημιουργιστές, έπρεπε να αποσκιρτήσουν από μια τέτοια παραδοχή! Το άπειρο δεν δημιουργείται γιατί δεν έχει περατότητα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορούσαν να επινοήσουν την αρχή της δημιουργίας!

Άθεος είπε...

Morfeas
Πάντα ο Hawking ήταν αντίθετος με την δημιουργία του Σύμπαντος από το θεό. Στην ανάρτηση αυτή εγώ έκανα ακόμα ένα βήμα και εξήγησα για ποιο λόγο το Σύμπαν δεν είναι ούτε δημιούργημα του εαυτού του, όπως λέει ο Hawking. Ο κόσμος μας μπορεί να εμφανίζεται σε μια άκρη του Σύμπαντος, όμως αυτό είναι απλά μια τοπικότητα του Όλου, κι όχι το ίδιο το Όλο! Ο Hawking προσεγγίζει την δημιουργία του κόσμου μας, επιστημονικά, εγώ αναφέρομαι στην αυθυπαρξία του Σύμπαντος φιλοσοφικά.
Υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον κόσμο και το Σύμπαν!

Κ.Δ είπε...

Δηλαδής μας λες ότι σκαλώσαμε στο BB λόγω Βατικανού... ε; χεχε

Μάταιο παίκτη ετσί όπως το πας...
full καρτεσιανώς. Θα βλέπεις μόνο κομμάτια του παζλ και δε θα νοήσεις της απροσδιοριστία του μηδενός που εξυπονοεί το άπειρο... που λέγαν και οι πυθαγοριστές...

Κάτι πιάνεις αλλά θέλεις ακόμη...

Άθεος είπε...

Αυτό κατάλαβες Κ.Δ.;
Δεν σκάλωσες λόγω Βατικανού, αλλά λόγω Καρτεσιανής σκέψης, δηλαδή παλαιοαντίληψης!
Και το ωραίο είναι ότι ειρωνεύεσαι και… Καρτεσιανώς! Μάλλον δεν διάβασες τις προηγούμενες αναρτήσεις!
Για πες μας τι είναι η… απροσδιοριστία του μηδενός… πολύ μηδενιστική μου φαίνεται αυτή η «θεωρία» που με τόση κομπορρημοσύνη την πετάς στο τραπέζι!
Αν είχες λόγο, θα τον χρησιμοποιούσες ώστε να κάνεις διάλογο. Αν κατάλαβες καλά, σε προκαλώ, γιατί φουριόζος μπήκες και ξέχασες να κτυπήσεις την πόρτα.
Κι αυτό το Κ.Δ. τι είναι; Καινή Διαθήκη;

Κ.Δ είπε...

Χα, χα μη μου συγχύζεσαι…
Έκανες και τόσο καιρό να το γράψεις… εντάξει cool…
Είμαι σίγουρος ότι στο επόμενο περί ζωής θα μας πεις για αρνητικές εντροπίες και λοιπά καρτεσιανά…
Λοιπόν άκου…

Αυτό που περιγράφει η μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα άπειρης πυκνότητας προ ΒΒ για να πάρεις ΒΒ είναι ας πούμε το σημειακό δυναμικό εντός της ομοιομορφίας του υποκβαντικού πεδίου … που δεν είναι δα και τόσο ομοιόμορφο και τσουπ σκάει από αλυσιδωτή αντίδραση η υλοενέργεια. Όπως πάνω κάτω γίνεται η σύντηξη στο κέντρο του ήλιου ας πούμε.

Ο χώρος ας πούμε ο γονικός είναι το υποκβαντικό πεδίο. Υπάρχει καλά το υποψιάζεσαι. Είναι σαν αφρός μπύρας. Η διαφορά δυναμικού αυτή που είπαμε είναι το ψευδοκενό. Γιατί κενό τσου. Δεν υπάρχει. Και “υπάρχει” σημαίνει μετά της αρχής … και άρα για τους πίθηκες και τα λοιπά animals είναι ο βιολογικός χρόνος. Όπερ σημαίνει εσύ βλέπεις ύλη και χρόνο μέχρι το φωτονικό φράγμα. Μετά τσου. Μετά σε πυροβολώ με ταχυόνια και σε πετυχαίνω χθες… αλλά πάλι δεν αισθάνεσαι τίποτις.

Η ύλη δλδς έχει περατότητα. Μάλλον την “ουσία” του υποκβαντικού πεδίου έπρεπε να αναφέρεις ως άπειρη… αλλά αυτή δεν “υπάρχει” γιατί απλά γεννιέται και πεθαίνει. Δε προλαβαίνει δλδ για σένα να “υπάρξει”. Η “ύλη” επίσης πεθαίνει. Και το σύμπαν είτε προς τα μέσα είτε προς τα έξω ,μάλλον προς τα έξω, θα εξαντλήσει όλη την ενέργεια του και θα “πεθάνει”. ΑΔΕ και ΑΔΜ μακροκοσμικά πάλι δε παίζουν… Αφού έχεις 2ο θερμοδυναμικό που θα στα γαμήσει όλα…

Για αυτό και πίσω από το μηδέν υπάρχει το δυναμικό του παντός, της άπειρης δυνατότητας ή δυνητικότητας και άρα το άπειρο ως κβαντική δυνατότητα. Εκεί ας πούμε κάποιοι παικταράδες μίλησαν για την απροσδιοριστία του μηδε-ένα, τη ταλάντωση του ψευδοκενού, ψευδοδιαστήματος, το χάος κλπ

Αυτά τα λέγαν και οι ορφικοί, τα είπαν και οι πυθαγόρειοι, τα λέγαν και οι Ιουδαίοι και οι Πατέρες τις εκκλησίας και ο Βουδισμός και τα ταρότ και ένα σωρό ταλιμπάν… Απλά δε τους διάβασες…
Όπως εγώ μας λες εσένα…
Και όλοι αυτοί οι ταλιμπάν όπως και οι ταλιμπάν επιστήμονες που μέμφεσαι τα χρωμάτιζαν όπως γουστάριζαν για σκοπούς εξουσιαστικούς… Το να αφορίζεις λοιπόν με ρητορικές από αλλού δε σε κάνει τίποτις… Πετάς απλά κι εσύ τις πέτρες σου… Τοχεις πιάσει λέγω κι εσύ κάπου …αλλά για μένα το χάνεις περισσότερο λόγο πρόθεσης. Γίνεσαι ρε παιδί μου διαζευκτικός αφορίζοντας τη γιαγιά σου που κάνει το σταυρό της ενώ έχει κι αυτή οπλοστάσιο να πάει τη νόηση της πιο μακριά ίσως από σένα… Αυτό λέγω… Βάζεις κι εσύ όρια. Γκεγκε?

Δε ήθελα να σου τη πω… αλλά τι να περίμενα κι εγώ.
Να μη τσιγκληστεί ο άθεος… Sorry κιόλας… και καλή συνέχεια. Θα μπω να γουσταρίσω…Βλέπω το ξετυλίγεις steady…

PS* ΚΔ είναι καινή διαθήκη…καλά τόπιασες… Μπες να διαβάσεις…
Άντε κλείνω τώρα.

Άθεος είπε...

Είχα καιρό να δω χριστιανό στη σελίδα αυτή. Τους κακομοίρηδες τους λυπόμουνα, όταν όλοι έπεφταν επάνω τους και τους «ξεσκίζανε» με τα σχόλιά τους, όπως κάποτε τα λιοντάρια ξέσκιζαν τους άθεους και αλλόπιστους στις αρένες και τους ιππόδρομους!
Θα χαιρόμουν να έκανα ένα σοβαρό διάλογο με κάποιον. Μετά από τόσο καιρό ξέρω πως θα διαφυλάξω και αυτόν και τη σελίδα μου ώστε να κρατήσω ένα επίπεδο.
Δεν σκοπεύω να κάνω τη σελίδα μου μπάχαλο Κ.Δ., όχι απ’ όσους θα έπεφταν πάνω σου, αλλά από το περίεργο και ειρωνικό υφάκι σου.
Γι αυτό σου έγραψα «μπήκες φουριόζος και ξέχασες να κτυπήσεις την πόρτα».
Εγώ, αν επισκεπτόμουνα για πρώτη φορά μια ξένη σελίδα θα προσπαθούσα όσο μπορώ να μην ειρωνευτώ και χαλάσω την εικόνα μου. Η ευγένεια προέχει και από τη γνώση. Εσύ είσαι όλο ειρωνεία και «εξυπνάδα»!
Κάνω υπομονή και δεν σου κάνω ένα μπανάκι στην χαβούζα των σχολίων, επειδή ανάμεσα στις ειρωνικές προκλήσεις διατύπωσες και κάποιες γνώμες που θα έπρεπε να απαντήσω, μη και νομίσεις ότι τις αποφεύγω επίτηδες!
Σοβαροί επιστήμονες και ερευνητές δεν διατυπώνουν πια την απαρχή του Σύμπαντος με την «μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα άπειρης πυκνότητας». Κάτι τέτοιες παράλογες φράσεις τις έχουν καταδικάσει προ πολλού! Δεν λέω, στην απαρχή της δημιουργίας της κβαντομηχανικής, είχαν πολύ πέραση, ξέρεις εκεί ανάμεσα στο 1936-1946, μετά άρχισαν να ξεχωρίζουν οι δρόμοι από την Σχολή της Κοπεγχάγης και η εκλαΐκευση της κβαντομηχανικής παρέμεινε σε κάποιους ιδεαλιστές σαν κι εσένα για να δικαιολογούν την ύπαρξη φαντασμάτων. Κάτι «Υλοενέργεια», «ψευδοκενό», «πίσω από το μηδέν υπάρχει το δυναμικό του παντός», «η ύλη έχει περατότητα» και άλλες τέτοιες κοτσάνες χωρίς επιστημονική κάλυψη, δεν μπορούν να σταθούν. Κράτα τα για το blog σου, όπου βλέπω ασχολείσαι και με… επιστημονική αστρολογία! Όσο για τις διαπιστώσεις σου «αυτά τα λέγαν και οι ορφικοί, τα είπαν και οι πυθαγόρειοι, τα λέγαν και οι Ιουδαίοι και οι Πατέρες τις εκκλησίας και ο Βουδισμός και τα ταρότ και ένα σωρό ταλιμπάν» που με καμάρι καυχιέσαι ότι εγώ δεν τους διάβασα, γελιέσαι! Δυστυχώς τους διάβασα και αναφέρομαι στο F.Capra. Όμως αν αναφέρεσαι ότι και χριστιανοί και ταλιμπάν έγραψαν κβαντομηχανική ή κάτι που μοιάζει με αυτό, όπως το Ταό, καλά έκανα και τέτοιες παπαριές δεν διάβασα!
Αν γράψεις άλλη φορά, πρώτα πρώτα να προσέξεις το ύφος σου και να γράφεις σοβαρά, αν είσαι σοβαρός. Αν βάζω όρια, τα όρια είναι νομοτελειακά, πραγματικά δεν έχω την ελευθερία να γράφω ό,τι μου καπνίσει.
Φράσεις όπως «βάζεις κι εσύ όρια. Γκεγκε?» ή «το 2ο θερμοδυναμικό που θα στα γαμήσει όλα» είναι αποδιοπομπαίες φράσεις και εδώ δεν έχουν θέση καμιά.
Ούτε όταν λες «Θα μπω να γουσταρίσω» εγώ γουστάρω να συνομιλώ με κάποιον με τέτοιο λεξιλόγιο!
Νομίζω αρκετά ασχολήθηκα με σένα!
Τελικά όπως είδες και να είχες να πεις κάτι σοβαρό, ο τρόπος που έγραψες σε αδίκησε!
Καλά, γνώσεις δεν έχεις, πού είναι το ήθος σου χριστιανέ;
Όπου και το ήθος όλων των χριστιανών θα απαντούσα εγώ!
Τελικά, άξιζε τον κόπο που μου έγραψες!

Κ.Δ είπε...

Μεροληπτείς... επιεικώς…
Είναι απλά περιπαικτικός ο λόγος μου…
Δε είπα δα και τίποτε προσβλητικό…
Διακρίνω άρνηση και έλλειψη χιούμορ... Πετάς δλδ πέτρες πάλι…
Και αστοχείς…Μόνος υποθέτεις πως είμαι χριστιανός και μόνος σου απαντάς …
Δε βγαίνει έτσι…

Για ψάξε τα περί ψευδοκενού ξανά…γιατί δεν σε βρίσκω updated
Για ψάξε αν και πως ξοδεύεται η ενέργεια του σύμπαντος…
Για ψάξε να δεις τι λένε για το αν συνεχίσει να διαστέλλεται…που συνεχίζει δλδ καρατσεκαρισμένα…τι θα πάθουν οι πυρηνικές δυνάμεις… και άρα η ύλη…
Και δε παίζει ΑΔΕ μακροκοσμικά ούτε ΑΔΜ… ξαναλέμε
Και τα άλλα για το μηδέν και το άπειρο δε τα είπα εγώ αλλά τεράστιοι παικταράδες… (πέτα και καμιά πέτρα σε αυτούς αν είναι)
(Το θέμα δεν είναι να υποκλέπτεις ότι καλό βλέπεις και τα άλλα να τα απορρίπτεις… αλλά να ξεκινάς με τη προϋπόθεση ότι όλα κουβαλούν πρόσωπα της αλήθειας ώστε να αυξήσεις capacity – να κάνεις άλμα σε τοπικότητες πολλών καρτεσιανών λογοκρατιών ταυτόχρονα… Εκεί πήγανε και κριτική μου περί διαζεύξεως…Είναι κουτό να πιστεύει κανείς ότι η θεωρία της ύλης και η θεωρία του πνεύματος αντιμάχονται…)

Όσο για τα λοιπά που απαντάς αποσπασματικά και αφοριστικά…
το ότι μιλάς μετά από εμένα αυτό δε σου δίνει κάποιο είδος κύρωσης…
Άσε να γνωρίζω εξίσου τι λέει επιστήμη. Αν όχι καλύτερα…

Πχ πού το είδες ότι εγώ υπερασπίστηκα το ΒΒ και το αντικρούς. Αφού μίλησα για υποκβαντικό υπόβαθρο προ BB. (Και αυτό αν είδες πάλι μέσα σε σχήμα λόγου το έθεσα…) Απλά βόλεψε ως τώρα παρόλο το παρωχυμένον του θέματος να παίζει ως αναφορά όπως παίζει ως αναφορά ο ανθρωπόμορφος θεός παππούς με γένια. Υπέρ αυτού συνηγόρησα. Οι ίδιοι τεμπέληδες στη θρησκεία … οι ίδιοι βαρεμένοι και στην επιστήμη.

Αν κάποιος εξαντλεί τη σκέψη με λέξεις, αποκωδικοποιώντας τες διπολικά … καταφέρνει το εξής: Ακούει κάτι από το πλαίσιο ερμηνειών κάποιου πράγματος που διαφωνεί … και κρυσταλλώνει τη ρητορική σε άρνηση… Ή ακόμη χειρότερα μπορεί να νομίσει ότι άκουσε κάτι τέτοιο και τουμπουρλουκηδόν να αρχίσει τις σκιαμαχίες…

Βιάστηκες πιστεύω και εκτέθηκες…
Και μιλάω με σύνεση…

Δε τη βλέπω ολιστική την προσέγγιση σου…
Εν τέλει το ζουμί δλδ …
τα περί συζεύξεως και διαζεύξεως… τα αγνόησες παντελώς στην απάντηση σου…

Αναστατώθηκες άνευ λόγου και συνέχισες να φτιάχνεις φανταστικούς εχθρούς ώστε να φέρεις τη πεπερασμένη λογοκρατία σου και να πάρεις ποιος ξέρεις την όποια ικανοποίηση σου… με ύφος 10 καρδινάλιων…

Οι πολωμένες λογοκρατίες πάντως σε πληροφορώ πως είναι ντεμοντέ…

Δε θα σε αναστατώσω άλλο.
Cool and steady…
Καλή ψήφο…

nicolaos demonicos είπε...

Το σκέφτομαι... σκέφτομαι τον χρόνο που αφιερώνεις για να πείσης ότι το άπειρο δεν δέχεται προσθαφαιρέσεις, πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις και... ιδρώνω.
Αν όμως επιστήμονες δημιουργιστές, όπως π.χ. ο αββάς Λεμαίτρ και ο Έντινγκτον, επιμένουν στο πεπερασμένο του Σύμπαντος, γιατί να μην υποθέσουμε: (α) ότι ο ωρισμένος χώρος που καταλαμβάνει το σφαιροειδές σύμπαν είναι τόσο αχανής, ώστε για την οικονομία της συζητήσεως και μόνον ορίζεται ως άπειρος (απαγορεύονται οι γέλωτες και τα ειρωνικά σχόλια) και (β) ένεκα του ότι δεν πάνε παρά λίγες χιλιετίες που δημιουργήθηκε, είναι μεν πεπερασμένο πλην όμως άπειρο! Πώς δηλαδή ένα παιδί, λόγω ηλικίας, είναι άπειρο; Κάπως έτσι...

Από την άλλη, Άθεε, πας και μου σχολιάζεις το σχόλιο του σχολιαστή, ενώ θα έπρεπε να αφήσης το σχόλιο του σχολιαστή να το σχολιάση ένας σχολιαστής.
Προσωπικώς είμαι άψητο πυρότουβλο περί τα εκτεθέντα από σένα και τον σχολιαστή, αλλά θα μου επιτρέψης να σχολιάσω – τουλάχιστον ένα σημείο του σχολίου του σχολιαστή Κ.Δ.
Ποιο; Το φοβερό περί «υποκβαντικού πεδίου» που, παρά την ομοιομορφία του, «δεν είναι δα και τόσο ομοιόμορφο και τσουπ σκάει από αλυσιδωτή αντίδραση η υλοενέργεια. Όπως πάνω κάτω γίνεται η σύντηξη στο κέντρο του ήλιου ας πούμε».
Δηλαδή θα ήθελα να μου εξηγήγη ο Κ.Δ. πώς προέκυψε αυτή η «αλυσιδωτή αντίδραση» μεταξύ των ΤΙΠΟΤΕ(!!!). Πώς το Α-τίποτε έδρασε επί του Β-τίποτε ή και αντιστρόφως και, κατ’ αυτήν την έννοια (αφού από αυτήν την «αλυσιδωτή αντίδραση» του ΤΙΠΟΤΕ –του μη-όντος– επί του άλλου ΤΙΠΟΤΕ προέκυψε η μη υπάρχουσα ως τότε «υλοενέργεια», το ον), μέσα από την «μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα άπειρης πυκνότητας» του ΤΙΠΟΤΕ στο ενυπάρχον σημειακό δυναμικό εντός της ανομοιόμορφης ομοιομορφίας του υποκβαντικού πεδίου, να «σκάση», τσουπ, η υλοενέργεια;
Τώρα προσωπικώς θέλω να γελάσω... αλλά είναι για γέλια η ιστορία ή για κλάματα; Και θέτω το ως άνω ερώτημα με την «μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα άπειρης πυκνότητας» υπόσταση ενός ατομικού επιστήμονος που ασχολείται με την ανάλυση του «ψευδοκενού» υπό το πρίσμα του φαινομενικώς μονοδιάστατου φαινομένου της τρισδιάστατης απενοχοποιήσεως της ογκώδους σημειακής μοναδικότητος του πεπερασμένου απείρου.
Υ.Γ.: Ως ατομικός επιστήμων ορίζεται ο ενεργών διά το άτομόν του και μόνον.

Άθεος είπε...

Ούτε άρνηση ούτε έλλειψη χιούμορ Κ.Δ. Εσύ έχεις έλλειψη σοβαρότητας. Όταν σχολιάζουμε για φυσική και κοσμολογία δεν χαζογελούμε ούτε ο λόγος μας είναι περιπαικτικός! Επίσης την ειρωνεία να την εγκαταλείψεις. Αν είχαν σοβαρότητα αυτά που γράφεις, δεν θα τα έγραφες με περιπαικτικό ύφος, ώστε όταν αποδεικνυόταν κοτσάνες, να μου δικαιολογηθείς ότι έκανες πλάκα.
Τώρα θα σου πω πώς γίνεται η κριτική σε ένα σχόλιο. Πρώτα πρώτα εντοπίζουμε στο κείμενο το σημείο που συμφωνούμε ώστε να προσθέσουμε κάτι ή το σημείο που διαφωνούμε, ώστε α) να πούμε γιατί διαφωνούμε και β) ποια είναι η θέση μας.
Εσύ δεν κάνεις τίποτα από τα δυο. Μόνο τον έξυπνο κάνεις υποβάλλοντας ερωτήσεις: Για ψάξε αυτό, ψάξε εκείνο… Το τι θα ψάξω θα το κρίνω εγώ και δεν περιμένω να με κατευθύνεις εσύ. Στο άρθρο που διάβασες, αν το διάβασες, δεν έγραφα ψάξτε εδώ ψάξτε εκεί για να δείτε τι θέλω να πω…!
Έγραψα ένα κείμενο που έχει αρχή, μέση και τέλος. Έκανα ιστορική επισκόπηση της υπόθεσης του Big Bang και ανέπτυξα επιστημολογικές και φιλοσοφικές απόψεις για το θέμα. Δεν αναφέρθηκα στην θεωρία τόσο επιστημονικά, όσο επιστημολογικά και φιλοσοφικά. Αν καταλαβαίνεις τι είναι αυτό. Γιατί σε βλέπω παντελώς άσχετο.
Επίσης: Ποιος σου είπε ότι αναζητώ κάποιον να με κατευθύνει ή να μου επιβάλει ερωτήσεις. Για κάθε ερώτηση που κάνεις, πρέπει να δικαιολογείς το λόγο που την κάνεις. Δηλαδή να αναπτύσσεις τον συλλογισμό σου σε σχέση με το σημείο του κειμένου που διαφωνείς και να δίνεις μόνος την απάντηση, προκειμένου να στηρίξεις τις απόψεις σου! Έτσι θα έδειχνες ότι είσαι έξυπνος κι όχι να μου γράφεις «για ψάξε τα περί ψευδοκενού ξανά…γιατί δεν σε βρίσκω updated» κι άλλες τέτοιες παπαριές.
Και τέλος, δεν βάζουμε ένα κατεβατό από ερωτήματα, προσπαθώντας να κλέψουμε τις εντυπώσεις από τους ανίδεους ώστε να μας πουν «πω πω τι λέει το άτομο…»
Εδώ δεν δίνουμε εξετάσεις στον κάθε τυχάρπαστο. Όπως σου έγραψα πιο πάνω, θα λες τη γνώμη σου σε αντιπαράθεση μιας δικιάς μου θέσης που δεν συμφωνείς και όταν θα εξαντλείς το θέμα θα προχωράς στην επόμενη. Είσαι στο χώρο μου και τους όρους στη συζήτηση εγώ τους βάζω! Δεν νομίζω άλλωστε να είμαι υπερβολικός. Βρίσκομαι εντός της δεοντολογίας που επιβάλει η κριτική.
Θα έλεγα ότι είναι αρκετά αυτά που σου έγραψα, περιμένοντας την πρώτη ερώτηση για να διαπιστώσω κατά πόσο τηρείς την διαδικασία της κριτικής. Όμως θα σου κάνω τη χάρη απαντώντας για το «ψευδοκενό» υποθέτοντας ότι κάπου το συσχέτισες με μια από τις υποτιθέμενες «θεωρίες» της κοσμογέννησης.
Στα πληθωριστικά μοντέλα το «ψευδοκενό» θεωρείται μια διεγερμένη και θεμελιώδη κατάσταση του χώρου βάσει της οποίας υποτίθεται στηρίζει την διαστολή του σύμπαντος και η αποδιέγερσή της, οι υποστηριχτές των προτύπων αυτών υποστηρίζουν την επιβράδυνση της διαστολής γιατί… η ενέργεια που εγκλωβίζεται στο «ψευδοκενό» ελευθερώνεται με τη μορφή θερμότητας και το σύμπαν ψύχεται με τη μορφή της θερμικής ακτινοβολίας κοσμικού υποβάθρου και άλλες τέτοιες επιστημονικοφανείς μαλακίες!
Έξω από την διατύπωση της «θεωρίας» ή καλύτερα της υπόθεσης, καμιά πρακτική δεν έχει το «ψευδοκενό» που παραμένει μια καθαρά υποθετική και θεωρητική ιδέα και εξυπηρετεί μόνο τα πληθωριστικά μοντέλα ή την έπαρση κάποιων που βρίσκουν λύσεις σε κάθε ερώτημα.
Αυτό λοιπόν, έπρεπε να μου το πεις εσύ κι εγώ να το κρίνω, λέγοντας ότι αν διάβαζες το κείμενο και η έπαρση δεν σε έκανε αλαζόνα να υποβάλεις ερωτήσεις σαν καθηγητής που πάει για Νόμπελ, ότι ήδη το έγραψα στο κείμενο, αλλά όπως υπέθεσα δεν το διάβασες.
Ακόμα δεν απάντησα στην πρώτη ερώτηση και η απάντηση δεν γίνεται δεκτή από τον blogger λόγω μεγάλης έκτασης. Είμαι αναγκασμένος να συνεχίσω στο πιο κάτω σχόλιο.

Άθεος είπε...

Αντιγράφω λοιπόν από την ανάρτηση (δίπλα στην έκτη εικόνα) για να δεις ότι η διατύπωση που έκανα είναι πολύ καλύτερη και γενική, χωρίς να μπαίνω σε λεπτομέρειες και κουράζω άδικα τους αναγνώστες.
«Έχουν προταθεί «λύσεις» που συμπληρώνουν ή διαφοροποιούν το υπάρχον μοντέλο, όπως το πληθωριστικό μοντέλο που προτάθηκε το 1980 από τον A. Guth θεωρώντας την «αρχική έκρηξη» σαν διακύμανση του κενού και αργότερα, προκειμένου να ξεπεραστεί η εξωτική φυσική που δημιουργούσε το υπάρχον πρότυπο ο A. Linde επινόησε την φυσαλίδα κενού που θα γεννούσε άλλες φυσαλίδες και η κάθε μια θα γεννούσε αντίστοιχα μικρά Σύμπαντα! Το σπάσιμο της συμμετρίας της αρχικής φυσαλίδας απ’ όπου θα απελευθέρωνε ενέργεια και από την οποία θα γεννιόταν ο υπόλοιπος υλικός κόσμος δεν λύνει το αρχικό πρόβλημα, της «πρώτης αρχής», την οποία όπως παλιότερα οι Ντεϊστές, ερμήνευαν σαν αρχική ώθηση από το θεό!»
Αυτά λοιπόν ξερόλα έγραψα και όσοι μας διαβάζουν κατάλαβαν ποιος μιλάει «με ύφος 10 καρδιναλίων»
1000 ήθελες να πεις, αλλά τέλος πάντων!
Το ερώτημα που έθεσα βρίσκεται στο τέλος της πιο πάνω φράσης και όχι στο… ψευδοκενό… ψευτοεπιστήμονα!
Άντε να παίξεις με την επιστημονική αστρολογία αγόρι μου, αρκετά ασχολήθηκα με σένα!

Άθεος είπε...

Nicolaos demonicos
Είχα καιρό να διαβάσω σχόλιο με πραγματικό χιούμορ. Μου έλειψες και μας έλειψες όσοι σε γνωρίσαμε από κοντά ή από τα απολαυστικά σου σχόλια!
Ο δικός μας κόσμος ίσως είναι λίγο άπειρος σε σχέση με το αχανές άπειρο Σύμπαν! Μου άρεσε αυτό.
Φυσικά και σου δίνω το λόγο και τη δυνατότητα να απαντήσεις στον αλαζόνα πιστό. Άφησε την Κ.Δ. και έπιασε την κβαντισμένη πίστη που οδηγεί στην συντέλεια… λόγω του δεύτερου θερμοδυναμικού αξιώματος!

Κ.Δ είπε...

Τη απάντηση σου δεν τη βρίσκω καθόλου ικανοποιητική…
Και άσε τους χαρακτηρισμούς… εκτίθεσαι λέμε και μαρτυράς το ήθος για το οποίο κάνεις και υποδείξεις…

Αν το ΒΒ ή η όποια εφαλτήριος διεργασία έχει μία μακρά ερμηνεία ή μεθερμηνεία σε ένα ευρύτερο υπερσύνολο διαστάσεων, όπως μέχρι τώρα υποθέτουν οι κοσμολόγοι τότε το φαντασιακό εκείνο συμβάν που ξεκίνησε την όποια κοσμογονική εξέλιξη τοποθετείται σε ένα υποθετικό και απροσδιόριστο για την ώρα προπέδιο μίας κάποιας διασυμπαντικής απαρχής που στην πράξη όμως συνεχώς απομακρύνεται στα μάτια του παρατηρητή. Το συμβάν δλδ λαμβάνει χώρα διηνεκώς δίχως να έχει ξεκινήσει ποτέ. Είναι σαν να παίζονται όλες οι μουσικές ταυτόχρονα κι εσύ να ακούς μόνο ότι σου επιτρέπουν τα αυτιά σου. Το πώς αγαπητέ θα ταιριάξει στα ώτα σου… και στο πεπερασμένο hard drive είναι θέμα πολλών πραγμάτων. Η αδυνατότητα μίας τελικής ενιαίας θεωρίας δλδ θα παραμένει πάντα αδυνατότητα εκτός κι αν συνίσταται από μία σκωπτική και αυτοαναιρετική απόδοση των δεδομένων. Το πρόβλημα σου το λοιπόν δεν είναι θέμα διατύπωσης αγαπητέ με το άκρως δικτατορικοδιδασκαλικόν ύφος… Θεωρώ την αποσπασματική απάντηση σου στα περί ψευδοκενού εξαιρετικά άστοχη … γιατί αδυνατεί να συμπεριλάβει το ευρύτερο πλαίσιο αναφορών…

Και δεν ήταν αυτό καθεαυτό το ζητούμενο. Πρόσεξε γιατί αν κάποτε θα επανέλθεις στο λεγόμενα σου θα διαπιστώσεις το εξής : Στην ουσία της επίκρισης μου … μιας και με προκάλεσες να σου απαντήσω (βέβαια κακώς μπήκα από ότι φαίνεται … σε αυτό έχεις δίκιο... ίσως έπρεπε να χτυπήσω τη πόρτα… αλλά και πάλι πρέπει να γίνουμε πιο ανοικτοί σε διασυνδετικά ενεργήματα… τώρα θα μου πεις έπεσα και σε περιπτωσάρα)… δεν έχεις αναφερθεί. Προφανώς εγκλωβισμένος στα ξύλινα στερεότυπά σου δε δύνασαι να παρακολουθήσεις καν τι λέγω μέσω της ευκαμψίας της σύγχρονης φιλοσοφικής και συζευκτικής προσέγγισης. Με έντυσες ιδεαλιστή… μετά με έντυσες χριστιανό … κι άρχισες να πετάς πέτρες. Ήταν ολίγον τι περιγέλαστο όλο αυτό για μένα…

Και δυστυχώς για σένα σε έχουν προσπεράσει οι ίδιες οι εξελίξεις… Τύπους σα και του λόγου σου που σπέρνουν τη μισαλλοδοξία και συντηρούν την ιστορική φαυλότητα, τύπους φανατισμένους είτε για μια κάποια μονοπωλιακή θρησκεία είτε για το αντίθετο της, τύπους που κατατάσσουν τα πράγματα δυαδικά…τους τρώμε πλέον για πρωινό. Πίσω από την μισαλλοδοξία αγαπητέ μου “διανοούμενε” κρύβεται το μίσος και η ψυχική ανισορροπία. (Τη σχολιοχαβούζα βλέπω την επέτρεψες για να πάρεις την αυτοικανοποίηση σου από το φανατισμένο κοινό? )

Το θέμα πλέον που θέτει η νέα γενιά είναι να συνθέσει μαζί με τους αγαπημένους σου Επίκουρο και Ηράκλειτο τον Πλάτωνα και τον Πυθαγόρα στην ίδια τοπογραφία. Να συνθέσει τον μαρξισμό με τον φιλελευθερισμό και ακόμη πιο ψηλά τον διαφωτισμό με τον ρομαντισμό. Πήρες χαμπάρι που εντόπισα τη κριτική μου …στα περί διαζεύξεως και πόλωσης… ή θες να σου ξαναμιλήσω για ψευδοκενά, χάος, μηδέν και άπειρο? Δεν είμαι σίγουρος ότι έχεις καταλάβει και κάτι από αυτά που λέω και μάλλον πρέπει να αναρωτηθείς. Έτσι που το πας δε παράγεις κανένα εποικοδόμημα.

Άθεος είπε...

Επειδή μέσω της ευκαμψίας της σύγχρονης φιλοσοφικής και συζευκτικής προσέγγισης δεν μπορώ να παρακολουθήσω την διαζευκτική και πολωτική κριτική σου, λέω να αποχωρήσω, για να μην το κάψω τελείως!
Τελικά είχε δίκιο ο Mark Twain όταν τόνιζε να μην τα βάζουμε με ηλίθιους γιατί ρίχνοντάς μας στο επίπεδό τους μας νικούν λόγω εμπειρίας!
Κρίμα που δεν θα μπορέσω να απαντήσω στην μεγαλειωδώς διατυπωθείσα κριτική σου που απομονώνω τα κεντρικά της σημεία για να σου απαντήσουν άλλοι σχολιαστές.
«…η εφαλτήριος διεργασία του Β.Β. έχει μία μακρά ερμηνεία ή μεθερμηνεία σε ένα ευρύτερο υπερσύνολο διαστάσεων, που σαν συμβάν τοποθετείται σε ένα υποθετικό και απροσδιόριστο για την ώρα προπέδιο μίας κάποιας διασυμπαντικής απαρχής που στην πράξη όμως συνεχώς απομακρύνεται στα μάτια του παρατηρητή…Η αδυνατότητα μίας τελικής ενιαίας θεωρίας δλδ θα παραμένει πάντα αδυνατότητα εκτός κι αν συνίσταται από μία σκωπτική και αυτοαναιρετική απόδοση των δεδομένων».
Έχεις δίκιο! Αδυνατώ να κατανοήσω και να συμπεριλάβω όπως λες το ευρύτερο πλαίσιο αναφορών!

Πόσο δίκιο είχα όταν στο τέλος του άρθρου τοποθετούσα την εικόνα αυτή…

Κ.Δ είπε...

Σε λίγα χρόνια θα αρχίσει να γίνεται πιο έντονο το απαύγασμα του μεταμοντέρνου στοχασμού ως αποτέλεσμα πρότερων φιλοσοφικών διεισδύσεων όπως των Heidegger, Wittgenstein, Καστοριάδη και τότε δε θα μέμφεσαι το ίδιο αποσπάσματα σαν και αυτό που εμπαίζεις…

Άθεος είπε...

Όπως είδες, ακόμα και στο χώρο μου, σου επέτρεψα να έχεις τον τελευταίο λόγο.
Ευχαριστώ για την «επικοινωνία».

nicolaos demonicos είπε...

Έχω την υποψία ότι, με την άρνησή σου να απαντήσης, με προκαλείς, Άθεε, να σχολιάσω ένα σχόλιο. Τώρα βέβαια αυτό μοιάζει πολύ με το «ήθελα να πέσω, τι καλά που μ’ έσπρωξες», αλλά ας μη δίνουμε τόση σημασία στην λεπτομέρεια. Το όλον μας αφορά και ενδιαφέρει.
Έτσι θα αναφερθώ σε όλη την προτεινόμενη από σένα παράγραφο (το όλον, που έλεγα πιο πάνω, το οποίον είναι τμήμα ενός άλλου πιο όλου... α, ρε σκρόφα τηλεόραση!)

1. Το συμβάν εκείνο «που ξεκίνησε την όποια κοσμογονική εξέλιξη» είναι αλήθεια φαντασιακό; Παρακαλώ για μιαν απάντηση. Ανησυχώ... είμαι φάσμα και δεν το έχω πάρει χαμπάρι; Η γένεσις –αν, όποια και όποτε– φαντασιακό συμβάν είναι; Αλλά αν είναι φαντασιακό, πώς συμβάν, παναπή γεγονός; Δηλαδή συνέβη κατά φαντασίαν; Γίνεται αυτό; Ξέρεις, επειδή το φαντασιακό δεν μπορεί να είναι και συμβάν (π.χ. η καιόμενη βάτος), έχω μπερδευτή εντελώς.
2. Τώρα πάλι, αν είναι φαντασιακό, πώς στην ευχή «ξεκίνησε την όποια κοσμογονική εξέλιξη»; Και αν την ξεκίνησε, γιατί δεν έχουμε κατοικήσει την Σελήνη ακόμα; Μήπως δεν ήταν φαντασιακή η αφήγησις του Βερν; Μπερδεύομαι, πάω παρακάτω.
3. Τι είναι προπέδιο; Σίγουρα δεν έχει σχέση με την προπαίδεια. Τότε; Διότι διαβάζω «προπέδιο μίας κάποιας διασυμπαντικής απαρχής». Άρα συμπεραίνω μια κάποια αρχή προ της μιας (και όχι μίας) «κάποιας διασυμπαντικής απαρχής». Το οποίον σηματοδοτεί προϋπάρχον τι της απαρχής, αν βεβαίως εννοήται «προ+πεδίον»! Και μάλιστα «διασυμπαντικής απαρχής», ούτε καν συμπαντικής! Εννοούνται εδώ πολλά σύμπαντα; Βέβαια στην Ελληνική η λέξις σύμπαν στερείται (νοηματικού) πληθυντικού, διότι δεν αφήνει κάτι να υφίσταται εκτός αυτού. ΣΥΜΠΑΝ... τελεία και παύλα. Παν (το οποίον έχει πληθυντικό, π.χ. πάντα τα ζώα) ό,τι υφίσταται οπουδήποτε.
4. «Το συμβάν δλδ λαμβάνει χώρα διηνεκώς δίχως να έχει ξεκινήσει ποτέ». Ποιο συμβάν άραγε; Μα, το «φαντασιακό εκείνο συμβάν που ξεκίνησε την όποια κοσμογονική εξέλιξη»! Εσείς τι νομίσατε; Και ξέρετε γιατί «λαμβάνει χώρα διηνεκώς δίχως να έχει ξεκινήσει ποτέ»; Διότι πέραν της αναφερθείσης κοσμογονικής εξελίξεως, το φαντασιακό αυτό συμβάν «τοποθετείται σε ένα υποθετικό και απροσδιόριστο για την ώρα προπέδιο μίας κάποιας διασυμπαντικής απαρχής που στην πράξη όμως συνεχώς απομακρύνεται στα μάτια του παρατηρητή»!!! Το «φαντασιακό συμβάν λαμβάνει χώρα διηνεκώς δίχως να έχει ξεκινήσει ποτέ»(!) και «τοποθετείται σε ένα υποθετικό και απροσδιόριστο για την ώρα προπέδιο μίας κάποιας διασυμπαντικής απαρχής που στην πράξη όμως συνεχώς απομακρύνεται στα μάτια του παρατηρητή». Πού προτείνει κάποιος φιλάνθρωπος να αυτοπυροβοληθώ; Στα μάτια; Μπα, δεν θα προλάβω το δεύτερο και θα ζήσω πια ως ένας νεκρός μονόφθαλμος. Στον εγκέφαλο λοιπόν, στον εγκέφαλο!
5. «Η αδυνατότητα μίας τελικής ενιαίας θεωρίας δλδ θα παραμένει πάντα αδυνατότητα εκτός κι αν συνίσταται από μία σκωπτική και αυτοαναιρετική απόδοση των δεδομένων». Αυτό σημαίνει ξεκάθαρα ότι τότε και μόνον τότε η αδυνατότητα τρέπεται σε δυνατότητα. Και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην σκωπτική (διάθεση) αποδόσεως των ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ(!!!), λιγώτερο δε στην αυτοαναιρετική μορφή της διατυπώσεως της τελικής αυτής ενιαίας θεωρίας!
Οπότε ερωτήσεις με συγκεκριμένο παραλήπτη:
Πώς ονομάζεται η τριχοτομούσα ορθήν γωνίαν διχοτόμος;
Πώς ονομάζεται το προ υπάρξεως ον;
Πώς ονομάζεται η προ αρχής αφετηρία;
Πώς ονομάζεται ένα φαντασιακό γεγονός;
Η απαντήσεις στο... επόμενο, αν βεβαίως προκληθώ.
Άθεε, ξέρω... τι κάθεσαι και ασχολείσαι θα μου πης. Αλλά να, είχα ένα μισάωρο ελεύθερο και είπα να το χαραμίσω.
Μήπως όμως, Άθεε, ο Κ.Δ. μας δουλεύει; Τόση πια ασυνέπεια από κάποιον που μπορεί να χρησιμοποιή τον λόγο με σφήνες παράλογης λογικοφανούς ροής του με υποψιάζει.

Άθεος είπε...

Εγώ δημοσιεύω το σχόλιό σου nicolaos demonicos όμως, μιας και δεν απευθύνεσαι σε μένα, δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω, μιας και δεν διαθέτω ένα μισάωρο ακόμα, στην ανούσια κουβέντα, να χαραμίσω!

Βάιος Ντελής είπε...

πολύ απλά είναι τα πράγματα:
1)όταν κάτι δημιουργείται, υπάρχει και όταν κάτι υπάρχει, έχει δημιουργηθεί
2) το σύμπαν υπάρχει
3) άρα το σύμπαν δημιουργήθηκε

Τώρα, όταν κάτι δεν υπάρχει, δεν μπορεί να δημιουργήσει τον εαυτό του πχ μια καρέκλα δεν μπορεί να δημιουργήσει τον εαυτό της ή ένας άνθρωπος δεν μπορεί να δημιουργήσει τον εαυτό του κοκ
Έτσι, το σύμπαν, όταν δεν υπήρχε (δεν μπορεί κανείς να αποδείξει ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο έξω από αυτό που ΕΜΕΙΣ ονομάζουμε σύμπαν),
δεν μπορούσε να φτιάξει τον εαυτό του, άρα κάποιος άλλος το έφτιαξε.

Τέλος, 2 πράγματα ακόμη:
1) το άπειρο όχι μόνο είναι αριθμός, αλλά είναι πολλοί αριθμοί και μάλιστα τόσοι πολλοί ώστε να καταντούν κι αυτοί άπειροι. Είναι δε τόσο μεγάλοι, που δεν μπορεί να τους φανταστεί ο ανθρώπινος νους και προκειμένου να σπάνε οι επιστήμονες τα κεφάλια τους για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος αριθμός, όρισαν μία γενική έννοια όπως το άπειρο και ξεμπέρδεψαν μ'αυτήν την ιστορία. Έτσι, κάτι που έχει τόσο μεγάλη πυκνότητα που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να το χωνέψει, άρα έχει άπειρη πυκνότητα, μπορεί να διαιρεθεί μια χαρά!
2)σήμερα, είναι γνωστό ότι αυτό που λέμε big bang, δεν ήταν ούτε big ούτε bang, αλλά μια τόσο μικρή έκρηξη (τη στιγμή της οποίας ορίζουμε ως σημείο 0 στον χρόνο για το δικό μας σύμπαν πάντα), άρα μια απειρο-ελάχιστη έκρηξη, που δημιούργησε το σύμπαν μας. Είναι δε επίσης γνωστό, ότι γίνονται κάθε δευτερόλεπτο στο σύμπαν άπειρες μικροεκρήξεις, οι οποίες δημιουργούν ύλη και ενέργεια, αλλά εμείς δεν τις αντιλαμβανόμαστε.

Άθεος είπε...

Με απλότητα απαντώ Βάϊε
1. Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό αν το Σύμπαν είναι δημιούργημα;
2. Φυσικά και υπάρχει το Σύμπαν, για νέο μας το λες;
3. Αυτά τα σάπια τελεολογικά επιχειρήματα ανήκουν στον μεσαίωνα, όπως και η λογική σου!
4. Το άπειρο δεν είναι αριθμός. Αν ήταν θα μετείχε των μαθηματικών πράξεων. Μια και αναφέρεσαι συνέχεια σε αυτές για πες μου μία! Για παράδειγμα αν διαιρέσω το άπειρο στη μέση τι θα πάρω;
5. Ούτε χρόνος 0 έχει νόημα!
Μου φαίνεται κάπου αλλού πρέπει να παίξεις!

Dyer είπε...

«…. δεν μπορούσε να φτιάξει τον εαυτό του, άρα κάποιος άλλος το έφτιαξε.»
Και τον άλλον ποιός τον έφτιαξε;

Βάιος Ντελής είπε...

1) σαφώς και μου πέρασε αν είναι δημιούργημα και όλα καταλήγουν στο ότι είναι (αφού υπάρχει)
2) αυτό ακριβώς! εφόσον υπάρχει, δημιουργήθηκε!
3) τι σημαίνει τελεολογικά επιχειρήματα; ανάφερε ένα δικό μου, για να καταλάβω τι εννοείς
4) αν διαιρέσεις το άπειρο στην μέση, θα πάρεις έναν αριθμό ο οποίος είναι μισός απ'τον προηγούμενο, αλλά και πάλι τόσο μεγάλος, ώστε εμείς πρέπει να τον χαρακτηρίσουμε ως άπειρο!
5) ο χρόνος 0 είναι η αφετηρία. Ούτε "έχει νόημα" ούτε "δεν έχει νόημα". Στα προβλήματα φυσικής τίθεται πολύ συχνά ο όρος "χρόνος 0", για να υποδείξει μια συγκεκριμένη στιγμή, την οποία αυθαίρετα ο δημιουργός του προβλήματος θέτει ως 0, ώστε να μπορεί να βγάλει κάποιο συμπέρασμα, γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα!!
Μάλλον δεν σε βολεύει και πολύ να παίζω εδώ....

Άθεος είπε...

Dyer μη προσπαθείς να βρεις λογική στον Βάϊο.
Όταν λέει «εφόσον υπάρχει το Σύμπαν άρα δημιουργήθηκε και αφού δημιουργήθηκε ο θεός το δημιούργησε, άρα ο θεός υπάρχει» τότε σημαίνει ότι για κάποιους ακόμα βρισκόμαστε στον Μεσαίωνα!

Άθεος είπε...

Ίσως το τελευταίο σχόλιο προς Βάϊο: Δυστυχώς φίλε μου δεν μπορώ να διαλεχθώ μαζί σου. Υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας. Βρισκόμαστε σε χρονική διαφορά φάσης. Το ίδιο πρόβλημα υπήρχε και με τον Άνσελμο του Κατένμπουρυ που κι αυτόν τον παρέπεμψα όπως και σένα τώρα. Εγώ δεν δέχομαι το «πιστεύω για να καταλάβω», αλλά όπως γράφω και στο ΜΗΝΥΜΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ του blog εμείς «εδώ, δεν πιστεύουμε για να καταλάβουμε, αλλά προσπαθούμε να καταλάβουμε για να πιστέψουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε και δεν ενστερνιζόμαστε καμία Ιερή Γνώση που, υποτίθεται, αντιπροσωπεύει το Απόλυτο, αλλά την Εγκόσμια Αλήθεια, προϊόν της ανθρώπινης νόησης, προκειμένου να γνωρίσουμε τον κόσμο μας πραγματικά!»
Και μην μου πει κανείς ότι δεν ήμουν ανεκτικός στη βλακεία. Οι ανόητες τοποθετήσεις είχαν αρχίσει από εδώ και νομίζω αρκετό από τον πολύτιμό μου χρόνο διέθεσα!
Τέλος, Βάϊε, πρέπει να σου επιδείξω και την μεγαλύτερη κοτσάνα σου. Ενώ σου είπα ότι το άπειρο δεν είναι αριθμός και συνεπώς δεν μπορούμε να κάνουμε αριθμητικές πράξεις με αυτόν, εσύ τον διαίρεσες με το δύο και σαν αποτέλεσμα έβγαλες… μισό άπειρο! Ίδια κοτσάνα και το «0 χρόνος» ή όπως θα έλεγε ο Αϊνστάϊν για παρόμοια συμβάντα «Ταυτόχρονο»!
Γι αυτό και εγώ στις ανοησίες σταματώ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!

Σέρβης Νικόλαος είπε...

Δεν πιστεύω εις ένα Θεόν πατέρα παντοκράτορα, αντίθετα πιστεύω στην μητέρα παντοδύναμη Φύση και στην νομοτέλεια που κυβερνά τα φυσικά όντα.
Έτυχε να σπουδάσω Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά η μεγάλη μου Αγάπη είναι η Φιλοσοφία.
Παλιότερα είχα περιλάβει το ιστολόγιό σας στο δικό μου, τώρα παρατηρώ ότι οι ιδέες σας θεμελιώνονται επιστημονικά. Αυτό το εκτιμώ ιδιαίτερα.
Το δικό μου ιστολόγιο είναι αυτό: http://nirav37.blogspot.gr/

Άθεος είπε...

Το είδα, μου αρέσει Nikolas Servis.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5