24 Σεπ 2008

Μήπως είμαι κομπλεξικός και μαζοχιστής;

Πριν λίγο καιρό ένας γνωστός μου, βλέποντας την αγωνία μου να διαβάσω, να ψάξω ανάμεσα σε πολλά βιβλία και να γράψω ένα πόνημα, μου εξομολογήθηκε ότι δεν κατανοεί καθόλου την ενασχόλησή μου αυτή. «Χαμένος χρόνος… άδικος κόπος για το τίποτα» μου είπε. «Τι σου προσφέρουν όλα αυτά… τι σε νοιάζει αν υπάρχει θεός… ποιο το όφελος;» Και να φανταστεί κανείς, ο συνομιλητής μου έχει σαν χόμπι την δουλειά. Μπίζνες… όλη μέρα δουλειά και δραχμή δεν μπορεί να στεριώσει. Ένας φίλος του ποδοσφαιρομανής που άκουγε, τον δικαιολόγησε. Συνεπαρμένος από το «άθλημα», χαίρεται λέει τη ζωή, γιατί αυτή, μόνο έτσι έχει συγκινήσεις! «Εσύ τι κέρδος έχεις από την έρευνα» με ρώτησε κι αυτός.
Εσύ, αναγνώστη, νέος ή παλιός, ίσως να έχεις τις ίδιες αντιλήψεις…
Εγώ, θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτούς, σε σένα, σ’ εκείνον που σ’ ένα σχόλιό του πρόσφατα μου έγραψε «πρέπει να είσαι πολύ κομπλεξικός για να δώσεις τέτοιο όνομα στο site σου». Φυσικά δεν τον πείραξε μόνο το όνομα αλλά και το ίδιο το site φαντάζομαι!
Δεν ξέρω, φίλε αναγνώστη, τι γνώμη έχεις εσύ και με τι ασχολείσαι, όμως στην απάντησή μου εγώ θα δικαιολογήσω την αγωνία μου, αν και κάνοντας το γκάλοπ αυτό, με τα σχόλιά σας, θα ήθελα και τη δική σας γνώμη.
Όπως βλέπεις, φίλε μου, την ενασχόλησή μου δεν την κατονομάζω «χόμπι» αλλά «αγωνία» και άλλοτε «τρόπο ζωής» γιατί, μία αγωνία για μένα είναι, ο τρόπος που επέλεξα να ζήσω τούτη τη ζωή! Δεν επιθυμώ να ζήσω τέλεια αν και η τελειότητα είναι σχετική και διαφορετικά την αντιλαμβάνεται ο καθένας, αλλά Επικούρεια, για κείνους που καταλαβαίνουν. Είμαι πειθαρχημένο άτομο, γι αυτό, το «πρέπει» έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από το «μ’ αρέσει». Λέξεις όπως «καθήκον», «ευθύνη» και «χρέος» έχουν ηδονική αξία για μένα, σε σημείο που κάποιοι ίσως, εκτός από κομπλεξικό, να με πουν και μαζοχιστή!
Ένα από τα αγαπημένα βιβλία που επέλεξα στο προφίλ μου, είναι και η «Ασκητική» του Καζαντζάκη κι αυτό δεν είναι τυχαίο… αν και θεοσεβής εκείνος, στην αγωνία μας να σώσουμε τον άνθρωπο, ταυτιζόμαστε απόλυτα!
«Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω».
Αφήστε να γράψω ένα-δυο τσιτάτα ακόμα από το αγαπημένο μου βιβλίο, για να ολοκληρώσω το κομπλεξικό και μαζοχιστικό προφίλ μου, έτσι όπως το νιώθω εγώ, για να δικαιολογήσω την αγωνία μου, που σε ορισμένους φαίνεται τόσο φτωχή και ανούσια…
«Όχι. Όχι. Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου. Να σπας τα σύνορα! Να αρνείσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες: θάνατος δεν υπάρχει!»
«Θέλω να βρω μία δικαιολογία για να ζήσω και να βαστάξω το φοβερό καθημερινό θέαμα της αρρώστιας, της ασχήμιας, της αδικίας και του θανάτου».
«Μία λαμπάδα κρατούμε και τρέχουμε. Το πρόσωπό μας, μία στιγμή, φωτίζεται… μα βιαστικά παραδίνουμε τη λαμπάδα στο γιο μας, ευτύς σβήνουμε, κατεβαίνουμε στον Άδη».

Φίλε αναγνώστη, εσύ τι λες… πώς τα ιδανικά αυτά μπορούν να γίνουν πράξη;
Θεωρείς τούτη την αγωνία… ανούσια και κομπλεξική;
Πώς φαντάζεσαι τη ζωή… ποιους στόχους έβαλες γι αυτήν…
1. Δουλεύοντας και βγάζοντας λεφτά;
2. Ζώντας, μια ζωή, κολυμπώντας στις συγκινήσεις των αισθήσεων;
3. Διαβάζοντας μήπως λογοτεχνία, γράφοντας ποίηση, παρακολουθώντας θέατρο και σινεμά; 4. Συμμετέχοντας στα κοινά, σαν συνδικαλιστής, πολιτικός, διαδηλωτής ή ακτιβιστής;
5. Απέχοντας μήπως από τα κοινά, κλεισμένος στο «είναι» και υπερβατώντας στο «άπειρο»;
6. Μήπως σαν χριστιανός, αδιαφορώντας για τα κοινά, έχοντας στόχο τη λύτρωση της ψυχής και την μετάβασή της στο «επέκεινα»;
7. Χαζολογώντας μήπως με σίριαλ της τηλεόρασης, και όπως τα φέρει η τύχη;
Δεν ξέρω τι ακόμα μπορώ να ομαδοποιήσω. Αν οι επιστημονικές έρευνες που σπρώχνουν τον άνθρωπο προς τα πάνω, όπως και η 4η ομαδοποίηση, έχουν κάτι κοινό, γιατί «στα κοινά» αποσκοπούν και τα δύο, δεν βλέπω τι άλλο να ομαδοποιήσω σαν σκοπό της ζωής πέρα από τον αγώνα που μπορεί να κάνει κανείς για να απo-αλλοτριώσει την συνείδησή του ή τις συνειδήσεις των άλλων!
Φίλε αναγνώστη, αν πιστεύεις ότι ο πιστός, ιδιαίτερα των τριών αποκαλυπτικών θρησκειών, ζει σ’ ένα κόσμο ξένο προς την πραγματικότητα που εξυπηρετεί το σύστημα και το ανατροφοδοτεί ώστε η αυταπάτη να αυτοπροστατεύεται και να διαιωνίζεται, σίγουρα θα αντιλαμβάνεσαι ότι ο αγώνας για την απεξάρτηση της συνείδησης από το υπερβατικό είναι αγώνας που απελευθερώνει τον άνθρωπο από τα δεσμά της δεισιδαιμονίας και του παραλογισμού!
Βέβαια, πρέπει πρωτίστως να αντιληφθείς και να προβληματιστείς, αν και όλοι θρησκευόμενοι, γιατί στη ζωή τους καταβαραθρώθηκαν οι πνευματικές αξίες και με το πέρασμα του χρόνου αντί αυτές να ευοδώσουν προς ένα ανθρωπινότερο κόσμο, έφθιναν, δημιουργώντας μία κοινωνία όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν την πνευματική τους ένδεια...
Πως φτάσαμε σε αυτήν τη χαμέρπεια...
Τι φταίει…
Τι είναι αυτό που αναγκάζει τον άνθρωπο να βουλιάζει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ;
Χωρίς πολλή σκέψη θα απαντούσα: η αλλοτρίωση!
Έτσι λέγεται το σύνδρομο της διανοητικής του στρέβλωσης που τον απομονώνει από τον πραγματικό του κόσμο και τον καταβαραθρώνει στο «άπειρο», το ψέμα και την ουτοπία.
Μέρα με τη μέρα ο άνθρωπος αποξενώνεται χωρίς να το αντιλαμβάνεται συνειδητά.
Αν κάποτε την αποξένωση την αντιλήφθη συνειδητά, όταν εγκατέλειψε την Πόλη-Κράτος, και όντως διοικούμενος από ένα ξένο βασιλιά έπρεπε να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και διαφορετικούς ρυθμούς, αργότερα με τον εκλεκτισμό και το συγκρητισμό του 1ου αιώνα, αναγκάστηκε να αντικαταστήσει φιλοσοφικές, θρησκευτικές και πολιτικές ιδεολογίες, που όχι μόνο του ήταν ξένες αλλά έπρεπε να εφαρμοστούν και στην καθημερινή του ζωή!
Την εποχή της υποδούλωσής του από τους Ρωμαίους το μαχαίρι της αποξένωσης είχε μπει πολύ βαθιά, αλλοτριώνοντάς τον σε τέτοιο σημείο ώστε να χάσει ακόμα και το ενδιαφέρον του για τη ζωή! Παρασυρμένος από τις ανατολικές δεισιδαιμονίες και τα ιουδαϊκά μεσσιανικά δόγματα στράφηκε απεγνωσμένα στους υπαίθριους κήρυκες της μέλλουσας ζωής, ελπίζοντας να βρει παρηγοριά μετά θάνατον!
Εκείνη η άρνηση της πραγματικότητας είχε ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία μας.
Όταν σπάνε οι συνεκτικοί δεσμοί και τα κοινά ιδανικά τότε ο διχασμός είναι αναπόφευκτος. Σε συνειδησιακό επίπεδο ο διχασμός αλλοτριώνει το άτομο και σε κοινωνικό διχάζει έθνη και λαούς. Δυστυχώς, ο λαός, αποκομμένος και αποκαθηλωμένος σαν άβουλο πλάσμα από τη συμμετοχή του στα κοινά και την οργάνωση της κοινωνίας, έγινε πιόνι στα χέρια των παικτών, πραγματικό δοξάρι στα χέρια βιρτουόζων του συστήματος. Ενός απάνθρωπου συστήματος, που έκτοτε οργανώθηκε ακόμα πιο καλά, προς όφελος της ολιγαρχίας.
Στις μέρες μας όπου τα σενάρια παγκοσμιοποίησης βρίσκονται ακόμα στη σύνταξή τους άρχισαν ήδη να φαίνονται οι κίνδυνοι. Όμως, ούτε να διανοηθούμε ακόμα δεν είναι δυνατόν πού θα μπορούσαν να καταλήξουν αυτά!
Πώς δουλεύει ο μηχανισμός αυτός;
Σε άλλο άρθρο θα έχουμε την ευκαιρία, πιστέψτε με, να αναλύσουμε το μηχανισμό αυτό, όμως τώρα το θέμα μας είναι άλλο: η αλλοτρίωση ή αυτό που σε ορισμένους φαίνεται «κόμπλεξ» και «μαζοχισμός»!
Με τι εργαλεία όμως γίνεται κανείς κομπλεξικός στους άλλους και μαζοχιστής στον ίδιο;
Θα σας πω.
Α Επιβάλλεται να μελετήσει κανείς καλά τη θρησκεία ή τις θρησκείες που προτίθεται να κάνει κριτική.
Β Να μελετήσει όσες περισσότερες φιλοσοφικές σχολές μπορεί.
Γ Να γνωρίσει καλά την ιστορία.
Δ Θα χρειαστεί ακόμα γνώση της θρησκειολογίας, για τον συγκρητισμό των θρησκειών.
Ε Και τέλος, να αποκτήσει εγκυκλοπαιδικές γνώσεις Ψυχολογίας, Φυσικής, Βιολογίας και άλλων επιστημών που συνάδουν με το θέμα.
Με την τριβή και το παίδεμα των εργαλείων αυτών γίνεσαι άριστος κομπλεξικός στους θεϊστές των τριών αποκαλυπτικών θρησκειών και πρώτης τάξεως μαζοχιστής με τον εαυτό σου!
Για να αντιμετωπίσει κανείς αποφασιστικά την αλλοτρίωση πρέπει πρώτα-πρώτα να καταπολεμήσει τις θρησκείες, αρχίζοντας από τη δική του! Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού και της αλλοτρίωσης που αποξενώνει τον άνθρωπο από τον κόσμο τον οποίο ζει.
Η θρησκεία αντιμετωπίζεται μόνον αφού κατανοήσουμε την ουσία της (φιλοσοφία), την καταγωγή της (ιστορία) και την εξέλιξή της στην κοινωνία (θρησκειολογία, κοινωνιολογία, επιστήμες).
Θεωρώ τούτη την παιδεία αναγκαία για κάθε μελετητή, ιδιαίτερα την εποχή αυτή που οι παλαιοχρονισμένες δεισιδαίμονες ιδέες των θρησκειών συμπλέκονται κι ερωτοτροπούν με τις θαυμαστές επιστημονικές γνώσεις των καιρών και ανώδυνα μας δίνουν την ευκαιρία, τώρα, να απεγκλωβιστούμε από την αρρωστημένη και αλλοτριωμένη κοινωνία στην οποία, σαν φρύνοι, αθέλητα στα βρωμόνερα ριχτήκαμε!
Οι θρησκείες δεν είναι τίποτε άλλο από τη φανταστική αντανάκλαση των εξωτερικών δυνάμεων μέσα στο μυαλό των ανθρώπων που κυριαρχούν στην καθημερινή του ζωή. Ο πρωτόγονος άνθρωπος ανακάλυψε το θεό στον αγώνα του ενάντια στη φύση, συνειδητοποιώντας ότι οι δυνάμεις αυτές ήταν άνισες με τις δυνατότητες που νόμιζε πως είχε και μπροστά στην αδυναμία του τις θεοποίησε. Απορρίπτοντας τις δυνατότητες του ανθρώπου, στον αγώνα του για επιβίωση, αναπόφευκτα, ο πιστός, γεννά την πίστη για μία καλύτερη ζωή… στον άλλο κόσμο! Αδυνατώντας να κατακτήσει κάτι σ’ αυτήν ευελπιστεί ανώδυνα να κατακτήσει την άλλη!
Η Ελπίδα τον σπρώχνει εκεί!
Απορρίπτοντας τη γελοιότητα του «άλλου κόσμου» αποδεσμεύεστε από την εξάρτηση που σας μεταβάλει σε άβουλα πλάσματα.
Αντιληφθείτε το.
Απο-αλλοτριώνοντας μεταβάλλετε τη θεωρία σε υλική δύναμη και όπλο ενάντια στην πνευματική και ηθική αθλιότητα.
Ποιος είναι ο σοφός άραγε… αυτός που αλλοτριωμένος υποτάσσεται ολοκληρωτικά στην απαίτηση της πίστης ή αυτός που ασταμάτητα, σαν κομπλεξικός και μαζοχιστής, βάζει το μυαλό του σε κίνηση...
Μήπως αδιαμαρτύρητα πρέπει να υπομένουμε, τρώγοντας μασημένη τροφή ή μήπως ήρθε η ώρα να κηρύξουμε πνευματική επιστράτευση...
Η θρησκεία είναι παρηγορητική γιατί η παρηγοριά είναι για τον άρρωστο!
Ο Φώερμπαχ, τον 19ο αιώνα, θεωρούσε την παρηγοριά αντιδραστική. «Οποιοσδήποτε επιχειρεί να παρηγορήσει τους σκλάβους, αντί να τους σπρώξει στην επανάσταση, γίνεται σύμμαχος των δουλοχτητών» έλεγε και δεν είχε άδικο!
Τέλος, για να κλείσω την ανάρτηση αυτή, θέλω να πω στο χριστιανό εκείνο που με είπε κομπλεξικό ότι, είναι καλύτερα να αυτοσαρκάζεσαι πως είσαι κομπλεξικός, παρά να βρίζεις κάποιον επειδή δεν συμφωνείς μαζί του!
Μήπως δεν έχω το δικαίωμα να έχω άποψη… ή αν ζούσαμε σε διαφορετική εποχή θα με καταδίκαζες στην πυρά…
Αχ, χριστιανοί… αιώνια χριστιανοί θα μείνετε…

19 σχόλια:

Ανορθόδοξος είπε...

Φίλε άθεε
Μπορώ να πω οτι σε καταλαβαίνω, γιατί γράφοντας τα άρθρα μου έχω συναντήσει παρόμοιες αντιδράσεις... Δεν περνάω όμως μόνο ευχάριστα το χρόνο μου, αλλά θέλω να ελπίζω οτι αγωνίζομαι για κάτι. Νομίζω πως το σκεπτικό σου είναι παρόμοιο

Ανώνυμος είπε...

Nα σου πω ρε φιλε αθεε.Βεβαιως βεβαιως speaking.Σε ευχαριστω κατ’αρχην που μου απαντησες.Aυτο που σκεφτομαι ειναι το εξης.Εγω δεχομαι οτι ολοι οι θεοι ολων των θρησκειων ειναι προιοντα ανθρωπινων φαντασιωσεων.Ειναι δηλαδη παραμυθια τα οποια γεννηθηκαν στο μυαλο του ανθρωπου εξαιτιας της ελλειψης κριτικης σκεψης,της αμορφωσιας,της πολυ χαμηλης αναπτυξης της επιστημης κτλ.Και βεβαια η εκαστοτε αρχουσα ταξη κοιταζε παντα να τα αξιοποιει προς οφελος της.Γι’αυτον τον λογο και τα προωθουσε στον λαο(οπως και κανει ακομα).Για να περιοριζει τις λεγομενες κοινωνικες ’αναταραχες’.Ο θεος της ναζαρετ ειναι ενας ψευτικος θεος οπως και ο Διας ο Οντιν κλπ.Μπορουμε βασισμενοι στην λογικη να αποφανθουμε οτι ολοι αυτοι οι θεοι ειναι ψευτικοι.Ολες οι θρησκειες ειναι ψευτικες γιατι πολυ απλα αντιφασκουν τοσο με την λογικη οσο και με τις επιστημες.Μπορουμε ομως να ειμαστε απολυτως βεβαιοι οτι δεν υπαρχει κανενας θεος?Θελω να πω μηπως ειναι δογματικο το να πoυμε με βεβαιοτητα οτι κανενας θεος δεν υπαρχει?Ο χριστιανικος θεος π.χ.ξερουμε οτι δεν υπαρχει γιατι οριζεται με τετοιο τροπο ωστε να ειναι αυτο- αναιρουμενος.Υπαρχει ομως το παραδειγμα ανθρωπων οπως ο Καλοπουλος που λεει οτι ειναι θειστης αθρησκος.Η οπως ο αινσταιν που νομιζω οτι ηταν ντειστης.Οι θεοι ολων των θρησκειων ειναι ανυπαρκτοι.Μπορουμε ομως να ειμαστε απολυτα σιγουροι οτι κανενας μα κανενας θεος δεν υπαρχει?Δεν ξερω αν ημουν σαφης.Εννοω αν υπαρχει καποιος θεος που δεν περιγραφεται σε καποια θρησκεια.Για παραδειγμα ο θεος που υπαρχει στον ντεισμο ειναι σιγουρο οτι δεν υπαρχει?Και ακομα κατι.Επιστημονες οπως ο Αινσταιν η ο Χωκιγκ τελικα τι ειναι?Αγνωστικιστες,ντειστες,πανθειστες
αθεοι η κατι αλλο?Kαι αληθεια ποια η γνωμη σου για τον πανθεισμο?

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχουν και καποιοι αλλοι που αυτοαποκαλουνται θειστες αγνωστικιστες και οι οποιοι δεχονται την υπαρξη θεου αλλα ’ξερουν’ μονο αυτο:οτι υπαρχει θεος.Μπορουμε να ειμαστε σιγουροι οτι κανουν λαθος?Tελικα εσυ γιατι προτιμας τον υλισμο εναντι του ντεισμου η εναντι του πανθεισμου η εναντι του αγνωστικισμου?Γιατι θεωρεις οτι ειναι πιο σωστος σε σχεση με αυτους?

Φιλικα,
Βεβαιως βεβαιως

Άθεος είπε...

Φίλε ανορθόδοξε πιστεύω ότι με κατάλαβες! Όταν γράφεις ότι περνάς ευχάριστα το χρόνο σου, ελπίζοντας ότι ταυτόχρονα αγωνίζεσαι για κάτι, σημαίνει ότι αναγνωρίζεις ότι κάθε αντιξοότητα είναι μέρος του αγώνα σου! Κάπως έτσι το είδα κι εγώ και γι αυτό έχω τη δύναμη να αυτοσαρκάζομαι. Όπως έλεγαν κάποτε οι αντάρτες στα βουνά… πολεμάμε και τραγουδάμε! Είμαστε σίγουροι ότι έχουμε δίκιο γιατί το αποδεικνύει η ίδια η ζωή, η ιστορία και κυρίως η φιλοσοφία, για να περάσω και στην ερώτηση του φίλου μου… Pericleous… βεβαίως-βεβαίως! Αν κατεβείς φίλε μου στο τέλος της σελίδας, εκεί δηλαδή που είναι οι πρώτες αναρτήσεις μου, εκεί έχω δημοσιεύσει τα πρώτα μου άρθρα σχετικά με τη φιλοσοφία και σχετικά με το βασικό ζήτημα της φιλοσοφίας, που είναι αυτό του διαχωρισμού του υλισμού και του ιδεαλισμού!
Απαντώντας στο πρόβλημα αυτό της φιλοσοφίας απαντά κανείς και στην ερώτηση που μου έκανες: πώς βλέπει κανείς τον κόσμο τον οποίο ζούμε και πώς τον ερμηνεύει! Το πώς θα τον αλλάξει είναι ένα άλλο θέμα που ίσως να άπτεται της υποκειμενικότητας του καθενός, όμως το πώς τον ερμηνεύει είναι ζήτημα αντικειμενικής φιλοσοφίας, που σημαίνει θέλουμε δε θέλουμε πρέπει να διαλέξουμε ένα από τα δύο στρατόπεδα. Να γιατί πιστεύω ότι η θεωρία του υλισμού είναι η σωστότερη γιατί απαντά σε όλα τα προβλήματα που βάζει η φιλοσοφία. Είναι η μοναδική επιστημονική φιλοσοφία που στην αγκαλιά της κρατά την επιστημονική μεθοδολογία όπως στο αντίθετο στρατόπεδο η Παναγιά κρατάει τον Χριστό!
Ένα από τα προσεχή άρθρα που έχω προς ανάρτηση είναι κι αυτό «Όσοι θεολογούν μπορούν να συμμετέχουν σε επιστημονικές συζητήσεις; Η θεολογία είναι επιστήμη;» Στο άρθρο αυτό θα πούμε πολύ περισσότερα, για την ώρα αυτά, νομίζω, αρκούν! Ευχαριστώ και στους δύο σας που επικοινωνήσετε μαζί μου!

κακω-Αλέξηνα είπε...

Μπα πδι μ παλκάρι μ Άθηε μη ση σκιάζ τίπουτις.
Εικιό πόμαθα απου μκρή είνι ουότ όσου δη μλάς τόσου δεν μλάν κι οι αλλνοί. Όσο μλάς τόσου ση βρίζνη οι ηννιά κι ου δέκατους αρχνά να μλάει κι αυτός, καλό τ κάμς.
Μη χουλουσκάς γιε μ, είμαστι πουλλοί κι ας είμαστι σκορπσμέν...

Ανώνυμος είπε...

Το ότι είσαι κομπλεξικός είναι ένα γεγονός. Αλλά και το ότι αυτός που σου λέει ότι είσαι κομπλεξικός είναι κομπλεξικός είναι επίσης γεγονός.
Αλλά και εγώ που λέω ότι είσαστε και οι δυο κομπλεξικοί και εγώ κομπλεξικός είμαι.
Δεν θα βρήτε έναν άνθρωπο μη-κομπλεξικό. Απλώς άλλος θα μεταμφιέσει το κόμπλεξ του σε θρησκεία, άλλος σε επιστήμη, άλλος σε αθεϊσμό κλπ.
Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μας και όχι στο κεφάλι του άλλου. Για αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει πραγματική συννενόηση μεταξύ αντιπάλων ομιλητών. Γιατί και οι δυο θα έχουν δίκιο. Ο νους είναι πολύ κακός σύμβουλος.

Ανώνυμος είπε...

«Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων τόσο πολύ κακής διανοητικής κατάστασης που πιστεύουν τα πάντα εκτός από εκείνα που υπαγορεύονται από φρόνηση και ορθολογισμό, και οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι στην σκέψη όπως ο υδρόφοβος απέναντι στο νερό. Αυτοί δεν θα μας διαβάσουν αλλά και δεν μας απασχολούν, το επαναλαμβάνουμε, δεν γράψαμε γι’ αυτούς. Το πνεύμα τους είναι η βοσκή των παπάδων, όπως τα πτώματα είναι βοσκή των σκουληκιών. Γράφουμε μόνο για τους φίλους της ανθρωπότητας και της Λογικής… Ας αφήσουμε τους υπόλοιπους στις χίμαιρές τους και ας μη φθονούμε τους παπάδες για μία τέτοια κατάκτηση. Συνεχίζουμε την πορεία μας χωρίς να σταματάμε για να υπολογίσουμε τους περισσότερους ή λιγότερους ψήφους που μπορεί κανείς να επιτύχει όταν προσβάλλει κατά μέτωπο την ευπιστία και αφού ξεσκεπάσαμε το άδυτο μέσα στο οποίο κρύβεται ο παπάς, ας μην ελπίζουμε ότι θα προτρέψει να μας διαβάσουν εκείνοι που αυτός εξαπατά» (Charles Francois Dupuis, 1798)
Αυτή είναι η δική μου άποψη για τα χριστιανά .. ;)

Mortgage Support Team είπε...

η προσπάθεια μετεξέλιξης μιας θεοκρατούμενης κοινωνίας σε ένα ελεύθερο σύστημα ιδεών και αξιών φαίνεται ότι μπορεί να είναι εξαιρετικά επίπονη. Αυτή η δυσχέρεια είναι που προσδίδει κύρος και αξία σε αυτούς που το προσπαθούν.
Χαίρομαι που ο Άθεος είναι μέρος αυτής της προσπάθειας

Ι.Μ.Δικαιάκος

Άθεος είπε...

Δεν είναι δυνατόν Μιχάλη δυο άτομα να μιλούν για το ίδιο θέμα και να έχουν δίκιο.
Ή δεν μιλούν για το ίδιο θέμα ή αυτός που μιλά είναι μόνος!
Δυο μαζί δεν μπορεί να έχουν δίκιο, εκτός κι αν μιλούν για διαφορετικά θέματα ή σε διαφορετική γλώσσα, οπότε ο ένας μπορεί να μιλά για μπίζνες και ο άλλος για τον καιρό… γιατί να μην έχουν δίκιο και οι δυο;
Τώρα κατάλαβες γιατί οι συνομιλητές πρέπει να μιλούν την ίδια γλώσσα; Το θέμα άπτεται του βασικού ζητήματος της φιλοσοφίας. STOP!

Για διάβασε τι γράφει η γιαγιά κακω-αλεξήνα πιο πάνω. Αν και βλάχα μια χαρά σκέφτεται ακόμα. Ούτε το αιλσχάϊμερ την πείραξε, ούτε ο ιδεαλισμός, που σας πήρε τα μυαλά και σας σήκωσε!

Για τον sturdast30 συμφωνώ απόλυτα. Όπως έλεγε και ο Νίτσε «ο σκοπός μας δεν είναι να γίνουμε μυγοδιώκτες»!

Μα και με την ομάδα mortgage support φυσικά και συμφωνώ και φυσικά ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η υπομονή και η επιμονή, να ξεπεράσουμε τα εμπόδια, μας κάνει και μας δυνατότερους! Άλλωστε μόνο πατώντας σε εμπόδια ανεβαίνει κανείς ένα βουνό, διαφορετικά σαν τον Σίσυφο ποτέ δεν θα πατάγαμε την κορυφή!

Ανώνυμος (σχεδόν) αλκοολικός είπε...

"Σκονταψα" τυχαια πανω στο βλογ.Δεν το μελετησα ενδελεχως γιατι εχει πολυ πραμα αλλα το βαζω στα υπ οψιν ;).Καλη συνεχεια.

Άθεος είπε...

Και σε σένα φίλε μου: καλή συνέχεια στον αγώνα που κάνεις!
Μή σταματάς!

nkarakasis είπε...

συμφωνώ και επικροτώ το παρών άρθρο,
η απαξίωση είναι η αρχή της εσωτερικής καύσης του πνεύματος ...

Άθεος είπε...

Χαίρομαι γι αυτό!
Συνέχισε, καλά πας!

Sissi Soko είπε...

Τώρα ξέρεις γιατί έγραψα αυτό που με ρώτησες; Γιατί μεγάλωσα ως άθεη και με τη πίστη ότι έχω χρέος να σώσω το κόσμο.
Διέσθηση... ότι θα το κάνω.

Άθεος είπε...

Πάντα μου άρεσε το κρυφτό όπως και τώρα που σε κυνηγώ ανάμεσα στις αναρτήσεις μου. Όμως όταν έχεις την αίσθηση του χρέους απέναντι στην σωτηρία του κόσμου, δείχνεις ότι δικαιώνεσαι σαν άνθρωπος.
Όταν φτάσεις στην 20η ανάρτηση «Περί τελειότητας, ηθικής και αθεϊστικής αναγκαιότητας» θα αντιληφθείς ότι την ίδια αίσθηση έχω κι εγώ, με έντονη την προσμονή να την αποκτήσουν όλοι!
Ιδιαίτερα όμως εκείνοι που ο αλλοτριωμένος τους νους βρίσκεται ακόμα πιασμένος στα δίχτυα του μηδενισμού τους!

skeptic είπε...

Καταπληκτικό τον άρθρο σου(όπως όλα)και το ευχαριστήθηκα πολύ.Θέλω να σταθώ σε ένα σημείο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση:
«Όχι. Όχι. Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου. Να σπας τα σύνορα! Να αρνείσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες: θάνατος δεν υπάρχει!»
Μου θυμίζει Πυρρωνισμό,σύστημα που σε νεώτερη ανάρτησή σου,θεωρείς ότι είναι μια αιτία για τη μη εξελικτική πορεία του νου,αν κατάλαβα καλά και να με συγχωρείς για το σχόλιό μου,γιατί τελώ υπό νηπιακού σταδίου αφύπνισης.

Άθεος είπε...

Αγαπητέ φίλε skeptic, χαίρομαι που σε βρίσκω διαβασμένο. Εννοώ, φαίνεται ότι έριξες μια ματιά και στην ανάρτηση 43. όπου ο λόγος περί σκεπτικισμού και αγνωστικισμού. Εκεί, εξηγώ γιατί θεωρώ ότι με το πιο πάνω φιλοσοφικό ρεύμα δεν μπορούμε να φτάσουμε στην αλήθεια. Βέβαια, πρέπει να ρίξεις και μια ματιά στα μόλις προηγούμενα άρθρα, περί υλισμού και διαλεκτικής και όλα τότε θα σου φανερωθούν! (Πρόσεξε, μην παρεξηγήσεις την τελευταία μου φράση).
Φαίνεσαι ανοιχτό μυαλό όταν δέχεσαι ότι βρίσκεσαι σε νηπιακό στάδιο αφύπνισης. Οι εγωιστές ποτέ δεν θα δέχονταν κάτι τέτοιο και γι αυτό κι εγώ σε θεωρώ «ανοιχτό μυαλό». Πρέπει ακόμα να ξέρεις ότι όλοι από τον σκεπτικισμό αρχίσαμε, περάσαμε στον αγνωστικισμό και αν μας κέρδισε η υλιστική φιλοσοφία, τότε είμαστε σίγουροι για το δρόμο που διαλέξαμε. Διαφορετικά θα επιστρέφαμε από κει που ξεκινήσαμε.
Αν σήμερα δεν αναγνωρίζεις τα λόγια μου σαν… προφητικά (μη με παρεξηγήσεις πάλι) μετά από λίγο καιρό θα δεις πόσο δίκιο είχα!
Αν κάτι δεν κατάλαβες, ευχαρίστως να ξανασχολιάσεις. Είμαστε εδώ για να συζητάμε!
Πες μου όμως κι εσύ: γιατί η φράση αυτή του Καζαντζάκη σου θύμισε Πυρρωνισμό;

skeptic είπε...

Φίλε μου άθεε με κάλυψες λέγοντας πως ¨όλοι ξεκινήσαμε πρώτα από σκεπτικισμό,αγνωστικισμό¨πράγμα που καταδεικνύει σε ποιο επίπεδο είμαι ακόμη.
Η φράση αυτή του Καζαντζάκη(και μη φανταστείς ότι είμαι ειδήμων)μου θυμίζει έντονα την βάση του Πυρρωνισμού,την αμφιβολία επί παντός επιστητού.Πρέπει να ομολογήσω ότι στην δική μου περίπτωση,η αμφισβήτηση γεννά ερωτήματα και τάση για έρευνα.

Άθεος είπε...

Αυτό είναι πολύ καλό φίλε μου: η αμφισβήτηση γεννά ερωτήματα και τάση για έρευνα.
Ο σκεπτικισμός λέει ότι δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια και ο αγνωστικισμός, μπορεί να μας ωθήσει να γεμίσουμε τα κενά με ιδεαλιστικές ανοησίες.
Αν ρίξεις τώρα μια ματιά από την άλλη μεριά της 43ης ανάρτησης, δηλαδή στην 44η Τι είναι η αλήθεια; και στην 45η Επιστήμη, ξέρουμε τι είναι; Θα αντιληφθείς γιατί ο υλισμός ξεπερνά τα εμπόδια αυτά!
Ευχαριστώ για την επικοινωνία. Η κουβέντα μας ήταν διευκρινιστική.
Άλλοι «ειδήμονες» αδυνατούν να κάνουν μια τέτοια κουβέντα και γι αυτό, όποτε αισθάνεσαι την ανάγκη να πεις κάτι, ακόμα και να διαφωνήσεις, να ξέρεις ότι θα είμαι εδώ! Ήδη, ανταπέδωσα ένα link προς τη σελίδα σου.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5