«Φίλοι» παντού, φιλία πουθενά! (μέρος 2)

Στην ανάρτηση της περασμένης βδομάδας αναφέρθηκα στα νέα ήθη και έθιμα που με το διαδίκτυο μπήκαν στη ζωή μας! Επίσης τις θέσεις μου για την φιλία και την «φιλία» μου με τους ινφλουένσερς που φαίνεται ανάμεσά μας να βρίσκεται ένα χάσμα. Αυτό που σύντομα θα με κάνει, αν δεν με διαγράψουν οι νέοι ηθικολόγοι του διαδικτύου, να διαγραφώ μοναχός μου. Και επειδή θα είναι δύσκολο τότε να σας περιγράψω το χρονικό, ας σας περιγράψω λίγα τώρα που μπορώ, για να δείτε ένα ανθρώπινο ελάττωμα στις σχέσεις σας. Γιατί, αν χαλάει μια φιλία, σας αρέσει να αφήνετε πίσω σας αποκαΐδια… Το ίδιο και στην ερωτική σχέση, στην διάλυση του γάμου, στα συνεταιριλίκια σας και όπου πριν υπήρχε συνεργασία, φιλία και αγάπη, με τον χωρισμό βγάζετε τα μαχαίρια; Γιατί πρέπει να αφήνετε πίσω σας εχθρούς… ποτέ δεν κατάλαβα. Ούτε μπορώ να διανοηθώ πώς γίνεται κάποιοι κρετίνοι να σηκώνουν μπαϊράκι όταν η σύντροφος τους πει ότι θέλουν να χωρίσουν. Δεν μπορούν να αποδεχτούν την θέληση του άλλου να μείνουν μόνοι και πριν αποδεχτούν ότι δεν τους θέλουν στη ζωή, αυτοί οι χειριστικοί ναρκισσιστές, πρέπει να δείρουν, να τραυματίσουν ή να σκοτώσουν!

Τέτοιες συμπεριφορές απόλυτης χειραγώγησης, περιφρόνησης και  συναισθηματικής κακοποίησης κάνουν την εμφάνισή τους και στο διαδίκτυο με έντονη απαξιωτική συμπεριφορά που μόνο κατανόηση και σεβασμό δεν δείχνει. 

 Όμως εμείς θα περιοριστούμε στους διαδικτυακούς «φίλους» μας, τους ινφλουένσερς και τον τρόπο που αυτοί φέρονται στους «φίλους» τους.

Μια εμπάθεια πλανάται πάνω από όσα καταπιάνομαι να σας μεταδώσω που, από τους κακεντρεχείς «φίλους», μεταφράζεται σε καταγγελίες από τους «φίλους» και παρανοήσεις από τους κριτές.

Μου ρίχνουν άδικα ποινές για εικόνες που όχι μόνο δεν παραβιάζουν τους όρους της κοινότητας, μα μου κατεβάζουν ακόμα και εκείνες που ήδη έχουν ξαναδημοσιευθεί στο παρελθόν και είχαν μεγάλη απήχηση. Θα μου πείτε κάποιος κακεντρεχής ευθύνεται για την καταγγελία που κάνει. Καλώς, να την κάνει, όμως δεν υπάρχει επιτροπή να κρίνει… δεν υπάρχουν όροι και κανονισμοί… λογική και δίκαιο; Ειδικά στο θέμα της σεξουαλικής δραστηριότητας αν δει κανείς ορισμένες ομάδες και προσωπικές σελίδες, φρίττει από την χυδαιότητα, την προστυχιά και το χαμηλό επίπεδο των αναρτήσεων. Εικόνες και φωτογραφίες μόνο για οφθαλμόλουτρο μπανιστιρτζήδων που ούτε τα προσχήματα κρατούν για την δημοσίευσή τους. Εκεί η επιτροπή ελέγχου του fb και τα ρομπότ της δεν βρίσκουν κανέναν παραβάτη;

Όμως σε εμένα περιόρισαν την εικόνα αυτή που δημοσίευσα στην ομάδα «Έρωτος Μυστήρια» την 1^η Αυγούστου του 2023 και που την είχα δημοσιεύσει και παλαιότερα παίρνοντας μάλιστα και 60 likes το ΄14. Φως φανάρι ότι εδώ είχαμε μια καταγγελία αφού πρόλαβε να πάρει και 3 likes μέχρι ο αχρείος εκείνος πείσει την επιτροπή του fb ότι η εικόνα αυτή παραβιάζει τους όρους της κοινότητας! Αλήθεια, πού παραβιάζονται οι όροι της κοινότητας σε αυτό κατά τα άλλα υπέροχο κείμενο… Έλεος! Η εικόνα βρίσκεται ακόμα αναρτημένη από τις 5 Νοέμβρη 2014! Δυστυχώς η εικόνα αυτή τιμήθηκε με αυτό το ραβασάκι:

Η δημοσίευσή σας παραβιάζει τους Όρους της κοινότητας σχετικά με το σπαμ

Κανείς άλλος δεν μπορεί να δει τη δημοσίευσή σας.

Έχουμε υιοθετήσει αυτούς τους όρους επειδή θέλουμε όλοι να νιώθουν ασφαλείς και να εισπράττουν τον σεβασμό και την αποδοχή των άλλων.

Αν το περιεχόμενό σας παραβιάσει ξανά τους Όρους της κοινότητας, ενδέχεται να επιβληθούν περιορισμοί στον λογαριασμό σας ή να απενεργοποιηθεί.

 

Δείτε τα πιο κάτω screenshots. Αυτά τα έχω συνηθίσει πια.

Αυτήν την μετακινήσανε σε χαμηλότερη ροή, λες και έχει κάτι επιλήψιμο, αν και την είχα δημοσιεύσει παλαιότερα στις 4 Φεβρουαρίου του 2015! Και αυτή τότε 60 likes. Δείτε το:

Επίσης, πριν λίγο καιρό, του Αγίου Βαλεντίνου, άλλος ένας άδικος περιορισμός για εικόνα καθ’ όλα σωστή και όμορφη που είχε δημοσιευτεί τον Φεβρουάριο του 2015 χωρίς πρόβλημα, όπως και τον Ιούνιο του 2022:

Πάρτε για παράδειγμα την διπλανή εικόνα, που με όλα όσα βλέπω, δεν τολμώ να ανεβάσω ξανά, παρόλο που την έχω ήδη δημοσιευμένη από πολύ παλιά στο fb, όμως δεν θα σας πω πού γιατί κάτι αχρείοι θα σπεύσουν να την καταγγείλουν και θα την κατεβάσουν μετά από δέκα χρόνια! Το αχρείοι πάει σε κάποιους πιστούς με χριστιανική ή ισλαμική συνείδηση! Όσο για τον πιο πάνω διαδικτυακό τόπο, φαίνεται τότε δεν είχαν προμηθευτεί ακόμα τα ρομπότ που ανίχνευαν τέτοιες εικόνες και οι διαχειριστές τους ήταν πιο επιεικείς! Αντί να πηγαίνουμε προς τα μπροστά, πηγαίνουμε προς τα πίσω ολοταχώς! Μόνο το αίσχος των ταινιών πορνό δεν απαγόρευσαν στο διαδίκτυο, επειδή εκεί πέφτει το χρήμα με τα τσουβάλια! Βλέπεις κάθε δευτερόλεπτο 28.258 χρήστες βλέπουν πορνογραφικά sites δημιουργώντας, σύμφωνα με έρευνα, τον απίστευτο αριθμό για κάθε μέρα 68.000.000 κτυπήματα στις μηχανές αναζήτησης!   

Ένας λόγος που δημιούργησα την ομάδα «Έρωτος Μυστήρια» ήταν και αυτός, να κτυπήσω τα στερεότυπα και την χυδαιότητα ορισμένων, την οπισθοδρομικότητα και την κακογουστιά στο σεξουαλικό επίπεδο. Πολλές φορές διαπιστώνω ότι στην δική μου ομάδα δεν ενοχλούν μόνο καθώς πρέπει εικόνες που απλά μπορεί να δείχνουν ένα γυμνό που δικαιολογεί την δημοσίευση λόγω του θέματος που θίγει, αλλά πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται και το χιούμορ που υπονοείται πίσω από μια ανάρτηση ή εικόνα και σε αυτό δεν τιμωρούμαι μόνο αδίκως από την επιτροπή ελέγχου της κοινότητας, αλλά και από τους ίδιους τους «φίλους μου» που όταν δεν αντιλαμβάνονται το θέμα ή το χιούμορ, αντί να ζητούν διευκρινήσεις βρίζουν, διαγράφουν και μπλοκάρουν!

Γιατί τόση επιθετικότητα στις σχέσεις;

Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις λοιπόν… Μέχρι και για ιδεολογικούς λόγους μετακινούν αναρτήσεις σε χαμηλότερη ροή, όταν δεν τους αρέσει η άποψή μου! Δείτε για παράδειγμα την προχθεσινή που αναφέρθηκα στα ναρκωτικά. Μετά από 13 ώρες με μηδενική απήχηση, ένας συνδιαχειριστής πέρασε τυχαία κάνοντας ένα like, όταν σε τρεις ώρες μόνο για μια φασολάδα που δημοσίευσα πήρα πάνω από 100 likes! Να ξέρετε, οι αναρτήσεις μου ποτέ δεν είναι τυχαίες. Πάντα ερευνώ και κυνηγώ την δημοσκόπηση για να αντιλαμβάνομαι προς τα πού πνέει ο άνεμος και το πνευματικό επίπεδο, για να προσανατολίζομαι όχι μόνο σαν χρήστης αλλά και σαν ακτιβιστής να επεμβαίνω. Όσο πιο χυδαίο, ανούσιο και μακριά από πραγματικούς προβληματισμούς η ανάρτηση, τόσο μεγαλύτερη η απήχηση του κοινού! Αναρτήσεις με άρθρα που μου έφαγαν όχι ώρες έρευνας, αλλά μέρες αναζήτησης πηγών και προβληματισμού, παίρνουν με το ζόρι 20 likes την στιγμή που ξέρω καλά: πάνω από δυο τρία άτομα δεν θα έχουν διαβάσει το άρθρο και το like που έκαναν, το έκαναν από συμπάθεια ή συνήθεια. Αυτό όμως είναι πολύ απογοητευτικό, επειδή έτσι, ούτε αναλύεται ένας προβληματισμός, ούτε προωθούνται νέες απόψεις.

Κάποιοι εδώ βρίσκονται για να περνούν την ώρα τους, άλλοι για τον χαβαλέ τους και άλλοι αναζητώντας το θύμα τους. Έτσι θέλουν τα νέα ήθη στο διαδίκτυο. Μόλις χθες πήρε το μάτι μου μια απαξιωτική συμπεριφορά σε κάποια casting για τηλεοπτικές σειρές όπου οι υπεύθυνοι της εν λόγω διαδικασίας, ζητούσαν από τους υποψήφιους ηθοποιούς, εκτός από το βιογραφικό τους σημείωμα, τον αριθμό των followers που διαθέτουν στα social media! Πριν από λίγα χρόνια αυτό θα ήταν πρωτάκουστο. Τώρα γίνεται κανονισμός! Όποιος δεν ακολουθεί τους νέους κανονισμούς στην συμπεριφορά και τη ζωή του, γίνεται απόβλητος στην κοινωνία του θεάματος. Ε, ρε «Guy Debord» που σας χρειάζεται…!!!

Δεν μας φτάνουν οι «κανονισμοί» έχουμε και τους «φίλους» στο fb και στο Instagram. Πολλές φορές λέω «bloger εγώ, τι γυρεύω εδώ μέσα…» Δεν με ενοχλεί τι κάνουν κάποιοι και κάποιες διαδικτυακά, όμως με ενοχλεί που παραλληλίζομαι από κάποιους με την ίδια ρετσινιά που αποδίδουν σε κάποιους χειριστικούς νάρκισσους προσπαθώντας και οι ίδιοι να επιδειχθούν σε βάρος σου. Δεν θα κάνω τη χάρη σε καμία και σε κανέναν προκειμένου να δείξει πόσο ανώτερος είναι, καταβαραθρώνοντας εμένα! Τελευταία, ούτε αιτήματα φιλίας δεν βλέπω, παρά μονάχα από τσουλίτσες που αναζητούν πελάτες στο διαδίκτυο, απατεώνες να σου πουλούν τις μαϊμουδιές τους και κάτι απατεώνισες που απεγνωσμένα αναζητούν θύματα αφήνοντας την κληρονομιά εκατομμυρίων (!)  επειδή πεθαίνουν και σε συμπάθησαν από τη φωτογραφία του προφίλ σου! Αυτά πια μετρούν. Η φιλία πέταξε! Οι δημόσιες σχέσεις μας πια έχουν μόνο ιδιοτελή αξία. Ούτε χιούμορ δεν μπορείς να κάνεις. Τα πάντα ερμηνεύονται από τη σκοπιά του συμφέροντος.

Ο σεξισμός είναι υποκειμενικός. Στη σάτιρα και στο χιούμορ χρησιμοποιείται ευρέως, όμως στην καθημερινή ζωή προσέξτε να μην αγγίζετε κόκκινες γραμμές προσβάλλοντας το άλλο φύλο. Το σεξ δεν είναι αμάρτημα, όταν υπάρχει συναίνεση ενηλίκων και δεν χρησιμοποιείται με ιδιοτέλεια. Μετά την έκδοση τεσσάρων βιβλίων και την δημοσίευση στο διαδίκτυο πάνω από 300 άρθρα και υπερπολλαπλάσιες εικόνες στο διαδίκτυο με σκοπό να προβληματίσουν και να σε κουνήσουν από τα ταμπού και τα στερεότυπα της παιδείας και της διαπαιδαγώγησης, εδώ και πάνω από δέκα χρόνια έχω μόνο 1500 «φίλους», που και αυτούς τους θεωρώ πολλούς, ελπίζοντας όμως ότι έστω και αυτοί που με ακολουθούν, τουλάχιστον να είναι προοδευτικοί σε θέματα φιλοσοφίας, επιστήμης και σεξουαλικά απελευθερωμένα άτομα χωρίς ρατσιστικά κατάλοιπα, βικτωριανά ταμπού και θρησκευτικές προκαταλήψεις. Αμ δε… Μετά από δημοσιεύσεις μισού και πλέον χρόνου στην ομάδα «Έρωτος Μυστήρια» ούτε τους 300 δεν έφτασαν τα μέλη, δηλαδή ένα πενιχρό 20% των εγγεγραμμένων «φίλων» μου, αφού κάποιες φίλες, ακόμα και προσωπικές αποφεύγουν να μπουν μη τυχών και πει ο κόσμος τι σελίδα παριδιαβαίνουν! Μια φίλη μάλιστα σαν απάντηση στην πρόσκληση της ομάδας μου έγραψε «μπλιαχ» και εξαφανίστηκε, αν και νομίζω κρυφοκοιτάει, όμως ο εγωισμός της δεν της δίνει το δικαίωμα της επιστροφής για να μην παραδεχτεί ότι βιάστηκε να βγάλει συμπεράσματα. Μέχρι διαγραφή έφαγα από διαχειρίστρια τσοντοσελίδας γιατί της έκανα για δεύτερη φορά πρόσκληση να γίνει μέλος της ομάδας! Σέβομαι λοιπόν τα 300 μέλη της ομάδας μου, που με τόσες αντιξοότητες και βρόμικο πόλεμο από τους ίδιους και τους διαχειριστές των διαδικτυακών χώρων, ελπίζω με τον παιχνιδιάρικο και χιουμοριστικό τρόπο που χρησιμοποιώ, όμως πάντα συνεπής, σοβαρός και συνεπής με τα ήθη και τα επιστημονικά δεδομένα, θα σπάω τα στερεότυπα και τα ρηχά χυδαιολογήματα του διαδικτύου γράφοντας με παρρησία ό,τι οι άλλοι αποφεύγουν. Τακτοποιώντας και κωδικοποιώντας άρθρα, εικόνες, ιδέες και απόψεις, για τη φιλοσοφία, την επιστήμη, την ιστορία, την θρησκεία και την κοινωνία, θα αναρτώ τα θέματα που με απασχολούν στους κατά διαδικτυακούς τόπους, σελίδες και ομάδες που δημιούργησα με απώτερο στόχο και σκοπό να διατηρήσω 300 με 350 φίλους, τόσους όσους θεωρώ ότι είναι εφικτό να διαχειρίζομαι τη φιλία και την αγάπη μου μαζί τους! Οι υπόλοιποι, ευχαρίστως να με διαγράψουν. Γιατί αν μπορείτε να ζήσετε χωρίς εμένα, καλύτερα να σας διευκολύνω μια ώρα νωρίτερα. Καλύτερα χώρια, παρά μαζί!

 

"Φίλοι" παντού, φιλία πουθενά! (μέρος 1)

"Φίλοι" παντού, φιλία πουθενά! Φυσικά και αναφέρομαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συγκεκριμένα στο fb που υποτίθεται βοηθάει τον έναν να έρθει κοντά στον άλλον, φιλικά, επαγγελματικά, ιδεολογικά, ερωτικά ή κατά πώς αντιλαμβάνεται κανείς την ένωση ή την δικτύωση ανάμεσα στους χρήστες και τους ινφλουένσερς (influencers). Ο ινφλουένσερ ασκεί επιρροή στους φίλους του, τους ακολούθους του δηλαδή, που συνήθως αφορά τις ιδέες του, τον τρόπο ζωής, το ντύσιμο ή και τις επιλογές που θα κάνει στη ζωή του. Όσο πιο πολλούς φολόουερς (followers) έχει ένας ινφλουένσερ, τόσο πιο δημοφιλής γίνεται. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να αποκτήσει όχι μόνο φίλους και δόξα (θα τρίζουν τα κόκαλα του Επίκουρου) αλλά και έσοδα καθώς οι διαφημιστικές εταιρείες προωθούν προϊόντα μέσω των ινφλουένσερς. Οι ινφλουένσερς λοιπόν, συνήθως δημοσιεύουν τσιτάτα και φωτογραφίες ή γράφουν εξυπνάδες που διάβασαν αλλού, δείχνοντας έναν τρόπο ζωής που ίσως και να μην κάνουν οι ίδιοι. Εδώ ισχύει απόλυτα αυτό που λέμε «είσαι ό,τι δηλώσεις»! Οι ακόλουθοι, βλέποντας τις αναρτήσεις, αντιδρούν με σχόλια θαυμασμού ή πετάγοντας σπόντες αρνητικής κριτικής με εικονίδια, λόγια, διαγραφές και μπλοκαρίσματα. Νέοι όροι και χαρακτηριστικά στις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους εμφανίστηκαν που τείνουν να επισκιάσουν και τις ήδη, εδώ και χιλιετίες, παγιωμένες σχέσεις μας! Οι όροι όμως που θεσπίζονται ή δεν είναι γνωστοί ή πρέπει να διακινηθούν στη ροή και οι χρήστες να διαπαιδαγωγηθούν εκ νέου! Αλλάζουν οι συμπεριφορές, τα ήθη, οι συνήθειες. Εδώ βρίσκεται το κουμπί. Καλώς να υφίστανται οι όροι, οι περιορισμοί και οι τάσεις, όμως εκείνο το καθοδηγούμενο καθεστώς που ορίζει προτίμηση και συμφέροντα από τους όρους που θέτουν τα κοινωνικά δίκτυα, είναι που ενοχλεί, αφού μετατρέπει τις σχέσεις αυτές σε εμπόρευμα! Ναι φίλοι μου, η φιλία έγινε εμπόρευμα, όπως και ο έρωτας και οι σχέσεις μεταξύ μας. Αν δεν υπάρχει συμφέρον μην περιμένετε, να αυξήσετε την πελατεία σας. Ούτε φίλους θα μπορέσετε να κάνετε, ούτε να αγαπήσετε, ούτε δεχτοί θα γίνετε!

Νέα ήθη και έθιμα μπήκαν στη ζωή μας! Εγώ σαν ρομαντικός και κυρίως Επικούρειος στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, συχνά αντιδρώ. Η δικτυακή αυτή αντίδραση διαμαρτυρίας συχνά φαντάζει γραφική ανάμεσα στους ινφλουένσερς! Ένα χάσμα βρίσκεται, όχι μόνο ανάμεσα σε εμένα και τους διαδικτυακούς μου φίλους, αλλά ανάμεσα σε όλους τους διαδικτυακούς «φίλους»! Πίσω από την ανωνυμία ο καθένας ό,τι θέλει υποστηρίζει. Ο ναρκισσισμός πάει σύννεφο και το ψέμα διάχυτο, παντού η υποκρισία, η απάτη και η αχαριστία. Το έχετε αντιληφθεί αυτό; Ας πάρω μερικά παραδείγματα από την εμπειρία μου στο διαδίκτυο. Αρχικά στο διαδίκτυο έκανα την εμφάνισή μου σαν bloger γράφοντας άρθρα που αναρτούσα και κάποιοι χρήστες που διάβαζαν, το τονίζω αυτό: που διάβαζαν και σχεδόν πάντα σχολίαζαν. Πλάι στους φίλους, που ομολογώ, οι ιδέες πραγματικά μπορούσαν να κάνουν ωραίους φίλους ανάμεσα στους ομοϊδεάτες της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της θρησκείας, ακόμα και της μουσικής. Εκείνο τον καιρό, πριν 16 χρόνια, όταν ακόμα το face book δεν είχε εμφανιστεί, οι χρήστες διάβαζαν, επικοινωνούσαν και σχολίαζαν χωρίς να διαγράφουν και να μπλοκάρουν ο ένας τον άλλον. Η αλήθεια είναι ότι ανάμεσα στους ομοϊδεάτες διαδικτυακούς φίλους υπήρχαν και κάποιοι εριστικοί που αντιδρούσαν ιδεολογικά στον συντάκτη του άρθρου ή στους άλλους σχολιαστές. Τι υπέροχες εποχές! Δεν το κρύβω, ότι εκείνο τον καιρό έκανα και μερικές φιλίες με κάποιους που η φιλία μας όχι μόνο κρατάει ακόμα καλά, αλλά ίσως είναι και πιο δυνατή και από μερικούς παιδικούς μου φίλους. Πράγματι, η ιδεολογία, οι ιδέες και η άποψη που έχουμε για μας, για τους άλλους και γενικά ο τρόπος που σκεφτόμαστε, μπορεί να είναι καθοριστικός για τις σχέσεις μας με τους άλλους, με την κοινωνία και με αυτό που λέμε ήθος, κοινή γνώμη, στερεότυπο, τρόπος ζωής και ό,τι άλλο ακόμα μπορείτε να φανταστείτε. Να, πώς αλλάζουν τα ήθη και οι συμπεριφορές μας, μέσα σε λίγα χρόνια. Με το internet όλα άλλαξαν. Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ του βιβλίου μου «ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ» γράφω: «Στις μέρες μας, ιδιαίτερα, όπου η πληθώρα της πληροφόρησης κατακλύζει τα μαζικά μέσα ενημέρωσης και η μια εικόνα κυνηγάει την άλλη και όλες μαζί όλους, η κοινωνία του θεάματος γίνεται το απολυταρχικό βασίλειο της ολιγαρχίας και της εμπορευματικής οικονομίας. Τα παγκόσμια διευθυντήρια οργανώνουν την κοινωνία έτσι ώστε να εξυπηρετείται η ολιγαρχία… Πράγματι, πίσω από το «έκδηλο» και το «προφανές», κρύβεται ένας απατηλός κόσμος. Ένας κόσμος αλλοτριωμένος που μας καταδυναστεύει και μας χρησιμοποιεί ανατροφοδοτώντας την απάτη. Μας ενσωματώνει στο σύστημα και θέτοντας τους κανόνες του συστήματος κάνει το δρόμο της επιστροφής δύσκολη υπόθεση».

Μήπως τώρα μπορείτε να αντιληφθείτε πώς στο διαδίκτυο, η πληροφορία και οι σχέσεις των ανθρώπων αλλάζουν και τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα δημιουργώντας προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ μας… Σαν παράδειγμα, ας πάρω την πρώτη ανάρτηση που έκανα στο blog, το 2008, εκθέτοντας ένα διαχρονικό προβληματισμό, για να δείτε, ότι ανάμεσα στους χρήστες του fb για παράδειγμα δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμιά επικοινωνία ή για να είμαι ακόμα πιο σχετικός, ανάμεσα στους 1500 «φίλους» κανένας δεν θα σχολίαζε και τα likes δεν θα υπερέβαιναν δέκα με δεκαπέντε το πολύ. Και εκείνοι που θα κάνουν, το κάνουν από συμπάθεια περισσότερο και όχι επειδή ταυτίστηκαν. Ενώ ένα θέμα για γκόμενους από μια κυρία θα έπαιρνε πάνω από πεντακόσια ή και χίλια likes! Όμως για τέτοια «δημοφιλή» θέματα θα συζητήσουμε στην επόμενη ανάρτηση, δείχνοντας πιο παραστατικά τέτοιες αναρτήσεις που τρέχουν και ενδιαφέρουν τους πάντες! Πάμε τώρα να δούμε την πρώτη ανάρτηση στο blog αυτό που έγινε τις πρώτες μέρες του 2008 και είχε θέμα «Το πρόβλημα της φιλοσοφίας». Προφανώς το θέμα, γενικώς, αφορούσε την φιλοσοφία και «ειδικώς», την επιστήμη και τον υλισμό σε σχέση με τη θρησκεία και τον ιδεαλισμό της.

Ας μην την επαναλάβω από εδώ αφού μπορείτε να πάτε εύκολα σε αυτήν και να την διαβάσετε από πρώτο χέρι. Θα αναφέρω μόνο το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα τότε σε εκείνη την ανάρτηση.

Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τη δική του ύπαρξη κι όμως διακαώς αγωνίστηκε να αποδείξει την ύπαρξη του θεού και όχι μόνο.
Δυστυχώς, πολλοί είναι τόσο αφελείς που πιστεύουν σε ό,τι υπερβατικό βρεθεί μπροστά τους. Είναι αδηφάγοι ιδεαλιστές!
Το θεωρούν δεδομένο. Χιλιάδες χρόνια τώρα, θεωρούν κάθε υπερβατικό πραγματικό, που δεν χρήζει καμιάς απολύτως απόδειξης. Πείστηκαν ότι στον κόσμο μας ό,τι είναι υπερβατικό μπορεί να γίνει πεποίθηση χωρίς να είναι αναγκαία, ούτε η λογική, ούτε η απόδειξη!
Η τυφλή πίστη αντικατέστησε την επιστημονική μεθοδολογία, αφού ανίκανοι να τη χρησιμοποιήσουν καταπίνουν αμάσητα την τροφή που τους δίνουν κατεργάρηδες επινοητές του ψεύδους και της απάτης!

Μην μου πείτε ότι δεν είναι διαχρονικό το πνεύμα της ανάρτησης… Στα λίγα σχόλια που γράφτηκαν ακόμα και στην πρώτη ανάρτηση συνεχίστηκαν και τον επόμενο χρόνο, το 2009 και το 2010 και το 2011. Ακόμα και σήμερα το ίδιο πρόβλημα ταλανίζει την επικαιρότητα, αν και μια πικάντικη διάσταση θα τραβούσε περισσότερους, όπως για παράδειγμα ένα μοναστήρι σαν αυτό του Οσίου Αββακούμ στο Φτερικούδι της Κύπρου, στο οποίο δεν εξαπατούσαν τους πιστούς μόνο ιδεολογικά, όπως σε όλα τα μοναστήρια της υφηλίου, αλλά εντός της συγκεκριμένης μονής, πέραν του εφευρετικού πνεύματος για την δημιουργία του θαύματος πρόσφεραν και μια άλλη επίκαιρη διάσταση αφού γινόταν και περιπτύξεις μοναχών, όπως δείχνουν κάμερες που κατέγραψαν τις σεξουαλικές περιπτύξεις κάποιων μοναχών! Στο fb αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η σεξουαλική οπτική θα ενδιέφερε τους περισσότερους. Τότε μια σειρά προβλημάτων προκύπτουν που θα τα συζητήσουμε στην επόμενη ανάρτηση, την άλλη βδομάδα, για να μην σας έρθει βαρύ το διάβασμα.

 

Από την κοινοκτημοσύνη στην φιλανθρωπία

Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί και το βλέπουμε ακόμα και εκεί που υποτίθεται υπάρχει ανιδιοτέλεια, στη θρησκεία δηλαδή, που διδάσκει ηθική και ανιδιοτελή φιλανθρωπία.

Στον χριστιανισμό εμφανίστηκε με την κοινοκτημοσύνη, όμως στην πράξη φαίνεται ότι ούτε στη θρησκεία δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί. Ακόμα και οι μαθητές, όπως γράφει η «παράδοση», δεν μπόρεσαν να την κάνουν εφικτή. Θυμηθείτε την περίπτωση του Ανανία και της γυναίκας του Σαπφείρας, όπως ακόμα και το πείραμα του υπάρχοντος και του έμπρακτου σοσιαλισμού του περασμένου αιώνα!

Έτσι στον χριστιανισμό, η κοινοκτημοσύνη μη μπορώντας να γίνει πράξη, μετεξελίχθηκε σε αγαθοεργία για την προσφορά στα κοινά γεύματα και συσσίτια για τις χείρες και του άπορους που οι χριστιανοί ονόμαζαν «Αγάπες».

Όμως και πάλι δεν φάνηκε να δουλεύει αμέμπτως η κοινωνική προσφορά, αφού μερικοί έκαναν κατάχρηση, και συν τοις άλλοις ο εισπρακτικός πλούτος των δωρεών δεν μπορούσε εύκολα να καρπωθεί από τους μητροπολίτες των ενοριών. Η κοινότητα έπρεπε να δημιουργήσει απόθεμα!

Έτσι φτάσαμε στην «φιλανθρωπία» που φαίνεται να ικανοποιούσε τις κοινότητες και αργότερα τις Εκκλησίες.

Σήμερα η «Εκκλησιαστική περιουσία» ανέρχεται σε 15 τρισεκατομμύρια ευρώ! Μην είστε όμως σίγουροι ότι υπάρχει διαφάνεια στις δωρεές και ότι οι λογιστικές συγκεντρωτικές καταστάσεις δικαιολογούν αγνές προθέσεις, αμόλυντες από ξέπλυμα χρήματος και εκβιασμούς.

Κάποιες απέραντες εκτάσεις αποκτήθηκαν με πολύ αθέμιτα μέσα. Ποιος ξέρει πόσα δάχτυλα έγλειψαν επιτήδειοι ώστε οι εισροές να αυξάνονται εκθετικά και η περιουσία να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη!

Σήμερα η «Εκκλησιαστική περιουσία» της χώρας μας, όπως είπαμε πιο πάνω, ανέρχεται σε 15 τρισεκατομμύρια ευρώ! Για ποιους προορίζονται; Πάντως όχι απόλυτα για τους πιστούς, από τους οποίους προέρχονται. Ούτε φαίνεται να έχουν ταχθεί για το υπερπέραν. Στην πρόσφατη οικονομική κρίση η Εκκλησία δεν πρόσφερε το παραμικρό για να απαλύνει την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών. Όμως γιατί νοιώθουμε την ανάγκη να την προσφέρουμε; Επειδή την θεωρούμε επιτακτική ή επειδή μας την επιβάλλουν; Μήπως την κάνουμε με ιδιοτελή κίνητρα; Αν δεν υπήρχε ανταπόδοση θα την κάναμε; Αν πιστεύαμε ότι δεν υπήρχε μέλλουσα ζωή πόσο φιλάνθρωποι θα ήμασταν; 

Κάτι ταλαίπωροι σήμερα, ακόμα και αν είχαν αγνές προθέσεις, όταν το ταμείο αυξήθηκε υπερβολικά εμφανίστηκαν ζηλωτές και κακοποιοί που ήθελαν να καταγγείλουν ατασθαλίες. Γιατί το έκαναν… από καλοσύνη ή από κακία; Από την άλλη, όταν τα χέρια λερωθούν με μέλι, μήπως το γλείψιμο των δαχτύλων δεν γίνεται αυθορμήτως… Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

Νομίζω το πιάσατε το υπονοούμενο, και για τους μαθητές και για τους δασκάλους! Ακόμα και όταν υπάρχει η πρόθεση της κοινωνικής προσφοράς το εκμεταλλευτικό μας Σύστημα μας αλλοτριώνει, θέλουμε δεν θέλουμε. Πλάι στο καλό συμβαδίζει και η κακία, η ψευτιά και η υποκρισία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σε μια παλιά ανάρτηση με θέμα «Το παράδοξο της ταύτισης με την ομάδα» δίνω την απάντηση, όμως εδώ περιμένω να την βρείτε εσείς.

Τελικά, τι συμβαίνει και το καλό δεν μπορεί να εδραιωθεί…

Αυθορμήτως και σε εμένα έρχονται στίχοι στο μυαλό, σαν εκείνους που ακουγόταν στο «Καπνισμένο τσουκάλι» του Γιάννη Ρίτσου «Έχεις ακόμα να κλάψεις πολύ ώσπου να μάθεις τους άλλους να γελάνε»!