16 Ιουλ 2010

Από το μεσαιωνικό μοντέλο του κόσμου στην επιστημονική εξήγηση (βιολογία)

Αφού είδαμε τα ευτράπελα της κοσμολογίας στην διάρκεια του Μεσαίωνα, ας δούμε τώρα πώς οι χριστιανοί αντιμετώπισαν την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου και ας αναλογιστούμε, μετά από ενάμιση αιώνα, πόσο άλλαξαν οι πιστοί, αντικαθιστώντας τις αναχρονιστικές τους αντιλήψεις με τα νέα επιστημονικά δεδομένα.
Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, με την ανάρτηση αυτή ευελπιστούμε να δώσουμε και δυο τρεις πληροφορίες για όσους έχουν κενά ή δεν πρόλαβαν ακόμα να διδαχτούν την θεωρία που γελοιοποίησε την Αγία Γραφή.
Όμως ας τα πάρουμε από την αρχή.
Με τον όρο Δημιουργία του κόσμου εννοούμε την αρχή των πάντων, δηλαδή την παρέμβαση ενός υπερβατικού όντος που εκ του μηδενός, κάποια στιγμή, αποφασίζει να δημιουργήσει τα πάντα.
Ανάμεσα στους πολλούς πρωτόγονους μύθους που ο άνθρωπος επινόησε για να εξηγήσει τον κόσμο είναι και αυτός της «Γένεσης». Τα χαρακτηριστικά αυτού του μύθου, κοινά και σε πολλούς άλλους της περιοχής (Μεσοποταμία) είναι:
1. Το υπερβατικό ον της δημιουργίας είναι πάνσοφο και παντοδύναμο.
2. Μυστηριωδώς υπήρχε ανέκαθεν, ακόμα και πριν την δημιουργία, όταν τίποτα ακόμα δεν είχε εμφανιστεί.
3. Η δημιουργία και η τάξη του κόσμου γίνεται συνειδητά κι έχει ένα σκοπό.
4. Η δημιουργία είναι τελεσίδικη (δεν έχει εξελικτική πορεία στο χρόνο).
5. Ο Δημιουργός βρίσκεται έξω από το Σύμπαν και μετά την δημιουργία εξαφανίζεται, αν και τον κόσμο τον εποπτεύει μυστηριωδώς «από ψηλά».
Οι θρησκείες που έκαναν δεχτά τα χαρακτηριστικά αυτά της δημιουργίας τα αναγάγουν σε δόγμα, σε αναλλοίωτη αλήθεια, παρόλο ότι δεν έχουν όχι αποδείξεις αλλά ούτε και ενδείξεις, παρά μόνο υπόνοιες. Όμως, κανένας από τους πιστούς δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει το Δόγμα

Στην προηγούμενη ανάρτηση είδαμε την κοσμολογική πλευρά αυτού του δογματισμού, πριν τον Διαφωτισμό, όπου ο αυταρχισμός μαζί με τον εγωισμό βύθισε την ανθρωπότητα στον βούρκο της δεισιδαιμονίας, στο έλεος του παράλογου και του γελοίου, οπισθοδρομώντας τον άνθρωπο για αιώνες.
Στην ανάρτηση αυτή θα δούμε τον δογματισμό να σκιάζει τον άνθρωπο και την κοινωνία, ακόμα και μετά τον Διαφωτισμό, τότε που κάποιες επιστήμες μόλις είχαν κάνει την εμφάνισή τους και μπορούσε ο καθένας με τη λογική να τις χρησιμοποιήσει.
Η θεωρία της καταγωγής των ειδών δυστυχώς ξεσήκωνε την αντίδραση ακόμα και μετά τον 19ο αιώνα! Για κάποιους βέβαια, συνεχίζεται, όμως τώρα δεν χωρούν δικαιολογίες, γιατί πίσω από την άρνηση μόνο η άγνοια και η αγραμματοσύνη μπορεί να βρεθεί.
Πριν περάσουμε στην επιστημονική εξήγηση για την καταγωγή των ειδών, ας δούμε, οι πιστοί της χριστιανικής θρησκείας, τι θεωρούσαν αληθές για τον άνθρωπο, και πώς εξηγούσαν την εμφάνισή του στη Γη;
Οι χριστιανοί, όπως και οι ισλαμιστές θεωρούν θεόπνευστη την ιουδαϊκή Βίβλο, μέσα στην οποία υπάρχει ο «Νόμος» («πεντάτευχος») που συνιστά τον κανόνα της πίστης και της ζωής του εκλεκτού λαού (Ισραήλ).
Τώρα μην ζητήσετε να σας πω γιατί μεταξύ και των τριών (Ιουδαϊστών, χριστιανών, ισλαμιστών) υπάρχει τόση φαγωμάρα, γιατί θα βγω από το θέμα. Τα έχουμε πει άλλωστε αλλού αυτά.
Στην «Γένεση» λοιπόν, ενός των πέντε βιβλίων της, περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου σε έξι ημέρες.

Μόνο, μην ρωτήσετε, γιατί στην «Γένεση» περιγράφεται η δημιουργία δυο φορές και με διαφορετικό τρόπο. Ας παραβλέψουμε κι αυτήν την… λεπτομέρεια για να μην βγούμε πάλι από το θέμα.
Όμως και η περιγραφή αυτή είναι τόσο απλοϊκή και αφελής που ανταποκρίνεται καθαρά στα πρωτόγονα μυαλά που την επινόησαν και σε κείνους που την απηύθυναν τότε. Λίγο πολύ την ξέρετε, όμως ας την επαναλάβουμε:

Την 1η μέρα ο θεός έφτιαξε τον ουρανό(;) και τη Γη! Και μετά έφτιαξε το… φως και το… σκοτάδι. Μην ρωτήσετε όμως τι φως είναι αυτό… χωρίς Ήλιο ή πώς κατασκεύασε το σκοτάδι. Οι πιστοί τότε, τόσο μυαλό είχαν, τόσο χρησιμοποιούσαν!
Την 2η μέρα ασχολήθηκε μόνο με τα νερά της Γης, που τα χώρισε από τη στεριά του ορίζοντα υποθέτω, ξεχωρίζοντας τον ουρανό! (Εδώ φαίνεται να μην ξέρουν οι επινοητές του μύθου τι γράφουν και μπλέκουν και το θεό με την αμορφωσιά τους).
Την 3η μέρα, πάλι με τα νερά ασχολήθηκε ο πάνσοφος, χωρίζοντας τη στεριά από τις θάλασσες. Κατά το απόγευμα έφτιαξε τα φυτά και τα δέντρα.
Την 4η μέρα έφτιαξε τον Ήλιο και τα αστέρια! (ο Ήλιος μπορεί να είναι λίγο μεγάλος, αλλά τα αστεράκια, τόσο δούλια, γι αυτό και τα κατάφερε όλα σε μια μέρα).
Την 5η μέρα έφτιαξε τα πετεινά του ουρανού και όλα τα ψαρικά των θαλασσών.
Την 6η μέρα έκανε τα ζώα, τα ερπετά και τα θηρία. Κατά το τέλος της ημέρας έφτιαξε και τον άνθρωπο. Και τον άνδρα και τη γυναίκα απ’ ότι είπε και ο ίδιος, πρέπει να έμεινε πολύ ικανοποιημένος!
Την 7η ξεκουράστηκε. Ήταν μια δύσκολη βδομάδα!

Συγχωρέστε μου το εύθυμο ύφος, όμως τέτοιοι μύθοι, που κρύβουν τέτοια απλοϊκότητα και αφέλεια, κάπως έτσι μόνο μπορούμε να τους αφηγηθούμε!
Σαν να περιγράφουμε άλλο ένα επεισόδιο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων!
Πριν εγκαταλείψουμε το μύθο της δημιουργίας, που πρέπει να σας πω ότι δισεκατομμύρια ανθρώπων τον πιστεύουν ακόμα, η επίσημη άποψη των ιερατείων ήταν ότι, όλα αυτά συνέβησαν πριν 6000 χρόνια!!! (μην γελάτε, το θέμα είναι σοβαρό).

Όλα αυτά τα τραγελαφικά, όχι η παλαιοντολογία δεν τα επιβεβαιώνει, αλλά ούτε και η λογική μπορεί να τα στηρίξει.
Η ιστορία τους διέψευσε κατηγορηματικά και η λογική τους γελοιοποίησε ευθέως!
Και να γιατί:
Ο κόσμος αυτός, σύμφωνα με τους υποστηριχτές τους, ήταν αναλλοίωτος, σταθερός δηλαδή και αμετάβλητος από την δημιουργία. Κανένα είδος δεν εξαφανίστηκε και κανένα δεν εξελίχτηκε σε κάτι άλλο!
Σήμερα δεν υπάρχει κανένας που να μην δέχεται την εξέλιξη. Ακόμα και το σκούριασμα του σίδερου, τους διαψεύδει.
Και πώς ήταν δυνατόν, το δόγμα αυτό, να αλλοιωθεί. Αδιανόητο, δημιούργημα του θεού, να αφανιστεί ή να εξελιχθεί σε κάτι άλλο; Η Θεία Πρόνοια διατηρούσε και διαφύλαττε τα δημιουργήματα όπως ακριβώς τα δημιούργησε ο Δημιουργός!
Ακόμα και πριν από το Δαρβίνο, κάθε γεωλογικό στρώμα που έδειχνε κάποιο εξαφανισμένο είδος, οι επιτήδειοι θεολόγοι το δικαιολογούσαν με την ηθελημένη καταστροφή του θεού, σαν εκείνο τον μύθο για τον κατακλυσμό του Νώε. Συνεπώς, κάθε γεωλογικό στρώμα αποδείκνυε τη δόξα του θεού, αντιπροσωπεύοντας και μια μοναδική πράξη δημιουργίας. Έτσι κάθε ανακάλυψη που μπορούσε να απεμπλακεί από τη λογική της Αγίας Γραφής αποσιωπούνταν και όσοι αποπειράθηκαν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω ή γελοιοποιούνταν ή στιγματίζονταν σαν αιρετικοί. Ο Ευφυής δημιουργισμός είχε απαντήσεις για κάθε επιστητό. Έτσι ονομάστηκε το «νέο φρούτο».
Ακόμα και σήμερα κάποιοι εξηγούν τα γεωλογικά στρώματα… δημιουργήματα του θεού!
Μην ρωτήσετε πόσοι κατακλυσμοί έγιναν και γιατί δεν καταγράφτηκαν στη Βίβλο. Εκείνο τον καιρό δεν ήταν εύκολες οι ερωτήσεις. Την θυμόσαστε την απάντηση του Αυγουστίνου, έτσι;

Ο Τζορντάνο Μπρούνο που τόλμησε να σκεφτεί ότι η γη δεν πρέπει να είναι το μόνο ουράνιο σώμα που δημιούργησε ζωή, κάηκε ζωντανός. Ενώ ο Ανδρέας Βεσάλιος, ιδρυτής της ανατομίας, πέθανε στη φυλακή περιμένοντας την εκτέλεση της καταδικαστικής του ποινής. Κι αυτόν, οι φωστήρες του χριστιανισμού, τον καταδίκασαν στην πυρά, επειδή τόλμησε να πει ότι και οι άνδρες όπως και οι γυναίκες έχουν 24 πλευρά! Πώς είναι δυνατόν η Αγία Γραφή να έκανε τόσο μεγάλο λάθος!
Από ποιο πλευρό ο θεός έφτιαξε την Εύα τότε;
Η άποψη της Εκκλησίας είναι: από ένα στραβό πλευρό του στέρνου, γι’ αυτό και η γυναίκα είναι λοξή, σαν ατελές ζώο και πάντα δολερή, σύμφωνα με τους μισογύνηδες Πατέρες!
Αλλά ας μην πούμε τίποτα για άλλες θανατώσεις, γιατί θα μετατρέπαμε το άρθρο αυτό σε μακάβριο ευθυμογράφημα.
Μόνο ο Ισπανός Τωρκοεμάδας, υπέγραψε είκοσι χιλιάδες τέτοιες καταδικαστικές αποφάσεις και δεν ήταν ο μόνος. Κάθε μέρα, τον Μεσαίωνα, στις πλατείες των χωριών και των πόλεων άναβαν τέτοιες φωτιές, βλέποντας τη Ζωή και τον Κόσμο μέσα από τη «λογική» της Αγίας Γραφής!
«Ο τσαρλατανισμός γεννήθηκε την μέρα που ο πρώτος κατεργάρης, συνάντησε τον πρώτο βλάκα», έλεγε ο Βολτέρος, «...από τότε οι κατεργάρηδες πολλαπλασιάστηκαν...»

Δεν θα ήταν συνετό όμως στο άρθρο αυτό να μην γράφαμε και δυο λόγια για την ανακάλυψη που γελοιοποίησε την Αγία Γραφή και κυρίως να την απευθύνουμε σ’ αυτούς που τόσο αφελώς πιστεύουν ότι κάποιος θεός, κάποια στιγμή, αποφάσισε να φτιάξει τον κόσμο και κορωνίδα του Σύμπαντος έβαλε τον άνθρωπο, σαν… το πιο τέλειο δημιούργημα!
Ο Δαρβίνος ήταν εκείνος που θέτοντας τα σωστά ερωτήματα πήρε τις αναγκαίες απαντήσεις κατ’ ευθείαν από τη φύση, όταν πήρε μέρος σε κείνο το ταξίδι του περίπλου της γης με το υδρογραφικό καράβι της Βασίλισσας «Μπίγκλ» για την χαρτογράφηση της Ν. Αμερικής στα τέλη του 1831. Στα πέντε χρόνια που κράτησε το ταξίδι αυτό ο Δαρβίνος έκανε άπειρες εξορμήσεις, στις ακτές και στο εσωτερικό της χώρας, μελετώντας την γεωλογία, την πανίδα και τη χλωρίδα της Ν. Αμερικής. Οι μελέτες στα νησιά Γκαλαπάγκος απέδειξαν ότι τα φυτά και τα ζώα είχαν κοινή προέλευση με τα φυτά και τα ζώα του απέναντι ηπειρωτικού εδάφους. Όμως παράλληλα ανακάλυψε και ουσιαστικές μεταβολές που απέδωσε στην εξέλιξη.
Τρεις ήταν οι παράγοντες που συντελούν στην πραγματοποίηση της εξελικτικής τους πορείας
α) Η μεταβλητότητα
β) Η κληρονομικότητα
γ) Η φυσική επιλογή

Η μεταβλητότητα διαφοροποιεί συνεχώς τη δομή και τη λειτουργία του οργανισμού, λόγω μεταβολών των συνθηκών ζωής και διασταύρωσης των ειδών.
Η κληρονομικότητα σταθεροποιεί τις διαφοροποιήσεις των παλαιών ειδών, σχηματίζοντας τις ποικιλίες που θα απομονωθούν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τα νέα είδη.
Η φυσική επιλογή καθοδηγείται από τον αγώνα για την επιβίωση και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Επιβιώνουν μόνο τα είδη που μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Τα υπόλοιπα εξαφανίζονται.

Αυτή είναι με δυο λόγια η ουσία της Δαρβινικής θεωρίας ή της «Εξέλιξης των Ειδών».

Το ταξίδι του είχε τελειώσει τον Οκτώβριο του 1836.
Την θεωρία του όμως την αποσαφήνισε μόλις το 1842, όταν δημοσίευσε μόνο μια περίληψη αυτής. Μέχρι το 1859 που θα δημοσιεύσει πλήρη την εργασία του πέρασαν άλλα 17 χρόνια. Εσείς γιατί λέτε να καθυστέρησε τόσο πολύ;
Δυο λόγοι τον έκαναν να καθυστερήσει τόσο πολύ.
1. Από την δημοσιευμένη περίληψη του 1842 έβλεπε την Εκκλησία να αντιδρά. Στο έργο του ο ίδιος αναφέρεται περίλυπος για τις διώξεις άλλων επιστημόνων που αναπόφευκτα ήρθαν σε ρήξη με το υπάρχον μεσαιωνικό μοντέλο του χριστιανισμού.
2. Επειδή η εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει άμεσα αντικείμενο παρατήρησης, φοβήθηκε μήπως η μεθοδολογία του δεν γίνει κατανοητή και διαστρεβλωθεί από την αρχή. Έπρεπε να βρει στοιχεία για να πατά γερά σε αποδείξεις, πριν την δημοσιεύσει!
Αν και το 1856 ο αδερφός του Έρασμος τον προειδοποίησε να βιαστεί, αφού κι άλλοι κινούνταν προς αυτή την κατεύθυνση και θα τον προλάβαιναν, o Δαρβίνος καθυστέρησε άλλα τρία χρόνια. Η καθυστέρηση αυτή δείχνει, εκτός από το φόβο της Εκκλησίας και την συνέπεια που πρέπει να έχει κάθε επιστήμονας πριν εκθέσει τις απόψεις του.
To 1858 ο φυσιοδίφης Άλφρεντ Ουάλλας δημοσίευσε σε μια επιστημονική εφημερίδα το άρθρο «Περί της τάσης των Ειδών να σχηματίζουν νέες ποικιλίες και περί της διαιώνισης αυτών με φυσικά μέσα επιλογής».
Όλα έδειχναν ότι οι καιροί ωρίμασαν

Στις 24 Νοεμβρίου του 1859 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Δαρβίνου «Η καταγωγή των Ειδών μέσω φυσικής επιλογής ή η επικράτηση των ειδών που ευνοήθηκαν στον αγώνα για τη ζωή».
Το βιβλίο έγινε ανάρπαστο. Και τα 1250 αντίτυπα της έκδοσης εξαντλήθηκαν την ίδια μέρα!
Όσοι το κατάλαβαν απάντησαν στα χρόνια ερωτήματα που ταλαιπωρούσαν τους επιστήμονες. Όσοι δεμένοι στο άρμα της θρησκείας αρκέστηκαν στις συκοφαντίες και την παραπληροφόρηση. Γι αυτούς ο Δαρβίνος ήταν ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος της Ευρώπης. Ακόμα και ο παλιός του δάσκαλος, ο Σέτζγουικ έκανε λόγο για λάθος του μαθητή του, εκφράζοντας τους φόβους του για τις ηθικές επιπτώσεις της θεωρίας σε βάρος της ανθρωπότητας. Κάποιοι επιστήμονες από επαγγελματικό φθόνο, προσπάθησαν να τον απαξιώσουν. Άλλοι τον διαστρέβλωσαν και αμφότεροι τον συκοφάντησαν ή ολότελα τον απέκρυψαν.

Ο χρόνος έδειξε ότι ο Δαρβίνος είχε δίκιο και όσα ερωτήματα τότε δεν μπορούσαν να απαντηθούν, η επιστήμη σιγά-σιγά τα απάντησε στο μέλλον, όπως ήταν οι μεταλλάξεις, που αποτελούσαν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα στη θεωρία.
Πρέπει ακόμα να σημειώσουμε και το εξής: Ποτέ ο Δαρβίνος δεν είπε ότι ο Άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο, αλλά πως και οι δυο τους είναι διαφοροποιημένοι απόγονοι κάποιου πρωτεύοντος προγονικού είδους.
Σήμερα μόνο οι άσχετοι και οι πιστοί των τριών αποκαλυπτικών θρησκειών αντιτίθενται στην εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου που απέδειξε, πέρα πάσης αμφιβολίας ότι ο άνθρωπος δεν είναι ο Θείος Επιστάτης που δημιουργήθηκε από κάποιο θεό να επιβλέπει και να εκμεταλλεύεται τα δημιουργήματά του, αλλά απόγονος κάποιου ζωικού είδους που η μεταβλητότητα, η κληρονομικότητα και η φυσική επιλογή μέσα από τον ανταγωνισμό και την προσαρμοστικότητα του περιβάλλοντος, διαμόρφωσε το είδος εκείνο που η περιέργειά του το έσπρωξε να δει τι υπάρχει πίσω από το λόφο.

Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να ταιριάζει με το περιβάλλον του, ούτε το περιβάλλον φτιάχτηκε για να ταιριάζει με μας. Αμφότερα υποτάσσονται στους νόμους της φύσης και της εξελικτικής τους πορείας. Όσα μπορούν να επιβιώσουν διατηρούνται. Τα υπόλοιπα εξαφανίζονται, αφήνοντας ευτυχώς μόνο τα ίχνη τους.
Ακριβώς τα ίχνη αυτά σήμερα αποτελούν τα αποδεικτικά στοιχεία της εξελικτικής θεωρίας του Δαρβίνου.
Αποτέλεσμα της τύχης και της αναγκαιότητας λοιπόν είναι ο άνθρωπος, όπως και κάθε άλλο είδος, σε οποιονδήποτε πλανήτη, υπόκειται στους ίδιους εξελικτικούς νόμους και αναπτύσσονται με την ίδια εξελικτική διαδικασία.
Οι ορίζοντες του κάθε είδους διαφέρουν.
Μόνο η συνείδηση του πιστού, σταθερά αποξενωμένη από τη ζωή, βρίσκεται σε κοσμική απόγνωση και οι πιστοί σταθερά προσηλωμένοι σε πανάρχαιες ιδέες που εμφανίστηκαν πριν χιλιάδες χρόνια, παραμένουν οπισθοδρομικοί, επιθετικοί, κτητικοί και εγωιστές, σαν τους κτηνώδεις πρόγονους τους.
Η επιθετική συμπεριφορά των πιστών των διαφόρων θρησκευτικών λατρειών τους κατατάσσει στον Homo Maniacus ή στον Homo Deisidaimonus!
Επόμενη ανάρτηση... και πριν τις διακοπές: 2 Αυγούστου

1 Ιουλ 2010

Το μεσαιωνικό μοντέλο του κόσμου (κοσμολογία)

Με μια εικόνα στο μυαλό αρχίζω το άρθρο αυτό. Εκείνη του Πλάτωνα και της σπηλιάς του. Δεν είναι τυχαίο, που αυτόν βρήκαν να υιοθετήσουν οι χριστιανοί για να στηρίξουν τα δόγματά τους.
Η πιο κάτω παραπομπή είναι από τον Άρθουρ Καίσλερ και αναφέρεται στη Νέα Φιλοσοφία, όπως ονομάστηκε η υλιστική φιλοσοφία του 17ου αιώνα, όταν μετά το ουμανιστικό κίνημα ο άνθρωπος γυρίζοντας το πρόσωπό του προς το φως, μέσα από την πλατωνική του σπηλιά, ήρθε αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, συνειδητοποιώντας με λύπη ότι για πάνω από χίλια χρόνια οι παρανοϊκές σκιές του χριστιανισμού καταδυνάστευαν τον ίδιο και γελοιοποιούσαν την πίστη του.

«Σκοπός τους δεν ήταν η κυριαρχία της φύσης αλλά η κατανόησή της. Κι όμως η κοσμική αναζήτησή τους κατέστρεψε το μεσαιωνικό όραμα, μιας αμετάβλητης κοινωνικής τάξης μέσα σε ένα περιστοιχισμένο σύμπαν μαζί με την στέρεη ιεραρχία της των ηθικών αξιών μεταμορφώνοντας το ευρωπαϊκό τοπίο, την κοινωνία, την κουλτούρα του, τις συνήθειές του και το γενικότερο πλαίσιό του τόσο ριζικά, όσο αν είχε εμφανιστεί κάποιο νέο είδος πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη»
(«Οι Υπνοβάτες» σελ. 9, εκδόσεις Χατζηνικολή).

Στην ανάρτηση αυτή δεν χρειάζεται να προλογίσουμε πολλά. Οι προηγούμενες δυο αναρτήσεις εισαγάγουν θαυμάσια τούτη και την επομένη ανάρτηση. Ο Άρθουρ Καίσλερ, σε λίγες γραμμές, περιγράφει επίσης θαυμάσια το μεταμορφωμένο ευρωπαϊκό τοπίο.

Τώρα μπορούμε να περιηγηθούμε στο μεσαιωνικό κόσμο της μαζικής υστερίας όπου η αποκαλυπτική «χάρη του Θεού» ενέπνευσε στους εκλεκτούς όχι απλά ένα γεωκεντρικό, αλλά ένα διαβολοκεντρικό σύμπαν, στατικό και αμετάβλητο, απρόσβλητο από αλλαγές και διαφοροποιήσεις.
Πριν μπούμε όμως στους σκοταδιστικούς εκείνους χρόνους, ας ρίξουμε μια τελευταία ματιά στο φως, έξω από την μεσαιωνική σπηλιά.

Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος έζησε τον 3ο αιώνα πριν την χρονολόγησή μας. Από τον Αρχιμήδη το μηχανικό μαθαίνουμε ότι ο Αρίσταρχος θεωρούσε τους απλανείς αστέρες, όπως και τον Ήλιο, ακίνητους και τη Γη να περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Από τον Πλούταρχο όμως μάθαμε ότι η Γη όχι μόνο περιστρεφόταν γύρω από τον Ήλιο, αλλά και γύρω από τον άξονα της.

Περί της σφαιρικότητας της Γης ας μην πω τίποτε, αφού αυτή στην αρχαιότητα ήταν δεδομένη και το γνώριζαν ακόμη κι οι κότες. Από τον Πυθαγόρα μέχρι τον γεωγράφο Στράβωνα βοούν τα συγγράμματα ακόμα.
Μέχρι το θάνατο της Υπατίας, της τελευταίας ελληνίδας αστρονόμου, μαθηματικού και φιλοσόφου, οι γνώσεις αυτές ήταν γνωστές. Μάλιστα, η τελευταία, ανακάλυψε ότι η τροχιά της Γης δεν είναι κύκλος αλλά έλλειψη, πράγμα που εξόργισε ακόμη πιο πολύ τους χριστιανούς για το… θράσος της να εξοβελίσει τον κύκλο (το πιο τέλειο και θεϊκό σχήμα) με την διαβολική έλλειψη.
Περιττό να γράψω με τι τρόπο πλήρωσε η όμορφη μαθηματικός την εξυπνάδα και τη σοφία της εκείνη.


Αυτά λοιπόν γίνονταν πριν τους χριστιανούς!
Οι τελευταίοι ήρθαν με άλλον αέρα!
Αποκαλυπτικό!
Ήταν οι αυθεντίες! Οι Απόλυτοι! Αυτοί που τα ήξεραν όλα!
Ο δάσκαλος του Κρίσπου (γιος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου) ο Άγιος Λακτάντιος, σαν σοφότερος χριστιανός εκείνη την εποχή, στον τρίτο τόμο του «Περί της Ψευδοσοφίας των Φιλοσόφων» με αφελή και γελοία επιχειρήματα ειρωνευόταν την σφαιρικότητα της Γης, λέγοντας ότι οι άνθρωποι δεν περπατούν με τα πόδια πάνω από το κεφάλι τους, ούτε το χιόνι και η βροχή είναι δυνατόν να πέφτουν ανάποδα!
Τέτοιο σοφό, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, έθεσε παιδαγωγό στο γιο του Κρίσπο… πριν τον πνίξει με τα ίδια του τα χέρια, ακούγοντας τη μάνα του και τη νέα του γυναίκα.
Αυτά συνέβαιναν στην Ανατολική Εκκλησία.

Λίγα χρόνια αργότερα στη Δύση, ο Άγιος Ιερώνυμος θα μείνει στην ιστορία για την πολυμάθειά του και την ικανότητα να εμβαθύνει στους κλασικούς την Βίβλο και την χριστιανική παράδοση. Λέγεται δε ότι έγραψε και μία επιστημονική ερμηνεία των Ψαλμών (10 –16)!!
Ο πολυμαθέστατος αυτός Πατέρας της Λατινικής Εκκλησίας και μεταφραστής της Βουλγκάτας (μετέφρασε την Βίβλο στα λατινικά) κατάφερε να ξεστομίσει ότι η σοφία των αρχαίων φιλοσόφων ήταν ανόητη με τη φράση «θα σ’ έχω απαρνηθεί Κύριε αν αποκτήσω ξανά κοσμικά βιβλία ή αν έστω τα διαβάσω».
Ο αφιλότιμος εκείνος Πατέρας πρέπει να κράτησε το λόγο του, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να γίνει τόσο αφελής.


Εκείνη την εποχή ήδη ζούσε ο Ιερός Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, που θεωρείται ο μεγαλύτερος χριστιανός φιλόσοφος και Πατέρας της Δυτικής Εκκλησίας.
Όταν τον ρώτησαν «τι έκανε ο Θεός πριν την δημιουργία του κόσμου» εκείνος απάντησε «έφτιαχνε την κόλαση για κείνους που έκαναν τέτοιες ερωτήσεις»!

Αντιλαμβάνεσθε, φαντάζομαι, με τόσο ζήλο και τόση επιστημονική περιέργεια που είχαν οι… πολυμαθείς Πατέρες της χριστιανικής θρησκείας, πού θα κατέληγε ο κόσμος εκείνος!
Κάποιοι από μας το έμαθαν, όμως μετά από χίλια χρόνια.
Κάποιοι άλλοι ακόμα δεν το αντελήφθησαν και όπως φαίνεται ούτε που θα το αντιληφθούν. Ζουν στην αιώνια μακαριότητα της αμάθειας της άγνοιας και της δεισιδαιμονίας.
Όμως, για να δούμε, όσοι τολμούσαν να κάνουν ερωτήσεις, σαν εκείνες που δεν άρεσαν στον Αυγουστίνο, οι πολυμαθείς χριστιανοί της αποκεκαλυμένης σοφίας του θεού, τι απαντήσεις έδιναν τον Μεσαίωνα.


Το έχουμε γράψει και αλλού, όμως πρέπει να το αναφέρουμε και εδώ. Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης ήταν αλεξανδρινός και φυσικά είχε ακουστά τις θεωρίες των Ελλήνων αστρονόμων, όπως για παράδειγμα του Ερατοσθένη και του Πτολεμαίου που έζησαν εκεί. Όμως το μίσος του για την ελληνική παιδεία και η αγάπη του για την Βίβλο τον έκαναν τόσο ανόητο και εξωπραγματικό! Ευτυχώς, σε κείνους που απευθυνόταν δεν ήταν καλύτεροι από αυτόν κι έτσι άφησε κι αυτός το όνομά του να μνημονεύεται στους μεγάλους της χριστιανικής σοφίας. Όπως μας πληροφορεί ο κοσμογυρισμένος και πολυταξιδεμένος θεολόγος του 6ου αιώνα, στη «Χριστιανική Τοπογραφία» του (αποτελείται από 12 βιβλία και γράφτηκε το 547) ο κόσμος δεν είναι σφαιρικός, όπως διατείνονταν οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά… ορθογώνιος παραλληλόγραμμος!

Η γη είχε το σχήμα της κιβωτού του Νώε και έμοιαζε καταπληκτικά με τον ιερό ναό του Μωυσή! Με λίγα λόγια το αξιοθρήνητο αστρονομικό μοντέλο του Κοσμά έμοιαζε με ένα διώροφο σπίτι, στη βάση του οποίου βρίσκεται η επίπεδη γη έχοντας για ουρανό το δάπεδο του δευτέρου ορόφου. Η άνω οροφή αποτελεί τον πρώτο ουρανό στον οποίο επικάθεται το στερέωμα. Η εναλλαγή μέρας-νύχτας οφείλεται στα ψηλά βουνά του βορρά τα οποία σκιάζουν τον ήλιο όταν αυτός διέρχεται από πίσω τους. Ο ήλιος μαζί με τη σελήνη και τα αστέρια, αρμονικά διαγράφουν κύκλους, σύμφωνα με τις επιταγές του θεού και τη βοήθεια των αγγέλων. Γι αυτό και ο θεός όποτε θέλει μπορεί να διακόψει την πορεία τους, όπως είχε κάνει στην περίπτωση του Ιησού του Ναυή! (να και ο μύθος σαν απόδειξη!)
Εδώ όμως ας κάνουμε μια παρένθεση για να δούμε ότι, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια, οι αναγνώστες της Παλιάς Διαθήκης, τα ίδια μυαλά έχουν ακόμα.
Για την περίπτωση του Ιησού του Ναυή βέβαια δεν χρειάζεται να πούμε και τίποτα ιδιαίτερο. Τον διδαχτήκαμε όλοι στα σχολεία μας. Βλέπετε, το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν βρήκε να μας πει τίποτα για τους Έλληνες σοφούς. Βρήκε για τον Ιησού του Ναυή που υποτίθεται σπούδασε στην έρημο, όταν για 40 χρόνια χαμένος, γύριζε ανάμεσα στους αμμόλοφους ψάχνοντας τη γη της επαγγελίας. Όταν λοιπόν την βρήκε, έδωσε τη μεγάλη μάχη, την μέρα που κατέκτησε τους Αμορραίους και πριν οι Ισραηλίτες επιστρέψουν στο στρατόπεδό τους, στα Γάλγαλα.

Μου ρχεται να γελάσω, αλλά θα σας το πω: ο Ιησούς διέταξε το θεό να σταματήσει τον ήλιο, ώστε ο στρατός του να πολεμά σε σκιά και να εξοντώνει τους εχθρούς του, από τα νώτα, μια και έξω!

"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ' ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών. Και ο ήλιος εστάθη, και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εκδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσεν να δύση έως μίας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου, διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ."
(Ιησούς του Ναυή 10: 12-14).

Γι’ αυτό το χωρίο δεν χύθηκε μόνο πολύ αίμα το Μεσαίωνα, αλλά επιβραδύνθηκε η επιστήμη για αιώνες, δίνοντας το δικαίωμα σε κάθε αλλοπαρμένο πιστό να το παίζει επιστήμονας και να γράφει επιστημονικές μελέτες σαν εκείνη του Κοσμά του Ινδικοπλεύστη. Μόνο η φήμη του Γαλιλαίου εμπόδισε την Ιερά Εξέταση να οδηγηθεί και ο ίδιος στην πυρρά! Έντεκα αιώνες μετά τον Κοσμά τον Ινδικοπλεύστη, ο Γαλιλαίος θα σταθεί γονυπετής μπροστά στην Ιερή Εξέταση και θα απολογηθεί, γιατί τόλμησε να υποστηρίξει πράγματα που αντιβαίνουν τον Ιερό Κανόνα: τη Βίβλο! Αυτός είναι ο Λόγος του Θεού και δεν ήταν δυνατόν η αλήθεια να είναι διαφορετική!
Αλήθεια... τι φιλαυτία, τι έπαρση και εγωισμός…!

Η σύνοδος του Τριδέντου αντιμετώπιζε τις βιβλικές ερμηνείες από την εποχή του Λούθηρου ακόμα, σαν μιαρές και απαγορευτικές, όταν δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις της Καθολικής Εκκλησίας. Στο εξής, έλεγαν, κανένας δεν επιτρέπεται να τολμά να εμπιστεύεται την διάνοιά του σε ζητήματα πίστης και ηθικής αν δεν συμφωνούσε «απόλυτα» με τη Βίβλο. Γι αυτό, για τα ζητήματα αυτά στα οποία στηρίζεται το οικοδόμημα της χριστιανικής διδασκαλίας μόνο η Αγία Μητέρα Εκκλησία έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το πραγματικό νόημα της Αγίας Γραφής ή ακόμα και κατά της απόλυτης συμφωνίας των Αγίων Πατέρων.

Ο καρδινάλιος Μπελαρμίν είχε τη γνώμη, αν θέλει ο Γαλιλαίος να μιλάει και να γράφει σαν φυσικός, μαθηματικός και αστρονόμος μπορεί να το κάνει. Όμως μακριά τα χέρια από τη θεολογία! Όπως και για τον Κοπέρνικο έτσι και για τον Γαλιλαίο προσδιόρισαν την συμπεριφορά τους: να αναφέρονται στις σχέσεις των κινήσεων στο πλανητικό σύστημα μόνον με υποθέσεις και όχι με αποδειχτικούς ισχυρισμούς!

…αυτοί, λοιπόν, άνετα μπορούσαν να χρησιμοποιούν το μύθο σαν αποδειχτικό στοιχείο, ενώ οι άλλοι απαγορευόταν και να ερευνούν!
Το Μεσαίωνα, λοιπόν, μόνο μία επιστήμη υπήρχε: η θεολογία. Ήταν η βασίλισσα των Επιστημών! Αυτή μόνο καθόριζε το περιεχόμενο των θεραπαινίδων της, της φιλοσοφίας, της ιατρικής και της νομικής. Ακόμα και η Πολιτεία, όφειλε να υποκλίνεται μπροστά της και με τη «λογική» της να θεσπίζει τους νόμους του κράτους!

Μην σας φαίνονται τραβηγμένα αυτά. Ακόμα και σήμερα μερικοί πιστεύουν στους μύθους της Παλιάς Διαθήκης και συγκεκριμένα στο ανόητο θαύμα του Ιησού του Ναυή.
Αν δεν με πιστεύετε, κοιτάξτε εδώ, πώς μαγειρεύεται ο μύθος για να γίνει πιστευτός τον 21ο αιώνα με τον βαρύγδουπο τίτλο ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ!.. Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ!..

Ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Μέγας Βασίλειος δέχονταν τον γεωκεντρισμό και ότι η Γη είναι επίπεδη.
Μην σας φαίνεται παράλογο που τον 21ο αιώνα το ελληνικό κράτος ακόμα τους τιμά (30 του Γενάρη) σαν προστάτες της σύγχρονης Ελληνικής Παιδείας με αργία σε όλα τα σχολεία.
Τέτοια παιδεία διάλεξε για τα παιδιά της!
…να γιατί η χώρα γέμισε ρωμιούς και ελληναράδες! (άσχετο αυτό, αλλά επίκαιρο!)




Στην επόμενη ανάρτηση (16/7) διαβάστε το θέμα «Από το μεσαιωνικό μοντέλο του κόσμου στην επιστημονική εξήγηση (βιολογία)»

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5