Η θρησκεία πάντα επίκαιρη και αλλοτριωτική όμως, στο σκάνδαλο, το συμπέρασμα πουθενά!

Τα Μ.Μ.Ε. τρελαίνονται να μεταδίδουν ειδήσεις που κάνουν μεγάλο θόρυβο κάνοντας την «είδηση» πραγματικό σίριαλ, ώστε να καθηλώσουν τον θεατή, να τον κάνουν με λίγα λόγια να περιμένει τις νέες αποκαλύψεις, σαν να βλέπει μια ταινία, περιμένοντας την αποκάλυψη, την ανατροπή και το σασπένς, ώστε να αναδείξουν την δημοσιογραφική τους δεινότητα κερδίζοντας τον θεατή και τη μεγάλη τηλεθέαση. Να κάνει το θεάμον κοινό να καθηλωθεί, ιδιαίτερα μπροστά στην τηλεόραση όπου εκτός από την νέα ειδησεογραφική επικαιρότητα του θέματος να αποκαλυφτούν νέες πτυχές που θα συγκλονίσουν και θα συζητηθούν. Παράλληλα παρελαύνουν «ειδικοί» που αναλύουν «επιστημονικά» το θέμα, όμως μόνο για να στιγματίσουν το έγκλημα και να δικαιολογήσουν αυτό που αιώνες διαιωνίζεται. Όμως μέχρι εκεί. Οι ρίζες του εγκλήματος παραμένουν άθικτες και ζωηρές. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο. Οι ηθικοί αυτουργοί παραμένουν στην αίγλη τους και οι πιστοί στην αφέλεια που τους δέρνει. Αφορμή της συγκεκριμένης ανάρτησης ήταν όπως θα μαντέψατε η αποκάλυψη της δράσης του ψευτοπαπά και της εκκλησίας της οδού Λιοσίων. Μόλις πριν λίγο καιρό όλοι ήθελαν να βρεθούν κοντά του, ώστε να πάρουν λίγη αίγλη από την αίγλη του διάσημου ινφλουένσερ παπά. Να πάρουν και οι ίδιοι λίγη δημοσιότητα και φυσικά την ευλογία του! Όμως κανένας δεν θα βγάλει τα συμπεράσματα, και σε αυτή την περίπτωση απάτης, που θα έπρεπε να τονιστούν ώστε να αποτραπούν τέτοια φαινόμενα στο μέλλον. Το θέμα είναι μεγάλο και δεν ξέρω από πού να κάνω την αρχή. Ας κάνω πρώτα τις επισυνάψεις που έχω ώστε να αναγκάσω μόνοι σας να κάνετε τη σούμα για το τελικό συμπέρασμα.

Οποιοσδήποτε μπορεί να διδάσκει την «αγάπη» και να κάνει κηρύγματα προκειμένου να κερδίσει τον σεβασμό των πιστών. Για τα κηρύγματα δεν είναι αναγκαία η καλοσύνη και το ευγενές συναίσθημα. Εύκολα μπορεί κανείς να αναζητήσει φανφάρες, λόγια «καλοσύνης» και υποτυπώδεις πράξεις που διάφοροι «άγιοι», «πατέρες», «διδάσκαλοι» και «φιλόσοφοι» εκμεταλλεύονται για να εντυπωσιάσουν. Πολλοί βέβαια τα πιστεύουν, όμως αυτό είναι άλλο θέμα. Κάποιοι τελευταία, μπροστά στη κρίση και την φτώχια μαγείρευαν προσφέροντας δωρεάν συσσίτια και χωρίς να είναι ιερείς, όμως πάντα, μα ΠΑΝΤΑ, όσοι «προσφέρουν» ζητούν ελεημοσύνες, βγάζουν παγκάρια, ζητούν ενισχύσεις για να δικαιολογήσουν το άπλωμα του χεριού και της ζητιανιάς! Οι συνωμοσιολόγοι που συνήθως είναι θρησκόληπτοι και πιστοί, μόνο με τις φαρμακευτικές εταιρίες τα έχουν, επειδή πλουτίζουν. Όταν όμως κανείς πλουτίζει με το σταυρό στα χέρια, κάνουν μόκο, για να μην κλονιστεί η πίστη. Ποτέ δεν θα τα βάλουν με την Εκκλησία, που τις περισσότερες φορές φαντάζει σαν εταιρία που πουλάει ψεύτικες ελπίδες! Ο κάθε τσαρλατάνος μπορεί να φοράει όποια στολή θέλει, να παίρνει όποια ιδιότητα θέλει και να δηλώνει ό,τι γουστάρει, αρκεί να φαίνεται ότι ελεεί. Θυμηθείτε κάτι ψευτογιατρούς που πούλαγαν μαντζούνια για τον καρκίνο και άλλες ασθένειες (μέχρι και για τον κορωνοϊό, που αλλού, έλεγαν ότι δεν υπάρχει) και με την βοήθεια κάποιου «Άγιου» ή της Παναγιάς, το θαύμα συνάρπαζε τους πιστούς τροφοδοτώντας ακόμα περισσότερο την πίστη. Όμως όλα σταματούσαν όταν κάτι στράβωνε και το σκάνδαλο αποκαλυπτόταν. Τότε τα Μ.Μ.Ε. οργίαζαν, μέχρι τελικά η δημοσιότητα ξαφνικά σταματούσε επειδή κάποιο άλλο θέμα την επισκίαζε και θεωρούσαν αποδοτικότερη τη νέα είδηση. Ούτε μια φορά ο πιστός δεν έβγαλε τα συμπεράσματα από τα παθήματα που με την αφέλειά του προξενούσε. Γιατί, ας μην γελιόμαστε: για να υπάρξει ένα σκάνδαλο στην πίστη δεν οφείλεται μόνο στην κατεργαριά του αγύρτη, αλλά και του αφελή πιστού! Θυμηθείτε τη ρήση του Βολτέρου! Τσαρλατάνοι και αγύρτες όμως, όχι μόνο περισσότερο, αλλά πάντα, δρουν στο χώρο της ιεροσύνης, όπου σαν Μ.Κ.Ο. εταιρίες αποφεύγουν όχι μόνο τον έλεγχο των αρχών αλλά και της εφορίας ή την κριτικής της Εκκλησίας, αφού και οι ίδιοι με τον ίδιο τρόπο αποκοιμίζουν το ποίμνιο. Εκεί λοιπόν οι απατεώνες μπορούν να λειτουργούν, να ιερουργούν, να κάνουν Μυστήρια, να κηρύττουν το λόγο του Θεού, να διαδίδουν ψέματα, απάτες, να κάνουν εξορκισμούς, να καταπολεμούν τη μαγεία, να κάνουν θεραπείες, να θαυματουργούν, να εκθέτουν «Άγια Λείψανα», και να αυτοτιτλοφορούνται «Άγιοι», με λίγα λόγια να κατευθύνουν συνειδήσεις διαιωνίζοντας θρησκείες!

Στο δια ταύτα: το κράτος μπορεί να ερευνήσει για να ανακαλύψει απατεώνες, όμως το αποφεύγει γιατί πίσω από τέτοιες ενέργειες θα έχανε ψήφους. Η Εκκλησία πάντα έχει επίγνωση των τσαρλατάνων και των αγυρτών, όμως επειδή και αυτοί επιδίδονται στο ίδιο έργο της πνευματικής υπνηλίας δεν μιλάνε, γιατί όπως λένε και οι ίδιοι ο πόλεμος αυτός θα έβλαπτε την ίδια την πίστη των χριστιανών, αφού βέβαια πρόκειται για μικρές ομάδες που δεν απειλούν την ίδια την Εκκλησία! Η αστυνομία δεν έχει καμιά αρμόδια υπηρεσία δίωξης για το θέμα, δικαιολογώντας τον εαυτό της ότι καλύπτεται πίσω από καταγγελίες που τελικά δεν κάνει κανένας! Οι δικαστικές αρχές (τώρα σωθήκαμε!) που ανέχεται το έγκλημα για να αποσυμφορήσει τις φυλακές καλύπτεται πίσω από την ανοχή της αστυνομίας και των μη καταγγελιών! Άλλωστε, παρόλο την πολυμάθεια του νόμου από τους εκπροσώπους τους, οι δικαστές έχουν παντελή άγνοια κριτηρίου για θρησκευτικά και εκκλησιαστικά ζητήματα. Τα θέματα της Εκκλησίας και της πίστης δεν αφορούν το κράτος, αλλά την Εκκλησία. Γι αυτό και υφίσταται το «Εκκλησιαστικό δίκαιο» που δικαιοδοσία ο πολιτικός λόγος δεν έχει! Να και η απαίτηση του χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας! Τέλος, οι υπόλοιποι πιστοί αδιαφορούν για να μην πω ότι αγνοούν ακόμα και τα δόγματα της πίστης τους και μόνο τους αστυνομικούς δεν θα ήταν διατεθειμένοι να κάνουν, αφού θα κινδύνευαν και οι ίδιοι να βρεθούν κατηγορούμενοι για συκοφαντία. Η «Ένωση Αθέων» με πενιχρά μέσα και δυστυχώς μικρό αριθμό μελών ασχολείται με πιο ζωτικής φύσης θέματα, όπως την κατάργηση των Θρησκευτικών στα σχολεία, την ενημέρωση με διαλέξεις και άρθρα, την προστασία των ατόμων με φυλετική διαφορετικότητα όταν κινδυνεύει η ζωή κάποιου, ειδικά για άτομα που πρόκειται να απελαθούν σε άλλες χώρες και άλλα θέματα που η διαφορετικότητα του δόγματος τους αφήνει αδιάφορους. Έτσι τσαρλατάνοι , αγύρτες, ψεύτες και απατεώνες μένουν στο απυρόβλητο της κοινωνικής ζωής. Θα πρέπει να περιπέσουν σε εγκλήματα που αφορούν ναρκωτικά, αποφυγή δήλωσης κερδών στην εφορία, όταν τα ποσά είναι μεγάλα ή σκάνδαλα πολιτικών προσώπων που θίγεται η καριέρα τους! Στην περίπτωση της «εκκλησίας των Λιοσίων» το σκάνδαλο προέκυψε όταν διακινήθηκαν ναρκωτικά σε μεγάλες ποσότητες, επειδή σε μικρές θα αδιαφορούσαν πάλι!

Αρκεί κάποιος να φορέσει λοιπόν ένα ράσο, σαν του Κλεομένη, και με την τρέλα του να μείνει στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης σαν ανόητος και βλαξ που η συμπεριφορά του δεν ενοχλεί κανέναν. Κάθε γειτονιά έχει έναν τρελό που γελά και περιπαίζει, όπως λέει και ο Χατζής σε ένα τραγούδι του. Μέχρι να ξεσπάσει το σκάνδαλο, οι «Εκκλησίες» των αγυρτών θα πλουτίζουν, ο κόσμος θα συρρέει, λειτουργίες και Μυστήρια θα τελούνται, θαύματα και θεραπείες θα συντελούνται με το αζημίωτο και έρανοι και δωρεές θα δίνουν και θα παίρνουν, κύριοι! Αυτός είναι ο λόγος που χιλιάδες χρόνια τώρα η θρησκευτική συνείδηση κατευθύνει τον κόσμο προς τους φανταστικούς φίλους του ουρανού! Οι «Εκκλησίες» τους και οι μονές τους θα κατακλύζονται από κόσμο. Η αστυνομία θα τους προστατεύει, θα τους συνοδεύει με περιπολικά και μηχανές της ΔΙΑΣ, για να φτάσει το… υποτιθέμενο «Άγιο Φως» γρήγορα στην εκκλησιά για την γκλαμουριά, να παιάζουν μπάντες στις γιορτές, ακόμα και της αστυνομίας, να φωτογραφίζονται διάσημοι αστέρες και πολιτικοί δίπλα τους και αφελείς να προσφέρουν δόξα και πλούτη στους αγύρτες! Η αίγλη τους να μεγαλώνει, οι δωρεές να αυξάνονται και η ελπίδα των πιστών να κορυφώνεται! Έτσι διαιωνίζεται η πίστη και η θρησκεία εδώ και χρόνια. Η αγυρτεία και η ψευτιά πάντα ήταν ελεύθερη να δυναμώνει την πίστη των αφελών, να κοροϊδεύει ανόητους, ψεύτες, ανθρώπους που πραγματικά πονούν επειδή πάντα κοντά στους αφελείς που έχουν χρήμα θα παρεισφρέει ένας απατεώνας που θα εργαλοιοποιεί τον πόνο και την δυστυχία σου, κακόμοιρε άνθρωπε και να σε εκμεταλλεύεται επειδή είσαι εύκολο και απροστάτευτο θύμα. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτό το είδος της απάτης δεν θα εξαφανιστεί ποτέ, όσο θα υπάρχει πίστη και αφέλεια!

Θυμάμαι πριν από δεκάδες χρόνια, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, στη Νέα Σμύρνη, σε ένα σπίτι γινόταν χαμός από κοσμοσυρροή. Εκεί δίδασκε ο Παναγιώτης Τουλάτος, ενδεδυμένος με χιτώνα που θύμιζε κάτι σαν φιλοσοφικό τρίβωνα και χιτώνα του Χριστού, έναν αχταρμά «αρχαιοελληνικής θρησκείας» και χριστιανισμού, έχοντας στο πλάι του τον αγαπημένο του μαθητή, τον Κοινούση (εκείνον τον τραγουδιστή της χούντας που τραγουδούσε «τα παιδιά τα φιλαράκια τα καλά»). Τελειώνοντας τις διδαχές και τα κηρύγματα, (μια Παρασκευή που πήγα από περιέργεια να δω τι συνέβαινε εκεί), έκπληκτος άκουσα να δίνει ραντεβού στους παρευρισκομένους να βρεθούν όλοι μαζί το Σαββατόβραδο σε ένα σκυλάδικο που τραγουδούσε με τον μαθητή του, γιατί έτσι έφερνε το ποίμνιο, που τον λάτρευε, κοντά στο Θεό! Μετά χώρισαν, επειδή τσακώθηκαν.

Πιο πάνω σας ανέφερα ότι απατεώνες και αγύρτες πάντα υπήρχαν στην πίστη και σε όλες τις θρησκείες από αρχαιοτάτων ετών. Όμως το οικονομικό αλισβερίσι που γίνεται στις μέρες μας δεν έχει προηγούμενο. Ούτε η φιλανθρωπία ήταν τόσο ξεδιάντροπη, ούτε υπήρχε τόσος μεγάλος αριθμός «λειψάνων» που σκοπό είχαν να πείθουν εργαλοιοποιώντας τον πόνο των πιστών. Σε σχετική ανάρτηση στο blog «Η ΑΘΕΪΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΉ» με τίτλο «Από την κοινοκτημοσύνη στην φιλανθρωπία» γράφω για την «φιλανθρωπία»: «Στον χριστιανισμό εμφανίστηκε με την κοινοκτημοσύνη, όμως στην πράξη η ίδια η κοινοκτημοσύνη, φαίνεται ότι ούτε στη θρησκεία δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί. Ακόμα και οι μαθητές, όπως γράφει η «παράδοση», δεν μπόρεσαν να την κάνουν εφικτή. Θυμηθείτε την περίπτωση του Ανανία και της γυναίκας του Σαπφείρας». Έτσι η κοινοκτημοσύνη μη μπορώντας να γίνει πράξη, μετεξελίχθηκε σε αγαθοεργία για την προσφορά στα κοινά γεύματα και συσσίτια για τις χείρες και τους άπορους που οι χριστιανοί ονόμαζαν «Αγάπες», ενώ για τον έρανο ονομάστηκε «φιλανθρωπία» σαν καλή πράξη.

Όταν ο χριστιανικός γνωστικισμός έθετε τις βάσεις για τη μελλοντική θρησκεία θέσπισε την κοινοκτημοσύνη και τον αλτρουισμό μεταξύ των καταπιεσμένων αδελφών στη μικρή εκείνη κοινωνία. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο διήρκησε η κοινοκτημοσύνη των πρώτων «χριστιανών». Όταν σαν αιρετικοί ιουδαίοι διώχτηκαν από την Παλαιστίνη και διασκορπίστηκαν στα έθνη η κοινοκτημοσύνη έμεινε στα χαρτιά. Για τους τύπους, τη θέση της πήρε η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία που έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Τα ιερά βιβλία αναφέρουν ότι κανένας κήρυκας ή διδάσκαλος δεν μπορούσε να φιλοξενηθεί σε κοινότητα χριστιανών πάνω από δυο τρεις ημέρες, επειδή πολλοί εκμεταλλεύονταν την φιλοξενία για να σιτίζονται δωρεάν. Όπως και τα εφόδια που έπαιρναν σαν ξηρά τροφή φεύγοντας να μην φτάνουν για πάνω από δυο μέρες. Όλα αυτά δείχνουν ότι από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπήρχαν αγύρτες και αετονύχηδες που πουλούσαν ελπίδα και ωραία λόγια και αυτό το έκαναν σαν επάγγελμα, αν είχαν την ευφράδεια να εκμεταλλεύονται την αφέλεια των πιστών. Αργότερα, εκτός από τους αγύρτες θεραπευτές και θαυματοποιούς εφευρέθηκε και η κατασκευή των λειψάνων, ώστε να στηρίζουν τα ψέματα και τις απάτες ώστε να στηριχθεί η μυθολογία τους σαν παράδοση. Ούτε ένα λείψανο δεν επιβεβαιώνεται από τη επιστήμη. Όλα είναι κατασκευασμένα στις μέρες μας ή πολύ αργότερα απ’ όσο αναφέρει η «πηγή» ότι δήθεν υπήρξε. Ψέματα, ψέματα, ψέματα! Παντού ψευτιά και ιδιοτέλεια! Μόνο η αφέλεια των πιστών είναι υπαρκτή και η πενιχρή δωροδοκία από το πενιχρό τους εισόδημα, γιατί δωροδοκία είναι η φιλανθρωπία των χριστιανών. Από τη μια, δωροδοκείται ο θεός να κάνει το θαύμα και από την άλλη ζητά ελεημοσύνη ο θαυματοποιός για να εκμεταλλευτεί τον πιστό! Ο ένας κοροϊδεύει τον άλλο. Και όταν το γεγονός, σαν τον κόμπο φτάνει στο χτένι, φτάνει και το σκάνδαλο σαν είδηση, σαν βόμβα που σκάει. Τότε οι αφελείς πιστοί πέφτουν από τα σύννεφα! Στις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνίας μας οι λαοπλάνοι, οι διαστρεβλωτές και οι τσαρλατάνοι έχουν μεγάλη πέραση. Όσο περισσότερο υπερβάλλουν τόσο καλύτερα κάνουν τη δουλειά τους και αυτό δεν είναι καινούριο. Θυμηθείτε τη ρήση του Βολτέρου. Η κατάλυση της λογικής, η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία της ψευδαίσθησης συνδέονται άμεσα με τη μαζική ψυχολογία της πίστης και της υποταγής. Ο μηχανισμός είναι τέτοιος που το σύστημα ανατροφοδοτείται. Τότε ο πιστός φτάνει να πιστεύει ακόμα και σε κάστανα, σε παντόφλες, σε ζώνες, αλυσίδες, σταυρούς, και μακάβρια ανατομικά μέλη αγνώστων ατόμων, κάρες, απομιμήσεις χεριών ποδιών, μαλλιών και άλλων γραφικοτήτων όπως καρφιά, ξύλα, άχερα και αναπνοές που φυλάσσονται σε σεντούκια και μπουκάλια διακηρύττοντας με θράσος και αφέλεια κάθε τσαρλατανιά και αγυρτεία απατεώνα!

Στο αντίκρισμα αυτών, με τόσα παραμύθια που λένε, Αίσχος και Έλεος να λέτε ανόητοι και όχι «Αμήν»!