11 Νοε 2014

Δοξάρι στα χέρια του Συστήματος η αλλοτριωμένη συνείδηση



Για την αλλοτρίωση έχω αφιερώσει ήδη τρεις αναρτήσεις στο blog και ένα Παράρτημα στο βιβλίο μου «Χαλκεύοντας την Ιστορία». Όμως δύσκολα εξαντλεί κανείς το θέμα, όταν σε κάθε βήμα της ζωής του την συναντά.
Αντιγράφω μια μικρή παράγραφο από την πρώτη ανάρτηση που παραστατικά έδινε μια εικόνα. «Όταν η συνείδηση αλλοτριώνεται στην παγίδα του ψέματος πέφτουν οι περισσότεροι. Άλλα ακούει, άλλα βλέπει και λανθασμένα αντιδρά! Χάνεται ο πραγματικός κόσμος, γίνεται σαν να λέμε εικονικός. Με λίγα λόγια ζούμε μια εικονική πραγματικότητα. Όσοι είδατε το ΜΑΤRΙΧ αντιλαμβάνεστε για τι πράγμα μιλώ. Το MATRIX είναι παντού. Μας περιβάλλει. Ακόμα και τώρα που διαβάζετε τούτες τις γραμμές. Βρίσκεται έξω από το παράθυρό σας. Όταν ανοίγετε την τηλεόραση. Το νιώθετε όταν πηγαίνετε στη δουλειά, στην εκκλησία, στην εφορία. Είναι, όπως λέει ο Μορφέας στην ταινία, ο κόσμος που σου σκεπάζει τα μάτια και σου κρύβει την αλήθεια!»
Εν κατακλείδι, αλλοτρίωση είναι το αίσθημα που έχει κάποιος πως η μοίρα του δεν καθορίζεται από τον ίδιο αλλά από παράγοντες ανεξάρτητους από τη θέληση και τις δυνάμεις του. Στο υπάρχον κοινωνικό σύστημα, εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί κάποιος, μέσω της θρησκείας, σαν να ζει μια εικονική πραγματικότητα που αποξενώνει τους πάντες και τα πάντα. Όταν το αντιληφθείτε αυτό θα καταλάβετε γιατί οι κυβερνήσεις έχουν συμφέρον να διαιωνίζουν τη θρησκεία και μέσω αυτής να υποτάσσουν και να αποξενώνουν τους πολίτες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Αυτό ήταν γνωστό από την αρχαιότητα και ο Κριτίας, αν και Τύραννος, δεν δίσταζε να το τονίζει συνεχώς. Σήμερα, με την έλευση του χριστιανισμού, δεν παραλείπουν να κολλούν την ετικέτα του θρησκεύματος από την ηλικία εκείνη που το άτομο δεν είναι καν σε θέση να κρίνει ή να αποφασίζει. Άλλοι αποφασίζουν γι αυτόν.
Ποιοι;
Το Σύστημα!

Όμως το Σύστημα, είναι έτσι δομημένο, ώστε να μην φαίνεται ότι σου επιβάλει την θέλησή του. Πρέπει να σε κάνει μόνος να αποφασίζεις να πράττεις αυτό που θέλει αυτό. Για παράδειγμα ο γονιός που κολλά στο παιδί του την θρησκευτική ετικέτα, δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. Νομίζει ότι ο ίδιος αποφασίζει κι όχι το Σύστημα. Ο νηπιοβαπτισμός, είναι η πρώτη βίαιη και αυταρχική επιβολή ενάντια στον πολίτη, που σου επιβάλει αυτό που έχει ανάγκη αυτό, όμως εσύ χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι νιώθεις την υποχρέωση να το κάνεις. Το πιστοποιητικό με την ετικέτα αυτή θα συνοδεύει το παιδί σε ολόκληρη τη ζωή του, για να ξεχωρίζει από κείνους που έδωσαν στα παιδιά τους διαφορετική πιστοποίηση. Τότε, εύκολα το σύστημα μπορεί να σε στρέψει ενάντια σε κείνους που το ίδιο έχει συμφέρον να πολεμήσει, ενώ εσύ θα νομίζεις ότι πολεμάς για το συμφέρον σου. Για το συμφέρον της η εξουσιαστική δύναμη εκμεταλλεύεται τα πάντα. Όταν τα ιδεώδη του μαχητή θιγούν γίνεται βιαιότερος και πιο αποτελεσματικός. Για ποιον; Μα φυσικά για το Σύστημα! Απ’ όλα όμως τα ιδεώδη, η θρησκεία είναι αυτή που σε κάνει πιο φανατικό. Γι’ αυτό και το Σύστημα σε αυτήν επενδύει περισσότερο.

Το Σύστημα αυτοτροφοδοτείται ακόμα και από τα χαμηλότερα στρώματα, από τους υποτελείς τους συστήματος, χωρίς αυτοί να το αντιλαμβάνονται. Το περίεργο είναι που οι υποτελείς, βρίσκονται σε στενή σχέση με το σύστημα, δηλαδή αλληλεξαρτώνται και συνεχώς το ανατροφοδοτούν. Πώς γίνεται αυτό; Ένας είναι ο γενικός κανόνας: Αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε, να μην φαίνεται διόλου ή αν αυτό είναι αδύνατον, τουλάχιστον να μην φαίνεται καθαρά ή να είναι διττό. Πίσω από το διφορούμενο, το σύστημα κρύβεται, και το προφανές γίνεται δυσνόητο, άλογο, απίθανο, στους περισσότερους. Οι πολλοί θα απαρτίζουν από δω και εμπρός το Σύστημα και θα το ανατροφοδοτούν, θα το συντηρούν χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι έγιναν πιόνια του. Οι άλλοι θα είναι τα μαύρα πρόβατα. Κάτι σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι που θα τους φορτώνουμε όλα τα κακά και θα τους αποπέμπουμε με το παραμικρό. Το σύστημα συχνά τους βαφτίζει κι αυτούς με ετικέτες, ακόμα κι όταν είναι έντιμοι πολίτες που πασχίζουν να κτίσουν το μέλλον των παιδιών τους.
Όμως, μιας και είπαμε ότι η θρησκεία είναι καθοριστικός παράγοντας αλλοτρίωσης, ας δούμε πώς το Σύστημα την εκμεταλλεύεται κάνοντας την πίστη αναγκαιότητα και την αθεΐα κατάρα, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Όταν ο νους υποστεί την αλλοτρίωση, σαν αόρατος εχθρός μας υπονομεύει από μέσα, διαστρεβλώνει την αλήθεια, αποξενώνοντάς την σε τέτοιο βαθμό ώστε να ζούμε σε ένα κόσμο που δεν κατανοούμε, παίζοντας το παιχνίδι εκείνων που θέλουν να μας χειραγωγούν για να μας έχουν για πάντα υποταγμένους. Ποιοι είναι αυτοί που έχουν τέτοιο συμφέρον; Μα ποιοι άλλοι από εκείνους που κινούν τα νήματα κάθε εξουσιαστικής δύναμης που λέγεται κοινωνικό Σύστημα και αποβλέπει στο ατομικό συμφέρον των λίγων, της Ολιγαρχίας.
Ο άνθρωπος αλλοτριώνεται με την υποταγή και την δουλεία. Η ταξική του υποδούλωση στην ολιγαρχία των εξουσιαστών από την μια διαιωνίζει την αλλοτριωμένη του συνείδηση και από την άλλη ενισχύει την μοιρολατρία και τον ιδεαλισμό του. Σαν ο ίδιος να δημιουργεί τις αλυσίδες που τον δένουν.
Τα Μ.Μ.Ε. για χάρη της τηλεθέασης και των οικονομικών συμφερόντων που εξυπηρετούν είναι έτοιμα να διασπείρουν το ψέμα παραπλανώντας τον θεατή. Τα πάντα μπορούν να διαστρεβλωθούν και γρήγορα το ψέμα θριαμβεύει σαν «κοινή συνείδηση». Η είδηση διαστρεβλώνεται. Η ιστορία χαλκεύεται. Η προβοκάτσια στις μέρες μας έγινε επιστήμη. Συχνά λέγεται και μάρκετινγκ που στο χώρο της διαφήμισης έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Σε μια αλλοτριωμένη συνείδηση το ψέμα κυριαρχεί.
Το ψέμα και το άδικο φαίνεται να έχει μεγαλύτερη δύναμη από το αληθινό και το δίκαιο, σε αντίθεση με ότι πίστευε ο Αριστοτέλης.
Εσείς, τι λέτε, κάνουμε αυτό που τελικά είναι σωστό ή αυτό που μας προγραμμάτισαν να κάνουμε και να πιστεύουμε;
Την έχουμε την αλήθεια ή ζούμε στην ψευδαίσθηση και στο ψέμα αντιστρέφοντας τους όρους;
Γιατί άλλα λέμε και άλλα κάνουμε;
Όταν αντιληφθούμε ότι διδάσκουμε το καλό για να κάνουμε τους καλούς, αλλά στην πράξη αδιαφορούμε για το καλό, κάνοντας κακό, τότε θα αντιληφθούμε, τι είναι το matrix και η αλλοτρίωση. Τότε θα απομυθοποιήσουμε τον όμορφο κόσμο μας. Δυστυχώς είμαστε υποκριτές. Οι κυβερνήσεις, οι εκκλησίες και άλλες ύποπτες οργανώσεις είναι μόνο για το δικό τους καλό και όχι για το δικό μας. Αυτοί δημιούργησαν αυτόν τον ελεεινό κόσμο που από τη μια μέρα στην άλλη γίνεται όλο και χειρότερος. Αυτόν τον κόσμο με περισσή υποκρισία έκαναν τον κόσμο να πιστέψει ότι τον δημιούργησε ο θεός γιατί ο θεός με σοφία, λένε, τον έκανε! Παρόλο που είναι τόσο άδικος και τόσοι πολλοί υποφέρουν όταν λίγοι δεν ξέρουν τι έχουν οι περισσότεροι αυτό δεν το θεωρούν κακό. Πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Δέχτηκαν την μοίρα τους! Ποιος τους ανάγκασε; Οι ίδιοι νομίζουν κανείς! Όμως πίσω από την αλλοτριωμένη τους συνείδηση βρίσκεται το Σύστημα. Αυτός ο αόρατος εχθρός που δεν έχει υλική παρουσία κάπου, αν και βρίσκεται παντού!

Δεν πέρασαν πολλά χρόνια όταν στην Παγκόσμια Σύνοδο του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο το 1992 ένα ανήλικο κοριτσάκι, μόλις δώδεκα χρονών, άφησε άφωνο τον κόσμο για μόλις εφτά λεπτά, θέτοντας την πρόκληση στους υποκριτές και τους εξουσιαστές αυτού του ελεεινού κόσμου που άλλα λένε και άλλα πράττουν τραντάζοντάς τους με την στεντόρεια αλλά παιδική φωνή της τους ακροατές με τα λόγια αυτά: «Στο σχολείο μας διδάσκετε να μην μαλώνουμε, να τα βρίσκουμε μεταξύ μας, να σεβόμαστε τους άλλους, να καθαρίζουμε ότι έχουμε λερώσει, να μην πονάμε άλλα πλάσματα, να μοιραζόμαστε, να μην είμαστε πλεονέκτες. Τότε γιατί πάτε και κάνετε αυτά που μας λέτε να μην κάνουμε; Ο πατέρας μου πάντα μου λέει: Είσαι ότι κάνεις, όχι ότι λες! Λοιπόν αυτά που κάνετε με κάνουν και κλαίω τη νύχτα. Δεν σταματάτε να ισχυρίζεστε ότι μας αγαπάτε, αλλά θα σας θέσω μια πρόκληση: ταιριάξτε λόγια με έργα!»[1]
Μόνο ένα, αγνά, παιδικό μυαλό θα μπορούσε να αντιληφθεί αυτήν την αλήθεια, όταν δεν θα προβάλει αντίσταση με δικαιολογίες. Ο ενήλικος που τα ξέρει όλα, για να μπορέσει να ξεπεράσει την αδικία αυτή, μόνος θα προβάλλει αντιστάσεις και θα τα δικαιολογεί όλα, ρίχνοντάς τα πολλές φορές στην κακή του τύχη ή στο θεό που μας δοκιμάζει ή στην ελπίδα ότι όλα θα φτιάξουν όπως έφτιαξαν για κάποιους άλλους. Αρωγός εδώ βρίσκεται το Σύστημα, με τις θρησκευτικές διδαχές, με τις «πειστικές» υποσχέσεις των πολιτικών, μέχρι με την δυνατότητα που του δίνεται από τον πρώτο λαχνό του λαχείου που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή. Φτάνει να είναι πιστός σε κάποιους κώδικες που ορίζει το Σύστημα. Δεν είναι πεισμένος αρχικά ότι ο πλούσιος είναι ο ευυπόληπτος πολίτης. Πρώτα μαθαίνει ότι ο ίδιος, χωρίς μέσα παραγωγής και κυρίως χωρίς χρήμα είναι ο ευτελής πολίτης. Ο τιποτένιος, που πρέπει να βρίσκεται πάντα «υπό» του κυρίου του, του αφεντικού, εκείνου τέλος πάντων που ρυθμίζει τη ζωή του και έχει ένα λόγο να βρίσκεται πιο πάνω από τους άλλους.

Στις μέρες μας εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς την υποκρισία αυτή. Όμως και πάλι αποφεύγει από μόνος του την αλήθεια. Συνεχίζει να ζει στην πλάνη. Όχι πως το ψέμα τον εξυπηρετεί, αλλά του είναι, σαν χρυσό χάπι, πιο εύπεπτο. Η αλήθεια δεν καταπίνεται εύκολα, δυστυχώς! Να, ένα παράδειγμα: Στις μέρες μας αποτροπιασμένοι βλέπουμε τα αίσχη των Τζιχαντιστών, με την ίδια απάθεια που τόσο καιρό βλέπαμε τους βομβιστές αυτοκτονίας. Άτομα που σκορπούσαν το θάνατο ζωσμένοι με βόμβες στο κορμί τους. Σήμερα με χολυγουντιανή σκηνοθεσία θρησκευτικοί εγκληματίες αποκεφαλίζουν αθώους ομήρους πολέμου με μαχαίρια. Κάνουν μαζικές δολοφονίες πολιτών, δεμένους πισθάγκωνα, μέσα στις πόλεις ή γυμνούς μπροστά στους ανοιγμένους μαζικούς τάφους που με μπουλντόζες τους θάβουν, λες και πρόκειται για μολυσμένα ζώα που πέθαναν και πρέπει να ταφούν. Γυναίκες να πετροβολούνται δημόσια από τους ίδιους τους γονείς και τα αδέρφια επειδή βιάστηκαν ή να πωλούνται σαν πόρνες επειδή αποφάσισαν να πάνε σε σχολείο ή να αλλαξοπιστήσουν! Σοκαριστήκατε, δεν λέω και πολλοί ίσως και να δακρύσατε ή κλείσατε την τηλεόραση, που η φρίκη σας χάλασε την διάθεση ή που τα αθώα μάτια των παιδιών σας έκλεψαν σκηνές από την αλήθεια του υπέροχα πλασμένου κόσμου σας. Όμως εκείνο το «γιατί» δεν είδα να απασχολεί κανέναν. Ούτε ατομικά, από σας τους ίδιους, αποσιωπώντας τον ρόλο της πίστης, ούτε συλλογικά όπου η τηλεόραση θα έπρεπε να κινήσει την «κοινή γνώμη» για να βρεθεί μια λύση. Οι περισσότεροι συγχύστηκαν που τα γεγονότα αυτά θα ωθήσουν νέα πλήθη μεταναστών να εισρεύσουν στην χώρα μας, ενώ κάποιοι άλλοι έβγαλαν τα ρόπαλα για να τα έχουν διαθέσιμα μόλις χρειαστούν! Ποιον εξυπηρετούν και οι μεν και οι δε; Ακριβώς το Σύστημα που θέλει τον κόσμο να δυστυχεί, να βρίσκεται ανακατωμένο και διχασμένο ώστε οι επικυρίαρχοι να αλωνίζουν και να εξουσιάζουν με μεγαλύτερη ευκολία. Ποιον;
Σήμερα αυτούς. Αύριο εμάς!
Δυο φρασούλες, όμως μόνο η πρώτη πέρασε από το μυαλό. Η δεύτερη δεν μας αφορά. Γι αυτό δεν μας απασχολεί ποιος φταίει. Το πρόβλημα το έχουν αυτοί, στην Αφρική, στην Ασία, δόξα τω θεώ, εμείς μια χαρά είμαστε!
Υποκριτές! Αυτοί ποιοι είναι δηλαδή; Δεν είμαστε εμείς;

Ποιος σε αναγκάζει να μην λες «η πίστη φταίει»; Ενώ το ξέρεις. Είσαι έτοιμος να σκοτώσεις αυτόν που απειλεί την πίστη σου. Όχι; Δεν νιώθεις σαν φασίστας και Τζιχαντιστής τότε. Όμως γιατί άλλοι νιώθουν; Ούτε συνειδητοποίησες ότι εδώ έγινε ένας Διαφωτισμός που υποστηρίχθηκε από κάποιες επαναστάσεις και κάποιοι θυσιάστηκαν γι’ αυτό. Ενώ εκεί, ούτε γράμματα ξέρουν και όσοι αποφασίσουν να μάθουν, γίνονται θύματα της Πίστης. Εδώ δεν είναι Συρία να μας επιστρατεύει με το ζόρι η ISIS. Ούτε Νιγηρία, να απαγάγει παιδιά η Boko Haram επειδή τα στείλαμε σχολείο. «Ο Θεός είναι Μεγάλος»! Έτσι σκοτώνουν εκεί! Ναι ξέρω, πάλι θα μου πεις γι’ αυτούς, ενώ εμείς εδώ… δόξα τω θεώ και θα κάνεις το σταυρό σου! Όμως δεν θα συνειδητοποιήσεις πάλι τι φταίει!

Χωρίς την πίστη σε διαφορετικούς θεούς δεν θα υπήρχε τόσο μίσος. Οι θρησκείες διαιωνίζουν τους πολέμους και τους κάνουν τόσο αποτροπιαστικούς και βίαιους.
«Και λοιπόν… τι θέλεις να κάνουμε;» θα έλεγε ένας χριστιανός ή μουσουλμάνος. Ας ασπαστούν αυτοί την δική μας πίστη! Εδώ τον λόγο έχει ο εγωισμός. Ξεχάστε τις διδαχές των ιερών βιβλίων. Τώρα ζείτε την πραγματικότητα. Άλλο τα βιβλία, άλλο η ζωή. Τα βιβλία λένε τι να πιστεύουμε. Στη ζωή κοιτάμε το συμφέρον μας, τα βιβλία δεν έχουν καμιά σχέση.
Όμως το δόγμα δεν χωρίζει τους ανθρώπους μόνο ανάμεσα στις θρησκείες, αλλά ανάμεσα και στα δόγματα της ίδιας θρησκείας. Τα περισσότερα εγκλήματα στη Συρία γίνονται όχι ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς, αλλά ανάμεσα στην αιώνια έχθρα μουσουλμάνων, ανάμεσα στους ομόθρησκους Σιίτες και Σουνίτες, όπως κάποτε ανάμεσα στις αιρέσεις του χριστιανισμού.
Όμως για να το παραλληλίσουμε με όσα πιο πάνω είπαμε, αλλού βρίσκεται το πρόβλημα και αλλού εστιάζεται η συνείδηση διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι πολιτικό. Ποιος θα έχει το πάνω χέρι! Όμως αυτό δεν θα προσέλκυε τόσους οπαδούς και δεν θα μπορούσαμε να τους χειραγωγήσουμε κατά πώς βολεύει το Σύστημα. Για την ομαδοποίηση του ποιμνίου, μόνο η θρησκεία είναι κατάλληλη. Δοκιμασμένο!

Ας πάμε πάλι στους αντιμαχόμενος μουσουλμάνους για να δούμε πώς δημιουργούνται τα «προβλήματα». Οι διαφορές φαίνεται να ξεπηδούν από ένα λάθος του Προφήτη. Βλέπεις κι αυτός δεν προέβλεψε την αναστάτωση που θα έφερνε στο μέλλον και… ξέχασε να αφήσει τον τρόπο που οι χαλίφηδες θα διαδέχονται ο ένας τον άλλον. Ο θάνατος του προφήτη ήρθε απροειδοποίητα! Κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθει το τέλος του, φαίνεται ακόμα κι όταν είναι ο εκπρόσωπος του θεού! Άντε πες το αυτό σε κανέναν μουσουλμάνο!
 Έτσι λοιπόν οι Σιίτες δέχονται ότι χαλίφης μπορεί να γίνει μόνο κάποιος άνθρωπος που κατάγεται από την οικογένεια του προφήτη όπως ο Αλή που ήταν εξάδελφος του Μωάμεθ και είχε παντρευτεί την κόρη του Μωάμεθ, Φατιμά, ενώ οι Σουνίτες υποστηρίζουν ότι νόμιμος διάδοχος του Μωάμεθ πρέπει να προέρχεται από τους τρεις πρώτους χαλίφηδες, μετά από αυτόν, δηλαδή τον Αμπού Μπεκρ, τον Ομάρ και τον Οσμάν ή Οθμάν.
Ο Οσμάν (τρίτος χαλίφης) κατηγορήθηκε για κακή διοίκηση που οδήγησε στη δολοφονία του στις 17 Ιουνίου 656. Τότε ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον Μωαβία, που ανακηρύχτηκε χαλίφης στη Συρία, και στον Αλή, τον γαμπρό του Μωάμεθ, που ήταν ο νέος χαλίφης της Μεδίνας. Ο εμφύλιος  τελείωσε μετά από πέντε χρόνια, το 661, με τη δολοφονία του Αλή. Όμως τα δόγματα δεν αλλάζουν ούτε με δολοφονίες ούτε με εμφυλίους. Η διαμάχη συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια ακόμα.
Αυτή είναι η διαφορά. Και γι αυτό, τόσο αίμα και δυστυχία, που απειλεί όχι μόνο να καταστρέψει ολόκληρο τον κόσμο αλλά και να τον αφανίσει! Τα πυρηνικά όπλα μπορούν να μας φέρουν «κοντά στο θεό» πολύ γρήγορα!

Όμως πού πραγματικά βρίσκεται το πρόβλημα; Ας το αναφέρουμε ευθέως: στο δόγμα, στην πίστη, στις θρησκείες!
Αντί να προσπαθούμε να καταργήσουμε αυτό που δημιουργεί το «πρόβλημα»  και τον διχασμό, προσπαθούμε να συμφιλιώσουμε αντίθετα δόγματα! Αν τα δόγματα μπορούσαν να αλλάξουν δεν θα λεγόντουσαν δόγματα!
Σαν να έπαθε το πόδι μας γάγγραινα και να σαπίζει ή σαν ο καρκίνος να απλώνεται σε ολόκληρο το σώμα ραγδαία και μεις προσπαθούμε να αντιστρέψουμε με προσευχές τα «μη αντιστρεπτά». Προσπαθούμε να διορθώσουμε κάτι ακριβώς με τον τρόπο που το δημιουργήσαμε! Δεν πρόκειται έτσι να λυθεί το πρόβλημα και αυτό το γνωρίζουν οι ιθύνοντες και γι’ αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να μην λυθεί. Γι αυτό κάνουν πως προσπαθούν να το λύσουν, ενώ στην ουσία το πυρπολούν ακόμα περισσότερο.

Κανείς λοιπόν δεν απορεί για την γάγγραινα της πίστης. Όμως ούτε και περνά από το μυαλό των πιστών να θέσουν στον εαυτό τους ένα τέτοιο ερώτημα. Γιατί, όταν οι απαντήσεις μπορούν να δώσουν τη λύση, η αλλοτρίωση φροντίζει να τις αποφεύγει. Στρουθοκαμηλισμός λοιπόν δεν είναι μόνο η ηθελημένη άγνοια του κινδύνου αλλά και η προσπάθεια να αποφύγουμε την αλήθεια επειδή προσβάλλεται η πίστη μας. Γι’ αυτήν την έρμη τραβάμε τόση δυστυχία.
Αποξενώνοντας τον άνθρωπο από την πραγματικότητα προστατεύουμε το Σύστημα. Κανείς δεν μιλάει για την κατάργηση της πίστης, που ως δια μαγείας θα έλυνε όλα προβλήματα από τη μια στιγμή στην άλλη.
Δεν είναι δυνατόν να προσευχόμαστε να μας λύσει ο θεός τις διαφορές που υποτίθεται αυτός μας έδωσε! Αυτό είναι, για να το πω πιο παραστατικά, σαν να προσεύχονται τα πρόβατα στον λύκο από τον οποίο κινδυνεύουν ή όπως λέει και ο λαός «να βάζουμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα»!
Ποτέ όμως κανένα πρόβατο δεν θα αντιληφθεί γιατί το ταΐζει ο βοσκός. Αντίθετα, είναι τόσο σίγουρα ότι τα αγαπά, ώστε η μόνη ασφάλεια που νιώθουν είναι αυτή που νιώθουν όταν είναι ασφαλισμένα στο μαντρί!



[1] Το κορίτσι  λεγόταν Cullis-Suzuki  Σήμερα είναι ακτιβίστρια περιβαλλοντολόγος, και συγγραφέας. Το βίντεο εκείνο στη Βραζιλία μπορείτε να το δείτε στην διεύθυνση αυτή: http://www.youtube.com/watch?v=_MW46cu0UM8&NR=1

21 σχόλια:

ev.b είπε...

...καλημέρα. Πάντα ακριβής κιε μεστός..
φωτο vango

Άθεος είπε...

Διαφορετικά δεν θα ήμουν άθεος, φίλε Βαγγέλη!

Dyer είπε...

«Όμως τα δόγματα δεν αλλάζουν ούτε με δολοφονίες ούτε με εμφυλίους. Η διαμάχη συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια ακόμα.»
Έτσι ακριβώς είναι φίλε άθεε, και να μη στοχοποιούμαι μόνο του μουσουλμάνους, αυτοί ίσως έχουν και κάποια ελαφρυντικά αφού δεν έζησαν αναγέννηση και διαφωτισμό και το μορφωτικό τους επίπεδο είναι πολύ χαμηλό, ας δούμε τη περίπτωση της Β Ιρλανδίας με τους καθολικούς και τους προτεστάντες. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στις μέρες μας, μέσα στη θρησκεία της «αγάπης», για κάποιες μικροδιαφορές στο δόγμα! Ας μη το ξεχνάμε όταν ανατριχιάζουμε από τη βαρβαρότητα των Ισλαμιστών. Όλες οι θρησκείες σε κατάλληλες συνθήκες το ίδιο είναι δεν έχει καλές και κακές.

«Ποτέ όμως κανένα πρόβατο δεν θα αντιληφθεί γιατί το ταΐζει ο βοσκός. Αντίθετα, είναι τόσο σίγουρα ότι τα αγαπά, ώστε η μόνη ασφάλεια που νιώθουν είναι αυτή που νιώθουν όταν είναι ασφαλισμένα στο μαντρί!»
Αυτή η παράγραφος φίλε άθεε όλα τα λεφτά!
Να είσαι πάντα καλά.

Άθεος είπε...

Ποιος είπε ότι ξεχνάμε τους άλλους. Ούτε κι αυτούς που πριν τον Διαφωτισμό, σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην διάρκεια του Μεσαίωνα, ξεχνάμε! Έδωσαν κι αυτοί τις εξετάσεις τους στην ιστορία και κρίθηκαν, όπως είμαι σίγουρος και αυτοί σε Ασία και Αφρική, μια μέρα θα ξυπνήσουν! Εδώ υπάρχουν τόσοι που κοιμούνται στην Ελλάδα. Γι αυτούς κτυπάμε την καμπάνα.

KOYKLITIS είπε...

Ωραίο κείμενο που εύχεσαι να μην έχει τέλος.
Το θέμα είναι ότι δεν μπόρεσα να βρω το πως ένας φτωχός,ηλίθιος και πανίβλακας θρησκόληπτος θα πειστεί να ψάξει και να αναζητήσει να βρει την αιτία της δυστυχίας του.
Το χειρότερο απ΄ όλα είναι πως αυτοί οι τύποι με τα γανωμένα κεφάλια όχι μόνο δεν κάθονται να σε ακούσουν αλλά αν τους μιλήσεις για αθεΐα σε βλέπουν περίπου σαν εγκληματία.
Τι τα θες τι τα γυρεύεις, σε ένα κόσμο φανατικών ¨τζιχαντιστών¨ νιώθεις δυστυχής βλέποντας γύρω σου ανθρώπους όρθιους που ενώ μιλάνε και περπατάνε είναι πεθαμένοι και δεν το γνωρίζουν.

Άθεος είπε...

Σε καλωσορίζω Koyklitis δεν ξέρω αν είχες ξανασχολιάσει εδώ. Όμως ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα blogers που διαβάζουν. Στο fb που αναδημοσιεύω όσα γράφω εδώ, οι περισσότεροι μόνο εικόνες «διαβάζουν» και πατάνε “like”. Χαίρομαι που σου άρεσε το άρθρο. Είναι το αγαπημένο μου θέμα, επειδή εξηγεί το λόγο που μας αναγκάζει να αντιστρέφουμε την αλήθεια. Όσο για τους «πεθαμένους-ζωντανούς» δυστυχώς έτσι είναι, αφού τους έμαθαν ότι ο θάνατος είναι πιο σημαντικός από τη ζωή. Να, άλλη μια αντιστροφή της λογικής!
Στα links «Άλλα ενδιαφέροντα ιστολόγια» πρόσθεσα και το δικό σου ενδιαφέρον blog. Να είσαι καλά!

Αθανασία είπε...

Εε,εμ...καλησπέρες καλέ μου...ααα..καλά από αλλιωτρίωση άστα να πάνε..αλλά νομίζω,τη μερίδα του λέοντος που λένε,σε α υτό που ονομάζεται 'αλλιωτρίωση' (της ψυχής κυρίως,και μετά του εγκαφάλου,της κριτικής σκέψης,συνείδησης κλπ,κλπ...)την κατέχουν οι 'δημιουργοί'της σκ..τό τηλεόρασης ή μάλλον ό χι απαραίτητα οι δημιουργοί της..αυτοί που τη διαχειρίζονται...αυτοί που αποφασίζουν το τί θα μεταδίδει και τι ό χι καθότι,α υτοί έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο πρόβλημα με α υτά (τα σκουπίδα στο 99,999999999999999@)στο μεγαλύτερο ποσοστό τους) επειδή στο μεγαλύτερο ποσοστό τους εί ναι σκουπίδια α υτά που προβάλει η τιβί οκ?...που ε άν κάποιος δ εν έχει τα κατάλληλα 'αντισώματα' όπως τα ονομάζω ε γώ συχνά να...αντισταθεί σ'αυτά...ε,τον μετατρέπουν σε ένα φυ τό,χωρίς κρίση,συνείδηση των πράξεων του, προάγουν την επιθετικότητα και τη ψυχασθένεια στην κοινωνία,μετατρέπουν τους νέους σε τέρατα με επιθετικές και δολοφονικές τάσεις,με απίστευτη βιαιότητα...και γενικά μετατρέπει τους ανθρώπους σε τ έ ρα τα...όσο για το κοριτσάκι..έ,κι ε γώ είχα μείνει άφωνη όταν είδα το κλιπάκι α υτό..και έχω και πόστ σχετικό με α υτό το κλιπάκι,στο μπλόγκ μου..(που δυστυχώς δ εν σχολιάστηκε από καν έ ναν)....πάντως έχεις δίκιο....σε ό-λα όπως πάντα....ε,το σχόλιό μου το΄στειλα από το λογοριασμό ενός παλιού μου μέϊλ...η γνωστή Αθανασία είμαι..καλησπέρες...

Άθεος είπε...

Γεια σου βρε Αθανασία. Μακάρι όλες οι γυναίκες να ήταν σαν και σένα. Οι περισσότερες τρέχουν πίσω από τα σίριαλς της τηλεόρασης και όταν έχει κάτι σημαντικό, δεν έχουν χρόνο να το δουν. Ούτε φυσικά χρόνοα να διαβάσουν. Και αν διάβαζαν πάλι κάτι ανάλογο θα διάβαζαν. Έτσι γεμίζουν το κεφάλι με σκουπίδια. Δυστυχώς!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε άθεε, σόρυ αν βγαίνω εκτός θέματος αλλά θα ήθελα να σε ρωτήσω τη γνώμη σου για κάποια θέματα.
(μιλάω στον ενικό διότι ο πληθυντικός φέρνει απόσταση κατά τη γνώμη μου), είμαι μαθητής λυκείου και μέχρι πριν 2 χρόνια πήγαινα εκκλησία σχεδόν κάθε Κυριακή και εξομολογούμουν. Αιτία για αυτό είναι οι γονείς μου οι οποίοι κατά την κρίση μου είναι θρησκόληπτοι. Το προφίλ τους έχει ως εξής: Η μάνα μου μεγάλωσε με 2 πλήρως θρησκόληπτους γονείς, ο παππούς μου είναι σε φάση να μοιράζει φυλλάδια στον κόσμο (στους φίλους και γνωστούς-κυρίως από την εκκλησία) για τη θρησκεία, η γιαγιά μου να λέει σε κάθε φράση "πρώτα ο θεός κλπ". Ο πατέρας μου απ την άλλη άρχισε να πιστεύει πολύ στο πανεπιστήμιο (μετά από δυσκολίες με τα μαθήματα), αν και η οικογένειά του δεν είχαν ιδιαίτερη σχέση.
Εγώ διέκοψα πριν 2 χρόνια καθώς ο πνευματικός που πήγαινα μου έλεγε πράγματα που δεν έστεκαν (κατά τη γνώμη μου), και από τότε δεν ξαναπάτησα εκκλησία. Είμαι όμως άθρησκος (όχι άθεος) διότι:

1) Όταν ήμουν α γυμνασίου πήγα στα ιεροσόλημα με τους γονείς μου και είδα 3 "θαύματα"
α) Πήγαμε στον τάφο του Χριστού κλπ, ευωδίαζε αλλά όχι συννεχόμενα. Δηλαδή μία μοίριζε ένα ωραίο άρωμα (και σε μεγάλη απόσταση), μία όχι (σκέφτηκα μπας και είναι στημένο και το φέρνει ο αέρας)
β) Είχε εκείνη την περίοδο που πήγαμε μία γιορτή της Παναγίας, λιτανία, πάρα πολύς κόσμος. Έτυχε να παρευρεθούμε λοιπόν και ενώ δεν φυσούσε ΚΑΘΟΛΟΥ, στον ουρανό υπήρχε ένα μεγάλο σύννεφο που προχωρούσε με κάποια ταχύτητα (ο πατέρας μου το ερμήνευσε ως θαύμα, εγώ ειλικρινά δεν ξέρω τι να πιστεψω).
γ) πήγαμε σε ένα μοναστήρι (του αγίου Σάββα, ο οποίος είναι ολόσωμος). Πως έχει διατηρηθεί; (δεν νομίζω να τον ταρίχευσαν , μου φαίνεται αδιανόητο).

2) Ο παππούς μου έχει ένα φίλο ο οποίος κάθε Χριστούγεννα μοιράζει κούτες με μελομακάρονα σε φτωχούς (ξέρει γύρω στις 40 οικογένειες). Μία χρονιά δεν του περίσσευαν για όλους (ούτε για τους μισούς) και σκέφτηκε να μοιράσει σε όσους μπορούσε. Ενώ είχε αγοράσει 15 κούτες, τελικά του έφτασαν για όλους! Μέχρι και ο τελευταίος πήρε. Σκέφτηκα ότι ο παππούς μου είναι ίσως το εύκολο θύμα και τα πιστεύει, αλλά και πάλι...

3ον) Τόσοι μοναχοί στο άγιο Όρος, που λένε για θαύματα που είδαν, που έχουν κάνει θαύματα κλπ, έχω ακούσει και για άλλους που σε βλέπουν για πρώτη φορά και λένε το όνομά σου.
Π.χ. ο άγιος (αν δεν γνωρίζω λάθος) Παίσιος, έχει κάνει αμέτρητα θαύματα (χωρίς βέβαια να έχει κάνενα στοιχεία). ΑΛλά και πάλι, όλοι αυτοί είναι κατεργάριδες και λένε ψέματα. ΟΛΟΙ όμως; Όλοι το κάνουν για τα λεφτά; Ή είναι όλοι τρελοί; ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ (ΜΠΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΡΗΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ), ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ;

Εννοείται ότι δεν κάνω πλάκα για να σας ταπώσω, και επίσης συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Ειλικρινά έχω μπερδευτεί, όσοι έχετε γνώμη δώστε μου τα φώτα σας.

Άθεος είπε...

Αγαπητέ Seller Aggeliopolis δεν είσαι και τόσο έξω από την ανάρτηση, ευτυχώς. Χαίρομαι που αν και από πολύ μικρός καθοδηγημένος από το Σύστημα κατάφερες να αποσυμπλακείς από τα γρανάζια του. Όμως απ’ ότι βλέπω έχουν μείνει κατάλοιπα που πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου. Το ότι και μόνος σου δηλώνεις άθρησκος και όχι άθεος δείχνει ότι ο ιδεαλισμός συνεχίζει να σου κλείνει τα μάτια. Μην αναζητάς εξηγήσεις για τα θαύματα. Το μόνο πρόβλημα, που από την αρχή δεν τα απορρίπτουμε, είναι που μας βάζουν ερωτήματα ενώ θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να απορριφθούν. Γιατί; Γιατί ό,τι δεν κατανοεί ο ιδεαλιστής (από έλλειψη φυσικών εξηγήσεων) το αποδίδει στο θεό, σε μια υπερβατική δύναμη δηλαδή ώστε να ικανοποιηθεί ότι έδωσε εξήγηση. Έτσι επινοήθηκαν τα πνεύματα, οι θεοί και τελικά οι θρησκείες. Επομένως επανερχόμαστε σε αυτό που αρχικά έκανα λόγο: στον ιδεαλιστικό τρόπο κατανόησης.
Έτσι λοιπόν δεν θα κάνω τον ειδήμονα να σου εξηγώ πόσο χαζές είναι οι κρίσεις των πιστών για τα φυσικά φαινόμενα. Θα προσπαθήσω να σου δείξω τον τρόπο να το κάνεις εσύ, όχι μόνο γι αυτά τα «θαύματα» αλλά για κάθε θαύμα που θα ακούς.
Τις εξηγήσεις, όχι μόνο γι αυτά τα θαύματα, αλλά για κάθε θαύμα θα την βρεις στην υλιστική φιλοσοφία και ακολούθως στον διαλεκτικό υλισμό. Μετά το λόγο θα έχει κάθε εγχειρίδιο φυσικής που θα σου δίνει την δυνατότητα να εξηγείς και τις λεπτομέρειες; Σου συνιστώ να διαβάσεις κάποιες αναρτήσεις μου και πρώτα πρώτα την πρώτη. Αφού την διαβάσεις δες και το τελευταίο σχόλιο όπου απαντώ και σε κάποιον άλλο σχολιαστή να διαβάσει τρεις συγκεκριμένες αναρτήσεις για να καταλάβει καλύτερα τι σημαίνει «σχέση της Νόησης με το Είναι».
Πήγαινε λοιπόν στα Περιεχόμενα, στο κάτω μέρος της ανάρτησης και διάβασε τα άρθρα
• 40. Η Ιστορία της Υλιστικής Φιλοσοφίας με λίγα λόγια (αρχαιότητα)
• 41. Η Ιστορία της Υλιστικής Φιλοσοφίας με λίγα λόγια (νεώτεροι χρόνοι) και
• 42. Απ’ τον υλισμό στη διαλεκτική
Μετά απ’ αυτήν την μελέτη θα ξεκαθαρίσουν όλα!
Για να μην σου πω να πας κατευθείαν σε μια συγκεκριμένη ανάρτηση που απ’ ότι φαντάζομαι θα την επισκεφτείς πρώτη πρώτη. Έστω, διάβασε αυτήν και όποτε έχεις χρόνο εμβάθυνε το θέμα και με τις άλλες. Να είσαι σίγουρος, θα με θυμηθείς πόσο θα σε έχω βοηθήσει!
Μπορεί ο Θεός σας να κάνει το τάδε και το δείνα;

Ανώνυμος είπε...

Την τελευταία ανάρτηση την είχα είδη διαβάσει, διάβασα και τις άλλες τρεις και ομολογώ ότι η υλιστική φιλοσοφία όντως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλά τί να υποθέσω όταν ακούω φίλους του παππού μου που έχουν πάει στα Ιεροσόλημα την μέρα που βγαίνει το άγιο φως, να μου λένε ότι βλέπουν τις μπάλες που αιωρούνται και τα κεριά ανάβουν μόνα τους! (οκ το τελευταίο έστω ότι είναι υλικό, όπως φώσφορος), οι μπάλες πώς τις στήνουν πια;;;; Και σίγουρα κάτι έχουν δει, είτε στημένο είτε όχι, διότι δεν παίζει να λένε ψέματα. Φαίνεται στο πρόσωπό τους (σοβαρά τώρα). Εσύ τί πιστεύεις;
Αλλά έστω ότι όλα είναι τρικ, όλοι αυτοί που είναι μαζεμένοι στο Άγιο όρος π.χ. είναι όλοι απατεώνες και τρελοί; Και αν ήταν έτσι δεν θα τους είχε ανακαλύψει κάποιος;
Πραγματικά έχω μπερδευτεί αρκετά. Έχω διαβάσει αρκετές από τις αναρτήσεις και όλα στέκουν. Αλλά δεν ξέρω τι να υποθέσω.....

υ.γ. άσχετο έχω άλλη μια απορία. Στο Μεσσαίωνα έκαναν και οι Ορθόδοξοι εγκλήματα όπως την Ιερά εξέταση των καθολικών, κατά των απίστων;

Άθεος είπε...

Επιμένεις να με ρωτάς για πράγματα που δεν γίνεται να υπάρχουν χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου. Αν κάποιος που «τα βλέπει» ή ψέματα λέει ή είναι και αυτός εξαπατημένος. Περισσότερο πιστεύω το δεύτερο. Αλλά και το πρώτο μπορεί να συμβεί. Η πίστη θολώνει την αλήθεια. Ο πατέρας μου λέει και ξαναλέει ένα «θαύμα» όπου μικρός που ήμουν άρρωστος η μοτοσικλέτα του πήγαινε χωρίς βενζίνη κάποια χιλιόμετρα μέχρι να βρει βενζινάδικο. Οι προσευχές του τον βοήθησαν λέει και εγώ, γνωρίζοντας πώς κινούνται οι μηχανές, αδυνατώ να το πιστέψω. Όσο πειστικός και να είναι! Αυτό δεν πρέπει να κάνουμε; Ο πατέρας μου με εξαπατά; Όχι, φυσικά! Η πίστη τον θολώνει. Πόσα τρικ κάνει ο ταχυδακτυλουργός και δεν πρόκειται ποτέ να μάθουμε… όμως ποτέ δεν θα ισχυριστούμε ότι με την βοήθεια του θεού τα κάνει. Γιατί; Γιατί δεχόμαστε ότι κάποια «απάτη» έβαλε σε κίνηση. Στην θρησκεία τι μας κάνει να μην δεχόμαστε την ίδια λογική; Όσοι γνωρίζουν την απάτη, δεν θα την αποκαλύψουν ποτέ. Αν υπήρχε περίπτωση να την αποκαλύψουν, δεν θα τους το αποκάλυπταν. Αυτός που επιμένει στο θαύμα, θα συνεχίζει να το κρατά επτασφράγιστο μυστικό γιατί έτσι πιστεύει ότι προσφέρει έργο προσηλυτισμού, για το καλό όλων και κυρίως το δικό του: θα ανταμειφθεί!
Υ.Γ. Να αναζητάς άρθρα στα Περιεχόμενα. Και για το θέμα των βασανιστηρίων έχω γράψει. Βλέπε αναρτήσεις: 73,74 και 75.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, με βοήθησες κάπως να ξεκαθαρίσω την κατάσταση, αν και δεν έχω πειστεί 100% ότι δεν υπάρχει θεός.
Κάτι τελευταίο σκέφτομαι να διαβάσω Παλαιά και Καινή διαθήκη για να καταλάβω καλύτερα τις ασάφιες πιστεύεις αξίζει τον κόπο ή θα χάσω χρόνο;

Άθεος είπε...

Κανένας δεν σταμάτησε να πιστεύει με μιας! Χρειάζεται χρόνος και θα έρθει μόνο του αυτό. Πρέπει να πειστείς μόνος, από τις έρευνες και τις δικές σου ανησυχίες. Να διαβάσεις και τις Γραφές για να αρχίσεις να αποκτάς μόνος εμπειρία στις πλάνες τους. Μην αμελήσεις να σημειώνεις τις αντιφάσεις που βρίσκεις, επάνω στη σελίδα. Θα σε βοηθήσει να την χρησιμοποιείς σαν εργαλείο στο μέλλον και από περιττά ψαξίματα (πού το διάβασα αυτό, πού το άλλο). Ρίξε και μια ματιά στις αναρτήσεις και των τριών αποκαλυπτικών θρησκειών να δεις τις ομοιότητές τους και μετά αναζητάς και τις αντιφάσεις σε κάθε μια από αυτές.
27. Οι τρεις Αποκαλυπτικές Θρησκείες: Ιουδαϊσμός
28. Οι τρεις Αποκαλυπτικές Θρησκείες: Χριστιανισμός
29. Οι τρεις Αποκαλυπτικές Θρησκείες: Ισλαμισμός
30. Η εσχατολογία των τριών Αποκαλυπτικών Θρησκειών
Τέλος όταν θα έχεις χρόνο διάβασε και το ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ)

Ανώνυμος είπε...

Φίλε σε ευχαριστώ πολύ, το βιβλίο σκέφτομαι να το αγοράσω όταν θα έχω χρόνο (αυτά τα φροντιστήρια...).
Και πάλι ευχαριστώ

Άθεος είπε...

Το ξέρω. Γι αυτό σου έγραψα "όταν θα έχεις χρόνο διάβασέ το" Γιατί αν το αρχίσεις θα κολλήσεις. Το Καλοκαίρι! Χάρηκα για την συζήτηση και καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου.

ndemonicos είπε...

Θεός: Το διαρκές, το αέναο ψεύδος, αυτό που εξασφαλίζει και συντηρεί την υποταγή και την δουλικότητα του ελλόγου όντος στο μη ον.
Η στάσις του σημερινού ανθρώπου έναντι του θεού συνιστά τον απόλυτο παραλογισμό. Σέρνεται γονυπετής, αυτός ο Ον, εμπρός στην διατυμπανιζόμενη από τα κέντρα εξουσίας ύπαρξη του μη Όντος. Το μη Ον υποτάσσει, μειώνει και εξευτελίζει το Ον.
Πόση διαστρέβλωση χωρεί άραγε στον νου του πεπερασμένου ελλόγου Όντος; Πώς γίνεται η επιθυμία της αθανασίας να εγκατοικεί και σήμερα πλέον στον νου του ελλόγου, του όντος δηλαδή που έχει αποφανθή πως «ό,τι γεννιέται, πεθαίνει»; Γιατί το έλλογο ον δεσμεύεται από την υπόσχεση μεταθανάτιας ζωής; Πώς γίνεται, ακόμα και σήμερα, η ανθρωπίνως αποδεκτή αρνητική θέσις έναντι του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου να έχη ως συνέπεια την αποδοχή τής –δήθεν ή όχι δεν έχει σημασία– συνέχισης της ζωής (πώς «ζωή» όταν η υπόστασις είναι, κατά τα λεγόμενα των δογμάτων, άυλη;) σε ένα στάδιο ή μια κατάσταση όπου οι πάσης φύσεως ηδονές (από την απλή αδέσμευτη σκέψη μέχρι την απλούστερη δικαιοπραξία) συνιστούν regula prohibitorius; Με άλλα λόγια συνέχισης της ζωής(;) σε ένα στάδιο ή κατάσταση «υπαρκτικής ανυπαρξίας»;
Ποιος ο σκοπός; Ποιο το αποτέλεσμα; Ποιο, εν τέλει, το όφελος – ατομικό ή γενικό; Ποια η σκοπούμενη και ποια η επιτυγχανόμενη πρόοδος (του είδους ή του ατόμου) μέσω αυτής της αιώνιας παραμονής σε μια κατάσταση νιρβάνας ή κορυφαίου κολασμού –αν φυσικά ήσαν πραγματικότητες–, η αφορώσα στην βελτίωση του ελλόγου ως όντως όντος; Πώς είναι δυνατόν από την μία το έλλογο ον να αποδέχεται αλλά και να προτρέπη και να ΕΠΙΒΑΛΛΗ την κίνηση/κινητικότητα ως απόδειξη υπάρξεως αλλά και αυτεπιβεβαιώσεως και αυτεκτιμήσεως κατά την διάρκεια του βίου του, και από την άλλη να αποδέχεται την αιώνια ύπαρξή του σε μια κατάσταση απόλυτης ακινησίας, μόνο και μόνο επειδή, λέει, θα συνεχίση να ζη(;;;) ως σκιά και χωρίς ιδιότητες, χάριν μιας αενάως αναβαλλόμενης κρίσεως, μετά την οποία θα συνεχίση, αν κριθή άξιος από τον κριτή του, να ζη(;;;) κατά τον ίδιο υπαρκτικώς ανύπαρκτο τρόπο;
Ψάχνω να βρω, Απόστολε, μιαν άλλη περίπτωση όπου το εμφανώς παράλογο ακόμη και ως παραμύθι θα μπορούσε όχι να υποσκελίση το εξεταζόμενο, αλλά έστω να το προσεγγίση ακόμη και κατά την απόσταση που ο πλανήτης μας απέχει του ηλίου. Τζίφος. Και ο Θερβάντες και ο Μυνχάουζεν και πραγματιστικώτεροι και λογικώτεροι μου φαίνονται, και φυσικά ούτε σαν σκέψη η σύγκρισις με αδελφούς Γκριμ, Άντερσεν ή Αίσωπο.
Για άλλη μία φορά,έρρωσο, φίλε μου.

Άθεος είπε...

Φίλε μου, ndemonicos, τα έδωσες όλα πάλι, όπως «τον καλό καιρό» που οι δικτυακοί φίλοι, διάβαζαν και προβληματίζονταν. Τώρα ούτε και να σχολιάσουν ξέρουν, αλλά και να ήθελαν, βαριούνται! Κάνουν like στο fb ή καταφέρνουν να γράψουν μια «Καλημέρα». Χαίρομαι που βρίσκεσαι σε πνευματικό οργασμό. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Να είσαι πάντα καλά!

ndemonicos είπε...

Καλησπερίζω σε Άθεε, και μια και η ανάρτησις ισχύει ακόμη, θα αναφερθώ σε μία περίπτωση (από τις εκατομμύρια παρόμοιες) κατά την οποία αποδεικνύεται περίτρανα πόσο κωμικά και συγχρόνως θλιβερά είναι τα αποτελέσματα από την αλλοτρίωση της συνειδήσεως (την οποία στον βαθμό αυτόν μόνον η θρησκοληψία προκαλεί), έντονης πίστεως, χαλαρής πίστεως πλην πίστεως, και πίστεως του τύπου «πάω εκκλησία πάσχα και χριστούγεννα». Και επειδή όλοι θα καταλάβετε, δεν θα αναφερθώ σε ονόματα.
Είναι γνωστή σε όσους ασχολούνται, έστω και επιδερμικά, με το ποδόσφαιρο η περίπτωσις προπονητού του οποίου οι επικλήσεις στην «παναγιά» (του), προ ή κατόπιν νίκης ή ήττας, αποτελούν μόνιμη επωδό επαναλαμβανόμενη αδιαλείπτως, ανεξαρτήτως του ποια ομάδα προπονούσε και/ή προπονεί: «με την βοήθεια της παναγιάς», «αν βοηθήση η παναγιά», «αν θέλη η παναγιά» και ευχές κατά τρόπους ων –ίσως– ουκ έστιν αριθμός.
Τελευταία ικεσία του έπειτα από νικηφόρο αγώνα: «αν η παναγιά θέλη, θα πάρω το πρωτάθλημα».
Είναι τέτοιος ο βαθμός συνειδησιακής αλλοτριώσεως ώστε, συνεπικουρούσης –φαντάζομαι– της πνευματικής κατ’ επιθυμίαν του υιού της «παναγιάς» (του) πτωχείας, καθότι «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι», δεν είναι σε θέση να αντιληφθή τις πιθανές συνέπειες των επικλήσεων και ικεσιών του, ιδιαιτέρως όταν αυτές γίνονται δημοσίως. (Πιθανώς σοβαρές για τον ίδιο, αν οι υπ’ αυτόν τον ήδη και από ετών πτωχεύσαντα τω πνεύματι λειτουργούντες μπορούσαν να απαλλαγούν των δικών τους πνευματικών παρωπίδων.)
Στα ελαφρά πρώτα: Ο άνθρωπος αυτός μέσα στον θρησκειοληπτικό πυρετό του δεν αντιλαμβάνεται ότι με αυτές τις επικλήσεις και ικεσίες του κατεβάζει την θεότητα στην οποία άκριτα πιστεύει στο επίπεδο του πρώτου «πιασμένου» διαιτητού. Επιθυμεί, εμμέσως πλην σαφώς, την «παναγιά» (του) να παρεμβαίνη υπέρ αυτού αδικώντας τους αντιπάλους του, καθιστώντας την ίδια κι όμοια με τον πρώτο απατεώνα παράγοντα. Ευτελίζει δηλαδή την θεότητα στην οποία πιστεύει «εν όλη τη καρδία του και εν όλη τη ψυχή του και εν όλη τη διανοία του». ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ! Τέτοια και τόση αλλοτρίωσις συνειδήσεως.
Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο – μπορείς κάλλιστα να γελάσης με την ασθένεια και γελοιότητά του. Το χειρότερο είναι ότι, εμμέσως πλην σαφώς, ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ, τους οποίους κάποιος άλλος χρυσοπληρώνει, ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ! Και το ακόμη χειρότερο; ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ, εμμέσως πλην σαφώς και αυτοί, ΘΕΩΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, αφού ουδείς εξ αυτών –τουλάχιστον εκ των ομιλούντων ελληνικά– ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗ! ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ!
Ο προπονητής τους υποτιμά δημοσίως με αυτόν τον προφανή και άκομψο τρόπο τις ικανότητές τους, εμμέσως πλην σαφώς τους λέγει ότι ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΗ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ, και εκείνοι τον ακούν χωρίς να αγανακτούν.
Και γιατί όλα αυτά; Για τον απλό λόγο –όπως επί αιώνες έχει επιβληθή στους πιστούς υποσυνείδητα να πιστεύουν με τα συγχωροχάρτια, τρισάγια και λοιπά τερτίπια– ότι ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ θεωρούν τους θεούς και αγίους τους εξαγοράσιμους έναντι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ, πρωτίστως και κατά βάσιν, ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ.
Για τον λόγο αυτόν, τον οποίο συνεπικουρούν και άλλοι λόγοι, οι καθ’ όλα ικανοί ποδοσφαιριστές του εν λόγω πτωχού τω πνεύματι και ουδόλως περιέργως φανατικού προπονητού ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΑΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΤΑ.
Και αρκεί να σκεφτή και φανταστή κάποιος ποία η αντίδρασις ενός εκάστου στην περίπτωση που κάποιος εκτός ομάδος τους εμείωνε ακόμη και κατά πολύ λιγώτερο εμφαντικό τρόπο.
Ω, της εγκεφαλικής δουλώσεως! Ω, της ηθικής εκπτώσεως! Ω, της συνειδησιακής αλλοτριώσεως!
Στον Seller Aggeliopolis θα ήθελα να πω τούτο: Κοροϊδεύει διττώς τον εαυτό του δηλώνοντας ότι: α) πιστεύει στην ύπαρξη θεού ή θεών πλην είναι άθρησκος και β) πιστεύοντας στα θαύματα, ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΠOY H ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΙΔΡΥΜΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟΝ, δεν κάνει τίποτε άλλο από του να αναιρή το (νομιζόμενο στην καλή περίπτωση, δήθεν στην κακή) άθρησκό του.
Να είσαι καλά, φίλε μου και να συνεχίσης την μάχη. Αξίζει τον κόπο.

Unknown είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση.. την είχα διαβάσει κ πιο παλιά την διάβασα ξανά γιατί θυμάμαι ήταν από τις πρώτες που είχα διαβάσει όταν μπήκα εδώ και μου άρεσε.

Ο αλλοτριωμενος νους είναι πάντα και ένας φανατισμενος νους.. πάνε πακέτο αυτά..

Άθεος είπε...

Κυρίως φανατισμένος! Το θέμα, αν και θα έπρεπε να σαρώνει το διαδίκτυο, δυστυχώς αγνοείται από τους περισσότερους.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5