Όταν η θρησκεία διαφεντεύει ακόμα τη ζωή μας

Στις μάχες που δίνει ο άνθρωπος για να καλυτερέψει τη ζωή του συχνά πυκνά αναφέρεται και στη θρησκεία, γιατί όπως και να το κάνουμε, η θρησκεία είναι ζωντανή πηγή μίσους και ιδιοτέλειας που πίσω από την φενακισμένη όψη της το Σύστημα συχνά εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό συναίσθημα και με το φανατισμό των πιστών της πυροδοτεί διχόνοιες, μίση και πολέμους. Το έργο το είδαμε επανειλημμένα, σε ολόκληρη την διάρκεια της ιστορίας μας. Μόνο οι πιστοί, ιδιαίτερα αυτοί των Αποκαλυπτικών θρησκειών, δεν μπορούν να το δουν, ζώντας με κατάνυξη ψυχής την λυτρωτική τους πορεία προς τον θάνατο και την επικείμενη συνάντησή τους με το Θεό, το Θείο, με το Απόλυτο Πνεύμα ή τις Ιδέες, οι ιδεαλιστές βρήκαν πολλούς όρους για να εκφράσουν την λυτρωτική τους πορεία προς το Τίποτα, προς τον κόσμο των Ιδεών, προς την Ουτοπία ή όπως αλλιώς θέλουν να λένε τον γαλήνιο τόπο, που στόχο βάζουν και σκοπό στη ζωής τους. 

Παρά τον Διαφωτισμό και τις επαναστάσεις για να βγούμε από τον Μεσαίωνα φαινόμενα θρησκευτικού σκοταδισμού καθημερινά συναντάμε ακόμα και στη Δύση. Στην Ανατολή δυστυχώς τα πράγματα είναι όπως στον Μεσαίωνα. Η φτώχεια και η εξαθλίωση σε συνδυασμό με την Δυτική παρέμβαση για οικονομικούς λόγους, διατράνωσαν τις θρησκευτικές αντιθέσεις στην Ανατολή. Οι πολιτικοί και οι στρατιοκάπηλοι εκμεταλλεύονται τις αντιθέσεις αυτές βάζοντας στην πρώτη γραμμή τους φανατικούς και τους αγράμματους προκειμένου να δημιουργήσουν ένταση και ανάφλεξη, συντηρώντας έτσι πολέμους που φαίνεται να μην έχουν τέλος.

Δεν σκοπεύω να κάνω ανάλυση του φαινομένου. Στο blog αυτό συχνά αναφέρομαι στον έναν ή στον άλλο λόγο πώς, να πάρει η ευχή, το μίσος αυτό συντηρείται. Πραγματικά η θρησκεία μπορεί να κάνει ακόμα και καλούς ανθρώπους να συμπεριφέρονται με ιδιαίτερη κακία ενάντια σε όσους δεν έχουν το ίδιο δόγμα! Όμως τούτη την φορά παρορμώμαι από την καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου του Χαρτούμ (Σουδάν) να καταδικάσει σε θάνατο μια 27χρονη γυναίκα επειδή παντρεύτηκε αλλόθρησκο. «Σας δώσαμε τρεις ημέρες περιθώριο για να απαρνηθείτε τα θρησκεία σας, αλλά επιμείνατε να μην επιστρέψετε στο ισλάμ. Σας καταδικάζω στην ποινή του θανάτου δι' απαγχονισμού», δήλωσε ο δικαστής Αμπάς Μοχάμεντ αλ Χαλίφα» Πού το περίμενε η νεαρή χριστιανή ότι θα καταδικαζόταν σε θάνατο επειδή αγάπησε έναν άνθρωπο που δεν ήταν μουσουλμάνος! Στο κάτω κάτω της γραφής ήταν χριστιανή. Τι φταίει αν είχε ακόμα το όνομα του μουσουλμάνου πατέρα της που ήταν απών όλα εκείνα τα χρόνια που μεγάλωνε η μικρή Μαριάμ… Επόμενο ήταν να ασπαστεί την θρησκεία της χριστιανής μητέρας της.

Η Μαριάμ Γιαχία Ιμπραήμ Ίσαγκ, καταδικάστηκε παράλληλα και σε 100 μαστιγώσεις για «μοιχεία» επειδή παντρεύτηκε χριστιανό! Η απόφαση θα εκτελεστεί δημόσια για να συνετιστούν και οι άλλοι!

Αυτό βέβαια δεν είναι τίποτα αν η γυναίκα δεν ήταν έγκυος! Ναι, η Μαριάμ είναι έγκυος στον 8ο  μήνα της κύησης και κρατείται στη φυλακή μαζί με τον 20 μηνών γιο της!

Τέτοια είναι η ηθική των θρησκειών! Μπροστά στη Σαρία δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ούτε οίκτος! Οι πολιτικοί νόμοι ωχριούν και ο πολιτισμός μας είναι απών!

Μπορεί έξω από το δικαστήριο καμιά πενηνταριά διαδηλωτές να απαίτησαν να μην εκτελεστεί η Μαριάμ αφού τα θρησκευτικά δικαιώματα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα, όμως δίπλα υπήρχαν άλλοι τόσοι που φώναζαν «Αλλάχ Ακμπάρ» (Ο θεός είναι μεγάλος)!

Αλήθεια, πόσο έχουμε διαφοροποιηθεί από τα ζώα; Πόσο κοινωνικό και πολιτικό ζώο, είναι ο άνθρωπος; Ποιος είναι ο σκοπός του; Απ’ ότι γνωρίζω ο άνθρωπος έθεσε στόχους και σκοπούς και σ’ αυτόν τον ιερό σκοπό, που μας διαφοροποιεί από τα ζώα, φαίνεται φτάνει κανείς με πολλούς τρόπους και από πολλά μονοπάτια. Όμως να είστε βέβαιοι ότι φτάνει κυρίως από εκείνα που αντιτίθενται στις θρησκευτικές ατραπούς, σαν εκείνο το κίνημα του ανθρωπισμού, του 16ου αιώνα, που δημιουργήθηκε για να αντισταθεί στο μεσαιωνικό σχολαστικισμό της Δύσης, επιδιώκοντας την αποκατάσταση των καθολικών αξιών της Αρχαίας Ελλάδας. Οι ηθικές υποχρεώσεις και τα καθήκοντα δε στηρίζονται πια θρησκευτικά, δεν έχουν ανάγκη να επιβληθούν από θεϊκούς νόμους, αλλά από ανάγκες που δημιουργούν οι αμοιβαίες σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

Στην άποψη αυτή αντιδρούν μόνο όσοι αγνοούν την ιστορία της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα που έγιναν σε βάρος της κάτω από την αυστηρή της δογματική και την θεολογική της φιλαυτία!

Οι θρησκείες δεν ενώνουν τους ανθρώπους, τους χωρίζουν!

Όταν οι Ιουδαίοι επικαλούνται τον Γιαχβέ ενάντια στους εθνικούς και τα έθνη σαφώς με ειλικρίνεια επικαλούνται ένα θεοκρατικό ιμπεριαλισμό ενάντια σ’ ολόκληρο τον κόσμο…

Όταν οι χριστιανοί με υποκρισία μιλούν για αγάπη, διχάζοντας τον κόσμο σε διαφορετικά στρατόπεδα πίστης χωρίς να καταδικάζουν τον πόλεμο στον οποίο με μανία επιδίδονται…

Όταν οι Ισλαμιστές κηρύττουν Ιερό Πόλεμο στους αλλόθρησκους……
εύλογα απορώ: ποιος θεός άραγε θα μπορούσε να συλλάβει την ιδέα να κατασκευάσει έναν τόσο παράλογο, κακό άδικο και ανόητο κόσμο…

Σ’ έναν παράλογο, κακό άδικο και ανόητο κόσμο ένα ιερό παραμένει ακόμα απόρθητο! Το Εγώ και ο εγωισμός μας! Το ατομικό συμφέρον μας που με επιμέλεια καλύπτουμε πίσω από τα συμφέροντα του Συστήματος!

Μια αηδία κατάντησαν τα πολιτισμικά «γονίδια», μιμίδια όπως τα είπε ο Ντόκινς. Η θρησκεία, το κόμμα και σε πολλούς η ποδοσφαιρική ομάδα υπαγορεύεται από τον πατέρα στο γιό και ο γιός έκτοτε, χωρίς να αναζητά τους λόγους, θα τα υπερασπίζεται και θα προσφέρει ποταμούς αίματος γι αυτά τα ιδανικά!

Τελειώνω με αυτή την εικόνα που αυτές τις μέρες έκανε το γύρω του κόσμου.

Μια από τις χιλιάδες βόμβες, στη Συρία, σκότωσε τον πατέρα και τη μάνα αυτών των παιδιών!

Τώρα αυτό το μικρό κορίτσι θα γίνει μάνα στα άλλα αδερφάκια της που απεγνωσμένα την κοιτούν. Το δράμα τους δεν θα το ζήσουμε εμείς, όσα δάκρυα κι αν χύσουμε. Έπρεπε να είχαμε δράσει από νωρίς. Τώρα είναι αργά!

Ποιανού αυτί ίδρωσε; Κάποιοι ούτε που την είδαν. Απλά, έβλεπαν τις σαβούρες (σίριαλς) που τους πλασάρουν τα μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης.

Και ύστερα σου λέει ο άλλος γιατί πολεμάς τις θρησκείες…

Πώς να εξηγήσω στον φανατισμένο πιστό ότι η θρησκεία είναι η δύναμη της εξαπάτησης στην οποία κάθε αλλοτριωμένος νους, είναι έτοιμος να υποδουλωθεί!

Γάζα: Πώς να εξηγήσω στα αδέρφια αυτού του κοριτσιού που πριν λίγα χρόνια, είδαν στο κρεβατάκι της, να βομβαρδίζεται νυχτιάτικα από τους Ισραηλινούς… Το σπίτι τους έγινε ερείπιο. Ο τρόμος και ο πανικός ζωγραφισμένος ακόμα στα αθώα ματάκια της!

Ποιος νοιάζεται…

Όσο για σένα χριστιανέ και μουσουλμάνε ρίξε μια ματιά σε τούτη την ανάρτηση για να μάθεις πόση διαφορά έχετε ο ένας από τον άλλο.

Ανοιχτή επιστολή προς όλους τους γονείς