Οι Μαύρες τρύπες των θρησκειών

Ελαφρώς σατιρική η ανάρτηση σήμερα, όπως κάθε φορά που το blog έχει γενέθλια. Σήμερα κλείνουμε 12 έτη! Μέρα των Φώτων, λοιπόν σήμερα, το να παρωδήσουμε μια μέρα των φώτων σαν μέρα του σκότους, νομίζω ταιριάζει απόλυτα και σαν λογοπαίγνιο, αφού σήμερα γιορτάζουν «τα φώτα» ακριβώς εκείνοι που βούλιαξαν την ανθρωπότητα στο σκοτάδι! Η μόνη δυσκολία θα είναι να συσχετίσετε τα επιστημονικά δεδομένα των Μαύρων Τρυπών, απομεινάρια των ήλιων που πέθαναν, με το φαινόμενο της θρησκείας, γιατί πηγή του φωτός είναι ο Ήλιος που σκορπά τα σκοτάδια της θρησκείας και σαν πεθάνει τίποτα δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη μαύρη τρύπα που δημιουργείται! Αντιλαμβάνεστε πιστεύω τι υλικό παρωδίας μπορεί να βρει κανείς για ένα τέτοιο θέμα σαν το σημερινό, γι αυτό σας εύχομαι καλή ψυχαγωγία!

Μην πιστεύετε στην «Δημιουργία του κόσμου» της Παλιάς Διαθήκης, θα κάψετε το μυαλό σας! Την πρώτη μέρα λέει ο θεός έφτιαξε το φως… και την τέταρτη μέρα έφτιαξε τον… ήλιο!  Άντε βρες άκρη τώρα εσύ. Κι αν ρωτήσω ποιον ήλιο, ποιον αστέρα, από τα 200 δισεκατομμύρια του γαλαξία, τι θα μας πουν, αφού για ένα μικρό αστέρα σαν τον δικό μας έφαγε μια μέρα, πόσες μέρες θα ήθελε για όλο το γαλαξία; Κι αν πάλι ρωτήσω από τα 200 δισεκατομμύρια των γαλαξιών του παρατηρήσιμου σύμπαντος… μήπως θα καταλάβουν τι τους ρωτώ… αυτοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες, θα πιστέψουν ότι υπάρχουν τόσοι ήλιοι και ποιον απ’ όλους έφτιαξε ο θεός… Και γιατί να τους φτιάξει ο θεός σε τόσο μεγάλες αποστάσεις αφού δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ταξιδέψουμε σε αυτούς; Αλλά και πάλι θα μου πουν για να φωτίζουν τον ουρανό τη νύχτα. Εκείνοι, πάλι, που είναι μικροί και τόσο μακριά και δεν φαίνονται, ποιος ο λόγος της δημιουργίας;

Όμως, ας αφήσουμε τέτοιους προβληματισμούς και ας μπούμε στο θέμα: Οι ήλιοι που φωτίζουν τον ουρανό, κάποια στιγμή γίνονται κάτι σκοτεινές τρυπάρες, σαν τις θρησκείες, που απορροφούν όλο το φως και σκοτεινιάζουν τα πάντα! Τέτοιες είναι οι Μαύρες Τρύπες, σπανές και χωρίς τρίχες, άτριχες που λέει και ο Γουίλερ που έδωσε το όνομά τους. Οι Μαύρες τρύπες μπορούν να καταπιούν και ολόκληρους ήλιους δημιουργώντας αυτό που στην αστρονομία λέμε «παλλιροϊκή παραμόρφωση». Τέτοια ήταν η μαύρη τρύπα, που κατέγραψε η NASA  πριν λίγους μήνες από τον διαστημικό οργανισμό Transity Exoplanet Survey Satellite που απέχει από τη Γη 375 εκατομμύρια έτη φωτός! Αρκετά μακριά για να δημιουργηθούν ανησυχίες και αρχίσουν οι «προφήτες» τις καταστροφολογικές προβλέψεις τους. Για την ώρα, οι μόνες ανησυχίες δημιουργούνται από τις θρησκείες που δημιουργήθηκαν κυρίως στη Μέση Ανατολή, από αγράμματους βεδουίνους, συσκοτίζοντας το νου των αφελών γιατί γρήγορα εξαπλώνονται παντού σαν επιδημίες. Υπάρχουν και διπλά συστήματα τρυπών: δυο τρύπες η μια κοντά στην άλλη που περιστρέφονται ελλειπτικά και ζαλίζουν τα μυαλά εκείνων που δεν ξέρουν ποια να χρησιμοποιήσουν! Αυτές μπορούν να σε πάνε στα ουράνια! Πού πάει ο νους σας… δεν αστειεύομαι, αναφέρομαι στα διπλά βαρυτικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σαν βαρυτικές σφεντόνες προκειμένου ανέξοδα να προωθούμε διαστημόπλοια σε μεγάλες ταχύτητες. Όμως ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά των ουράνιων αυτών άστρων από τη μεριά της αστρονομίας.  

Οι Μαύρες Τρύπες αποτελούν το τελικό στάδιο της εξέλιξης των άστρων με μάζα πολλαπλάσια απ’ αυτήν του Ήλιου. Τα άστρα αυτά, όταν εξαντλήσουν τα πυρηνικά τους καύσιμα, εκρήγνυνται σαν σουπερνόβες ή υπερκαινοφανείς, ενώ ο κεντρικός τους πυρήνας καταρρέει οριστικά και αμετάκλητα σ’ ένα σημείο άπειρης πυκνότητας, όπου οι νόμοι της φυσικής, όπως τουλάχιστον τους γνωρίζουμε, καταρρέουν κάτω από μια τρομακτική πίεση βαρύτητας. Όσο η βαρύτητα αυξάνεται, τόσο ο πυρήνας μειώνεται και γίνεται πυκνότερος, αφού η πυκνότητα στη φυσική είναι ο λόγος της μάζας προς το μέγεθος και στην αστρονομία η μεγάλη μάζα σε ένα μικρό μέγεθος δημιουργεί πυκνότητα και συνακόλουθα συντριπτική πίεση κάτω από την οποία καταρρέει το σβησμένο άστρο που χωρίς καύση δεν μπορεί πλέον να εξισώσει τις πιέσεις του.  Το σημείο του πυρήνα ονομάζεται ιδιομορφία ή μοναδικότητα ή ανωμαλία αφού δημιουργεί τέτοια παραμόρφωση στο χώρο και τον χρόνο η οποία «κρύβει το υπέρμαζο σώμα από το υπόλοιπο Σύμπαν και γίνεται αόρατο. Πίσω από μία σφαιρική επιφάνεια, σαν στόμιο που όλο και στενεύει που αποτελεί και το κρίσιμο σημείο από το υπόλοιπο σύμπαν λέγεται ορίζοντας γεγονότων. Ο ορίζοντας αυτός οδηγεί στην ανωμαλία της ιδιορρυθμίας και ορίζεται από την ακτίνα Σβάρτσιλντ. Η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας είναι τόσο ισχυρή, ώστε πέρα απ’ αυτό το όριο της «μη επιστροφής», που ορίζει ο ορίζοντας γεγονότων της, τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει, ούτε καν το φως. Η τρύπα αυτή όχι μόνο δεν βουλώνει ποτέ, αλλά ζητάει όλο και περισσότερη ύλη και όσο καταπίνει, τόσο γίνεται πυκνότερη και η βαρύτητα μεγαλώνει!

Στο σημείο εκείνο η ύλη έχει άπειρη πυκνότητα, ο χώρος είναι καμπυλωμένος και ο χρόνος στην κυριολεξία τελειώνει. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των τρυπών αυτών είναι ότι περιστρέφονται, όπως περιστρέφεται το νερό στην τρύπα που νιπτήρα σας. Περιστρέφοντας η Μαύρη τρύπα δημιουργεί μια βαρυτική δύναμη γύρω της παρασέρνοντας ότι βρεθεί κοντά της. Η περιοχή εκείνη ονομάζεται εργόσφαιρα. Ό,τι φτάνει κοντά στην εργόσφαιρα και δεν αντισταθμίζεται από κάποια απωστική και ισχυρότερη δύναμη οδεύει όλο και με μεγαλύτερη ταχύτητα προς τον ορίζοντα συμβάντος και από εκεί στην ιδιορρυθμία όπου θα συνθλιβεί εξαφανίζοντάς το από το υπόλοιπο σύμπαν. Αυτή η διαδρομή μέχρι το τέλος ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου. Όλα αυτά είναι που κάνουν τις Μαύρες τρύπες τόσο συναρπαστικές. Μια τέτοια υπερμεγέθη Μαύρη τρύπα βλέπουμε στην πιο κάτω φωτογραφία της NASA όπου μπορούμε να διακρίνουμε και τον Ορίζοντα Συμβάντος. Αυτή η Μαύρη Τρύπα βρίσκεται εντός του ελλειπτικού γαλαξία στον αστερισμό της Παρθένου με την ονομασία Μ87. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι γαλαξίες έχουν μια τέτοια υπερμεγέθη Μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Υπάρχουν όμως και μικροσκοπικές μαύρες τρύπες που δημιουργήθηκαν μετά την Μεγάλη Έκρηξη που βαθμιαία εξαερώνονται με μια διαδικασία που μας είναι γνωστή σαν ακτινοβολία Χόκινγκ.

Η ονομασία «Μαύρη τρύπα» ίσως να φαίνεται προκλητική όμως διατηρήθηκε από τότε που την ξεστόμισε ο μεγάλος θεωρητικός φυσικός Γουίλερ, μόλις το 1967, αντικαθιστώντας την προηγούμενη μπανάλ ονομασία «Παγωμένος Αστέρας» ή ακόμα πιο πίσω, την εποχή του Λαπλάς και του Τζων Μίτσελ, σαν «Αόρατοι Αστέρες» που τις υπέθεσαν σαν μαζικά σώματα όπου η ταχύτητα διαφυγής απέτρεπε από την επιφάνειά τους να ξεφύγει ακόμα και το φως! Τότε λοιπόν ο Γουίλερ είπε ότι οι μαύρες τρύπες είναι και άτριχες! Καμία σχέση βέβαια με το «Φαλάκρας Εγκώμιον» του «πατέρα» Συνέσιου που έγραψε στις αρχές του 5^ου αιώνα για να αντιμετωπίσει το «Κόμης εγκώμιον» του Δίωνα Χρυσόστομου! «Παρομοιάζουν τους φαλακρούς με το φεγγάρι και καλά κάνουν» γράφει «πιο σωστό όμως είναι να τους φωνάζουμε «ήλιους», γιατί αυτοί δεν έχουν φάσεις»! Ε, λοιπόν και οι μαύρες τρύπες ήλιοι ήταν, τυχαίο; …δεν νομίζω!

Να, γιατί συσχέτισα κάποιες ιδιότητες των μαύρων τρυπών με τις θρησκείες και ιδιαίτερα με τον Χριστιανισμό και τον Ισλαμισμό, αφού σε αυτές όπως στις Μαύρες Τρύπες, επικρατεί απόλυτο σκοτάδι. Τα άστρα, οι ήλιοι δηλαδή, που κάποτε λαμποκοπούσαν και μας ζέσταιναν πριν γίνουν μαύρες τρύπες, τώρα με την λογική της θρησκείας την θέση τους έχει πάρει μια μαύρη τρύπα στον ουρανό, όπου επικρατεί σκοτάδι, το απόλυτο έρεβος, όπου τα πάντα σκοτεινιάζουν, και η ζωή τελειώνει, εξ ού και ο όρος χριστιανικός σκοταδισμός!

Κάτω από οποιαδήποτε ιδέα, λοιπόν, που πριν λάμπει και μας φώτιζε, δημιουργώντας την κοσμική ομορφιά του ουρανού (εκ του κοσμήματος), όταν επιβληθεί καθεστώς απόλυτης επιβολής και θρησκευτικής καταπίεσης, το φως δεν εξασθενεί μόνο αλλά πνίγεται και στη θέση της εμφανίζεται μια μαύρη τρύπα που μόνο κακοσμία εκπέμπει, όπως όλες οι τρύπες που δεν πλένονται καλά, με έντονες ριπές απανθρωπιάς στην κοινωνία. Η βαρυτική πίεση της πίστης δημιουργεί Απόλυτο Αυταρχισμό και αυτός με την σειρά του θρησκευτική καταπίεση σε ολόκληρη την κοινωνία, όπως ακριβώς καταρρέει ένας ήλιος σε μια μαύρη τρύπα, συμπιέζοντας τα υλικά του σε όλο και μικρότερο χώρο, αυξάνοντας την πίεση εκθετικά, λόγω πίστης, δημιουργώντας μια ανωμαλία, στο χώρο και στον χρόνο όπου εμφανίζονται οι θρησκείες αυτές. Αυτά είναι γνωστά σε όσους μελέτησαν την εγκληματική ιστορία τους, ιδιαίτερα εκείνης των τριών Αποκαλυπτικών θρησκειών που σκόρπισαν το θάνατο, το μίσος και την κακία σε όλους τους αλλόπιστους. Αν καταλάβατε καλά, τώρα περάσαμε στην ανωμαλία, στην παρωδία του θέματος γι αυτό να είστε έτοιμοι. 

Ας αρχίσουμε λοιπόν με την τριαδικότητα που είναι το Α και το Ω. Η τριαδικότητα είναι αυτό που λέμε 3 σε 1. Το δόγμα της τριαδικότητας είναι η καλύτερη συνταγή για να δημιουργήσετε τον πιο ανυπόφορο πονοκέφαλο σε κάποιον που έχει ακόμα λογική. Εκφράζει το Απόλυτο που περικλείει την σχέση του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος σαν μια οντότητα, σαν ιδιορρυθμία που εκφράζει την ανωμαλία στο πνεύμα και τη λογική. Η τριαδικότητα χαρακτηρίζεται με τρεις παραμέτρους: η πρώτη παράμετρος εκφράζει τον Δημιουργό των πάντων, τον Πατέρα, η δεύτερη εκφράζει την Ύλη (το δημιούργημα) με το σώμα του Υιού και η τρίτη διαπερνά και τους δυο, γιατί σαν πνευματική παράμετρος, τους πληροί με Πνεύμα που θεωρείται Άγιο. Έτσι ακριβώς δημιουργείται και η Μαύρη τρύπα που με την βαρυτική της κατάρρευση καταλήγει σε μια στάσιμη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τρεις παραμέτρους: την στροφορμή, την μάζα και το ηλεκτρικό φορτίο. Η στροφορμή είναι η κατεξοχή ιδιότητα της δημιουργηθείσης Ύλης, του Πατρός, η μάζα εκφράζει το βάρος της, σαν τον Υιό, που με το σώμα του αποδεικνύει ότι σαν άνθρωπος είναι υλικός, και το ηλεκτρικό φορτίο εκφράζει το πνεύμα που διαπερνά τον Δημιουργό και την Ύλη, τον Πατέρα και τον Υιό δηλαδή έχοντας ένα θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Επειδή όμως, σύμφωνα με τον Πωλ Ντιράκ στο Σύμπαν υφίστανται και οι δυο αντιθετικές δυνάμεις, ο μεγάλος φυσικός υπέθεσε ότι όλα τα σωματίδια πρέπει να έχουν και το αντίθετό τους! Ύλη-Αντιύλη, Κόσμος-Αντίκοσμος, ηλεκτρόνιο-αντιηλεκτρόνιο πράγμα που του χάρισε ένα βραβείο Νόμπελ, όπως και του Άντερσον όταν το 1932 ανακάλυψε το ποζιτρόνιο. Έτσι και στον Χριστιανισμό έχουμε παράλληλες εκφράσεις «Αντίθεος», «Αντίχριστος», «Αντίπαλος» όπως και κάθε πνεύμα αντιλογίας το αποκαλούμε αντιδραστικό πνεύμα. Τέτοιες είναι οι αιρέσεις που στην εργόσφαιρα της θρησκείας οι προσηλυτιστές εργάζονται πυρετωδώς προκειμένου να προσελκύσουν τροφή στην Εκκλησία, όπως οι προσηλυτιστές στην εργόσφαιρα της θρησκείας προσελκύουν νέους πιστούς. Η τελευταία οδηγεί την ιδιορρυθμία του παγκαριού της με κάθε υλικό που θα εμφανιστεί στον ορίζοντα συμβάντος και με την αδηφαγία της θα μεγαλώνει τον πλούτο της, όπως ακριβώς μια Μαύρη τρύπα φαίνεται να καταπίνει τα πάντα σαν να μην έχει πάτο το παγκάρι. Συμπιέζει τα παγκάρια μεγαλώνοντας την χλιδή εκφράζοντας την διαδικασία αυτή σαν λόγο πλούτου προς ιερέα, όπως ακριβώς η πυκνότητα της ανωμαλίας της τρύπας είναι ο λόγος μάζας προς μέγεθος! Δεν είναι τυχαίο που ανάμεσά στις θρησκείες, αλλά και στις αιρέσεις τους υπάρχει ένας ανειρήνευτος κόσμος που δικαιολογεί κάθε έριδα μεταξύ τους, όπως ακριβώς όταν συγκρούεται η ύλη με την αντιύλη έχει σαν αποτέλεσμα την εξαΰλωση του πιο αδύναμου, ή σύμφωνα με την αλγεβρική λογική αφήνοντας δυο «αόρατες ακτίνες γ. Να γιατί και οι θρησκείες δικαιολογούν τους πολέμους. Άπαξ και η μια βρεθεί απέναντι της άλλης αρχίζει και ο πόλεμος, όπως έλεγε ο πατέρας της διαλεκτικής, ο Ηράκλειτος, ο φιλόσοφος που έδειξε ότι τα αντίθετα βρίσκονται πάντα σε κίνηση και σε πόλεμο. Η ρήσεις του «τα πάντα ρει» και «πόλεμος πατήρ πάντων» είναι δικές του φιλοσοφικές ρήσεις! Όμως αυτά εκφράζουν γενικότητες. Εμείς τώρα ας μπούμε σε πιο λεπτομερή ανάλυση. Προσοχή τώρα γιατί ο συσχετισμός ανάμεσα στις μαύρες τρύπες και τις θρησκείες γίνεται πιο σκληρός και αδυσώπητος. Μόνο η φιλοσοφία και το χιούμορ μπορεί να σας βοηθήσει.

Φυσικά καμιά ανησυχία δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν στο λογικό άνθρωπο οι Μαύρες Τρύπες που στον σατιρικό μας λογισμό, ιστορικά, γεννήθηκαν οι θρησκείες. Ούτε να μας τρομάζει η τρομακτική ενέργεια που κρύβουν στο εσωτερικό τους: δεν θα τις συναντήσουμε ποτέ μπροστά μας, ούτε πηγαίνοντας στην δουλειά, ούτε πηγαίνοντας στο Super Market. Όμως ο αδαής που θα συναντήσει μια ανωμαλία, μια νοητική διαταραχή στη ζωή του από μια ιδεαλιστική ή θρησκευτική παραμόρφωση, μπορώ να πω με σιγουριά, πραγματικά κινδυνεύει να εκτραπεί στην ανοησία μαζί με το υπόλοιπο μέρος της ζωής του, όπως ακριβώς εκτρέπεται η διεύθυνση των κβάντων φωτός από μια ισχυρή βαρυτική δύναμη παραμορφώνοντας την αντιληπτική του ικανότητα για την εικόνα του κόσμου που είχε προηγουμένως. Για όλο το υπόλοιπο μέρος της ζωής του επιβεβαιώνονται κάποιες αρχές της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας που κυρίως αφορούν τα δυο κυρίαρχα φιλοσοφικά στρατόπεδα του Υλισμού και του Ιδεαλισμού.

Παραμόρφωση της λογικής από τα βαρυτικά πεδία της ανοησίας όταν το φως της λογικής φαίνεται να αδυνατεί να διαφύγει από την άπειρη έλξη της ανοησίας: Οι Μαύρες Τρύπες της ανοησίας, είναι αλήθεια, δεν αντανακλούν την λογική, ακριβώς επειδή δεν φαίνονται, είναι αόρατες στα φυσικά αισθητήρια του ματιού που διαθέτουν τα δημιουργήματα του θεού και ας είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση του υποτιθέμενου Δημιουργού τους.

Επίσης, μια θρησκεία που φαίνεται να κυριαρχεί σε μια κλειστή κοινότητα, χριστεπώνυμων πιστών, μπορεί αξιοθαύμαστα να καθορίζει την πορεία της όπως ακριβώς μια μαύρη τρύπα μπορεί να επηρεάζει την τροχιά ενός αστέρα που βρίσκεται πλησίον του ορίζοντα συμβάντος της, σύμφωνα με την φυσική της κοσμολογίας που ορίζεται με το νόμο της βαρυτοπρίσμωσης!

Μεγάλη προσοχή θα εφιστούσα ακόμα, προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες πνευματικές επιρροές: πραγματικά, οι θρησκείες εκπέμπουν έντονες ριπές απανθρωπιάς στο χώρο και τον χρόνο όπως ακριβώς μια μαύρη τρύπα έλκει τα αέρια από ένα κοντινό άστρο που εισέρχεται σπυροειδώς στο εσωτερικό της, που τελευταία διαπιστώνουμε από άμεσες παρατηρήσεις διαστημικών τηλεσκοπίων που τις ανιχνεύουν στο διάστημα.

Όμως, αν δεν σε τρώει ο κώλος σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Οι Μαύρες τρύπες δεν περιφέρονται ασκόπως στο διάστημα, όπως και οι λογικοί δεν περιφέρονται σε εκκλησίες, κατηχητικά και ύποπτους ιδεαλιστικούς χώρους που αποξενώνουν και αλλοτριώνουν τη ζωή τους. Ο συνετός και σοφός άνθρωπος μπορεί να τις αποφύγει, μέχρι οι ίδιες οι θρησκείες αυτοκαταστραφούν και εκθλίψουν στο εγγύς μέλλον ανοίγοντας δρόμους για το Μέλλον. Θα έχετε ακούσει φυσικά ότι οι μεγάλες θρησκείες μπορούν να καταστραφούν από σχίσματα που με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν νέες θρησκείες και αιρέσεις, όπως ακριβώς νέες Μαύρες Τρύπες δημιουργούνται από την βαρυτική κατάρρευση των άστρων. Η αλήθεια είναι ότι μικρά άστρα δεν δημιουργούν Μαύρες Τρύπες, όπως και μικρές αιρέσεις δεν δημιουργούν μεγάλα θρησκευτικά κινήματα με διάρκεια στο χρόνο. Οι μικροσκοπικές μαύρες τρύπες γρήγορα εξαϋλώνονται στο χώρο, σύμφωνα με την θεωρία της ακτινοβολίας Χώκινγκ, όπως και οι αιρέσεις που με σφοδρότητα καταπολεμούνται από τις Εκκλησίες στην περιοχή της εργόσφαιρας. Τέτοιες αιρέσεις συνήθως απορροφώνται από μεγαλύτερες θρησκείες, όπως ακριβώς και οι μεγάλες Μαύρες Τρύπες απορροφούν τα υπολείμματα των νεκρών άστρων σε κάθε γωνιά του Σύμπαντος, σαν να καθαρίζουν τα σκουπίδια που συσσωρεύτηκαν από τον χρόνο της «δημιουργίας» σε μια μικρή μεριά του απείρου Σύμπαντος (Big Bang).

Ο συμπαντικός χρόνος δεν είναι μικρός και η ζωή στο διάστημα δεν βιάζεται να εμφανιστεί. Πιστέψτε με, μια μικρή τοπικότητα, που σήμερα ορισμένοι θεωρούν «σύμπαν» ίσως πεθάνει, όμως το Σύμπαν δεν θα καταστραφεί ποτέ, αφού πεθαίνοντας συνεχώς αναγεννιέται (πληθωριστική θεωρία Μ), όπως αναγεννιέται και ο Αιγυπτιακός Φοίνικας μέσα από τις στάχτες του. Το δεύτερο θερμοδυναμικό θεώρημα θα αντιστρέψει την εντροπία που τόσο μας τρομάζει. Ναι, όπως σε εκείνο το μικρό διήγημα του Ισαάκ Ασίμωφ, μπορεί η εντροπία να αντιστραφεί, φυσικά όχι από την παρέμβαση ενός θεού που θα δώσει την εντολή «γεννηθήτω φως», αλλά από την διενέργεια του ίδιου του Σύμπαντος που ούτε γεννιέται ούτε μπορεί να αφανιστεί, αφού συνεχώς μετατρέπεται από μια υλική μορφή σε μια άλλη. Ναι, θάνατος δεν υπάρχει, παρά μονάχα μετατροπή. Ακόμα και μετά από μια μεγαλειώδη Σύνθλιψη που έκανε την αρχή με μια ηλιακή κατάρρευση και συνένωση όλων των ιδιορρυθμιών του Σύμπαντος, θα προκαλέσει μια εκ νέου Μεγαλειώδη Έκρηξη κάνοντας όλα να αρχίσουν από την αρχή. Έτσι και ο άνθρωπος, αφού για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, έζησε χωρίς θεούς, έτσι και στο Σύμπαν, μπορούν τα έλλογα πλάσματα της φύσης να ζήσουν χωρίς αυτά τα επινοήματα της φαντασίας, με περιορισμούς και βάσανα, καταναγκασμούς και επιβολές από τυράννους και θείους νόμους, για το υπόλοιπο της ζωής τους, κάνοντας μια νέα αρχή. Εδώ ο καιρός δεν είναι εγγύς και οι άνθρωποι, με τα επιτεύγματα της επιστήμης θα έχουν την ευκαιρία να μοιάσουν τους θεούς των προγόνων τους! Υπάρχει πολύ χρόνος ακόμα εκεί έξω, πιστέψτε με, όπου οι ήλιοι θα δημιουργούνται, θα φωτίζουν πλανήτες και θα τους δίνουν ζωή. Όσο θα ζουν, με την σύντηξη, θα δημιουργούν βαρύτερα στοιχεία, αστρόσκονη για τις μελλούμενες γενιές που με το θάνατό τους θα σπέρνουν όλο και περισσότερες ζωές στο αχανές και άπειρο Σύμπαν!

Και στον δικό μας γαλαξία υπάρχει μια τεράστια Μαύρη τρύπα περίπου 100.000 έτη φωτός μακριά από τα άκρα του. Στα μισά σχεδόν βρίσκεται και το δικό μας ηλιακό σύστημα από το κέντρο του γαλαξία μας. Αυτή η πιο κοντινή μας μαύρη τρύπα έχει μάζα 4.000.000 ήλιων που μια έκλαμψή της συνέβη το 1974 όταν το κέντρο του γαλαξία μας συνέπιπτε στη θέση του α του Τοξότη. Τότε ο «δίσκος προσαύξησης» ακτινοβολούσε ιδιαίτερα από τα υλικά που περιστρέφονταν γύρω της. Αυτά λόγω της μεγάλης ταχύτητας που απέκτησαν εξαιτίας του βαρυτικού της πεδίου θερμάνθηκαν τόσο πολύ από την τριβή που άρχισαν να ακτινοβολούν. Ένα τέτοιο νέφος αερίων εικάζεται ότι ήταν το G2 ή ένας γιγάντιος αστέρας, όπως ο S2 που χάνει μάζα με γοργούς ρυθμούς πλησιάζοντας την Μαύρη τρύπα ενώ ο ίδιος γίνεται ερυθρός! Κάποτε όλοι οι αστέρες και οι πλανήτες θα απορροφηθούν και θα γεννήσουν μεγαλύτερες τέτοιες τρύπες, σαν τους γιγαντιαίους κβάζαρς. Ο πρώτος κβάζαρ που εντοπίσαμε ήταν ο 3C273 και ανακαλύφτηκε το 1963. Βρισκόταν στα πέρατα του σύμπαντος, του γνωστού μας σύμπαντος φυσικά, αφού το Σύμπαν είναι Άπειρο! Βλέπεις τα άλλα σύμπαντα βρίσκονται πολύ πιο μακριά από την ακτίνα των 13.8 δισεκατομμυρίων ετών φωτός του δικού μας «σύμπαντος», και το φως τους ποτέ δεν θα μας φτάσει αφού συνεχίζεται η απομάκρυνση λόγω διαστολής! Φούμαρα το φαινόμενο Olbers. Ο ουρανός, πέρα από την απόσταση αυτή θα παραμένει πάντα άπειρος και σκοτεινός!

Πολλά ακόμα θα είχα να γράψω αλλά σέβομαι αυτούς που δεν έχουν εντρυφήσει και στα δυο στρατόπεδα λογικής. Και αυτό του Υλισμού με το οποίο ασχολείται η επιστήμη και αυτό του Ιδεαλισμού με το οποίο ασχολούνται οι θρησκείες και ο συσχετισμός τους καθίσταται δύσκολος. Όχι, δεν είμαι παράλογος γράφοντας τόσο μπερδεμένα κείμενα που πολλοί δεν τα καταλαβαίνουν. Απλά αυτή την φορά για αυτούς που ασχολήθηκαν με την κοσμολογία και την κβαντοφυσική, θα βρουν σημεία συσχέτισης για να απολαύσουν το κείμενο. Το χιούμορ προϋποθέτει ευφυΐα και το άρθρο ειδικά αυτό προϋποθέτει μια σχετική ειδίκευση στο θέμα. Όμως το ότι οι θρησκείες συσχετίστηκαν με τις Μαύρες τρύπες που συρρικνώνουν και σβήνουν το φως, πρέπει να έγινε κατανοητό απ όλους. Να θυμόσαστε «οι θρησκείες λάμπουν μόνο στο σκοτάδι, όπως και οι κωλοφωτιές» κατά την ρήση του Σοπενχάουερ.

Τέλος πρέπει να μάθουν οι πιστοί, ότι δεν μπορούν να μιλούν για την δημιουργία του κόσμου χωρίς να γνωρίζουν κοσμολογία και φυσική όπως ακριβώς και με πορδές δεν βάφονται αβγά!

Μέχρι το επόμενο ραντεβού, εύχομαι να μην σας ρουφήξει καμιά θρησκευτική οπή και πνιγείτε στη μπόχα και το σκοτάδι!

Επίσης, κρατηθείτε ζωντανοί και σε πνευματική εγρήγορση γιατί η επόμενη ανάρτηση, που θα γίνει στις 21 Φλεβάρη, θα είναι ακόμα πιο παράξενη. Θα αφορά την «Σεξουαλική απελευθέρωση», θα συσχετιστεί με την επαναστατική μας εποχή και το ανήσυχο πνεύμα μας, όπου θα αποκαθαριστούν κάποιες πλευρές που θα ξεχωρίσουν τον σεξισμό από το ευφυές χιούμορ και το μπέρδεμα των ορισμών, γιατί είπαμε: πριν εκφράσουμε τη γνώμη μας πρέπει να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στην νοηματική σαφήνεια των λέξεων. Το σεξουαλικό υπονοούμενο δεν πρέπει να προσβάλει ούτε την αίσθηση της ηθική μας, ούτε να ταυτίζεται με τα σεξιστικά σκουπίδια των πεζοδρομίων και τα κακά στερεότυπα κακέκτυπων φαλλοκρατικών ιδεών που οδηγούν στον ρατσισμό και τον διαχωρισμό των φύλων όπου επικρατεί το ένα σε βάρος του άλλου. Ναι, όχι στην ανισότητα των φύλων, ναι στην ισότητα και την συνεργασία.