Απολογισμός του blog

Η ανάρτηση αυτή δεν είναι μόνο τελευταία, αλλά και η δυσκολότερη που επιχειρώ να σας γράψω. Και αυτό επειδή πρόκειται να σας αποχαιρετήσω.

Πριν το κάνω όμως αυτό θα σας δώσω μια νέα διεύθυνση για να μην χαθούμε εντελώς. Όμως αυτό ας το αφήσουμε για το τέλος αφού ακόμα πιο πριν θα ήθελα να επικοινωνήσουμε για τελευταία φορά.

Το οξύμωρο είναι ότι σήμερα, μέρα γενεθλίων του blog, όπου κλείνω πέντε χρόνια, παράλληλα βρίσκω και την ευκαιρία να σας αποχαιρετήσω. Τώρα πώς εσείς θα ανταποκριθείτε, χωρίς να μου ευχηθείτε να τα εκατοστίσει το blog, δεν ξέρω. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι μόνο τις νέες αναρτήσεις θα διακόψω, ενώ τα σχόλια για τους νέους αναγνώστες θα αφήσω ελεύθερα, ώστε να κρατάμε μια επικοινωνία. Όσα δεν σχολιάσαμε, μπορούμε να τα σχολιάσουμε, αφού οι αναρτήσεις είναι διαχρονικές και ο προβληματισμός διακαής, πιστεύω! Μπείτε σε όποια ανάρτηση θέλετε και σχολιάστε, θα σας βρω και με χαρά θα σας απαντήσω.

 

Πρώτα πρώτα θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που πραγματικά κράτησαν μια στενή επαφή με τους κοινούς στόχους και τους προβληματισμούς που από την πρώτη ανάρτηση έβαλε το blog, διαβάζοντας και σχολιάζοντας τις αναρτήσεις που εδώ και πέντε χρόνια κάθε μήνα σας πρόσφερα ανελλιπώς.

Και όχι μόνο εκείνους που συμφωνούσαν, αλλά και σε κείνους που αντιδρούσαν, δίνοντάς μας την ευκαιρία ανάμεσα στις συμφωνίες να έχουμε και τον αντίλογο που πολλές φορές, για να μην πω πάντα, ήταν εποικοδομητικός.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε κείνους τους αφανείς αναγνώστες που ποτέ δεν σχολίασαν παρά διαβάζοντας συχνά τις αναρτήσεις, φώλιαζαν σε μια γωνιά την διεύθυνση του blog σαν να ήταν πραγματικοί φίλοι που όταν τους έχουμε ανάγκη τους καλούμε. Εμείς οι Επικούρειοι γνωρίζουμε καλά την ανάγκη αυτή και τους φίλους τους έχουμε πάντα σαν στήριγμα.

Μόνο για κάτι εριστικούς σχολιαστές λυπάμαι, που άλλο λόγο από το να προκαλέσουν μπάχαλο με τα εριστικά τους σχόλια δεν είχαν. Μη μπορώντας να διαλεχθούν πολιτισμένα και να αρθρώσουν έστω έναν αντίλογο, προτιμούσαν να βρίζουν, δείχνοντας το ήθος που αποκόμισαν από την χριστιανική τους παιδεία.

Στο blog αυτό κυρίως την μεγαλύτερη προσοχή έδωσα σε θέματα φιλοσοφίας, αφού ζητήματα που μας προβληματίζουν μόνο με τη φιλοσοφία μπορούν να λυθούν. Συμβάλλοντας στην επίλυσή τους συχνά αναφερόμουν στην ιστορία και στην επιστήμη που σαν παραδείγματα πάντα υπηρετούν ό,τι μπορεί να επιβεβαιωθεί στη πράξη. Προκειμένου να κατανοηθεί η μέθοδος αυτή, αναζητώντας την αλήθεια, συχνά αναφερόμουν στον διαλεκτικό υλισμό που σαν φιλοσοφία είναι ο μόνος επιστημονικός τρόπος που επιβεβαιώνει την ιστορία! Έτσι θέματα επιστημονικά και ιστορικά όχι μόνο εύκολα κατανοήθηκαν αλλά και ξεπεράστηκαν κάθε φορά που κάποιο φιλοσοφικό πρόβλημα έκανε την εμφάνισή του. Και τέτοια προβλήματα δεν είναι λίγα όταν ο ερευνητής, αναζητώντας την αλήθεια, έρχεται αντιμέτωπος με αυτά.

Συχνά όμως ο απλός αναζητητής χωρίς να έχει γνώσεις φιλοσοφίας φιλοσοφεί ή έστω νομίζει ότι φιλοσοφεί. Χωρίς επιστημονική κατάρτιση προβαίνει στη κριτική των επιστημονικών ανακαλύψεων και χωρίς ιστορικές κυρίως γνώσεις, σουλατσάρει στο παρελθόν, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σαν ειδήμων που τα ξέρει όλα! Η πίστη του γίνεται δόγμα και οι πεποιθήσεις του αντιεπιστημονικές, ανιστόρητες και κυρίως αυθαίρετες και αφελείς! Περιδιαβαίνοντας το internet, όλο αυτό τον καιρό, διαπίστωσα ότι τέτοια φαινόμενα είναι πολύ συχνά.

Πόσες φορές δεν έχω τονίσει ότι η πάλη μεταξύ υλισμού και ιδεαλισμού είναι η κινητήρια δύναμη της φιλοσοφικής σκέψης και νομοτέλεια της ιστορικής της πορείας… Πώς θα ξεπεράσουμε την απομυθοποίηση των μύθων που διαστρεβλώνουν τη συνείδηση και συνακόλουθα μας αλλοτριώνουν από τον κόσμο, αν δεν γνωρίζουμε ιστορικά τη διαδρομή που η γνώση έκανε στη διάρκεια του χρόνου; Πώς θα ξεχωρίσουμε τις υποκειμενικές ιδέες που ο άνθρωπος επινοεί με το νου από την αντικειμενική αντίληψη του υλικού μας κόσμου;

Και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο στους αγράμματους που αγνοώντας την ιστορία και την επιστήμη επιχειρούν να μας υποδείξουν ότι ο θεός υφίσταται, αλλά κυρίως τους «ειδήμονες» σοφούς που επιχειρούν με μοντέρνα φυσική και άσχετοι με τη φιλοσοφία να μας υποδείξουν ότι το πνεύμα κυριαρχεί επί της ύλης, κάνοντας λόγο για την ανυπαρξία της! Οι πανάσχετοι αυτοί «ειδήμονες» αγνοούν την κρίση που εμφανίστηκε στην φυσική τον 19^ο αιώνα με την ανάπτυξη των νέων επιστημών και μη μπορώντας να την ξεπεράσουν επιστρέφουν στους ιδεαλισμούς του παρελθόντος. Όπως και πριν, με την θεμελίωση της κλασικής φυσικής, πολλοί έμειναν κολλημένοι στο μεσαιωνικό μοντέλο, έτσι και τώρα, παρόλο που περάσαμε σε μια νέα εποχή, πολλοί παραμένουν κολλημένοι στην καρτεσιανή λογική, δυσκολεύοντας να κατανοήσουν την μοντέρνα φυσική δημιουργώντας άθελα φιλοσοφικές στρεβλώσεις.

Γι αυτό, στο blog αυτό, έδωσα τόσο μεγάλη σημασία στη διαλεκτική σαν φιλοσοφική μέθοδο κατανόησης του κόσμου. Ας το πω κι εδώ για τελευταία φορά: η διαλεκτική αποκαλύπτει την κινητήρια δύναμη και την πηγή κάθε εξελικτικής διαδικασίας στην φύση και την κοινωνία.
Τρεις είναι οι βασικές της θέσεις.
α) Θεωρεί την ύλη σαν το μοναδικό θεμέλιο του κόσμου.
β) Δέχεται την καθολική αλληλουχία των πραγμάτων και των φαινομένων.
γ) Υποστηρίζει ότι η κίνηση και η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα των εσωτερικών αντιθέσεων.

Ως εκ τούτου ο ιδεαλισμός είναι πάντα μεταφυσικός. Ο υλισμός, όταν δεν είναι μηχανιστικός, ποτέ δεν ταυτίζεται με την μεταφυσική γιατί η επιστημονική πρακτική ποτέ δεν συνδέθηκε με τον ιδεαλισμό.
Οι ιδεαλιστές, την διαλεκτική δεν την εφαρμόζουν ούτε στην εξήγηση των φαινομένων της φύσης, ούτε στην γνώση. Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι ο κόσμος δεν είναι δημιούργημα, αλλά αΐδιος και παντοτινός.

Ούτε μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα των νόμων και των αντικειμενικών νομοτελειών της φύσης και γι αυτό δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η κίνηση της ύλης είναι το αναγκαίο αποτέλεσμα της ύπαρξης και της ουσίας της! Την φύση δεν την έφτιαξε κανένας θεός και γι αυτό δεν κατευθύνεται από θεούς, αλλά από φυσικές δυνάμεις και τους νόμους που την ορίζουν.

Να γιατί αυτή την κατεύθυνση είχα δώσει στο blog. Αθεΐα για μένα είναι όλα αυτά πιο πάνω που είπα για χιλιοστή φορά και όχι αν κλέβει από το παγκάρι ο παπάς ή τι εσώρουχο φοράει. Ουδόλως με ενδιαφέρουν τα ήθη των ιερωμένων που σαν άνθρωποι, όπως όλοι μας, υπόκεινται κι αυτοί στα ίδια πάθη. Η αθεΐα συνδέεται με το χρέος του ανθρώπου να κατανοήσει τον κόσμο του και προσπαθώντας πάντα να τον αλλάξει για το καλό όλων. Πάντα όμως με γνώμονα το κοινό συμφέρον και με εργαλείο την ιστορία, την επιστήμη και τη φιλοσοφία σαν μέσο για την κατανόηση του υλικού κόσμου. Πρέπει για ακόμα μια φορά να τονίσω ότι δεν κατανοούμε τον κόσμο μέσα από την αθεΐα, αλλά κατανοώντας τον κόσμο γινόμαστε άθεοι. Γι αυτό και σε περίοπτη θέση του blog γράφω «δεν πιστεύουμε για να καταλάβουμε, αλλά προσπαθούμε να καταλάβουμε για να πιστέψουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε». Θέματα που άπτονται του επέκεινα τα θεωρώ όχι μόνο γελοία και παιδαριώδη, αλλά κυρίως ύποπτα και βλαβερά που ευθύνονται για την κατάντια της σημερινής κοινωνίας.

Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός

δεν λείπει από τον προβληματισμό

Να γιατί ο υλισμός θεμελιώνεται στα αξιώματα της αντικειμενικότητας και γιατί θεωρεί επίσης ότι η νόηση, χωρίς το υλικό υπόβαθρο, δεν έχει νόημα. Η νόηση είναι προϊόν της λειτουργίας του εγκεφάλου και όχι υλική ουσία και γι αυτό δεν μπορεί να έχει αυτοτελή ύπαρξη.

Να γιατί, επίσης, η θρησκεία και ο μυστικισμός είναι η φενακισμένη αντίληψη της πραγματικότητας και όσοι εγκλωβίζονται σ’ αυτήν, εκτός του ότι ερμηνεύουν λανθασμένα τον κόσμο, ζουν αποξενωμένοι σ’ αυτόν, υπονομεύοντας την επίγεια ζωή και υποταγμένοι στο ψέμα ζουν με την ψευδαίσθηση της μετά θάνατον ανταμοιβής, όπως και με τον φόβο της αιώνιας τιμωρίας που γελοιοποιεί τη λογική και την αισθητική του νοήμονος ανθρώπου.

Ας επιχειρήσω έναν απολογισμό στα θέματα του blog που ίσως σας φανεί χρήσιμος, αν και όσοι γνωρίζουν το διαδίκτυο καλά, οι ετικέτες θα μπορούσαν να τους φανούν επίσης χρήσιμες. Στο blog αυτό λοιπόν κατά κόρον αναφερθήκαμε σε φιλοσοφικά ζητήματα (1,2,13,14,19,20,40,41,42,43,44,45,58,59,60,95) Οι αριθμοί στις παρενθέσεις αναφέρονται στις αναρτήσεις των Περιεχομένων που φαίνονται κάτω από το εμφανιζόμενο κείμενο).

Θέματα επιστημονικά που εμπλέκουν κυρίως τη φιλοσοφία όπου δημιουργούνται κρίσεις και προβληματισμοί (13,19,44,45,55,80,81,82,83,84,85,87,89,90,91,92,93,94).

Ιστορικά θέματα (21,22,25,26,52,53,54,55,57,58,65,66,67,68,69,74,75,76,77,79,98,99)

Θέματα θρησκείας και θρησκειολογίας (17,23,24,27,28,29,30,57,65,66,67,68,69,97,99,104)

Ενημερωτικά θέματα γενικού ενδιαφέροντος που άπτονται με την αθεΐα (8,9,11,14,15,16,37,38,39,46,47,48,49,61,62,63,104,105)

Τιτλοφορώντας ένα blog «Η Αθεΐα είναι Αρετή» θέματα ηθικής δεν ήταν δυνατόν να λείπουν (3,5,7,20,31,32,36,57,71,72,73,86,100,101,102,103)

Βιολογίας, κοσμολογίας (33,34,35,54,55,93,94)

Φυσικά ούτε το χιούμορ και η σάτιρα μας έλειψε (10,18,56,64,78,86,96) ούτε ακόμα και θέματα προσωπικά (12,50,51,70,90).

Κάποια θέματα ίσως να επικαλύπτονται μεταξύ δυο κατηγοριών.

Όλες οι αναρτήσεις, σ’ αυτά τα πέντε χρόνια, ξεπέρασαν τις 100 και τα σχόλια τις 6000!

Οι αναγνώστες που επισκέφτηκαν το blog ξεπέρασαν τους 150.000 και οι σελίδες που ανοίχτηκαν μέχρι αυτή τη στιγμή έφτασαν κοντά στις 300.000!

Δεν λέω ότι είναι τεράστια να νούμερα, όμως για μια μικρή χώρα, καθυστερημένη και συντηρητική σαν την «Ελλάδα» των ρωμιών, μου φαίνεται ότι τα νούμερα είναι πέρα για πέρα ικανοποιητικά.

Σε κάποιο χρονικό σημείο έβαλα μετριασμό σχολίων, προκειμένου να ανακόψω ένα κύμα όχι εριστικών, αλλά υβριστών, που κατέστρεφαν την ομαλή ανάρτηση των σοβαρών σχολιαστών. Σήμερα ο σχολιασμός είναι ελεύθερος, προκειμένου να γράφουν και όσοι αδυνατούσαν πριν να κάνουν login στο προφίλ τους. Το blog δεν αδρανοποιείται, αλλά θα παρακολουθείται στενά, πράγμα που σημαίνει ότι ο διάλογος ανάμεσα στους σχολιαστές θα συνεχιστεί όχι μόνο με παλιούς αλλά και με νέους αναγνώστες. Ο προβληματισμός ποτέ δεν σταματά, όσο νέα στοιχεία προστίθενται στις γνώσεις μας.

Πριν σας πω τα μελλοντικά μου σχέδια, θέλω να κάνω και ένα σύντομο απολογισμό των πνευματικών ροπών των σχολιαστών. Όπως τους είδα όλο αυτό τον καιρό. Δεν θα αναφερθώ προσωπικά, αλλά γενικά και αορίστως. Όσοι πραγματικά ήθελαν να μάθουν, άσχετα από την πεποίθησή τους (γενικά ή θρησκευτικά) και άσχετα αν συμφωνούσαν ή διαφωνούσαν ήταν πραγματικά πολιτισμένοι και πολλοί εξ’ αυτών γίναμε πολύ καλοί φίλοι και προσωπικά. Οι πιο εριστικοί όμως συνομιλητές στο διαδίκτυο φαίνεται να είναι οι χριστιανοί, οι δωδεκαθεΐστές και οι αγνωστικιστές. Οι πρώτοι, οι χριστιανοί, περιδιαβαίνουν ανάμεσα στα blogs, κυρίως σαν "Ανώνυμοι" για να μπορούν να βρίζουν εκ του ασφαλούς. Κουκουλοφόρους τους έλεγα πάντα και μια ανάρτηση την αφιέρωσα σε αυτούς. Οι δεύτεροι και οι τρίτοι σουλατσάρουν με σελίδες στο facebook. Δεν ξέρουν πολλά από blogs και σπάνια θα εμφανιστεί κανείς εδώ. Στο fb έχουν στήσει πραγματική πανήγυρη αλαζονείας και μισαλλοδοξίας. Αντί να αναζητούν φίλους και γνώση, αναζητούν εχθρούς για να δείξουν πόσα ξέρουν, να σε μειώσουν και όλοι μαζί να σε επιτεθούν κάνοντας like μεταξύ τους!

Αν και άθεος, δεν τα έχω τόσο με τους χριστιανούς, όσο με τους δωδεκαθεΐστές και κυρίως στο fb με μια μερίδα φιλοσοφικά άσχετων που αυτοαποκαλούνται «αγνωστικιστές». Δεν ξέρουν ούτε τι σημαίνει σκεπτικισμός ούτε αγνωστικισμός. Τα βιβλία της φιλοσοφίας μιλούν για τον αγνωστικισμό τόσο επικριτικά και αυτοί το έχουν κρυφό καμάρι, γι αυτό και στο blog αυτό τους αφιέρωσα μια ειδική ανάρτηση 43. Απ’ τον σκεπτικισμό στον αγνωστικισμό και στην τύφλα μας τη μαύρη

Όσο για τους δωδεκαθεϊστές πρέπει να σημειώσω ότι δεν αναφέρομαι σε κείνους που έχουν διαβάσει έστω και δυο τρία αρχαία συγγράμματα και συνειδητά είναι Πυθαγόριοι, Πλατωνικοί, Αριστοτελικοί ή Στωικοί, αλλά κυρίως αναφέρομαι σε κείνους που διαβάζουν βιβλία τύπου «liako» και προσβάλουν την αρχαία ελληνική σκέψη, που είναι το Α και το Ω της πνευματικής και λογικής μας κατεύθυνσης, ή εκείνους που δεν διάβασαν τίποτα και συνεπαρμένοι από κάποιο συνομιλητή ξύπνησε ο «κοιμισμένος έλληνας». Είναι αυτοί που μιλούν ακόμα για ομάδα Ε, για Σείριο, τεχνολογία υπερόπλων, ελληνικά γονίδια και άλλων γελοίων, ελεεινών και φασιστικών επινοημάτων. Άνθρωποι κυρίως αγράμματοι, αναλφάβητοι, που γράφουν με greeklish ή με κεφαλαία για να αποφύγουν τον τονισμό, το παίζουν εθνικόφρονες ή και πατριώτες, σαν τους χρυσαυγίτες, και καμιά σχέση με την Ελλάδα δεν έχουν, αλλά είναι άξιοι να αποβληθούν σαν μιάσματα από τη γη των προγόνων μας. Ρωμιοί του κερατά και πιο τιποτένιοι και από τους κακόμοιρους μετανάστες, που πολλοί απ’ αυτούς είναι πιο Έλληνες από τους δύστυχους «ελληναράδες» της περιβόητης φυλής που στις φλέβες τους υποτίθεται «ρέει ο ιχώρ» και κατάγονται από την αρία φυλή!

Αρχικά σιχαινόμουν το fb όμως λόγω της αμεσότητάς του το χρησιμοποίησα για να διατηρώ πιο άμεση επαφή με φίλους, εκδηλώσεις και προτάσεις. Άτομα σαν τα πιο πάνω με κάνουν να σκέπτομαι να αποχωρήσω, όχι μόνο από το fb αλλά από οποιαδήποτε συνομιλία μαζί τους. Γι αυτούς αν δεν είσαι Πλατωνικός, είσαι εχθρός της Ελλάδας, λες και ο Δημόκριτος ή ο Επίκουρος δεν ήταν Έλληνες και μέσα στη συνείδησή μας δεν φωλιάζουν άσβεστες οι αρετές των προγόνων… αυτές που οι ίδιοι δεν έχουν. Γιατί πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους: Έλληνας χωρίς αρετές δεν είναι Έλληνας, αλλά καρακιτσαριό!

Όμως η διακοπή των νέων αναρτήσεων στο blog αυτό αφορά κυρίως την έλλειψη του χρόνου που στις μέρες μας έγινε πολύ ακριβός. Πέντε χρόνια ήμουν συνεπής στις υποχρεώσεις του blog και ένα-δυο άρθρα πάντα είχα διαθέσιμα για τον μήνα που έμπαινε.

Όχι πως τώρα θα αδρανήσω. Ένα blog «Η Αθεΐα είναι Αρετή (εικονογραφημένο)» ήδη δημιουργήθηκε, όπου αντί του κειμένου, η εικόνα θα έχει τον πρωτεύοντα λόγο. Δεν λέμε, μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις… Απλά, πρέπει να επικεντρωθώ σε κάποιες εικόνες δημιουργώντας έξυπνα μηνύματα με λίγα λόγια, κάτι σαν τη διπλανή εικόνα που ήδη χρησιμοποίησα στο blog. Η εποχή μας, εποχή μεγάλης ροής πληροφοριών, μας βάζει στο κλίμα της ταχύτητας. Δεν θέλω να χάνεστε σε μεγάλα κείμενα αλλά με λίγες κωδικοποιημένες λέξεις να παίρνετε το μήνυμα που η εικόνα θα αποδεσμεύει. Σαν γρήγορη πνευματική τροφή: fast wisdom! Όμως επειδή αντιλαμβάνομαι ότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους γι αυτό θα δίνω ιδιαίτερη προσοχή και το μήνυμα της εικόνας θα δίνει άφθονα τους χυμούς της γνώσης.

Έτσι αν περισσέψει χρόνος και συνδέσω τις υπάρχουσες αναρτήσεις αυτού του χώρου με λίγα ακόμα κείμενα, ίσως δείτε το «blog»… αναρτημένο σε κάποια βιτρίνα βιβλιοπωλείου.

Ποιος ξέρει… κάποιες αναρτήσεις ίσως γίνουν στο μέλλον ομιλίες, ώστε η υπόθεση «αθεΐα» να επεκταθεί ακόμα πιο πολύ και η επαφή μας γίνει πιο άμεση. Η πρώτη έγινε ήδη τον περασμένο Δεκέμβρη και όπως φάνηκε είχε επιτυχία. Γιατί να μην ξανακάνουμε το πείραμα με νέες διαλέξεις; Κάποιες προγραμματίζονται ήδη για διάφορα θέματα που θίχτηκαν πολλές φορές από το blog αυτό, όπως και ένα debate που άλλοτε απέρριπτα φοβούμενος έκτροπα παραβολάνων. Σήμερα, ελπίζοντας ότι κάτι τέτοιο μπορεί να διεξαχθεί σε πολιτισμένο κλίμα, είμαι έτοιμος να επιχειρήσω. Επίσης, ένα τρίτο βιβλίο, που κάποιοι περίμεναν καιρό, ήδη ετοιμάζεται να μπει στο τυπογραφείο. Είναι αυτό που αφορά τις Φιλοσοφικές Σχολές της Αρχαίας Ελλάδας την Άνοιξη του 2014 θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία. Έτσι δυο αναρτήσεις ακόμα θα γίνουν από εδώ: μια παρουσίαση και μία ακόμα με τον Πρόλογο του νέου βιβλίου, όπως έκανα και με τα άλλα δυο, για να πάρετε μια ιδέα για το περιεχόμενό του που τόσο με ταλαιπώρησε εδώ και χρόνια, ευελπιστώντας ότι την δική μου εναγώνια προσπάθεια θα την εκμεταλλευτείτε εσείς, αφού τις βασικές ιδέες της κάθε σχολής θα σας τις δώσω συνεπτυγμένες σε ένα μικρό σχετικά βιβλίο, απαλλάσσοντας από τον κόπο να αναζητάτε πληροφορίες που τυχών θα σας είναι χρήσιμες στο μέλλον.  

Μαζί με τις ευχές μου για το 2013 σας εύχομαι μέσω των σχολίων να συνεχίσω να επικοινωνώ μαζί σας για πολύ χρόνο ακόμα.

Όσο για το νέο blog, πατήστε στην λεζάντα της πιο κάτω εικόνας. Εύχομαι και αυτό το blog να μεγαλώσει όπως το πρώτο.

Η Αθεΐα είναι Αρετή (εικονογραφημένο)