27 Ιαν 2010

Η Ιστορία της Υλιστικής Φιλοσοφίας με λίγα λόγια (νεώτεροι χρόνοι)

Στο προηγούμενο άρθρο είδαμε πώς γεννήθηκε η υλιστική ιδέα στην οποία ο άνθρωπος με θάρρος αναζήτησε την αλήθεια στη φύση, τους νόμους και κατάλαβε τις δυνατότητές του. Ο άνθρωπος του μεσαίωνα, έζησε το αιώνιο σκοτάδι μέσα στην πλατωνική του σπηλιά, αναγνωρίζοντας στο παπά της ενορίας του τον φυσικό, τον γιατρό, τον δικαστή και τον δάσκαλο στον οποίο εμπιστεύτηκε τα παιδιά του! Με γυρισμένη την πλάτη στο φως και την αλήθεια, αγνόησε τη φωτεινή πραγματικότητα για αιώνες. Όμως η αλήθεια δεν έσβησε στο διάβα των αιώνων, ούτε και με τον ανελέητο διωγμό που επέβαλαν οι εξουσιαστές του σκότους και της απάτης. Πάνω από χίλια χρόνια διήρκεσε ο διωγμός αυτός, χιλιάδες αναζητητές της αλήθειας οδηγήθηκαν στα κολαστήρια της ιερής εξέτασης και τα ικριώματα στα οποία έκαιγαν ανυπεράσπιστα τα θύματά τους και με ελαφρά την καρδία, οι βασανιστές του πνεύματος, διακήρυτταν ότι έκαναν το ιερό τους καθήκον. Από τα τέλη του 16ο αιώνα όμως ο άνθρωπος αποφάσισε να στρίψει πίσω και να αντιμετωπίσει την αλήθεια κατάματα, χωρίς τύψεις και φόβο, ανακαλύπτοντας τους νόμους που κινούσαν τις σκιές και θώπευαν τη λογική και τη συνείδησή του.
Ο «νέος άνθρωπος», με την πλατιά έννοια του όρου, συνεπαρμένος από τις νέες ανακαλύψεις της εποχής που μέρα με τη μέρα πια ανακαλύπτονται λυτρώνεται από το «προπατορικό αμάρτημα». Απεξαρτητοποιείται από το θεό και ζώντας τη φρενίτιδα των νέων επιστημονικών ανακαλύψεων φλέγεται από το πάθος του ορθολογισμού. Ζώντας την επιστημονική αναζήτηση, σαν μία πρωτόγνωρη συγκινησιακή εμπειρία, οι πνευματικοί του ορίζοντες μεγαλώνουν ακόμα πιο πολύ.

Μετά την ουμανιστική εποχή ο άνθρωπος νιώθει την ελευθερία λες και οι τοίχοι που για αιώνες περιόριζαν την οπτική του με πάταγο γκρεμίζονται, λούζοντας τους θαρραλέους του πνεύματος με άπλετο φως.
Το ελληνικό θαύμα, όπως το κατονόμασε ο Ρενάν αργότερα, ξεπρόβαλε από το λήθαργο του μεσαίωνα. Είναι σίγουρο, οι θρησκευτικές προκαταλήψεις που πολώνουν τη σκέψη του ανθρώπου, μπορούν να εξαφανιστούν μόνο με την εμπέδωση της υλιστικής φιλοσοφίας που, ο εμπειρισμός σαν αρχή, εξασφαλίζει την επιτυχία των νέων ανακαλύψεων και παρέχει την εγγύηση για το μέλλον του ανθρώπου.
Η κίνηση αποδείχτηκε ότι ήταν ιδιότητα της ύλης. Το θεϊκό «κινούν αίτιο» της αριστοτελικής φιλοσοφίας δέχτηκε θανάσιμο πλήγμα. Η ύλη είναι αιώνια. Η ηθική δεν έχει σαν πηγή το θεό και οι νόμοι δεν καθορίζονται από αυτόν. Ο θεός σαν δημιουργός ήταν περιττός και στην καλύτερη περίπτωση δεν υπήρχε.Μα όλα αυτά ήταν γνωστά από την αρχαιότητα. Κάποιοι τα απέκρυψαν επιβάλλοντας στυγνό θεοκρατικό σύστημα. Η θρησκευτική και πολιτική εξουσία επέβαλε τη θέλησή της με τον πιο επαίσχυντο τρόπο: το βασανισμό και την καταδίκη σε θάνατο όσων αμφισβητούσαν την Απόλυτη Ιδέα των Γραφών. Όμως, να πώς το φως ξέσχισε τα ράσα της αποβλάκωσης φωτίζοντας τις σκοτεινιασμένες κόγχες του ανθρώπινου εγκέφαλου.

Το 1625 ο Πιέρ Γκασεντί (1592-1655) καταπιανόταν με την αστρονομία και την επικούρεια φιλοσοφία και οι υλιστικές ιδέες αναβιώνουν και πάλι. Εμπλουτίζονται με τον Τόμας Χομπς (1588-1679) που θεωρείται ο θεμελιωτής του μηχανιστικού υλισμού.
Όλα πια έχουν σχέση με την κίνηση της ύλης σύμφωνα με τους μηχανικούς νόμους. Στην προεπαναστατική Γαλλία οι φιλόσοφοι δημιουργούν τομές στην προϋπάρχουσα χριστιανική σκέψη. Η πραγματικότητα αποτελείται μόνο από ύλη, στηρίζοντας κάθε αντίληψη αποκλειστικά στη λογική και την εμπειρία. Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής στον τρόπο της σκέψης ήταν η ραγδαία ανάπτυξη των φυσικών επιστημών τον επόμενο αιώνα. Ο άνθρωπος επιτέλους αφυπνίστηκε και κατάλαβε ότι έπρεπε να προσηλωθεί στην αγάπη του για τη φύση και τον άνθρωπο.
Παρακολουθώντας την εξέλιξη της Φιλοσοφικής σκέψης, μετά το 16ο αιώνα, παρατηρούμε ραγδαία εξάπλωση του Ντεϊσμού, των φυσικών θρησκειών και των πανθεϊστικών αντιλήψεων. Οι τελευταίες είναι νατουραλιστικές τάσεις που εμφανίστηκαν σαν αντίδραση στη θρησκευτική καθεστηκυία τάξη του μεσαίωνα, όταν εμφανίστηκε το ουμανιστικό κίνημα, στρέφοντας το βλέμμα του ανθρώπου από τον ουρανό στη φύση και τα ατομικά του προβλήματα. Κατάλαβε ότι είχε καθήκον απέναντι στον εαυτό του και την κοινωνία που είναι μέλος της. Απαλλάχτηκε από τα δεσμά της παράδοσης και της πρόληψης και αντιλήφθη τις υποχρεώσεις του προς τα δικαιώματα του ανθρώπου. Όμως η διάδοση της υλιστικής θεωρίας οφείλεται αποκλειστικά στην σαφήνεια και στην ενότητα της μηχανιστικής του αντίληψης. Κατάλαβε ότι η ανθρώπινη συνείδηση όχι μόνο εξαρτάται από τη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά είναι και προϊόν της (Ντιντερώ 1713-1784, Λαμετρί 1709-1751). Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή και η νόησή του μία λειτουργία του εγκεφάλου που διέπεται από φυσικούς νόμους (Χόλμπαχ 1723-1789).

Ο Πάουλ Χάινριχ Ντίτριχ γνωστός και σαν βαρόνος Χόλμπαχ (1723-1789) υποστήριξε το συστηματικό υλισμό και απορρίπτοντας κάθε μορφή θρησκείας έγινε εκπρόσωπος του αθεϊσμού. Ό,τι υπάρχει βρίσκεται μέσα στην φύση, έλεγε, οτιδήποτε αναφέρεται έξω από αυτήν είναι δημιούργημα της φαντασίας. Πίστευε ότι ολόκληρο το σύμπαν ήταν ένα σύνολο ύλης, κίνησης και απεριόριστης αλληλουχίας αιτίων και αιτιατών. Ώριμος αθεϊστής ο Χόλμπαχ, απορρίπτοντας τη μέλλουσα ζωή και τη θεία κρίση, πίστευε επίσης ότι ο άνθρωπος πρέπει να στρέφει τις προσπάθειές του για να κάνει ευκολότερη τη δική του ζωή και να ευτυχεί προσπαθώντας να φανεί αντάξιος της αγάπης των υπολοίπων.
Πράγματι, όπως είπαμε πιο πάνω, από την αρχαιότητα ακόμα, ο υλισμός, σαν κοινωνικό φαινόμενο και αλληλένδετος με τη δημοκρατία, αποτελούσε πάντα την προοδευτικότερη κίνηση στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Ο θεός την εποχή του διαφωτισμού, σαν Μονάδα και Διάνοια, εμψυχώνει τον κόσμο και γίνεται στήριγμα των ορθολογιστών. Δεν αρκεί όμως μόνον αυτή η πλευρά. Σαν αρχή του κόσμου επιβάλει την ηθική της. Ο θεός γίνεται ξανά ιδέα. Ιδέα του Αγαθού. Αιώνιος σαν τη Φύση και ηθικός όπως διακαώς επιθυμεί ο άνθρωπος. Ο θεός της νέας εποχής αυτοδημιουργείται και τελειοποιείται όπως η φύση. Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου συντελεί στο τελικό πεπρωμένο. Το τελευταίο δεν είναι γεγραμμένο αλλά συντελείται από εμάς. Εμείς έχουμε την ευθύνη. Ο άνθρωπος απελευθερώνεται!
Οι θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις έδωσαν νέα ώθηση! Ο άνθρωπος επιτέλους κατάφερε να αντισταθεί στο ράσο. Αλλά εκεί όπου ο υλισμός έπεισε για την ανυπαρξία του θεού, η ηθική είχε και πάλι την τιμητική της. Χωρίς να υπάρχει αναγκαίος σύνδεσμος μεταξύ θρησκείας και ηθικής, γίνεται κατανοητό ότι οι άθεοι είναι εναρετώτεροι των πιστών γιατί «καθοδηγούνται» από μία συλλογική συνείδηση που την «επιβάλλουν» στην κοινωνία με την εκμάθηση και την εκπαίδευση, σαν χρέος και καθήκον του ανθρώπου, και όχι με κίνητρο την ανταμοιβή και τα εκβιαστικά διλήμματα που εφευρίσκει η θρησκεία.

Τη διαπίστωση αυτή είχε κάνει και ο Πιέρ Μπάυλ (1647-1706). Ήταν Γάλλος φιλόσοφος, πρώιμος εκπρόσωπος του Διαφωτισμού που με το έργο του «Ιστορικό και Κριτικό Λεξικό» άσκησε σημαντική επίδραση στον Βολτέρο, τον Ντιντερό και τον Φώερμπαχ. Επειδή πίστευε ότι η γνώση δεν μπορεί να θεωρηθεί αναμφίβολα αξιόπιστη, παρά μόνο πιθανή άρα και τα θρησκευτικά δόγματα δεν μπορούν να θεμελιωθούν ορθολογικά και γι’ αυτό υποστήριζε ότι την ηθική δεν πρέπει να την ταυτίζουμε με τη θρησκεία. «Η λαϊκή ηθική που ωθεί τον άθεο προς τον ενάρετο βίο» έλεγε «είναι τόσο αυστηρή, όσο και κάθε πειθαρχία θρησκευτικής έμπνευσης». Επίσης με παρρησία διακήρυττε ότι ο άθεος μπορεί να είναι ηθικός και έντιμος άνθρωπος. Ο άνθρωπος, έλεγε, γίνεται κατώτερος όχι με τον αθεϊσμό αλλά με τις δεισιδαιμονίες!Έτσι είχαν τα πράγματα μέχρι την Γαλλική επανάσταση και το Διαφωτισμό που άλλαξε το νόημα του ανθρώπου, αλλάζοντας και τον ίδιο.

Κάτι έλλειπε όμως ακόμα. Ο μηχανιστικός υλισμός είχε ελλείψεις που ενοχλούσαν και δεν μπορούσε να αποδώσει στο μέγιστο την αλήθεια για τον κόσμο.
Πρώτο και κύριο εκείνοι οι μηχανιστικοί υλιστές ερμήνευαν τον κόσμο υλιστικά, όμως την πρώτη κίνηση την απέδιδαν ακόμα στο Θεό.
Ο Χέγκελ και ο Φώερμπαχ (μαζί με τον Καντ) εκπροσωπούν την κλασική γερμανική φιλοσοφία. Ανήκουν όμως και οι τρεις σε διαφορετικά φιλοσοφικά στρατόπεδα. Αυτοί που μας ενδιαφέρουν για την ώρα είναι οι δυο πρώτοι κυρίως, μέσω των οποίων ο Μαρξ και ο Ένγκελς θα διατυπώσουν τον διαλεκτικό υλισμό για να ξεπεράσουν και τα τελευταία εμπόδια.

Ο Τζωρτζ Χέγκελ (1770-1831) ήταν Γερμανός φιλόσοφος που εκπροσώπησε τον αντικειμενικό ιδεαλισμό και θεμελίωσε τη συστηματική θεωρία της διαλεκτικής. Η διαλεκτική είναι μια διαδικασία γίγνεσθαι. Αντικειμενικός ιδεαλιστής, ο Χέγκελ, θεωρούσε τον κόσμο και τα φαινόμενά του σαν μία Απόλυτη Ιδέα ή Παγκόσμιο Πνεύμα. Η φύση, η κοινωνία και η νόηση είναι η εξέλιξη του Παγκόσμιου Πνεύματος που στη θρησκεία παίρνει τη θέση του θεού. Κάτω από την οπτική αυτή, η ιδέα στον άνθρωπο, αποκτά συνείδηση, βούληση και προσωπικότητα και στη φύση πραγματώνεται σαν εσωτερική νομοτελειακή αναγκαιότητα.
Η μέγιστη συμβολή του Χέγκελ αναμφισβήτητα είναι η διαλεκτική στην οποία η ενότητα των αντιθέτων, σαν πολικές έννοιες αλληλοσυμπληρώνονται ή αλληλοαποκλείονται. Η αντίφαση αυτή είναι η κινητήριος δύναμη του πνεύματος, που σαν εσωτερικός παλμός, δημιουργεί τη διαδικασία ενός αδιάκοπου γίγνεσθαι (σταδιακή ανάπτυξη του πνεύματος). Η στρέβλωση ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τη διαλεκτική δεν ξεπεράστηκε ποτέ από το μεγάλο Γερμανό φιλόσοφο, δημιουργώντας μία μεγαλειώδη αντίφαση που αναβίωσε αντεστραμμένη στο Μαρξισμό, όπου στη θέση του Απόλυτου Πνεύματος, ο θεμελιωτής του διαλεκτικού υλισμού, όπως θα δούμε πιο κάτω, τοποθέτησε τον υλικό κόσμο! Την αντίφαση αυτή όμως, πριν από τον Μαρξ, ανακάλυψε ένας άλλος μεγάλος φιλόσοφος της κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας, ο Φώερμπαχ, που ξεσκόνισε με την κριτική του τη φιλοσοφία του Χέγκελ.

Ο Λουδοβίκος Φώερμπαχ (1804-1872) ήταν υλιστής. Δεχόταν την πραγματικότητα υλικά και αντικειμενικά. Τον κόσμο, έλεγε, δεν τον έφταιξε κανένας θεός, γιατί αυτός υπήρχε ανέκαθεν, ούτε τον όριζε καμιά δύναμη αλλά οι φυσικές δυνάμεις που τις αναγνωρίζουμε με νόμους. Η σκέψη, τόνιζε, εξαρτάται από τον εγκέφαλο και γι αυτό, πίστευε ότι, η νόηση είναι αναπόσπαστη από την ύλη. Το πρώτο μεγάλο βήμα προς τον υλισμό είχε γίνει. Το πνεύμα είναι προϊόν της ύλης και όχι το αντίθετο που μας οδηγεί στον ιδεαλισμό. Ο τελευταίος, έλεγε, είναι μία μεγάλη ανοησία. Πέρα όμως απ’ όλα αυτά τα θετικά, θεωρώντας τις ανθρώπινες αισθήσεις σαν την κινητήρια δύναμη της ιστορίας, παρέβλεψε τα φαινόμενα της κοινωνικής ζωής, όπως επίσης και τις νομοτέλειές τους. Με λίγα λόγια εξετάζοντας το θέμα μόνο θεωρητικά, παρέβλεψε την ανθρώπινη δράση, σαν πράξη, μέσα στην ιστορία του ανθρώπου. Η νόηση έχει πραγματική δύναμη και γι αυτό δεν πρέπει να μένει έξω από τα φαινόμενα. Ο Φώερμπαχ μπορεί να εξηγούσε καλά τον κόσμο όμως χωρίς τη γνώση και τη δράση του ανθρώπου δεν προέβλεπε πώς αυτός μπορούσε να αλλάξει. Αυτό δηλαδή που έκανε ο Μαρξ, όταν από τον Χέγκελ πήρε τη διαλεκτική και από τον Φώερμπαχ υιοθέτησε τον υλισμό που τόσο θαυμαστά περιέγραψε εμπλουτίζοντάς τον. Από τον Φώερμπαχ διδάχτηκε ακόμα πώς με τη θρησκεία ο άνθρωπος ολοκληρωτικά αποξενώνεται από τον κόσμο του. Ένα σημαντικότατο κεφάλαιο που θα αναπτύξουμε σε μια προσεχή ανάρτηση.

Ο Καρλ Μαρξ (1818-1883) μαζί με τον Φρειδερίκο Ένγκελς (1820-1895) ήταν οι φιλόσοφοι που θεμελίωσαν τον διαλεκτικό υλισμό. Ο Μαρξ αμφισβήτησε τον Χέγκελ μεταξύ άλλων και μέσα από την κριτική που έκανε στον Νταβίντ Στράους και τον Μπρούνο Μπάουερ, όταν ο πρώτος διαχώρισε τη φιλοσοφία από τη θρησκεία και την λογική από την ιστορία. Παράλληλα, δέχεται και την κριτική του Φώερμπαχ προς τον Χέγκελ. Το Είναι δεν μπορεί να μείνει χωρισμένο από τη συνείδηση. Ούτε η συνείδηση από το Είναι. Έχοντας τα υλιστικά όπλα του Φώερμπαχ και τη διαλεκτική του Χέγκελ, την οποία θα αντιστρέψει όπως είπαμε, για να δείξει όχι τη σταδιακή εξέλιξη του πνεύματος αλλά το μηχανισμό για την ανάπτυξη της κοινωνίας. Με τα εφόδια αυτά, δίκαια ονομάστηκε θεμελιωτής του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, αναπτύσσοντας επιστημονικά τη νομοτελειακή ανάπτυξη της φύσης, εντοπίζοντας παράλληλα και το βασικό πρόβλημα της φιλοσοφίας που είναι αυτό της σχέσης του Είναι και της Νόησης.

Το μεγάλο αυτό πρόβλημα έχει τις ρίζες του στη θρησκεία, στις φτωχές και περιορισμένες παραστάσεις του πρωτόγονου ανθρώπου.
Το ερώτημα που έθεσε ήταν τι προϋπήρξε, η ύλη ή το πνεύμα; Υπήρχε ο κόσμος προαιώνια ή είναι δημιούργημα κάποιου θεού;
Όμως το ζήτημα δεν είναι μόνο η διαφορά ανάμεσα στον υλισμό και τον ιδεαλισμό αλλά κυρίως αν η νόηση μπορεί να γνωρίσει τον πραγματικό κόσμο και αν οι αντιλήψεις και οι παραστάσεις μας είναι οι αληθινές του αντανακλάσεις. Η θρησκεία, με την ανάπτυξη του διαλεκτικού υλισμού, αποδείχτηκε, πέρα ως πέρα μια απατηλή θεωρία. Η κοσμοαντίληψή της παραμορφώνει τον κόσμο, διαστρεβλώνοντας την ερμηνεία των φαινομένων της φύσης και της κοινωνίας.
Όμως, στον αγώνα της να εκτοπίσει την επιστήμη και την αλήθεια, έστω και μετά από αρκετούς αιώνες βρέθηκε βαριά λαβωμένη.
Στον υλισμό, η ύλη αναγνωρίζεται σαν η μοναδική βάση του κόσμου (μονισμός). Ο διαλεκτικός υλισμός θεωρεί τη συνείδηση λειτουργία του εγκεφάλου που αντανακλά τον αντικειμενικό κόσμο. Όμως σαν επιστήμη ερευνά τους πιο γενικούς νόμους της κίνησης και της ανάπτυξης της φύσης, της κοινωνίας και της νόησης. Σαν γενική μέθοδος γνώσης του κόσμου αναγνωρίζει την αμοιβαία σχέση των φαινομένων και των αντικειμένων, την κίνηση και την ανάπτυξη του κόσμου σαν αποτέλεσμα των εσωτερικών αντιθέσεων που δρουν μέσα του. Η διαλεκτική, απαλλαγμένη από τη μεταφυσική, θα γίνει αναγκαιότητα για τις φυσικές επιστήμες, και το χρηστικότερο μέσον για τη διερεύνησή της.
Η πορεία εξέλιξης της επιστήμης και της κοινωνίας επιβεβαιώνει την ορθότητα του φιλοσοφικού υλισμού, του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού με τον καλύτερο τρόπο.
Αν πιστεύετε ότι τα δυο τελευταία άρθρα σας πρόσφεραν κάτι, τότε είμαι σίγουρος ότι το επόμενο θα ικανοποιήσει κάθε φιλοσοφικό προβληματισμό πάνω στο θέμα, απαντώντας και σε απορίες που τυχόν να σας προβλημάτισαν.
Όχι βέβαια με το μυαλό του ειδικού, αλλά με τη θέληση εκείνη που μας ωθεί να αναζητήσουμε τη σχετική αλήθεια. Συλλογικά δηλαδή και Διαλεκτικά όπως πάντα.

Η επόμενη ανάρτηση θα γίνει στις 5 Φλεβάρη με θέμα «Απ’ τον Υλισμό στη Διαλεκτική».

Και σ’ αυτούς που προβληματίζονται γιατί αυτή η εκπαιδευτική σειρά των άρθρων… την απάντηση θα την πάρετε μόνοι σας: όταν, κατανοώντας τον διαλεκτικό υλισμό, τον χρησιμοποιήσετε σαν εργαλείο ή καλύτερα σαν μέσον για να ερμηνεύσετε σωστά τον κόσμο!

56 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θυμάμαι ένα εξαιρετικό βιβλίο που είχα διαβάσει πριν από λίγα χρόνια με τίτλο "πραγματεία περί αθεΐας" (δε θυμάμαι ποιανού τώρα). Εξαιρετικό βιβλίο επί τους θέματος που πιάνεις.

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Αυτό μου αρέσει στις αναρτήσεις σου.
Καταπιάνεσαι με τόσο σοβαρά και φγέγοντα ζητήματα,τα οοία μέσα σε λίγες παραγράφους ερμηνεύεις σωστά και εμπεριστατομένα τις απόψεις σου!
By the way,για δες και τούτο ίσως σε ενδιαφέρει!!(άσχετο βέβαια!)

http://20ya-by-kos.blogspot.com/

ΗΩΣ είπε...

Καλά τώρα, δεν νομίζω ότι υπάρχει σύγχρονος άνθρωπος που να πιστεύει πραγματικά ότι ο καλός Θεούλης δημιούργησε τον κόσμο σε 7 ημέρες ή ότι ο άνθρωπος πλάστηκε από πηλό. Αυτή ακριβώς νομίζω ότι ήταν η συνεισφορά των υλιστών φιλοσόφων στον τρόπο σκέψης μας, ότι εισήγαγαν την καθαυτό επιστημονική έρευνα και τον ορθολογιστικό τρόπο σκέψης, βγάζοντας τις παρωπίδες που επί αιώνες φορούσε ο θρησκόληπτος κόσμος σχετικά με τη δημιουργία του, την καταγωγή του και κατ' επέκταση με το μέλλον του.

Dyer είπε...

Την εξ αποκαλύψεως αλήθεια αυτό το στατικό δημιούργημα του θρησκόληπτου μεσαίωνα ήρθε να γκρεμίσει ο διαλεκτικός υλισμός και να δώσει κίνηση στην σκέψη, και την επιστήμη. Πατώντας σταθερά στην γη (ύλη, φύση, άνθρωπο) εκτινάχθηκαν στα ύψη εκεί που θεολόγοι τοποθετούσαν το τέλος, …το θεό. Το αποτέλεσμα συγκλονιστικό δεν υπάρχει τέλος ούτε και θεός.!!! Η αλήθεια είναι ζητούμενο.

Φίλε Άθεε καλή συνεχεία

Άθεος είπε...

«Πραγματεία περί αθεολογίας» λεγόταν, γραμμένο από τον γάλλο φιλόσοφο Michel Onfray, δείμε του πολίτη. Τον Νοέμβρη του 2006 το παρουσίασε ο ίδιος στο Μέγαρο Μουσικής, στην Αθήνα! Πολύ καλός ο Onfray και Επικούρειος. Διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο Παρίσι!

Αγαπητή NANTIA-BAD RELIGION χαίρομαι που με διαβάζεις. Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να ειπωθούν που αν δεν προσέξει κανείς τι θα γράψει, ενδέχεται να μην τα διαβάσει και κανείς γιατί αποθαρρύνεται!
Διαβάζουμε ολόκληρα βιβλία, κι όμως ένα κείμενο στο internet φοβίζει! Γιατί, ξέρεις; Γιατί μάθαμε εδώ να κάνουμε Fast-Study ή μάλλον Fast-Read, αφού πολλές φορές διαβάζουμε χωρίς να κατανοούμε! Διαβάζουμε γρήγορα, όπως τρώμε στα φαστφουντάδικα, ότι σαβούρα βρίσκουμε!

Τι είπες Ηώ;
Δεν πιστεύεις ότι υπάρχει (σύγχρονος) άνθρωπος που να πιστεύει πραγματικά ότι ο καλός Θεούλης δημιούργησε τον κόσμο σε 7 ημέρες…
Ή δεν ζεις εδώ ή αυτοί δεν είναι… σύγχρονοι!

Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω Dyer, αλλά μέσω της ιστορίας της φιλοσοφίας. Αλλά θα μου πεις, εδώ ούτε την ιστορία μας δεν ξέρουμε… η ιστορία της φιλοσοφίας μας μάρανε!

zoyzoy είπε...

Δέχομαι όλα όσα γράφεις και συμφωνώ για τον τρόπο της σκέψης.Ομως εγώ και πολλοί μαζί μου πιστεύω έχουν ανάγκη από κάτι μεγάλο να πάρουν δύναμη και κουράγιο σε κάθε αναποδιά της ζωής τους.Αυτή η ανάγκη κάνει τον άν-θρωπο=άνω θρώσκω να βλέπει ψηλά και να ελπίζει στις δυσκολίες της ζωής του.
Και όχι να μεμψιμοιρεί και να δέχεται τις κακουχίες σαν τιμωρία στις πράξεις του.
Καλό σου βράδυ!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ο άνθρωπος του μεσαίωνα, έζησε το αιώνιο σκοτάδι μέσα στην πλατωνική του σπηλιά, αναγνωρίζοντας στο παπά της ενορίας του τον φυσικό, τον γιατρό, τον δικαστή και τον δάσκαλο στον οποίο εμπιστεύτηκε τα παιδιά του!


Aυτο ειναι το πιο φρικτό απ ολα!


ΥΓ Απο τις ωραιότερες σου αναρτήσεις!
Αργησα να σου απαντησω γιατι ηθελα να την απολαυσω

Μαρια Νικολαου είπε...

Που τα "σκαλίζεις" ολα αυτα και τα βρίσκεις ...
Μεγαλη δουλεια θα ελεγα
Μια καλημερα απο μενα
Χαιρομαι να σε διαβαζω

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ περιμένω το τριτο μερος για συζητηση..

Μέχρι τοτε, μια διευκρινηση μονο: ο διαλεκτικος υλισμος και καθε αλλη θεωρις δεν μπορει να χρησιμοποιηθει ως "εργαλειο" του νου. Ειναι ηδη μια θεωρια με θεσεις, αξιωματα, προϋποθέσεις συγκεκριμενη αντιληψη για τον κοσμο την ιστορια, την κοινωνια κλπ. Μονάχα ως εργαλείο δεν μπορει να χρησιμοποιηθεί. Αλλωστε, η χρηση ενος εργαλείου καθορίζεται εν μερη και απο την θεωρια που το κατασκευασε..

Άθεος είπε...

Μια ανάρτηση κάνω με το σχόλιό σου zoyzoy. Για αυτήν την ανάγκη που γράφεις zoyzoy απαντάς μόνη σου στις δυο τελευταίες σου φράσεις.
Πραγματικά όλοι έχουν ανάγκη, σε κάθε αναποδιά της ζωής τους, να πάρουν δύναμη και κουράγιο. Όμως, όπως γράφεις κι εσύ, σε άλλους, η ανάγκη αυτή κάνει κάποιους να βλέπουν ψηλά και να ελπίζουν και σε άλλους να μεμψιμοιρούν για τις τιμωρίες που θα υποστούν!
Το θέμα είναι: ελπίζοντας βρίσκει κανείς τη λύση στα προβλήματά του; Κι αυτός που μεμψιμοιρεί γίνεται καλύτερος για να μην ξανακάνει τις κακές του πράξεις; Νομίζω είναι διαφορετικός ο δρόμος που πρέπει να αναζητήσουμε. Και για να λύνουμε τα προβλήματά μας και για να διδασκόμαστε τις αρετές που θα μας οδηγήσουν σε ενάρετες πράξεις!
Από την άλλη, ο τρόπος που διάλεξες, εσύ και οι υπόλοιποι να λύνετε τα προβλήματά σας ή να γίνετε εναρετώτεροι όχι μόνο είναι λανθασμένος, αλλά και επιζήμιος γιατί οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα.

Ευχαριστώ Ρίκη μου για τα καλά σου λόγια και που διαβάζοντας ένα σχετικά μεγάλο κείμενο, το βρήκες ενδιαφέρον!

Μεγάλη δουλειά, Μαρία, δε λέω, αλλά δουλεύοντας, εννοώ διαβάζοντας, ανοίγεις το αλεξίπτωτο για να μην βρεθείς στο κενό. Αποκτάς με λίγα λόγια, το μέσον για το πέταγμα! Το έκανα λίγο ποιητικό για να βρεθώ κοντά σου.

Καλά κάνεις fidelio και περιμένεις. Θαυμάζω την υπομονή σου γιατί φαίνεται να θέλεις να πεις κάτι και δεν θέλεις να καταχραστείς ένα χώρο και ταυτόχρονα να είσαι εκτός θέματος!
Όμως γιατί αυτή η επιμονή για τη λέξη «εργαλείο». Σαφώς και η διαλεκτική δεν είναι εργαλείο, δηλαδή κάτι εξωνοητικό, προκειμένου να αντικαταστήσει μια λειτουργία της νόησης. Αν ήταν κάτι τέτοιο θα το έλεγα εργαλείο, όμως στην προκειμένη περίπτωση η λέξη εργαλείο χρησιμοποιείται λογοτεχνικά για να κατανοηθεί, από τους πολλούς, ότι κάνοντας χρήση της μεθοδολογίας αυτής μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον κόσμο καλύτερα. Ούτε πέτρα είναι η φύση, όμως προκειμένου να κάνω γλαφυρότερο το κείμενο μπορώ να πω ότι «η φύση είναι η λυδία λίθος της διαλεκτικής».
Έτσι χρησιμοποιώ τη λέξη και όχι με το δόκιμο όρο της φιλοσοφίας και της επιστημολογίας. Αν θέλεις να την αντικαταστήσω με τη λέξη μέσον για παράδειγμα. Αναφερόμενος σε άτομα που πρώτη φορά διαβάζουν σχετικά θέματα, δεν έχω το άγχος να εκφραστώ σαν να κάνω διατριβή. Αν έκανα έτσι, δεν θα με διάβαζε κανείς!
Σαφώς και η διαλεκτική είναι φιλοσοφία, μέθοδος και μεθοδολογία της επιστημονικής γνώσης και όχι εργαλείο ή ακόμα μπορώ να την πω και τέχνη (της συζήτησης), ενώ σαν εργαλείο σ’ αυτό αναγνωρίζουμε μόνο τη γλώσσα!
Ελπίζω ο λόγος που επιμένεις, να μην είναι να θέλεις να με μειώσεις!
Και πάλι σε ευχαριστώ για την υπομονή σου!

ndemonicos είπε...

Όπως πάντα, συνοπτική και εξαιρετική η παράθεση του «ζουμιού» της σκέψης των συνεχιστών των πρώτων φυσιοκρατών. Είναι η Α-λήθεια, που έβγαλε με τόλμη το κεφάλι της από το μπουντρούμι στο οποίο την είχε ρίξει η αήθεια των ψυχομεταπρατών.
Σου εύχομαι να είσαι καλά και να έχης πάντα το κουράγιο που χρειάζεται γι’ αυτό που κάνεις.

Προς την Ηώ: Τι πας να κάνης, φίλη μου; Να εξευτελίσης τον καλό θεούλη; Γιατί του φορτώνεις μία ημέρα; Έξι μερούλες χρειάστηκε για την όλη δημιουργία, όχι επτά... την εβδόμη (Σάββατο) άραξε και την ώρισε ως ημέρα αργίας, διότι πολύ είχε κουραστή ο θεός. «κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού»... κι αν ίσχυε τότε το πενθήμερο, σε πέντε θα τελείωνε.

zoyzoy: Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη που περιγράφεις, αλλά δεν την αποδέχομαι ως προς αυτό που πιστεύεις σαν θεό. Σκέψου μόνον ότι ακριβώς αυτήν την ΕΛΠΙΔΑ εμπορεύονται οι ψυχομεταπράτες.

ΗΩΣ είπε...

Χαχαχαχαχαχα
παρατηρητικότατε φίλε μου ndemonice, έχεις απόλυτο δίκιο, μου ξέφυγε η έβδομη μέρα εν τη ρύμη του λόγου... προφανώς δεν είμαι και τόσο καλή Χριστιανή, με έπιασες! Παρεμπιπτόντως Άθεε, όταν μιλώ για τον σύγχρονο άνθρωπο εννοώ τον σκεπτόμενο, πιστό τε και άπιστο. Οι σκεπτόμενοι πιστοί αντιλαμβάνονται ότι η Αγία Γραφή είναι ένα θαυμάσιο βιβλίο μεν, αλληγορικό δε.

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ για τα εύσημα ndemonicos.
Μην είσαι σίγουρη Ηώ ότι οι σκεπτόμενοι πιστοί έχουν κατασταλάξει αν η Γραφή τους είναι αλληγορική ή κατά γράμμα… Να’ ξερες τι ξύλο έχει πέσει μεταξύ τους, τι πόλεμοι έγιναν, πόσες εξορίες και θανατώσεις αποδόθηκαν ή εκτελέστηκαν και το μίσος ούτε που κόπασε ακόμα. Το ξύλο που έπεσε μέσα στο ναό του «ιερού τόπου» πριν δυο χρόνια από τότε κρατάει και δεν κόπασε ακόμα. Ποιος λογικός άνθρωπος πιστεύει ότι στο μέλλον θα κοπάσει. Κανένας δεν πιστεύει ότι η Αγία Γραφή είναι αλληγορική ή κατά γράμμα. Ο καθένας την ερμηνεύει όπως του καπνίσει και όπως γουστάρει. Σήμερα έτσι και αύριο αλλιώς!
Κατάλαβες καλή μου;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Από τον τίτλο και την ημερομηνία νομίζω ότι έχεις δίκιο (αν και δεν το βρήκα τώρα στη βιβλιοθήκη μου).

Άθεος είπε...

Η πλάτη του, δείμε, έχει βεραμάν χρώμα (πρασινωπό ανοιχτό) και οι εκδόσεις είναι ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ. Πού το διάβασες και τόσο εύκολα το έχασες;
Να το ξαναπάρεις, είναι καλό και γραμμένο φιλοσοφικά.

Dyer είπε...

Η κατά γράμμα ερμηνεία της αγίας γραφής είναι τραγική η αλληγορική φαιδρή. Στους περισσότερους πιστούς σήμερα λείπει το γέλιο γιαυτο επιλέγουν ασυνείδητα την αλληγορική.

Άθεος είπε...

Και η μία και η άλλη “άστα να πάνε” είναι Dyer.
Γιατί, αν επέλεγαν την κατά γράμμα, θα γέλαγαν;
…τώρα που το σκέφτομαι… σαν να έχεις δίκιο!
Πρέπει να έριχναν πολύ γέλιο!

NoN SeRViaM είπε...

Πολύ μου άρεσε κι εμένα αυτή η ιστορική αναδρομή, εξάλλου δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλες οι σημαντικές προσωπικότητες όλης αυτής της περιόδου σε μιά αναγκαστικά συνοπτική περιγραφή.

Αν θυμάμαι καλά είναι ο Χέγκελ που εισήγαγε τον όρο zeitgeist, μάλλον σ αυτό αναφέρεσαι κι εσύ ως Παγκόσμιο Πνεύμα.. (ε;)

Αφού πρώτα πω ότι έχω μια σχετική γνώση του έργου του Μαρξ, θα ήθελα μια διευκρίνιση, στο τι εννοείς λέγοντας..
"Η διαλεκτική, απαλλαγμένη από το μυστικισμό, θα γίνει αναγκαιότητα για τις φυσικές επιστήμες, και το χρηστικότερο εργαλείο για τη διερεύνησή της.."

NoN SeRViaM είπε...

Αγαπητή Ηω, τι το "θαυμάσιο" έχει η βίβλος;
Αν αναφέρεσαι σε "ηθικά" διδάγματα, ορισμένα -απ αυτά που διδάσκει!- είναι κατάπτυστα, με μόνο θέμα προς συζήτηση το πόσο.. περιορισμένα είναι αυτά τα .."ορισμένα".
Αν πάλι εννοείς κάποιου λογοτεχνικό αριστούργημα, σίγουρα αστειεύεσαι.
Υπάρχει και περίπτωση που υπονοείται πως "θαυμάσιο=θεόπνευστο";

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το βρήκα, το βρήκα. Έχετε δίκιο (αν και ως γνήσιος Έλληνας άντρας, δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιο είναι το βεραμάν, εμένα μου μοιάζει πρασινωπό σκούρο :)

NoN SeRViaM είπε...

Προφανώς..
"κάποιο λογοτεχνικό.."
ή
"κάποιου είδους λογοτεχνικό"..

Άθεος είπε...

Αν, Βασίλη, δεν κατανοείς τη διαλεκτική σαν εργαλείο, το απάντησα πιο πάνω στο fidelio και μάλιστα για να εννοούμε όλοι το ίδιο από τότε άλλαξα το σημείο αυτό στο κείμενο με τη φράση «το χρηστικότερο μέσον για τη διερεύνησή της».
Από πότε έχεις να δει το κείμενο… Η λέξη «εργαλείο» ήταν περισσότερο εύηχη στο διάβασμα του κειμένου, δεν εκφράζει κανένα εργαλείο με την έννοια που το εννοούμε!
Αν πάλι ρωτάς άλλο πράγμα, δηλαδή πού κολλάει η διαλεκτική με τον μυστικισμό, εννοώ ότι η διαλεκτική δεν έχει κάτι το στατικό, όπως ο μυστικισμός και η μεταφυσική, αλλά σαν φιλοσοφία δείχνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ακατάπαυστη κίνηση. Σαν νόμο της εξέλιξης δέχεται μια κατάσταση ακατάπαυστης ανανέωσης αλλαγής των ποσοτικών αλλαγών σε ποιοτικές αλλαγές, πράγμα που στην μεταφυσική δεν έχουμε. Σαν μεθοδολογία η διαλεκτική διερεύνηση των φυσικών επιστημών είναι αναγκαία!

Αυτό είναι το βεραμάν, δείμε, το πρασινωπό. Τώρα σε μένα μπορεί να ξεχρώμιασε και έγινε πιο ανοιχτό! Εκεί θα κολλήσουμε… χε χε!

NoN SeRViaM είπε...

Eννοώ, που, σε τι ακριβώς, με ποιόν τρόπο, επί του πρακτέου που λένε, βοήθησε η Μαρξιστική θεώρηση των πραγμάτων, την επιστήμη.

αυτονόητο, οτι δηλαδή εξόρισε το πνεύμα απ την επιστήμη, ότι κατέθεσε και γραπτώς, πως, μια επιστημονική κοσμοθεώρηση δεν μπορεί να έχει ούτε στον πυρήνα της αλλά ούτε και σε κάποιο παρακλάδι της, αναφορές σε υποθέσεις που είναι κατ αρχήν αδύνατο να διερευνηθούν.

Ίσως μερικά παραδείγματα με βοηθούσαν.

Να σημειώσω πως αυτό
("η διαλεκτική... το χρηστικότερο εργαλείο..)
με αυτά ή κάπως διαφορετικά λόγια
-που επι της ουσίας σημαίνουν το ίδιο, πως ο Διαλ. Υλισμός βοήθησε την επιστήμη-
το έχω ξαναδιαβάσει στο παρελθόν, σε βιβλία ανθρώπων που σέβομαι εξαιρετικά τη γνώμη τους, αλλά δεν είχα τη δυνατότητα να ζητήσω διευκρίνηση.
(χαχα..την πάτησες..:p)

NoN SeRViaM είπε...

Sto τελευταίο μου σχόλιο, stiς 9.10, η δεύτερη παράγραφος θα έπρεπε να ξεκινάει ως εξής..
"Η απορία μου παύει, αν εννοούμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή εξόρισε το πνεύμα..)

ndemonicos είπε...

Βρε Βασίλη, δεν είχε αποκαλέσει ο πρωτολαλήσας «θεόπνευστη» την αγία γραφή. Θεόπτυστη είχε πει, αλλά ο πρωτακούσας ήταν βαρύκοος, εκεί οφείλεται η παρεξήγηση.

Άθεος είπε...

Χαίρομαι Βασίλη που κι εσύ έχεις διαβάσει τη φράση «η διαλεκτική... το χρηστικότερο εργαλείο»! Κι αυτοί, έτσι το έγραψαν, γιατί ακούγεται καλύτερα στα αφτιά, δίνοντας το ίδιο νόημα, αν δεν το ψειρίσεις. Βέβαια και ο fidelio καλά έκανε και το επισήμανε γιατί αναμφίβολα έχει δίκιο. Όμως εκεί που απλά διαφώνησα ήταν η έμφαση, αφού ένα τέτοιο «λευκό» λαθάκι δεν αλλάζει την γενική εικόνα. (Λευκό λαθάκι, σαν να λέμε λευκό ψέμα). Δηλαδή δεν κοροϊδεύουμε, αλλά διευκολύνουμε. Παρόλο αυτό όμως εγώ το διόρθωσα για να ικανοποιηθούν όλες οι απόψεις.
Αν έχει αντίρρηση ο fidelio, εδώ είμαστε. Τι διαλογική συζήτηση κάνουμε…
Πώς λέμε στους ανιστόρητους: κάνε την ιστορία εργαλείο, για να μάθεις να ζεις καλύτερα! Ούτε η ιστορία είναι εργαλείο, ούτε μας μαθαίνει να ζούμε!
Τώρα με την ερώτηση που μου κάνεις, φαίνεται να κάνεις το συνήγορο του διαβόλου (ή χρησιμοποιείς την ειρωνεία και την άγνοια του Σωκράτη, χε χε!)
Ξέρω ότι γνωρίζεις, αλλά προσποιείσαι!
Παραδείγματα μπορούσα να σου φέρω πολλά, αλλά δεν αρκεί ο χώρος εδώ για κάτι τέτοιο. Αν θέλεις κοίτα σε μια παλιότερη ανάρτηση που απαντάται το ερώτημά σου καλύτερα: Όσοι θεολογούν μπορούν να συμμετέχουν σε επιστημονικές συζητήσεις; Η θεολογία είναι επιστήμη;
Στο μέλλον θα ασχοληθούμε καλύτερα με το θέμα επιστήμη, που κάποιοι νεοθετικιστές το έχουν παρατραβήξει από τα μαλλιά!
Όμως επειδή πρέπει να σου δώσω και μια υλιστική απάντηση, λόγω του θέματος, ας σου το πω κάπως λακωνικά: Αφού, κοινωνικοϊστορικά, ο άνθρωπος κυριαρχεί όλο και περισσότερο πάνω στη φύση και αναπτύσσει τις μεθόδους και τα μέσα της νοητικής του δραστηριότητας, σημαίνει ότι η γνώση όλο και περισσότερο καθρεφτίζει την πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται από την επιστήμη και την πρακτική, καταδικάζοντας παράλληλα την μεταφυσική στην οποία δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ γνώσης και πραγματικότητας!
Πιο σταράτα και πιο κατανοητά δεν γίνεται!
Δεν γίνεται!!!!

φωτο vango είπε...

...εύ γε, φίλε μου & άθεε. Ό,τι κι άν πώ, θα είναι μιά επανάληψη των όσων έχουν ήδη πεί οι φίλοι επισκέπτες σου. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

Άθεος είπε...

Φίλε μου φώτο vango, χαίρομαι για τα καλά σου λόγια, όμως εκείνο το «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», γραμμένο με κεφαλαία γράμματα με συγκίνησε. Δείχνει το φιλότιμο που μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε και που μπορούμε να ξεπληρώνουμε υπηρεσίες με μια λέξη μόνο, όταν αυτή τη λέμε μέσα από τη καρδιά μας!

Root είπε...

Πραγματικά αστείρευτος! Για ακόμα μια φορά με εκπλήσεις, πάντα θετικά.
Καλημέρα.

φωτο vango είπε...

...έτσι είναι, φίλε & άθεε ''΄καταλαβαινόμαστε τώρα, δέν χρειάζονται περισσότερα...'' όπως τραγουδιέται...

Άθεος είπε...

Κυρίως όμως ας απολαύσουμε «ήσυχα το τραγούδι» (!):
«Και να που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι’ απλά!»
Αφιερωμένο στον enjoy the silence και τον φώτο vango!

Ανώνυμος είπε...

Άντε ζωγράφισες πάλι άθεε!
Διονύσης

Άθεος είπε...

Διονύση: Είσαι εσύ που δεν χάνεις ποτέ σχόλιο, έτσι…
Ευχαριστώ για την παρατηρητικότητά σου και για τα όσα καλά, κατά καιρούς, μου λες, όμως πάρε και κάποια θέση στα αναφερόμενα, έτσι για τον πλουραλισμό των σχολίων.
Θα χαρώ!

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι Άθεε να μπορούσα να έγραφα συχνότερα. Μια αναπηρία με έχει καθηλώσει στο κρεβάτι και όταν κάθομαι στο καρότσι δυσκολεύομαι να γράψω. Το διάβασμα φαίνεται ευκολότερο και γι αυτό με τις ώρες διαβάζω. Να είσαι καλά για όλα όσα μας μαθαίνεις.
Διονύσης

Άθεος είπε...

Με συγκίνησε το σχόλιό σου Διονύση. Όχι τόσο που με διαβάζεις, παρά το πρόβλημά σου, αλλά που παρά το πρόβλημα της αναπηρίας σου επιμένεις να αναζητάς την αλήθεια στις δυνατότητες του ανθρώπου κι όχι την ελπίδα σε ένα θεό που «θα σε αποκαθιστούσε υγιή», όπως εσφαλμένα πράττουν ιδιοτελείς πιστοί, ανταλλάσσοντας πίστη με σωματική ευμάρεια!
Εύχομαι το πρόβλημά σου να είναι ιάσιμο.
Σε τέτοιες στιγμές πόνου ο Επίκουρος έλεγε «Οι δυνατοί πόνοι γρήγορα περνούν, ενώ οι μακροχρόνιοι δεν είναι δυνατοί και εύκολα αντέχονται».
Σου εύχομαι τα καλύτερα και το email μου είναι στη διάθεσή σου.

Άθεος είπε...

Ας επιταχύνουμε κι αυτήν την ανάρτηση μιας και σημαντικές άλλες περιμένουν στο συρτάρι για να αναρτηθούν!
Η επόμενη ανάρτηση θα γίνει στις 5 Φλεβάρη με θέμα «Απ’ τον Υλισμό στη Διαλεκτική».

Άθεος είπε...

Καλωσορίζω και το φίλο μας τον dimosthenis K που όντως νέος αγνοούσε ότι εδώ τα σχόλια με γραφή greeklish τα σβήνουμε!
Παραθέτω το σχόλιό του στην Ελληνική:
Καλώς σε βρήκα! Πολύ ενδιαφέρον το blog σου!!! Θα το ψάξω περισσότερο μόλις τελειώσω μια εργασία που ετοιμάζω! Τελειώνω αυτό τον καιρό το Περί θεού αυταπάτη του Dawkins και φυσικά προβληματίστηκα πολύ (αγνωστικιστής όντας, τα τελευταία χρόνια).

Φίλε μου, αναγνωρίζοντας από το προφίλ σου, ότι μπορεί και να ταξιδεύεις και να μην μπορείς να γράψεις με ελληνικούς χαρακτήρες, σου ανταποδίδω το σχόλιό σου με ελληνικούς χαρακτήρες και ελπίζω να με συγχωράς. Το επισημαίνω όμως εκεί αριστερά «όροι και συμβάσεις του blog».
Θα χαρούμε, τελειώνοντας με το καλό την εργασία σου, να σε κάνουμε φίλο και στην μεθεπόμενη ανάρτηση να σου αποδείξουμε γιατί ο «αγνωστικισμός» που λες πως είσαι, δεν είναι καλό πράγμα!

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω το blog του φίλου Conko:
Principauté de Moscharie
Στους στενούς φίλους του blog, να μην τους αναφέρω όλους, κερνάω ποτό στο ησυχαστήριο μου, προκειμένου να τα πούμε και από κοντά με όσους δεν τα έχουμε πει ακόμα! Δεν θέλω σχόλια επ’ αυτού. Το email μου είναι γνωστό και αναμένω αποδοχές!

Artanis είπε...

Είπαμε, η λογική και η φιλοσοφία, δίνουν απαντήσεις...Καιν αν για κάποιους οια παντήσεις αυτές δεν φτάνουν, τότε απλά μπορούμε να πούμε οτι κάνουν ερωτήσεις και εκφράζουν σοβαρές αμφιβολίες...Τότε κάποιοι στρέφουν το πρόσωπο προς τον ουρανό(κάτι που παλιά απαφγορευόταςν ως ένδειξη έλειψης σεβασμού στον "θεό", και άλλοι σκύβουν στα βιβλία...Άλλοι πάλι, αποκαλούν αυτές τις αντιδράσεις "βλασφημία" και αρνούνται να βάλουν τον εαυτό τους να σκεφτεί, παραδομένοι στην ευδαιμονία της άγνοιάς τους, ή αν θες, το αλάθητο μιας θεϊκής διάνοιας...Είναι εύκολο -και εξαιρετικά ασφαλές- να αφήνουμε την τύχη τη δική μας και του κόσμου, στα χέρια του θεού, αυτό ταυτόχρονα μας "αθωώνει" για ό,τι συμβαίνει...

NoN SeRViaM είπε...

Αγαπητέ φίλε άθεε σε χαιρετώ, καθώς και όλους τους συνφορουμίτες.

Η άγνοια που εξέφρασα στο προηγούμενο μου σχόλιο, σχετικά με τα παραδείγματα που ο Μαρξισμός "βοήθησε" την επιστήμη, ήταν ειλικρινείς, ενώ να σημειώσω πως την ειρωνεία δεν τη χρησιμοποιώ όταν απευθύνομαι σε άτομα που θεωρώ.. πως να τους χαρακτηρίσω.. φίλους, συντρόφους, συνοδοιπόρους στην αναζήτηση της αλήθειας..(;)
Τη.. μαιευτική, μπορεί καμιά φορά να τη "δουλέψω", εδώ όμως όχι, μιας και διευκρίνισα πως η απορία/ερώτησή μου αποσκοπεί στο να αποσαφηνίσω/ξεκαθαρίσω κάτι για το οποίο έχω μεν γνώμη αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως είναι και η σωστή.

Μετά απ αυτό τον πρόλογο προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, συνεχίζω ως εξής.
Έχω λοιπόν, διαβάσει σε βιβλία που πραγματεύονταν την "ιστορία" και τη "φιλοσοφία" της επιστήμης, το οτι ο μαρξισμός εξοβέλισε τη μεταφυσική απο την επιστήμη.

Ενώ -εννοείται- πως δέχομαι αυτό που με δικά σου λόγια είπες..

"Αφού, κοινωνικοϊστορικά, ο άνθρωπος κυριαρχεί όλο και περισσότερο πάνω στη φύση και αναπτύσσει τις μεθόδους και τα μέσα της νοητικής του δραστηριότητας, σημαίνει ότι η γνώση όλο και περισσότερο καθρεφτίζει την πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται από την επιστήμη και την πρακτική, καταδικάζοντας παράλληλα την μεταφυσική στην οποία δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ γνώσης και πραγματικότητας!"

και πως θα μπορούσα να μην το δεχτώ άλλωστε, έτσι ακριβώς, ή, με κάποια παραπλήσια διατύπωση.

Η ένστασή μου, είναι η εξής :
To oti η μεταφυσική ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την επιστήμη, ήταν κάτι που το είχα αντιληφθεί, πολύ πριν πέσουν στα χέρια μου έργα του Μαρξ, και ίσως γι αυτό δεν βιάζομαι να του πιστώσω το οτι ήταν Αυτός που "ξέμπλεξε" τα επιστημονικά με τα μεταφυσικά πράγματα.

Θα προσπαθήσω να γίνω πιο κατανοητός, χρησιμοποιώντας και μερικά παραδείγματα.

Όταν πχ ο Ευκλείδης, έθεσε τα πέντε αιτήματά του για τη γεωμετρία, δεν είπε πουθενά ότι το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου είναι 180 μοίρες, Εκτός αν ο/οι θεος/οι βούλονται διαφορετικά, οπότε το άθροισμά τους μπορεί να είναι οτι να ναι.

Με αυτό, υπονοώ πως οι επιστήμονες, δε λάμβαναν υπ όψιν τους τις μεταφυσικές διδασκαλίες, γιατί -υποθέτω πως- θεωρούσαν αυτονόητο οτι δε μπορεί να μπερδευτεί η επιστήμη με την τσαρλατανολογία, ασχέτως αν το παραπάνω συμπέρασμα το είχαν διατυπώσει ρητά στα θεωρήματά τους ή όχι.

Απ την άλλη μεριά, -κι αν σκεφτεί κανείς τι ακολούθησε την Ελληνική κλασική ορθολογιστική σκέψη- δεν είναι παράξενο το ότι φτάσαμε στο 18ο αιώνα, για να διατυπώσει ο Μαρξ αυτή του τη θεωρία, που στις μέρες μας ακόμα πολλοί χαιρετίζουν ως την ιδέα που οριστικά ξεκαθάρισε και ξεχώρισε το πεδίο δράσης των "πραγματικών" επιστημών απ αυτό των μεταφυσικών ιδεοληψιών.

Ίσως μάλιστα, να είναι ένα ακόμη σημάδι που μας δείχνει το πόσο βαθύ ήταν το σκοτάδι που επικράτησε μετά την "πτώση" του Ελληνικού και Ρωμαϊκού κόσμου, για σχεδόν δύο χιλιετίες, την περίοδο που τώρα ονομάζουμε μεσαίωνα, και που το φάντασμα, όχι του κομουνισμού αλλά του σκοταδισμού, πλανιόταν πάνω απ την Ευρώπη, αλλά και τον κόσμο ολάκερο, μέχρι που μέσα από πολλές ιστορικές συγκυρίες φτάσαμε στην αναγέννηση, μια περίοδος τόσο σκοτεινή, που έπρεπε να επαναπροσδιοριστούν ακόμη και τα αυτονόητα!

NoN SeRViaM είπε...

Ενώ όμως από αρκετούς φιλοσόφους, κριτικούς της επιστήμης κλπ, έχω διαβάσει πως ο Μαρξ, με την υλιστική του θεωρία... κλπ... κλπ... δεν έτυχε ποτέ να διαβάσω κάποιο επιστημονικό βιβλίο, δηλαδή μαθηματικών, φυσικής, άντε και χημείας, πως η Ταδε θεωρία μας δε θα μπορούσε να ανακαλυφθεί/ εξελιχθεί/διατυπωθεί χωρίς τη συμβολή του διαλεκτικού υλισμού.

Και σε αυτόν τον "κανόνα", έχω βρει μόνο λίγες εξαιρέσεις..
Στην πάλαι ποτέ CCCP, επί Στάλιν, ή στην Κίνα επί Μάο, οι επιστήμονες που καταπιάνονταν με "δύσκολα" θέματα, όπως ας πούμε το Χάος, την πρόβλεψη του καιρού κλπ κλπ, ακριβώς επειδή οι εργασίες τους δεν ήταν σε πλήρη σύμπνοια με το τρέχον υλιστικό δόγμα, για να αποφύγουν τις διώξεις, -όχι πάντα με επιτυχία- στις εισαγωγές των εργασιών τους, ήταν αναγκασμένοι να κάνουν μια δήλωση "θρησκευτικής" πίστης στον διαλεκτικό υλισμό, δήλωση του τύπου..
"Η παρακάτω θεωρία εξετάζεται πάντα κάτω από το πρίσμα του διαλεκτικού υλισμού."


Mάλιστα, θα έλεγα, πως ακριβώς λόγω του διαλεκτικού υλισμού -ή, αν προτιμάτε, μιας..περιορισμένης και στενόμυαλης αντίληψης αυτού- αυτές οι "σχολές", σε μεγάλο βαθμό ακολούθησαν μια περιορισμένη πορεία προς την ανακάλυψη της αλήθειας, στον τομέα των μαθηματικών ιδίως -αναφέρομαι στον κονστρουκτιβισμό φυσικά, για όσους έχουν λίγη σχέση με τα μαθηματικά, με τα άλλα δύο ρεύματα να είναι ο πλατωνισμός και ο φορμαλισμός.-

Αυτό από μόνο του -η σχετική..συγγένεια και σχέση αγάπης-μίσους του Δ.Υλισμού με τον κονστρουκτιβισμό- άφησε -κατά τη γνώμη μου- πολύ πίσω σε πολλούς τομείς τις χώρες του ανατολικού μπλοκ, και -ίσως να- τις οδήγησε στην πτώση τους μια ώρα αρχύτερα, μιας και δε μπορούσαν να ακολουθήσουν τις χώρες που η επιστημονική τους έρευνα δεν έπρεπε κατ ανάγκη να ακολουθεί μια πεπατημένη στον τρόπο ανάπτυξης μιας θεωρίας και των πρακτικών εφαρμογών που απορρέουν από αυτή!

Αυτά τα λίγα για την ώρα, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσω κάπως καλύτερα τι θέλω να πω, με βάση πάντα τις περιορισμένες γνώσεις μου.

Ξέρω πως κάποια απ τα "παιδιά" που παρακολουθούν το blog είναι επιστήμονες, και σίγουρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν το διάλογο με τις εξειδικευμένες γνώσεις τους, κι αν κάποιος μπορεί να τεκμηριώσει καλύτερα μια διαφορετική "θέση", θα του χρωστάω κι εγώ χάρη, μιας και θα με βοηθήσει να δω τα πράγματα πιο ολοκληρωμένα.

Όπως και να χει, περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη ανάρτηση, που νομίζω πως θα βοηθήσει στο να ξεδιαλύνουν τα πράγματα λίγο περισσότερο.

ΥΓ Φυσικά, δεν μπερδεύω τον Μαρξισμό με το καθεστώς που επικρατούσε στις χώρες του.. υπαρκτού σοσιαλισμού..

Άθεος είπε...

Αχ βρε Artanis με τι καταπιάνεσαι μόλις ήρθες από τις διακοπές σου, μέσα στο κατακαλόκαιρο της Ν. Ζηλανδίας… Για να έχεις αυτήν την άποψη για τους προκατειλημμένους θρησκόληπτους πρέπει να τους έζησες κι εσύ στο πετσί σου. Αμετανόητα λαθεμένοι, αμαθείς και απόλυτοι! Τι πιο κακό να σου συμβεί!
Θα σου πρότεινα να πας να δεις την AGORA για να δεις ότι εκτός όλων αυτών είναι και εχθρικοί, προκλητικοί και απολίτιστοι!

Βασίλη, έχω παρατηρήσει ότι γράφεις πολλά και μέσα από την ποσότητα δεν ξεκαθαρίζεις αρκετά αυτό που θέλεις να πεις. Μάλιστα, σε κάποια στιγμή μπερδεύτηκα όταν αναφέρθηκες στον κονστρουκτιβισμό και σε όσους έχουν ασχοληθεί με τα μαθηματικά, δεδομένου ότι ο κονστρουκτιβισμός είναι εικαστικό ρεύμα!
Όμως, όταν με λίγα λόγια αναφέρθηκες στην τάση του ανατολικού μπλοκ, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις.
Ο μαρξισμός είναι πολύ παρεξηγημένος όρος και τον χρησιμοποιούν περισσότερο όσοι ανακατεύονται με την πολιτική. Στο blog αυτό δεν δίνω πολιτικές προεκτάσεις (για τέτοια θέματα έχω το blog τετραφάρμακος). Ο Μαρξ πρωτίστως ήταν φιλόσοφος, όπως όλοι. Αν έγραψε και για πολιτική οικονομία, την διαίσθησή του θα την κρίνει ο χρόνος. Εκεί, έχω κι εγώ κάποιες διαφωνίες. Ούτε οι φιλοσοφικές μου προεκτάσεις, στο blog αυτό, αγγίζουν την πολιτική οικονομία. Με τον διαλεκτικό υλισμό ασχολείται κάθε επιστήμονας, άσχετα από πολιτικές τοποθετήσεις, αφού γνωρίζεις ότι αυτή είναι μια επιστημονική μεθοδολογία που περιορίζεται απλά στην φιλοσοφική ερμηνεία του κόσμου. Ούτε έχει σχέση ο διαλεκτικός υλισμός με την πτώση των σοσιαλιστικών χωρών. Μάλλον το αντίθετο συνέβη! Αν ακολουθούσαν τον διαλεκτικό υλισμό και στην πράξη, ίσως να απέφευγαν αντιθέσεις που δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν. Για παράδειγμα με την πτώση του καθεστώτος οι εκκλησίες γέμισαν! Οι πιστοί στις χώρες αυτές είναι πολύ περισσότεροι από τις Δυτικές χώρες. Σου λέει κάτι αυτό; Πού είναι οι γκρεμισμένες εκκλησίες που διαλαλούσαν τότε οι χριστιανοί εδώ; Πού είναι η αθεϊστική προπαγάνδα που έκαναν… Κουραφέξαλα! Και οι κομουνιστές εδώ, πιστεύουν και την τύφλα τους τη μαύρη έχουν!
Όμως όλα αυτά δεν μας ενδιαφέρουν εδώ. Από διαίσθηση αντιλαμβάνομαι ότι αντί του κονστρουκτιβισμού ίσως να ήθελες να αναφερθείς στον Μαχισμό, τον θετικισμό και νεοθετικισμό, μοντέρνες θεωρίες που ο διαλεκτικός υλισμός είναι αντίθετος και καλά κάνει. Διευκρίνισε μου όμως για να μην απαντώ σε κάτι που δεν αναφέρθηκες.
Και κυρίως, με λίγα λόγια, σαφή σχόλια και ευθείς ερωτήσεις.

Dimos El Grec είπε...

Συγγνώμη για τα greeklish, αλλά δεν είχα δει τον κανόνα! Έγραψα στα greeklish γιατί δεν μπορούσα να γράψω ελληνικά από την βιβλιοθήκη του νοσοκομείου, λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων του χρήστη του υπολογιστή.

Όσο για τον αγνωστικισμό, ανέφερα ότι ήμουν αγνωστικιστής τόσα χρόνια... Μετά από το βιβλίο του dawkins προφανώς άλλαξα γνώμη, γιατί είδα πολλές αποδείξεις που έψαχνα...

Καλώς σε βρήκα και πάλι!

Άθεος είπε...

Καλώς ήλθες dimosthenis k αυτή την φορά ήσουν άψογος σε όλα. Χαίρομαι που αντελήφθης το πνεύμα μου, όπως κι εγώ είχα καταλάβει ότι κάτι σε περιόριζε που μου έγραψες με τέτοια γραφή. Χαίρομαι ακόμα που βρίσκεις το δρόμο σου ψάχνοντας. Μην διστάσεις να κάνεις γνωστή κάθε απορία σου κι εμείς από δω, όλοι οι φίλοι, ακόμα και οι χριστιανοί παρεισφρέουν εδώ, θα σου δώσουμε μια απάντηση κι εσύ θα διαλέξεις την καλύτερη!
Αλίμονο από αυτούς που αντί να ψάχνουν τρώνε μασημένη τροφή!

ΣΤΑΥΡΟΣ είπε...

-Καλησπέρα φίλε Άθεε. Καταρχήν, να σε αποδώσω κι εγώ με τη σειρά μου, τα εύσημα για την εν λόγο ανάρτηση.

-Το πόσο σημαντικές είναι αυτές οι αναρτήσεις-άρθρα,σαν αρχές και σαν αφορμή για κάποιους, που επιθυμούν πραγματικά(έστω και στο ελάχιστο), την όποια αντικειμενική αναζήτηση , ας το κρίνει ο καθένας μέσα από την δική του οπτικο-ιδεολογική γωνία... -Για ‘μένα ,είναι ένα από τα βασικά εφόδια , για την ιδεολογική και ορθολογική μου κοσμοαντίληψη ....

-Τα ανέπτυξες όλα τόσο συνετά.... Μπόρεσες μέσα σε λίγες γραμμές να αποτυπώσεις το νόημα, της σοφίας του ορθολογισμού (διαλεκτικού υλισμού) και την αν μη τι άλλο απατηλή θρησκευτική κοσμοαντίληψη. Και πραγματικά θα φάνταζαν φτωχά, τα όποια συμπληρωματικά επί του θέματος...(τουλάχιστον από την μεριά μου).

-Θα ήθελα να πω μόνο(ίδια έννοια , με διαφορετικά λόγια ), πως με μια γενική ματιά ,σύζευξη του αρχαίου(Από τους πρώτους που ανέπτυξαν την θεωρία αυτή του υλισμού, ήταν ο Δημόκριτος ο Αβδηρίτης)και νεότερου υλισμού με τη διαλεκτική του Χέγκελ έκαναν οι Μαρξ και Έγκελς το 19ο αιώνα και δημιούργησαν τη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού (όπως ενδεικτικά μας καταθέτης ) . Δίδαξαν δηλαδή, ότι η ύλη δεν είναι στατική, ούτε κινείται από το πνεύμα. Αντίθετα η ύλη αποτελεί τη βάση για όλα τα φαινόμενα που προκαλούν τις ποιοτικές αλλαγές.

-« Έργο» του διαλεκτικού υλισμού είναι ,να εξηγήσει αντικειμενικά, τα υλικά ή φυσικά φαινόμενα. Όσο για τα ανθρώπινα αισθήματα και τις έννοιες...., αυτά είναι αποτυπώματα ή αντανακλάσεις του εξωτερικού κόσμου. Και η ανθρώπινη σκέψη έχει υλική προέλευση....., είναι προϊόν του εγκεφάλου.

Άθεος είπε...

Πολύ σωστά τα ερμηνεύεις Φίλε Σταύρο.
Οι πρώτοι υλιστές της αρχαιότητας κατάφεραν να ρωτήσουν τη φύση ζητώντας να πάρουν την απάντηση κατευθείαν από αυτήν. Έπρεπε όμως να περάσει χρόνος και να συσσωρευτεί γνώση αιώνων ώστε ο υλισμός αυτός να γίνει επιστημονικός. Βέβαια ο χριστιανισμός μας πισωδρόμησε πάνω από χίλια χρόνια, όμως νομοτελειακά αυτό που ήταν να γίνει έγινε. Στη θέση του Μαρξ θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε, μετά από αυτόν. Απλά εκείνο τον καιρό βρέθηκε αυτός και για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν, εδώ τη μεγαλύτερη δουλειά την έκανε ο Ένγκελς.
Μεγάλη ανακάλυψη, πριν από αυτούς ήταν ότι η κίνηση ήταν ιδιότητα της ύλης.
Το 90% του μεγαλείου του υλισμού ήταν αυτό, που το άγγιξε και ο Ηράκλειτος!
Τα πάντα ρει, αν δεν ρει… τότε δεν υπάρχει! Τίποτα δεν είναι στατικό και απόλυτο!
Σφαλιάρα σε κάθε δόγμα!
Τέλος τα αισθήματα, η σκέψη, η αγάπη και όλα αυτά τα πνευματικά καλούδια δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς την υλική τους πηγή, τον εγκέφαλο!
Είναι λοιπόν προϊόντα!
Αυτά τα λίγα, φίλε μου.
Οι άλλες αναρτήσεις θα είναι πιο χειροπιαστές και περισσότερο κατανοητές.

Βασίλης είπε...

O κονστρουκτιβισμός, είναι ένα από τα τρία φιλοσοφικά ρεύματα των μαθηματικών, μαζί με τον πλατωνισμό και το φορμαλισμό.

Συνοπτικά, ο πλατωνισμός -στα μαθηματικά- δέχεται τα μαθηματικά αντικείμενα ως πραγματικά.

Απειροσύνολα, μη-αριθμήσιμα σύνολα, απειροδιάστατες πολλαπλότητες και άλλα τέτοια ωραία, υπάρχουν στο σύμπαν ανεξάρτητα απ την ικανότητά μας να τα ορίσουμε ή να τα καταλάβουμε.

Ο φορμαλισμός πρεσβεύει πως το μόνο που υπάρχει είμαστε εμείς και το σύνολο από αξιώματα και θεωρήματα που θέτουμε, και που αυτά δίνουν ύπαρξη στα μαθηματικά αντικείμενα.

Ο κονστρουκτιβισμός, που σωστά είπες οτι πήρε τ όνομά του απ το ομόνυμο ρεύμα της τέχνης, και προφανώς απ το ρήμα κατασκευάζω, θεωρεί ως μαθηματικά αντικείμενα μόνο όσα είναι δυνατόν να παραχθούν από πεπερασμένες δομές, δηλαδή θεωρεί τα απειροσύνολα, τους πραγματικούς αριθμούς και όλα τα σύγχρονα πνευματικά μαθηματικά τέρατα, ας άνευ λόγου ύπαρξης
(μιας και δε μπορούν να δημιουργηθούν παρά μόνο στη μαθηματική φαντασία)
και οπότε κάθε ερώτηση, απάντηση αλλά και προβληματισμό πάνω σε αυτά, σαν χάσιμο χρόνου.

Στα περί πολιτικής, κι εγώ δε θα δώσω συνέχεια, ίσως καλύτερα να μην έχει πολιτική χροιά αυτό το blog, αν και κάτι μέσα μου, μου λέει πως το θέμα αθεΐα κρύβει μέσα του κάτι βαθιά πολιτικό.

Κατά τα άλλα, συμφωνώ με όσα λέγονται.

Άθεος είπε...

Ύπαρξη στα μαθηματικά αντικείμενα αρχικά έδωσε ο Πυθαγόρας και ακολούθησε ο Πλάτων. Ιδεαλιστές και οι δυο και γι αυτό δεν με ενδιαφέρει το θέμα, τουλάχιστον στην ανάρτηση αυτή. Όμως τον κονστρουκτιβισμό σαν μαθηματική έννοια δεν τον είχα ξανακούσει. Μετά το αρχικό σου σχόλιο, έριξα μια ματιά στο internet και μέσα από δεκάδες εικαστικές απόψεις βρήκα και μια μαθηματική που διαβάζοντάς την δεν κατάλαβα τίποτα. Πουθενά, ούτε σε φιλοσοφικά βιβλία, ούτε σε εγκυκλοπαίδειες δεν βρήκα κάτι σχετικό. Ποιος κουλτουριάρης επινόησε αυτόν τον όρο, τι θέλει να πει και το κυριότερο, προσθέτει κάτι στο θέμα της ανάρτησης; Θέλω να πω: υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην υλιστική θεώρηση του κόσμου; Και αν υπάρχει, πώς ο κονστρουκτιβισμός μπορεί να το λύσει; Όπως είπες κι εσύ μάλλον κάθε ερώτηση, απάντηση αλλά και προβληματισμός πάνω σε αυτόν, μάλλον είναι χάσιμο χρόνου!
Η αθεΐα υπάρχει επειδή βρίσκεται στον αντίποδα της παράλογης πίστης στο υπερφυσικό. Χωρίς θρησκεία, η αθεΐα, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Το έχω τονίσει πολλές φορές αυτό. Απορρέει κυρίως από τη φυσική και την φιλοσοφία, όμως σαν κοινωνικό φαινόμενο έχει φυσικά και τις πολιτικές του προεκτάσεις, όπως είναι τα αιτήματα για την κατάργηση του νηπιοβαπτίσματος, της κατάργησης των θρησκευτικών συμβόλων και το πανάρχαιο αίτημα της ελευθερίας της συνείδησης και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, που στα αφτιά των θρησκόληπτων φαίνεται ακατανόητη φιλοδοξία που μάλιστα, ακούστε-ακούστε, τους απειλεί κιόλας!
Θα μου πεις και βέβαια απειλεί! Όμως ξέρεις κανέναν αντίλογο που να μην απειλεί τον απέναντι; Ο λόγος εδώ αφορά τη δημοκρατία και οι πιστοί, πιστοί στον μεσαιωνικό αυταρχισμό, είναι τόσο εχθροί της δημοκρατίας που αντίλογο δεν θέλουν! Κάποτε έκαιγαν όσους είχαν, όχι αντίθετη γνώμη, αλλά έστω λίγο διαφορετική, τώρα θα τους αφήσουμε να λένε ό,τι θέλουν;
Ας μην ξεχνάμε ότι η αθεΐα πρώτα και κύρια βρίσκεται ενάντια στην αλλοτρίωση της συνείδησης που σε λίγο καιρό θα θίξουμε και από εδώ.

Άνεμος είπε...

Ο Πάουλ Χάινριχ Ντίτριχ είπε "Ό,τι υπάρχει βρίσκεται μέσα στην φύση, έλεγε, οτιδήποτε αναφέρεται έξω από αυτήν είναι δημιούργημα της φαντασίας"

Φυσικά και συμφωνώ, αλλά για να πεις τι είναι φαντασία, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις τη φύση και τη φύση ακόμη δεν τη γνωρίζουμε. Μπορούμε σίγουρα παρ' όλ' αυτά να γνωρίζουμε για συγκεκριμένες φαντασίες πως είναι τελείως παλαβές και αποκλείεται να αποδειχτούν ποτέ αληθείς. Παράδειγμα ο θεός που κατέβηκε στη γη για να τον σκοτώσουν κι έτσι να συγχωρήσει...

Ο Πιέρ Μπάυλ είπε αυτό που σου λέω: "η γνώση ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί αναμφίβολα αξιόπιστη, παρά μόνο πιθανή"

Πραγματικά πιστεύω πως όλοι οι άθεοι της ιστορίας όπως και εσύ, δήλωσαν άθεοι γιατί κατάλαβαν πως δεν είναι δυνατό να υπάρχει θεός με μούσια που έφτιαξε τον κόσμο. Δεν αμφισβητήθηκε ποτέ η έννοια θεός, με τον τρόπο που την εννοούν οι χριστιανοί. Αν δε σταθείς στο τι θα μπορούσε να σημαίνει θεός, τότε εύκολα καταλήγεις να δηλώνεις άθεος.

NoN SeRViaM είπε...

Φίλε μου ςwww.anemos, για να στέκει αυτό που λες, πρέπει ρώτα να ορίσεις τι είναι ο θεός.
Και φυσικά, κανείς ορισμός του θεού δε μπορεί να υπάρξει, γιατί κατευθείαν θα αποκαλυφθεί η αντίφαση της έννοιας.

Πχ, ένας θεος, που έχει φτιάξει τα πάντα, άρα και το χρόνο, έχει ζήσει δηλαδή παρελθόν παρόν και μέλλον, δεν ακούγεται ανοησία αν πας να το συνδυάσεις με την καλοσύνη του;

Άθεος είπε...

Σαν ιδεαλιστής, aneme, δεν διαφέρεις σε τίποτα από τους χριστιανούς! Είμαστε άθεοι επειδή δεν βρήκαμε κανέναν μουσάτο θεό στους ουρανούς ή επειδή η έννοια του θεού είναι βγαλμένη μέσα από τη λογική του πρωτόγονου που αδυνατούσε να εξηγήσει τη φύση και τα φαινόμενά της…

Άνεμος είπε...

Μια στιγμούλα NoN SeRViaM. Ποιος είπε πως υπάρχει θεός; Εγώ; Είπα δεν ξέρουμε. Και στα επόμενα αναφέροντας το θεό ως δημιουργό αποδεικνύεις αυτό που λέω οι περισσότεροι όταν λένε θεός εννοούν κάτι σαν το Γιαχβε. Γιατί ένας θεός θα πρέπει απαραίτητα να είναι και δημιουργός; Δεν όρισα την έννοια θεός, αλλά πραγματικά νομίζω πως για να δηλώσεις άθεος πρέπει πρώτα να τον ορίσεις. Και οι άθεοι που γνωρίζω, μόνο θεούς τύπου Γιαχβέ μοιάζει να έχουν στο μυαλό τους.

Άθεος είπε...

Οι άθεοι καταδικάζουν πρωτίστως την έννοια του θεού σαν παράλογη.
Τις μονοθεϊστικές θρησκείες τις καταδικάζουν εκτός των άλλων και για την απάτη που διαχέουν υποστηρίζοντας, χυδαιότατα το ιστορικό ψέμα!

NoN SeRViaM είπε...

Εγώ φίλε μου άνεμε, όχι, δε σκέφτομαι μόνο την Εβραική μυθολογία.

Σου λέω απλά, ότι η έννοια του θεού είναι τουλάχιστον αντιφατική, αλλά ειδικά στις μονοθειστικές θρησκείες φτάνει τα όρια του παραλόγου.

Με οποιονδήποτε τρόπο πας να ορίσεις το θεό, θα πέσεις σε λογική αντίφαση.
Δοκίμασε και θα δεις.

Άνεμος είπε...

"Είμαστε άθεοι επειδή δεν βρήκαμε κανέναν μουσάτο θεό στους ουρανούς";;; Αυτό δεν είπα κι εγώ Άθεε; Πως ο λόγος που είσαστε άθεοι έχει να κάνει με τις μονοθεϊστικές θρησκείες; Ακόμη και μετά απαξιώνεις με χριστιανικά επιχειρήματα τις πρότερες θρησκείες λέγοντας πως βασίζονταν στην άγνοια. Λες να ήταν έτσι; Δε νομίζω οι φυσιολατρικές δοξασίες να μη γνώριζαν τις δυνάμεις της φύσης. Απλώς θεοποιούσαν οτιδήποτε θαύμαζαν. Όχι οτιδήποτε αγνοούσαν. Έχει διαφορά

Άθεος είπε...

Εδώ είπες τη μισή μου φράση μόνο, λείπει αυτό «ή επειδή η έννοια του θεού είναι βγαλμένη μέσα από τη λογική του πρωτόγονου που αδυνατούσε να εξηγήσει τη φύση και τα φαινόμενά της…»

Άθεος είπε...

Ο πιστός θαυμάζει ό,τι δεν μπορεί να εξηγήσει. Αυτό θεοποιεί!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5