21 Σεπ 2019

ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ: Περί φιλοσοφίας, επιστήμης και αθεΐας (1ο μέρος)


Η ανάρτηση αυτή έχει διευκρινιστική σκοπιμότητα. Επικεντρώνεται σε λέξεις και νοήματα που όλοι χρησιμοποιούμε, όμως διαφορετικά αντιλαμβάνεται ο καθένας. Ένας λόγος που συχνά δυο συνομιλητές δυσκολεύονται να συνεννοηθούν και συχνά διαφωνούν φτάνοντας ένα βήμα πριν την σκληρή αντιπαράθεση είναι επειδή λέξεις που λέει ο ένας, διαφορετικά τις αντιλαμβάνεται ο άλλος. Η γλώσσα δεν έχει μαγικές ιδιότητες, ούτε μαγικό προσανατολισμό. Η γλώσσα είναι μια «σύμβαση» που οι συνομιλητές πρέπει απόλυτα να συμφωνούν με αυτήν, ώστε με τις λέξεις που χρησιμοποιούν και με τα νοήματα που πρέπει να μεταδώσουν να δίνουμε στον συνομιλητή μας την γνώμη που σχηματίσαμε στο κεφάλι μας. Εν ολίγοις δηλαδή, πρέπει να δίνουμε μεγαλύτερο βάρος στη νοηματική σαφήνεια των λέξεων, όπως τόνιζε και ο Επίκουρος. Μόνο τότε μπορούμε και να συνεννοηθούμε ή να εκφράσουμε τις αντιθέσεις μας. Διαφορετικά υπάρχει περίπτωση να λέμε τα ίδια και να μην συμφωνούμε ή ακόμα να διαφωνούμε, χωρίς να αντιλαμβάνεται ο καθένας τι μας διαφοροποιεί. Τέτοιες λέξεις είναι η αλήθεια, η απόδειξη, η επιστήμη, ο νους, η ψυχή, η συνείδηση, η μάζα, η ενέργεια, η ύλη, ο χώρος, ο χρόνος, το κενό, το υποκειμενικό, το αντικειμενικό, η τύχη, η τυχαιότητα και πολλές άλλες, τόσο κοινές και πολυσυζητημένες λέξεις, που δυστυχώς δεν καταφέραμε κοινώς να εννοήσουμε!

Στην πορεία του το blog ανέδειξε ποικίλους δρόμους που όλοι τους οδηγούν στην αλήθεια ή αυτό που με μια λέξη λέμε «πραγματικότητα». Η πραγματικότητα είναι μια. Εννοιολογικά αποκλείεται οτιδήποτε αρνείται αυτή την αλήθεια, διαφορετικά  αυτό που αναφερόμαστε δεν θα λεγόταν πραγματικότητα. Θα λεγόταν κάπως αλλιώς, όπως μεταφυσική, ιδεαλισμός, παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις του νου. Όλα αυτά δεν αφορούν την πραγματικότητα και τον κόσμο μας. Θα μου πείτε ότι και αυτά μπορεί να είναι πραγματικά, να υπάρχουν. Φυσικά και υπάρχουν, όμως δεν είναι πρωταρχικές ουσίες, όπως η ύλη, αλλά δευτερεύουσες που γεννιούνται δευτερογενώς από τον εγκέφαλο που παρεμπιπτόντως είναι υλικός, μπορεί να αφορά μια διεργασία, να είναι συναίσθημα, κατάσταση και πολλά άλλα. Το αποτέλεσμα αφορά μια κατάσταση που γεννήθηκε από κάποιο αίτιο. Ανάμεσα στο αίτιο και το αποτέλεσμα υπάρχει μια χρονική διάρκεια. Ούτε το αποτέλεσμα δεν γεννά το αίτιο που το προκαλεί, άσχετα αν αυτό, σαν αίτιο, θα προκαλέσει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Ένα όργανο παράγει μουσική. Θα ήταν παράλογο να πούμε ότι η μουσική παράγει όργανα. Μια νότα παράγεται από μια κιθάρα, όμως ποτέ μια νότα δεν δημιούργησε καμιά κιθάρα! Αναζητώντας την αλήθεια στη φιλοσοφία αναζητούμε το πρωταρχικό, αυτό που βρίσκεται δηλαδή σε χρονική προτεραιότητα. Για παράδειγμα, ένας πιστός μπορεί «να δει» θεούς, αγγέλους, διαβόλους και χωρίς γνώσεις φυσικής να παρανοήσει πολλά άλλα φυσικά γεγονότα που θα τα δεχτεί σαν πραγματικά και θα τα αποδώσει όπου φανταστεί ή όπου του αρέσει. Η πίστη πάντα στηρίζεται σε νοητικά συμπεράσματα και όχι σε αποτελέσματα που μπορούν να επιβεβαιωθούν πειραματικά όσες φορές και να γίνουν. Τέτοιες οι διαφορές της επιστήμης από την θρησκεία ή του Υλισμού από τον Ιδεαλισμό. Το έχω πει και άλλη φορά: η αθεΐα δεν είναι φιλοσοφικό σύστημα, αλλά γνώση που βοηθάει να απορρίψουμε τα μεταφυσικά σκουπίδια του νου. Να, μια χρήση της, που δεν αφορά μόνο τους θεούς. Το μόνο που απαιτείται είναι λίγη γνώση φιλοσοφίας και αρκετές γνώσεις φυσικής προκειμένου να απορρίψουμε ό,τι δεν υφίσταται πραγματικά και να δεχτούμε ό,τι είναι υπαρκτό και πραγματικό και συνακόλουθα να καταλήξουμε σε συμπεράσματα ώστε να απορρίψουμε τι δεν συνάδει με την λογική, την εμπειρία και την μέχρι τώρα αποκτηθείσα επιστημονική γνώση. Οι κεραυνοί δεν ρίχνονται από το θεό, οι σεισμοί δεν οφείλονται στις αμαρτίες των ανθρώπων και η συμπεριφορά σου δεν μπορεί να σε ανταμείψει μετά θάνατο, ούτε να σε τιμωρήσει. Τα φαινόμενα έχουν μια φυσική εξήγηση και με το θάνατο η ύπαρξη αδρανοποιείται, αναλαμβάνεται από τα σκουλήκια και τα μικρόβια. Η συνείδηση παύει να υπάρχει αφού ο εγκέφαλος αποσυντίθεται σε ό,τι τον συνέθεσε και τον έβαλε σε λειτουργία.

Τώρα, ας κατηγοριοποιήσουμε αυτά που είπαμε πιο πάνω.
Η αποδοχή των φαινομένων και η απόρριψη των ιδεών γίνεται με την γνώση και την φιλοσοφία, αρκεί η γνώση να είναι επιστημονική και η φιλοσοφία υλιστική.
Η επιστήμη μελετά το σύνολο των φαινομένων της ύλης που βρίσκονται σε σχέση με την κίνηση και τις διάφορες μετατροπές της, των μορφών της δηλαδή.
Φιλοσοφία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ανακαλύψει την αλήθεια των όντων, αυτών που υπάρχουν δηλαδή, και των φαινομένων της πραγματικότητας.
Αλήθεια είναι αυτό που μέχρι στιγμής έχει αποδειχτεί επιστημονικά από την εμπειρία της ζωής. Γι αυτό και είναι σχετική και ιστορικά καθορισμένη.
Η επιστήμη και η φιλοσοφία πρέπει να συνδέονται και η μια να στηρίζει την άλλη. Αν ανάμεσα τους χαθεί αυτή η σχέση τότε σημαίνει ότι η μια από τις δυο διατυπώνεται  λανθασμένα. Η φιλοσοφία, που μπορεί αυτό να το κάνει καλύτερα, είναι ο Επιστημονικός Υλισμός.

Ο Επιστημονικός Υλισμός απαλλαγμένος από τη μεταφυσική, γίνεται αναγκαιότητα για τις φυσικές επιστήμες και το χρηστικότερο μέσον για τη διερεύνησή της.

Η αθεΐα είναι συμπέρασμα. Οι πεποιθήσεις μας συνάγονται επιστημονικά. Πιστεύουμε ότι δεν υφίστανται οντότητες που δεν μπορούν να αποδειχτούν επιστημονικά ή να στηριχτούν φιλοσοφικά.
Άρα η Αθεΐα δεν βρίσκεται σε χρονική προτεραιότητα όπως το αίτιο από το αποτέλεσμα ή η πίστη από το φαινόμενο αλλά σαν συμπέρασμα συνάγεται με την λογική, αποτέλεσμα της φιλοσοφικής σκέψης που στηρίζεται στην επιστημονική γνώση!
Ένας άθεος μπορεί να μην γνωρίζει ότι είναι Υλιστής. Ένας Υλιστής όμως είναι πεπεισμένος ότι είναι άθεος επειδή η φιλοσοφία του είναι απαλλαγμένη από τα σκουπίδια της μεταφυσικής.

Το «είναι» είναι αυτό που υπάρχει. Η «Νόηση» αφορά το υποκείμενο που σκέφτεται, που φιλοσοφεί
Τώρα ας εγκαταλείψουμε τα μεγάλα κείμενα και ας επικεντρωθούμε στις ουσιωδέστερες προτάσεις:

Η ύλη είναι πρωταρχική και θεμελιακή οντότητα του Σύμπαντος. Είναι οτιδήποτε υπάρχει στο Σύμπαν, είναι φιλοσοφικός όρος που ορίζει την αντικειμενική πραγματικότητα!
Η αντικειμενική πραγματικότητα είναι ό,τι αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις και με τα επιστημονικά όργανα και υπάρχει ανεξάρτητα από το νου και την συνείδησή μας! Είτε υπάρχουμε εμείς, είτε όχι!
Η ύλη σαν οντότητα υφίσταται δράση αλλά και σαν οντότητα είναι το αποτέλεσμα της δράσης.
Το σύμπαν ολόκληρο είναι ένα σύνολο ύλης, κίνησης και απεριόριστης αλληλουχίας αιτίων και αιτιατών σε ένα αέναο γίγνεσθαι.
Εξέλιξη είναι το αέναο γίγνεσθαι, η απεριόριστη αλληλουχία αιτίων και αιτιατών.

Εφ’ όσον οτιδήποτε υπάρχει στο Σύμπαν είναι ύλη και η ύλη πάντα κινείται τότε η κίνηση είναι ο τρόπος ύπαρξης της ύλης.
Η ύλη χωρίς την κίνηση είναι αδιανόητη, όπως και η κίνηση χωρίς την ύλη.
Η κίνηση είναι η πηγή και ταυτόχρονα το προϊόν της αλληλεξάρτησης των μορφών της ύλης.
Η σχέση Ε=m*c2 δείχνει τη σχέση της μάζας με την κίνησή της, με τη δράση της, την ενέργεια δηλαδή που ασκείται επάνω της.
Τέλος η ύλη είναι άφθαρτη και υφίσταται πραγματικά στο χώρο όπως και η κίνηση είναι αέναη στον χρόνο! Τούτα τα δυο συνθέτουν αυτό που ονομάζουμε Χωροχρόνο.

Από όλα αυτά συνάγονται, σχετικά με τον επιστημονικό υλισμό, οι τρεις πιο κάτω βασικές θέσεις.

Τώρα τα συμπεράσματα εύκολα μπορούν να εξαχθούν, όπως φαίνονται στην πιο κάτω εικόνα:
Το ουσιαστικότερο φιλοσοφικό ερώτημα που έθεσε ο άνθρωπος ήταν: τι προϋπήρξε, η ύλη ή το πνεύμα; Υπήρχε ο κόσμος προαιώνια ή είναι δημιούργημα κάποιου θεού; Υπήρξε ποτέ δημιουργία του κόσμου ή αυτός υπήρχε ανέκαθεν; Εν ολίγοις είναι ο κόσμος μας άπειρος;
Υφίσταται όμως και άλλος προβληματισμός: Δεν είναι μόνο η διαφορά ανάμεσα στον υλισμό και τον ιδεαλισμό που μπορούν να παραμορφώσουν την αντίληψή μας για τον κόσμο, αλλά και αν η νόηση μπορεί να γνωρίσει τον πραγματικό κόσμο και αν οι αντιλήψεις και οι παραστάσεις μας είναι οι αληθινές του αντανακλάσεις.
Με την ανάπτυξη του διαλεκτικού υλισμού, αποδείχτηκε, πέρα ως πέρα ότι η θρησκεία αποτελεί μια απατηλή ιδεολογία. Δεν μπορούμε με τη θρησκεία να δώσουμε απαντήσεις σε καίρια οντολογικά και γνωσιολογικά ερωτήματα. Η κοσμοαντίληψή της παραμορφώνει τον κόσμο, διαστρεβλώνοντας την ερμηνεία των φαινομένων της φύσης και της κοινωνίας.
Η θρησκεία, στον αγώνα της να εκτοπίσει την επιστήμη και την αλήθεια, βρέθηκε βαριά λαβωμένη. Η ίδια χρειάστηκε πολλές φορές να νερώσει το κρασί της.

Όταν ρωτάμε πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος προϋποθέτουμε ότι ο κόσμος είναι «δημιούργημα» και ως εκ τούτου προϋποτίθεται ένας «Δημιουργός».
Καλύτερα όμως δεν θα ήταν να αναρωτηθούμε αν ο κόσμος είναι δημιούργημα…
Μπροστά στο δίλημμα αν ο κόσμος είναι δημιούργημα, η μόνη αρμόδια να απαντήσει είναι η φιλοσοφία και μάλιστα, ο διαλεκτικός υλισμός, που συνεπής με το μονισμό δέχεται την ύλη αυθύπαρκτη και άπειρη. Άπειρη όχι μόνο στο χώρο αλλά και στο χρόνο.
Η έννοια «ύλη» δεν είναι επιστημονική έννοια, αλλά φιλοσοφική.
Όταν αναφερόμαστε στην «αφθαρσία της ύλης» η επιστήμη δεν μπορεί με κανένα τρόπο να επαληθεύσει ή να διαψεύσει την πρόταση, αφού σαν έννοια δεν διαθέτει μέτρο της ύλης και του Σύμπαντος!

Οι φυσικοί νόμοι εκφράζουν την μοναδική αλήθεια. Ας πάρουμε έναν νόμο, αυτόν της βαρύτητας:

Η δύναμη ανάμεσα σε δυο σώματα εξαρτάται από τις μάζες και από το τετράγωνο της απόστασής τους. Η δε δύναμη ισούται με το γινόμενο της μάζας επί την επιτάχυνση του σώματος.
Η επιστήμη έκανε τα πρώτα της βήματα μέσα στο μυαλό του Νεύτωνα, όταν διατύπωσε την ουράνια μηχανική μέσα στο μυαλό του με μαθηματικούς όρους. Πραγματικά η γλώσσα της επιστήμης είναι τα μαθηματικά. Πρώτα με μαθηματικούς όρους διατυπώνεται η αλήθεια, όπως και η λογική.
Έτσι η πτώση ενός μήλου εξαρτάται από τους ίδιους νόμους που κυβερνούν και την κίνηση της Σελήνης.
Τόσο απλά διατυπώνεται η αλήθεια, όμως η θεωρία πρέπει να υπόκειται, μέσω του πειράματος, σε εξονυχιστικό έλεγχο. Οι νόμοι για να ισχύουν, έλεγε ο Βάκων πρέπει να επαληθεύονται και οι υποθέσεις όταν διαψεύδονται πρέπει να εγκαταλείπονται.

Γι αυτό δεν μπορούμε να δεχτούμε την πράξη δημιουργίας αφού αυτή θα αντέφασκε με το αέναο γίγνεσθαι του Σύμπαντος.
Η αιωνιότητα της κίνησης είχε διατυπωθεί από τους πρώτους υλιστές. Ο Δημόκριτος απέρριπτε την ιδέα της αρχικής ώθησης λέγοντας ότι η κίνηση δεν έχει αρχή, ότι είναι αιώνια, άπειρη και άφθαρτη.
Σήμερα η επιστήμη δέχεται και η φιλοσοφία συνηγορεί ότι η εξέλιξη είναι ένα αδιάκοπο γίγνεσθαι. Το κάθε τι αρνείται τον εαυτό του περνώντας σε κάτι ανώτερο που κι αυτό δίνει τη θέση του σε κάτι καινούριο. Αυτό λέγεται εξέλιξη και είναι παρούσα σε όλες της εκφάνσεις της πραγματικότητας. Η αιωνιότητα της κίνησης και το αέναο γίγνεσθαι αντιφάσκει με την «αρχή του κόσμου», θεωρώντας την πράξη δημιουργίας παράλογη κι εξωπραγματική.

Τώρα ας δούμε τις διαφορές ανάμεσα στο υποκειμενικό και το αντικειμενικά υπαρκτό:

Οι ιδέες και τα αισθήματα είναι υποκειμενικά δεδομένα και όχι πραγματικές οντότητες. Δεν έχουν φυσικό αντίκρισμα και γι αυτό δεν μπορούν ούτε να αποδειχτούν ούτε να διαψευστούν. Ο φυσικός κόσμος, λοιπόν, διέπεται από νόμους που αποκλείουν οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση. Καμιά φυσική εξίσωση δεν προβλέπει θεϊκή παρέμβαση.
Ο υλισμός θεμελιώνεται στα αξιώματα της αντικειμενικότητας και γι αυτό θεωρεί ότι νόηση, χωρίς υλικό υπόβαθρο, δεν μπορεί αντικειμενικά να υπάρξει. «Εν αρχή ην ο λόγος» είναι μια ανόητη, ιδεαλιστική, φράση που δεν έχει πραγματικό αντίκρισμα.

Να γιατί η θρησκεία και ο μυστικισμός είναι η φενακισμένη αντίληψη της πραγματικότητας και όσοι εγκλωβίζονται σ’ αυτήν, εκτός του ότι ερμηνεύουν λανθασμένα τον κόσμο, ζουν αποξενωμένοι σ’ αυτόν, υπονομεύοντας την επίγεια ζωή και υποταγμένοι στο ψέμα ζουν την απατηλή ελπίδα της μετά θάνατον ανταμοιβής ή με τον φόβο μιας αιώνιας τιμωρίας που γελοιοποιεί τη λογική και την αισθητική του νοήμονος ανθρώπου.

Να πώς η φιλοσοφία και η φυσική μας κατευθύνουν να αντιληφθούμε τι είναι πραγματικό και τι ψέμα. Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε και για το χρέος που πρέπει να έχει ο άνθρωπος και για τα καθήκοντα που επιβάλλονται να έχει μέσα στη κοινωνία:

Ό,τι υπάρχει βρίσκεται μέσα στην φύση, οτιδήποτε αναφέρεται έξω από αυτήν είναι δημιούργημα της φαντασίας. Ο άνθρωπος πρέπει να στρέφει τις προσπάθειές του για να κάνει ευκολότερη τη δική του ζωή και να ευτυχεί προσπαθώντας να φανεί αντάξιος της αγάπης των υπολοίπων.
Επίσης κατάφερε να αντισταθεί στο ράσο όταν απομυθοποίησε την θεϊκή ηθική.
Δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ θρησκείας και ηθικής. Συνήθως οι άθεοι είναι εναρετώτεροι των πιστών γιατί «καθοδηγούνται» από μία συλλογική συνείδηση που την «επιβάλλουν» στην κοινωνία με την εκμάθηση και την εκπαίδευση, σαν χρέος και καθήκον του ανθρώπου, και όχι με κίνητρο την ανταμοιβή και τον φόβο, που με εκβιαστικά διλήμματα εφευρίσκει η θρησκεία για να τρομοκρατήσει.
Την φύση δεν την έφτιαξε κανένας θεός και γι αυτό δεν κατευθύνεται από θεούς, αλλά από φυσικές δυνάμεις και τους νόμους που την ορίζουν.

Η θρησκεία είναι πλάνη, φαντασίωση και απάτη.
Αν θεοί είναι οι φυσικές δυνάμεις που θεοποιήθηκαν, σύμφωνα με τον Πρόδικο, επειδή μας είναι ωφέλιμες, χρέος έχουμε πρωτίστως να τις καταλάβουμε. Γιατί δεν πρέπει να πιστεύουμε για να καταλάβουμε, αλλά πρέπει πρώτα να προσπαθούμε να καταλάβουμε για να πιστέψουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Γι αυτό και δεν πρέπει να ενστερνιζόμαστε καμία Ιερή Γνώση που, υποτίθεται, αντιπροσωπεύει το Απόλυτο, αλλά την Εγκόσμια Αλήθεια, προϊόν της ανθρώπινης νόησης, προκειμένου να γνωρίσουμε τον κόσμο μας πραγματικά! Τούτη είναι η μέγιστη κατάκτηση που οι Αρχαίοι Έλληνες επέτυχαν με την φιλοσοφία (Ιωνική σχολή). Να ποιοι είναι Έλληνες, αυτοί που δεν έχουν ανάγκη ούτε το «όμαιμον», ούτε το «ομόγλωσσον» ούτε τα «ομότροπα» ήθη και έθιμα που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε.
Τέλος, αντί της βίας, ασκεί την συνεργασία στην βάση της ισότητας και του ανθρωπισμού, με εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον διαφοροποιούν από το ζώο και την αγελαία συμπεριφορά.



Η επόμενη ανάρτηση που θα γίνει, όπως πάντα σε ένα μήνα, στις 21 Οκτώβρη, θα σας δώσω συνοπτικά ένα κατάλογο αναρτήσεων του blog με τα σχετικά θέματα, που πιστεύω αρκετά θα βοηθήσουν όσους τα έχασαν προκειμένου να μπουν στο κλίμα της φιλοσοφίας και της επιστημολογίας που συζητήσαμε σε αυτήν την ανάρτηση, μαζί με μια σύντομη περίληψη για το καθένα. Μάλιστα, σε εκείνη την ανάρτηση τον πρώτο σχολιαστή θα τον περιμένει και μια έκπληξη: ένα δώρο τιμής ένεκεν από μένα με δυο ενδιαφέροντα βιβλία!

2 σχόλια:

Dyer είπε...

"Να ποιοι είναι Έλληνες, αυτοί που δεν έχουν ανάγκη ούτε το «όμαιμον», ούτε το «ομόγλωσσον» ούτε τα «ομότροπα» ήθη και έθιμα που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε."
Με αυτό σαν μέτρο Έλληνες μπορεί να είναι όλος ο κόσμος ή όλος ο κόσμος που δεν υψώνει ιδεαλιστικά τοίχοι μπορεί να αποτελέσει μια κοινότητα.

Άθεος είπε...

Όπως έλεγε και ο Βίνκελμαν «για να γίνει κανείς άνθρωπος πρέπει πρώτα να γίνει Έλληνας»! Συνεπώς, αν διαφοροποιούμε τους ανθρώπους, τότε σημαίνει ότι αρχικά εμείς δεν είμαστε, ούτε Έλληνες, ούτε άνθρωποι, αλλά ρατσιστικά αποβράσματα!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5