Δυστυχώς, το κοινωνικό μας σύστημα ξέρει
καλά να «διαπαιδαγωγεί» και να κατευθύνει τα ήθη ρίχνοντας από την τηλεόραση
και τον κινηματογράφο σκουπίδια στο μυαλό αλλοτριώνοντας και διαφθείροντας
συνειδήσεις. Ακόμα και όταν προφασίζεται πως παίζει προοδευτικό ρόλο και
μάλιστα, τάχατες, ενάντια στο εκκλησιαστικό κατεστημένο, πάλι το ίδιο σύστημα
εξυπηρετεί, διαιωνίζοντας την αιώνια υποταγή των συνειδήσεων. Οι
επιστημονικοφανείς συζητήσεις γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι είναι εκπομπές
προπαγάνδισης και προσηλυτισμού που εξυπηρετούν το εκκλησιαστικό κατεστημένο.
Λογής-λογής ειδήμονες κάνουν την εμφάνιση του στο γυαλί, επιχειρώντας να μας
εξηγήσουν μυστήρια και παραξενιές της φύσης με επιστημονικοφανή τρόπο κάνοντας
τους αδαείς να κρέμονται από το στόμα τους σαν χάνοι σε αγκίστρι.
Προφήτες, μελλοντολόγοι, αστρολόγοι,
εξηγητές ονείρων και συμβόλων.
Μάγοι, σατανιστές, δαιμονολόγοι,
εξορκιστές και καφετζούδες.
Θαυματοποιοί, θαυματολόγοι,
σινδονολόγοι, θεολόγοι, ιεροκήρυκες και ιερείς.
Είναι οι ειδήμονες της εποχής. Λες και ο
χρόνος πάγωσε στο μεσαίωνα, δείχνοντας σαν βίντεο την ίδια εικόνα: την πίστη,
αδυσώπητα να συγκρούεται με τη λογική, την πλάνη με τη Αλήθεια, τον πιστό με
τον επιστήμονα! Αν τότε, χωρίς τη συμβολή της επιστήμης, θριάμβευε η πίστη πως
να δικαιολογήσει κανείς σήμερα την αποχαυνωτική συμπεριφορά του πιστού; Ο
πιστός, πιστός στο δαιμονικό του κόσμου, συνεχίζει να αποβλακώνεται
προσβάλλοντας κατάφωρα τη νοημοσύνη του, όταν κάποιοι γύρω του ατενίζουν τα
αστέρια! Πνιγμένος στις αόρατες παρουσίες, νιώθει να τον καταδυναστεύουν και να
τον υπονομεύουν καταχθόνιες δυνάμεις.
Κακόβουλες, απρόβλεπτες, δαιμονικές και
δόλιες.
Ο ίδιος καταστρώνει την πνευματική του
μάχη, ζητώντας απελπισμένα τη χάρη του θεού.
Ο αέρας που αναπνέει κορέστηκε από την
ανθρώπινη βλακεία!
Τα επαγγέλματα του μάγου, του εξορκιστή
και του προφήτη, όχι μόνο σαν χόμπι αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο, συνεχίζουν
να ευδοκιμούν όπως στο μεσαίωνα. Αποχαυνωμένοι πιστοί κατακλύζουν τα μέντιουμ,
τους θεραπευτές, τις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Αμφότεροι πλουτίζουν
τρίβοντας ικανοποιημένοι τα χέρια έχοντας τη σιγουριά πως δεν απομακρυνθήκαμε
από τη δαιμονική φρενίτιδα του μεσαίωνα. Άγνοια και σκοτάδι. Το φυσικό
περιβάλλον των «ειδημόνων» και των κατεργάρηδων της εποχής μας. Σ’ αυτό ευδοκιμούν
καλύτερα, γιατί στο σκοτάδι κρύβεται ο φόβος, η πονηριά και το ψέμα. Το άγνωστο
είναι φοβερό. Εξάπτει τη φαντασία, σπρώχνοντας τη συνείδηση σε ακρότητες πάντα
σε βάρος της λογικής. Και όταν υπάρχει άγνοια οι ακρότητες γεννούν θεούς και
δαίμονες.
Να γιατί ο Σοπενχάουερ έλεγε ότι, οι
θρησκείες μοιάζουν με τις κωλοφωτιές, γιατί λάμπουν μόνο στο σκοτάδι!
Η αποχαύνωση και η αλαζονεία, των εξ’
αποκαλύψεως θρησκειών, να βασιστούν τόσο πεισματικά στις δογματικές τους
αλήθειες τις απομάκρυνε ακόμα πιο πολύ από την επιστήμη και την αλήθεια,
βουλιάζοντάς τες στο βούρκο της δεισιδαιμονίας. Η υπεροψία των χριστιανών ότι
μόνον αυτοί γνωρίζουν, ενώ όλοι οι άλλοι κάνουν λάθος, του στέφει βασιλείς της
αλαζονείας και τους απομακρύνει από την αντικειμενική πραγματικότητα και
αλήθεια.
Δογματίζοντας την πίστη τους, καθίσταται
ανήμποροι να αντικαταστήσουν τις απόψεις που δέχτηκαν στο παρελθόν. Η
μεθοδολογία της επιστήμης, κάτω από το φως των νέων δεδομένων, πολλές φορές
απαιτεί να αντικατασταθεί μια παλιά θεωρία από μία νεότερη. Οι χριστιανοί,
έχοντας απόλυτη πίστη στο δόγμα και το αλάθητο των αιώνιων ιδεών, όχι μόνο με
αλαζονεία τις ασπάζονται αλλά κάθε φορά που διανοήθηκε κάποιος να τις
αμφισβητήσει ένιωσε καλά την αυταρχικότητα, την οργή και τη βία του «Αλάθητου»
συστήματος. Χύνοντας ποτάμια αίματος, πεισματικά επιμένουν να αρνούνται τη
συγνώμη στα θύματα των σκοτεινών εκείνων χρόνων που, με τόση σφοδρότητα
εξολόθρευσαν στηριγμένοι σε λαθεμένες απόψεις της Αγίας Γραφής. Οι απεγνωσμένες
φωνές των θυμάτων τους ακούγονται μέχρι σήμερα, κάνοντάς μας να ανατριχιάζουμε
και να απορούμε για τον άδικο χαμό και την παράλογη καταδίκη.
Δεν μπορώ να μην αντιγράψω λίγες γραμμές
από την «Κτηνωδία της Αγιότητας» που έγραψα ακριβώς επειδή συμμερίστηκα την
ανείπωτη φρίκη που σκόρπισαν στα αθώα τους θύματα οι θιασώτες της «αγάπης» και
της απόλυτης «πνευματικής γνώσης».
«Χρέος δεν έχουμε να κοιτάμε πίσω; Χρέος δεν
έχουμε να κοιτάμε μπροστά; Τα χώματα αυτά βάφτηκαν με αίμα και μόνο το σκοτάδι
του χρόνου τα προσπέρασε και τα έθαψε σαν κατακόμβες δυο-τρεις πιθαμές κάτω απ’
τους υπέρλαμπρους ναούς της υποκρισίας, της
ανευθυνότητας και της ένοχης ανοχής μας. Ναι, έχουμε ευθύνη απέναντι στο
Μέλλον, να ξεμπροστιάσουμε το παρελθόν! Θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερο απάνθρωπος,
ο θεός αυτός κι απ’ τους ανθρώπους ακόμα, αν έχει εφεύρει χειρότερη κόλαση, απ’
αυτήν που εφηύραν οι δημιουργοί του επάνω στη γη! Ας πάψει ο «φόβος της
κόλασης» να τρομάζει με την άχαρη φιλολογία τους, πως τάχατες θα υποφέρουν
παντοτινά βασανιστήρια στη φωτιά που καίει συνέχεια κι όμως δεν πεθαίνουν και η
δυστυχία τους ποτέ δεν τελειώνει... Μόνο ένα απόλυτα διεστραμμένο μυαλό
μπορούσε να φανταστεί κάτι τέτοιο! Πρέπει να το καταλάβουν: το μέλλον δεν τους ανήκει».[i]
Η θεολογία που στέφθηκε «Βασίλισσα των
Επιστημών» έριξε τη βαριά σκιά της όταν ο άνθρωπος, σηκώνοντας το κεφάλι του
ψηλά, αποπειράθηκε να την καθαιρέσει. Ανακαλύπτοντας τους φυσικούς νόμους,
απέρριψε τα ιδανικά και τις μεθόδους γνώσης του μεσαίωνα, σαν ξένη και επιβλαβή
θεωρία. Η μεσαιωνική φιλοσοφία αποδείχθηκε ψευδής και απατηλή που παραμόρφωνε
την πραγματικότητα, στηρίζοντας τη λογική στη θέληση του θεού, την ηθική στη
θεία πρόνοια και την αιωνιότητα ενός «άλλου κόσμου» στη λογική της ανταμοιβής
και της τιμωρίας. Οι «αλήθειες» του μεσαίωνα παραχώρησαν τη θέση τους στη
θέληση του ανθρώπου να γνωρίσει τον εαυτό του και τη φύση. Κυρίως όμως να
γνωρίσει τη θέση του σε σχέση με τη φύση και το όλο.
Ατενίζοντας τα αστέρια, ο άνθρωπος
συνειδητοποίησε τη θέση του στο σύμπαν, αναγνωρίζοντας τη γη σα σκηνή με
πραγματική αξία, απορρίπτοντας τον «άλλο κόσμο» σαν απάτη και δεισιδαιμονία
μιας πρωτόγονης εποχής. Η «Βασίλισσα των Επιστημών» πληγώθηκε θανάσιμα και
έγινε αγριότερη, σαν το θεριό που γίνεται επικίνδυνο όταν το αίμα που μυρίζει
είναι το δικό του! Η σκιά που έριξε πάνω στα πρώτα φωτεινά μυαλά της
πνευματικής αναγέννησης, ήταν θανάσιμη και ανεξίτηλη στα χρόνια που πέρασαν,
λες και η ίδια ήθελε να μας θυμίζει το αμαρτωλό παρελθόν της!
Αιώνιο σύμβολο, ο θάνατος του Τζορντάνο
Μπρούνο στην πυρά, όπως και η προσβλητική μετάνοια του αστρονόμου Γαλιλαίου, θα
αποτελεί αιώνιο μνημείο αυταρχισμού, αλαζονείας και φαυλοκρατίας που διατάχτηκε
να αρνηθεί, να αναθεματίσει και να αποστραφεί μετά βδελυγμίας αυτό που ο ίδιος
έβλεπε μέσα από τη διόπτρα του.
Δεν μπορώ να μην αντιγράψω και πάλι από
την «Κτηνωδία της Αγιότητας», που τόσο επίκαιρη είναι στο θέμα μας.
«Ομολογώ καθόλου καλός
καιρός για να γεννηθεί κανείς, ιδιαίτερα αν έβαζε στόχο στη ζωή του να προσφέρει
κάτι στο σύνολο. Ούτε καλός τόπος για να μιλάς για ήλιους και φεγγάρια!
Ομολογώ, ήσουν άτυχος Γαλιλαίε, γιατί αυτόν τον καιρό διάλεξες να γεννηθείς και
σ’ αυτό το συγκεκριμένο τόπο! Για αιώνες ολόκληρους ο τόπος αυτός δεν είχε
ανάγκη ούτε από γιατρούς, ούτε από δικαστές. Ούτε από δασκάλους κι αστρονόμους,
γιατί γιατρός και δικαστής, δάσκαλος κι
αστρονόμος ήταν ο παπάς της ενορίας! Δίκαια απορούσε ο Γαλιλαίος, γράφοντας στη
Μεγάλη Δούκισσα Χριστίνα της Τοσκάνης, «όση υπακοή κι αν απαιτεί, ένας έξυπνος
και δυνατός πρίγκηψ, ποτέ δε θα διανοηθεί να
γιατρέψει αρρώστους και να χτίσει σπίτια!»
Κι όμως η θρησκεία απαιτούσε
όχι μόνο αυτήν την υπακοή αλλά και την επέβαλε με βία! Όχι μόνο δε θέλησαν να
βάλλουν το μάτι τους στη διόπτρα του Γαλιλαίου, αλλά επέβαλαν το ακατόρθωτο σε
κάθε ερευνητή που τολμούσε να αμφισβητήσει τις
ανακρίβειες της Αγίας Γραφής! Επέβαλαν με το έτσι θέλω, όχι μόνο να μη βλέπουν
ό,τι έβλεπαν και να μην κατανοούν ό,τι κατανοούσαν, αλλά επέβαλαν στην «έρευνά»
τους να βρίσκουν το αντίθετο απ’ αυτό ακριβώς
που έβρισκαν».[ii]
Η
σκιά της μεσαιωνικής Εκκλησίας ήταν βαριά, σαν την αισθητική της. Ο χαρούμενος
αναγεννησιακός ρυθμός δε θα αργούσε άλλο, από τη στιγμή που σαν ιδέα σφηνώθηκε
στο μυαλό του «ουμανιστή» αποκαθιστώντας τις καθολικές
ανθρώπινες αξίες!
Πηγή: Απόστολος Λυμπερίδης
«ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»
Ενάλιος 2010ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
16 σχόλια:
Γεια σου και πάλι, Άθεε. Αυτήν την φορά δεν θα επιχειρήσω να αστειευτώ – αλλά, συμφωνών ή διαφωνών, θα προσθέσω στις απόψεις σου.
Σημειώνεις: «Οι επιστημονικοφανείς συζητήσεις γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι είναι εκπομπές προπαγάνδισης και προσηλυτισμού που εξυπηρετούν το εκκλησιαστικό κατεστημένο». Βεβαιότατα και το εξυπηρετούν, θα προσθέσω δε ότι πρωταρχικός στόχος είναι η εξυπηρέτησις της καθεστηκυίας εξουσίας· εξουσίας της οποίας το ένα πόδι είναι η θρησκεία και την οποία νέμονται οι «γνωστοί άγνωστοι» και, μέσω αυτών και χάρη σε αυτούς, οι κάθε επιπέδου... επιστήμονες και παρατρεχάμενοι δι’ αυτών των επιστημονικοφανών συζητήσεων.
Σημειώνεις: «Λες και ο χρόνος πάγωσε στο μεσαίωνα, δείχνοντας σαν βίντεο την ίδια εικόνα: την πίστη, αδυσώπητα να συγκρούεται με τη λογική, την πλάνη με τη Αλήθεια, τον πιστό με τον επιστήμονα!» Το έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, δεν κάνει κακό να το επαναλάβω: Έχει λήξει άραγε ο μεσαίωνας; Και επί πλέον: Προβλέπεται η σύντομη λήξις του; Εάν δεν έχη λήξει βεβαίως.
Σημειώνεις: «Αν τότε, χωρίς τη συμβολή της επιστήμης, θριάμβευε η πίστη, πώς να δικαιολογήσει κανείς σήμερα την αποχαυνωτική συμπεριφορά του πιστού;» Γιατί αναρωτιέσαι; Επειδή η επιστήμη πραγματοποίησε –με καθυστέρηση 15 περίπου αιώνων τη απολύτω ευθύνη και βουλήσει του Χριστιανισμού– τα άλματα που πραγματοποίησε, μήπως μειώθηκε «το άπειρον της βλακείας του ανθρώπου»;
Ακούω αυτές τις ημέρες τα περί συντελείας του κόσμου, όπου, φαντάζομαι, ως κόσμος θεωρείται το σύμπαν· αλλά και αν ακόμη θεωρείται ο πλανήτης, θα προτάξω το ερώτημα: «θα επέλθη άραγε ποτέ η συντέλεια της βλακείας του ανθρώπου;». Διότι εφ' όσον και όταν επέλθη η συντέλεια της βλακείας του ανθρώπου, τότε και μόνον τότε και με πάσα βεβαιότητα θα παύση να επέρχεται, ξανά και ξανά, και η συντέλεια του πλανήτη – τουλάχιστον.
Να είσαι καλά, φίλε μου.
Γεια σου τακτικέ μου φίλε!
Στις προσθέσεις σου τι να προσθέσω εγώ… μια χαρά τα είπες και από τη μια και από την άλλη. Και από τη μεριά της λογικής και στιγματίζοντας τη βλακεία.
Επιτέλους: ο καιρός γαρ εγγύς! Όχι της συντέλειας, αλλά της μέρας που θα αποδειχτεί, αυτοί που την περίμεναν, πόσο βλάκες ήταν!
Περίμενε και σχετική ανάρτηση τις παραμονές της μεγάλης μέρας!
Μέσα σε ένα κόσμο που εξελίσσεται χαοτικά ένα σορό απατεώνες προσπαθούν με “προφητείες και αποκαλύψεις” να προσδιορίσουν το μέλλον και τα μελλούμενα. Συνδυάζοντας τα ποιο απίθανα πράγματα και ερμηνεύοντάς τα όπως τους βολεύει ψάχνουν να βρουν το μέλλον μέσα από το παρελθόν. Τι κι΄ αν οι προφητείες επιστημονικά είναι απαράδεκτες εμείς πιστοί στη θεολογική μέθοδο λειτουργούμε με γέροντες προφητείες και αποκαλύψεις.
Πάντως πρέπει να έχει πολύ χρήμα η μελλοντολογία φίλε Άθεε. Η βλακεία δεν είναι μόνο ακατανίκητη έχει και πάμπολλους οπαδούς.
Δυστυχώς Dyer η ιστορία διέσωσε τη μνήμη άξεστων προφητών που στην καλύτερη περίπτωση ήταν ανύπαρκτοι ιστορικά, ενώ από την άλλη, το Σύστημα, επιτρέπει σε να πλουτίζουν επιτήδειοι σε βάρος των χαζών!
Κόλλησα στο Άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Ας πούμε τώρα δηλαδή ότι αυτό το άρθρο μας έχει φέρει στα ίσια μας τηρείται απ'ολες τις Χώρες και όλοι οι άνθρωποι σ'αυτήν τη γη είναι ελεύθεροι!
Και μετά μου λες για θρησκείες και παραμύθια της Χαλιμάς μεγαλύτερο παραμύθι απ'αυτο υπάρχει??
Χαίρομαι zoyzoy που μου δίνεις την ευκαιρία να πω δυο λόγια για το θέμα που θίγεις.
Πιστεύω να διάβασες το βιβλίο μου και ιδιαίτερα να έφτασες στο κεφάλαιο των θρησκευτικών μεταρρυθμίσεων και των πολιτικών επαναστάσεων, εκεί δηλαδή όπου απαιτείται η λαϊκή υποστήριξη στις επαναστατικές εξελίξεις της κοινωνίας. Οι επαναστάσεις δεν γίνονται και μετά επαναπαυόμαστε, μα πάντα προσπαθούμε να διατηρήσουμε τις κατακτήσεις μας.
Σε παραπέμπω στη σελ. 488 όπου γράφω «Μπορεί στη Γαλλία η ισότητα να μην εφαρμόστηκε, όμως η αστική τάξη, σαν προοδευτική τάξη της εποχής, επέβαλλε τη θέλησή της στην αυταρχικότητα και τον απολυταρχισμό του φεουδαρχισμού χαστουκίζοντας το σύστημα και από τα δυο μάγουλα.
Και από αυτό που διεκδικούσε τη γη και από εκείνο που διεκδικούσε τον ουρανό!
Βγαίνοντας από τα σκοτάδια του μεσαίωνα, αυτό ήταν αρκετό, ακόμα και αν την εξουσία την πήραν οι ίδιοι πάλι, αλλάζοντας τον τρόπο που θα εκμεταλλεύονται τους πολλούς.
Οι τελευταίοι, όταν καταλάβουν τη δύναμή τους, ίσως το χαστούκι που θα δώσουν να είναι αποτελεσματικότερο!»
Κατάλαβες zoyzoy; Το χαστούκι έπρεπε να είναι αποτελεσματικότερο.
Γι αυτό λοιπόν μιλώ για θρησκείες και παραμύθια της Χαλιμάς. Γιατί δεν θέλουμε να ξεφύγουμε από το μεσαίωνα. Από τον καναπέ δεν γίνεται τίποτα. Εδώ ο κόσμος χάνεται και κάποιοι θεόβλακες ψηφίζουν Χ.Α. (Χρυσή Αλητεία)!
Κι άλλες κατακτήσεις θα χαθούν, αν μείνουμε αδρανοποιημένοι ή αν αναζητούμε την οπισθοδρόμηση. Βήματα μπροστά!
Μπροστά!
Η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία μεγάλη αρλούμπα. Χρησιμεύει μόνο στο να δικαιολογεί τις εκάστοτε στρατιωτικές εισβολές και τις οικονομικές πιέσεις εναντίον χωρών που την συγκεκριμένη στιγμή βρίσκονται στο στόχαστρο των πολυεθνικών.
ΥΓ Αμάν αυτός ο μετριασμός σχολίων.
Σε λίγες μέρες, Μιχάλη, ο μετριασμός των σχολίων θα αρθεί, μείνε ήσυχος.
Στο θέμα που θίγεις σε παραπέμπω στην πιο πάνω απάντησή μου στη zoyzoy.
Πέρα όμως από την διασφάλιση των δικαιωμάτων μας με συνεχείς αγώνες και όχι με την επανάπαυση των κατακτήσεων, πρέπει να αναγνωρίσεις ότι με την διακήρυξη αυτή και γενικά με τις κατακτήσεις από τον Διαφωτισμό και μετά, άλλαξαν πολλά πράγματα και στην διακίνηση των ιδεών και στο άλμα που έκαναν οι επιστήμες έκτοτε.
Το ότι μπορείς σήμερα να λες ελεύθερα τη γνώμη σου, είναι δικαίωμα που διασφαλίστηκε με εκείνη την διακήρυξη.
Αντίθετα, στην Ανατολή όπου δεν έγινε καμιά επανάσταση και ο Διαφωτισμός γίνεται αναγκαιότητα στο μέλλον ο ισλαμισμός συνεχίζει να βασιλεύει με την γνωστή λογική του φονταμενταλισμού που ουδόλως διαφέρει από τον προϋπάρχοντα δικό μας Μεσαίωνα!
Τέλος, για να δώσω έμφαση σε αυτό που μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω, όπως είπε και ο Καζαντζάκης ελευθερία δεν είναι να είσαι ελεύθερος, αλλά να μάχεσαι για ελευθερία!
Το κάθε τι πρώτα χρησιμοποιείται στον στρατό και μετά γίνεται «κοινό αγαθό». Η Διακήρυξη δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα.
Ούτε ο Μωαμεθανισμός ξεφεύγει από τον κανόνα αυτόν. Οι μουσουλμανικές χώρες είναι οι πιο καθυστερημένες από κάθε άποψη. Αλλά όπως έχουν τα πράγματα, αμφιβάλλω αν θα καταφέρουν ποτέ να βγουν από τον Μεσαίωνα, όπως τα κατάφερε η Δύση. Όπως σχεδόν τα κατάφερε δηλαδή, γιατί οι καθολικοί στέκονται στο ένα πόδι αν το πει ο «άγιος πατέρας».
Τουλάχιστον το αντίστοιχο δικό μας ποσοστό είναι ελάχιστο συγκρινόμενο με των καθολικών. Οι Έλληνες ορθόδοξοι πιστοί είναι γενικά πιο «άπιστοι» συγκρινόμενοι με τους καθολικούς πιστούς.
Καμιά σχέση η «ελευθερία του λόγου» με το στρατό, δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις.
Στα άλλα διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως. Όπως βγήκε η Δύση από τον χιλιόχρονο και βάλε Μεσαίωνα, έτσι θα βγει και η Ανατολή. Αν μπορούσες να διανοηθείς πώς ήταν η ζωή το Μεσαίωνα, κάτω από την στενή επίβλεψη των Ιησουϊτών, της Ιερής εξέτασης και της Διδασκαλικής Αρχής περί των Απαγορευμένων Βιβλίων, δεν θα το έλεγες αυτό.
Όσο περί θρησκοληψίας μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων νομίζω εμείς είμαστε πιο δογματικοί, πιο φανατικοί. Όταν οι άλλοι έκαναν θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές επαναστάσεις εμείς κάτω από την στενή επίβλεψη του Πατριαρχείου και των προστατών τους, της Υψηλής Πύλης του Σουλτάνου, τους κάναμε τεμενάδες, βρίζοντας τους «ασεβείς αθέους του Διαφωτισμού»!
Οι πολυεθνικές για να δικαιολογήσουν στρατιωτική παρέμβαση σε ένα κράτος που δεν «κάθεται καλά» προβάλλουν πάντα ανθρωπιστικούς λόγους. Ο «κακός δικτάτορας» που καταπιέζει τον κόσμο και καταπατάει τα δικαιώματά του κλπ. κλπ. Αυτό εννοούσα ότι ο στρατός χρησιμοποιεί πρώτος την διακήρυξη.
Αυτήν την στιγμή ότι λέει ο Πάπας είναι νόμος. Δεν ισχύει το ίδιο και για εδώ. Δεν νομίζω ότι οι εδώ πιστοί είναι χειρότεροι. Μάλλον καλύτεροι είναι γιατί όσο νάναι έχουν μολυνθεί από τους αρχαίους.
Οι Δυτικοί επιτίθενται -για λόγους πλιάτσικου- στα μουσουλμανικά κράτη. Χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία τον μουσουλμανικό φανατισμό. Φυσικά χέστηκαν για τον φανατισμό των μουσουλμάνων. Τον θυμούνται όποτε τους βολεύει. Αλλά όσο γίνονται τέτοιες επιθέσεις τόσο οι μουσουλμάνοι συσπειρώνονται γύρω από τους ιμάμηδες για λόγους επιβίωσης. Για αυτό λέω ότι δεν πρόκειται να λήξει ο μουσουλμανικός μεσαίωνας.
Εξαρτάται τι εννοείς «χειρότεροι» και «καλύτεροι» πιστοί. Αυτό αν το αναλύσουμε σίγουρα θα διαφωνήσουμε!
Αλλά δεν υπάρχει λόγος να συμφωνούμε και σε όλα, έτσι δεν είναι;
Είναι "καλύτεροι" επειδή δεν είναι και τόσο φανατικοί σαν τους καθολικούς. Τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους. Οι περισσότεροι είναι "πιστοί" από συνήθεια.
Μην είσαι τόσο σίγουρος! Στη Δύση παραστάσεις με αθεϊστικό περιεχόμενο παίζονται χωρίς προβλήματα. Βλέπεις τι γίνεται εδώ. Θυμήσου και τον πόλεμο που κάνανε στον Καζαντζάκη πριν λίγα χρόνια και του έργου του ακόμα και σήμερα.
Mε την ευκαιρία της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ας έχετε υπ’ όψιν και αυτό εσύ και η zoyzoy!
Και ύστερα σου λέει ο άλλος γιατί αγωνίζεσαι…
Σάμπως εδώ γίνεται τίποτε; Διαμαρτύρονται μερικοί και τέλος! Αν υπάρχουν πάντως αντίστοιχα επεισόδια από τους δυτικούς δεν το μαθαίνουμε.
Το μαθαίνουμε, το μαθαίνουμε! Πριν λίγο καιρό φυλάκισαν κάτι κοπελιές ενός συγκροτήματος στη Ρωσία. Το ίδιο και εδώ έναν blogger επειδή σατίριζε τον Παστίτσιο!
Σύμπτωση; Και οι δυο χώρες ήταν Ορθόδοξες!
Δημοσίευση σχολίου