Εκατό αναρτήσεις σχεδόν στο blog αυτό, ούτε μία φορά δεν προσπάθησα να γελοιοποιήσω το
συναίσθημα του πιστού. Όμως αν με την προηγούμενη και με την σημερινή ανάρτηση
γελοιοποιείται ό,τι πιο ουσιαστικό έχει η θρησκεία των χριστιανών, δεν φταίω σε
τίποτα εγώ. Δεν διαστρέφω, δεν χαλκεύω, δεν συκοφαντώ τίποτα πέρα απ’ ό,τι η
ίδια η θρησκεία διακηρύσσει με περισσή αφέλεια και αλαζονεία!
Πέρα από τη γενική επισκόπηση της
θρησκείας που έγινε στην περασμένη ανάρτηση σε τούτη θα αναφερθώ σε μια
αντινομία της, που άγνωστο γιατί, ακόμα και στον 21ο αιώνα, δεν
προσπαθεί να καταδικάσει τα λεγόμενα «θαύματα» που υποτίθεται στο όνομα του
θεού γίνονται. Και όχι μόνο εκείνα που με τόση αφέλεια πιστεύτηκαν την εποχή
που κάποιοι κρετίνοι τα επινόησαν, αλλά και εκείνα που με τόση απατεωνιά τα
επινοούν ακόμα και σήμερα!
Η κριτική μου λοιπόν περιορίζεται
στην φιλολογία και στη χαλκευμένη ιστορία του χριστιανισμού, ως και στην σχέση
της θρησκείας αυτής με την επιστήμη, που ομολογώ είναι τόσο αντιφατική και
ασυμβίβαστη.
Επίσης, αναφερόμενος στο
χριστιανισμό, στην ανάρτηση αυτή, δεν θέλω να εξαιρέσω τις άλλες δύο αδελφές
και αποκαλυπτικές θρησκείες, του ιουδαϊσμού και ισλαμισμού. Παρόμοιες
γελοιότητες υπάρχουν και σε εκείνες που όμως στην ανάρτηση αυτή δεν μας
ενδιαφέρουν.
Ο τίτλος της ανάρτησης συνεπάγεται
της αντινομίας των θαυμάτων που βρίσκονται σε όλες τις θρησκείες ανεξαιρέτως
που στην εποχή μας ιδιαίτερα, γελοιοποιούν τη λογική των πιστών τους. Χωρίς να
χρειάζεται λοιπόν να σατιρίσω καν, το θέμα από μόνο του είναι όχι μόνο αστείο,
αλλά φαιδρό και ευτράπελο! Πιστέψτε με, δεν καταβάλω καμιά προσπάθεια ώστε να
κάνω κάποιους να γελάσουν ή άλλους να βράσουν στο ζουμί τους. Με όλη την
σοβαρότητα, το θέμα είναι από μόνο του για γέλια, διαβάζοντας τα κείμενα της
Καινής Διαθήκης!
Το θέμα έχει δυο πλευρές. Μια
σοβαρή και μια γελοία.
Όμως ας δούμε πρώτα την σοβαρή.
Αυτό που ιδιαίτερα μου έκανε
μεγάλη εντύπωση στη θρησκεία αυτή ήταν τα θαύματα και η αφέλεια με την οποία όχι
μόνον τα επινοούσαν αλλά και χωρίς να ντρέπονται τα πίστευαν. Αν εξαιρέσουμε
την γελοία πλευρά, η σοβαρότητα σκοντάφτει στην αντινομία της επιχειρούμενης
θαυματοποιίας της που αντιφάσκει με την επιστημονική κοσμοαντίληψη και την
θεσπισμένη εκπαίδευση που απαιτεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Μαθήματα
προσανατολισμένα επιστημονικά, όπως η φυσική, η χημεία και τα μαθηματικά,
βρίσκονται σε μεγαλειώδη αντίφαση με τα θρησκευτικά όπου η «αλήθεια»
προσεγγίζεται όχι με την απόδειξη και το πείραμα, αλλά δογματικά, αυθαίρετα και
ανορθολογικά. Η θρησκευτική πίστη βρίσκεται σε θεμελιακή αντίφαση με την
επιστημονική μεθοδολογία εκφράζοντας την υποκρισία του εκπαιδευτικού μας
συστήματος. Γι αυτό όλα τα θαύματα εκθειάζουν όχι μόνο την φυσική αντινομία,
αλλά και τη θεολογική «λογική», αφού υποτίθεται τους νόμους ο ίδιος ο θεός
επινόησε. Παράλογο λοιπόν ο ίδιος να καταλύει το νόμο που δημιούργησε!
Τουλάχιστον στην Αρχαία Ελλάδα, η
φυσική νομοτέλεια, η Ειμαρμένη, βρισκόταν πιο πάνω και από το Δία και όλους
τους θεούς!
Για όλα αυτά αναφέρθηκα σε μια
παλαιότερη ανάρτηση (19) «Μπορεί ο Θεός σας να κάνει το τάδε και το δείνα;» με υπότιτλο «Γιατί η θέληση του θεού
σκοντάφτει στους νόμους της φύσης;» Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Τα «θαύματα» προσβάλουν όχι μόνο
το νου εκείνων που απευθύνονται, αλλά φιλοσοφικά και λογικά προσβάλουν εκείνον
που υποτίθεται έπρεπε να λατρεύουν: το θεό!
Μην φανταστείτε ότι θα σας
βομβαρδίσω με κανένα μεγάλο κατεβατό θαυμάτων. Δυο τρία «θαυματάκια» έτσι στα
πεταχτά θα σας αναφέρω, για να σας βάλω να σκεφτείτε, ώστε έστω και πιστοί, με
σφοδρότητα να τα αποκηρύξετε γιατί οι ίδιοι γελοιοποιείστε!
Πιστέψτε με: αν όντως μορφωμένοι,
έπρεπε να ντρέπεστε αν πιστεύετε ακόμα σε τέτοιες σαχλαμάρες!
Δεν θα αναφερθώ στα συναξάρια όπου
η ψευτιά και η υπερβολή κομματιάζουν κάθε σοβαρότητα και λογική. Ποιος άλλωστε
μπορεί σήμερα να πιστέψει ότι το καυτό λάδι, με τη δύναμη του θεού… δροσίζει
την σάρκα αντί να την καίει! Αν η αφέλεια των πιστών πριν χίλια εφτακόσια
χρόνια έπειθε, είναι γελοίο με την ίδια αφέλεια να προσπαθούμε να πείσουμε έστω
και έναν μαθητή προκειμένου να τον προσηλυτίσουμε!
Ας σοβαρευτούμε! Πιστεύετε ότι μια
εικόνα μπορεί να κλαίει με δάκρυα από αίμα, ακόμα κι όταν το χημείο διαγιγνώσκει…
βυσσινάδα;
Πόσο βλάκας μπορεί να είναι κανείς
για να πιστεύει σε κάτι τέτοιο;
Ο Πέτρος τον προκαλεί, στέλνοντας
έναν σκύλο που με ανθρώπινη φωνή καλεί τον Σίμωνα σε αγώνα θαυματοποιίας για
την δόξα του απερίγραπτου ζωντανού θεού! Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Για να
πείσει περισσότερους ο Πέτρος ξεκρέμασε ένα καπνιστό ψάρι που κρέμονταν από το
παραθύρι ενός σπιτιού και ρίχνοντάς το σε μια γούρνα, το ψάρι άρχισε να
κολυμπά!
Όμως δεν τελειώνει εδώ η
«ιστορία». Τώρα αρχίζει!
Να, εμφανίζεται και ο Σίμων που
τον φώναξε ο σκύλος. Κόσμος μαζεύτηκε πολύς και όσοι παρευρέθησαν πλήρωσαν από
ένα χρυσό νόμισμα για το σόου!
Διαιτητής ο άρχοντας της πόλης
(Ρώμη) που ζήτησε θαυματουργικά ο Σίμωνας να σκοτώσει έναν θαμώνα νεαρό και
θαυματουργικά ο Πέτρος να τον αναστήσει!
Τότε ο Σίμων είπε κάτι στο αυτί
του νεαρού κι αυτός σωριάστηκε νεκρός κάτω.
Μετά πήγε ο Πέτρος που με δυνατή
φωνή είπε για να τον ακούσουν όλοι «Κύριε, μπροστά σε όλους, με την δύναμή Σου,
μέσω της φωνής μου, ανάστησε το παιδί αυτό που σκότωσε ο Σίμων με το άγγιγμά
του!» Και ξανάφερε το παιδί στη ζωή.
Ναι! Ο άρχοντας διαλάλησε στο πλήθος:
Εσείς, τώρα μπορείτε να κρίνετε ποιος είναι αποδεκτός από το θεό. Εκείνος που
σκοτώνει ή εκείνος που φέρνει τη ζωή!
Όμως μην σας κάνει εντύπωση που τα
ευτράπελα αποσιωπήθηκαν για να μην προκαλούν τον γέλωτα! Έτσι γίνεται συνήθως.
Αυτά που προκαλούν ονομάστηκαν
«Απόκρυφα». Τα υπόλοιπα τα μάζεψε ο Ευσέβιος και τα πέρασε στον Κανόνα της
Καινής Διαθήκης.
Γι αυτό ας πάρουμε απ’ αυτήν δυο
τρία «θαυματάκια». Απ’ αυτά δηλαδή που είναι σοβαρά και δεν προκαλούν!
Ο Ιησούς λοιπόν του λέει: πήγαινε
στη θάλασσα και ρίξε το αγκίστρι και πάρε το πρώτο ψάρι που θα ανέβει, άνοιξέ
του το στόμα και θα βρεις ένα τετράδραχμο. Δώστο για μένα και για σένα!
Όπως και έγινε!
Ε, τώρα θα μου πεις, κοτζάμ θεός ο
Τζίζας, σιγά τα λάχανα για δυο δίφραγγα!
Σίγουρα, αλλά τόση φασαρία και
πομπώδεις ενέργειες για δυο δίφραγγα;
Ο αφελής πιστός θαυμάζει και ο
λογικός άθεος γελά. Αλήθεια, με τι πνεύμα επινοήθηκε το «θαύμα» αυτό; Με την
αφέλεια του εβραίου πιστού ή με την αληθινή δύναμη ενός θεού, δημιουργού του
Σύμπαντος!
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν!
Η λεγεώνα των Δαιμόνων βρίσκεται
και στα τρία συνοπτικά ευαγγέλια (Ματθ. 8.28. Μρκ. 5.1 και Λκ. 8.26). Οι δυο
τελευταίοι λένε ότι στη χώρα των Γαδαρηνών ήταν ένας δαιμονισμένος αλλά ο
πρώτος λέει ότι ήταν δυο. Μικρό το κακό. Το πολύ κακό βρίσκεται πιο κάτω και
στον τρόπο που ο επινοητής συνέλαβε το «θαύμα».
Αυτός λοιπόν ή αυτοί οι δυο
περιτριγύριζαν στα μνήματα γιατί ήταν δαιμονισμένοι. Μόλις είδαν τον Ιησού τον
προσκύνησαν και του είπαν «Τι επεμβαίνεις σε μένα Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε
εξορκίζω εις τον Θεόν να μη με βασανίσεις!»
Τότε τα δαιμόνια που αποτελούσαν
λεγεώνα ολόκληρη παρακάλεσαν τον Ιησού να μην τους βγάλει από τη χώρα (;) και ο
τελευταίος βλέποντας δίπλα του μια μεγάλη αγέλη από γουρούνια να βόσκουν τους
έριξε μέσα τους. Αυτά λοιπόν τρελάθηκαν και άρχισαν να τρέχουν, μέχρι που
έπεσαν στην λίμνη και… πνίγηκαν μαζί με τα δαιμόνια! Τότε έστειλε τους καθαρούς
πια Γαδαρηνούς να πουν τι τους συνέβη και όλοι εθαύμαζαν το κατόρθωμα του
Ιησού!
Εδώ τώρα τι να σχολιάσει κανείς…
Το ότι έβαλε τα δαιμόνια μέσα στα γουρούνια ώστε να πνιγούν μαζί ή ότι στο
Ισραήλ δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρχει αγέλη από 2000 γουρούνια, αφού το ζώο
αυτό θεωρείται ακάθαρτο και κανείς δεν θα τολμούσε να εκτρέψει ούτε και ένα
γουρουνάκι την εποχή εκείνη. Πόσο μάλλον κοπάδι δυο χιλιάδων όπως μας
επιβεβαιώνουν οι αυτόπτες μάρτυρες συγγραφείς!
Ας το πάρει κι αυτό το ποτάμι,
όπως η λίμνη την λεγεώνα, που μάθαμε ότι τα πνεύματα των δαιμόνων μην μπορώντας
να κολυμπήσουν πνίγονται στις λίμνες, αν και τα γουρούνια τρελαίνονται να
κυλιούνται στις όχθες τους!
Τέλος άφησα την περιβόητη Συκιά
που ο Ματθαίος (21.18) και ο Μάρκος (11.12) αναφέρουν σαν περιστατικό και ο
Λουκάς (13.6) σαν παραβολή.
Ό,τι και να είναι όμως ένα έχει
σημασία, ότι ο Ιησούς στους δυο πρώτους δεν βρίσκει καρπό, επειδή μάλιστα λέει
ότι δεν ήταν εποχή των σύκων, και επειδή πείναγε πολύ, την καταράστηκε κι αυτή
ξεράθηκε!
Το πρώτο που έρχεται στο νου του
αναγνώστη είναι, γιατί να αναζητήσει καρπό από ένα δέντρο που δεν ήταν η εποχή
της καρποφορίας του και το δεύτερο γιατί τόσο μίσος για ένα δεντράκι, αφού το
οικολογικό μήνυμα θα ζημίωνε ακόμα και όταν το περιστατικό αναφέρεται σαν
παραβολή από τον Λουκά.
Πού αλήθεια να αναζητήσουμε την
αφέλεια εδώ; Στον επινοητή αυτού του πανηλίθιου «περιστατικού» ή στην αποδοχή
αυτού του βλακώδους «θαύματος»;
Δεν έχω να σχολιάσω τίποτα άλλο.
Όσοι μπορούν να καταλάβουν ας
ξυπνήσουν επιτέλους. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν τον ύπνο τον βαθύ.
Λυπάμαι τους αφελείς που δεν
μπορούν να σκεφτούν. Όμως περισσότερο λυπάμαι εκείνους που ξέρουν δυο γράμματα
και συνεχίζουν να πιστεύουν αυτές τις ανοησίες!
Ντροπή σας!
Ντροπή σας που αναδείξατε το ψέμα,
την απάτη και την αφέλεια σε ύψιστο ιδανικό και αίσχος που τολμάτε να
κοροϊδεύετε ακόμα και τα παιδιά σας!
Συγχύστηκα τώρα, ας γελάσουμε για
να ισορροπήσουμε τα συναισθήματά μας!
Άλλοι ξεραίνουν τις συκιές με
κατάρες κι άλλοι με πετρέλαιο.
Όμως και του χριστιανού που με
πετρέλαιο του κάψανε τη συκιά, με κατάρα αντεπιτίθεται. Έτσι του έμαθαν, έτσι
αμύνεται!
Στη ζωή θα ζει με ψευδαισθήσεις,
σαν να ζει αποξενωμένος στον κόσμο του.
…ποιο κόσμο… στην κοσμάρα του
βρίσκεται ο χριστιανός!
Όπως λέει και ένας φίλος μου: Δια βίου μάθηση η αλλοτρίωση του ανθρώπου από την παιδική του ηλικία!
Και ένα video σχετικό με το θέμα: σπαρταράει το θαύμα!
56 σχόλια:
Αφιέρωσες... Βέβαια, μένεις στο θαύμα ως τέτοιο και δεν προσεγγίζεις το θέμα από τη "θαυτοποιά φιλολογία" (όπως την αποκάλεσαν κάποιοι), μ,ία φιλολογική παράδοση αρκετά σημαντική στο μεσανατολικό χώρο με χαρακτηριστικά μεταφυσικά κι εξωανθρώπινα (μία άλλη φιλολογική παράδοση είναι η "αποκαλυπτική").
Sχετικά με το περιστατικό με την ξήρανση της συκιάς δεν πρόκειται απλά για παράλογο και αχρείαστο θαυμα, πρόκειται για την Εβραική λογική που επικρατούσε αφου επρόκειτο για μιαεταερώνυμη κοινωνία που τίποτα δεν άλαζε. ποιός άλλωστε θα μπορουσε να αμφισβητήσεις το νόμο του θεού.. Πόσο μάλλον να τον άλλαξει.
Τέτοιοι παραλογισμοί του να τιμωρούνται κάποιοι αδίκως , υπαρχουν πολοί στην παλια διαθήκη. Βλέπε Καιν, πρωτότοκα της Αιγυπτου etc.
http://radiobacter.blogspot.gr/2010/05/blog-post_31.html
Ούτως ή άλλως, δείμε του πολίτη, το θέμα μας δεν είναι να κάνουμε μια διατριβή του θαύματος ή μια φιλολογική αναφορά για το θαύμα αυτό καθ’ αυτό, αλλά να δείξουμε το γελοίο μέσα στο σοβαροφανές ιερό βιβλίο!
Τέλος, το «μεταφυσικό» και το «εξωανθρώπινο» δεν μας αφορά αφού δεν είναι πραγματικό. Αυτό το αντιμετωπίσαμε άλλωστε φιλοσοφικά σε άλλες αναρτήσεις.
Αντιλαμβάνομαι Radiobacter τι θέλεις να πεις. Όμως, τέτοιες αλληγορικές εξηγήσεις δεν τις είχαν στο κεφάλι τους οι επινοητές των μύθων. Πολύ αργότερα τις επινόησαν. Πάντα αλληγορικά προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν το μύθο, όταν δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν κατά γράμμα τις ανοησίες που έγραψαν οι προκάτοχοί τους! Στο βιβλίο μου αφιέρωσα αρκετές σελίδες σε αυτό για να γίνει κατανοητό. Το ίδιο και σ' αυτό το blog. Το αποξενωτικό αυτό πνεύμα (αλλοτρίωση) δέχεται τη σειρά «αίτιο», «αποτέλεσμα» αντιστρόφως, δημιουργώντας διαστρέβλωση. Είναι αυτό που συχνά αναφέρω σαν «αντιστροφή της λογικής»!
Και βέβαια θαύματα δεν υπάρχουν και δεν γίνονται. Λέω, ωστόσο, να δούμε και την εξής παράμετρο. Στην τουρκοκρατία (κυρίως) παρουσιάστηκε το φαινόμενο του μαζικού εξισλαμισμού, για διάφορους λόγους. Η άμυνα του παπαδαριού ήταν η "δημιουργία" θαυμάτων, ώστε να ανακοπεί αυτό το κύμα εγκατάλειψης του χριστιανισμού. Κάθε παπάς που σεβόταν τον εαυτό του "έπρεπε" να επινοήσει ένα θαύμα για να εντυπωσιάσει το ποίμνιό του. Το πιο συνηθισμένο θαύμα ήταν το θάψιμο κάποιας εικόνας και η εύρεσή της αργότερα από κάποιον "μιλημένο" που τάχα μου την είδε στο όνειρό του.
Μ' αυτήν την έννοια τα "θαύματα" ήταν όχι μόνο θεμιτά, αλλά και απαραίτητα...
Λοιπόν Πειραχτήρι, μπορώ να πω ότι ισαξίως κατέχεις αυτό το όνομα. Πραγματικό πειραχτήρι είσαι. Όμως δεν θεωρώ τίμιο να χαλκεύω την ιστορία μου για να πετύχω το σκοπό μου. Όχι, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα είναι άτιμα και με ατιμίες δεν θέλω να γράφεται η ιστορία που θα διδάξω στα παιδιά μου. Καθαρές κουβέντες! Αλήθεια κι ας πονάει! Έτσι γράφεται η ιστορία, διαφορετικά θα παίζουμε το παιχνίδι του Πουκεβίλ (1824) που για να εντυπωσιάσουμε κατόπιν εορτής θα δημιουργούμε μύθους, σαν εκείνο με το λάβαρο της… 25 Μαρτίου!
Όμως και η γέννηση του όρου «Ελληνοχριστιανισμός» το ίδιο σκοπό εξυπηρετούσε. Δημιουργήσαμε μια ψεύτικη «ελληνοχριστιανική» συνείδηση που πολλές φορές την πληρώσαμε ακριβά και θα την πληρώνουμε στο μέλλον. Σήμερα με λύπη διαπιστώνουμε την υποκρισία των ρωμιών που αντί να δημιουργούν ιστορία την κατασκευάζουν! Δες την ανάρτηση που έκανα τον περασμένο Γενάρη και θα καταλάβεις Οι τρεις ιεράρχες σύμβολο ανθελληνισμού της Νέας «Ελληνικής Παιδείας»
Κυρίως όμως να θυμάσαι «Με πορδές αβγά δεν βάφονται»!
Γεια σου, Άθεε.
Μία συμπλήρωση στο κείμενό σου σχετικά με τον κεφαλικό φόρο:
Επειδή είναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν κατέχεις καλά το θέμα, ιδού τι συνέβη κατά το αναφερόμενο της διά θαύματος αποδόσεως του κεφαλικού φόρου:
• Φθάνουν στὴν Καπερναούμ, ὅπου τὴν πέφτουν στὸν Πέτρο οἱ εἰσπράκτορες τοῦ κεφαλικοῦ φόρου.
‣ Τί ἔγινε, φίλε, ὁ διδάσκαλός σας δὲν πληρώνει φόρο;
‣ Πῶς, ἀμέ!
• Ἔρχονται στὸ σπίτι, ὅπου τοῦ λέγει ὁ Ἰησοῦς:
‣ Δὲν μοῦ λές, Πέτρο, τί νομίζεις, οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ ποιούς εἰσπράττουν τοὺς φόρους; Ἀπὸ τοὺς υἱούς τους ἢ ἀπὸ τοὺς ἄλλους;
– Ραββί, μὲ κούφανες! Πῶς ἤξερες γιὰ τὸν φόρο;!
– Βρὲ ἄσ’ το αὐτό, αὐτὸ εἶναι τῆς πλάκας… γιὰ πές μου λοιπόν.
‣ Εὔκολο, ραββί. Ἀπὸ τοὺς ἄλλους βεβαίως. Τί, οἱ υἱοὶ νὰ πληρώνουν φόρο, ποῦ ἀκούστηκε;
‣ Τζιμάνι εἶσαι, Πετράκη. Ἄρα οἱ υἱοὶ ἀπαλλάσσονται τοῦ φόρου.
– Ἀλλοίμονο, ραββί, ἂν δέν…
‣ Ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴ τοὺς σκανδαλίσουμε, τράβα μέχρι τὴν θαλασσολίμνη…
– Μὰ δὲν ἔχω τὸ μαγιό μου, ραββί, δ…
– Μὴ βιάζεσαι, ρὲ Πέτρο. Δὲν σὲ στέλνω νὰ κάνης μπάνιο. Ρίξε ἕνα ἀγκίστρι…
– Μὰ οὔτε ἀγκίστρι ἔχω, ραββί, δὲν κουβαλάω μαζί μου ἀγκίστρια, τὸ ἔχω κόψει τὸ ψάρεμα, ἐσύ…
– Ἀμάν, ρὲ Πέτρο, ἀγόρασε ἕνα, μὴ κάνουμε τώρα θαύματα καὶ γιὰ ἕνα ἀγκίστρι, δὲν πάει.
– ’Ντάξει, ραββί.
‣ Ρίξε τὸ ἀγκίστρι στὴν θαλασσολίμνη καὶ στὸ πρῶτο ψάρι ποὺ θὰ βγάλης, θὰ βρῆς μέσα στὸ στόμα του ἕνα στατήρα.* Πάρ’ τον καὶ δῶσ’ τον σ’ αὐτοὺς τοὺς τύπους ἀντὶ ἐμοῦ καὶ ἐσοῦ.
– ’Ντάξει, ραββί.
– Ἄ, καὶ ποῦ ’σαι. Πρῶτα νὰ ἀνοίξης τὸ στόμα τοῦ ψαριοῦ, κατάλαβες;
– Κατάλαβα, κατάλαβα, ραββί. Νὰ σοῦ πῶ… νὰ ρίξω πάλι, νὰ βγάλω καὶ ἄλλα ψάρια μὲ στατῆρες, νὰ δώσω καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους, ραββί; Δικοί μας εἶναι κι αὐτοί.
– Σιγά, ρὲ Πέτρο, νὰ μὴ ξημερωθοῦμε στὸ ψάρεμα.
– Τότε, ραββί, γιατί δὲν κάνεις νὰ βρῶ στὸ στόμα του ἑφτὰ ἢ εἴκοσι στατῆρες, νὰ δώσω γιὰ ὅλους καὶ νὰ μᾶς μείνουν καὶ τίποτα ψιλὰ γιὰ προμήθειες; Ξέρεις, μαχαίρια κ.λπ.
– Καλά, ρὲ Πέτρο, ψάρι εἴπαμε νὰ βγάλης, ὄχι τραπεζικὴ θυρίδα.
Μόλις ἔφυγε ὁ Πέτρος κατὰ θαλασσολίμνη μεριά, τοῦ τὴν πέφτει ὁ περίεργος ἄπιστος.
– Ὤχ… πάλι ἐσύ;
– Βρὲ ἄσε τὰ «ὢχ» καὶ τὰ «πάλι ἐσὺ» καὶ ἔλα, τώρα ποὺ εἴμαστε μόνοι, νὰ μοῦ λύσης μιὰ δυὸ ἀπορίες. Κανεὶς δὲν θὰ μᾶς ἀκούση.
– Ἄντε πάλιιιι! Λέγε, λέγε… συμπλήρωσε ὁ διδάσκαλος, μὲ ὕφος ποὺ ἔλεγε «ἂμ μπορῶ νὰ κάνω κι ἀλλοιῶς;».
– Θέλω κατ’ ἀρχὰς νὰ μοῦ διευκρινήσης ἐκεῖνο τὸ «ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς», πῶς τὸ ἐξηγεῖς δηλαδή. Διότι ἐὰν δὲν εἶσαι ὑποχρεωμένος σὲ καταβολὴ φόρου, π.χ. λόγῳ τῆς καταγωγῆς σου ἢ καὶ γιὰ κάποιον ἄλλον λόγο, ἡ ὑπηρεσία εἰσπράξεως τῶν φόρων δὲν σκανδαλίζεται ἐὰν οὐδέποτε καταβάλης φόρους. Μᾶλλον ἐὰν κάποια φορὰ καταβάλης θὰ σκανδαλισθῆ, ἔτσι δὲν εἶναι;
– Δὲν μᾶς ἀκούη κανείς, μεταξύ μας εἴμαστε, ἔτσι;
– Βεβαίως.
– Λοιπόν. Γνωρίζεις, φαντάζομαι, τὰ περὶ ὁμοκέντρων ἐγκαθιδρυμένων ἐξουσιῶν κ.λπ. Καὶ πῶς δροῦν παραλλήλως καὶ τὴν ἐπιβαλλομένη ἀπόλυτη σύμπνοια μὲ τὴν ὁποία πρέπει νὰ δροῦν, ἐὰν θέλουν νὰ ἐπιτύχουν τοὺς ἐπιδιωκομένους στόχους καὶ σκοπούς...
– Ἀλλοίμονο.
– Ἄρα ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι θὰ εἶναι λάθος ἐὰν ἕνας κύκλος, ἂς ποῦμε ὁ ὑποτίθεται ἐξωτερικώτερος ἢ θεωρούμενος ὡς ἐξωτερικώτερος ἢ ἁπλῶς ἐκ τῶν ἐξωτερικωτέρων, καταργήση ἕνα ἄλλον, στὴν περίπτωση αὐτὴν ἐσωτερικώτερο αὐτοῦ.
– Ἀπολύτως.
– Σκέψου τώρα ποιές καὶ πόσες πιθανὸν οἱ ἐπιπτώσεις, ἐὰν ἕνας ὀλιγόνοος ἢ ἐγωιστὴς ἢ λόγῳ ἀγνοίας ἐκπρόσωπος τοῦ ὑποτιθέμενου πρώτου κύκλου μηδενίση τὴν ἐγκυρότητα τοῦ δευτέρου.
– Ἀρχίζω νὰ μπαίνω στὸ νόημα…
– Σ’ αὐτοὺς λοιπὸν οἱ ὁποῖοι μὲ κάποιον τρόπο ἐκπροσωποῦν τὸν ὑποτιθέμενο ἐξωτερικώτερο κύκλο, ἀλλὰ δὲν ἔχουν τὴν διάνοια νὰ ἀντιληφθοῦν αὐτὴν τὴν σχέση καὶ τὶς πιθανὲς ἐπιπτώσεις ἀπὸ μιὰ ρήξη μεταξὺ τῶν κύκλων αὐτῶν ἢ ἀκόμη καὶ αὐτὲς ἀπὸ μιὰ ἀμφισβήτηση τοῦ ἑνὸς πρὸς τὸν ἄλλον (ἀκόμη καὶ ἂν ὁ ἐν ἀμφισβητήσει τιθέμενος, ἡ ἐξουσία του δηλαδή, εἶναι καθ’ ὑπόθεσιν ἢ τοῖς πράγμασι ὑποδεέστερος), δὲν ἐξηγεῖς τὸ τί καὶ τὸ πῶς καὶ τὸ γιατί αὐτῶν τῶν σχέσεων. Οὔτε τοὺς ἀναλύεις τὶς λεπτὲς διαδικασίες καὶ τὶς πιθανὲς ἐπιπτώσεις ἐκ τῶν κατ’ ἀνάγκην δράσεων καὶ ἀντιδράσεων ἐντὸς τῶν διαδρόμων τῆς διαπλοκῆς αὐτῶν τῶν κύκλων-ἐξουσιῶν...
– … διότι δὲν εἶναι σὲ θέση, ὡς ἐκφραστὲς τοῦ συνολικοῦ ἐπιπέδου «ἐφαρμογῆς» τῆς πολιτικῆς τῆς διαπλοκῆς τῶν ἐξουσιῶν, νὰ ἀντιληφθοῦν τὶς λεπτὲς ἀποχρώσεις, τὶς λεπτὲς ἰσορροπίες μεταξὺ τῶν κύκλων…
– Ἀκριβῶς. Γιατὶ ἄλλο πρᾶγμα οἱ ἐξουσίες ὡς ἔννοιες καὶ ἄλλο οἱ ἐκφραστές της καί, χωρὶς ἀμφιβολία, ἄλλο οἱ «ἐφαρμοστὲς» τῆς θελήσεως τῶν ἐκφραστῶν…
– … διότι οἱ ἐκφραστὲς εἶναι καὶ οἱ νομεῖς τῆς ἐξουσίας, ἐνῷ οἱ «ἐφαρμοστὲς» ὑπόκεινται καὶ αὐτοὶ στὸν μηχανισμὸ νομῆς της· εἶναι τὸ ἄλογο ποὺ θὰ σὲ πάη ἐκεῖ ποὺ θέλεις νὰ πᾶς, χωρὶς νὰ ξέρη ποῦ πηγαίνει…
– … χωρὶς νὰ πρέπει νὰ ξέρη ποῦ πηγαίνει. Διότι δὲν πρέπει νὰ ξέρη ποῦ πηγαίνει, αὐτὸ εἶναι ἕνα ζητούμενο.
– Ἄρα ὁ Πέτρος εἶναι…
– … τὸ ἄλογο!
– Μάλιστα!
– Τώρα, ἐὰν τεθῆ σὲ ἀμφισβήτηση ἐξωτερικώτερος ἀπὸ ἐσωτερικώτερο κύκλο, ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι…
– … δρᾶ ἡ γέενεα καὶ ὅ,τι ἄλλο πρέπει γιὰ τὴν ἀναγκαία καταστολή.
– Θέλεις νὰ γίνης μαθητής μου;
– Δηλαδὴ πῶς τὴν ἔχεις δεῖ…;
– Ὄχι Πέτρος, ἄνθρωπέ μου…
– ;;;
– Παῦλος!
– Ἄσ’ το νὰ τὸ συζητήσουμε κάποιαν ἄλλη φορά. Τώρα ὅμως ἐξήγησέ μου γιατί δὲν πλήρωσες γιὰ ὅλους. Διότι οἱ εἰσπράκτορες τῶν φόρων γνωρίζουν μᾶλλον ὅτι δὲν εἶναι μόνον ὁ Πέτρος καὶ ἐσὺ ἡ «ὁμάδα», ἔτσι δὲν εἶναι;
– Δὲν θὰ πῶ «μᾶλλον», εἶμαι βέβαιος ὅτι γνωρίζουν.
– Γιατί λοιπὸν μόνον «ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ» καὶ ὄχι «ἀνθ’ ὅλων»; Διότι ἔτσι, διδάσκαλε, θέτεις ἐν ἀμφισβητήσει ἐξωτερικώτερο κύκλο.
– Ἐξωτερικώτερο πρὸς τὸ παρόν. Ἀλλὰ ἐὰν στόχος σου εἶναι ὁ ἐξουσιασμός, τί φαντάζεσαι; Ὅτι κάποιος θὰ σοῦ τὸν παραχωρήση ἐπειδὴ εἶσαι ὡραῖος ἢ δὲν ξέρω τί;
– Δηλαδή, ἐὰν κατάλαβα καλά, ρίχνεις θεμέλια.
– Γίνεται καὶ ἀλλοιῶς;
– Φυσικὰ καὶ ὄχι.
– Ἢ μήπως δὲν ὑφίστανται τώρα οἱ κύκλοι;
– Ἀπὸ τὸ πρῶτο γκρρρ τοῦ ἀνθρώπου.
– Ἄρα; Ἐσὺ ποὺ ἔχεις τὸν στόχο θέτεις τὶς ἀμφισβητήσεις, ὄχι τὰ ἄλογα.
– Συνεπῶς τὶς πέτρες τοῦ ὑπάρχοντος θὰ χρησιμοποιήσεις γιὰ τὰ δικά σου θεμέλεια.
– Πιὸ σωστὰ «ἀπὸ τὶς πέτρες», ὄχι «τὶς πέτρες».
– Σωστό. Δὲν κατεδαφίζεις… διασπᾶς, μισογκρεμίζεις καὶ ἀνακαινίζεις.
– Ἀκριβῶς. Διότι δὲν θέλεις τὸ μηδέν, τὸ χάος. Δὲν ξέρεις ποτὲ τί μπορεῖ νὰ γεννήση τὸ χάος. Τὸ ὑπάρχον «πατρὸν» θὰ χρησιμοποιήσης…
– … κόβοντας καὶ ράβοντας κατὰ τὴν ἀνάγκη τοῦ συμφέροντος.
– Θέλεις νὰ γίνης Παῦλος;
Τὸ γεγονὸς ὅτι πλήρωσε μόνον γιὰ τὴν πάρτη του καὶ τὸν Πέτρο, εἶναι πιθανὸν νὰ ἐνώχλησε τὰ ἄλλα πρόβατά του.
– Τί ἔγινε, ρὲ Γιαννάκη; Μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν Πετράκη ὁ ραββί; Ἐμεῖς δηλαδὴ τί εἴμαστε, τοῦ παραπεταμάτου;
Θὰ ὑποβάλω μίαν ἐρώτηση: Τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι ἀνεξαιρέτως τὸν πολυπρόδωσαν –πιὸ πολὺ ἀπ’ ὅλους ὁ Πέτρος–, θεωρεῖτε ὅτι πρέπει νὰ γεννᾶ κάποια «γιατί»; Δηλαδὴ ἐννοῶ τὰ ὅσα ἔχουν μέχρι στιγμῆς συμβῆ (καὶ ἀφῆστε αὐτὰ ποὺ ἐν συνεχείᾳ θὰ συμβοῦν) δὲν συνιστοῦν ἀρκούντως ἱκανὸ λόγο;
Τα σημειούμενα δια των • (αφήγησις) και ‣ (διάλογοι) είναι ακριβείς αποδόσεις των καταγεγραμμένων στα ιερά κείμενα (θου, κύριε...). Τα υπόλοιπα... καταλαβαίνεις.
Δεν θα παραθέσω το κεφάλαιο περί δαιμονίων και δισχιλίων χοίρων ούτε και αυτό της αθλίας –τι αθλίας, παναθλίας είναι το σωστό– συκής, η οποία –άκουσον, άκουσον!– δεν είχε φροντίσει να έχει σύκα κατά μήνα Μαρταπρίλιον η βρωμιάρα, ούτε το ότι ο Μάρκος καταγράφει: «ου γαρ ην καιρός σύκων».
Κάτι σχετικό με την καταγραφή σου «Η κριτική μου λοιπόν περιορίζεται στην φιλολογία και στη χαλκευμένη ιστορία του χριστιανισμού».
Εδώ, φίλε μου, η βιασύνη σε πρόδωσε και ώρισες ως «χαλκευμένη» την ιστορία του χριστιανισμού.
Και ερωτώ: Πώς χαλκεύεται το απ’ αρχής και με στόχο την χάλκευση της πραγματικότητος παραμύθι; Πώς δηλαδή το από την φύση του χάλεκυμα χαλκεύεται; Ναι, ιστορία έχει ο χριστιανισμός, αυτό δεν τίθεται εν αμφιβόλω. Πλην συνιστά απ’ αρχής μέχρι τέλους ένα ΑΠΟΛΥΤΟ χάλκευμα, αφού ακόμη και η ιστορικότητα του επωνύμου της αμφισβητείται [κατά πολλούς μάλιστα δεν (είναι δυνατόν να) υφίσταται] και κατ’ ουδένα τρόπο δύναται να επαληθευθή.
Πολλά demonicos γράφεις χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Όμως σε καταλαβαίνω, όλο όσα έγραψες κατά καιρούς βρίσκεις ευκαιρία και τα ξαμολάς εδώ. Δεν πειράζει, αν και θα μπορούσες να γράψεις την περίληψη.
Όσο για την χάλκευση της ιστορίας από τον χριστιανισμό νομίζω υπερβάλλεις χωρίς λόγο κι εδώ. Οι χριστιανοί δεν χάλκευσαν μια χαλκευμένη ιστορία, αλλά την ίδια ιστορία, συνεπώς καλά το έγραψα.
Αγαπητέ φίλε, Άθεε, και λίγα λες! Παρεμπιπτόντως, το ανέκδοτο με τους δαιμονισμένους χοίρους το σχολίασα κάποτε κι εγώ. Δεν ξέρω αν έτυχε να διαβάσεις ποτέ την εν λόγω ανάρτηση, για οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο πάντως παραθέτω τον σχετικό σύνδεσμο: «Οι δαίμονες και οι... τετράποδες μπριζόλες».
Να 'σαι καλά, τα λέμε!
Νομίζω ότι το νόημα των θαυμάτων δεν είναι αυτού καθαυτού το θαύμα άλλα η δύναμη του ανθρώπου να πιστέψει και να δημιουργήσει ακόμα και μια ψευδαίσθηση.
Άσχετα με τα θαύματα που παρουσίασες σ'αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι πώς μπορεί ο άνθρωπος να νικήσει ακόμα και τον εαυτό του!
Επίκαιρο και ζωντανό θαύμα οι παραολυμπιακοί αγώνες!
Θα'μου πεις εμένα στόχος μου είναι να βγάλω τη θρησκεία ανοησία και όχι την ανθρώπινη θέληση!
Σωστός!
Αλλά επικεντρώσου σε πιο υπαρκτά θέματα.
Χαίρομαι που με βρήκες έστω και έτσι!
YG Μα την Παναγία δεν είμαι ρομπότ μη με ταλαιπωρείς:))
Γεια σου φίλε μου Κώστα! Σίγουρα… και λίγα είπα, μα όπως σημείωσα και πιο πάνω, ο λόγος της ανάρτησης δεν ήταν να κάνω γενική ανασκόπηση, αλλά με λίγα παραδείγματα να δείξω την γελοιότητα και την αντινομία του θαύματος. Την ανάρτησή σου δεν προλαβαίνω να τη δω απόψε, μα σου υπόσχομαι αύριο να την μελετήσω. Αντιλαμβάνομαι την εργασία που θα έχεις κάνει και χαίρομαι που επέλεξες κι εσύ ένα σατανικά γελοίο θαύμα.
Αν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κάποιος σε ένα τέτοιο γελοίο θαύμα, zoyzoy, σίγουρα θα είναι γελοίος και ο ίδιος. Ένας σοβαρός άνθρωπος ποτέ δεν θα έπαιρνε δύναμη από τέτοιες βλακείες!
Οι παραολυμπιακοί αγώνες δεν έχουν καμιά σχέση με τέτοιες γελοιότητες. Είναι πίστη στη θέληση και στον εαυτό μας.
Όμως μην μου γράφεις να επικεντρωθώ σε πιο υπαρκτά θέματα. Η άπειρη βλακεία που μας δέρνει δεν είναι υπαρκτό θέμα και είναι ο ανύπαρκτος θεός που αποξενώνει τον άνθρωπο;
Το ΥΓ δεν το κατάλαβα αν και δεν νομίζω να αφορά το θέμα μας.
Για την επαλήθευση ήταν το υ.γ που έχεις βάλει και χρειάστκα 5φορές να γράφω αυτά τα δυσνόητα γράμματα που βγάζει.
Μου φαίνεται η πολύ μελέτη σ'εχει αποδιοργανώσει τελείως!
Back in business και πάλι.
Για τα θαύματα δεν ξέρω αλλά γουρούνια υπήρχαν πολλά. Η περιοχή της Δεκάπολης ήταν πήχτρα στους ειδωλολάτρες ή Εθνικούς ή Έλληνες. Και αυτοί τιμούσανε αρκετά το χοιρινό. Άσε που Δυό χιλιάδες και λίγοι ήταν!
Δεν ξέρω αν το να μεριμνώ για την ασφάλεια του blog λέγεται και αποδιοργάνωση, όμως αυτό για το οποίο είμαι σιγουρότερος είναι ότι διαβλέπω να δυσανασχετείς! Σαν θιγμένη μου φαίνεσαι. Σε ενόχλησε η γελοιοποίηση του θαύματος;
Καλό είναι αυτό. Αργότερα θα έχει θετική επίδραση αυτό επάνω σου!
Εσύ Μιχάλη προφανώς να υποθέτεις ότι επί επιγόνων του Αλέξανδρου, του Αντίοχου για παράδειγμα, πρέπει οι ελληνιστές να είχαν γουρούνια. Ίσως!
Όμως για τον πρώτο αιώνα, επί Ρωμαίων, μην είσαι καθόλου σίγουρος. Βάζοντας τέτοιες υποθέσεις στο μυαλό, είναι δύσκολο να αποφύγεις το ενδεχόμενο η Κ.Δ. να κρύβει εκτός από γελοιότητες και απάτες. Αν πάλι επιμένεις, πρέπει να προσκομίσεις πηγές, πράγμα δύσκολο. Γι αυτό επικεντρώσου αλλού για να με βγάλεις συκοφάντη της θρησκείας σου!
Υπάρχουν πολλοί σύγχρονοι «βαρεμενο-έλληνες» συγγραφείς που μιλάνε για την ύπαρξη πολλών ελληνικών πόλεων και μεγάλων πληθυσμών ελλήνων στην περιοχή. Ακόμη και στα ευαγγέλια αναφέρονται Έλληνες (όχι ελληνιστές). Παράδειγμα όταν ο Χριστός πήγε στην Τύρο και στην Σιδώνα τον πλησίασε μία Ελληνίδα που είχε δαιμονισμένη κόρη.
Οι μαθητές του Ιησού αναρωτιούνται αν θα πάει να διδάξει την «διασπορά των Ελλήνων», δηλαδή τους Έλληνες εκτός Ελλάδας.
Η Δεκάπολη είναι μία ομάδα από δέκα πόλεις με ελληνικά ονόματα και κατ’ επέκτασιν με Έλληνες κατοίκους.
Το υποτιθέμενο «Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων» γράφτηκε και στα ελληνικά. Φυσικά δεν γράφτηκε επειδή τα ελληνικά ήταν διεθνής γλώσσα. Γράφτηκε γιατί έπρεπε να πληροφορηθούν για το υποτιθέμενο γεγονός της σταύρωσης ΟΛΕΣ οι πληθυσμιακές ομάδες.
Τα κείμενα των Μακκαβαίων είναι γεμάτα με πόλεμους κατά Ελλήνων και σφαγές ελληνικών πληθυσμών.
Το πιο φυσιολογικό είναι να υποθέσεις ότι υπήρχαν Έλληνες, Ρωμαίοι και άλλοι ειδωλολάτρες που έτρωγαν γουρούνια.
Αλλά πώς συμπεραίνεις ότι «πάω να σε βγάλω συκοφάντη της θρησκείας μου» επειδή θεωρώ φυσιολογικό να υπάρχουν Έλληνες και γουρούνια στην περιοχή;
Άσε που αυτό με το οποίο ασχολείσαι στις καταχωρήσεις σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "η θρησκεία μου".
Ο αφελής πιστός θαυμάζει και ο λογικός άθεος γελά.
Όσοι μπορούν να καταλάβουν ας ξυπνήσουν επιτέλους. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν τον ύπνο τον βαθύ.
Μάλιστα!
Το ότι δεν υπάρχει περίπτωση ένας άθεος να ερμηνεύσει ποτέ σωστά τις γραφές είναι απολύτως βέβαιο και κατανοητό από όλους μας. Απολύτως κατανοητό.
Αυτή όμως την αλαζονεία και την έπαρση ενώ βρίσκεται σε αυτή την σαθρή πνευματική κατάσταση, ποτέ δεν μπόρεσα να την εξηγήσω. Είναι και αυτό προφανώς χαρακτηριστικό του τεράστιου εγωισμού του. Μη μπορώντας στη ζωή του να εξηγήσει, να βρει μάλλον τον Θεό, προτιμάει να τον πολεμήσει πιστεύοντας – μάλλον προσπαθώντας να ξεγελάσει τον εαυτό του – ότι έτσι θα απαλλαγεί από την πραγματικότητα που τον περιβάλει και τόσο πολύ τον πιέζει. Τι δυστυχία Θεέ μου !!!
Γιατί άραγε εμείς που έχουμε ένα σωρό πτυχία και μόρφωση ίσως πολύ μεγαλύτερη από ορισμένους τέτοιους, δεν πέσαμε τόσο χαμηλά; Γιατί κάποιοι θέλουν να βλέπουν τη ζωή μόνο όπως τους βολεύει και όχι όπως πραγματικά είναι;
Ανασφάλεια; Επιπολαιότητα; Εγωισμός; Έπαρση; Φθόνος;
Μάλλον όλα μαζί έχουν κυριεύσει την ψυχή του άθεου. Αυτή ήταν πάντα, είναι και θα είναι η τραγική αλήθεια γι’ αυτόν. Δεν είναι τίποτα υπερβολή. Όσο περισσότερο φθονεί, τόσο περισσότερο πονά. Όσο περισσότερο πολεμά, τόσο περισσότερο φθονεί. Ένας τρομακτικός – μαρτυρικός κύκλος που δεν θα σταματήσει ποτέ, έως ότου θα πάψει να ζει σε αυτή τη ζωή και θα βρεθεί μια για πάντα μπροστά σε αυτό που χρόνια με λύσσα πολεμούσε.
Τι κρίμα να υπάρχουν τέτοιοι δυστυχισμένοι άνθρωποι ανάμεσα μας. Τόση δυστυχία δεν την αξίζει κανείς! Πολύ λυπάμαι, πολύ!
Κλαίω για αυτούς τους ανθρώπους!
Μιχάλη περιστρέφεσαι γύρω απ’ αυτό που ήδη το έθιξα στο σχόλιό μου. Την περίοδο των επιγόνων υπήρχαν γουρούνια στην περιοχή. Όμως, μετά ήρθαν οι Μακκαβαίοι. Αυτοί ήταν εθνικιστές και ρατσιστές, κάτι σαν την Χ.Α. αλλά πραγματικά πατριώτες για την πατρίδα και την θρησκεία τους. Μόνος σου το λες ότι αυτοί προκαλούσαν πολέμους και σφαγές ελλήνων (έλληνες και ελληνιστές, για τους Μακκαβαίους δεν έχουν διαφορά, όπως και οι Ρωμαίοι αργότερα με τους οποίους είχαν μεγαλύτερη αυτονομία). Όμως, μέχρι το 70 όπου ο Τίτος πολιορκεί την Ιερουσαλήμ και διώχνει στη διασπορά τους Εβραίους. Μέχρι τότε στο έδαφος του Ισραήλ όχι δεν εκτρέφουν τέτοια ακάθαρτα ζώα, αλλά ούτε σε μπριζόλα δεν θα μπορούσε κανείς τα φέρει στη χώρα αυτή. Και μιας και είπα μπριζόλα ρίξε και μια ματιά στην ανάρτηση του φίλου μου του Κώστα (δες link πιο πάνω) που γράφει για το ίδιο θέμα, μήπως και πειστείς ότι οι εθνικοί πίστευαν ότι τα αμαρτήματα πήγαιναν στα ακάθαρτα ζώα και ως εκ τούτου μήπως οι επινοητές των μύθων της Κ.Δ. από εκεί σκαρφίστηκαν και το μύθο αυτό.
Και μην αναζητάς σε τέτοιες λεπτομέρειες να υπερασπιστείς το μύθο όταν δεν ξέρεις ορισμένα πράγματα (ιστορία, θρησκειολογία). Το ζουμί φίλε μου βρίσκεται αλλού. Υπάρχουν δαιμόνια ή όπως λέει και ο Κώστας: Βγαίνει το κακό και στις δυο περιπτώσεις από τον άνθρωπο ή δε βγαίνει; Μπαίνει σε χοίρους ή δε μπαίνει;
Τα πράγματα είναι απλά, φτάνει να θέλεις να μάθεις την αλήθεια. Στο κάτω κάτω Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ, οπότε, τι συζητάμε…
Καλωσόρισε και ο ELLINAS POLITIS. Η φράση σου «ο αφελής πιστός θαυμάζει και ο λογικός άθεος γελά» νομίζω ήταν ότι πιο σαφές περιείχε το σχόλιό σου. Και λέω ότι ήταν σαφής η φράση σου και λογική, επειδή στο υπόλοιπο σχόλιό σου απλά εξέφραζες τη γνώμη σου μονομερώς, εγωιστικά και αφηρημένα. Και τι άλλωστε θα μπορούσες να πεις; Τι σχολιάζεις… ποια η θέση σου… και γιατί; Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι ότι τέτοιες γνώμες έχουν αμφότεροι οι πιστοί για τις άλλες δοξασίες και συνεπώς αντιστρέφω το σχόλιο και εναντίον σου.
Όταν συγκεκριμενοποιηθείς εδώ θα είμαι να το συζητήσουμε.
Η αλήθεια δεν βολεύει κανέναν, παρά μονάχα αυτόν που την αναζητά!
Συνεπώς η χαμέρπεια δεν αποκλείεται από τα πτυχία σας, κύριε, αλλά από το βόλεμα της αφασίας σας να παραμείνετε σε όσα από νήπιο σας νουθέτησαν!
Γι αυτό σταμάτα το κλάμα!
Δυστυχία, απέραντος εγωισμός, φθόνος, κακία, αλαζονεία, έπαρση!
Και τι δεν λαμβάνει κανείς από τον λόγο σου και από τα κείμενα σου.
Φαντάζομαι ότι τα μάτια σου την ώρα που σχολιάζεις κοκκινίζουν από φθόνο. Η πίεση σου ανεβαίνει όταν παρατηρείς αυτό και αυτούς που σε πονούν. Η μανία που σε περιβάλει είναι φοβερή και η τάση σου να μειώνεις την αλήθεια που σε περικυκλώνει συνεχώς δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει!
Δεν αντέχεις να ζεις μέσα σε αυτή, είναι ξεκάθαρο από τον λόγο σου και γι’ αυτό ΔΕΝ θα ήθελες να υπάρχει. Αλλά υπάρχει και εσύ μάταια προσπαθείς να ξεφύγεις.
Η δική σου αλήθεια είναι το ψέμα που θέλεις να χτίσεις για να καλύψεις την πραγματικότητα που τόσο εγωιστικά αποστρέφεσαι, αλλά κάθε μέρα θα γκρεμίζεται μπροστά σε έντρομα μάτια σου. Γνωρίζεις πολύ καλά τι εννοώ, το ζεις.
Είναι φοβερό αυτό που βιώνεις αλλά ακόμα ποιο τρομακτικό είναι το ότι δεν το αντιλαμβάνεσαι πλήρως! Πώς μπορώ να μην κλαίω για εσένα. Όλος ο κόσμος κλαίει για εσένα.
Αντιλαμβάνομαι την δυσχερή σου θέση που σαν χριστιανός γελοιοποιείσαι από την πανηλίθια θαυματοποιία της θρησκείας σου, χωρίς να μπορείς να αρθρώσεις ούτε ένα λογικό επιχείρημα.
Αυτός αγαπητοί μου αναγνώστες είναι ο πραγματικός χριστιανός, που όταν αποστομώνεται και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον διάλογο και με στυγνό μίσος για όποιον δεν δέχεται το δόγμα του, τον περιλούζει ακριβώς με εκείνα που ο ίδιος θα έπρεπε να λουστεί: Δυστυχία, απέραντος εγωισμός, φθόνος, κακία, αλαζονεία, έπαρση! Να συμπληρώσω και την αφέλεια, γιατί όταν χωρίς επιχειρήματα κάποιος αποδίδει όλα εκείνα που βαραίνουν τον ίδιο, μόνο αφελής μπορεί να είναι!
Είναι απέραντος πραγματικά ο εγωισμός και αυτός οδήγησε φυσικά στην πνευματική φτώχια και το σκοτάδι.
Πόσο βαθύ είναι αυτό το σκοτάδι! Τόσο που θεωρεί το ψέμα που προσπαθεί να χτίσει ως μοναδική αλήθεια και θεωρεί το σωστό λάθος. Προσπαθεί να πείσει τους άλλους πως αυτό που τον πονάει, αυτό που τον σκοτώνει κάθε μέρα επειδή δεν μπορεί να το βιώσει, δεν υπάρχει. Αυτό αφού προηγουμένως προσπάθησε πολύ σκληρά να κοροϊδέψει τον ίδιο του τον εαυτό. Τι δυστυχία ….
Ποτέ δεν θα μπορέσει μέσα σε αυτή την πνευματική μαυρίλα να ζήσει την ζωή, να νιώσει τι θα πει αγάπη. Εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό τον απέραντο εγωισμό που σαν γάγγραινα του κατασπαράζει συνεχώς την ψυχή, παλεύει να βρει δικαιολογίες για την αποτυχία του και στοιβάζει μίσος πάνω στο μίσος, φθόνο πάνω στον φθόνο, ανοησία πάνω στην ανοησία.
Αυτός είναι ο άθεος και δεν χρειάζεται κανένα επιχείρημα για πείσουμε κανένα αφού με το λόγο τους, αυτοί οι ίδιοι φανερώνουν το βίο τους.
Συνεχίζεις τα ξερνάς χολή νομίζοντας πως κάνεις κήρυγμα αγάπης.
Νομίζεις!
Αυτή τη φορά δεν θα σχολιάσω, για να σε αφήσω να ικανοποιηθείς ότι είχες τον τελευταίο λόγο.
Εγώ άλλωστε είμαι Επικούρειος και όσοι αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό, αντιλαμβάνονται και την υποκρισία σου.
Χμμ, χμμ ….. Σχολίασες.
Αλλά δεν πειράζει που σχολίασες, δείχνοντας φυσικά πάλι τον εσωτερικό σου κόσμο.
Άλλα πράγματα είναι κυρίως καταστροφικά για εσένα και είναι κρίμα, πολύ κρίμα.
Εκκινήθης! Γιατί εκκινήθης;
Δεν με ενοχλεί που συνεχίζεις να σχολιάζεις κατά τον ίδιο πάντα τρόπο φθονερά, ενώ θεωρείς ότι δεν σχολιάζεις δείχνοντας ανωτερότητα.
Απλά μην έχουμε διαρκώς οφθαλμαπάτες και θεωρούμε τους άλλους υποκριτές χωρίς να βλέπουμε την πλάτη μας.
Άλατις… κάνουμε και χιούμορ… σε πειράζει που σχολιάζω στο blog μου; Δεν θέλεις ούτε να κινούμαι; Για να δούμε τι μάσκα θα φορέσεις τώρα;
Τα θαύματα φίλε Άθεε επινοούνται από πονηρούς για να γίνουν πιστευτά από αγαθούς.
Θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω σαν ανούσιες μυθοπλασίες, ανώδυνες ή και γραφικές αν παρέμεναν μόνο στην αφήγηση. Το πρόβλημα με τα θαύματα είναι ότι καλλιεργούν την πεποίθηση στους πιστούς για το προσωπικό θαύμα. Μια διαδικασία αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων βασισμένη στο παράλογο μεταφυσικό.
Οι πονηροί με τα διάσημα θαύματα που επινοούν σκοπό έχουν να περιχαρακώσουν το ποίμνιο από τους ανταγωνιστές για να το αρμέγουν απρόσκοπτα. Δημιουργούν όμως παράλληλα την πίστη για το προσωπικό ατομικό μικρό θαύμα. Μια διαδικασία αντιμετώπισης των πραγματικών προβλημάτων ιδιωτική, ατομική. Δεν θα κρίνω τον αγαθό πιστό για αυτή του την επιλογή, (τέτοια παιδία είχε τέτοια πιστεύει), κρίνω τη μέθοδο του θαύματος που επιβραβεύει την ατομική πίστη και δράση. Στην ουσία η θαυματολόγια είναι μια μέθοδος διάσπασης της συλογικότητα της κοινωνίας υπερ μιας ατομικής δράσης, πολύ ευκολότερα χειραγωγούμενη.
Με την μεγάλη πλειοψηφία λοιπών των πολιτών να πιστεύει στα θαύματα και με τους πονηρούς ηγέτες να προσεύχονται επιδεικτικά για το θαύμα της σωτήριας της χώρας, μάταια περιμένω αυτή η κοινωνία να δράσει συλλογικά για να ξεπεράσει τα πραγματικά προβλήματα.
Καλή συνέχεια φίλε.
Ώστε δεν γίνονται θαύματα έ;
Διαβάστε εδώ http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=7&id=319 και αν δεν φωνάξετε μετά "Θεέ μου θεέ μου" να μου τρυπήσετε την μύτη!
Και για να μην κουράζεστε παραθέτω το σχετικό χωρίο: «Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία ΑΡΠΑΞΕ ΕΝΑ ΣΦΥΡΙ και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε».
Δεν είναι θαύμα που οι δεσμοφύλακες είχαν αφήσει ένα σφυρί μέσα στο κελί;
«Τα θαύματα επινοούνται από πονηρούς για να γίνουν πιστευτά από αγαθούς». Νομίζω τα είπες όλα Dyer σε μια πρόταση.
Όμως δεν είναι μόνο ανούσιες μυθοπλασίες αλλά και επιβλαβείς μύθοι. Οι επινοητές δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι, αν κάποτε, πριν από πολλούς αιώνες, το θαύμα εξέπληττε τον αφελή, σήμερα το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου γελοιοποιεί τέτοιες ενέργειες. Αν υπήρχε θεός (λέμε τώρα) δεν θα ασχολιόταν με τέτοιες αντινομίες που προσβάλουν την μεγαλοσύνη του. Όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, απλά είναι αφελής και αγράμματος.
Μιχάλη, χαίρομαι που γελοιοποιείς τέτοιες λογικές. Έχω την εντύπωση ότι έκανες στροφή 180 μοιρών, όπως όλοι μας άλλωστε. Άλλοι νωρίς και άλλοι αργά. Ανοίγοντας κανείς τα συναξάρια μπορεί να ρίξει πολύ γέλιο ή να πάρει ανάποδες στροφές και να σχίσει το βιβλίο. Οι συγγραφείς τους έχουν τέτοιο θράσος που φαίνεται να απευθύνονται σε κρετίνους!
Διάβασε για τα μαρτύρια της Αγ. Αικατερίνης και θα πάθεις! Αυτή δεν υπήρξε. Την επινόησαν για να αντισταθμίσουν την αγριότητα των μαρτυρίων της Υπατίας ώστε να συγκρίνουν και τις αντοχές της σε σχέση με την ελληνίδα φιλόσοφο. Βλέπεις η Κατερίνα είχε το Χριστό μέσα της!
Στροφή δεν έχω κάνει, αλλά απαιτείται κοινός νους. Για να ερευνούμε στους ανώτερους κόσμους (όπως και αν τους εννοεί ο καθένας) χρειάζεται η λογική σκέψη και η ακριβής αντίληψη.
(άντε πάλι με την υπογραφή...)
Χα χα χα Μιχάλη, θίχτηκες μου φαίνεται. Μα δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς. Αυτό σημαίνει ότι το ψάχνει. Διαφορετικά θα ήταν δογματικός. Αλλά κι έτσι όπως το έβαλες για τους ανώτερους κόσμους («όπως και αν τους εννοεί ο καθένας») φαίνεται ότι… δεν άλλαξες και πολύ!
Έλα, σε πειράζω! Ο καθένας ας πιστεύει ό,τι θέλει, φτάνει να μην επιβάλει την «πίστη» του στους άλλους! Είτε με τη βία είτε ακόμα και με τον αφελή τρόπο όπως αυτός που έγραψε την ανακοίνωση αυτή.
Θα μπορούσαμε να μεγαλώνουμε εμείς και τα παιδιά μας, με ηρωικές ίστορίες, Ελληνικούς μύθους και τις ζωές των προγόνων μας που είχαν την ανώτερη σκέψη.. Όμως κάποιοι μαυροφορεμένοι,διάλεξαν για μας, να μεγαλώσουμε με το φόβο, να κουβαλάμε αμαρτίες από τη γέννησή μας, να μαθαίνουμε να γονατίζουμε αντί να εξυψώνουμε το πνεύμα και τον εαυτό μας μαζί.. Ως εδώ. Όσοι ενοχλούνται, ας γυρίσουν απ' την άλλη..
-Τί δεν υπάρχουν ανώτεροι κόσμοι; Εδώ οι επιστήμονες υποθέτουν ή υπολογίζουν ότι το σύμπαν έχει μέχρι 13 τουλάχιστον διαστάσεις. Έτσι μπορούμε να μιλάμε θεωρητικά καί για ανώτερους κόσμους, αφού ένας κόσμος με 13 διαστάσεις είναι σίγουρα "ανώτερος" από έναν με 3 σαν τον δικό μας.
-Γιατί δεν το νοίκιαζε το καρότσι; Θα έβγαζε περισσότερα!
Πολύ σωστός είσαι Τάσο!
Καλωσόρισες στο blog! Δυστυχώς αντικαταστήσαμε τα ζωηρά χρώματα της ζωής με την καταχνιά του θανάτου. Το γέλιο είναι αμαρτία, ενώ το πένθος διαβατήριο για την άλλη ζωή. Όμως όσοι κοιτάνε ψηλά μια μέρα θα πετάξουν σε αντίθεση με κείνους που πάνε σκυφτοί και με τα γόνατα σέρνονται εκλιπαρώντας μια θέση στον ανύπαρκτο παράδεισο.
Μιχάλη δεν πιστεύω σε κόσμους χορδών. Κάπου πήραμε τη επιστήμη μας λάθος. Αλλά έτσι και είναι σωστή, τότε μιλάμε απλά για κβαντικό επίπεδο και όχι μακρόκοσμο. Αν αναφέρεσαι σε εξωγήινους τόπους υπάρχουν και με τρεις διαστάσεις (η τέταρτη βρίσκεται σε κοσμικό επίπεδο).
Το καρότσι το πούλησε γιατί ήξερε ότι το θαύμα δεν θα είχε διάρκεια και τα νοίκια θα ήταν λίγα. Άλλωστε, στις μέρες μας, τα φέρετρα είναι ακριβά!
Καλημέρα σε όλους.
Απόσπασμα του Deschner:
Αλλά, γενικά, σε τι χρειάζονται τα θαύματα;
Στο έργο του «Απαντήσεις στις βολές εναντίον της θρησκείας» ο Μονσινιόρ ντε Σεγκύρ γράφει ότι ο Θεός έκανε θαύματα ακριβώς «για να δείξει ότι είναι ο Κύριος του κόσμου». Αλλά, εάν είναι αυτό το ζητούμενο, γιατί δεν κάνει πολύ μεγαλύτερα θαύματα, εντελώς αδιαμφισβήτητα, πειστικά για όλους, παρά μόνο τέτοια που ικανοποιούν μόνο τους οπαδούς του, παρά τόσο μικρά θαύματα, ή και μεγάλα αλλά στους πανάρχαιους χρόνους που δεν μπορούν να ελεγχθούν με κανένα τρόπο; Γενικά, χρειάζεται τα θαύματα; Ή τα χρειάζονται οι θρησκείες και οι ιερείς τους; Εάν οι διδασκαλίες τους ήταν επαρκώς λογικές, θα χρειάζονταν τότε ακόμη τα θαύματα; Γιατί είναι η πίστη αυτή καθαυτή τόσο λίγο επιβλητική, ώστε ο Θεός επιλέγει αυτές τις πλάγιες μεθόδους; Γιατί αναγκάστηκε «να αποδείξει τη θεία προέλευση της θρησκείας μέσα από εμπειρικά και επιπλέον εξαιρετικά φτωχά συμβάντα» (Schelling); Δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει πιο σαφείς, προφανείς θρησκείες, δεν θα μπορούσε αυτός, ο παντοδύναμος, να πείσει απλά τους ανθρώπους; Μα δεν χρειαζόταν παρά να θέλει να έχουν πεισθεί και θα είχαν, έγραφε ο βαρόνος von Holbach. Δεν χρειαζόταν και δεν χρειάζεται «παρά να τους δείξει καθαρά, σαφή, προφανή πράγματα, και εκείνοι θα πεισθούν από το προφανές, γι ' αυτό δεν χρειάζεται ούτε θαύματα ούτε διερμηνείς». Αλλά τέτοιες επιθέσεις δεν φέρνουν σε αμηχανία τους καθολικούς. Παντού όπου κάτι δεν πάει καλά με τη λογική, όπου δεν τους βγαίνει ο λογαριασμός, φέρνουν στο πεδίο της μάχης τις «αδιερεύνητες βουλές του Θεού» και αντιτάσσουν την κατηγορία του «ορθολογισμού» (σπάνια χωρίς το επίθετο «επιφανειακός»), ενώ σε εκείνους όλα είναι «βαθιά» κι «αληθινά» από πάνω. Έτσι μπορεί να απαντηθεί και η απορία του Ντιντερό, γιατί τα θαύματα του Ιησού είναι αληθινά, ενώ τα θαύματα του Ασκληπιού, του Απολλώνιου του Τυανέα ή του Μωάμεθ είναι ψεύτικα και δεν συνταράσσουν. Η απάντηση τους είναι απλή: Τα θαύματα του Ιησού είναι αληθινά, επειδή ακριβώς είναι τα θαύματα του Ιησού και τα επικαλείται η Εκκλησία...
Περισσότερα: http://libertarianwords.blogspot.gr/2010/09/karlheinz-deschner.html
Χαιρετώ και καλωσορίζω τον «Άκου Ανθρωπάκο».
Ευχαριστώ για το εκτενές απόσπασμα του Karlheinz Deschner.
Πολύ φοβάμαι φίλε μου ότι ο Deshner απευθύνεται περισσότερο στους έχοντες λογική και όχι στη μεγάλη μάζα των αφελών που σέρνονται σαν τα σκουλήκια για να εκφράσουν την πίστη και την επιθυμία τους να τους αποδοθεί θαύμα ιδιοτελώς.
Όπως αντιλαμβάνεσαι κι εσύ και κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, έγινε ποτέ θαύμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά, όπως για παράδειγμα να φυτρώσει ένα ακρωτηριασμένο χέρι ή να πληρωθεί το χρέος κάποιου πιστού που κινδυνεύει να κατασχεθεί το σπίτι του από την τράπεζα; (sic)
Μεταξύ αστείου και σοβαρού το τελευταίο, όμως στην Κ.Δ. τα δίδραχμα βρέθηκαν και η «εξήγηση» εκεί ήταν μόνο σοβαρή!
Λοιπόν, ας σοβαρευτούμε. Λίγη σκέψη χρειαζόμαστε. Αλλά αν υπήρχε κι αυτή, όπως λέει και ο Hemingway δεν θα υπήρχαν τότε πιστοί αφού, όλα τα σκεπτόμενα άτομα είναι άθεοι!
Ότι και να λες ένα θαύμα με κάμποσα δίδραχμα, θα μας ερχόταν κουτί στην σημερινή κατάσταση!
Ό,τι και να λέω; Μα αυτό δεν είπα;
Αχ, βρε Μιχάλη…
Ωραίο θέμα, βλέπω συνεχίζεις τη καλή δουλεια μιας κ' είχα καιρό να μπω λόγο αδυναμίας συνδεσης στο διαδίκτυο. Ο Χριστιανός θεωρεί οτι τα θαύματα της θρησκείας του είναι αληθινά χωρίς να μπαίνει στον κόπο να υποψιαστεί μήπως είναι απάτες, ποτε δεν κάθισε να σκεφτει γιατι δεν έγιναν θαύματα σε ακρωτηριασμένους, ποτέ δεν σκέφτηκε ότι κ' ο Χριστός τους δεν έκανε τέτοια θαύμα. Ποτέ δεν σκέφτηκε πως ο καθένας μπορεί να υποκριθεί τον παράλυτο, το τυφλό, το νεκρό, τον αρρωστο αλλά ποτέ τον ακρωτηριασμένο. Στην καθημερινή μου ζωή έχουν έρθει διάφοροι πιστοί να με πέισουν πως η θρησκεία τους είναι αληθινή λόγο του τάδε θαύματος κλπ κ' όταν τους λέω το επιχείρημα του ακρωτηριασμένου αλλάζουν κουβέντα.
Η δουλειά συνεχίζεται αγαπητέ SkyclaD και όσο θα συνεχίζεται (μέχρι το τέλος του χρόνου) θα είναι καλή και προσεγμένη, ώστε με το μετερίζι μας να συμβάλουμε όσο γίνεται στο ξύπνημα από τον βαθύτατο ύπνο που έχει περιέλθει ο Uomo Sapiens στις μέρες μας, λες και ο Μεσαίωνας κάνει κύκλους. Όμως το πέρασμά του από τον 21ο αιώνα, με τόσες απαντήσεις που δώσαμε σαν εξελιγμένα όντα, θα έπρεπε να είχε απομυθοποιήσει κάθε δεισιδαιμονία και παράλογη πίστη. Τουναντίον βλέπουμε ότι οι άνθρωποι παραμένουν αδικαιολογήτως θεόβλακες και αφελείς. Προτιμούν να πιστεύουν το ψέμα και το γελοίο παρά την αλήθεια και το επιστημονικά αποδεκτό. Περί ακρωτηριασμών ήδη έκανα λόγο στην απάντησή μου στον «Άκου Ανθρωπάκο». Χαίρομαι που εντόπισες κι εσύ από την θαυματοποιΐα των χριστιανών την απουσία τέτοιου θαύματος. Καμιά σχέση με βυσσινάδα και θεραπεία από την τύφλωση. Την τελευταία μάλιστα είδαμε τελευταία να την θεραπεύει και η εφορία, ειδικά εκείνη της Ζακύνθου! Αν αποκλείσουμε το ψέμα και την απάτη το «θαύμα» μόνο στο placebo αποδίδεται και στην λανθασμένη διάγνωση.
Μην ξεχάσεις να διαβάσεις και περασμένες αναρτήσεις, γιατί εσύ θα είσαι ο χαμένος!
Κyκλοφοράνε με την ευκαιρία της ανακάλυψης του παπύρου που λέει ότι ο Χριστος ήταν παντρεμένος:
Στον γάμο του Ιησού, όταν η Μαρία του πάτησε το ένα του πόδι, αυτός της έδωσε να του πατήσει και το άλλο
Πριν μάθουμε για το γάμο του Χριστού μας έλεγαν για το ταξίδι 40 ημερών στην έρημο και καλά όπου αναμετρήθηκε με το σατανά. Τώρα πλέον είναι φανερό οτι επρόκειτο για μπάτσελορ πάρτυ!
Αν ζούσε σήμερα ο Καζαντζάκης θα έγραφε και το "Ο Χριστός ξαναπαντρεύεται".
Να μάθουμε ποια ακριβώς ημέρα παντρεύτηκε ο Χριστός και να την κάνουμε αργία. Να έχουμε και ένα όφελος βρε αδερφέ από όλο αυτό το τζέρτζελο.
Άθεε, το θαύμα που ο Λέων ο Διάκονος περιγράφει αναφορικά με την θαυματουργή εικόνα του Εσταυρωμένου, την οποία ο Ι. Τσιμισκής έφερε από την Γαβαών (μαζί με τις λίγες τρίχες από την κόμη του Προδρόμου) κατά την δεύτερη εκστρατεία του στην Συρία, ωχριά μπροστά στο μέγα θαύμα της πίστης δισεκατομμυρίων κυνεγκεφάλων στα θαύματα που περιγράφονται στην ΚΔ και τα διάφορα Συναξάρια.
Να σημειώσω ότι στο προηγούμενο, τρόπος του λέγειν, σχόλιό μου δεν αναφέρθηκα στην χάλκευση της Ιστορίας από τον Χριστιανισμό (γεγονός αναντίρρητο), αλλά στην, υποτίθεται, «χαλκευμένη ιστορία του χριστιανισμού». Προφανές ότι η ιστορία του Χριστιανισμού δεν είναι παρά μία σύνθεσις χαλκευμάτων. Συνιστά δηλαδή ένα εξ υποθέσεως χάλκευμα, ένα συνονθύλευμα χαλκεύσεων, το οποίον, ως εκ τούτου, δεν είναι επιδεκτικό, ένεκα της χαλκευμένης φύσεώς του, σε χαλκεύσεις. Διότι πώς είναι δυνατόν να διακορεύσης το μη παρθένον;
Να είσαι καλά και κουράγιο με τους διάφορους Έλληνες Πολίτες(!!!).
Δεν ξέρω φίλε μου τι θαύμα έφερε ο Τσιμισκής. Δεν μας έγραψες δυο τρεις φράσεις να γελάσουμε…
Συμφωνώ στην χαλκευμένη ιστορία του χριστιανισμού. Όσο με τους Έλληνες πολίτες… ήταν που ήταν ευκολόπιστοι… τώρα με τα μέτρα αποβλακώθηκαν ακόμα περισσότερο. Εφησυχάζουν ότι θα είναι τα τελευταία και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους αστικούς Σωτήρες!
Γεία σε όλους τους άθεους.Πρώτη φορά γράφω στο blog. Βασικά εμένα δεν με προβληματίζουν τόσο τα 'θαύματα' τον καιρό του Χριστού διότι εκτός του ότι είναι ανεξακρίβωτα, ουδέποτε θα μπορέσει κάποιος να τα αποδείξει και να μας αποδείξει την δύναμη του Χριστού και των αγίων γενικά.Το πρόβλημα μου είναι με τα ούτως καλούμενα σύγχρονα θαύματα τα οποία έχουν καταντήσει σαν urban legends δηλαδή αστικοί μύθοι.Έχω ακούσει για ακριβώς τα ίδια εξωφρενικά θαύματα να τα κάνει η Παναγία συγκεκριμένα σε τουλάχιστον 3 χώρες και τουλάχιστον 10 περιοχές στην κάθε χώρα.Αναφέρομαι στο γελοιότατο θαύμα που σίγουρα όλους κάπου το πήρε το αυτί σας.΄Ηταν λέει κάποτε ενας πάμπλουτος και πήγε με ενα ταξί σε ένα ναο-μοναστήρι ( σε διαφορετικό τόπο η κάθε εκδοχή). Ο ταξιτζής κέρδισε με μαλαγανιές την εμπιστοσύνη του αλλα επρόκειτο για κακό αιμοσταγή δολοφόνο.Όταν μετα από κάποιο χρονικό διάστημα ξαναπήγε στον ναό , πήγε με το ίδιο ταξί, πήρε και την γυναικούλα του και μια βαλίτσα με λεφτά για τον ναό.Ο ταξιτζής σταμάτησε κάπου στις ερημίες και με ένα φίλο του σκότωσαν το ζευγάρι,πήραν τα λεφτά,τους έκοψαν κομματάκια και τους ρίξαν στο πορτ-μπαγκάζ.Τέλοσπάντων κάπου η αστυνομία τους σταματά, τους λέει ανοίξτε το μπαγκάζ.Αυτοί φοβήθηκαν αλλά υπάκουσαν.Από το μπαγκάζ βγήκαν ζωντανοί και 'ραμμένοι' το μέχρι πρώτινος κομματιασμένο ζευγάρι.Το ψέμα της όλης ιστορίας είναι προφανές.Ακόμα και αν στον χαμό του κόσμου υπήρχε τέτοιο πράγμα, τότε τα θύματα θα τα σέρνανε οι παπάδες όλη μέρα μαζί τους για να διαδηλώσουν περίτρανα την δύναμη του Κυρίου.Θα τους είχαν μελετήσει επιστήμονες ιατροί να επιβεβαιώσουν ότι το σώμα τους είχε κομματιαστει και ξανα κολλήθηκε.Αλλά ακόμα και τις βλακείες που διαδίδουν τις κρύβουν.Αλλά μόλις βρουν κανένα μοναχό που δεν έλιωσε τελείως τον κάνουν άγιο και λένε είναι θαύμα.Και τον κάνουν λαικό προσκύνημα.Είναι βεβαίως άξιο απορίας, σε τι διαφερει ο άγιος απο τον αφορεσμένο..
Ένα έξυπνο κείμενο που απευθύνεται σε προς τους απίστους (αλλά τελικά ΚΥΡΙΩΣ προς τους πιστούς:
Ότι και να κάνετε, όπου και αν στραφείτε, δεν μπορείτε να αποφύγετε τον Θεό.
-Αν αγαπάτε τους φτωχούς, αγαπάτε Αυτόν.
-Αν ποθείτε την ηθική, ποθείτε Αυτόν.
-Αν λατρεύετε τον άνθρωπο, λατρεύετε την σκιώδη εικόνα Εκείνου.
-Νομίζετε ότι αρνείσθε τον Θεό, αλλά δεν αρνείσθε παρά μία ΕΛΛΙΠΗ και ΘΟΛΗ ΕΝΝΟΙΑ περί Θεού. ΜΙΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ του Θεού.
-Ζητάτε κάτι ευγενές, υψηλό. Άρα ζητάτε τον Θεό.
-Η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η αγάπη που λέτε ότι ζητάτε, είναι ο Θεός ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ αλλά που ο ίδιος δεν σας εγκατέλειψε ΠΟΤΕ.
Σας περιμένει.
Καταρχάς να σε καλωσορίσω Έλενα στο blog.
Κανένα «θαύμα» δεν μπορεί να εξακριβωθεί, είτε παλιό είτε νέο. Κι αυτό επειδή δεν μπορεί να αποδειχτεί ότι η αιτία είναι διαφορετική από την φυσική αιτία. Όμως κάποια θαύματα μπορεί να είναι γελοία ή γελοιότερα από κάποια άλλα. Στην ανάρτηση αυτή, εκεί επικεντρώθηκα. Όλοι οι μύθοι για την εποχή τους κυκλοφόρησαν σαν αστικοί μύθοι και με το χρόνο παγιώθηκαν αφού πρώτα τους επεξεργάστηκαν για περισσότερο εντυπωσιασμό. Όμως η θρησκοληψία και η αφέλεια ανέκαθεν σκόνταφτε στην γελοιότητα από τη μια και στην ανοχή του κράτους από την άλλη να επιτρέπει να κυκλοφορούν αυτά τα ψεύδη! Όμως το Σύστημα πάντα είχε ανάγκη από την αρωγή της πίστης που αλλοτριώνει τον άνθρωπο και τον αποξενώνει από τον κόσμο του. Έτσι το κράτος μπορεί να τον εκμεταλλεύεται δεόντως!
Σε ποιο κείμενο αναφέρεσαι Μιχάλη; Τα θρησκευτικά κείμενα φυσικά και απευθύνονται στους πιστούς για να συντηρούν την πίστη τους κι όχι στους άπιστους εκ πεποιθήσεως που τα θεωρούν γελοία.
Καλώς σας βρήκα!Αναμένω το επόμενο θέμα με ανυπομονησία.Σε ευχαριστούμε που στηρίζεις ανοιχτά την γνώμη σου και μας δίνεις θάρρος γιατί πιστεύω ότι πολλοί άθεοι όπως και εγώ έχουμε εν μέρει καταθέσει τα όπλα.Είναι τόσο κουραστικό να προσπαθείς ,όχι να κανεις τον κόσμο "to convert" στην αθεία (γιατί δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα), είναι κουραστικό να προσπαθείς να τους κάνεις να δουν την αλήθεια που είναι μπροστά στα μάτια τους,ή μάλλον καλύτερα την βλακεία που τους περιτριγυρίζει. Επειδή έρχομαι απο ένα μέρος όπου ΟΛΟΙ είναι βαθιά θρησκευόμενοι, έχω κουραστεί απίστευτα.Όλοι οι φίλοι μου τρέχουν σαν τρελλοί στις εκκλησίες, στις εκδρομές της κάθε εκκλησίας, τρέχουν να προσκυνήσουν τα κόκκαλα των αγίων, να πάρουν αγιασμούς, λαδάκια.Και μιλούμε για άτομα νεαρής ηλικίας.Και όσο τους βλέπω, τόσο απελπίζομαι.Δηλαδή που βλέπουν την λογική στην οστεολατρεία;Που βρίσκουν την δύναμη διαβάζοντας τα 'ιερά' κείμενα τα οποία πολύ λίγοι απο αυτούς μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν (γτ είναι αλήθεια ότι πολλά απο τα προβατάκια του Χριστού είναι εντελώς μα εντελώς αμόρφωτα).Και τα μορφωμένα που μπορούν να κατανοήσουν τα Ευαγγελικά Ελληνικά, αποφεύγουν να το κάνουν δηλαδή αποφεύγουν να ερμηνέψουν με τις γνώσεις τους την Γραφή γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ασέβεια.Αντιλαμβάνεστε φυσικά σε τι παγίδες βάζει η εκκλησία το ποίμνιο.Πίστευε και μη ερεύνα.Πίστευε τα θαύματα αλλά μην την ψάχνεις και πολύ.Πίστευε τις Γραφές αλλά προς θεού μην κάτσεις ποτέ να τις κατανοήσεις.Μείνε πιστός εν αγνοία σου..
Έτσι ακριβώς είναι Έλενα. Οι αγράμματοι πιστεύουν χωρίς να ερευνούν επειδή δεν μπορούν και εκείνοι που μπορούν να ερευνήσουν δεν το κάνουν ή επειδή νομίζουν ότι είναι αχρείαστο ή επειδή πίστεψαν ότι είναι βλάσφημο. Κάτω από αυτά τα διλήμματα το ψέμα διαιωνίζεται και οι ίδιοι συνειδητά κοροϊδεύουν, πρώτα τους ίδιους και μετά τα παιδιά τους. Η νεκρολαγνεία είναι μια από τις πολλές νοσηρές καταστάσεις των πιστών, μια από τις οποίες, η δαιμονολαγνεία, έχει σειρά σαν άρθρο να αναρτηθεί απ’ αυτό το blog.
Περιμένεις τη νέα ανάρτηση και απορώ πώς δεν την είδες ακόμα. Ήδη από τις 2 Οκτώβρη είναι δημοσιευμένη Η πόρνη Θεοδώρα και η καπάτσα Αντωνίνα. Επίσης, στο τέλος της ανάρτησης και των σχετικών σχολίων είναι αναρτημένα τα Περιεχόμενα του blog που φτάσανε τα 98 άρθρα. Εκεί πια μπορείς να κολυμπήσεις στα κείμενα. Θα βρεις ό,τι μπορείς να φανταστείς. Πώς λέμε… ό,τι μπορείς να φανταστείς…. και δεν τολμούσες να ρωτήσεις!
Εκεί να στείλεις τους φίλους σου τους θεούσους!
Πάντα επίσης με το ποντίκι πάνω στην εικόνα «Η Αθεΐα είναι Αρετή» και η σελίδα σου θα ανανεώνεται βλέποντας την τελευταία ανάρτηση που τρέχει.
Ευχαριστώ για την επικοινωνία.
Κοράνι και επιστήμη
http://alialyunani.wordpress.com/%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7/
Θαύματα στο Ισλάμ
http://alialyunani.wordpress.com/2009/01/19/%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BC/
Η Κατάρρευση του Δαρβινισμού
http://alialyunani.wordpress.com/%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B5/
Παρακολούθησα με προσοχή την ομιλία του μουσουλμάνου «επιστήμονα». Πουθενά δεν βρήκα διαφορά απ’ όσα λένε και εγγράμματοι ή αγράμματοι χριστιανοί. Πουθενά δεν είπε κάτι επιστημονικό, παρά μόνο σαν τους χριστιανούς πάταγε με αφέλεια στην πίστη! Η επιστήμη, θεαματικά απούσα!
Τώρα για τα θαύματα τι να πω… είτε Μού’τζιζα είναι είτε Καράματ μου φαίνονται τόσο αφελή και γελοία που ντρέπομαι και να ασχοληθώ με το θέμα συγκεκριμένα! Διακρίνω την ίδια αφέλεια με τους χριστιανούς. Για τα θαύματα έχω σχετικές αναρτήσεις και μπορείς να πάρεις την γνώμη μου εκεί (βλέπε Περιεχόμενα ιδιαίτερα στις αναρτήσεις 13 και 19).
Τέλος για το θέμα του Δαρβίνου, δεν βρήκα ούτε μια, στο ελάχιστο, διαφορά από τις μεγάλες αφέλειες των χριστιανών. Εδώ σαν ιδεαλιστές Αποκεκαλημένης θρησκείας και οι δυο, ή μάλλον και οι τρεις, λέτε τα ίδια ακριβώς πράγματα, χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα και παραγνωρίζοντας ότι η εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου είναι πια επιστήμη. Αυτό δεν αναιρείται από κανέναν πιστό. Βλέπεις και οι τρεις έχετε κοινό βιβλίο την Παλιά Διαθήκη. Μεταξύ σας τσακωθείτε, εμάς αυτές οι αφέλειες δεν μας αφορούν στο ελάχιστο. Αν πάλι έχετε διαφορές, αναζητήστε τις στα πανεπιστήμια και όχι στις εκκλησίες. Και εδώ μπορείς να βρεις σχετικές αναρτήσεις στα Περιεχόμενα βλέπε αναρτήσεις 93 και 94.
Επίσης οι αναγνώστες ας ενημερωθούν και σχετικά με την άποψή σου για το Κοράνι εδώ.
Δημοσίευση σχολίου