15 Μαΐ 2011

Το παράδοξο της ταύτισης με την ομάδα


Στην προηγούμενη ανάρτηση, με πρόσχημα τον επιθετικό χαρακτήρα των χριστιανών σχολιαστών προσπάθησα να αιτιολογήσω τι είναι αυτό που ανάβει τα αίματα και οι πιστοί είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμα και την καλή τους εικόνα, προκειμένου να υπερασπιστούν την πίστη που υποτίθεται υπαγορεύει η «θρησκεία της αγάπης». Στο βωμό επίλυσης των υπαρξιακών τους προβλημάτων μετέχουν όλες οι ηθικές αξίες για τις οποίες οι ίδιοι καυχώνται ότι τις κατέχουν. Και τις υπερασπίζονται με τέτοιο σθένος σαν να είναι πεπεισμένοι ότι κατέχουν την Απόλυτη Αλήθεια και ταγμένοι να την επιβάλουν ακόμα και δια ροπάλου.
Τι είναι αυτό που τους δίνει την αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να είναι οι ταγοί της ηθικής και της παγκόσμιας τάξης;
Η υπεροψία αυτή έχει τις ρίζες της στο υπερβατικό, στον κόσμο των Ιδεών, όπως θα έλεγε και ο Πλάτωνας, που σαν αρχέτυπες εμπειρίες κρυσταλλώθηκαν σε δόγματα και ο πιστός υπερ-ορεί. Σαν ο θεός να βλέπει το «άδικο» με τα μάτια του πιστού κι ο τελευταίος με την «εξουσία» που του δίνει ο πρώτος, επιβάλει την τάξη. Η έπαρση και η αλαζονεία είναι λέξεις συνώνυμες με την υπεροψία του, ενώ το μέγεθος ποικίλλει ανάλογα με την τοξικότητα της θρησκευτικής πίστης, όπου τα όρια του «εγώ» καταρρέουν και η Ιερή Αγανάκτηση, σαν παλίρροια, πλημμυρίζει την συνείδηση του πιστού.
Να από πού πηγάζει η αυτοϋπερβατική τάση, που κάναμε λόγο στην προηγούμενη ανάρτηση. Σε αντίθεση με τις αυτοεπιβεβαιωτικές τάσεις που αποσκοπούν στο ατομικό και προσωπικό συμφέρον, οι αυτοϋπερβατικές τάσεις μπορούν να κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από την ατομική επιθετικότητα και από τις εγωιστικές παρορμήσεις που γεννιούνται από την υπερβολική του πίστη. Δεν θα είναι υπερβολή αν παραδεχτώ ότι μπορούν να κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό ακόμα κι απ’ τον πιο αδίστακτο κακοποιό!
Δεν είναι παράδοξο αυτό;
Χωρίς θρησκευτικό μίσος τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα δεν κάνεις!


Πολλές φορές αναφέρομαι στο blog αυτό ότι ο πιστός είναι διατεθειμένος να κάνει πράξεις ανείπωτης φρίκης νομίζοντας ο ίδιος ότι εκτελεί το θρησκευτικό του καθήκον.
Όσο και να προσπαθώ η θρησκεία να μην μονοπωλήσει την ανάρτηση αυτή, αφού πρέπει να γενικεύσω το θέμα, έχω την εντύπωση πως δεν θα τα καταφέρω, αφού «η θρησκεία» όπως λέει κι ο Hitchens, «δηλητηριάζει τα πάντα».
Το θέμα μας σήμερα είναι οι κίνδυνοι της ταύτισης. Φυσικά δεν ταυτίζονται με την ομάδα μόνο οι πιστοί των θρησκειών, αλλά όλοι όσοι βρίσκονται σαν «ολόνια» μέσα στην ομάδα, στο «όλο». Όμως τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ενάντια στον άνθρωπο, έγιναν για τη δόξα του θεού!
Παράξενο, αλλά αληθινό!
Εγκλήματα πάντα γινόντουσαν για το προσωπικό συμφέρον, όμως τα εγκλήματα για το συμφέρον της ομάδας ξεπερνούν σε φρίκη ακόμα και του πιο αδίστακτου κακοποιού.
Ο κακοποιός που αντιστέκεται στη σύλληψη του αστυνομικού, ωχριά απέναντι στην μανία του χούλιγκαν που σπάει το κεφάλι του αντίπαλου οπαδού. Και το έγκλημα αυτό είναι μηδαμινό μπροστά στη φρίκη του πολέμου όπου για την υπεράσπιση της πατρίδας ο στρατιώτης με μίσος στρέφεται ενάντια στον εχθρό, χωρίς να έχει προσωπικές διαφορές, έχοντας επίγνωση ότι και ο αντίπαλος με το ίδιο μένος ρίχνεται στη μάχη, αφού τις ίδιες διαφορές έχει ή για να το πω διαφορετικά και ο ίδιος απρόσωπα με μισεί. Με τον ίδιο τρόπο και με καθαρή συνείδηση ο πιστός σφαγιάζει, πυρπολεί και αφανίζει άθεους, αιρετικούς κι αλλόπιστους, ελπίζοντας ότι το μένος του μετουσιώνεται σε θεάρεστη πράξη που εξευμενίζει το θεό, εξασφαλίζοντας την θεία επίνεια!

«Φλέβα παράνοιας που διαπερνάει την ανθρώπινη ψυχή» την λέει ο Καίσλερ. Να τι γράφει ο ίδιος για το θέμα.
«Τα εγκλήματα του Καλιγούλα ωχριούν μπροστά στην αναταραχή που έφερε ο Τορκουεμάδας Ο αριθμός των θυμάτων ληστείας, βιασμού, γκαγκστερισμού και όποιας άλλης εγκληματικότητας σε οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας είναι μηδαμινός σε σύγκρουση με τις μαζικές εκείνες εμπνευσμένες σφαγές που έγιναν στο όνομα της αληθινής θρησκείας, της δίκαιης πολιτικής ή της σωστής ιδεολογίας. Οι αιρετικοί βασανίζονταν και καίγονταν όχι με οργή αλλά με θλίψη για το καλό της αθάνατης ψυχής τους. Οι φυλετικοί πόλεμοι εξαπολύθηκαν για το υποτιθέμενο συμφέρον της φυλής, όχι του ατόμου. Οι θρησκευτικοί για τον καθορισμό ορισμένων λεπτών σημείων θεολογίας ή ερμηνείας. Πόλεμοι διαδοχής, δυναστειών, εθνικοί πόλεμοι, εμφύλιοι πόλεμοι πολεμήθηκαν για αμφισβητούμενα θέματα εξίσου μακρινά  από τα εθνικά συμφέροντα των μαχητών» («Φάντασμα στη Μηχανή» σελ. 178).

Ολόκληροι λαοί ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους επειδή κάποιοι ηγέτες θεώρησαν κακό κάποιοι υπήκοοι να πιστεύουν σε διαφορετικό θεό. Σπίτια κάηκαν, γυναικόπαιδα σφάχτηκαν, άνδρες βασανίστηκαν, παλουκώθηκαν ή κάηκαν στην πυρά ζωντανοί. Περιουσίες δημεύτηκαν και οικογένειες ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους. Μνημεία κάλλους καταστράφηκαν, θεωρώντας κάποιοι ιουδαίοι, χριστιανοί ή ισλαμιστές ότι μέσα στην πέτρα κρύβονταν δαιμόνια. Δέντρα κάηκαν και ζώα με πρωτοφανή λύσσα σφάχτηκαν επειδή θεωρήθηκε ότι μολύνθηκαν με δαιμόνια. Το κυνήγι των μαγισσών και οι εξορκισμοί τον Μεσαίωνα σκορπούσαν φόβο και δυστυχία, ενώ η επιστημονική πρόοδος αντικαταστάθηκε από φαιδρότατες θρησκευτικές ανοησίες επιβραδύνοντας την ανθρωπότητα για εκατοντάδες χρόνια.
Θρησκευτικοί πόλεμοι ερήμωσαν περιοχές και το αίμα χύθηκε ποτάμι για τη δόξα του θεού για ένα ανόητο και γελοίο δόγμα που και σήμερα αφήνει τον πιστό με ορθάνοιχτο το στόμα.

Κανένας δεν αμφιβάλει ότι στη μέγιστη εορτή του χριστιανισμού, το Πάσχα, η σταύρωση του θεανθρώπου, παραστατικά παραπέμπει σε πολύ σκληρές εικόνες προκειμένου να ταυτίσει τον πιστό με τα πάθη του ήρωα θεού. Οι αναπαραστάσεις αναβιώνουν το πνεύμα του μυθογράφου ενώ κάποια διαταραγμένα άτομα και διχασμένοι από θρησκευτικό φανατισμό επιδίδονται σε μακάβριες τελετές σταύρωσης ή αυτομαστιγώματος μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει η αντοχή και η τρέλα τους.
Το τυπικό της θυσίας είναι «η φλέβα της παραίσθησης» που κατά τον Άρθουρ Καίσλερ μονοπωλεί από την αυγή του πολιτισμού μας μέχρι σήμερα, σε κάποιες περιοχές του κόσμου, σαν το θλιβερότερο αξιοπερίεργο συμπεριφοράς του ανθρώπου. Αξιοπερίεργο που άντεξε ακόμα και στην ακμή πολλών αρχαίων πολιτισμών προκειμένου ο πιστός να εξευμενίσει ή να κολακέψει το θεό του!

Τον παραδοσιακό τρόπο ανθρωποθυσίας στους Κασίς, ο Καίσλερ τον χαρακτηρίζει σαν μια διανοητική διαταραχή. Οι Κασίς έσπρωχναν δύο ξύλινες βέργες από τα ρουθούνια του παιδιού ως πάνω στον εγκέφαλο του. Όσο περισσότερο αιμορραγούσε κι αγωνιούσε, το παιδί, τόσο ευχαριστιόταν ο Θεός, νιώθοντας και οι πιστοί ότι έτσι πράττουν το καθήκον τους!
Όταν οι πιστοί καλούνται να φάνε ακόμα και τη σάρκα του θεού για να ταυτιστούν μαζί του, σημαίνει ότι οι αρχέγονες δεισιδαιμονίες ελέγχουν ακόμα τη συνείδηση του πιστού και η «υπέρβαση του εγώ» την συμπεριφορά τους.
«Όλα αυτά καμιά απολύτως σχέση δεν έχουν με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα – αλαζονεία, απληστία, λαγνεία, θυμό, λαιμαργία, φθόνο, οκνηρία - εναντίον των οποίων εξακοντίζονται συνήθως τα κηρύγματα των ηθικολόγων. Το όγδοο - και το πιο θανατερό - αμάρτημα είναι η υπέρβαση του εγώ μέσω μιας κακοτοποθετημένης αφοσίωσης, δεν συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο». («ο.π. σελ. 180).

Η  υπέρβαση του εγώ μέσω μιας κακοτοποθετημένης αφοσίωσης είναι η αυτοϋπερβατική ανάγκη που επιβάλει η αφοσίωση στο θεό, σαν άμυνα ενάντια στους αντιπάλους που αντιμάχονται τις θέσεις τους. Μέσα στην ομάδα το αίσθημα αυτό γίνεται ακόμα πιο δυνατό. Να τι λέει ο Καίσλερ γι αυτό.
«Η απόλυτη ταύτισή του με την ομάδα κάνει το άτομο αδιάφορο στον κίνδυνο και λιγότερο ευαίσθητο στο φυσικό πόνο - που είναι μία άλλη μορφή υπνωτικής αναισθητοποίησης. Τον κάνει να εκτελεί συντροφικά, αλτρουιστικά, ηρωικές πράξεις - σε σημείο να θυσιάζει τον εαυτό του - και να συμπεριφέρεται την ίδια στιγμή με μία αδίστακτη ωμότητα στον εχθρό, ή στο θύμα της ομάδας. Αλλά η κτηνωδία που δείχνουν τα μέλη ενός φανατικού πλήθους είναι απρόσωπη και ανιδιοτελής. Εξασκείται για το συμφέρον, ή το υποτιθέμενο συμφέρον του συνόλου. Και δε συνεπάγεται μονάχα την ετοιμότητά τους να σκοτώσουν, αλλά και να σκοτωθούν στο όνομά της. Μ’ άλλα λόγια, η αυτοεπιβεβαιωτική συμπεριφορά της ομάδας στηρίζεται πάνω στην αυτοϋπερβατική συμπεριφορά των μελών της, πράγμα που συχνά συνεπάγεται τη θυσία όχι μόνο των προσωπικών συμφερόντων τους, αλλά και της ίδιας τους της ζωής στα συμφέροντα της ομάδας. Για να το θέσουμε απλά, ο εγωτισμός της ομάδας τρέφεται από τον αλτρουισμό των μελών της» (ο.π. σελ. 190).

Ο Άρθουρ Καίσλερ δεν μπορεί να πιστέψει πως γίνεται σε όλες τις χώρες να έχουν φουντώσει τα πιο σατανικά πάθη της ανθρώπινης καρδιάς στ’ όνομα της θρησκείας, χωρίς να κλονίζεται η πίστη των πιστών της. Κατέληξε όμως ότι «η φλέβα παραίσθησης που διατρέχει την ιστορία μας» σίγουρα πρέπει «να οφείλεται σε κάποια ενδημική μορφή παράνοιας που είναι ενγενής στα κυκλώματα του ανθρώπινου εγκέφαλου» (ο.π. σελ. 180- 182).
Αυτή η φλέβα παράνοιας ώθησε τον άνθρωπο να ταυτίσει την πορεία της ζωής του με τον αγώνα για τη σωτηρία της ψυχής του. Ή για να το πούμε διαφορετικά, ο αγώνας για τη σωτηρία της ψυχής ώθησε τον άνθρωπο σε τούτη την παράνοια. Είχε δίκιο ο φυσικός Χ. Μπόντι που θεωρούσε τη θρησκεία «σοβαρό και καθ’ έξιν κακό» αφού η πίστη, όπως έλεγε, «αναγκάζει τους καλούς να εκτελούν πράξεις ανείπωτης φρίκης».

Να ένα παράδειγμα ταύτισης «Όταν συμπονάτε το μικρό Όλιβερ Τουίστ, αισθάνεστε σαν συνέπεια αυτής της συμπόνιας τη διάθεση να πνίξετε το Φάγγιν με τα ίδια τα χέρια σας. Η συμμετοχή είναι μία αυτοϋπερβατική, καθαρκτική εμπειρία. Αλλά μπορεί να ενεργήσει σαν ένας φορέας οργής – η οργή σαν μία συγκίνηση υποκατάστατη, συνειδητοποιημένη για το λογαριασμό κάποιου άλλου, συνειδητοποιούμενη όμως στ΄ αλήθεια».
Αλήθεια και μόνο στη σκέψη μια τέτοια συμπεριφορά θα σας κατάτασσε στους ειδεχθείς εγκληματίες, παρότι εσείς οι ίδιοι νιώθετε ότι σαν ηθικά όντα κάνετε το καθήκον σας, έτσι δεν είναι;
Έτσι ακριβώς νιώθει ο χριστιανός όταν σκοτώνει έναν αλλόθρησκο γιατί ξέρει ότι και κείνος έτσι σκέφτεται γι αυτόν. Τι οπλίζει το χέρι του μουσουλμάνου ή τι τον αναγκάζει να ζωστεί τα εκρηκτικά, αν δεν πιστεύει στον θεό;
Η αγανάκτηση μπορεί να είναι δικαιολογημένη, όμως, οι εκδηλώσεις γίνονται πιο άγριες γιατί είναι απρόσωπες και υπερβαίνουν το εγώ. Τότε παραδίδεται κανείς σ’ αυτές με καθαρή συνείδηση.

Μαζί με τη σύναψη των ταυτιστικών σχέσεων πιστού και θεού, αν αναλογιστεί κανείς και το κεντρί της προσωπικής προσβολής, που ξεσηκώνει ο εγωισμός και οι αιρετικές διαμάχες ανάμεσα στους πιστούς, θα έχει μια ολοκληρωμένη γνώμη, τι οπλίζει το χέρι του ανθρώπου παράλληλα με την κήρυξη του «αγαπάτε αλλήλους».
«Στο θρίαμβο της δύναμης της φαντασίας του νου μας οφείλουμε το ότι χύνουμε ποτάμια δακρύων για μία Άννα Καρένινα που δεν υπάρχει παρά σαν μελάνι πάνω σε ένα χαρτί, ή σαν μία σκιά πάνω στην οθόνη» λέει ο Καίσλερ και η διαφορά του πιστού που διαβάζει την Καινή Διαθήκη δεν είναι μεγάλη. Τα ίδια δάκρυα πλημμυρίζουν τον πιστό, είτε βρίσκεται μπροστά στο τάφο του Άδωνη, είτε του Όσιρη ή του Χριστού. Μάλλον, οι εποχές, αλλάζουν μόνο τα ονόματα. Το παραμύθι είναι το ίδιο πάντα.
Οι ίδιες ψευδαισθήσεις ελέγχουν τον πιστό, έρμαιο της συμπαθητικής μαγείας.
Από κει και πέρα η βίαιη συμπεριφορά που φτάνει μέχρι το ειδεχθές έγκλημα δεν απέχει και πολύ. Αντίθετα, το ξεπερνάει κιόλας.
Μα, απώτερος σκοπός δεν είναι αυτός, θα αντιταχθεί σήμερα ο πιστός!
Ναι, σίγουρα, όμως δεν ξέρεις σε τι σενάριο θα παίξεις όταν ο σκηνοθέτης του Συστήματος αποφασίσει και συ είσαι έτοιμος να το εκτελέσεις!
Να γιατί η θρησκεία είναι η δύναμη της εξαπάτησης στην οποία, κάθε αλλοτριωμένος νους, είναι έτοιμος να υποδουλωθεί!

22 σχόλια:

ria είπε...

δε θα μπω στο τρυπάκι να αναφέρω όλα τα εγκλήματα που διέπραξαν οι χριστιανοί, θα πω μόνο μια φράση.

ιερά εξέταση!

zoyzoy είπε...

Πολύ ανατριχιαστικό το κείμενό σου!
Και οι φωτό χειρότερες.
Αυτή δεν είναι θρησκεία αυτή είναι τρέλα!
Κάθε είδους φανατισμός είτε είναι πολιτικός είτε θρησκευτικός οδηγεί το άτομο και την ομάδα στη βία και απάνθρωπες πράξεις.
Η ιστορία μας έχει διδάξει και το'χουμε βιώσει στις μέρες μας.
Νομίζω μακριά από κάθε είδος ομάδες είναι η καλύτερη λύση.

Καλή εβδομάδα!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

η θρησκεία, η κάθε θρησκεία μιλά για αγάπη. τώρα οι οπαδοί της πως την μετέτρεψαν σε σκληρή βία, ο θεός τους οίδε…
η θρησκεία ζητά θυσία από τους οπαδούς-πιστούς της. πως οι οπαδοί της μετέτρεψαν την δική τους θυσία σε κατασφαγή των μη οπαδών, αυτό είναι ένα πολιτικό και κοινωνιολογικό πρόβλημα.
το θέμα σου για άλλη μια φορά ενδεικτικό. οι φωτογραφίες με πέθαναν… δεν αντέχονται. έκανες, όμως, πολύ καλά που τις έβαλες, γιατί όπου ο λόγος δεν ξυπνά αυτούς που δεν θέλουν να ξυπνήσουν έρχεται η εικόνα που αποδεικνύει το αδιαμφισβήτητο.

σε φιλώ

~reflection~ είπε...

Ασπάζομαι πως επιτυγχάνεται η απώλεια του Ατομικού Γιγνεσθαι με την ένταξη σε μία ισχυρή και πολυπληθή ομάδα...

Η υποβολή και η καλλιέργεια του υπόγειου εδάφους της Συνείδησης - εφόσον το άτομο από τη γέννα του γαλουχείται σε ανάλογο περιβάλλον - βοηθά να ανθίσουν τα ΆΝθη του Κάκου, όταν οι καμπάνες της "κοικότητας" σημάνουν κίνδυνο....

Αυτό ακριβώς επιτάσσει η νοοτροπίας της μάζας..του όχλου...

Αυτή η γαλούχιση δεν επιτυγχάνεται μόνο στο Χριστιανισμό, μα και σε όλες νομίζω τις θρησκείες και τις αιρέσεις...

Δεν ασπάζομαι τον όρο Αθεος..μα Αθρησκος!...

Παρόλ'αυτα οφείλω να κάνω μία νήξη στο θέμα που συζητούσα με έναν πολύ καλό μου φίλο...

Η Θρησκεία - η κάθε θρησκεία επί γης - έχει έμβλημα την Αγάπη... Αυτή προβάλλεται στην βιτρίνα της κάθε θρησκείας..

Δεν μιλώ για απομονομένες ολιγομελείς αιρεσεις {π.χ. σατανισμός κ.α.}...

Με την ένταξη σε μία τέτοια Θρησκευτική Κοινωνία, το άτομο συμμορφώνεται με τους Κανόνες και με το Φόβο του Θεού, θεμελιώνει τη Ζωή του ανάλογα..

Μέσα στην αμμορφωσιά που επικρατεί επί Γης,
νιώθω πως αν δεν υπήρχαν οι θρησκείες να συγκρατήσουν της ζωώδεις ορμές των Ανθρώπων, η Κοινωνία θα είχε εξελιχθεί σε Ζούγκλα χειρότερη από αυτή που βιώνουμε στις μέρες μας....

Οντως ο ένας θα "έτρωγε" τον άλλο..
Η εγκληματικότητα δύσκολα θα έβρισκε εμπόδιο το Σεβασμό προς τη Ζωή..

και όλα αυτά τα αναφερω γιατι ΔΕΝ πιστεύω και δεν επενδύω τις ελπίδες μου στην Παιδεία που μας παρεχεται...

Για να ζήσει αρμονικά και Ανθρωπινα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέσα σε μία Άθρησκη κοινωνία,
πρεπει να τύχει Υψηλών Ιδανικών Εκπαίδευσης...

και αυτό είναι πιο δύσκολο από το να πείσεις με λογικά επιχειρήματα πως ΔΕΝ υπαρχει Θεός..

Σε φιλω γλυκά..

SkyclaD είπε...

Καλημέρα φίλε μου!
Πολύ ενδιαφέρον η καινούργια σου ανάρτηση και θα συμφωνήσω με όσα γράφεις!
Σχετικά με αυτούς που θα τρέξουν να υποστηρίξουν, ότι αυτά τα κάνουν φανατισμένοι άνθρωποι και πως δεν τα υπαγορεύει καμία θρησκεία, απλά θα αναφέρω κάποια λόγια που είπε ο <> στο ευαγγέλιο.

«Όσο για τους εχθρούς μου, αυτούς πού δεν με θέλησαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου» («κατά Λουκά» ιθ΄27)

«Εάν κάποιος έρχεται προς τα μένα και δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές, ακόμα και την ψυχή του δεν γίνεται να είναι μαθητής μου» («κατά Λουκά» ιδ΄26).

«Όποιος έχει χρήματα ας τα πάρει. Το ίδιο κι αυτός που έχει σακίδιο. Όποιος δεν έχει, ας πουλήσει το πανωφόρι του (ιμάτιο) κι ας αγοράσει μαχαίρι» («κατά Λουκά» κβ΄36-37).

«Νομίζετε ότι ήλθα για να επιβάλλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο. Σας βεβαιώνω, ότι ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μια οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις: Τρείς εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με τον γιο του κι ο γιος με τον πατέρα του. Η μάνα με την κόρη της. Η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της» («κατά Λουκά» ιβ΄51-53).

Νομίζω δεν χρειάζονται περισσότερα, απλά Αυτός διατάζει και οι υπόλοιποι εκτελούν ανα τις εποχές, για να πάνε στον παράδεισο!

Delta είπε...

Αθεε καλην επερα,

εχω διαβασει χιλιαδες σελιδες, εχω μιλησει με τις ωρες με διαφορους ανθρωπους και χριστιανο-ισλαμικα ζωα, εγω ΔΕΝ ειμαι αθεος, λατρευω τους συμπαντικους Θεους του Ολυμπου, ομως μια φραση σου στο πολυ καλο κειμενο σου συμπυκνωνει ΟΛΑ οσα εχω πει και διαβασει εδω και χρονια. Συγχαρητηρια για την οξυδερκεια σου. Η φρασις ειναι αυτη> η θρησκεία είναι η δύναμις της εξαπάτησεως εις την οποίαν, κάθε αλλοτριωμένος νους, είναι έτοιμος να υποδουλωθεί!

Άθεος είπε...

Στον κόπο θέλεις να πεις Ria, όχι στο τρυπάκι… γιατί κόπος θα ήταν να γράψεις για όλα τα εγκλήματα, πόνημα μεγάλο και τεράστιο σε όγκο!
Όμως μην έχεις αυταπάτες ότι μόνο η Ιερή Εξέταση έβαψε τα χέρια της με αίμα… όλοι βάφτηκαν μ΄αυτό, απ’ την Ανατολή μέχρι την Δύση και συνεχίζουν να βάφονται!

Άθεος είπε...

Ανατριχιαστικό zoyzoy, πράγματι, και θα γίνει και ανατριχιαστικότερο όταν γράψουμε και για τα βασανιστήρια.
Τρέλα, πολλή τρέλα για κείνους που θέλουν να δουν πέρα από την επιφάνεια!
Όμως αυτό κάνει η ημιμάθεια. Γι αυτό πασχίζουμε ό,τι μαθαίνουμε να το μαθαίνουμε σωστά!

Άθεος είπε...

Λύχνε Καιόμενε θυμάσαι και με τις δικές σου φωτογραφίες το Πάσχα. Οι κάθε μια είναι πολλές λέξεις, όχι μόνο χίλιες. Όσοι μπορούν να δουν πίσω από αυτές πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι κάτι βρομάει! Κι αν δεν το έχουν μυριστεί ακόμα, δεν φταίει η μύτη τους αλλά το μυαλό τους!
Όμως, ακόμα κι αν υποθέσει κανείς ότι όλα αυτά τα αίσχη είναι ανθρώπινα, δεν θα έπρεπε να αντιδράσει ο πιστός, πώς είναι δυνατόν στο όνομα του θεού ο θεός να μην αντιδρά; Σε όλα η πίστη είναι ανθρωποκεντρική. Γιατί εδώ με την ανθρώπινη λογική δεν μπαίνει αυτό το θέμα και εθελοτυφλώντας αναζητούμε χαζές δικαιολογίες;

Άθεος είπε...

Πώς τα καταφέρνετε εσείς οι δυο φιλενάδες (Λύχνος και ~reflection~ και γράφετε δίπλα-δίπλα δεν μπορώ να το εξηγήσω! Οι μοναδικές ποιήτριες που ασχολούνται με τα πεζά ζητήματα! Όμως εύστοχα σχολιάζετε κι αυτήν την φορά η δεύτερη έβαλε σοβαρό ζήτημα: Άθρησκος ή Άθεος;
Σίγουρα «αν δεν υπήρχαν οι θρησκείες να συγκρατήσουν τις ζωώδεις ορμές των Ανθρώπων, η κοινωνία θα είχε εξελιχθεί σε ζούγκλα» Αυτή ήταν η άποψη και του Κριτία, του αρχηγού των 30 τυράννων. Ακόμα κι αυτός ήξερε, παρόλο την τυραννική του διοίκηση των Αθηνών ότι μόνο με νόμους δεν γίνεται τίποτα! Όμως, άλλο να προωθείς το ψέμα για να κοροϊδέψεις ένα παιδί διδάσκοντας ηθική κι άλλο να θεσμοθετείς ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου το ψέμα να διδάσκεται ακόμα και στα πανεπιστήμια! Το είπες και μόνη σου: θέμα αμορφωσιάς είναι η πίστη. Όμως, όταν η αμορφωσιά γίνεται πανεπιστημιακή διαπαιδαγώγηση, δεν νομίζεις ότι κάτι δεν πάει καλά; Δεν νομίζεις ότι η χώρα συνεχίζει να θεοκρατείται, όπως τότε στην εποχή των ζωώδη ενστίκτων; Υπάρχουν τρόποι να κάνεις ηθική πολύ καλύτεροι, όπως οι μύθοι των αρχαίων ελλήνων που μέσα από την σωστή διδασκαλία θα διαπαιδαγωγούσαμε τα παιδιά του μέλλοντος με μεγαλύτερες αξίες! Όμως, ένα κράτος λαμουργιάς και απάτης, δεν θα μπορούσε να επιβιώσει σε συνθήκες ηθικής και κοινωνικής εξευμένισης. (Μην βγουν ανεγκέφαλοι και μου αντιπαραθέσουν γιατί αυτό δεν γινόταν στην Ελλάδα γιατί ούτε το εκπαιδευτικό σύστημα είχαν τότε για να εκπαιδεύουν όλο τον πληθυσμό, ούτε λαμουργιά στο επίπεδο της εποχής μας είχαν τότε!).
Όμως στο τέλος του σχολίου σου Κάκια κάνεις λόγο κι εσύ για «Υψηλά Ιδανικά Εκπαίδευσης» πράγμα που αντιλαμβάνομαι ότι αν υπήρχαν αυτά, η αθρησκεία δεν θα μας προσέφερε τίποτα περισσότερο από την αθεΐα. Και οι ντεϊστές στην Γαλλική επανάσταση απαρνήθηκαν την ιδέα του θεού και σαν μηχανιστικοί υλιστές τον κράτησαν μόνο για την δημιουργία του κόσμου, επειδή τότε δεν μπορούσαν να εξηγήσουν όλα τα φαινόμενα της φύσης. Σήμερα όμως είναι πολύ αναχρονιστικό να πιστεύει κανείς σε θεούς και κάθε λογής υπερβατικές οντότητες. Είναι σαν να συνεχίζεις να πιστεύεις στον Αη Βασίλη. Θυμάσαι την απογοήτευση που ένιωσες όταν έμαθες ότι είναι ψέματα. Σκέψου να το μάθαινες μεγάλη. Δεν θα το πίστευες με τίποτα! Τώρα καταλαβαίνεις τι θέλω να πω!
Πάντως η πίστη των υπερβατικών δυνάμεων είναι αρχέγονη. Ταιριάζει περισσότερο για ανθρώπους της προϊστορίας.
Το θέμα όμως δεν είναι να λέμε ότι δεν υπάρχει θεός. Το ότι πήρα το όνομα αυτό, το πήρα για να το απομυθοποιήσω και να το εξευμενίσω από την ρετσινιά που του έκαναν οι χριστιανοί: από κει και ο τίτλος του blog. Το θέμα είναι (και φαίνεται από τις αναρτήσεις που κάνω) να μάθουμε να εξηγούμε τον κόσμο μας υλιστικά, επιστημονικά, γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί και παράλληλα να αλλάξει για το καλό όλων των ανθρώπων και κυρίως γιατί αυτό εκτός του ότι είναι αληθινό, θα χαλούσε και την εξουσιαστική δύναμη των εξουσιαστών (αλλοτρίωση)!

Άθεος είπε...

Και λίγα έγραψες skyclaD. Υπάρχουν κι άλλες βαρβαρότητες και στην Π.Δ. ακόμα χειρότερες. Όμως, όπως είπα και πιο πάνω όλα αυτά τα εξηγούμε διαφορετικά για να καταφέρουμε να κοροϊδέψουμε τον εαυτό μας με περίτεχνο τρόπο! Αυτός που μπορεί μόνος του να εντοπίσει τα σημεία αυτά, μπορεί να τα εξηγήσει χωρίς μαεστρίες και πολύπλοκες σοφιστείες.
Η αλήθεια πάντα είναι απλή!
Σοφή κουβέντα. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Amfitryon. Η φράση που σε άγγιξε δεν είναι τυχαία. Την χρησιμοποίησα για να δώσω το στίγμα στο τέλος του βιβλίου μου. Εκείνο το παράρτημα, στο τέλος του βιβλίου βρίσκεται εδώ και μπορείς να το διαβάσεις. Γράφτηκε ακριβώς για να συνδέσει την ιστορία 2000 χρόνων, που αναλύεται στο βιβλίο, με το ΣΗΜΕΡΑ!

Dyer είπε...

Το φαινόμενο της ταύτισης με την ομάδα δεν αποτελεί εκ προοιμίου πρόβλημα. Η ομάδα εκφράζει την ανάγκη κοινωνικότητας που έχει ο άνθρωπος και εξελικτικά λειτούργησε θετικά.
Το πρόβλημα με τις ομάδες και τις τραγικές και απάνθρωπες εκδοχές τους, έτσι όπως γλαφυρά περιγράφεις φίλε Άθεε, οφείλεται στη βάση πάνω στην οποία δημιουργείται μια ομάδα. Όταν μια ομάδα έχει σαν γενεσιουργό αιτία μια ιδεολογία, ένα μεταφυσικό δόγμα τότε υπάρχει πρόβλημα. Ο λόγος απλός, η σύσταση της ομάδα δεν έχει υλική αντικειμενική αιτία, δεν εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που τις απαρτίζουν, αλλα τις ιδέες και τις φαντασιώσεις κάποιου επιτήδειου συνήθως. Κινούμενη η ομάδα; μέσα στο χώρο των ιδεών αποκόπτεται από την πραγματικότητα και τα αποτρόπαια φαινόμενα που περιγράφεις δεν αργούν να φανούν.
Προφανώς η θρησκεία σαν κατ εξοχήν ιδεολογικός και δογματικός πόλος έλξεις θα επιτελέσει τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Όσο και να προσπαθείς η θρησκεία να μη μονοπωλήσει την ανάρτηση, νομίζω δεν είναι εύκολο. Η δύναμη που διαθέτει, η ακραία ιδεαλιστική βάση πάνω στην οποία στηρίζεται σε συνδυασμό με τον απόλυτο δογματισμό της, συνθέτουν το εκρηκτικό μίγμα για τα περισσότερα αποτρόπαια ιστορικά γεγονότα.
Το παράδοξο λοιπόν δημιουργείται επειδή ο άνθρωπος αντί να οργανωθεί, να ομαδοποιηθεί πάνω σε μια υλιστική βάση οργανώνεται …. στο κόσμο των ιδεών.

Άθεος είπε...

Μου το παίδεψες Dyer, από δω το πήγαινες, από κει το πήγες, τελικά στο τέλος το είπες ώστε και γω να συμφωνήσω μαζί σου. Αντί να ομαδοποιηθεί κοινωνικά για το συμφέρον όλων (αυτό φαντάζομαι να εννοείς λέγοντας «υλιστικά») διαχωρίζεται από τους υπόλοιπους γιατί κινούμενος μέσα στον κόσμο των ιδεών δημιουργεί δόγματα που τον διαχωρίζουν από τους άλλους. Αντί να βρει λοιπόν τι τον ενώνει, αναζητά αυτό που τον χωρίζει! Μαζί και με τους κινδύνους της ταύτισης που είναι απόρροια του εγωισμού του και της απολυτότητας που δέχεται, τον ωθεί να κάνει τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις!

Dyer είπε...

Αυτό ακριβως φίλε Άθεε, υλιστικά και μάλιστα διαλεκτικά για τη σύνθεση των αντιθέτων συμφερόντων που πάντα θα υπάρχουν.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα (μετα από πολύ καιρό).

Προφανώς αναφερεσαι κυρίως στην θρησκευτικού τύπου ομάδα και την ταύτιση με αυτήν (και ως προς αυτό το σκέλος δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω).

Η φανατική ταύτιση με κάθε είδους ομάδα, νομίζω οτι αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε πιθανές συγκρόυσεις και βία.

Όπως τόνισε ο ο Dyer, η ταύτιση με την ομάδα δεν είναι εκ προοιμίου προβληματική.
Θα έλεγα, όμως, ότι η καθε είδους ιδεολογία δεν είναι η γενεσιουργος αιτία μιας ομάδας. Η ανθρώπινη αναγκη της ταυτοτητας -δηλαδη μιας λίγο πολυ συγκεκριμενης θεσης μεσα σε εναν λιγο πολυ συγκεκριμενο κοσμο- που θα υποδεικνύει τι πρεπει να κανουμε και τι οχι, προς τα πού θα κινηθούμε, ποιοί είμαστε (και κατά προέκταση ποιοί ΔΕΝ είμαστε), είναι αυτή που γεννά και την αναγκη μιας ιδεολογίας ή μιας ιδέας (είτε για να νομιμοποιεί τις πραξεις μας, είτε για να αποτελει το στίγμα μας απεναντι στους άλλους και μεσα στον κόσμο). Οποτε, ακομα και η γέννηση μιας ιδεολογιας (οσο μεταφυσικη και αν ειναι) εξυπηρετει πραγματικες αναγκες του ανθρωπου μεσα στον κοσμο.

Τώρα, απο τη στιγμη που η ταυτοτητα δεν ορίζεται μόνο με το "είμαι", αλλα και με το "δεν είμαι" (σαν τους αλλους), ενεχει και καποιον αποκλεισμο. Οποτε η ζωτικης σημασιας ταυτότητα δεν απεμπολείται τόσο εύκολα, είτε στο ονομα του κοινου συμφεροντος, είτε στο ονομα του διαλογου (που γι αυτο δεν ειναι και η λυση για όλα τα προβληματα), ή στο ονομα αυτων που μας ενώνουν (σε αντιθεση με εκείνα που μας χωρίζουν, όπως γραφεις κι εσύ).

Οι διαβαθμίσεις υπαρχουν παντα, είτε μιλαμε για θρησκευτικες, πολιτικες, ποδοσφαιρικες, επιστημονικες, καλλιτεχνικες κ.λ.π. ομάδες.

penestas είπε...

Αθεε καλημερα
Αληθια και ποιος λογικα σκεπτομενος
ανθρωπος θα μπορουσε να διαφωνησει
με το περιεχωμενο της αναρτης σου?
(εκτος ισως με τις φωτογραφιες)
Πιστεω (και συμφωνω με τον Dyer)
οτι η ιδεολογια και τα πλεσια λειτουργιας μιας θρησκευτικης ομαδας (και οχι μονο)δεν καθοριζωντε μετα απο σκεψη και αποφαση των μελων της ομαδας
αλλα με αποφαση των εξουσιαστων της
που στις ποιο πολες περιπτωσεις
επιβαλετε με την βια.
Απο τη στηγμη που η ιδεολογια,
το μεταφυσικο δογμα, κυριαρχησει στην ομαδα τα μελοι της χανουν την
προσωπικοτητα τους παυουν να
σκεπτωντε ελευθερα και λογικα
λειτουργουν σαν αγελη ετοιμη
να εκτελεσει καθε ανουσιουργημα
που θα προσταξουν οι εξουσιαστες της(Διαβαζε ιερατιο)
Το βιαιο στριμογμα στη θρησκευτικη στρουγκα και το καθημερινο αρμεγμα του νου στερευουν τη σκεψη, τη λογικη, την ελευθερια.
Φιλε Αθεε για ολους λοιπον τους
παραπανω λογους εσυ και ομοϊδεατες
σου δινετε τον αγωνα τον καλο
για να απαλαγουν οι συνανθρωποι μας
απο την πνευματικη σκλαβια
να γεινουν πραγματικοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Δυσκολος αλλα αξιζει τον κοπο.

Άθεος είπε...

Γεια σου fidelio!
Δεν αναφέρομαι μόνο στις θρησκευτικές ομάδες, αλλά σε κάθε ομάδα που σαν σύνολο τα μέλη γίνονται ολόνια και δρουν μέσα σ’ αυτήν σαν «ένα πράγμα», αυτό που εκπροσωπεί η ομάδα. Όμως, δεν φτιάχνουν τα μέλη την ιδεολογία, αλλά τα μέλη εκπροσωπούν την ιδεολογία που οι ιδρυτές της ομάδας θέσπισαν σ’ αυτήν ώστε τα μέλη να την εκπροσωπούν ταυτίζοντας το εγώ τους με τα συμφέροντα της ομάδας.

Σωστά penesta, «η ιδεολογία μιας θρησκευτικής ομάδας καθορίζεται από τους ιδρυτές της ομάδας» όπως λες και όπως απάντησα και πιο πάνω στο fidelio.
Παραστατικά περιέγραψες και το στρίμωγμα στην στρούγκα και το καθημερινό άρμεγμα του νου! Ωραία εικόνα και παραστατική. Έτσι ακριβώς είναι!

Βασιλης είπε...

Φίλε άθεε, συμφωνώ κατά βάση με ότι γράφεις, και καμιά φορά σχολιάζοντας, απλά επαναλαμβάνομαι.
Οι θρησκείες και οι μύθοι, είναι το παρελθόν, μπροστά μας είναι η αλήθεια και η επιστήμη.
Την αγάπη μου στην παρέα/

Άθεος είπε...

Εύστοχο το σχόλιό σου Βασίλη, σε αντιλαμβάνομαι!

Μαύρο Μέλι είπε...

''Η παράνοια σε άτομα είναι σχετικά σπάνια. Όμως σε ομάδες, κόμματα, έθνη και εποχές είναι μάλλον ο κανόνας'' - Νίτσε.

Και μόνο τις εικόνες αν άφηνες χωρίς να έγραφες τίποτα,θα ήταν οκ. Γλαφυρή η περιγραφή της αρρώστιας τους. Αναρωτιέμαι μόνο αν η ανθρωπότητα πρέπει να περάσει από αυτήν την ισοπέδωση για να απαλλαγεί οριστικά,στο μέλλον.

Άθεος είπε...

Δεν έχεις άδικο Μαύρο Μέλι, αρκούσαν και μόνο οι εικόνες!
Όμως κανονικά, ούτε και οι εικόνες χρειάζονται, γιατί υποτίθεται όλα αυτά είναι γνωστά από την ιστορία.
Ποια ιστορία θα πει ο μαθητής ή ο σπουδαστής; Πότε μας έμαθαν ιστορία για να μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια;
Και πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από την γάγγραινα αυτή;
Η απάντηση είναι μόνο αν ξεπεράσουμε τις αντιθέσεις που δημιούργησαν την κατάσταση αυτή, δηλαδή απομυθοποιώντας την ιστορία και αντικαθιστώντας το δόγμα με την αναζήτηση της αλήθειας μέσω της επιστημονικής μεθοδολογίας και του διαλόγου. Θα μου πεις αυτό ισοδυναμεί με την κατάργηση της θρησκείας!
Τότε θα σου πω ότι αυτό είναι νομοτελειακό και ιστορικά καθορισμένο!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5