1 Ιουν 2010

Πρόλογος από το βιβλίο μου ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Σύμφωνος στις απαιτήσεις αρκετών, να παραθέσω ένα δείγμα γραφής από το τελευταίο μου βιβλίο, παραθέτω τον Πρόλογο, όπως έκανα και με το προηγούμενο στην 4η ανάρτηση. Μπορεί από τον Πρόλογο να δείτε μόνο τον τρόπο γραφής και την ένταση της κοπιαστικής δεκάχρονης εργασίας (τον Πρόλογο ο συγγραφέας γράφει πάντα τελευταία) όμως, μετά το καλοκαίρι, κάποια κεφάλαια θα αναρτηθούν και θα έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με αρκετά ζητήματα που βάζει το βιβλίο.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το πρόβλημα του θεού, είναι τόσο παλιό, όσο και η φωτιά. Ίσως και παλαιότερο. Δε χωρά αμφιβολία ότι, στην πρωτόγονη κοινωνία δεν υπήρχε ούτε φιλοσοφία ούτε κριτική σκέψη. Τα στοιχειά που στοιχειοθετούσαν το θεό ήταν φυσικά φαινόμενα και σκέψεις. Ό,τι σκέφτονταν οι πρωτόγονοι άνθρωποι αναγκαστικά πρέπει και να υπήρχε. Τα στοιχειά, τα δαιμόνια και οι θεοί λοιπόν, είναι δημιουργήματα των ανθρώπων. Η καταγωγή τους είναι πρωτόγονη. Εμφανίστηκαν όμως πολύ πριν δημιουργηθεί η φιλοσοφία. Η τελευταία, ερευνά θεμελιακά ζητήματα του κόσμου, του ανθρώπου και της γνώσης. Γι’ αυτό σ’ αυτήν έπεσε η ευθύνη να λύσει το υπαρξιακό πρόβλημα. Τι είναι ο κόσμος, τι είναι η ύλη, η σκέψη, οι ιδέες; Τι είναι το Εγώ; Τι σημαίνει υπάρχω;
Φιλοσοφώντας ο άνθρωπος, ακόμα και μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, επιμένει να πιστεύει ότι το «εγώ» είναι μία ουσία με νόηση και γι αυτό ό,τι συλλαμβάνει με το νου μπορεί να το θεωρήσει σαν υπαρκτό. Αναμφισβήτητα η ρήση του Καρτέσιου «σκέφτομαι άρα υπάρχω» είχε πλατωνική απόκλιση που απέκλινε ακόμα περισσότερο από τον υλισμό των αρχαίων. Ο υλισμός του 19ου αιώνα όμως κατόρθωσε να εντοπίσει το «βασικό ζήτημα της φιλοσοφίας» που είναι αυτό της σχέσης της Νόησης με το Είναι.
Τα αντικείμενα δεν είναι προϊόντα της σκέψης, ούτε η σκέψη μπορεί να υλοποιηθεί, να γίνει πράγμα, αντικείμενο. Τα αντικείμενα υπάρχουν ανεξάρτητα απ’ τη σκέψη μας. Είναι αντικειμενικά. Υπάρχουν είτε τα σκεφτόμαστε είτε όχι. Είτε υπάρχουμε εμείς είτε όχι!
Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τη δική του ύπαρξη κι όμως διακαώς αγωνίστηκε να αποδείξει την ύπαρξη του θεού και όχι μόνο.
Πως αντιλαμβάνεται όμως ο άνθρωπος τη δική του ύπαρξη;
Η αντίληψη του ανθρώπου σαν ύπαρξη μέσα στον κόσμο ήταν ένα αναπόφευκτο ερώτημα που όχι μόνο γέννησε τον υπαρξιακό του προβληματισμό, αλλά τον γέμισε με δέος και αγωνία. Αντικρίζοντας το όλο, ο άνθρωπος αισθάνθηκε τόσο μικρός και αδύναμος… Μπροστά σε ένα εχθρικό περιβάλλον, αναγκάστηκε να βρει προστασία σε κάτι που θα τον έβγαζε από τη μηδαμινότητά του και παράλληλα θα τον προστάτευε. Ό,τι τον μηδένιζε ήταν Κακό και ό,τι τον ένωνε με το όλο ήταν Καλό. Ανάμεσα στο δυϊσμό του Καλού και του Κακού έκτισε τη λογική του, τη φιλοσοφία του, τη θρησκεία του, όπως μας την κατέγραψε η ιστορική του διαδρομή.
Η φιλοσοφία, η ιστορία και η θρησκεία ήταν καθοριστικοί παράγοντες στην πορεία του ανθρώπου.
Οι παράγοντες αυτοί δεν καθόρισαν απλά την πορεία του μέχρι εδώ, αλλά θα την καθορίζουν και στο μέλλον. Κάτω από τη λογική αυτή, το θέμα του βιβλίου αυτού αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού στους παράγοντες αυτούς εστιάστηκε προκειμένου να κατανοήσει το παρελθόν, να εκτιμήσει το παρόν και να καθορίσει τις δυνατότητες που ο άνθρωπος θέτει για το μέλλον του.
Αν επικεντρώθηκε στη γέννηση, την επικράτηση και την εξέλιξη του χριστιανισμού, τούτο προτιμήθηκε επειδή η θρησκεία αυτή, περισσότερο από τις άλλες, επηρεάστηκε από την ελληνική φιλοσοφία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, σε ουσιώδη ζητήματα ο χριστιανισμός, ήταν απόλυτα ταυτισμένος μαζί της. Η ελληνική φιλοσοφία σαν σύστημα αντιλήψεων, γενικών εννοιών, είναι η αντιπροσωπευτικότερη φιλοσοφία, που στο κέντρο του ενδιαφέροντός της βάζει τον άνθρωπο και τον κόσμο που τον περιβάλλει, θέτοντας παράλληλα τα ουσιωδέστερα θεμελιακά ζητήματα των ποικιλόμορφων πεδίων έρευνας της ζωής και της γνώσης. Ακόμα και τον ίδιο το θεό τον τοποθετούσε μέσα στο σύμπαν. Ήταν το «κινούν ακίνητο» του Αριστοτέλη ή ο Λόγος και η ειμαρμένη των στωικών και γι αυτό δεν θεωρούσε τον θεό δημιουργό του κόσμου. Αντίθετα οι χριστιανοί τον τοποθετούσαν έξω από το σύμπαν, ώστε ο κόσμος να θεωρείται δημιούργημα κι ο ίδιος δημιουργός. Η θέληση του θεού, σαν εσωτερικός ρυθμός που ελέγχεται από το Λόγο, ήταν αυτός που πλήρωσε τον κόσμο ώστε ο ίδιος να βρίσκεται «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών» ιδιότητα που προστέθηκε αργότερα, σαν δόγμα, έχοντας φυσικά την προέλευση του και πάλι στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία (Ηράκλειτος).
Η ιστορία όμως δεν πρέπει να τρέχει χωρίς να αφήνει ίχνη στο μελετητή. Το παρελθόν, σαν αίτιο, πάντα θα ζει και το παρόν, σαν αποτέλεσμα, αναπόφευκτα θα αποτελεί το συστατικό του μέλλοντος.
Ας το καταλάβουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, το παρόν δυσβάσταχτα αντέχει το βάρος του παρελθόντος που με οργή και οδύνη πιέζει τους ώμους του. Σίγουρα δε μπορεί να απαλλαχτεί από αυτό, όμως μπορεί να το ανεχτεί προκειμένου να κατορθώσει να βρει ευκολοδιάβατους δρόμους για το μέλλον.
Στο βιβλίο αυτό, η φιλοσοφία και η ιστορία γίνονται ακαταμάχητα εργαλεία στα χέρια του αναγνώστη.
Όμως ένα αφιέρωμα στην διαδρομή των σχολών της ελληνικής φιλοσοφίας που αρχικά γράφτηκε για το βιβλίο αυτό αφαιρέθηκε γιατί το φόρτωνε τόσο που άρχισα να πιστεύω πως το ίδιο και ο αναγνώστης θα φορτωθεί με γνώσεις που ίσως δεν θα τον ενδιέφεραν άμεσα. Στο υπόλοιπο κείμενο, όπου η φιλοσοφία χρειάζεται να επέμβει θα επεμβαίνει άμεσα, ώστε ο αναγνώστης να μην αισθανθεί κενό στη γνώση και στην πορεία της έρευνας. Ακολουθώντας βήμα-βήμα τους σταθμούς της πνευματικής ανάπτυξης του ανθρώπου, ο αναγνώστης, γίνεται θεατής των γεγονότων και παράλληλα κριτής των θρησκευτικών δοξασιών που διαμόρφωσαν την ηθική και τη θρησκεία του τις δυο τελευταίες χιλιετίες.
Σκοπός της εμφάνισης των θρησκειών μεταξύ άλλων ήταν η προάσπιση της κοινωνικής τάξης. Η ηθική του έπρεπε να διασφαλίζει την αρετή και τον κοινωνικό βίο. Όμως, όσο απομακρυνόμαστε από τις αρχαίες θρησκείες οι αρετές των πιστών φθίνουν και η ηθική καταλύεται, αφήνοντας τις ωραίες ιδέες κενό γράμμα για να προσδίδουν αίγλη στα διδάγματα και να περισώζουν τα προσχήματα. Τα ιερά κείμενα των λεγόμενων αποκαλυπτικών θρησκειών σήμερα καθίσταται αντικείμενα έρευνας των ιστορικών. Ο συγκριτισμός των θρησκειών γίνεται πολύτιμος οδηγός για το μελετητή της θρησκειολογίας και η θρησκεία, σαν αντικείμενο, δεν αποτελεί πια υπόθεση μόνο των θεολόγων αλλά, κυρίως, αντικείμενο μελέτης των ιστορικών που αναζητούν επιστημονικά πλέον τη νομοτελειακή της ανάπτυξη.
Το πέρασμα από τις αρχαίες θρησκείες στο χριστιανισμό δεν ήταν ανώδυνο. Μπορεί να δημιούργησε προβλήματα και κλυδωνισμούς, όμως ο άνθρωπος σε συνεργασία με το χρόνο κατάφερε να βρει μυστικά περάσματα για να δικαιολογήσει την ανάγκη της μετάβασης. Η φιλοσοφία είναι τόσο εύπλαστη στα χέρια του δημιουργού-σοφού, όσο ο πηλός στα χέρια του αγγειοπλάστη.
Ο εκλεκτισμός στη φιλοσοφία και ο συγκριτισμός στη θρησκεία έκαναν καλή δουλειά σβήνοντας τα ίχνη. Η κριτική έρευνα όμως, ιχνηλατώντας την ιστορία, έκανε ακόμα καλύτερη!
Ο άνθρωπος καταρχάς ωθήθηκε στη φιλοσοφία αφενός επειδή αμφέβαλε και αφετέρου επειδή πίστευε ότι μ’ αυτή μπορούσε να βρει την αλήθεια.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα η φιλοσοφία είναι η γνώση της αιώνιας και αναλλοίωτης ουσίας των όντων, του «όντως όντος» των ιδεών. Ο μεγάλος ιδεαλιστής φιλόσοφος πίστευε ότι απόλυτος κάτοχος της γνώσης αυτής ήταν μόνο ο θεός. Ο άνθρωπος όμως, φιλοσοφώντας και αναζητώντας την αλήθεια, προσπάθησε να μοιάσει με το θεό. Με τον όρο «ομοίωσις» ο δημιουργός του «Θεαίτητου» προσέγγισε τη σοφία του θεού. Ο ανθρωπισμός της Ελληνικής μυθολογίας κατεβάζει τους θεούς στη γη. Τους δίνει ανθρώπινες διαστάσεις. Τους εξομοιώνει με αυτούς.
Κάνοντας αυτούς θνητούς, ο άνθρωπος γίνεται αθάνατος.
Να για ποιο λόγο ο Ησίοδος ονομάστηκε «αρχαιότερος των θεολόγων της Ελλάδος».
Ακόμα και ο Αριστοτέλης, πατώντας πιο γερά στη γη από τον Πλάτωνα, πίστευε ότι φιλοσοφώντας θεολογούσε, αφού τη θεωρητική επιστήμη την χώριζε σε θεολογία, φυσική και μαθηματικά, δίνοντάς της όχι μόνο την πρώτη θέση αλλά την «θειοτάτη και τιμιωτάτη» διακηρύσσοντας ότι ο θεός είναι η αιτία και η αρχή των πάντων.
Έτσι δημιουργήθηκε η πίστη ότι η φιλοσοφία πρέπει να υπηρετεί τη θεολογία.
Δεν πρέπει να υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στην πίστη και τη γνώση που, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, είναι αποτέλεσμα της λογικής. Συνεπώς, ορθός λόγος και πίστη βρίσκονται σε συμφωνία και αποτελούν την αποκάλυψη της θεϊκής σοφίας.
Αυτός ο «Αποκαλυπτικός Λόγος» στρέβλωσε τη λογική του χριστιανού, όπως η σχολαστική φιλοσοφία στρέβλωσε την πραγματικότητα, επιβραδύνοντας την εμφάνιση των φυσικών επιστημών, παρατείνοντας την εκμετάλλευση των θεοκρατικών και φεουδαρχικών πολιτικών συστημάτων βουλιάζοντας τον άνθρωπο στη δεισιδαιμονία και την πνευματική ανέχεια.
Η λογική του θρησκόληπτου είναι παράλογη και εξωκοσμική. Η θρησκευτική του επιρροή είναι πολύ δυνατή, που μπορεί να τον αλυσοδέσει δημιουργώντας του την εντύπωση ότι τον απελευθερώνει. Μόνος του ο άνθρωπος δημιούργησε τα δεσμά του και αλυσοδεμένος πνίγεται στη φυλακή που ο ίδιος έκτισε γύρω του.
Η λέξη ελευθερία έχει παρεξηγημένη έννοια.
Η παντοδυναμία του θεού σε σχέση με την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων, θέτει απεριόριστους καταναγκασμούς και δημιουργεί βαθιά αντιφατικότητα στη φιλοσοφία της θρησκείας.
Στο μεσαίωνα, η ελεύθερη βούληση δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στη φιλοσοφία, γιατί προσδιόριζε ταυτόχρονα και την έννοια της αμαρτίας. Στη φιλοσοφία του χριστιανισμού η «ελευθερία» του ανθρώπου βρίσκεται δέσμια στο άρμα της θεϊκής παντοδυναμίας, σ’ αυτό που ονομάζουν θεία πρόνοια, λες και αντέγραψαν κατά γράμμα το στωικό Κλεάνθη για τον οποίο ο αμαρτωλός «σαν το σκυλί ήταν δεμένος πίσω από το κάρο και αναγκασμένος να πηγαίνει όπου πήγαινε και αυτό».
Στο χριστιανισμό, οι πιστοί γίνονται αρνητές της φυσικής ζωής. Θέλουν το θεό ρυθμιστή και τον άνθρωπο άβουλο ον στα χέρια της θεϊκής θέλησης και της παντοδυναμίας του. Και εδώ ο χριστιανισμός διαφοροποιείται από τις αρχαίες θρησκείες. Ενώ στην αρχαιότητα η ειμαρμένη καθορίζει όχι μόνο την νομοτελειακή αρχή του κόσμου αλλά και την θέληση των θεών ακόμα, στο χριστιανισμό ο άνθρωπος που παραβιάζει το νόμο του θεού γίνεται αμαρτωλός, ενώ ο ίδιος ο θεός θεωρείται αναμάρτητος ακόμα και όταν παραβιάζει τη φύση με το «θαύμα»!
Στη λογική του, ο χριστιανός, δεν αντιλαμβάνεται νομοτελειακούς περιορισμούς. Εκεί νιώθει ελεύθερος να αυθαιρετεί. Να, γιατί είναι καταδικασμένος να συλλογιέται αυθαίρετα, γιατί δε νιώθει την ανάγκη να περιορίσει τα συμπεράσματά του στα πλαίσια που ορίζει η νομοτελειακή αναγκαιότητα της φύσης.
Μέσα στη φυλακή του, ο πιστός, ελεύθερα σουλατσάρει με το νου, αυθαιρετώντας απέναντι στους νόμους που υποτίθεται έφτιαξε ο θεός. Τέτοιες αυθαιρεσίες που παραβιάζουν τους νόμους και τη λογική, ο πιστός τις θεοποίησε. Το «θαύμα» προβιβάστηκε. Ήταν η θεϊκή εκδήλωση που, χωρίς αιδώ, παραβίαζε και αναιρούσε ακόμα και τους νόμους που υποτίθεται ο ίδιος δημιούργησε.
Όταν ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ διατύπωσε τον περίφημο αφορισμό του ότι «ο άνθρωπος είναι φύσει ελεύθερος κι όμως παντού σιδηροδέσμιος» κατά νου είχε την αρχή της αιτιότητας που περιόριζε την ελευθερία του ανθρώπου στην ντετερμινιστική λογική.
Έπρεπε να περάσουν πάνω από 22 αιώνες ώστε ακόμα και ο πιστός να αντιληφθεί ότι, καθετί που συμβαίνει στον κόσμο βρίσκεται σε συμφωνία με τους νόμους της φύσης. Η ντετερμινιστική λογική του Δημόκριτου αποσιωπήθηκε από το Δυτικό Χριστιανισμό, όπως ο Πλάτων προσπάθησε να αποσιωπήσει το όνομά του, νιώθοντας ιδιαίτερη αποστροφή για την υλιστική φιλοσοφία. Αν και δεν κατάφερε να κάψει τα συγγράμματα του μεγάλου υλιστή φιλόσοφου, οι χριστιανοί το μεσαίωνα, χωρίς ενδοιασμούς, πυρπολούσαν τα «αιρετικά» τους θύματα, κατακαίγοντας στην «καθαρτήρια πυρά» θεωρίες και επιστημονικές αλήθειες.
Ο θάνατος στην πυρά, οι βασανισμοί και οι κατακρεουργήσεις, στο όνομα του θεού, βρίσκονται σε τρανταχτή αντίφαση με το περιβόητο «αγαπάτε αλλήλους». Αλλά, ποιος νοιάζεται γι αυτό…
Τα αποτρόπαια εγκλήματα του χριστιανισμού αιώνια θα βρίσκονται στημένα στο βάθρο της μνημοσύνης για να θυμίζουν στις μελλούμενες γενιές την αιματοβαμμένη πορεία του ανθρώπου προς τις επιστήμες και την αλήθεια.
Η ιστορία του ανθρώπου, προς τη γνώση, ήταν βασανιστική.
Η ιστορία, προς την ηθική δικαίωση των αναφαίρετων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ήταν απάνθρωπη.
Η ιστορία, των δούλων, των καταπιεζομένων και υποδουλωμένων λαών, των καταφρονημένων και αδικημένων ανθρώπων, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, κάτω από την αυστηρή καταπίεση της άρχουσας τάξης, είτε θεοκρατική εξουσία ήταν είτε φεουδαρχική ή αστική, είναι βαθιά αιματοβαμμένη.
Τέτοια είναι η ιστορία του ανθρώπου: Βάναυση, απάνθρωπη και βαθιά αιματοβαμμένη. Όμως δύσκολα φωτογραφίζεται από τον ιστορικό μελετητή. Σαν να ξεπροβάλλει πίσω από κυρτόκοιλο φακό, παραμορφωμένη και αναδυομένη πίσω από ένα σκοτεινό και ομιχλώδες τοπίο που θολώνει την αλήθεια και το πραγματικό γεγονός.
Γιατί άραγε;
Η μειωμένη μόρφωση, η ελλιπής πληροφόρηση, η υποκειμενική αντίληψη, η μη εξειδίκευση, η σκόπιμη στρέβλωση για εθνοκεντρικούς και κυρίως ιδεοκρατικούς και προσηλυτιστικούς λόγους κάνουν την έρευνα της ιστορίας επώδυνη υπόθεση, πίσω από την οποία, τα Παγκόσμια Διευθυντήρια, στοχεύουν να την αποσιωπήσουν από τους περισσότερους μήπως και περισώσουν τα προσχήματα και διαιωνίσουν την καθεστηκυία τάξη.
Πίσω από την ανίερη σκοπιμότητα των σκοταδιστών και τις βέβηλες στρεβλώσεις των χαλκευτών, η έρευνα της ιστορικής πορείας του χριστιανισμού, που ευθύνεται για την πνευματική πορεία του (δυτικού) πολιτισμού, προβάλλει επιτακτική και αναγκαία για όλους!
Με όπλο την κριτική και τα αδιάβλητα ντοκουμέντα της, η ιστορία μπορεί να μας πει, ακόμα, την αλήθεια.
Πιστεύοντας ότι η «επίσημη ιστορία» (σε κομβικά σημεία) είναι σκόπιμα διαστρεβλωμένη, έχουμε χρέος, απέναντι στα παιδιά μας, να τους φανερώσουμε την αλήθεια. Χωρίς περιστροφές, νοθείες και λοξοδρομίες.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα.
Οι αρχαίοι Έλληνες, μεταξύ άλλων, λάτρεψαν την Αλήθεια, την Ελευθερία και το Κάλλος.
Την αλήθεια ανέπτυξαν με τη φιλοσοφία.
Την ελευθερία με την πολιτική.
Το κάλλος με την αισθητική.
Η πρώτη συνέβαλε στη σύλληψη του υλισμού.
Η δεύτερη στη δημοκρατία.
Η τρίτη στην τέχνη.
Η απαράμιλλος σχέση αυτών δημιούργησε αυτό που λέμε Ελληνικό Πολιτισμό!
Ο χριστιανισμός, τόσο αντίθετος με τον πολιτισμό αυτό έκανε ό,τι μπορούσε επιβάλλοντας ακριβώς αντίθετη λογική.
Διαστρέβλωσε, νόθεψε και απέκρυψε την αλήθεια σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της ιστορίας του, προβάλλοντας σαν αλήθεια μύθους και δοξασίες άλλων λαών.
Καταδίκασε την ελεύθερη έκφραση, θεμελιακό δικαίωμα της δημοκρατίας, επιβάλλοντας θεοκρατική εξουσία, ελεγχόμενο τρόπο ζωής, καταστολή της διαφωνίας και του αιρετικού λόγου, δικαιολογώντας τα βασανιστήρια και τις αποτρόπαιες θανατικές καταδίκες.
Αδυνατώντας να εκτιμήσει την τέχνη, με μειωμένη αισθητική, κατέστρεψε μνημεία απείρου κάλλους, με οργή και λυσσαλέο πάθος. Οικειοποιήθηκε για λογαριασμό του ιερούς τόπους, που στη θεολογία του καταδίκαζε σαν ειδωλολατρικούς και στην ιδιοτελή του επιχειρηματολογία αναγνώριζε την δύναμή τους!
Δυστυχώς, ο χριστιανισμός στάθηκε ανίκανος, πέρα για πέρα, να διαχωρίσει την τέχνη από την πίστη. Καπηλεύτηκε τόπους, ιερά, μύθους, τελετές, έθιμα και φιλοσοφία, στο όνομα του κύρους και της αυθεντίας.
Χωρίς την αίσθηση του αλλόθρησκου συναισθήματος, χωρίς σεβασμό προς τις ξένες δοξασίες, βεβήλωσαν, κατέστρεψαν και έκλεψαν ξένα σύμβολα, για να συμπληρώσουν το θρησκευτικό τους συμβολισμό, να κορέσουν το αδιάλλακτο μίσος τους, κλέβοντας συχνά ιερά σκεύη από χρυσό και άργυρο που με θρησκευτική ευλάβεια φυλάχτηκαν αιώνες σε αρχαίους ναούς.
Σκεύη ιερά που γλίτωσαν από συμμορίες λωποδυτών και τυμβωρύχων έλιωσαν καταλήγοντας στα χυτήρια και τα εκμαγεία των χριστιανών. Με πρόσχημα τον εκχριστιανισμό, σαν αφηνιασμένοι ληστοσυμμορίτες, οι τοπικές εκκλησιαστικές αρχές, κυρίως από ψυχωτικούς και κομπλεξικούς καλόγερους, ερήμωσαν την ύπαιθρο, εξορίζοντας ανυπεράσπιστες οικογένειες, δημεύοντας καλλιεργήσιμες εκτάσεις, σπίτια, ζώα και τιμαλφή, σκορπώντας τρόμο, απόγνωση, βασανίζοντας και αφανίζοντας αθώους.
Ο βάρβαρος εκχριστιανισμός στην Ελλάδα δεν κράτησε ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρεις αιώνες. Φαινομενικά φαίνεται, από φόβο και ανάγκη, να έφτασε μέχρι τον 10ο αιώνα. Πραγματικά όμως, δε συντελέστηκε ακόμα και ούτε πρόκειται να συντελεστεί.
Στις μέρες μας σχεδόν, το 1806, λίγα χρόνια πριν την επανάσταση, η «Ελληνική Νομαρχία», με βδελυγμία τους αναφέρει σαν «συνεργούς της τυραννίας» (κεφάλαιο Δ΄ ) κι αυτοί χωρίς να ντρέπονται, λίγα χρόνια μετά, μπροστά στην Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας αφόρισαν την επανάσταση και τους ήρωές της σαν αχρείους, κακόβουλους και απατεώνες, καλώντας το χριστεπώνυμο πλήρωμα να τους στηλιτεύσει «σαν κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας ραδιούργους».
Έκτοτε, ο πραγματικός Έλληνας έμαθε πως, αφορίζοντάς τον η Εκκλησία, δεν πρέπει να νιώθει πως κάτω απ’ τα πόδια του η γη τρέμει και οι πύλες της κόλασης ανοίγουν, αλλά ότι η Λύτρωση πλησιάζει!
Αναζητώντας τις ρίζες του χριστιανισμού και τα αίτια της επικράτησής του θα στηλιτεύσουμε όλες εκείνες τις μελανές σελίδες της ιστορικής του πορείας, φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας, δείχνοντας παράλληλα και την εξέλιξη των ιδεών στη φιλοσοφία και του τρόπου που ο άνθρωπος άρχισε να σκέφτεται μετά τον Διαφωτισμό. Ο τελευταίος μαζί με τις θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις και τις κοινωνικές επαναστάσεις του, ουσιαστικά άλλαξαν τη ρότα και το «πεπρωμένο» της ανθρωπότητας.
Όμως, αν και όχι για όλους, στις μέρες μας φαίνεται ο μεσαίωνας να επιστρέφει. Τα μαζικά μέσα ενημέρωσης προωθούν με ποικιλόμορφο τρόπο μέντιουμ, αστρολόγους, εξορκιστές, ιερείς και δαιμονολόγους, δημιουργώντας νέα πρότυπα και αξίες.
Αλλοτριώνουν συνειδήσεις.
Αποβλακώνουν και διαφεντεύουν τη ζωή μας!
Όπως έλεγε και ο Νίτσε για τους χριστιανούς «μεταβάλλουν κάθε αξία σε απαξία, κάθε αλήθεια σε ψέμα, κάθε έντιμο σε αχρειότητα».
Η μελέτη αυτή θα αποδείξει περίτρανα ότι η επικράτηση του χριστιανισμού αποτέλεσε για την ανθρωπότητα την πιο επαίσχυντη καμπή στην ιστορία της.
Πράγματι, μπορούμε να τον ονομάσουμε, όπως έλεγε ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος του 19ου αιώνα, «το ανεξίτηλο στίγμα της ανθρωπότητας».


51 σχόλια:

giorgos είπε...

Μπλα, μπλα, μπλα, μπλα, μπλά …

Όσο περισσότερα διαβάζουμε, τόσο βεβαιωνόμαστε για την άγνοια σου άθεε.

Άθεος είπε...

Και γιατί νιώθεις την ανάγκη να μας το πεις;

Ανώνυμος είπε...

Πότε πρόλαβες και διάβασες την ανάρτηση καλέ giorgos…

Άθεος είπε...

Σιγά να μην την διάβασε!
Όσο περισσότερα μου γράφετε, τόσο επιβεβαιώνετε το φόβο σας!

Conko είπε...

Καλά, δεν καταλάβατε ότι την έχει διαβάσει ήδη στο βιβλίο και ντρέπεται να ομολογήσει ότι το αγόρασε;
Γεννητούρια μου μυρίζουν...

zoyzoy είπε...

Η γραφή σου είναι αυτή που γνωρίζουν οι αναγνώστες σου που σε διαβάζουν εδώ και αρκετό καιρό σ'αυτό το χώρο.
Τώρα διακρίνω ένα αντιχριστιανισμό και όχι αθεισμό!
Και οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν θρησκεία και πίστευαν στο 12αθεο δίνοντας στους θεούς τους ανθρώπινα ελαττώματα και αδυναμίες!
Αυτό ίσως να τους έδινε την ελευθερία και το ανοιχτό μυαλό και διέπρεψαν στις τέχνες.
Οπότε πίστευαν στο "Θείο" τελούσαν λειτουργίες και δόξαζαν αυτούς!
Η φιλοσοφία δεν τους έκανε Αθεους!

skeptic είπε...

Την Παρασκευή "πρώτα ο θεός"θα το παραλάβω κι εγώ.χοχοχο

φωτο vango είπε...

...προσπαθώ να βρώ αντίλογο, αλλά δέν μου ''βγαίνει''. Όσο πιό πολύ το ψάχνεις, τόσο πιό δυνατό είναι. Θ' ακούσεις πολλά αρνητικά σχόλια -δέν χρειάζεται ν' αναφερθώ στα θετικά-. Βάζεις το θέμα & το αφήνεις να το ''δεί'' ο αναγνώστης. Τώρα, ο καθένας με το νιονιό που κουβαλάει, ας το νοιώσει. Μπορεί, όμως, να απαλαγεί απο τα βρεφικά μπολιάσματα ; Kαι καταλαβαίνει ότι απαλάχτηκε ; ...

Άθεος είπε...

Δεν το διάβασε Conko. Ούτε σε βιβλίο, ούτε εδώ!
Από τον τρόπο που το έγραψε (μπλα μπλα μπλα) φαίνεται ότι ούτε που του έδωσε σημασία. Σιγά να μην έκανε τόσο κόπο. Μασημένη τροφή αλέθει!

Ναι zoyzoy, είναι η γραφή που ξέρετε, γιατί την πρώτη σελίδα την χρησιμοποίησα ήδη σε κάποια ανάρτηση. Περί αθεΐας δεν γίνεται τόσο λόγος, όσο η εμφάνιση και η εξέλιξη του χριστιανισμού, μέσα από τις πηγές της εκάστοτε εποχής που πραγματεύεται. Αν διακρίνεις μια έντονη φόρτιση εδώ, είναι αυτό που γράφω και στην ανάρτηση. Είναι η «ένταση της κοπιαστικής δεκάχρονης εργασίας και επειδή τον Πρόλογο ο συγγραφέας τον γράφει πάντα τελευταία» όλη η φόρτιση αποτυπώθηκε εδώ. Όταν θα αναρτήσω κάποια κεφάλαια, θα δεις ότι περιγράφονται σαν την εκκλησιαστική ιστορία των χριστιανών συγγραφέων. Τον λόγο τότε έχουν τα στοιχεία και τα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Όμως, προς τι ο παραλληλισμός με τους Αρχαίους Έλληνες; Λίγοι διώχτηκαν κι εκεί σαν άθεοι; Η μόνη διαφορά με τους διώχτες χριστιανούς ήταν ότι οι τελευταίοι ήταν αιμοβόροι, αδίστακτοι και πολύ επιθετικοί, ενώ οι αρχαίοι το πολύ να διώξουν κάποιον από την πόλη. Μόνο ο Σωκράτης ήταν τόσο άτυχος, αλλά γι αυτό ευθύνεται η αγανάκτηση των 30 χρόνων από του τυράννους.
Όμως μην μου γράφεις ότι η φιλοσοφία δεν τους έκανε άθεους…
Το όνομά τους στιγματίστηκε, καταντώντας η λέξη «Επικούρειος» συνώνυμο με την αθεΐα.

Skeptic, πρώτα, δεύτερα, τρίτα… σημασία έχει ότι θα το πάρεις. Όμως μόνο όταν αρχίσεις να διαβάζεις θα καταλάβεις περί τίνος πρόκειται!
Ευχαριστώ!

Φίλε μου Vango έχεις δίκιο. Οι επικριτές μου είναι οι μόνοι που δεν πρόκειται να το διαβάσουν. Εδώ δεν διαβάζουν την ανάρτηση, το βιβλίο θα πάνε να πάρουν…
Δεν με ενοχλούν και γι αυτό, αν είναι τουλάχιστον κόσμιοι τους δημοσιεύω το σχόλιο κι ας λένε κακίες χωρίς τεκμηρίωση. Αν όχι… πάλι δεν το πετώ. Το τοποθετώ στην χαβούζα για να το δείτε όλοι σας, αν και μέχρι στιγμής ένα μόνο είχε την «τιμή» να πλεύσει στα σκουπίδια.

Dyer είπε...

Θα σχολιάσω πάλι βάση αυτών που έχω διαβάσει.
Ο πρόλογος του βιβλίου, όπως σωστά λες φίλε Άθεε, αποτυπώνει τη φόρτιση-θυμό του ανθρώπου που είδε την ιστορία μη χαλκευμένη. Μοιραία στρέφεσαι κύρια κατά του χριστιανισμού αφού είναι ο υπαίτιος της πλάνης και δεν είναι τυχαίες νομίζω οι αναφορές σου στο Νίτσε. Όμως δεν έχει σχέση με το ύφος του βιβλίου. Κατά την γνώμη μου η παράγραφος «Ο Χριστός σαν προαιώνιο σύμβολο Σωτηριολογίας» είναι πιο αντιπροσωπευτικό της γραφής του βιβλίου και δεν φοβίζει κάποιο χριστιανό που θα ήθελε να το διαβάσει.

ria είπε...

καλή επιτυχία και καλές πωλήσεις.

θα φροντίσω να το προμηθευτώ αλλά τι γίνεται που θέλω και αφιέρωση;;;

Artanis είπε...

H φιλοσοφία από μόνη της οδηγεί στην αθεΐα...Όσο ψάχνεις να βρεις τόσο δεν πείθεσαι...Και βέβαια υπήρχαν άθεοι αρχαίοι φιλόσοφοι, αυτή ήταν η φυσιολογική εξέλιξη της έρευνας για το "θείο". Όσο για τον Επίκουρο που ανέφερες, έχει χαθεί τελείως το νόημα των διδαχών του, για το πλατύ κοινό, καθώς είναι πλέον συνώνυμο της έκλυτης ζωής και των υλικών απολαύσεων...Καμιά σχέση δηλαδή ...

Άθεος είπε...

Έχεις δίκιο που το επισημαίνεις αυτό Dyer. Κι εγώ διαβάζοντας εκ των υστέρων τον Πρόλογο, μου αφήνει μια γεύση επιθετικότητας που στο σύνολό του το βιβλίο δεν έχει. Όμως, αν έπρεπε να είμαι ειλικρινής, έπρεπε να κάνω το ίδιο όπως και με το προηγούμενο βιβλίο. Δημοσίευσα τον Πρόλογο σαν αρχή. Θα επακολουθήσουν και μέρη κεφαλαίων και τότε θα φανεί το αμερόληπτο ιστορικό ύφος.

Ευχαριστώ ria μου.
Διάβασε εσύ το βιβλίο και όταν ο δρόμος μας βγάλει στον ίδιο τόπο, φέρνοντάς το, στο υπογράφω!

Ακριβώς Artanis, καμιά σχέση η υλιστική επικούρεια φιλοσοφία μ’ αυτό που εννοούν οι χριστιανοί. Όλα τα διαστρέβλωσαν, αυτό θα το άφηναν; Το συκοφάντησαν όσο μπορούσαν και με κείνα τα χαρακτηριστικά που οι Επικούρειοι καταδίκαζαν!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σου ειπα και στο μπλογκ μου, μια παρουσιαση ειναι ψυχοφθορα συναισθηματικα, αλλα να την τολμησεις γιατι εκει κι ετσι θα κανεις τα βαφτισια του πνευματικου σου παιδιου

Άθεος είπε...

Λέω να το αφήσω αβάπτιστο!

NoN SeRViaM είπε...

Φίλε άθεε, λίγο λιγότερο απ το μισό έχω διαβάσει, λόγω έλλειψης χρόνου.
Είναι τόσο πολλές οι νέες γνώσεις που παίρνω (εντάξει δεν ήμουν και ειδικός πάνω στην εκκλησιαστική υποκρισία, οπότε.. είχα να μάθω πολλά..)

Αλλά το πόσο μίσος βγάζουν ο ένας για τον άλλο, όλοι αυτοί οι "πνευματικοί" άνθρωποι, πόση διαπλοκή και υποκρισία, πόση βρωμιά και πλαστογραφία, για να τα πω κόσμια..

Κλείνωντας και το λέω από καρδιάς είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος, που ένας άνθρωπος με τις γνώσεις σου, αφιέρωσε τόσο χρόνο απ τη ζωή του, για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι εννοούμε όταν λέμε (όσοι λένε τέλος πάντων) ότι είμαστε.. Ελληνοχριστιανοί.

Θα ήθελα να κλείσω μ ένα απόσπασμα απ το βιβλίο σου, αλλά δυσκολεύομαι να διαλέξω.. χαχα.. είναι και πολλά..
Κάτι πάντως που μου έκανε εντύπωση, ήταν ο Οριγένης αν θυμάμαι καλά, που έλεγε ότι καταλαβαίνει τους Ιουδαίους που υποστηρίζουν τον πολιτισμό τους, αλλά τους Έλληνες, με τον τόσο λαμπρό πολιτισμό τους, πως τους έπεισαν να γίνουν ποίμνιο.. τον άφηνε άφωνο..

Άθεος είπε...

Κάτι παρόμοιο έλεγε και ο Κέλσος στον Αληθή του λόγο, μήπως εννοείς αυτόν;
Όμως, μην βιάζεσαι, NoN SeRViaM, αρκετά γρήγορα προχωράς.
Αν από τώρα μου γράφεις τέτοια πράγματα, φαντάζομαι τι θα μου λες στο τέλος, που το βιβλίο γίνεται ακόμα πιο αποκαλυπτικό.

NoN SeRViaM είπε...

Φίλε Άθεε, έχεις δίκιο, τον Κέλσο εννοούσα, συγνώμη για το λάθος, αλλά σε ένα γρήγορο ξεφύλλισμα που έκανα να βρω το απόσπασμα, δεν τα κατάφερα κι έγινε ο Κέλσος.. Ορυγένης..
: )

Άθεος είπε...

Με τόσα ονόματα που έχεις μπροστά σου πώς να μην μπερδευτείς!
Πάντως ο Ωριγένης έκανε αντιρρητική κριτική στον «Αληθή λόγο» του Κάλσου («Κατά Κέλσου») και από κει ίσως μπερδεύτηκες!
Ωραίο απόσπασμα αυτό!
«Τους Ιουδαίους δεν μπορεί να τους επικρίνει κανείς που προστατεύουν τα έθιμα τους, μπορεί όμως να επικρίνει εκείνους που εγκατέλειψαν τα δικά τους για να ιδιοποιηθούν των Ιουδαίων»!

NoN SeRViaM είπε...

Φίλε Άθεε (συνεχίζω να σε αποκαλώ Άθεο παρόλο που σε θεωρώ φίλο) δεν ήταν απλώς η -λίγο γρήγορα για πρώτη φορά- πληθώρα νέας γνώσης, ονομάτων ή γεγονότων, που λίγο με μπέρδεψε και έπεσα σε κάποιες ανακρίβειες που ανακαλώ και διορθώνω. Η επανάληψη όμως είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως, οπότε.. μου έχω εμπιστοσύνη.

Ο λόγος που δε μπορώ τώρα για πρώτη -ξαναλέω- να το μελετήσω όπως του αξίζει είναι το πάθος που βγάζει, η οργή για την παιδεία που δίνουν στα παιδιά μας στα σχολεία μας -πως θα μαζεύανε αλλιώς οι πράσινοι και οι μπλε το 60% των ψήψων(όσων ψηφίζουν τέλος πάντων) και πάει λέγοντας.

Κυρίως διψούσα για ένα βιβλίο που το νοιάζει να είναι "αληθινό", και με "πηγές" και αναφορές σε επιστημονικά συγγράμματα, και όχι παραμύθια.

Το διαβάζω λίγο βιαστικά γιατί με έχει "μαγέψει", αλλά θα επανέλθω δριμύτερος, το υπόσχομαι κατ αρχήν στον εαυτό μου.

@ Ορθόδοξε,
η προσφορά μου ισχύει ακόμα.

@ giorgos
Για σένα φίλε μου έχω μια σειρά χριστιανικά παιδικά εικονογραφημένα. Θα τα φχαριστηθείς (αν και μάλλον θα τα χεις..) Ειδικά εκεί που ο δικός μας μιλάει με τη φλεγόμενη βάτο και του δίνει τις εντολές κι αυτός τις σπάει γιατί τους θεώρησε αμαρτωλούς και τους βάζει να σκοτωθούν μεταξύ τους, και ξανανέβηκε στο βουνό να σκαλίσει.. εε.. του δώσει ο θεός άλλες εννοούσα.. αλλά αχάριστοι οι άνθρωποι, τον ανάγκασαν να στείλει τον εαυτό του (με τη μορφή του Ιού αυτή τη φορά, και οι πανμορφωμένες σκλάβες της ερήμου, τον είδαν να αναστένεται (εδώ σαν περιστέρι νομίζω)

Άντε, σας αφήνω τώρα, γιατί ξεκινάει η Μενεγάκη σε λίγο..

NoN SeRViaM είπε...

Πάντως Άθεε μ έπιασες αμέσως.
Οι Ιουδαίοι της αίρεσης των Ναζωραίων, είχαν κάθε λόγο να υπερασπιστούν τον λόγο της βάτου της ερήμου, τόσα ήξεραν τόσα έλεγαν..
Αλλά να υπερισχύσουν οι νομάδες της ερήμου απέναντι σ αυτούς που είχαν χτίσει τις Πυραμίδες, τον Παρθενώνα και..πόσα άλλα αξιοθαύμαστα να αναφέρω, σίγουρα δεν θα το έκαναν δια τις διαλεκτικής πειθούς αλλά θα βοήθησε λίγο και η μάχαιρα..

to alataki είπε...

Ενδιαφέρον... Καλοτάξιδο!

Ανορθόδοξος είπε...

Τελικά το αγόρασα χθες!
Μόλις το διαβάσω, θα σου πω εντυπώσεις...

Άθεος είπε...

Για το πρώτο σχόλιο: Μην διαφημίζεις άλλο το βιβλίο, γιατί κάποιοι θα πουν ότι είσαι βαλτός! Μετά το καλοκαίρι, που θα κυκλοφορήσει ευρέως, θα έχουμε τη δυνατότητα να εκφραστούμε ποικιλοτρόπως. Τότε θα ανοίξουν πολλά ζητήματα, που ποτέ δεν άνοιξαν στο ευρύ κοινό.
Για το δεύτερο σχόλιο: Γιατί υπερίσχυσαν οι νομάδες της ερήμου απέναντι σ αυτούς που έχτιζαν Πυραμίδες, Παρθενώνες κλπ;
Αυτοί που τους πίστεψαν, προφανώς, δεν ήταν εκείνοι που κτίσανε τους Παρθενώνες ή βαριά τους πήρε ο ύπνος του θανατά!
Το τελευταίο έχει να κάνει και με την ενοθεΐα και την θρησκευτική χαλαρότητα των Ελλήνων κατά την ελληνιστική εποχή.
Τώρα αντιλαμβάνεσαι γιατί το βιβλίο αρχίζει με το κεφάλαιο αυτό!

Ευχαριστώ alataki για τις ευχές.
Σου το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Χαίρομαι Ανορθόδοξε για την εμπιστοσύνη σου. Είμαι σίγουρος ότι θα μείνεις όχι μόνο ικανοποιημένος, αλλά και ενθουσιασμένος. Εσύ τουλάχιστον ήσουν από τους πρώτους που είδες τον όγκο του χειρογράφου και μέρος της κοπιαστικής μου δουλειάς.

NoN SeRViaM είπε...

Για το πρώτο σχόλιο (περί βαλτού χειροκροτητή) το σταματάω τώρα, μόνο γιατί το ζητάς εσύ αλλιώς θεωρώ δικαίωμά μου να λέω τη γνώμη μου για κάτι, ακόμα κι αν αυτή η γνώμη είναι καλή.

Για το δεύτερο σχόλιο, είδες ότι ανέφερα και πυραμίδες, και παρθενώνες, και άλλα θαυμαστά, όχι αρχαία Ελλάδα και μόνο. Η ερώτησή μου ήταν ρητορική, η απάντησή της περικλείετε σε μια λέξη. "Μάχαιρα" ήταν αυτή η λέξη. Μάχαιρα συκοφαντία και μηχανορραφίες, ο πιο εύκολος και προσφιλής τρόπος ανέλιξης στην εξουσία.

Και, αν και δε μου αρέσει αυτό, θα το κάνω.
Θα αναφερθώ σε προηγούμενό μου σχόλιο, που έλεγα ότι ο χριστιανισμός βρήκε πρόσφορο έδαφος ν "ανθίσει" μετά την παρακμή του Ελληνικού πνεύματος, όταν οι δημοκρατικές πόλεις κράτη έγιναν μια μεγάλη αυτοκρατορία, και πολλούς απ αυτούς θεωρούμε μεγάλους φιλοσόφους, έζησαν και δίδαξαν εκτός των ορίων του σημερινού "Ελληνικού" κράτους, το οποίο είχε χάσει πια τα σκήπτρα του.
Καταλαβαίνω δηλαδή την πνευματική χαλαρότητα
-ίσως και ηθική και πνευματική στις μεγάλες μάζες που έπρεπε να προβατοποιηθούνε, να ποιμνιοποιηθούνε, ότι κάνουν κέφι τέλος πάντων..-

Λοιπόν αν και το βιβλίο σου μου άρεσε πολύ, καλά λόγια εγώ δεν ξαναλέω σε κανέναν.
Κάτι τέτοιες ορθολογιστικές ανοησίες δεν πείθουν κανένα, και αν ζούσαμε στις ωραίες εποχές, που κάτι τύπους σαν και του λόγου σου τους καίγανε στην πυρρά χωρίς δίκη, ο κόσμος θα ήταν ένα πολύ χριστιανικότερο μέρος.

Αυτά μου είπε να σου μεταφέρω ο πνευματικός μου, ο οποίος σημειωτέων διάβασε όλα τα περιεχόμενα, παρακάτω δυσκόλευε λίγο το κείμενο, αλλά θα ρωτήσει κι αυτός τον πνευματικό του και θα μάθουμε σίγουρα.

Μα να χτυπάνε έτσι τις ρίζες του πολιτισμού μας, την την ορθοδοξία μας, ανίερο!

Άθεος είπε...

Είναι δικαίωμά σου, φίλε μου, να λες τη γνώμη σου για ό,τι θέλεις, ακόμα κι αν αυτή είναι κακή!

Ανώνυμος είπε...

Οι αρχέγονοι ήταν ΠΙΟ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ και ΔΕΝ πίστευαν σε σκιάχτρα, και αυτό φαίνεται από την ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ σχετικών ευρημάτων επί 13.000.000 χρόνια!!!
Τα σκιάχτρα τα επινόησαν πρώτοι οι ΔΕΙΛΟΙ ανανούριστοι σε Μ. Ανατολή - Κ. Ασία, πολύ μετά από το τέλος της τελευταίας παγετώδους, για να στέλνουν τα παιδιά να σκοτώνονται ληστεύοντας τους φιλειρηνικούς γείτονές τους.
Είναι κρίμα να προσάπτουμε στους άθεους προγόνους μας τις καταστροφικές φοβίες των σημερινών εγωμανών.

Ούτε οι αρχαίοι Έλληνες στη συντριπτική πλειονότητά τους ήταν δεισιδαίμονες. Ο πολυδιαφημισμένος διεφθαρμένος Σωκράτης καταδικάστηκε γιατί παρέσυρε νέους με τα ηλίθια περί "εντολών από το δαίμονά του", στην κατάλυση της δημοκρατίας που τους προστάτευε και τους έτρεφε.
Σύμφωνα με σοβαρούς μελετητές, οι κατασκευασμένες ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ δήθεν “απολογίες” του, δείχνουν ότι ΔΕΝ απολογήθηκε, αφού ήταν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΥΠΟΚΙΝΗΤΗΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ των αιμοδιψών 30 τυράννων-μαθητών του, και χρησιμοποιήθηκε ο νόμος που είχε προτείνει ο μοναρχικός Διοπείθης, ακριβώς για να δείξουν οι δημοκρατικοί ότι αρκετά τον ανέχθηκαν να συνεχίζει την υπονόμευση του Χρυσού Αιώνα, πολύ μετά από την κατάλυση των τυράννων.

NoN SeRViaM είπε...

Σήμερα τελείωσα το ξεφύλλισμα του βιβλίου, σύντομα θα το "διαβάσω" κιόλας.
Μέχρι τότε, μια μόνο παρατήρηση.

Βγαίνεις και λες.. αυτή είναι η θέση μου, και γι αυτό την υποστηρίζω.
Να και τα ντοκουμέντα, να και τα στοιχεία, να οι πάπυροι, οι διευθύνσεις, τα ονόματα, οι ταυτότητες, τα διαβατήρια, τα τηλέφωνα, τα microchip, τα πάντα.

Κι επειδή το "Χαλκεύοντας την Ιστορία" απ τη γρήγορη ματιά που του έριξα, βρίθει από ιστορικά τεκμήρια και ντοκουμέντα, περιλαμβάνει στοιχεία σχεδόν από τότε που έχουμε "γραπτή Ιστορία", είναι γεμάτο σε αναφορές σε πηγές, δίνει όλη τη βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε κλπ κλπ..

Και επειδή δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις δε μπορεί να είναι αμφότερες σωστές, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν..

Ή μας κοροϊδεύεις τόσο καιρό, φίλε Άθεε, και ανοίγεις πεδίων δόξης λαμπρόν στους επίδοξους απολογητές που, φαντάζομαι(..) εύκολα θα μπορέσουν αντικρούσουν τα επιχειρήματα, τα στοιχεία και την έρευνά σου, κι αν όχι αυτό, τουλάχιστον να σε στιγματίσουν για τον αντιελληνοχριστιανισμό σου. (για όσους δεν είναι τόσο τζιμάνια, το γράφει και στο εξώφυλλο..χαχαχα)

Ή, ή.. ρε, λέτε να χουν χαλκέψει την ιστορία που λεγε ένας φίλος? Οι ποιμένες μας? Έχουν κανένα συμφέρον αυτοί? Μαζί δεν τρώμε το Pesah? Δε μπορώ να το δεχτώ, δεν το χει πει και η τηλεόραση..

Ποιος ξέρει;
Θα δούμε..

Συγνώμη για το μεγάλο του μηνύματος είναι μικρές οι ώρες.. (τι μικρές δηλαδή, έξω είναι μέρα κανονικά πια..)

Ανώνυμος είπε...

http://chss.montclair.edu/english/furr/socrates/wpart3pp69to76.html

We can only regret that so little may be regarded as established fact about the trial. It is even very doubtful whether Socrates made any defense at all. We are inclined to believe that Dr. H. Gomperz and Prof. W. A. Oldfather have proved conclusively he did not.
Κρίμα που ελάχιστα γεγονότα είναι βέβαια για τη δίκη. Είναι ακόμη πολύ αμφίβολο αν ο Σωκράτης απολογήθηκε καθόλου. Οι δρες Η. Gomperz και WA Oldfather απέδειξαν τελικά ότι πραγματικά δεν υπήρξε καμία απολογία.

Κατασκευάστηκαν 3 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ απολογητικά κείμενα για να ηρωποιήσουν έναν από τους μεγαλύτερους ενόχους που η Πανελλήνια Δημοκρατική Συμμαχία, αντί να ενισχύσει στην Καρχηδόνα (όπως παραδέχεται ο άλλος πολυδιαφημισμένος μοναρχικός Αριστοφάνης στους "Ιππείς" που ήθελε να κάνουν πραξικόπημα...) τους δημοκρατικούς ώστε να μην ξαναεπιτεθούν οι ολιγαρχικοί της στους Έλληνες Σικελιώτες, χιλιάδες αλτρουϊστές κωπηλάτες γενοκτονήθηκαν από τους Συρακούσιους αρχομανείς, οι οποίοι ΚΑΛΕΣΑΝ τους Καρχηδόνιους το -409 και ισοπέδωσαν τον αντιστεκόμενο Ακράγαντα...

Άθεος είπε...

Ανώνυμε, παίρνοντας αφορμή απ’ τους άθεους προγόνους μας, σιγά-σιγά βγήκες από το θέμα της ανάρτησης. Ο Σωκράτης δεν είναι το θέμα μας. Επειδή, χωρίς να χρησιμοποιείς ένα διακριτικό όνομα, υποθέτω ότι οι δυο «Ανώνυμοι» είναι το ίδιο πρόσωπο, μιας και θίγεται και στα δυο σχόλια ο Σωκράτης, απαντώ συλλογικά.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τις απόψεις σου. Ο λόγος της καταδίκης του Σωκράτη δεν ήταν τα «καινά δαιμόνια» αλλά σαν αποδιοπομπαίος τράγος της ολιγαρχίας, δάσκαλος του τύραννου Κριτία, διώχτηκε από τους δημοκρατικούς. Ούτε στις απολογίες πρέπει να δίνουμε απόλυτη εμπιστοσύνη, γιατί κι αυτές διχάζονται κάτω από την πένα του συγγραφέα. Πόση εμπιστοσύνη μπορεί να δώσει κανείς στον ανεψιό του Κριτία, που φοβισμένος από το κλίμα, κρύβονταν στα Μέγαρα…

Ώστε το ξεφύλλιζες τόσες μέρες το βιβλίο κι εγώ νόμιζα το διαβάζεις και τρέχεις έτσι…
Όταν το διαβάσεις, φίλε NoN SeRViaM θα διαπιστώσεις ότι η αλήθεια δεν είναι διττή. Στην ιστορία βέβαια μπορεί να βρει κανείς και αντικρουόμενες απόψεις, ακόμα και στις πηγές. Πάρε για παράδειγμα το πιο πάνω παράδειγμα των απολογιών του Σωκράτη. Ποια πηγή είναι σωστή, του Πλάτωνα ή του Ξενοφώντα;
Εδώ έχουμε δυο πηγές και μπορούμε να τις διασταυρώσουμε. Τι γίνεται όμως όταν για ένα γεγονός έχουμε μόνο μια πηγή; Η γενική εικόνα του ιστορικού μπορεί να ξεκαθαρίσει το τοπίο μέσα στην ροή των ιστορικών περιγραφών που θα κάνει ο ίδιος. Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει, πού ο ιστορικός είναι αντικειμενικός και που υποκειμενικός. Στην περίπτωση τη δική μας όμως, φίλτατε, οι πηγές είναι δικές τους (χριστιανών) και δεν τους συμφέρει να τις αμφισβητήσουν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πίστη και δόγμα. Αλίμονο αν βασιζόμασταν στην υποκειμενικότητα και μόνο. Όταν ο Άγιος Κωνσταντίνος εξορίζει τον Άγιο Αθανάσιο, ο τελευταίος δεν του στέλνει σιτάρι από την Αίγυπτο ενώ οι πληροφορίες είναι χριστιανών συγγραφέων! Ο χριστιανός αναγνώστης με ποιον θα πάει; Ποιον θα απορρίψει; Τον Κωνσταντίνο, τον Αθανάσιο, τον χριστιανό ιστορικό ή εμένα που απλά το αναφέρω;
Κατάλαβες φίλε μου;
Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι, όταν δω διαφωνίες!
Αν και δεν νομίζω ότι θα δω, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις οι άσχετοι λουφάζουν. Μόνο κάτι κουτοπόνηροι εμφανίζονται, χωρίς να έχουν τσίπα και αιδώ και χωρίς να νοιάζονται πόσο γελοιοποιούνται, το ρίχνουν ή στο κήρυγμα ή στο βρισίδι!

Dimos El Grec είπε...

Καλησπέρα!!!

Όντως φαίνεται ότι θα είναι είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο αν και μάλλον σχετικά βαρύ... όχι από αυτά που καταβροχθίζεις σε 2 μπανάκια στην παραλία ;)

Μήπως θα είσαι στην έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης τις επόμενες μέρες;

Άθεος είπε...

Ούτε για την παραλία προσφέρεται Dimos El Grec ούτε μπορείς να το καταφέρεις στο σπίτι, ακόμα και σε δυο βδομάδες εντατικού διαβάσματος. Αυτό το βιβλίο δεν κούρασε μόνο αυτόν που το έγραψε, αλλά κι αυτόν που θα το διαβάσει, αν και η κούραση του δεύτερου είναι διαφορετική.
Στην έκθεση Θεσσαλονίκης δεν θα είμαι εγώ, αλλά το βιβλίο θα είναι.
Μάλλον κάπου αλλού θα βρεθούμε!

Αντώνης είπε...

Η αθεΐα βρε παιδία είναι ψυχική ασθένεια, επισκεφτείτε κανένα ορθόδοξο blog για να σας ανοίξουν τα μάτια

NoN SeRViaM είπε...

@ Ανώνυμος.

Συγνώμη αλλά, Σωκράτης, διεφθαρμένος, αναγνωρισμένος υποκινητής, φίλος των Τριάκοντα, πολυδιαφημισμένος(!), προδότης, που συνέβαλε στην κατάλυση της δημοκρατίας, και κατέστρεψε τον χρυσό αιώνα του Περικλή, που παρέσυρε και διέφθειρε τους νέους..

Μάλλον περί συνωνυμίας θα πρόκειται φίλε μου, γιατί με το γνωστό Σωκράτη που γνωρίζουμε (ότι, όσα και όπως τα γνωρίζουμε..) δε βλέπω να έχει καμία σχέση το άτομο στο οποίο αναφέρεσαι και που κατά τα λεγόμενά σου ονομαζόταν -και αυτός- Σωκράτης.

Άθεος είπε...

Έχεις δει κανέναν τρελό που να παραδέχεται την τρέλα του; Τους άλλους, μόνο, βλέπει έτσι. Θα μου πεις μπορεί να συμβαίνει και αντιστρόφως. Όμως η ιστορία τους πιστούς δείχνει να στιγματίζει, και εγκληματικά με την συμπεριφορά τους, και λογικά με την πίστη τους στο παράλογο.
Παπαντώνη άνοιξε και καμιά ιστορία, μπας και ανοίξει το μυαλό σου…

Non Serviam στην εμπάθεια και αντιπάθεια αποδίδω την καταδίκη του Σωκράτη και όχι για όσα λέγεται πως διακήρυξε.
Στο επόμενο βιβλίο που βρίσκεται υπό έκδοση αναφέρομαι εκτενέστερα. Επιμένω: είμαστε εκτός θέματος. Ο Αντώνης πιο πάνω, χωρίς να μπορεί να πάρει μέρος στην ανάρτηση… είπε περισσότερα!

Dimos El Grec είπε...

Έλα μου μάθατε όλοι τις ψυχικές ασθένειες... Πάμε λίγο στον ορισμό:

"Η ψυχική ασθένεια είναι μια έννοια που τυπικά υποδηλώνει την ύπαρξη μιας συναισθηματικής διαταραχής ή διαταραχής της σκέψης ή διαταραχής της προσωπικότητας, που επηρεάζει αρνητικά την ψυχικά ευεξία, την υγεία και την ασφάλεια του ατόμου"

Πότε διαταράσσεται περισσότερο η ψυχική υγεία; Μήπως όταν θες να κάνεις κάτι και δεν το κάνεις γιατί είναι αμαρτία;; Και η ασφάλεια μας από ποιον διαταράσσεται;; Από τους άθεους και τους βουδιστές ή από τους φανατικούς πιστούς βλέπε ταλιμπάν κτλ.;;;


Και επίσης σας διαβεβαιώνω ότι πάρα πολλοί στις ψυχιατρικές κλινικές νομίζουν ότι έχουν ακούσει τον Θεό, ή τον Χριστό, ή ακούνε τον "Δαίμονα" να τους παρακινεί να κάνουν εγκληματικές πράξεις σε άλλους ή στους ίδιους. Έτσι για να έχετε μια ιδέα του τι κακό μπορεί να κάνουν τα παραμύθια...

Άθεος είπε...

Καλά τα λες γιατρέ. Ποιος μπορεί να πάθει ιδεοληψία και να νομίζει ότι μπήκαν μέσα του… δαίμονες…
Και τότε, ο αγράμματος παπάς, μας κάνει τον γιατρό και τον… εξορκίζει από το κακό!
Αμφότεροι τρελοί!

Ανώνυμος είπε...

Δυσκολεύτηκα πολύ μέχρι να καταφέρω να γράψω ένα σχόλιο αλλά ήθελα πολύ να εκφράσω τα συναισθήματά μου για το βιβλίο που διαβάζω.
Διαβάζω διαβάζω και δεν τελειώνει!
Φοβερό κύριε Λυμπερίδη. Ούτε θέλω να τελειώσει.
Με έχει συναρπάσει. Σαν να ζω την ιστορία αιώνων.
Ώστε τέτοια πράγματα έγιναν και μεις δεν ξέραμε τίποτα;
Συγχαρητήρια!

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αν και δεν γράψατε ένα διακριτικό όνομα.
Τώρα που μάθατε πώς γράφονται τα σχόλια, πιστεύω να μας ξαναεπισκεφτείτε!

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα το πρωί από τον Flash 96.0 σας άκουσα σε μια μικρή συνέντευξη για το βιβλίο σας. Τι να προλάβετε να πείτε για ένα τόσο μεγάλο βιβλίο…
…κι εκείνη η ερώτηση της Μάρως Λεονάρδου πώς ένας ηλεκτρονικός καταπιάστηκε να γράψει ένα τέτοιο βιβλίο, σαν σπόντα μου φάνηκε!
Συγχαρητήρια πάντως για το έργο σας!
Δήμητρα

Άθεος είπε...

Αγαπητή Δήμητρα, είναι αλήθεια ότι σε πέντε λεπτά (μαζί με τις ερωτήσεις και τα σχόλια) και μάλιστα τηλεφωνικά δεν προλαβαίνει κανείς να πει τίποτα.
Για το ηλεκτρονικός δεν θα έλεγα ότι ήταν σπόντα, αφού ο ίδιος το δημοσιοποιώ!
Όμως, σαν ερώτηση, ήταν αιφνιδιαστική, γιατί δεν την περίμενα και δεν απάντησα όπως έπρεπε.
Ένας ηλεκτρονικός έχει αρκετά πρακτικό μυαλό κι όταν αυτό χρησιμοποιείται για τέτοια ζητήματα, προσπαθώντας να κοινοποιήσει αυτά που οι ακαδημαϊκοί κρύβουν, νομίζω είναι επιθυμητό. Κάποιοι από τους τελευταίους, στην ιστορία της Στ΄ Δημοτικού περιγράφανε τα γεγονότα της Σμύρνης το 1922 σαν «συνωστισμό». Ακόμα η ιστορία χαλκεύεται. Χρειαζόμαστε και μια διαφορετική προσέγγιση, πιο πρακτική, πιο άμεση, για να περιγράψουμε κάποιες πλευρές της ιστορίας, που κάποιοι συνεχίζουν να μας αποκρύπτουν.
Εγώ, Δήμητρα, αυτό κάνω και γι αυτό επέλεξα τον τίτλο αυτό. Αν και η εργασία μου αρκετά επίπονη, νομίζω πως καλά τα κατάφερα.
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και σας εύχομαι καλή μελέτη.

Dyer είπε...

Φίλε Άθεε μην ανησυχείς.
Άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα.
Τώρα και ένας ηλεκτρονικός μπορεί να συγγράφει χωρίς να είναι γνωστός συγγραφέας, να φιλοσοφεί χωρίς να είναι φιλόσοφος, να ασχολείται με το θεό χωρίς να είναι θεολόγος.
Δεν ξέρω αν έχει επιτραπεί να σκεφτόμαστε ;

Άθεος είπε...

Μου θύμισες Dyer όταν αρχικά, ψάχνοντας για εκδοτικό οίκο, επισκέφτηκα και γνωστό οίκο, με εκδόσεις συγγραμμάτων της ελληνικής γραμματείας, επί της Πανεπιστημίου, όταν ο κ. Χ. με στόμφο με ρώτησε: είσαι καθηγητής πανεπιστημίου; Και όταν του είπα όχι, απαξίωσε να με ρωτήσει ακόμα και για το είδος του συγγράμματος που κρατούσα! Να μην πω ονόματα ανθρώπων που εξέδωσαν βιβλία εκεί, απλά επειδή πίστευε ότι θα έκαναν κάποια εμπορική επιτυχία.
Όμως, είδαμε και την ιστορία που έγραψαν πανεπιστημιακοί και οι «μεγάλοι» του «γένους» και του εκμεταλλευτικού συστήματος προκειμένου να συντηρηθεί μια χαλκευμένη ιστορία. Αυτοί που διαφωνούν, ας κάνουν κριτική στα γραφόμενα και όχι στον γράφοντα!
…για να μην αρχίσω να στιγματίζω πρόσωπα και καταστάσεις που μας γελοιοποιούν αιώνες τώρα, πολιτικά και θρησκευτικά!

konpanou είπε...

Εχω πάρει το βιβλίο σου εδώ και μιά βδομάδα. Βρίσκομαι κάπου στη μέση αλλά θα ήθελα να παρατηρήσω σχετικά με τα πρώτα κεφάλαια ότι είναι πολύ κουραστικά (πολλά ονόματα και πάρα πολλές λεπτομέρειες που δημιουργούν σύγχιση) πράγμα που δεν συνεχίζεται στη συνέχεια (ευτυχώς γιατί θα το εγκατέλειπα).
Κατά τα άλλα είναι καλογραμμένο παρότι ο συγγραφέας ηλεκτρονικός και όχι κάτι άλλο σχετικό με τον λόγο, τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται είναι πάρα πολλά και αδιάσειστα και προς στιγμήν τουλάχιστον δεν παρατηρώ κάποια εμπάθεια.
Στο σημείο που αναφέρεσαι στον Απολλώνιο Τυανέα το τελειώνεις σε μιά γραμμή ενώ έχω διαβάσει ότι ο εν λόγω ήταν ο σημαντικότερος ανταγωνιστής και σύγχρονος του χριστού.
Θα προτιμούσα τις παραπομπές στο κάτω μέρος της σελίδας και όχι πίσω γιατί κουράζει το πήγαινε- έλα.
Αυτά προς στιγμήν και όταν το ολοκληρώσω θα επανέλθω.

Άθεος είπε...

Αγαπητή φίλη konpanou.
Στην αρχή όλα τα βιβλία έχουν μια δυσκολία, μέχρι ο αναγνώστης προσανατολιστεί και ο συγγραφέας βρει το μονοπάτι που θα ακολουθήσει. Πρέπει να στρώσει το δρόμο που θα διαβεί ο αναγνώστης, ώστε αργότερα να μην χρειάζεται να αφήνει το θέμα για να κάνει σημειώσεις.
Όσο για τις σημειώσεις πολύς λόγος έχει γίνει. Ήταν από τους λίγους όρους που έβαλα στον εκδοτικό οίκο, που όμως δεν έγινε δεκτός για τεχνικούς λόγους. Θα αυξανόταν ακόμα πιο πολύ ο όγκος του βιβλίου, θα ανέβαινε η τιμή και θα ήταν αντιεμπορικό. Έτσι τουλάχιστον μου είπαν. Κάνω προσπάθειες για την επόμενη έκδοση, μιας και το αίτημά σου, είναι αίτημα και άλλων πολλών και κυρίως δικό μου, πριν ακόμα εκδοθεί το βιβλίο.
Δίκιο έχεις για τον Τυανέα, γιατί η αναφορά σε αυτόν βρίσκεται στο μέρος που αποκόπηκε από το βιβλίο και θα αποτελέσει ξεχωριστή έκδοση που θα αναφέρεται στις φιλοσοφικές σχολές της Αρχαίας Ελλάδας (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση).
Θα χαρώ να επανέλθεις και να μου κάνεις κριτική για ό,τι θεωρείς άξιο να αναφερθεί.
Και κυρίως, ευχαριστώ για την προτίμηση να ασχοληθείς με αυτό το σημαντικό θέμα που είμαι σίγουρος, πιο κάτω, θα σε ενθουσιάσει ακόμα πιο πολύ!

Zanglos είπε...

Δάσκαλε, λιγάκι καθυστερημένα μεν, αλλα κάλιο αργά παρά ποτέ! Διαβάζοντας τον επίλογο, είχα την αίσθηση πως όπως όταν φουρτουνιάζει ο ουρανός και με βροντές και αστραπές προμηνύει την θύελλα, έτσι εννόησα τον πρόλογο σου. Με αρέσει που κάνεις την σύγκριση χριστιανών και Ολύμπιον, γιατί, είπαμε ναι στην αθεΐα, αλλα με επιφύλαξη και σέβας στους Ολύμπιους θεούς μας!
Παρήγγειλα το βιβλίο!

Άθεος είπε...

Ακριβώς, οι βροντές και οι αστραπές του πρόλογου προμηνύουν την θύελλα που θα ακολουθήσει στις επόμενες σελίδες!
Χαίρομαι Zanglos που το βιβλίο ταξιδεύει για Σουηδία. Μόλις πριν 20 μέρες ταξίδεψε και στην γειτονική σου Νορβηγία, σε ένα φίλο στο Όσλο..
Καλό διάβασμα!

konpanou είπε...

Φίλε αθεε
Τέλειωσα το βιβλίο το οποίο δεν σου κρύβω ότι με ενθουσίασε!
Σου αξίζουν συγχαρητήρια για την εργασία σου αυτή!
Οπως σου είχα πει στην αρχή με κούρασε λίγο με τα ασυνείθιστα εβραικά κλπ ονόματα (προσώπων αιρέσεων κλπ) αλλά μπορώ μετά βεβαιότητας να πω ότι δουλειά αυτή ειναι πραγματικά αξιόλογη και σχεδόν πλήρης (λείπουν αυτά που αφαίρεσες περί αρχαίων φιλοσοφιών)
Περιτό να σου πω ότι δεν έχω καμμία μα καμμία αντίρηση σε όσα γράφεις, με βρίσκεις απόλυτα προσανατολισμένο προς την κατεύθυνσή σου.
Για εκείνον τον Charles Diels (δεν ξέρω αν τον γράφω σωστά) επειδή πριν από τρείς τέσσερις μήνες είχα πάρει τα βιβλία που εξέδιδε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σχετικά με την ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έχω να πώ ότι δεν τον θεωρώ καθόλου αξιόλογο όπως τον αναφέρεις και(αν και εκτός θέματος) για του λόγου το αληθές αν θέλεις ρίξε μια ματιά στα βιβλία αυτά και πες μου τη γνώμη σου. Προσωπικά δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω το διάβασμα και των πέντε βιβλίων του. Είναι άθλια λιβελογραφήματα!
Εχω διαβάσει την Αντιγνώση της Λιλής Ζωγράφου παραπλήσιου ενδιαφέροντος, και πολύ καλού, πλήν όμως θεωρώ το δικό σου βιβλίο πληρέστερο και αντικειμενικότερο.
Είναι πολύ δύσκολο νομίζω να πραγματευθείς ένα τέτοιο θέμα και να συγκρατηθείς χωρίς να "εκραγείς" σε κάποια σημεία η αναγκαστικά να οδηγηθείς σε υπερβολές. Νομίζω ότι το έχεις επιτύχει γιαυτό και πάλι σε συγχαίρω!
(Ανδρας είμαι)

Άθεος είπε...

Όπως βλέπεις φίλε konpanou ήμουν σίγουρος ότι πιο κάτω το βιβλίο θα σε ενθουσίαζε! Άνθρωπος που σκέπτεται δεν μπορεί να έχει διαφορετική γνώμη. Φαίνεται εγωιστικό, όμως δεν είναι. Ξέρω τι λέω. Δεν περιαυτολογώ. Η έρευνά μου ήταν αμερόληπτη. Πολλές φορές άλλαξα γνώμη, απ’ αυτή που είχα αρχικά, γιατί η έρευνα με οδηγούσε αλλού. Γράφοντας το βιβλίο, έπρεπε να αναθεωρήσω αρκετά απ’ όσα πίστευα. Γι αυτό πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να διαβαστεί απ’ όλους. Προκαλώ, όποιον έχει αντίθετη άποψη να με διορθώσει, να μου κάνει κριτική, ακόμα και να με προσβάλει, αν κάπου νομίζει ότι μπορεί να το κάνει. Δεχτή κάθε κριτική, όμως η έρευνα αυτά τα συμπεράσματα μόνο μπορεί να αποδεχτεί.
Νομίζω σε αυτό πρωτοτυπώ, όταν δίνω την ευκαιρία στον αναγνώστη να με κρίνει δημόσια μέσα από αυτό το blog.
Σαν τα βιβλία του Diels διάβασα πολλά. Χριστιανών φιλοσόφων, κουραστικών, ανίερων και σφαλερών, όμως τα αγόρασα, τα διάβασα και κατέληξα στα συμπεράσματα που διαμόρφωσαν το βιβλίο μου. Κάποιοι αποφεύγουν να διαβάσουν, νομίζοντας ότι ο χρόνος τους θα πάει χαμένος!
Πόσο γελιούνται….
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου είναι καλό, αλλά απλοϊκό και χωρίς αναφορά στις πηγές (το λέει και η ίδια).
Χαίρομαι που κατάλαβες ότι σε κάποια σημεία έπρεπε να εκραγώ, όμως κρατήθηκα για να τελειώσω την έρευνα χωρίς να φτάσω στα άκρα. Αυτό δείχνει ότι μετέδωσα την έκρηξη στον αναγνώστη να κάνει αυτός ό,τι εγώ απέφυγα!
Ευχαριστώ και πάλι!

ΣΤΑΥΡΟΣ είπε...

-Γεια σου φίλε ‘Άθεε. Μετά από πολύ καιρό… να ‘με και πάλι , ανανεωμένος μεν εκτός ροής θεμάτων δε. Πολλά και ενδιαφέροντα τα άρθρα – αναρτήσεις που ανέβασες και τι να πρωτοδιαβάσεις !! Διάβασα όμως (επιτέλους) το πολύ ενδιαφέρον, αποκαλυπτικό και σημαντικό για τον κάθε Έλληνα βιβλίο σου (Χαλκεύοντας την ιστορία) . Γνώριζα αρκετά από τα γραφόμενα του βιβλίου, αλλά όχι σε τόση έκταση και λεπτομέρεια .
-Να σε συγχαρώ λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου , γι’ αυτή την τόσο σημαντική σου προσπάθεια …. Αφύπνισης και προβληματισμού της ιστορικής πραγματικότητας – αλήθειας και να σ’ ευχαριστήσω που μου έδωσες αυτή την ευκαιρία – δυνατότητα . Αυτά τα λίγα φίλε μου, της λεπτομέρειες της γνωρίζουν αυτοί που το διάβασαν…. Και είναι πράγματι υπέρ πολύτιμες και ξεκάθαρες ως προς την ΧΩΡΙΣ ΈΛΕΟΣ χάλκευση της ιστορίας μας!
-Να ‘σε πάντα καλά…..
-ΥΓ. Ελπίζω κι εύχομαι να έχω τον απαιτούμενο χρόνο για συμμετοχή στις πάντα ενδιαφέρουσες συζητήσεις του μπλοκ σου.

Άθεος είπε...

Πολύ χαίρομαι, Σταύρο, που σε βρίσκω εδώ! Από το πρωί ψάχνω το τηλέφωνό σου και δεν το βρίσκω πουθενά. Μάλλον σε καμιά ατζέντα της δουλειάς μου θα το έχω… και να ‘σου ένα σχόλιο δικό σου εδώ! Τι σύμπτωση!
Χαίρομαι που κατάφερες να τελειώσεις το βιβλίο. Υποψιάζομαι τον φόρτο σου, τον τελευταίο χρόνο, ώστε να χαθείς κι από το blog!
Ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια. Άλλωστε ξέρεις την επιμονή μου όταν γράφω κάτι. Το διαπίστωσες τώρα καλύτερα!
Ανυπομονώ να τα πούμε, έστω κι από το τηλέφωνο. Αν μπορείς πάρε με.
Φιλιά στον… άπιστο Θωμά!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5