
Πάνω σ’ αυτή την αρχική αιτία άρχισε ο άνθρωπος να πλάθει με την φαντασία του θεούς και να χτίζει θρησκείες, που διέφεραν από τόπο σε τόπο. Με τον χρόνο πλούτισε το πνευματικό αυτό οικοδόμημα, με διάφορες μορφές λατρείας, ολοκληρώνοντας αυτό που θα τον ταλαιπωρεί και θα τον καταδυναστεύει πια σ’ ολόκληρη την ζωή! Η αλήθεια είναι ότι η ταλαιπωρία θα εμφανιστεί όταν διαφορετικές δοξασίες θα εμφανιστούν και θα ερίζουν για την Μοναδική Αλήθεια και η καταδυνάστευση όταν ορισμένοι κατεργάρηδες -όπως έλεγε ο Βολτέρος- συναντήσουν τους πρώτους βλάκες!

Ιδιαίτερα πεσιμιστικές γραμμές για αυτόν, που με κατάνυξη ψυχής, λατρεύει κάποιο θεό. Όμως μπροστά στον προσωπικό και ιδεολογικό εγωισμό, την επιδίωξη και το συμφέρον, η κατάνυξη ψυχής γίνεται φίδι φαρμακερό και η αγάπη ανελέητο μίσος. Όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, οι διαμάχες, άλλοτε μικρές κι άλλοτε μεγάλες, δεν πηγάζουν μόνο από τέτοια ανθρώπινα ελαττώματα κι αδυναμίες. Τα αίτια πολλές φορές είναι πολύπλοκα και χρίζουν βαθύτερων μελετών στην ψυχολογία των μαζών και την παθολογία του ανθρώπινου νου, που καταλήγουν στο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος πρέπει να εξελίχθηκε λανθασμένα, και δεν είναι λίγοι αυτοί που κατέληξαν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Η εγκληματική συμπεριφορά της ομάδας, είτε κόμματος, είτε θρησκείας ή έθνους στηρίζεται στην αυτοϋπερβατική συμπεριφορά των μελών που απαρτίζουν μια τέτοια ομάδα, ακόμα κι αν η τελευταία ακρογωνιαίο λίθο έχει την αγάπη και τον αλτρουισμό.

Χρέος, λοιπόν, έχει ο κάθε πιστός, οποιασδήποτε θρησκείας, να πάψει να εφευρίσκει συνεχώς «απαντήσεις» για να δικαιολογεί εγωιστικά την πίστη του, αλλά να μάθει να θέτει ακόμα και κείνες τις ερωτήσεις που οι απαντήσεις αντιβαίνουν την πίστη του, αρκεί να εναρμονίζονται με τα νέα δεδομένα της επιστήμης και γενικά της λογικής. Ας πάψει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, πιστεύοντας ότι τα δέντρα τον εμποδίζουν να δει το δάσος. Ας αναρωτηθεί γιατί οι δογματικές θρησκείες, οι θρησκείες εξ’ αποκαλύψεως όπως λέγονται (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) έφεραν τα πάνω κάτω, αναστατώνοντας τον κόσμο εδώ και πολλούς αιώνες!
Εμείς, σαν Έλληνες, έχουμε έναν λόγο περισσότερο, να θέσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις, μιας και αυτές ήταν πανάρχαιες από τους προγόνους μας και απαντώντας να πάρουμε τις κατάλληλες απαντήσεις, χρησιμοποιώντας την φιλοσοφία τους.
Γιατί ο κυρίαρχος ελληνισμός που φωτοδότησε όλο τον κόσμο συσκοτίστηκε, δοκιμάστηκε και αποσυντέθηκε στα μέρη του εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια;
Μπορούμε χωρίς περιστροφές να ερωτήσουμε, γιατί με την επικράτηση του Χριστιανισμού εμφανίστηκε ο μεσαίωνας;
Γιατί κάηκαν χιλιάδες συγγράμματα, γιατί καταστράφηκαν μνημεία, γιατί εξολοθρεύτηκε όχι μόνο ο ελληνικός πολιτισμός αλλά κυρίως, γιατί εξολοθρεύτηκαν οι Έλληνες σαν να ήταν το πιο μιαρό πλάσμα που φιλοξένησε αυτός ο τόπος;
Γιατί και η προφορά ακόμα του ονόματος Έλλην, ήταν καταδικασμένο;

Βαθιά τα θεμέλια και του Ιουδαιοχριστιανισμού και του Ισλαμισμού, στο γόνιμο για δόξα, θρησκευτικό ιμπεριαλισμό και αλλοτριωμένο νου, κι ο απόηχος ακούγεται ακόμα.
Γιατί οι πατέρες της θρησκείας «μας», οι αντιπρόσωποι του «θεού» πάνω στη γη, έφτασαν από το να κλωτσά ο ένας τον άλλον, ακόμα και μέσα στις Ιερές Συνόδους ή να αιματοκυλούν χιλιάδες ανθρώπους σε ανούσιους πολέμους, (αιρετικοί, σταυροφορίες, θρησκευτικοί πόλεμοι), για να μην αναφέρουμε τις εξορίες, τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις στη πυρά, σε Βυζάντιο και Δύση!
Να γιατί πολλές φορές, ένα ερώτημα τίθεται πολύ πιο δύσκολα, απ’ ότι μπορούμε να το απαντήσουμε. Γιατί αν τεθεί, κουτσά στραβά, αργά ή γρήγορα μια απάντηση θα βρεθεί.
Ας το παραδεχτούμε: εθελοτυφλούμε!
Οι θρησκείες επιβιώνουν γιατί εμείς επιλέξαμε να ζούμε στην άγνοια και τη δεισιδαιμονία.
Δεν θελήσαμε ποτέ να θέσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις, γιατί, απλούστατα, μας φόβιζαν οι απαντήσεις!