21 Μαΐ 2020

Ποιος «ευφυής σχεδιαστής» επινόησε τα μικρόβια;


Άλλη μια επίκαιρη ανάρτηση για τους ιούς και ταυτόχρονα, άλλη μια απάντηση στο πανάρχαιο ερώτημα «υπάρχει δημιουργός»; Όσο και να ενοχλούνται κάποιοι από το blog για την επιμονή μου στο ζήτημα του θεού, τόσο θα επιμένω να ταυτίζω τους φιλοσοφικούς μου στοχασμούς με θέματα επίκαιρα που κανένας δεν τα αγγίζει, δείχνοντας ότι όσο προκλητικά θα πλανάται η ανοησία στη ζωή μας, τόσο θα αντιστέκομαι στην αφέλεια με όποιο όπλο διαθέτω. Και διαθέτω δυο: πρώτα την επιστήμη και την λογική και δεύτερο, το χιούμορ και την παρωδία.
Τούτες τις ημέρες, κλεισμένοι στα σπίτια μας, δεν ζήσαμε μόνο πρωτόγνωρες εμπειρίες που δεν διανοηθήκαμε ποτέ, αλλά ζήσαμε και καταστάσεις απέραντης ηλιθιότητας από κάποιους «ειδήμονες» που αντιστέκοντας στη λογική επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς μας για το νοητικό επίπεδο που διαθέτουν, τόσο που με παρακίνησαν να σκεφτώ και την επόμενη ανάρτηση που θα αφορά την ανοησία που κουβαλούν οι υπερασπιστές των θρησκευτικών μύθων και ανοησιών. Μπροστά στα μάτια μας αναβίωσαν προτροπές για προσευχές και θείες μεταλήψεις από αντάρτες της αφέλειας και της απερισκεψίας, τους ιερείς, που δεν μπορούν να αποδεχτούν τα μέτρα ώστε με τις ανόητες θρησκευτικές τους προκαταλήψεις να υπονομεύουν την συνολική προσπάθεια της πολιτείας να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί την πανδημία. Αυτές τις μέρες ζήσαμε εικόνες απείρου αφέλειας, όπως «ειδωλολατρικές» λιτανείες σε πόλεις και χωριά και ποικίλες αντιδράσεις στα μέτρα περιορισμού για την διασπορά του ιού με παράνομες συναθροίσεις σε εκκλησίες, ιερείς να κοινωνούν κρυφά γέρους και παιδιά, προσφέροντας σαν απόδειξη τα πρώτα θύματα από τις τάξεις των πιστών, εκείνων που πρόσφατα επέστρεψαν από τους «Άγιους Τόπους», βάζοντας σε καραντίνα ολόκληρους νομούς.
Άλλοι, εστιασμένοι σε μυθοπλασίες και συνομωσιολογικές θεωρίες, έκαναν το έργο την απομόνωσης δύσκολη υπόθεση. Κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι, κάποιοι αετονύχηδες τους πείσανε ότι ο ιός... είναι ανύπαρκτος, ότι όλη αυτή η αναστάτωση είναι φτιαχτή. Αυτοί ξεπέρασαν και τους μυθοπλάστες των θρησκειών! Να, λίγα από όσα υπερασπίζονται κλείνοντας τα μάτια τους. Η τηλεόραση βρέθηκε στα καλύτερά της δείχνοντας τον πανικό σε ολόκληρο τον κόσμο. Πανικός και θάνατος! Παρόμοιες καταστάσεις μας ήταν γνώριμες βέβαια από την λογοτεχνία, στα χρόνια της χολέρας και του Μαύρου Θανάτου όπου προστάτης των ασθενών ήταν ο άγιος Χαράλαμπος και η Αγία Παρασκευή και το αντίδοτο της ασθένειας η θεία κοινωνία και διάφορα μαγικά ματζούνια διαβασμένα από τον παπά της ενορίας. Οι ελπίδες για την καταπολέμηση του ιού ποτέ δεν επαφίονταν στην επιστήμη και στη λογική παρά μόνο στον δημιουργό που με λιτανείες, νηστεία και προσευχή, ευελπιστούσαν να μας απαλλάξουν από τα δεινά που έστελνε ο θεός σαν απάντηση και απειλή αφού επιλέξαμε να πάρουμε τον δρόμο της αμαρτίας! Εν ολίγοις, τα δεινά μας τα στέλνει ο θεός για να μας προειδοποιήσει και να μας δοκιμάσει!
Αυτό έδειξε ένα γκάλοπ προχθές στην Αμερική, όπου τα δύο τρίτα των πολιτών της πιστεύουν ότι ο ιός είναι μια δοκιμασία του θεού!

Αν όλες αυτές οι ανοησίες σας φαίνονται ότι διακοσμούν λογοτεχνικά βιβλία του Μεσαίωνα και της Βικτωριανής εποχής, τούτη η εμπειρία δείχνει ότι καμιά υπερβολή δεν χρησιμοποίησαν οι συγγραφείς εκείνοι, αφού οι αφελείς πιστοί συνεχίζουν ακόμα να σκέφτονται ανόητα και παιδαριώδη ακόμα και μετά την εποχή του Παστέρ και του Φλέμινγκ. Ο πρώτος απεκάλυψε ότι οι ασθένειες δεν στέλνονται από το θεό αλλά προκαλούνται από μικρόβια, δημιουργώντας το πρώτο εμβόλιο της λύσσας και τον τρόπο που ζυμώνονται οι τροφές που πήρε το όνομά του (παστερίωση). Το 1890 μάλιστα αναπτύχθηκε και το πρώτο εμβόλιο απομονώνοντας το βακτήριο της πανώλης ώστε να αντιληφθούν όλοι ότι σε μια πανδημία πρέπει να προφυλάξουμε τους υγιείς από τα κρούσματα των ασθενών. Στην Ελλάδα το 1903 στην Κρήτη απομονώθηκαν ασθενείς με λέπρα στο νησί της Σπιναλόγκας που χαρακτηρίστηκε σαν Διεθνές Λεπροκομείο εισάγοντας ασθενείς και από άλλες χώρες.
Ο δεύτερος, παρατηρώντας την πράσινη μούχλα κατάφερε με τα πειράματά του να αναστείλει τη δραστηριότητα κάποιων βακτηριδίων δημιουργώντας το πρώτο αντιβιοτικό, την πενικιλίνη, στις 15 Σεπτεμβρίου 1928. Όμως ο βάκιλος της φυματίωσης ήταν τόσο ανθεκτικός που η πενικιλίνη δεν έκανε και πολλά πράγματα για την θεραπεία μέχρι που στις 19 Οκτωβρίου του 1943 ο 23χρονος Αμερικανός μεταπτυχιακός φοιτητής μικροβιολογίας Άλμπερτ Ίσραελ Σατζ (Albert Israel Schatz) ανακάλυψε τη στρεπτομυκίνη, ένα αντιβιοτικό που καταπολεμά αποτελεσματικά τον βάκιλο της φυματίωσης, όταν 1947 άρχισε μαζικά να παρασκευάζεται περιορίζοντας την θνητότητα σε εκατομμύρια ασθενών της φυματίωσης. Έτσι το 1957 έκλεισε και η Σπιναλόγκα. Όμως οι ιοί δεν έφυγαν, γιατί δεν καταπολεμούνται ποτέ δραστικά. Οι ιοί όπου κάνουν την εμφάνισή τους, έρχονται για να μείνουν, για αυτό καλό είναι να πούμε δυο λόγια γι αυτούς, τα βασικά τουλάχιστον, ώστε να κατανοήσουμε το πρόβλημα αν δεν είμαστε βιολόγοι.

Είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε σε έναν πλανήτη με ιούς και βακτήρια, αν και αυτά μπορούν να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους πολύ πιο γρήγορα και καλύτερα από μας, παρόλο που δουλεύουν για μας. Ειδικά για τα βακτήρια πρέπει να πούμε από την αρχή ότι είναι πολύ περισσότερα από τα κύτταρα του οργανισμού μας. Αν ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από 10 τρισεκατομμύρια κύτταρα, τα βακτήρια είναι 10 ως 20 φορές περισσότερα, γιατί εξυπηρετούν τις ανάγκες του οργανισμού μας. Το ίδιο και οι ιοί που ενσωματώνονται στα κύτταρά μας πολλές φορές και χωρίς να μας ενοχλούν, αφού και αυτά γίνονται μέρος του γονιδιώματος του κυττάρου. Όμως πολλοί ιοί μας κάνουν και νοσούμε ακόμα και όταν τους καταπολεμούμε με φάρμακα, επειδή αυτοί προσαρμόζονται και μεταλλάσσονται γρήγορα και αποφασιστικά επειδή το φυσικό τους περιβάλλον βρίσκεται ενσωματωμένο μέσα στα κύτταρά μας. Τότε το ανοσοποιητικό μας σύστημα δημιουργεί αντισώματα και οι ιοί παραμένουν ενσωματωμένοι στο γονιδίωμα των κυττάρων μας. Οι ιοί έρχονται σε επαφή με μας επειδή τα κύτταρά μας παίρνουν την τροφή από το περιβάλλον στο οποίο πολλές φορές βρίσκονται και αυτοί, όπως και διάφορα βακτήρια σαν λαθρεπιβάτες. Όταν έρθουν σε επαφή με τα κύτταρα ενσωματώνονται στο γενετικό μας υλικό χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς αντιγραφής που μας είναι γνωστοί σαν πολλαπλασιασμός του γονιδιώματος. Γονιδίωμα είναι το σύνολο του γενετικού υλικού που βρίσκεται στα κύτταρά μας και φέρεται σαν ένα ολοκληρωμένο άτομο. Από τέτοια κύτταρα αποτελείται ολόκληρο το σώμα του ανθρώπου, των ζώων ακόμα και των φυτών (φυτικά κύτταρα). Άρα λοιπόν οι ιοί είναι ενδοκυτταρικά παράσιτα που γίνονται μέρος του οργανισμού μας. Ο οργανισμός μας τα αξιοποιεί κατάλληλα για το συμφέρον του, όπως και πάμπολλα βακτήρια που κυκλοφορούν στο αίμα. Οι ιοί όμως που φέρονται επιθετικά στον οργανισμό μας καταπολεμούνται από μηχανισμούς άμυνας που δημιουργεί ο οργανισμός μας, κάτι σαν χωροφύλακες που καταπολεμούν τέτοιους εισβολείς με ειδικές πρωτεΐνες. Ποτέ όμως δεν καταπολεμούνται τόσο αποτελεσματικά, ώστε να απαλλαχτούμε από αυτούς. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί συνεχώς μεταλλάσσονται και προσαρμόζονται τόσο καλά ενσωματώνοντας στο γενετικό τους υλικό τμήματα του δικού μας. Τότε και εμείς κάνουμε τα ίδια για να αμυνθούμε. Όταν δεν τα καταφέρνουμε τότε αναλαμβάνει η επιστήμη να αποκωδικοποιήσει του ιούς ώστε να τους καταπολεμήσει με ειδικές αντιβιώσεις. Ποτέ όμως δεν θα τους νικήσει, αφού στον πλανήτη αυτόν οι μικροοργανισμοί εγκαταστάθηκαν πολύ νωρίτερα από εμάς και για πάντα θα είμαστε σκλάβοι των μικροβίων παρόλο την έπαρση των λευκών για την ανωτερότητα τους είδους τους να θεωρούν την φυλή τους κυρίαρχη στον πλανήτη και να τοποθετούν τον άνθρωπο στο κέντρο του σύμπαντος! Στην βιολογική ευρωστία δεν θα αναφερθούμε, ούτε στην ποικιλομορφία των ειδών, ούτε στο φύλο που είναι αποτέλεσμα τύχης ανάμεσα στα ζυγωτά κύτταρα των γονέων. Αυτό το κάναμε στις προηγούμενες αναρτήσεις.

Τα βακτήρια είναι μονοκύτταροι προκαρυωτικοί μικροσκοπικοί οργανισμοί (σπανίως μπορεί να είναι και πολυκύτταροι) που βρίσκονται σε εκατομμύρια σε κάθε σταγόνα αίματος ή έκκριση του σώματος, όπως το σάλιο. Ιστοί και αίμα αποτελούνται από 200 είδη κυττάρων που κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες και τα αγγεία μας. Αναφέρομαι σε μια ποσότητα 5 λίτρων αίματος. Στο αίμα βρίσκονται τρεις τύποι κυττάρων: τα ερυθροκύτταρα που μεταφέρουν μέσω της αιμοσφαιρίνης οξυγόνο στους ιστούς, τα λευκοκύτταρα που αποτελούν τον αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού μας και τα αιμοπετάλια που χρησιμεύουν στην πήξη του αίματος. Στο αίμα τα βακτήρια συμβάλουν στον κυτταρικό κύκλο που αποτελείται από την αύξηση και τη διαίρεση των κυττάρων. Αυτό λέγεται φαγοκυττάρωση. Τα φαγοκύτταρα είναι είδη λευκοκυττάρων, που μέσω της πιο πάνω διαδικασίας ανανεώνουν συνεχώς τα κύτταρα του οργανισμού μας που πεθαίνοντας γίνονται τροφή από τα νέα ώστε να εμποδίζονται οι λοιμώξεις που τυχών να προσβάλουν κάποια κύτταρα. Αυτά τα φαγοκύτταρα που γίνονται λεία των νέων κυττάρων ίσως είναι μια αλτρουιστική πράξη που συμβαίνει καθημερινά και χωρίς ντόρο, όπως θα έλεγε κανείς στην κανονική ζωή μας. Κάθε χρόνο τα μισά κύτταρά μας πεθαίνουν και ανανεώνονται, μέχρι τις μεγάλες ηλικίες όπου η φαγοκυττάρωση φθίνει και σιγά σιγά ο οργανισμός μας φτάνει στο φυσικό θάνατο. Ο επιμέρους θάνατος των παθογόνων βακτηρίων συμβάλουν στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος παράγοντας τοξικές ουσίες με πρωτεΐνες για το καλό του οργανισμού.

Η ζωή λοιπόν είναι συνυφασμένη με το θάνατο. Ζωή και θάνατος είναι αδιαχώριστα στην διαδικασία της ενόργανης ζωής και ας εμείς σαν άτομα δεν το αντιλαμβανόμαστε. Η διαδικασία της θυσίας εμφανίζεται πριν ακόμα γονιμοποιηθεί το ωάριο, όταν ένα μοναδικό σπερματοζωάριο, το πιο ικανό, καταφέρει να μπει στο ωάριο αναγκάζοντας όλα τα υπόλοιπα, που είναι εκατομμύρια, να πεθάνουν. Όμως, και μετά την εμβρυακή ανάπτυξη, το γονιμοποιημένο ωάριο, διαφοροποιεί τα είδη των κυττάρων στον μυελό των οστών όπου με τα βλαστοκύτταρα, που αποτελούν το ένα δεκάκις χιλιοστό των κυττάρων του, δίνονται ώριμα αιμοκύτταρα για την διαιώνιση της ζωής, κληροδοτώντας ταυτόχρονα και τις δυο αλυσίδες του DNA στις οποίες βρίσκονται όλες οι πληροφορίες που θα απαιτηθούν στο μέλλον που θα καθορίσουν τον καταμερισμό των καθηκόντων του οργανισμού. Με την ευκαιρία θα ήθελα να θυμίσω και την αναγκαιότητα των σημαντικότατων ιχνοστοιχείων που απαιτεί ο οργανισμός για να λειτουργήσει υγιώς και άπτεται και αυτός ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Τέτοια ιχνοστοιχεία είναι για παράδειγμα το κοβάλτιο, από το οποίο παράγεται η κοβαλαμίνη, που αποτελεί τη βάση της σημαντικότατης βιταμίνης B12 που η έλλειψή της βλάπτει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Κυρίως όμως δημιουργεί αναιμία και παιδική θνησιμότητα, όχι μόνο με την πείνα σε φτωχές χώρες, αλλά τελευταία σαρώνει και τις πλούσιες, ανάμεσα στα μοντέλα που θέλουν να διατηρήσουν σιλουέτα κάνοντας εξαντλητική δίαιτα. Την βιταμίνη αυτή παίρνουμε από τα βακτήρια του εντέρου μας, αλλά η ελάχιστη ποσότητα που ο οργανισμός απαιτεί λαμβάνεται από το κρέας, το γάλα και τα αυγά. Αυτό ας το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν οι χορτοφάγοι.

Άλλα τέτοια στοιχεία από τα οποία παράγονται τα ένζυμα και τα ιχνοστοιχεία είναι ο σίδηρος, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και άλλα βαρέα στοιχεία που δημιουργούνται στην καρδιά των αστεριών που φτάνουν σε μας όταν τα αστέρια πεθαίνουν και εκρύγνοντας τη μάζα τους στο διάστημα, φτάνουν σε μας σαν αστρόσκονη. Έτσι ακόμα και η ζωή σε έναν πλανήτη ποτέ δεν θα ήταν εφικτή πριν το θάνατο ενός αστέρα, μετά από κάμποσα δισεκατομμύρια χρόνια μετά την δημιουργία του, που και αυτή ακολούθησε νόμους που σήμερα αναζητούμε με εργαλείο την κοσμολογία. Επειδή όμως αναγκαστικά οδηγηθήκαμε και στην φυσική όπου κάθε αίτιο οδηγεί και σε ένα αποτέλεσμα, χωρίς να περιορίζουμε και τον παράγοντα της τύχης που πάντα είναι παρούσα στην δράση των φυσικών νόμων, δράττομαι από την ευκαιρία να πω και δυο λόγια για τους μικροσκοπικούς μοριακούς κινητήρες που βρίσκονται εντός της μιτοχονδριακής μεμβράνης των κυττάρων για να δείξω χοντρικά και την μηχανική λειτουργίας του κυττάρου. Η καύση της τροφής στα μιτοχόνδρια αποβάλλουν θετικά φορτισμένους πυρήνες υδρογόνου. Σύμφωνα με την ατομική φυσική ο πυρήνας του υδρογόνου περιέχει όπως ξέρουμε ένα θετικά φορτισμένο πρωτόνιο. Αυτό είναι που επιστρέφει στο μιτοχόνδριο του κυττάρου δίνοντας την απαιτούμενη ενέργεια στους μικροσκοπικούς μοριακούς κινητήρες του! Το κύτταρο λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μικροσκοπικό εργοστάσιο που παράγει ενέργεια, την ενέργεια που απαιτείται για να λειτουργήσει βιολογικά ο οργανισμός μας ώστε να του αναγνωρίζουμε και το χαρακτηριστικό της ζωής. Πουθενά δεν ισχύει κανένας βιταλισμός και πουθενά δεν μας χρειάζονται θεοί για να οργανώσουν τη ζωή. Ζωή και θάνατος λοιπόν εναλλάσσεται κάθε στιγμή στην διάρκεια της ζωής μας. Η ζωή του κάθε οργανισμού δεν είναι απεριόριστη, όπως ούτε και ο θάνατος αποτελεί το τέλος του οργανισμού όποτε επιμέρους εμφανιστεί. Μόνο η ψυχή φαίνεται να είναι πανταχού απούσα από τους οργανισμούς, αφού τέτοιο χαρακτηριστικό δεν φάνηκε να εκδηλώνεται στην διάρκεια ούτε της ζωής, ούτε του θανάτου. Αποτελεί πρωτόγονη ιδέα που άπτεται του πρωτόγονου ανιμισμού.  Για μας η ψυχή δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που ονομάζουμε ψυχοσύνθεση, σαν προσωπική συμπεριφορά ή ιδιότητα του χαρακτήρα που μας διαφοροποιεί σαν άτομα.

Η ζωή λοιπόν δεν δίνεται με ένα θαυματουργικό «ζωικό φύσημα» του θεού ή ακόμα με εκείνη την μυστηριώδη ζωτική δύναμη, που ο Μεσμέρ μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, παραδεχόταν σαν «ζωικό μαγνητισμό» με θεϊκή προέλευση, αλλά με μια φυσική διαδικασία που στηρίζεται σε απόλυτα φυσικούς νόμους που διέπουν ολόκληρο το δομικό φάσμα της ύλης. Ούτε τα άτομα που δημιουργούν τους έμβιους οργανισμούς διαφέρουν από τα άψυχα άτομα της ανόργανης ύλης. Ανόργανη και οργανική ύλη λοιπόν αποτελείται από τους ίδιους δομικούς λίθους, τα στοιχεία, που αποτελούνται από πανομοιότυπα άτομα ύλης, ίδια και στην ανόργανη και στην οργανική ύλη. Τα πάντα είναι ύλη. Μόνο μετά από πολλά εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, η φύση δημιούργησε εγκεφάλους που μπορούσαν να σκέφτονται, να έχουν λογική και συνείδηση της ύπαρξής τους. Να, γιατί το πνεύμα εμφανίζεται πολύ αργότερα σε έναν οργανισμό. Τα φυτά, ενώ αποτελούνται από φυτικά κύτταρα, δεν διαθέτουν εγκέφαλο και νευρικό σύστημα. Κάποιες μορφές ζωής διαθέτουν νευρικό σύστημα για να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους αναζητώντας τροφή, κάποια άλλα διαθέτουν και εγκέφαλο, άλλα δεν διαθέτουν λογική τόση όσο ένα ευφυές ζώο σαν τον άνθρωπο που εξελικτικά φαίνεται να βρίσκεται πιο μπροστά από τα υπόλοιπα. Αλλά και ο άνθρωπος ίσως να μην είναι το πιο τέλειο δημιούργημα της φύσης, αφού άλλοι εξωγήινοι οργανισμοί πιθανότατα να ξεπερνούν και την δική του διάνοια!

Κανένας δημιουργός δεν ευθύνεται για ό,τι υπάρχει πάνω στο πλανήτη και κανένας ευφυής σχεδιαστής δεν σχεδίασε τα εκατομμύρια είδη και τα όργανα που δίνουν ζωή στο καθένα. Αυτός που κατάφερε να αντιληφθεί την πηγή των μεταλλάξεων σαν σφάλματα που συμβαίνουν στην διαδικασία της αντιγραφής του γενετικού υλικού μας, θα αντιληφθεί και τον λόγο της τεράστιας ποικιλομορφίας των ειδών που κατάφεραν να επιβιώσουν σαν ξεχωριστά είδη πάνω στον πλανήτη μας. Όσα κατάφεραν να προσαρμοστούν, σαν πετυχημένα, επιβίωσαν. Τα άλλα που ήταν και τα περισσότερα απεβίωσαν και χάθηκαν. Τα νουκλεοτίδια είναι οι δομικοί λίθοι των μορίων του γενετικού μας υλικού, αυτό που ονομάζουμε DNA που αποτελούνται από σάκχαρα πεντόζης, φωσφορικού οξέως, και μια από τις τέσσερις αζωτούχες βάσεις, της αδενίνης, θυμίνης, γουανίνης και κυτοσύνης. Αν σκεφτείτε ότι κάθε ανθρώπινο κύτταρο έχει 6,4 δισεκατομμύρια νουκλεοτίδια αντιλαμβάνεστε τον αριθμό πληροφορίας που φέρει το κάθε κύτταρο ανάμεσα σε δεσμούς των δύο ελίκων του DNA που ονομάζονται συμπληρωματικές βάσεις και τα τυχαία συμβάντα, σαν τυχαία σφάλματα που κατάφεραν να επιβιώσουν δημιουργώντας αυτή την ποικιλομορφία. Αποτέλεσμα σφαλμάτων είμαστε λοιπόν και όχι δημιουργήματα ενός ευφυούς σχεδιαστή, που αν σκεφτεί κανείς τα λάθη εκείνων που δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν και εξαφανίστηκαν, θα αντιληφθεί παράλληλα ότι είναι πολύ υποτιμητικό να το αποδίδουμε αυτό σε έναν ευφυή και σοφό σχεδιαστή, σαν να έκανε πειράματα με τα είδη που δημιουργούσε. Η ζωή δεν είναι τίποτα λοιπόν πέρα από ένα οργανικό σύστημα χημικών ενώσεων που κατά την αναπαραγωγή των αντιγράφων του τροποποιείται όλο και περισσότερο με τυχαία σφάλματα δοκιμάζοντας κάθε επιλογή που στη συνέχεια προσπαθεί να επιβιώσει ανταγωνιζόμενο σε ένα αντίξοο περιβάλλον. Τα πετυχημένα είδη επιβιώνουν και με τις μεταλλάξεις δημιουργούν την ποικιλομορφία που βλέπουμε να στολίζουν τον πλανήτη μας. Το τυχαίο γεγονός που στο παρελθόν οδήγησε ένα σφάλμα αντιγραφής καταλήγοντας στον άνθρωπο είναι αυτό που μας δημιουργεί τη σιγουριά ότι, το είδος μας, μόλις και μετά βίας δεν παρέμεινε μικρόβιο, που σαν βακτήριο ξενιστής θα μπορούσε να γίνει μέρος του κυττάρου που το δέχτηκε!

9 σχόλια:

Τραπαλης αθανασιος είπε...

Ειναι γνωστον μεσω της θεωριας του Δαρβινου περι εξελιξης των ειδων οτι ο ανθρωπος(οπως και ολα τα αλλα ενοργανα οντα)προηλθε απο προγενεστερες ζωικες μορφες οπου ταξιδευοντας "βιολογικα" προς τα πισω ,φτανουμε στους μονοκυτταρους οργανισμους οπου και σταματα το ταξιδι προς τα πισω.Ενα κυτταρο μπορει να πολλαπλασιαστει δια διχοτομησεως του γονιδιωματος του(μιτωση) οπο το RNA του μεταφερεται στο καινουργιο κυτταρο και ουτω καθ εξης.Το ερωτημα τωρα ειναι το εξης:Το ΠΡΩΤΟ κυτταρο επανω στον πλανητη πως δημιουργηθηκε??Διοτι ο μηχανισμος οπου απο το πρωτο κυτταρο προερχονται τα υπολοιπα ειναι γνωστος οπως ανεφερα ανωτερω αλλα το πρωτι κυτταρο ΠΩΣ??Με τυχαιες διεργασιες ανακατεμματος των ατομων απο τα οποια αποτελειται?Ενα κυτταρο αποτελειται απο 60 τρισεκατομμυρια ατομα καταλληλως διατεταγμενα ωστε απο την ανοργανη υλη να περασοθμε στο κατωφλι της ζωης.Ο ακριβης τροπος λοιπον συναρμολογησεως αυτων των ατομων ωστε να περασουν τα ατομα αυτα του πρωτου κυτταρου στο κατωφλι της ζωης πως επετευχθη?Μ ετυχαιο ανακατεμα??Δια συνεχων δοκιμαστικων συνδεσεων η αποριψεων??Με μαθηματικα εχει υπολογιστει οτι οι πιθανοι συνδιασμοι των 60 τρισεκατομυριων ατομων (ωστε να ευρεθη ο ενας και σωστος για να περασουμε στο κατωφλι της ζωης)ειναι ο αστρονομικος αριθμος το 10 εις την 2.000.000στη δυναμη.Δηλαδη το 10 με δυο εκατομυρια μηδενικα.Ποιος η τι εκανε ολους αυτους τους πιθανους συνδιασμους των ατομων του πρωτου κυτταρου ωστε να ευρεθη ο ενας ο σωστος για να περασει το συνολο αυτων των ατομων στο κατωφλι της ζωης σαν ζωντανο κυτταρο??Ο χρονος που απαιτειται για τις τυχαιες δοκιμες αυτων των συνδιασμων ουσιαστικα ειναι ισος με το απειρο.Μηπως η "συναρμολογηση" του πρωτου κυτταρου(ωστε μετα αυτο δια συνεχων διχοτομησεων και μετταλαξεων να φτασουμε στο σημερα) εγινε απο καποιον η μαλλον "κατι" που ηξερε με ακριβεια ποιος ειναι αυτος ο συνδιασμος των ατομων διοτι ειναι πασιφανες οτι το τυχαιο αποκλειεται χρονικα και μαθηματικα.

Άθεος είπε...

Πολύ καλό το ερώτημα επειδή μου δίνει την ευκαιρία να πω από τη μια κάτι περισσότερο για το πώς προέκυψε το πρώτο κύτταρο και από την άλλη για να εισαγάγω μια ανάρτηση που εδώ και δυο μήνες έχω βάλει μπροστά και μάλλον θα ολοκληρώνεται σε όλο το καλοκαιράκι για να αναρτηθεί στις 21 του Σεπτέμβρη. Αυτή λοιπόν η ανάρτηση αφορά την τύχη και την τυχαιότητα, μαζί με άλλες παραμέτρους, όπως είναι η «αναγκαιότητα», η «δυνατότητα» και η θεωρία των Μεγάλων αριθμών. Πιστεύω αντιλαμβάνεσαι ποιο είναι το δεύτερο σκέλος. Έτσι λοιπόν μας μένει για την ώρα μόνο το πρώτο. Και σε αυτό παίζει ρόλο η θεωρία των Μεγάλων αριθμών, αφού οι πειραματισμοί και για την δημιουργία του πρώτου κυττάρου και η δημιουργία των ευκαριωτικών έγινε σε άπλετο χρόνο που η φύση είχε στην διάθεσή της. Ο αριθμός με εκθέτη τα 2000000 που έγραψες είναι λανθασμένος γιατί δεν γίνεται έτσι ο υπολογισμός. Δεν γίνεται ένα πείραμα πίσω από το άλλο ώστε να μακραίνουμε το χρόνο. Τρισεκατομμύρια τυχαίες ενώσεις μπορούν να γίνονται ταυτόχρονα σε μια επιφάνεια του πλανήτη μας για εκατομμύρια χρόνια (για την ακρίβεια 3,2 δισεκατομμύρια χρόνια) μέχρι με τυχαίες μεταλλάξεις και πειραματισμούς να φτάσουμε στα πολύπλοκα κυτταρικά εργαστήρια που τώρα μας φαίνονται τόσο πολύπλοκα και φοβερά. Όμως το να υποθέσουμε την ύπαρξη ενός σχεδιαστή είναι τόσο μα τόσο κουτό, αφού θα έπρεπε να του χρεώσουμε σχεδόν άπειρες αποτυχημένες προσπάθειες: ας χρησιμοποιήσω και εγώ το νούμερό σου: 10 με εκθέτη τα 2000000!!! Μόνο θεό δεν θα το έλεγα αυτό. Οι θεούσοι της επιστήμης επινόησαν μια «αρχή», την «ανθρωπική» που σαν σύλληψη τελευταία όλο και περισσότεροι την απορρίπτουν σαν εντελώς χαζή, αφού φτάνουμε σε αυτό το αποτέλεσμα χωρίς να έχουμε ανάγκη κανένα σχεδιασμό. Είμαστε τέτοιοι ακριβώς επειδή σαν τέτοιοι καταφέραμε να φτάσουμε ως εδώ. Αυτοί που διάλεξαν διαφορετικό τρόπο (στους οργανισμούς αναφέρομαι) δεν υπάρχουν, επειδή δεν επιβίωσαν. Για την ανόργανη ζωή, πώς γίνονται οι ενώσεις δεν απορούμε, δεν θαυμάζουμε, που δεν χρειάζονται σχεδιαστές. Στη ζωή όμως μας φαίνεται περίεργο και θαυμαστό σε σημείο δέους! Τίποτα φοβερό και εδώ δεν συμβαίνει. Και εδώ έχουμε ενώσεις. Τα νουκλεοτίδια είναι οι δομικοί λίθοι των μορίων του γενετικού μας υλικού, αυτό που ονομάζουμε DNA που αποτελούνται από σάκχαρα πεντόζης, φωσφορικού οξέως, και μια από τις τέσσερις αζωτούχες βάσεις, της αδενίνης, θυμίνης, γουανίνης και κυτοσύνης. Γι αυτό και γράφω «ούτε τα άτομα που δημιουργούν τους έμβιους οργανισμούς διαφέρουν από τα άψυχα άτομα της ανόργανης ύλης. Ανόργανη και οργανική ύλη λοιπόν αποτελείται από τους ίδιους δομικούς λίθους, τα στοιχεία, που αποτελούνται από πανομοιότυπα άτομα ύλης, ίδια και στην ανόργανη και στην οργανική ύλη». Να, λοιπόν γιατί δεν ισχύει κανένας βιταλισμός και πουθενά δεν μας χρειάζονται θεοί για να οργανώσουν τη ζωή. Φυσικό φαινόμενο είναι η ζωή, ενώσεις οργανικών στοιχείων που αποτελούνται από τους ίδιους δομικούς λίθους, τα άτομα! Ελπίζω να με κατανοείς. Όχι εμένα συγκεκριμένα, αλλά την επιστήμη που έφτασε ως εδώ να μας κάνει όλα αυτά τα θαυμαστά γνωστά ώστε με μεγαλύτερο δέος να αντιμετωπίσουμε το ον και τη ζωή. Και για το πνεύμα, ακόμα δεν είπαμε τίποτα. Άλλος άθλος εξέλιξης και εκεί, αλλά αυτός πολύ πρόσφατος. Δεν μας ενδιαφέρει για την ώρα. Πριν κλείσω θα ήθελα να σου υποδείξω και μια άλλη ανάρτηση, όπου εξηγώ πώς εμφανίστηκαν τα πρώτα αμινοξέα, που σιγά σιγά θα αποτελέσουν τους πρώτους απλούς κυτταρικούς οργανισμούς.
Πώς δημιουργήθηκε η ζωή; (2ο Μέρος). Αν θες διάβασε και το Πρώτο Μέρος. Θα τα ξαναπούμε καλέ μου φίλε Θανάση.

Τραπαλης αθανασιος είπε...

Το θεμα της αρχεγονης σουπας που επικαλεισαι εχει ηδη κλεισει προ πολλου μετα την αποτυχια του πειραματος Μιλλερ το 1952.Ευρεθηκαν ,οπως ειναι γνωστο μετα το τελος του πειραματος αμινοξεα τα οποια ειναι δομικοι λιθοι της ενοργανης υλης δηλαδη της ζωης αλλα δεν ειναι ΖΩΗ.Αλλο δομικοι λιθοι της ζωης και αλλο ζωη οπως καλιστα θα μπορουσαμε να πουμε οτι οι πετρες και τα τουβλα και ο ασβεστης και το τσιμεντο ειναι δομικοι λιθοι ενος σπιτιου αλλα δεν ειναι σπιτι.Απαιτειται καποιος μηχανικος για να τα βαλλει στην σωστη τους θεση για να γινουν σπιτι.Απορω πως εφερες σαν παραδειγμα την αρχεγονη σουπα η οποια ειναι μια αποδειξη οτι τιποτα δεν γινεται τυχαια διοτι αυτο απεδειξε το πειραμα.Η λεξη τυχαιο και τυχαιοτητα πρεπει να εκλειψουν απο τα λεξικα και απο την καθομηλουμενη διοτι η πολυπλοκοτητα της δομησης του μικροκοσμου και της υλης γενικα αυτο αποδικνυει.Απαιτει μια ελογο κατασκευη ΚΑΙ διατηρηση.Ακομα και αυτη τουτη η Υπαρξη του συμπαντος δειχνει Δημιουργο Δυναμη.Τι υπαρχει περαν του χωρου και του χρονου?Τι υπηρχε πριν απο την δημιουργια του συμπαντος?Η τυχαιοτητα αυτων που βλεπουμε γυρω μας ειναι απαραδεκτη.Ειναι σαν να λεμε οτι ενας τυφωνας φυσησε και περασε μεσα απο ενα μεγαλο εργοστασιο κατασκευης αεροπλανων και αφου σηκωσε απο τα ραφια εξαρτηματα στο τελος του περασματος του βρεθηκε συναρμολογημενο ενα Μποινγκ 747!Γιατι τα ηλεκτρονια περιστρεφονται συνεχως γυρω απο τον πυρηνα επι 14 δισεκατομυρια χρονια ,αφθαρτα,και δεν συγκρουονται (τυχαια) μεταξυ τους η δεν πεφτουν τυχαια πανω στους πυρηνες?Οπως επισης γιατι οι πυρηνες περιστρεφονται συνεχως γυρω απο τον εαυτο τους η γιατι τα ηλεκτρονια οπως και τα πρωτονια περιστρεφονται συνεχως γυρω απο τον εαυτο τους?.Απο που προερχεται αυτη η ενεργεια?Μονα τους???Οταν ελεγα για τους 10 εις την 2.000.000 συνδιασμους δεν εννοουσα οτι καποια Δυναμη εκανε δοκιμες σε απειρο χρονο για να βρει τον λειτουργικο συνδιασμο(σαν να λεμε τον συνδιασμο που ανοιγει το χρηματοκιβωτιο της ζωης) αλλα εννοουσα οτι αυτη η Δημιουργος Δυναμη ηξερε τον ακριβη τροπο που επρεπε να συνδιαστουν τα ατομα και τον δημιουργουσε ακαριαια και συνεχως σε ολοκληρο τον πλανητη παντοτε ακολουθωντας ορισμενους Νομους χαριν των οποιων υπαρχει το συμπαν στη μορφη που το βλεπουμε.Οι Νομοι που ο επιστημονικος κοσμος συχνα τους αναφερει σαν επιχειρημα οτι δεν χρειαζεται Δημιουργος Δυναμη παρα μονον αυτοι για να υπαρχει το συμπαν βασει του ντετερμινισμου,δεν γνωριζουν οτι οι Νομοι ειναι εκφανσεις της Δημιουργου δυναμεως διοτι σε τελικη αναλυση ΕΙΝΑΙ(οι Νομοι) η Δημιουργος Δυναμη.Αυτο στο χαριζω διοτι δεν το ξερει κανεις.Εαν ρωτησεις καποιον που επιμενει οτι δεν υπαρχει Δημιουργος Δυναμη για το πως εξηγει αυτη την αρμονικη πολυπλοκοτητα της υλης και της ζωης θα σου απαντησει "χαριν της υπαρξης των νομων" και αν τον ρωτησεις "τι ειναι η νομοι τελικα και σε πιο υπαρξιακο επιπεδο υπαρχουν" δεν θα μπορει να απαντησει.Εκει κολανε ολοι αυτοι διοτι ο ντετερμινισμος που επικαλουνται προυποθετει την υπαρξη των νομων η οποιοι ειναι μια επιστημομικη πραγματικοτητα αλλα η προελευση αυτων και το που υπαρχουν δεν το ξερουν.Τωρα το ξερεις.Αποστολη φιλε μου εκει που βρισκεσαι ημουνα πριν πολλα χρονια και σε πληροφορω οτι δεν βγαζει πουθενα η τυχαιοτητα διοτι πολυ καλα το ξερεις οτι ολα κινουνται με νομους.Τα εχω ψαξει ενδελεχως και μαλιστα σε αχαρτογραφητες περιοχες και εχω ανακαλυψει πολλα.Ο πολυς κοσμος δεν ξερει τιποτα και φυσικα οπως γνωριζεις υπαρχει μεγαλη αμαθεια και προκαταληψη με αποτελεσμα να υπαρχουν οι θρησκειες οι οποιες καλυπτουν τις αναγκες των φτωχων το πνευματι λαων.

Άθεος είπε...

Μου φαίνεται Θανάση τίποτα δεν κατάλαβες από το σχόλιο. Και ήμουν τόσο σίγουρος ότι θα είχες αντιληφθεί τι ήθελα να πω. Το είπες μόνος σου «Αλλο δομικοι λιθοι της ζωης και αλλο ζωη»! Αυτό ακριβώς έδειξε το πείραμα και γι αυτό ήταν πετυχημένο και ιστορικό. Η φύση δεν δημιουργεί ζωή με μιας, όπως ο Γιαχβέ στην Π.Δ.. Στην «δημιουργία», Εξέλιξη το λέμε εμείς, χρησιμοποιούνται δομικοί λίθοι, φυσικοί νόμοι, τύχη (κυρίως) και άπλετος χρόνος! Αυτά ακριβώς που χρειάζεται ώστε η φύση να δημιουργήσει αυτό που σήμερα μας προκαλεί δέος! Το παράδειγμα με το boing πολύ τετριμμένο και χαζό. Αυτό χρησιμοποιούν οι Δημιουργηστές του Ευφυούς Σχεδιασμού και φάγανε τα μούτρα τους με την ανοησία τους. Αυτό ακριβώς κατέρριψε και τη λογική της «Ανθρωπικής Αρχής» που ανέφερα στο σχόλιό μου. Η φύση δεν δημιουργεί έτσι τα δημιουργήματά της, όπως ένα εργοστάσιο κατασκευής αεροπλάνων, ακριβώς επειδή στην δημιουργία της δεν υπάρχει σκοπός, γι αυτό και υπάρχει τόση φύρα! Ένα δισεκατομμύριο πεθαίνουν και ένα επιβιώνει για να προκληθεί ένα και μοναδικό βηματάκι! Φαίνεται ότι δεν στάθηκες όσο έπρεπε στα αποτυχημένα πειράματα που δεν δικαιολογούνται από την «Σοφία» του θεού! Όμως, ούτε στην τυχαιότητα φαίνεται να σταμάτησες ποτέ να προβληματιστείς για να αντιληφθείς ότι σε αυτήν οφείλεται η μεγάλη ποικιλομορφία των ειδών. Όμως για την «αναγκαιότητά» της περίμενε την ανάρτηση του Σεπτέμβρη. Τώρα και στους νόμους που διέπουν το άτομο πρέπει να έχεις ελλείψεις, όταν λες γιατί το ηλεκτρόνιο περιστρέφεται και δεν συγκρούεται ή δεν πέφτει πάνω στον πυρήνα! Έφαγε τα νιάτα του ο Ράδεφορντ και ο Μπορ για να βρουν πώς κινούνται τα ηλεκτρόνια μέσα στο άτομο και ο Πάουλι για να ανακαλύψει την «Απαγορευτική αρχή» του για να μην αναφέρω κι άλλους της κβαντομηχανικής, που μαζί με την αστροφυσική και κοσμολογία κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν πώς εμφανίστηκαν οι νόμοι στα πρώτα στάδια της «δημιουργίας» του παρατηρούμενου σύμπαντος. Με κάνεις να γελώ όταν λες ότι ήσουν εκεί που βρίσκομαι εγώ τώρα, όταν διαστρεβλώνεις τόσο πολύ το αίτιο με το αποτέλεσμα, θέτοντας «σκοπούς». Όταν αντιληφθείς ότι η σκοπιμότητα είναι αδιανόητη σε ένα σύμπαν που πειραματίζεται με την τυχαιότητα, τότε θα καταλάβεις και γιατί το αίτιο έχει ένα προγενέστερο χρονικό πάχος από το αποτέλεσμα. Να το πω και διαφορετικά. Το αίτιο βρίσκεται σε χρονική υστέρηση από το αποτέλεσμα και το τελευταίο γίνεται πάλι αίτιο για ένα νέο αποτέλεσμα. Κάθε φορά γεννιέται και ένα «γεγονός»! Η εξέλιξη αποτελείται από άπειρα τέτοια γεγονότα που εμφανίζονται στο χώρο και στην ροή του χρόνου. Ποτέ δεν ξέρει το αίτιο προς τα πού να κινηθεί, αφού δεν υπάρχει σκοπιμότητα, παρά μόνο νόμοι που η τυχαιότητα τους ενεργοποιεί και σε μας εκδηλώνονται σαν αναγκαιότητα! Να, γιατί η φύση δεν φτιάχνει boing. Το τελευταίο απαιτεί σχεδιασμό και ποτέ δεν δημιουργούνται δισεκατομμύρια αεροπλάνα φύρα, έξω από τα εργοστάσια που τα κατασκευάζει! Τα απολιθώματα φωνάζουν και στηρίζουν την άποψη αυτή, όπως και την υπόθεση του Ιπτάμενου ΜακαρονοΤέρατος που φαντάζομαι δεν πρέπει να έχεις ακούσει ποτέ. Για πάμε ακόμα σε μια ανάρτηση για να διαπιστώσεις μήπως και κάνεις λάθος, ότι στη θέση μου βρέθηκες πολύ νωρίτερα και απάντησες σε όλους αυτούς τους προβληματισμούς…! Μην θεωρήσεις ότι το «ΜακαρονοΤέρας» είναι κάτι τετριμμένο και ανόητο. Διαφωτιστικότατη και αυτή η ανάρτηση για να δώσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για όσα ανέφερα πιο πάνω και ίσως πάλι δεν κατάλαβες: Ιπτάμενο ΜακαρονοΤέρας εναντίον Δημιουργιστών του Ευφυούς Σχεδιασμού Έκπληξη και αυτή η ανάρτηση!

Τραπαλης αθανασιος είπε...

Αποστολη δεν απαντησες σε αυτα που ρωτησα διοτι απλουστατα δεν μπορουσες να απαντησεις.Αυτα που ρωτησα ηταν τι υπαρχει περαν του συμπαντος(περαν του χωρου και του χρονου.Γιατι υπαρχει αυτη η συμπεριφορα στον ατομικο κοσμο που επιτρεπει την υπαρξη του συμπαντος και τι την διατηρει συνεχως.Τι ειναι οι φυσικοι νομοι και που υπαρχουν δηλαδη που υπαρχουν υπαρξιακα.Αυτα ειναι καιριες ερωτησεις και δεν μπορει να τα παρερχεσαι με περιττες απεραντολογιες για μακαρονοτερατα και γιεχβαδες τα οποια ευτελιζουν την συζητηση.Η "ανθρωπικη αρχη" των Barrow και Tippler που ανεφερες αποδεικνυει την υπαρξη ευφυους σχεδιασμου εις το ακεραιο και ταραξε τα νερα του επιστημονικου κοσμου οταν κυκλοφορησε το 1980.Εγω την εχω διαβασειολη στο πρωτοτυπο το οποιο δεν κυκλοφορει πλεον.Σε πληροφορω για να βαλλουμε τα πραγματα στην σωστη τους διασταση οτι ο θεος οπως τον εννοουν δεν υπαρχει διοτι δεν ειναι οντοτητα και κατ επεκταση δεν υπαρχει οικτος,συμπονια,αγαπη,φιλευσπλαχνια,μισος, κ.λ.π. παρα μονον σκοπιμοτητα.Μπροστα στην σκοπιμοτητα ολα τα αλλα ειναι ανυπαρκτα.Τι υπαρχει αφου δεν υπαρχει θεος?Υπαρχει το ΕΙΝΑΙ που σημαινει ΥΠΑΡΞΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.Υπαρχει σκοπιμοτητα και γι αυτο δημιουργηθηκε το υλικο Συμπαν η οποια σκοπιμοτητα εχει σαν σκοπο την αναδειξη της ζωης οπου μεσα απο την αναδειξη της ζωης θα επικρατησει το κορυφαιο ζωικο ειδος που ειναι ο ανθρωπος και ο οποιος πρεπει να υπαρχει οπως πανω κατω ειμαστε εμεις και σε μεγαλο πληθος αλλων πλανητων,αστρικων συστηματων και γαλαξιων.Οι μεγαλες αποστασεις δεν επιτρεπουν την μεταξυ μας επαφη ουτε και με ηλεκτρομαγνητικα κυματα.Τωρα η ερωτηση που προφανως θελεις να μου κανεις ειναι "ποια ειναι αυτη η σκοπιμοτητα της δημιουργιας τελικα του ανθρωπου?"Η εξελιξη των ειδων δεν εγινε με την βλακωδη και ανευθυνη κατασκευη μιας ανυπαρκτης οντοτητας που την ονομασε(ο Δαρβινος) φυσικη επιλογη.Δεν υπαρχει φυσικη επιλογη.Η εξελιξη των ειδων δεν ειναι συγκυρια τυφλων γεγονοτων οπου η φυση "συρραπτει" κοματια γεννετικου υλικου στην τυχη και ορισμενοι απο αυτους τους συνδιασμους ευδοκιμουν ενω αλλοι οχι.Αυτη η τυφλα και το χαος υπαρχουν μονον εις το μυαλο του Δαρβινου οπου δεν μπορει να καταλαβει οτι η εξελιξη ειναι κατευθυνομενη.Χωρις σκοπο δεν υπαρχει εξελιξη.Ομως δεν απαντησα στο ποια ειναι η σκοπιμοτητα της δημιουργιας των ειδων και του ανθρωπου.Αυτο θα το πω αλλη φορα.Παντως εχω καταλαβει οτι δεν θελεις επ ουδενι να υπαρχει κατι περαν του υλικου συμπαντος.Δεν ειναι οτι δεν εχεις αποδειξεις αλλα δεν θελεις με τιποτα να υπαρχει και γι αυτο δεν εχει νοημα να κανεις τετοιες συζητησεις.Βασικα ολοι οσοι ειναι υλιστες εχουν το λογο τους γι αυτο και σε μενα μου ειναι γνωστος αυτος ο λογος τους και καπου τους καταλαβαινω αλλα εχουμε και λογικη και εχουμε τα ματια μας και τα αυτια μας ανοιχτα στην ζωη.

Άθεος είπε...

Πάλι δεν κατάλαβες τίποτα Θανάση. Φαίνεται δεν σκέφτηκες καθόλου ή δεν διάβασες καλά το πιο πάνω σχόλιο όταν πέφτεις συνεχώς στο ίδιο λάθος, θέτοντας σκοπό, πριν δημιουργηθεί το αποτέλεσμα, λες και το αίτιο είναι η σκοπιμότητα, σύμφωνα με την Αριστοτελική λογική! Τι λες… δεν απάντησα σε αυτό, όταν σου έγραψα «Το αίτιο βρίσκεται σε χρονική υστέρηση από το αποτέλεσμα και το τελευταίο γίνεται πάλι αίτιο για ένα νέο αποτέλεσμα. Κάθε φορά γεννιέται και ένα «γεγονός»! Αυτά τα γεγονότα σε ένα αέναο γίγνεσθαι δημιουργούν τα φαινόμενα του χώρου που διαδραματίζονται εντός του χρόνου με συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αυτό λέγεται εξέλιξη. Τι ερώτηση είναι αυτή «τι υπαρχει περαν του συμπαντος(περαν του χωρου και του χρονου». Αν διάβασες ποτέ αστροφυσική το ερώτημά σου στερείται λογικής, δεν έχει νόημα, αφού δεν υπάρχει κάτι έξω από αυτό που ορίζει ο χωροχρόνος. Τέλος, σταμάτα να χρησιμοποιείς την λέξη σκοπός. Χωρίς αίτιο αποτέλεσμα και κυρίως πνεύματος που εμφανίζεται πολύ αργότερα, στερείται λογικής και νομιμότητας η λέξη. Τι πάει να πει σκοπός για ένα ηλεκτρόνιο; Αυτό συμπεριφέρεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Επίσης βρίσκεσαι πολύ πίσω αν πιστεύεις ακόμα στην «Ανθρωπική αρχή» και τον «Ευφυή Σχεδιασμό». Το «Ιπτάμενο ΜακαροΤέρας» δεν είναι πλάκα, πλάκα φαίνεται στους αφελείς που δεν αντιλήφθηκαν την παρωδία που γελοιοποιεί στον «Ευφυή Σχεδιασμό»! Ούτε αυτό διάβασες! Μου γράφεις «Υπαρχει σκοπιμοτητα και γι αυτο δημιουργηθηκε το υλικο Συμπαν»!!! Τι είναι αυτό που έγραψες; Το σκέφτηκες πριν το ασπαστείς ή στηρίζεσαι σε κατεργάρηδες που το χρησιμοποιούν για να κοροϊδέψουν αφελείς; Η σκοπιμότητα είναι λογική, πνεύμα. Αυτό το θέτεις χρονικά πριν την δημιουργία της ύλης; Δηλαδή πρώτα το πνεύμα σκέφτηκε και μετά δημιουργήθηκε η ύλη; Τι μεγαλειώδη αντίφαση! Τόσες φορές ανέφερα ότι το πνεύμα εμφανίζεται μόλις πρόσφατα. Πρώτα έχουμε την ανόργανη ύλη, μετά την οργανική σύνθεση, μετά τις μεταλλάξεις, την εξέλιξη, την ποικιλομορφία και τέλος όταν ο εγκέφαλος οργανωθεί σε ένα ανώτερο εξελικτικό επίπεδο αρχίζει να σκέφτεται και να βάζει σκοπούς! Τι είναι αυτό που σκέφτεται και θέτει σκοπούς, το τίποτα; Αυτή η αντιστροφή που κάνεις σε διαστρεβλώνει απόλυτα! Δεν είναι νόμιμα αυτά, βρίσκονται σε λογική επιχειρηματολογία της πρωτόγονης εποχής, της εποχής του ανιμισμού. Ας μην αναλώνουμε το χρόνο μας σε τόσο βλακώδη θέματα. Τι πάει να πει «Χωρις σκοπο δεν υπαρχει εξελιξη»! Ανάποδα τα πάντα στο μυαλό σου! Χωρίς εξέλιξη, πώς θα φτάναμε στην ενόργανη ύλη, στους οργανισμούς που δημιουργούν εγκεφάλους, από τους οποίους ελάχιστοι θα σκέπτονταν και ακόμα ελάχιστοι θα έθεταν σκοπούς και ερωτήματα…

babis είπε...

Θα εμπλακώ κι εγώ λίγο στη συζήτηση.
Πρώτον για την πιθανότητα να δημιουργηθεί το πρώτο ίχνος ζωης. Ο Θανάσης ανεφερε οτι αυτη η πιθανότητα είναι απειροελάχιστη και μαλιστα εδωσε και συγκεκριμενο αριθμό με πολλα μηδενικά. Δεν θα αναφερω αριθμους γιατι νομιζω δε χρειαζεται. Θα κανω μια αναγωγή. Πόσες ζαριές χρειάζονται για να βγουν δέκα συνεχόμενα εξάρια. Η στατιστική μπορεί να το υπολογίσει και σίγουρα είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Για να βγουν χίλια συνεχόμενα εξάρια η πιθανοτητα αυτη ειναι παρα πολυ πιο μεγαλη. Και παει λέγοντας. Που σημαίνει αν ριξει κάποιος χιλιες ζαριες, το να βγουν χιλια εξάρια μας φαινεται αδιανόητο. Οχι ομως και αδυνατο. Ειναι θεμα στατιστικης. Αν το επαναλάβει τοτε εχει μια ακομη πιθανότητα. Βεβαια την ιδια πιθανοτητα εχουν και όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί (όπως και τα εξαρια).Ας φανταστούμε λοιπον, οχι εναν μονο τυπο που ριχνει τις χιλιες ζαριες, αλλα ενα δισεκατομμύριο τυπους ρίχνουν τις χιλιες ζαριες και αυτο να συνεχιστει για ενα δισεκατομμύριο χρονια. Τοτε η πιθανότητα για τα χιλια εξαρια ειναι φοβερα μεγαλυτερη. Και βεβαια παντα με την πιθανοτητα να βγουν τα χιλια συνεχομενα εξαρια ακομη και απο την πρωτη φορα.
Και βέβαια αν αυτη η διαδικασία συνεχιστει απο πολυ μεγαλύτερο αριθμο τυπων που ριχνουν ζαριες και σε χρονικο διαστημα απειρως μεγαλυτερο, δεν υπαρχει ουτε ενας ανθρωπος που θα ισχυριστεί οτι δεν θα βγουν ποτε τα χιλια συνεχόμενα εξαρια. Οσο κι αν μας φαινεται απιθανο, πλεον ειναι απολυτα (100%) σιγουρο οτι θα συμβει. Αυτο λεει η στατιστική και η λογικη.
Με την ιδια λογικη η πιθανοτητα να βρεθεί ενας τεράστιος αριθμος ατόμων και μοριων σε καταλληλες συνθήκες για τη δημιουργία ενος ιχνους ζωης ειναι απολυτως σιγουρο. Αν λαβουμε υπόψιν τις απίστευτα διαφορετικες συνθήκες που υπηρξαν κατα την διάρκεια δισεκατομμυρίων ετων πανω στη γη σε ολα τα μηκη και πλατη, παλι μπορεί καποιος να πει (π.χ. ο Θανασης) οτι ειναι παλι πολυ μικρη αυτή η πιθανοτητα. Ομως ξερουμε οτι μονο ο δικος μας γαλαξίας εχει τρισεκατομμύρια πλανητες, οτι ηδη γνωριζουμε οτι το ορατό (οχι ολο) σύμπαν εχει δισεκατομμύρια γαλαξιες, οτι τα ορια του σύμπαντος ειναι πολυ μεγαλυτερα απο αυτα που παρατηρούμε, οπως και το οτι ο χρόνος που εξελίσσεται το συμπαν ειναι περιπου 15 δισ. χρόνια (χωρις να μπορουμε να αποκλείσουμε τη ροη του χρονου επ απειρον (παλλομενο σύμπαν ή και παράλληλα συμπαντα), τοτε η πιθανοτητα δημιουργιας ζωης μεσα απο την τυχαιοτητα της υλης ειναι οχι μονο σιγουρη αλλα και επαναλαμβανομενη.
Δευτερον. Για την υπαρξη του Θεού. Μας φαινεται πολυ απίθανο να υπάρξει το πρωτο ιχνος ζωης γιατι ειναι φοβερα πολυπλοκο. Ποση πιθανοτητα τοτε πρεπει να υπαρχει για την υπαρξη ενος οντος (Θεος) που εχει συνείδηση και απειρες δυναμεις και μπορει να δημιουργεί ολο το συμπαν; Καμμία. Ενα τέτοιο ον πως δημιουργηθηκε; (μηπως απο καποιον αλλο Θεο;). Ολα τα ερωτηματα τιθενται, αλλά ι απαντήσεις ειναι παντα αιωλες. Ο ανθρωπος κατακτά τη γνωση συνέχεια και ολο και απελευθερωνεται απο την αναγκαιοτητα υπαρξης του Θεου. Αποδειξη ειναι οτι με την εξελιξη της επιστήμης και του ορθολογισμού, η υπαρξη Θεων, πνευματων, θαυματων, ψυχων κλπ., χάνουν συνεχως. Και η αθεΐα ολο και πιο διαδεδομένη. Και για ολα αυτα δεν υπαρχει η παραμικρή προσπαθεια απόδειξης, παρα μονο πίστη. Εν τελει ο Θεος δεν υπάρχει γιατι ειναι αδυνατον να υπαρξει.

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιό σου babis. Όσο και βέβαιοι είμαστε ότι οι χρήστες του fb και του διαδικτύου είναι τόσο αρνητικοί στον διάλογο, στρέφοντας την δραστηριότητά τους μόνο στα likes, στο καμάκι και στις έριδες, πάντα είναι δυνατή η συμμετοχή λίγων αλλά καλών συνομιλητών σε ένα blog σαν και αυτό που κάποτε, πριν βγει το fb, σχολίαζαν εκατοντάδες φίλοι. Αυτοί λοιπόν αποτελούν μια δυνατότητα, όπως δυνατά είναι ακόμα και τα πιο σπάνια γεγονότα, σαν αυτά που αναφέρεις Babis γράφοντας για τους δυνατούς συνδυασμούς που πάντα είναι πιθανοί. Όλα αυτά συμβαίνουν όπου τα γεγονότα αναφέρονται σε «Μεγάλους αριθμούς», όπου και πολλές είναι οι δυνατότητες μέσα από τις οποίες ακόμα και τα πιο σπάνια γεγονότα μπορούν να συμβούν. Δυστυχώς φίλε μου, όσοι δεν έχουν ασχοληθεί με την τυχαιότητα και την φιλοσοφία της δεν μπορούν να αντιληφθούν τι την κάνει τόσο σημαντική και αναπόφευκτη. Σε σχέση με την βεβαιότητα, υποβαθμίζουμε την πιθανότητα, αλλά ποτέ δεν σκέφτονται πολλοί, ότι, όταν το αποτέλεσμα εκδηλώσει μια πιθανότητα, τότε αποτελεί παράλληλα βεβαιότητα που δεν υπολείπεται από άλλες συνηθισμένες βεβαιότητες. Να γιατί, αν κάτι είναι πιθανό, ένας μεγάλος αριθμός συμβάντων θα οδηγήσει και στο πιθανό αποτέλεσμα που πριν μας φαινόταν απίθανο! Το παράλογο στην υπόθεση αυτή είναι να θέτεις σκοπιμότητα και μάλιστα χωρίς την εγκεφαλική διεργασία. Όταν ο γλύπτης του Αριστοτέλη σκόπευε να φτιάξει ένα γλυπτό, σαφώς και είχε ένα σκοπό, επειδή είχε εγκέφαλο και τα υλικά μπροστά του. Σε μια «μοναδικότητα» που μετά από 300.000 χρόνια από το big bang εμφανίζεται σκοπιμότητα (από πού άραγε;) είναι τελείως ανόητο. Με πρωτόγονη λογική προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε την εξέλιξη του σύμπαντος! Πραγματικά, Θεός δεν υπάρχει γιατί είναι αδύνατον να υπάρξει. Δεν υφίσταται τέτοια δυνατότητα, αφού η εξελικτική πορεία της φύσης μπορεί να κάνει την δουλειά του όχι μόνο καλύτερα, αλλά χρησιμοποιώντας και τους νόμους της φύσης!

babis είπε...

Συμφωνώ.

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5