16 Ιουλ 2009

Η εσχατολογία των τριών Αποκαλυπτικών Θρησκειών


Πρόλογος

Για όσους δεν ξέρουν ο όρος εσχατολογία αναφέρεται στο τέλος του χρόνου. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, που είναι θεολογική κι όχι επιστημονική, ο άνθρωπος και το σύμπαν οδεύουν προς το έσχατο τέλος τους, κατά το οποίο θα επιτευχθεί η τελείωση και η ανακαίνιση των ψυχών!
Είναι αυτό που οι πιστοί δέχονται σαν «συντέλεια του κόσμου» και οι θεολόγοι σαν «θεία κρίση». Τη μέρα εκείνη, πιστεύουν, ότι εκτός από την καταστροφή του κόσμου θα αποδοθεί και δικαιοσύνη!
Ελάχιστες διαφορές βρίσκονται ανάμεσα στις τρεις αποκαλυπτικές θρησκείες, ενώ πολύ περισσότερα είναι τα στοιχεία εκείνα που είναι κοινά και θρέφονται από τις ίδιες ιδεαλιστικές ρίζες που γέννησαν την εσχατολογία τους.
Ακριβώς αυτός ο λόγος μας αναγκάζει, πριν περάσουμε στην εσχατολογία των αποκαλυπτικών θρησκειών να ρίξουμε μία ματιά στις ρίζες του, που λέγεται Ζωροαστρισμός και εμφανίστηκε τον 6ο αιώνα περίπου πριν την νέα χρονολόγηση. Έχω την εντύπωση πως η Ζωροαστρική εσχατολογία είναι σημαντικότερη όλων και γι αυτό δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν.

Ζωροαστρισμός

Ο Ζωροαστρισμός ήταν η θρησκεία του Ιράν και ο ιδρυτής της ο Ζωροάστρης ή Ζαρατούστρα λέγεται πως γεννήθηκε τον 7ο με 6ο αιώνα. Η γλώσσα του Ιράν τότε ήταν παρόμοια με εκείνη της Βόρειας Ινδίας και γι αυτό στη θρησκεία αυτή πέρασαν πολλά Ινδουιστικά στοιχεία που συναντούμε στην «Αβέστα» και στις «Βέδες». Όμως η θρησκεία φαίνεται να εξαπλώνεται από τον 4ο αιώνα και μετά. Ο Ζωροάστρης ενσάρκωνε την δυϊστική άποψη του κόσμου και του ανθρώπινου πεπρωμένου. Ο Δυϊσμός δέχεται δυο ισότιμες αρχές που είναι ισότιμες μεταξύ τους, Το Πνεύμα και την Ύλη, σε αντίθεση με τον Μονισμό που δέχεται μόνο το ένα από τα δυο (Ιδεαλισμός, Υλισμός). Μια μορφή δυϊστικής αντίληψης είναι η παραδοχή του Καλού και του Κακού. Αυτές οι δυο δυνάμεις μεταξύ τους έχουν ανειρήνευτο αγώνα. Ο Ζωροάστρης δίδασκε ότι υπάρχει ένας θεός υπέρτατος ο Ahura Mazda που αξίζει να τον προσκυνά ο άνθρωπος επειδή μετά θάνατον θα αποδώσει δικαιοσύνη, ανάλογα με το πώς έζησαν τη ζωή τους στη γη.

Στον ουρανό ζουν σαν ασώματα πνεύματα και κατά τη μέρα της κρίσης τα νεκρά σώματα θα αναστηθούν και θα ενωθούν με τις ουράνιες ψυχές τους. Τότε οι κακοί θα καταστραφούν δια παντός αφήνοντας τους καλούς να ζήσουν ευτυχισμένοι στον επίγειο παράδεισο. Ο Ahura Mazda είναι ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, πηγή του φωτός και ύψιστος νομοθέτης που βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου. Πλάι του όμως εμφανίζεται άλλη μια θεότητα που αντιμάχεται το καλό. Αυτή πήρε το όνομα Ahriman. Την εποχή του Ηρόδοτου ο Ζωροαστρισμός ακόμα δεν ήταν γνωστός, παρά μόνο μέσω κάποιων ιερέων που αναφέρονται σαν Μάγοι. Όμως την εποχή του Αριστοτέλη («Περί φιλοσοφίας») ο Ahura Mazda φαίνεται να παίρνει το όνομα Ωρομάσδης και να γίνεται ισότιμος με τον Ahriman.
Αργότερα επηρεάζει τη θρησκεία του Μίθρα, του Ιουδαϊσμού και συνακόλουθα του Χριστιανισμού και Ισλαμισμού. Ο αγώνας του Ahura Mazda ενάντια στον κακό Ahriman, χρησιμοποιούσε πια τις στρατιές του αρχιστράτηγου Μίθρα, όπως ακριβώς και ο πολεμικός θεός Γιαχβέ αργότερα θα χρησιμοποιήσει τις στρατιές του περιούσιου λαού ενάντια στην ειδωλολατρία.
Ο Ζωροάστρης είναι κάτι μεταξύ ιστορικού και μυθικού προσώπου, (μήπως το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί;) Ο Σαόσυαντ (Λυτρωτής) είναι ο σημαντικότερος από τους τρεις γιους του Ζωροάστρη που θεωρείται Σωτήρας του κόσμου!
Μετά το θάνατο οι ψυχές κρίνονται για τρεις ημέρες και ζυγίζονται οι καλές πράξεις με τις κακές στο γεφύρι της κρίσης. Εκεί οι κακές πράξεις που βαραίνουν περισσότερο πέφτουν στην κόλαση και ανάλογα τιμωρούνται. Οι καλές περνούν τη γέφυρα που οδηγεί στον ουρανό, όπου αναπαύονται για πάντα.


Ιουδαϊσμός

Η ζωροαστρική επιρροή είναι πασιφανής. Αυτό είναι διάφανο για το σημερινό ερευνητή.
Ο αγώνας του Ahura Mazda ενάντια στον Ahriman ήταν αγώνας των εκλεκτών του θεού ενάντια στους κακούς και ξένους θεούς, ενάντια στην ειδωλολατρία. Ήταν αγώνας με λίγα λόγια του Καλού ενάντια στο Κακό.
Όπως ο Σαόσυαντ, ο εξολοθρευτής του κακού και Σωτήρας του κόσμου, έτσι και η προσμονή του Μεσσία, θα γεννήσει όχι μόνο ελπίδες αλλά εθνικιστικό και θρησκευτικό ζήλο, αναδεικνύοντας τον Ισραήλ κυρίαρχο, όχι μόνο στην περιοχή αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι πίστευαν και έτσι θέλουν να πιστεύουν.





Τα μυθολογικά στοιχεία στο, αγνώστου συγγραφέα, βιβλίο της Εσθήρ, παραπέμπουν στον αδυσώπητο αγώνα Καλού και Κακού, ανάμεσα στον καλό Ιουδαίο Μαρδούχ (Μαρδοχαίο κατά τη μετάφραση) που αποφεύγει να προσκυνήσει τον κακό βασιλιά Αμάν. Ο Μαρδούχ σώζει τον Ιουδαϊκό λαό, που θέλει να τον αφανίσει ο κακός Αμάν, σφάζοντας πεντακόσιους από αυτούς, τον ίδιο και τους δέκα γιους του. Ο αναγνώστης του μικρού αυτού βιβλικού κειμένου, δε θα δυσκολευτεί να συνδέσει το όνομα Μαρδούχ με το Μαρδούκ και το Αμάν με τον Αριμάν, για να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα.
Ένα άλλο βιβλικό κείμενο, που διαφοροποιείται από τα άλλα, είναι ο Εκκλησιαστής. Είναι ένα βιβλίο ακράτητης απαισιοδοξίας που από την αρχή μέχρι το τέλος τονίζεται η ματαιότητα των ανθρώπινων πραγμάτων. Σύμφωνα μ’ αυτό, στη ζωή μας δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός σκοπός, ενώ η αδυναμία του ανθρώπου να ορίσει τη μοίρα του είναι εμφανής. Μόνο μια ευκαιρία του δίνεται να την ορίσει: όταν πιστά υπακούει τις θεϊκές εντολές. Γι’ αυτό είναι μάταιος ο κόπος του να βρει την παραμικρή αλήθεια, μακριά από τη θέληση του θεού!

Στον Ιουδαϊσμό το τέλος του κόσμου λέγεται acharit hayamim (τέλος των ημερών). Το Ταλμούδ (Avodah Zarah) γράφει ότι αυτός ο κόσμος όπως τον ξέρουμε θα υπάρξει μόνο για 6000 χρόνια. Επομένως το 2009 για τους εβραίους είναι το 5769. Σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό, λοιπόν, το τέλος των ημερών θα πραγματοποιηθεί το 2240!
Πριν φτάσουμε εκεί όμως θα γίνει μια μεγάλη μάχη στον Αρμαγεδώνα (μη ρωτάτε πού βρίσκεται αυτός) στην οποία θα πεθάνουν πολλοί. Ο Γιαχβέ όμως θα επέμβει και θα σώσει τους Εβραίους. Ο Μεσσίας θα είναι ο εισηγητής της βασιλείας του θεού που την περίοδο του τέλους των ημερών θα κρίνει τους άξιους που θα ζήσουν, όταν ο Γιαχβέ εγκαθιδρύσει τη βασιλεία του επί της γης, καταστρέφοντας τους κακούς στη Γέενα (Seol). Τότε οι δίκαιοι του βασιλείου θα έχουν γραμμένο το θείο γράμμα στις καρδιές τους και δεν θα μπορούν να αμαρτήσουν ξανά. Τότε ο Ισραήλ θα κερδίζει τη μάχη και κυρίαρχος θα στεφθεί νικητής επί των εθνών όλης της γης! Ο μύθος της αιώνιας επιστροφής, θρέφει στη μνήμη την Ελπίδα. Το μέλλον που ο θεός υποσχέθηκε στους εκλεκτούς του είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και στην Ιουδαϊκή εσχατολογία. Η τελική μέρα θα είναι μια μεγάλη νίκη και μέρα λύτρωσης για τον εβραϊκό λαό.

Χριστιανισμός
Η εννοιολογική εξέλιξη του Μεσσιανισμού ακολούθησε την ιστορική και θρησκευτική πορεία του εβραϊκού λαού. Η μεσσιανική προσδοκία αρχικά αντικαθρέφτιζε την αδυναμία αντιμετώπισης των μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων που απειλούσαν το κρατίδιο του Ισραήλ. Για τόνωση, εσωτερικής κατανάλωσης, το ιερατείο, χρησιμοποιεί την έλευση του Μεσσία, πως τάχα, θα τιμωρήσει στο εγγύς μέλλον τους εχθρούς του. Η «Αποκάλυψη» που είναι το αρχαιότερο Ιουδαιοχριστιανικό σύγγραμμα αναφέρεται στους 144.000 σφραγισμένους από κάθε φυλή του Ισραήλ. Ακόμα και το δεύτερο αιώνα μετά τη χρονολόγηση μας, όταν γραφόταν τα Ευαγγέλια, ο Ιησούς φέρεται σαν λυτρωτής μονάχα του Ισραήλ (Λουκ. 24.21). Όμως αργότερα, ο προσηλυτισμός των Εβραίων της διασποράς για απόδοση δικαιοσύνης από τον πανόπτη Γιαχβέ αναφέρεται σε όλους τους λαούς του κόσμου κι αυτό δημιούργησε θρησκευτικό ρεύμα και ψυχολογία επαναστατική στις κοινότητες όπου διέμεναν. Η Ιουδαϊκή πίστη σφυρηλατημένη από τη μεσσιανική ιδέα σαν προσδοκία για την εφαρμογή της δικαιοσύνης και της λύτρωσης κατέστη ρεαλιστικότερη μόνον έξω από το Ισραήλ και στο βαθμό που στη θέση του Ισραηλιτικού λαού τοποθετήθηκε ο άνθρωπος, σαν ποίμνιο χαμένο, που αναζητά προστασία από το Θείο Ποιμένα, σύμβολο ενός παγκόσμιου θεού. Ο προσηλυτισμός των Ιουδαίων της διασποράς έβγαλε την εβραϊκή σκέψη από το αδιέξοδο της υπερεθνικιστικής συνείδησης, καθιστώντας την έλευση του Σωτήρα προσιτή σε όλους τους πολίτες των ελληνορωμαϊκών επαρχιών. Η «Επιστολή προς Γαλάτες» (2,11-14) είναι πολύ κατατοπιστική που ο Πέτρος φαίνεται να εναντιώνεται για το προσηλυτιστικό έργο του Παύλου που τον καθιστά «εθνικό Απόστολο».
Εδώ το λυτρωτικό μήνυμα του Σαόσυαντ σαν Λυτρωτή και Σωτήρα του κόσμου, μπορεί να έχει ξεχαστεί, όμως εύκολα μπολιάζεται μέσω του Ιουδαϊσμού και της απύθμενης δεξαμενής του συγκρητισμού των άλλων θρησκευτικών δοξασιών της αυτοκρατορίας.

Το θείο πάθος πολλών θεών της Ανατολής διαδέχεται ο θάνατος. Η Ανάσταση ερμηνεύεται σαν Σωτηρία και Λύτρωση. Ο θεός έζησε, έπαθε, πέθανε και αναστήθηκε για να λυτρώσει τον άνθρωπο. Η νίκη του πάνω στο θάνατο, συμβολίζει τη Σωτηρία και οι πονεμένες καρδιές των πιστών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έβρισκαν Παρηγοριά για τη ζωή και Ελπίδα μετά το θάνατο.
Οι θρησκείες παγκοσμιοποιούνται και οι Ιουδαιοχριστιανοί μέσα από τις Συναγωγές καραδοκούν, περιμένοντας να οικειοποιηθούν ό,τι τους βολεύει. Ακόμα και στον χριστιανισμό ο Ιουστίνος θεωρεί το «αίμα της σταφυλής» σαν «Δύναμη του Θεού» συνδέοντάς το με το αίμα του Χριστού, αποδεικνύοντας ότι… δε γεννήθηκε από άνθρωπο αλλά από το θεό αφού, αντί ανθρώπινου σπέρματος χρησιμοποιήθηκε θεία δύναμη! Ακόμα και στη φράση «…δεν θέλει εκλείψει σκήπτρο εκ του Ιούδα, ούτε νομοθέτης εκ του μηρού αυτού…» ο Διόνυσος υπονοείται, γιατί αυτός ήταν που γεννήθηκε από το μηρό του Δία!

Με τη λέξη Maschiach (εβρ.) ή Meschiha (αραμ.) εννοούμε αυτόν που πήρε το χρίσμα. Ο Χριστός δηλαδή. Η λέξη Χριστός δεν είναι όνομα, αλλά ιδιότητα. Μετά την ανάληψή του θα επανέλθει (Δευτέρα Παρουσία) για να κρίνει τους ανθρώπους από τις πράξεις της εφήμερης ζωής. Πιστεύοντας στη Δευτέρα Παρουσία, προσπαθούσαν να προσεγγίσουν το μυστήριο των εσχάτων, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο θα ολοκληρωθεί το θείο σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου και της αποκαταστάσεως της Δημιουργίας στο "αρχαίο της κάλλος".
Οι χριστιανοί πίστευαν ότι το τέλος του κόσμου ήταν κάτι σαν πόνος της γέννας υπονοώντας ότι ο κόσμος εγκυμονούσε την καταστροφή του αλλά κανένας πέρα από το Θεό δεν ήξερε πότε ακριβώς θα συμβεί.

Οι πρώτοι χριστιανοί είχαν πιστέψει ότι ήταν πολύ κοντά χρονικά το τέλος του κόσμου, πιστεύοντας ότι θα ερχόταν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Έκτοτε, κάθε λίγο και λιγάκι περιμένουν το τέλος κατά το οποίο οι πεθαμένοι θα αναστηθούν και θα πάρουν τη ψυχή που τους ανήκε για να κριθούν. Οι καλοί θα πάνε στον Παράδεισο, σε κείνο τον κήπο των πρωτόπλαστων για να ζήσουν μια αιώνια ζωή ευτυχισμένοι και απαλλαγμένοι από κάθε βάσανο και αδικία. Οι κακοί θα ριχτούν στη γέεννα του Πυρός, στο Πυρ το εξώτερον, κοινώς στην Κόλαση! Αυτός είναι ένας φριχτός τόπος γιατί τα βασανιστήρια εδώ, από τον Σατανά και το επιτελείο του, δεν έχουν τελειωμό. Ιδιαίτερα ζοφερή είναι η φαντασία των χριστιανών εκείνων που φαντάστηκαν το χώρο αυτό και τα ποικίλα βασανιστήρια που θέλουν να υποστούν οι κολασμένοι από τους φριχτούς δαίμονες στους αιώνες των αιώνων! Ακράδαντα πιστεύω, πως χωρίς τη συμβολή ενός διεστραμμένου νου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να διανοηθεί, ζοφερότερο τόπο βασανισμού. Ακόμα και οι εικόνες στις εκκλησιές, τρομάζουν στη θέα των πιστών σκοπεύοντας στην δημιουργική τους φαντασία για το τι περιμένει τον αμαρτωλό σε κείνο τον τόπο βασανισμού, όπου ο πόνος δεν τελειώνει ποτέ!

Όμως, η αλήθεια είναι πως η διδασκαλία αυτή δεν γίνεται επίσημα αποδεκτή από την Εκκλησία γιατί δεν στηρίζεται στην Αγία Γραφή και δεν κηρύσσεται ομόφωνα από όλους τους Πατέρες και για αυτό δεν υπάρχει ενιαία γραμμή (Συμφωνία Πατέρων).

Ισλαμισμός
Ο Μωάμεθ είναι το μοναδικό ιστορικό πρόσωπο που θεωρείται όχι μόνο ιδρυτής της ισλαμικής θρησκείας, αλλά κυρίως αυτός που επέβαλε κοινό κώδικα συμπεριφοράς ανάμεσα στις εχθρικές φυλετικές ομάδες των Αράβων, ενοποιώντας τους κάτω από μια κοινή ιδέα. Όχι πως αυτός επινόησε τους μύθους που σήμερα πιστεύουν οι ισλαμιστές, αλλά αυτός που κατάφερε με ένα θρησκευτικό κώδικα να τους πολιτικοποιήσει για το συμφέρον της φυλής. Στους πολιτικούς αυτούς χειρισμούς, οι Άραβες είχαν πολλά να διδαχτούν από τον Ιουδαϊσμό που φαίνεται να εξελίσσονται μέσα στον πολιτικό στίβο, σε ένα θεοκρατούμενο πολίτευμα, επιβάλλοντας τον Ιερό Πόλεμο (Τζιχάντ) σαν απαίτηση του θεού. Η υποταγή (ισλάμ) στη θέληση του θεού σε λίγο θα γίνει «παραδοθείτε στον Αλλάχ, αλλιώς είστε χαμένοι»! Οι Μουσουλμάνοι, όπως και οι Εβραίοι, έγιναν απόλυτα εξαρτημένοι από το θεό και καθοδηγημένοι σε ένα κοινό συνασπισμό (Ούμα) σαν εκλεκτός του θεού. Η αγάπη για την πατρίδα γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της πίστης. Ακόμα και η Δικαιοσύνη, σε όλες τις ισλαμικές χώρες σήμερα, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό και από το κοράνι (Sharia).

Στη θρησκευτική φιλοσοφία όμως πολλά είχαν να διδαχτούν από τους χριστιανούς και γι αυτό οι τελευταίοι, αρχικά τους θεώρησαν σαν ακόμα μια χριστιανική αίρεση (Εβωνίτες, Ελχασίτες), όταν ο γαμπρός του Μωάμεθ, ο Οθμάν, τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του άρχισε να μαζεύει τα συμπιλήματα των θείων γραφών, όπως και οι χριστιανοί πριν, από τους γνωστικούς. Βέβαια το Κοράνι θα συνταχθεί πολύ αργότερα, όταν ακόμα και ο τελευταίος απόηχος του θείου του Αμπου Λαχάμπ (αδερφός του πατέρα του) αποσοβηθεί. Ο τελευταίος, γνωρίζοντας την οικογενειακή κατάσταση του ανιψιού του φώναζε «Μην πιστεύετε αυτόν τον ψεύτη, είναι απατεώνας!»
Η εσχατολογία του Ισλαμισμού είναι μια από τις τρεις κύριες δοξασίες του Ισλάμ (οι άλλες δυο είναι η μοναδικότητα του Αλλάχ και η Προφητεία).
Μετά την ανάληψη, πάνω στο άσπρο άλογο, ο Μωάμεθ θα καθίσει δεξιά του θεού και κατά την ημέρα της κρίσης, αυτός θα υποδείξει στον θεό, ποιος θα πάει στον παράδεισο και ποιος θα καταδικαστεί στο πυρ της κόλασης.

Όπως και στον Χριστιανισμό, η κόλαση στον Ισλαμισμό είναι ιδιαίτερα ζοφερή και βρίσκεται πάνω από ένα γεφύρι. Όσες ψυχές πέσουν μέσα θα βασανιστούν, αν και εδώ δεν υπάρχει ανελέητος βασανισμός στους αιώνες των αιώνων όπως στον Χριστιανισμό. Ο Μωάμεθ, επειδή είναι φιλεύσπλαχνος και συμπονετικός, κάποτε θα δείξει έλεος και θα τους συγχωρήσει τις αμαρτίες, σταματώντας τα βασανιστήρια της κόλασης, όμως κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να συμβεί αυτό!
Αν οι χριστιανοί έδωσαν έμφαση στην κόλαση, για να τρομάξουν, αντίθετα, στην Ισλαμική θρησκεία έδωσαν έμφαση στον Παράδεισο για να προσελκύσουν. Η χλιδή και η ακόλαστη ζωή στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ώθησε τους χριστιανούς στην εκδίκηση της κόλασης, ενώ η σκληρή νομαδική ζωή της ερήμου, έσπρωξε τους Ισλαμιστές να υπογραμμίσουν την υπόσχεση του θεού ότι θα ανταμείψει τους Muslims στους κήπους του Αλλάχ, ζώντας μια πραγματικά ευτυχισμένη ζωή, που ούτε για το πλουσιότερο σαράι μπορούσαν να φανταστούν!

Όλοι οι ευσεβείς θα είναι ξαπλωμένοι σε ανάκλιντρα και με πρόσωπα που θα λάμπουν από ευτυχία, θα πίνουν κρασί σφραγισμένο με μόσχο, ανάμεσα σε παρθένες με πλούσια στήθη που δεν χαλαρώνουν. Οι τελευταίες, τα Ουρί δηλαδή, θα είναι πάντα νέες, όμορφες και παρθένες. Σε κάθε ευσεβή μουσουλμάνο θα αναλογούν 72 ουρί, ενώ οι ίδιοι θα έχουν την εμφάνιση τριαντάχρονου και την… ενεργητική δύναμη 100 ανδρών! Για τις μετακινήσεις τους θα χρησιμοποιούν φτερωτά άλογα, από ρουμπίνια ενώ τίποτα κακό δεν θα τους απασχολεί.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όπως γράφει και ο Sam Harris στο «τέλος της πίστης» «…η πίστη δεν είναι κάτι πολύ περισσότερο από τη σκιά που ρίχνει η ελπίδα μας για μία καλύτερη ζωή πέρα από τον τάφο». Αυτό βέβαια απαιτεί μια ιδεαλιστική οπτική. Όμως ο πιστός, μόνο έτσι μπορεί να εξηγήσει τον κόσμο. Το ιερατείο, της κάθε θρησκείας, με τον τρόπο αυτό ελέγχει το ποίμνιο εξυπηρετώντας τα φιλόδοξα σχέδιά του. Συνηθισμένες έριδες ανάμεσά τους είναι όχι οι ιδέες όπως θα περίμενε κανείς αλλά οι ιδιοτελείς σκοποί. Η Ιερουσαλήμ σαν άγια πόλη και των τριών, όχι και λίγες φορές έγινε το μήλο της έριδος και από τους τρεις διεκδικητές.

Οι ιδεολογικές τους διαφορές συχνά είναι εγωιστικές και ρατσιστικές που θα έπρεπε να ντρέπονται ακόμα και να τις κατονομάσουν. Έτσι, οι Εβραίοι διεκδικούν την Παλαιστίνη προκειμένου να αναστήσουν το βασίλειο του Δαβίδ. Οι χριστιανοί ερίζουν με τους αιρετικούς για την οικονομική εκμετάλλευση των άγιων τόπων για τουριστικούς και εγωιστικούς λόγους. Παράλληλα θέλουν να εγκαταστήσουν τους Εβραίους στο τόπο τους, γιατί έτσι πιστεύουν θα επαληθευτεί η Αγία Γραφή. Αυτό όμως δημιουργεί πολλά προβλήματα στους Άραβες που πιστοί στις εντολές του Μωάμεθ θέλουν να αφανίσουν πρώτα τους Εβραίους και μετά τους υπόλοιπους αλλόθρησκους, πριν έρθει η μέρα της Κρίσης. Η τζιχάντ είναι εντολή για ιερό πόλεμο που κάθε Άραβας πρέπει να εκτελεί στη ζωή του.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Μέση Ανατολή είναι μια πυριτιδαποθήκη που είναι έτοιμη να εκραγεί παρασέρνοντας και τον υπόλοιπο κόσμο. Η Παλαιστίνη, ανέκαθεν ήταν στρατηγικός τόπος που οι μεγάλοι καπιταλιστές ήθελαν να ελέγχουν, προκειμένου να ελέγχουν και τις τιμές των πετρελαίων που πέριξ βρίσκονται. Πίσω από τις θρησκευτικές ιδέες βρίσκονται οικονομικά συμφέροντα. Βάζοντας τη θρησκεία δήθεν σε πρώτο πλάνο των ιδανικών του, οι καθοδηγητές του συστήματος κουνούν τους πιστούς σαν μαριονέτες και οι τελευταίοι, με την μεταθανάτια ελπίδα, προσδοκούν να φανούν εναρετώτεροι απέναντι στο θεό τους, αφήνοντας τους καταπιεστές τους να τους διαφεντεύουν όπως θέλουν!

Αν δεν ξυπνήσουν έγκαιρα, οι πιστοί, που σαν ναρκωμένοι χάσκουν πίσω από την μεταθανάτια ελπίδα, το μέλλον του κόσμου προβλέπεται δυσοίωνο!
Κάτω από αυτή την ρεαλιστική οπτική, οι τρεις αποκαλυπτικές θρησκείες καθίστανται άκρως επικίνδυνες για τον «πολιτισμένο» μας κόσμο!

41 σχόλια:

Αχιλλέας είπε...

Πολύ καλό άρθρο μπραβο φιλε αθεε, μολις προσφατα ανακαλυψα το βλογιον σου (στα ελληνικα). :)

Κατα διαβολικη συμπτωση εχτες ειδα το Religulous του κωμικου Bill Maher http://www.imdb.com/title/tt0815241/ και εκλασα στο γελιο. Στο προτυνω.

λογια εικονες τραγουδια είπε...

συγχαρητηρια!!!!! συμφωνει η διαφωνει μαζι σου καποιος, δε μπορει να μην αναγνωρισει την αξιοπιστια και την ακριβεια των γραφομενων σου. εξ οσων γνωριζω αυτα που αναφερεις ειναι ακριβη και δεν παραπληροφορουν. αν γινοταν να κανεις ενα επιπλεον σχολιο για το ζωροαστρισμο. εχω την αισθηση οτι , αν και προγονος των μονοθειστικων θρησκειων, εχει μια πιο διαλεκτικη θεωρηση απεναντι στο "καλο" και στο "κακο".

ευχαριστω

Άθεος είπε...

Ευχαριστώ φίλε Αχιλλέα. Από πέρσι το περιμένω αυτό το έργο. Κράτησα και φωτό για να αναρτήσω στα άρθρα για τις τρεις αποκαλυπτικές θρησκείες και τις ξέχασα τελείως! Δεν μας είπες όμως, πού το είδες το έργο, εδώ ή στο εξωτερικό;
Αν η ανάρτηση αυτή σου άρεσε, δες και τις τρεις προηγούμενες, που αποτελούν μια ενότητα.

Αγαπητέ «λόγια εικόνες τραγούδια» όπως είδες, δεν ήταν λόγια του αέρα όταν στην υπόδειξή σου για τον Ζωροαστρισμό (22/6/2009) σου έγραφα ότι στο μέλλον θα δοθούν στοιχεία που θα επιβεβαιώνουν το «γεγονός». Μα ήταν δυνατόν να μου ξέφευγε το στοιχείο αυτό; Όταν μου το ανακοίνωσες σε κείνο το σχόλιό σου τα άρθρα ήταν ήδη γραμμένα (αποτελούν μέρος βιβλίου που θα εκδοθεί… να δούμε πότε… το σύστημα βάζει τρικλοποδιές, όμως δεν θα το βάλω κάτω, μέχρι να νικήσω! Το βιβλίο θα εκδοθεί, θέλουν δε θέλουν!!!)
Να λοιπόν γιατί δεν κάνω εκτενή σχόλια για το κάθε τι. Όταν τα έχω γραμμένα σε ένα ανέκδοτο έργο, δεν μπορώ να ανοίξω την κάνουλα. Την ανοίγω λίγο, ίσα για μια δοκιμή! Όταν εκδοθεί το έργο, θα μεθύσουμε!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Αχιλλέας είπε...

Μπορεις να την δεις εδώ http://video.google.com/videoplay?docid=-3791007322683758535 ή αν ψαξεις ισως υπαρχει και σε torrent. Αν περιμενεις να ερθει στα βινεο κλαμπ της Ελλαδας σωθηκες, εδω δεν εβρισκα το black μπεεε, το ειδα στο youtube.

Άνεμος είπε...

Καλό. Μία επισήμανση μόνο. Η αποκάλυψη είναι το υστερότερο και όχι το αρχαιότερο κείμενο των περίεργων. Προφανώς όσο περνούσε ο καιρός η γραφή τους γινόταν και πιο γελοία.
Καλησπέρα.

Άθεος είπε...

Αν εννοείς την Αποκάλυψη του Ιωάννη, ήταν από τα πρώτα τους κείμενα, γιατί δείχνει όλο το μεγαλείο του ιουδαιοχριστιανισμού. Μετά διαφοροποιήθηκαν σε εθνικοχριστιανούς (όταν στην διασπορά ήρθαν σε επαφή με το ελληνικό στοιχείο).
Αν και μόλις 8 λεπτά μετά την καλησπέρα σου
Σου εύχομαι πια… Καλημέρα!

Μαρια Νικολαου είπε...

Μια ζωή θα χάσκουν οι "πιστοί"
Μην περιμένεις να ξυπνήσει κανείς.
Και επειδη μαρεσει να απαντώ και χιουμοριστικά χωρις ομως να χανει η απάντηση που δίνω το νόημά της,
βάλε μια υπενθύμιση στο κινητό να πάμε για ενα τελευταίο καφεδάκι την προηγουμένη της συντέλειας.
Τουλαχιστον να το ευχαριστηθούμε.

(Που τα βρίσκεις δεν ξερω , αλλά γραφεις πολυ ομορφα και με νόημα για όσους τουλαχιστον θελουν και μπορουν να διαβαζουν κατι τετοιο)

Μπράβο σου

Artanis είπε...

Βασικά είμαι πολύ θυμωμένη (όχι μαζί σου) και έπρεπε να διαβάσω και τα σχόλια για να αποφασίσω τί θα σου γράψω...
Καταρχήν, σου λέω μόνο οτι θα αντιγράψω αυτά τα κείμενα, και θα το φέρνω κατακέφαλα σε όποιον μου ξαναπεί αηδίες
2. Προτιμώ σαφώς την Ελληνική μυθολογία, έχει καλύτερους και πιο ανθρώπινους χαρακτήρες
3. Απορώ πόση βλακεία, αμάθεια, άγνοια και παράνοια μπορεί να έχει κάποιος μέσα στο κεφάλι του για να πιστεύει και να δέχεται όλες αυτές τις αερολογίες που του σέρβιραν, ως πίστη, θρησκεία..
Βγάλε αυτό το βιβλίο, μήπως και ανοίξει το μάτι κανενός...
Και παραφραστικά εντελώς:
Δεν πιστεύω τίποτα, θα κάνω αυτό που νομίζω εγώ σωστό, είμαι ελέυθερη...
Αυτά...

Θανασης Ξ. είπε...

Κατ' αρχήν να σε καλημερίσω και να προσθέσω μερικές λεπτομέρειες για την Χριστιανική 'Δευτέρα παρουσία'..

Η αίρεση του Ιουδαϊσμού που ονομάστηκε τελικά Χριστιανισμός, μοιάζει με μια 'κόπωση' του Εβραϊκού μεσιανισμού, στο θέμα της 'σωτηρίας'. Με λίγα λόγια, όσα είχαν τραβήξει ιστορικά και συνέχιζαν να τραβούν τους ώθησε στο τέλος να δημιουργήσουν μια αίρεση που είπε πως 'ιδού. Ο Μεσίας ήρθε' !
Αυτή, όμως η διδασκαλία δημιούργησε εκ των πραγμάτων ανυπέρβλητες δυσκολίες, καθώς τα βάσανα δεν τελείωναν κλπ. Επόμενο 'λογικό' βήμα, στο 'δόγμα' τους επομένως ήταν να πούν αυτή την ανοησία: Ήρθε μεν ο Μεσίας, αλλά όχι μαζί του και η σωτηρία, καθώς αυτή θα έρθει ...με την Δεύτερη Παρουσία του, κάτι σαν αναβολή, σαν παράταση, σαν...τα πέναλτυ...
Όπως ορθώς λες, η Αποκάλυψη είναι το παλαιώτερο χριστιανικό κείμενο που διαθέτουμε, και εκεί είναι φανερό πως παρουσιάζεται με τα υπερβολικώτερα χρώματα, μια υπερφυσική Δεύτερη παρουσία, ένας Χριστός υπερφυσικός, κλπ κλπ, η τιμωρία των αμαρτωλών περιγράφεται με τα μελανώτερα χρώματα κλπ. Σαφώς η αποκάλυψη είναι και ένα πολιτικό κείμενο, αλλά το εσχατολογικό της περιεχόμενο είναι κι αυτό έντονώτατο.
Επίσης απόλυτο δίκιο έχεις πως τότε, στα πολύ αρχικά στάδια, οι χριστιανοί ινστρούκτορες, είχαν την άνεση να λένε ότι τους κατέβει, και βέβαια να ισχυρίζονται πως όπου να'ναι έρχεται ! Και σε πολλά σημεία της Αποκάλυψης, αλλά και στο α' κεφάλαιο της 'Προς Εβραίους' που πιθανώς να είναι κι αυτή του πρώτου αιώνα -και βέβαια δεν είναι του Παύλου- ο ισχυρισμός αυτός (οτι είναι άμεσα αναμενόμενη η Δευτέρα Παρουσία) είναι φανερός.
Όσο παιρνούσε ο καιρός, βέβαια, και δεν γινόταν τίποτε όλο και έπεφτε ο τόνος των Χριστιανών κειμενογράφων. Ο Παύλος στο ε' κεφ. της Α προς Θεσσαλονικείς, έχει βάλει ήδη νερό στο κρασί του, και δίνει μια έξυπνη απάντηση πως 'δεν ξέρει κανείς πότε θα γίνει', ισχυρισμός που αφήνει και τα δύο ενδεχόμενα ανοιχτά, μπορεί να γίνει και αύριο το πρωί, μπορεί και σε χίλια χρόνια.
Στα τρία συνοπτικά ευαγγέλια ελάχιστες πια αναφορές γίνονται, κι αυτές γεμάτες λογικές ασυναρτησίες και μέσα σε μια θολούρα. Στο κ του 'Κατά Λουκάν' (που είναι και το πιό όψιμο απ' τα συνοπτικά) μπερδεύεται η Ελληνική λογική του συγγραφέα με την ιδέα, μπλέκεται στο πώς θα αναστηθούν ο Αβραάμ και ο Ισαάκ αφού είναι ήδη ζωντανοί τα κάνει μελίγα λόγια μαντάρα. Ο Μάρκος και ο Ματθαίος βέβαια ούτε καν αναφέρουν τίποτε.
Χαρακτηριστικό είναι και κάτι ακόμη. Στο β της Προς Τιμόθεον του Παύλου, φαίνεται απ' τα λεγόμενά του, πως πρέπει να υπήρξε καποιο παρακλάδι Χριστιανών που ίσως διατύπωσαν την άποψη πως η Δευτέρα παρουσία 'έγινε ήδη' ??!!. Ο Παύλος βέβαια το αρνείται, επαναφέρει την πάγια άποψη περί άγνοιας για το πότε θα γίνει, αλλά η άποψη που αντικρούει δείχνει απ' την μια πόση ανυπομονησία είχαν οι πρώτοι Χριστιανοί για την δεύτερη έλευση του σωτήρα, κι απ' την άλλη το πόσο ισχυρό όπλο αποδείχθηκε αυτή η ιδέα πως όπου να' ναι έρχεται στη διάδοση της αίρεσης του Χριστιανισμού τον πρώτο τουλάχιστον αιώνα.
Προσωπικά έχω την αίσθηση πως και η στάση του χριστιανισμού απέναντι στην επίγεια ζωή, στην παντελή απαξίωσή της, στην δαιμονοποίηση όλων των επίγειων απολαύσεων, η απαξίωση του σώματος, η διδασκαλία περί αγαμίας κλπ, όλες αυτές οι βλακείες που από τότε κρέμονται αβάσταχτα βαρίδια στο δόγμα του, στηρίχθηκαν αν πολλοίς στην αρχική εκείνη πρεμούρα και ιδέα, πως όπου νά ναι θ' ανοίξουν οι ουρανοί...

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αγαπητοί μου φίλοι,αλλά εγω τελευταία ζω τη δική μου αποκάλυψη!!
Από τη πρώτη ματιά,διαβάζοντας τις πρώτες γραμμές τέτοιων...αποκαλυπτικών κειμένων,διαπιστώνεις ένα πράγμα:
Πόσο καταπιεσμένος,μοχθηρός,ανέραστος,ηταν αυτός ο ειδήμων νούς που έγραψε τουτες τις ανοησίες!
Ναι,κι εγω προτιμώ την Ελληνική Μυθολογία απο αυτές τις ηλιθιότητες.
Τουλάχιστον,κατα το παρελθόν,κάποια πού εθεωρούντο μυθολογία κατέρευσαν μέσω της αρχαιολογικής σκαπάνης,σειρά έχουν τα υπόλοιπα.
Οσο για τους αναμένοντες τη δευτέρα παρουσία,πηρε αναβολή για άλλα χίλια χρόνια,έχω τις πληροφορίες μου!!
Καλημέρα,η ζέστη χτυπάει στον εγκέφαλο κι εκεί που εμφανίστηκαν αυτές οι δοξασίες,κάνειπολύύύύ ζέστη!!!

Ανώνυμος είπε...

Μια παρατήρηση: ο εβραϊσμός δεν διαθέτει δόγμα και άρα οι απόψεις που παρουσιάζεις για τον Ιουδαϊσμό έχουν το μειονέκτημα να είναι μεταξύ των πιο ευφάνταστων και "εντυπωσιακά" θρησκόληπτων - χωρίς όμως να είναι αντιπροσωπευτικές.

Με άλλα λόγια όχι οτι δεν είναι αλήθεια οτι ορισμένοι τις πιστεύουν, αλλά οτι υπάρχει μια πληθώρα απόψεων και εσύ διαλέγεις αυτή που αποδεικνύει το πόσο παράλογη είναι η εβραϊκή θρησκεία. Πχ επειδή φαίνεται οτι χρησιμοποίησες την Wiki μου κάνει εντύπωση το πως αγνόησες τις απόψεις του Μαϊμονίδη.

Η κάθε θρησκεία έχει αρκετά παράλογα που μπορείς να αναδείξεις - δε πιστεύω οτι έχεις ανάγκη σε τέτοια κοψοραψίματα.

Άθεος είπε...

Δεν έχω αυταπάτες Μαρία. Ειδικά οι πιστοί χάσκουν εδώ και αιώνες. Όμως για το ελάχιστο εκείνο ποσοστό που παραμένουν εγκλωβισμένοι στις ιδεαλιστικές τους αυταπάτες κάποιοι πρέπει να αναλάβουν δράση, εκτός κι αν όλοι παραμένουμε απαθείς μπροστά στην καταβαράθρωση της λογικής που μας βουλιάζει όλο και πιο πολύ! Όσο για το καφεδάκι, θα έλεγα ότι μπορούμε να το προγραμματίσουμε… και νωρίτερα!

Πολύ σωστή απόφαση πήρες αγαπητή μου φίλη Artanis. Η δική μας θρησκεία, για όσους θέλουν να πιστεύουν στο υπερβατό και το εξώκοσμο, είναι πολύ ανώτερη και κυρίως ανθρωπινότερη. Οι ψυχολογικοί τύποι των «θεών» είχαν άλλη ποιότητα, πιο προσιτή στον άνθρωπο και την ηθική του! Αντιλαμβάνεσαι, ήρθε ένας εβραίος θεός πριν 2000 χρόνια και αντί να γίνουμε καλύτεροι γινόμαστε μέρα με τη μέρα χειρότεροι…. Τι παράνοια να πιστεύει κανείς αυτές τις αρλούμπες…
Επειδή φαίνεσαι σωστός άνθρωπος, είμαι σίγουρος ότι θα αντιληφθείς πολλά στραβά ακόμα της κοινωνίας μας και της ηθικής της, που εξ’ αιτίας αυτών των τριών θρησκειών ο άνθρωπος γίνεται όλο και χειρότερος και εχθρικότερος για τους «άλλους»! Το βιβλίο μπορεί να αργήσει λίγο όμως θα βγει, παρ’ όλου τις αντιξοότητες που το φρενάρουν! Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου!

Ο Θανάσης Ξ. έκανε μια ανάλυση εφ’ όλης της ύλης και απ’ ότι φάνηκε πάτησε πολύ γερά, ρωτώντας με απορία και λογική το καθρεφτάκι του!
Όπως σωστά αναφέρεις για την Αποκάλυψη και το Προς Εβραίους, σαν παλαιότερα κείμενα, δεν έχεις άδικο. Ό,τι αναφέρεται με θέρμη για τους Ιουδαίους είναι παλαιότερο, μιας και υποδηλώνει τον Ιουδαιοχριστιανισμό, τις απαρχές της Ιουδαϊκής αίρεσης. Όμως οι ρίζες βρίσκονται στον Γνωστικισμό. Όποιος αρχίσει τη μελέτη με αυτή την σειρά θα μπορέσει να απαντήσει σε κάθε ιστορική αντίφαση γιατί η ιστορία θα κρύβει την απάντηση. Διαφορετικά, οι αντιφάσεις θα απαντώνται μόνο ιδεαλιστικά, με σοφίσματα και παραλογισμούς που δεν θα πείθουν ένα λογικό άτομο, μα μόνο έναν πιστό που η πίστη του θα τον έχει στην κυριολεξία τυφλώσει!
Ευχαριστώ για την ευρεία και κυρίως λογική τοποθέτησή σου.

Αν Νάντια δεν είχες δίκιο, θα είχες αυτό το επίθετο (Bud Religion);
Όποιος μελετήσει ελληνική μυθολογία θα αντιληφθεί κάθε αλληγορία που οι «έξυπνοι» χριστιανοί ήρθαν να μας την σερβίρουν ξαναζεσταμένη και αποδομένη κατά γράμμα! Μου θύμισες τη ζέστη της κόλασης και εκείνη τη άσκηση φυσικής (θερμιδομετρίας) που έχει πολύ γέλιο! Πολύ γέλιο βέβαια θα κάνουμε και το 2012, που θα πέσει άλλο ένα κάστρο της μεταφυσικής αντίληψης!
Τις ευχές μου: Ξέρεις εσύ!

Φίλε μου abravanel, την wiki δεν την χρησιμοποίησα καθόλου. Η Υδρία είναι πολύ καλύτερη. Αν έπρεπε να πιάσω και τον Μαϊμονίδη θα έπρεπε να πάει μακριά η βαλίτσα της εβραϊκής εσχατολογίας, κάνοντας και το διαχωρισμό του ορθόδοξου Ιουδαϊσμού, ενώ εγώ ήθελα μια απλή αναφορά προκειμένου να μπορεί ο αναγνώστης μέσα σε λίγες γραμμές να κάνει μια σύγκριση με τις άλλες θρησκείες.

Θανασης Ξ. είπε...

Είναι μεγάλη συζήτηση η μελέτη του Γνωστικισμού. Κι εγώ εκεί μάλλον, παρά στον αβέβαιο -και τελικά λιγοστό- εβραϊκό μεσσιανισμό πιστεύω πως βρίσκεται το κλειδί.
Έχω στην διάθεσή μου μια έκδοση όλων των 'απόκρυφων' που πολλά απ' αυτά είναι γνωστικά κείμενα, αλλά δεν μπορώ να πω πως τα έχω μελετήσει όσο θα ήθελα.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, όποιος αναζητά την αλήθεια πρέπει πρώτα να πετάξει τα 'γυαλιά' της θρησκείας και να κρατήσει μόνον εκείνα της λογικής.
Τέλος θα συμβούλευα όποιον θέλει να ψάξει, να αναγνώσει κατ' ευθείαν τις πηγές, έστω με την βοήθεια εγκυκλοπαιδειας, ίντερνετ κλπ. Σέρνονται σύγχρονες 'ιστορικες αναλύσεις' από αφελείς έως και ύποπτες.

Άθεος είπε...

Αν δεν ξέρει κανείς να ψάξει, Θανάση, είτε στο internet, είτε σε εγκυκλοπαίδεια ή και πηγή ακόμα, ο κίνδυνος ελλοχεύει εφ’ όσον και μια μικρή υπόδειξη μπορεί να ξεστρατίσει τον ερευνητή. Ο τελευταίος μια επιλογή έχει: την εφ’ όρου ζωή ανίχνευση στην ιστορικότητα, αφού όμως κάθε τι που ανακαλύπτει το διασταυρώνει με την υπάρχουσα γνώση, αυτή που απεκόμισε μέχρι τότε και ευρέως την συζήτησε με διαφωνούντες, ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια και οι τρικλοποδιές που βάζει η αυταπάτη!
Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εδώ, συζητώντας όλα αυτά που πρέπει να ξεπεράσουμε. Και όχι αυτά που μας χωρίζουν προσπαθώντας εγωιστικά να επιβάλλουμε στους άλλους, όπως συνήθως γίνεται σε άλλα blogs.
Ο μπούσουλας για τον ερευνητή λοιπόν είναι:
Τι έλεγαν οι προηγούμενες θρησκείες; (συγκρητισμός, θρησκειολογία)
Γνώσεις για τους Εσσαίους και τους Γνωστικούς.
Υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του Ιησού;
Πότε γράφτηκαν τα ευαγγέλια;
Πώς καθιερώθηκαν τα δόγματα;
Αυτά!
Δεν χρειάζονται άλλα. Και μόνο με αυτά καταλήγει κανείς. Τα άλλα είναι λεπτομέρειες!
Κάπως έτσι είναι διαρθρωμένο το βιβλίο μου που αρχές του επόμενου χρόνου ίσως να κυκλοφορήσει!

aeroxeimarros είπε...

Κατά την προσωπική μου άποψη, θα πρέπει επιτέλους, αυτές οι εσχατολογίες να ερμηνεύονται μεταφορικά, και όχι κυριολεκτικά, μέσω της παιδείας του κάθε κράτους που θέλει να λέγεται Δημοκρατικό.
Για να μην κάνω αναφορά στο παρελθόν, για το τι προκάλεσαν κατά καιρούς, αυτές οι εσχατολογίες.

Δυστυχώς, και σήμερα, πολλοί τις ερμηνεύουν κυριολεκτικώς, κάτι που ακυρώνει την ίδια τη ζωή.
Καλησπέρα.

Άθεος είπε...

Δηλαδή πώς να ερμηνεύονται μεταφορικά…
…για δώσε μας ένα παράδειγμα να καταλάβουμε τι εννοείς…

aeroxeimarros είπε...

Ναι, ήμουν δυσνόητος για ακόμα μία φορά.

Μεταφορικά εννοώ να διαβάζονται από τους πιστούς, όπως εμείς οι άθεοι διαβάζουμε(κι αυτοί)την Ελληνική Μυθολογία,για τον λόγο και μόνο, και όχι να τα θεωρούν (οι πιστοί) ως θέσφατα ή αλήθειες "βιβλία" τους.

Αν χρειάζεσαι ανάλυση επί του θέματος, δεν έχω κανένα πρόβλημα.

Εκτός κι αν εννοείς στον επίλογο ότι πρέπει να "εξαφανιστούν" οι πιστοί, τότε έχω να σου απαντήσω ότι όλοι έχουνε δικαιώμα στην πίστη ή στην απιστία. Δεν το διαπραγματεύομαι αυτό.

Την καλησπέρα μου.

Άθεος είπε...

Εννοείς να δεχόμαστε τα νοήματα αλληγορικά και όχι κατά γράμμα!
Μα φυσικά! Δεν είπε κανείς να εξαφανιστούν οι πιστοί. Η αλληγορική ερμηνεία της ελληνικής μυθολογίας αναφέρθηκε στην απάντησή μου προς την Artanis.
Ποιος αντιλέγει…
Ευχαριστώ για την επικοινωνία.

aeroxeimarros είπε...

Δεν ισχυρίστηκα ότι διαφωνούσες μαζί μου, απλά ζήτησες διευκρίνιση, και σου την έδωσα.

Ευχαριστώ επίσης.

zoyzoy είπε...

Ο επίλογος όλα τα λεφτά!Μπροστά στον φανατισμό κάθε ανίδεου κα άμυαλου πολίτη παίζονται παγκόσμια κεφάλαια ψυχές και αθώοι λαοί.
Και δυστυχώς αυτοί οι λαοί δεν έχουν καν την βασική μόρφωση ώστε να κρίνουν και ν'αποφασίσουν για το μέλλον τους.Υποχείρια του κάθε θρησκευτικού ιδεαλισμού και οικονομικού συμφέροντος όλοι.
Δεν την γλιτώνουμε την κόλαση του "Δάντη" και θα'ναι ο αλληλοφαγωμός των θρησκειών για την επικράτηση στην μέση ανατολή!

Νομίζω την σωτηρία της ψυχής του ο καθένας θα την κάνει μόνος του χωρίς κριτές και ανακρίσεις!

Καλό απόγευμα!!

Άθεος είπε...

Το ξέρω aeroxeimarre, το ξέρω!

Λοιπόν zoyzoy, πριν απαντήσω στο σχόλιό σου να σου αφιερώσω δυο- τρεις στίχους του Ρίτσου:
Και να αδερφέ μου που μάθαμε
να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά!
Καταλαβαινόμαστε τώρα, καταλαβαινόμαστε τώρα
δεν χρειάζονται περισσότερα!
Χαίρομαι zoyzoyνίτσα μου που αρχίζουμε να επικοινωνούμε!
Βλέπεις… κι εμείς οι «άθεοι» είμαστε… άνθρωποι σαν εσάς!
Ξέρω εγώ τι λέω!
Κι εσύ ξέρεις… και χαίρομαι που αντιλήφθης ότι όλοι οι λογικοί άνθρωποι, πιστοί ή άθεοι, που αγαπούν τη ζωή, μπορούν να συνεννοηθούν χωρίς να ερίζουν μεταξύ τους!
Όμως, εσύ τι λες… ποιοι έθεσαν αρχικά την διχόνοια…;
Τέλος, να σχολιάσω και το δικό σου σχόλιο: Συμφωνώ σε όλα!!!

Dyer είπε...

Μέσα στη φύση κάθε μορφή ζωής, σύμφωνα με τον νόμο της φυσικής επιλογής, κάνει αγώνα για να επιβιώσει, εξελισσόμενο και προσαρμοζόμενο στις εκάστοτε συνθήκες. Ο θάνατος κάθε ζωής, όταν αντισταθμίζεται από την δημιουργία μιας νέας εξελιγμένης και πιο ευπροσάρμοστης ζωής, είναι τελείως φυσιολογικός και απαραίτητος. Μια τέτοια σκέψη θα μπορούσε να μας συμφιλιώσει με την ιδέα του θανάτου και να μας γεμίσει όρεξη για ζωή σήμερα.
Βέβαια όλα αυτά, δεν είναι εύκολο να γίνουν αποδεκτά, όταν μας αφορούν. Ο θάνατος παραμένει ο μεγαλύτερος φόβος μας, η μεγαλύτερη αδυναμία μας. Βασικός σκοπός των θρησκειών είναι να δαμάσουν αυτόν τον φόβο. Στο βαθμό που το επιτυγχάνουν είναι αποδεκτό, με την βασική όμως προϋπόθεση ότι ο ρόλος τους δεν είναι ο κύριος, δεν εκφράζουν οι θρησκείες την αλήθεια της ζωής, μόνο για να μας απαλλάξουν από την φοβία του θανάτου έχουν λόγο (αν το καταφέρουν), ώστε να ζήσουμε ευτυχισμένοι χωρίς όρια και περιορισμούς.
Τα διάφορα ιερατεία όμως που διαχειρίσθηκαν αυτά τα θέματα διαπίστωσαν ότι εκμεταλλευόμενοι αυτήν την αδυναμία του ανθρώπου μπορούν να ασκήσουν εξουσία πολιτική (με ότι αυτό συνεπάγεται) πάνω στους πιστούς, εκπορευόμενη από τον Θεό (έτσι δεν τους κρίνει κανείς) και υποσχόμενοι καλύτερη ζωή, μετά θάνατο (το απόλυτο τίποτα δηλαδή). Την δε ζωή των πιστών αντί να την θεωρούν το μέγιστο και το σημαντικότερο, την ορίζουν σαν ένα αναγκαίο κακό ή έστω ένα μεταβατικό στάδιο γεμάτο με πρέπει, κανόνες και υποχρεώσεις, για ίδιον όφελος.
Φίλε Άθεε τελειώνοντας τις πραγματικα διαφωτιστικές αναρτήσεις σου για τις τρεις Αποκαλυπτικές Θρησκείες αυτή η αίσθηση μου έμεινε, ότι έχουμε να κάνουνε με τους ανθρώπους των ιερατείων (και μάλιστα ιμπεριαλιστές) που προσπαθούν να επιβληθούν στους λαούς υποκαθιστώντας την πολιτική εξουσία ή στην καλύτερη περίπτωση παράλληλα με αυτή, για να αποκομίσουν κέρδος και δόξα, με πολύ αίμα πιστών και άπιστων. Σαυτο το έγκλημα μάλλον ο Θεός είναι αθώος!!!
Καλή νύκτα

Θανασης Ξ. είπε...

Ε, βρε Άθεέ μου, μπορώ τώρα να μην ξανασχολιάσω; Εδώ έχετε καλή συζήτηση...

Πρώτον. Όταν διαβάζουμε Ελληνική μυθολογία, την διαβάζουμε όπως ακριβώς διαβάζουμε και κάθε άλλη μυθολογία, ακόμη και την Εβραϊκή. Σαν μυθολογία. Την χαιρόμαστε όπως χαιρόμαστε την δημιουργική εφευρετικότητα του ανθρώπινου μυαλού, να εξηγήσει τον κόσμο σε ένα στάδιο τόσο παλιό, που δεν γινόταν αλλιώς. Θεωρώ εξ ίσου 'έξυπνο' μύθο τον μύθο του Αδάμ και της Ευας, όσο 'έξυπνο' θεωρώ και τον μύθο του Προμηθέα. Πέρα απ' τις ιστορικές μνήμες που κουβαλάει η μυθολογία, μας δίνει επίσης πλούσιες πληροφορίες για την ζωή των ανθρώπων τότε. Eιδικά η Ελληνική μυθολογία, ξεπέρασε -ε δεν μπορούμε και να τυφλωθούμε από μετριοφροσύνη- τις υπόλοιπες, καθώς κατάφερε να φτάσει στο επίπεδο της υψηλής τέχνης, κατάφερε να γίνει Όμηρος, Αισχύλος, Σοφοκλής κλπ, εκεί ναι χαιρόμαστε πια και τον λόγο, την τέχνη. Τέλος, να θυμίσω πως εκείνες τις εποχές παρθενογέννεση στις μυθολογίες δεν υπήρχε. Οι λαοί, οι πολιτισμοί, έπαιρναν κι έδιναν, δανείζονταν και δάνεισαν ο ένας τον άλλο. Πρόχειρο παράδειγμα οι διάφοροι 'κατακλυσμοί'...

Δεύτερον. Πρέπει να μην ξεχνάμε πως 'αλληγορική' έγινε η θρησκεία τώρα, προχθές. Αιώνες μας βασάνισε με την κυριολεκτική μέχρι βλακείας ερμηνεία των 'ιερών γραφών'. Δεν θυμάμαι ποιός βλαξ παπάς τον Μεσαίωνα έκατσε και υπολόγισε με βάση την παλαιά διαθήκη πότε ακριβώς δημιουργήθηκε ο κόσμος κατέληξε μάλιστα και σε συγκεκριμένη ημερομηνία πχ 25η Ιουνίου του 2345 πΧ (μην γελάτε ο Γαλιλαίος κόντεψε να καεί στην φωτιά καθώς η γή ήταν ακίνητη πολύ ...κυριολεκτικά). Είμαι ο τελευταίος που θα συστήσω την ...ρεβανσιστική ανάγνωση της ιστορίας, καθώς κανείς μας δεν θα γυρίσει τώρα στον πρώτο αιώνα να αλλάξει τα δεδομένα, αλλά με εκνευρίζει αφάνταστα στις μέρες μας η εξήγηση των θεολόγων πως 'εδώ παιδιά είναι αλληγορικό, μην το παίρνετε τοις μετρητοίς΄...

Τρίτον. Η γέννηση της θρησκείας δεν έχει μοναδική της εξήγηση τον φόβο του θανάτου. Ο άνθρωπος έζησε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια χωρίς να κάνει ταφές. Χρονικό διάστημα δηλαδή τεράστιο μπροστά στα δέκα χιλιάδες χρονάκια του ..πολιτισμού. Σοβαρές έρευνες και αναλύσεις συνδέουν την γέννηση της προγονολατρείας για παράδειγμα στο όνειρο, κι όχι στον φόβο του θανάτου. Επίσης έχει καταδειχθεί η σύνδεση της ιδέας του δυισμού ψυχής-σώματος πάλι στο όνειρο (πεθαμένων συγγενών) καθώς και στο φαινόμενο της αναπνοής. Όσο για την θρησκεία, λυτρώνει τάχα απ' τον φόβο του θανάτου; Περισσότερο, θαρρώ, παρηγορεί τον άνθρωπο για τα βάσανα της εδώ ζωής, υποσχόμενη μια άλλη, (φανταστική) επειδή ίσα-ίσα, ούτε μπορεί, και δυστυχώς ούτε και θέλει να μας σώσει πραγματικά απ' τα βάσανά μας..

Τέταρτον (και τελευταίο) ο 'άθεος' (και πρέπει να βρούμε καλύτερη λέξη κι όχι μια παλιά βρισιά) είναι εκείνος που πιστεύει πως μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας μ΄ανοιχτά τα μάτια, πως δεν χρειαζόμαστε καμιά πατερίτσα, πως μπορούμε να είμαστε καλοί χωρίς να φοβόμαστε την θεϊκή οργή, πως μπορούμε σιγά-σιγά να απαλλαχτούμε απ' τα ιδεολογικά απολιθώματα, και κυρίως πως με τον τρόπο αυτό μπορούμε να ζήσουμε πιό σωστά..

Άθεος είπε...

Επειδή ο Dyer και ο Θανάσης Ξ. έθεσαν σημαντικά ζητήματα δεν θέλω να βιαστώ να απαντήσω μπροστά στην πρόκληση του λίγου χρόνου που έχω στη διάθεσή μου σήμερα (πρωί βλέπετε γράφω). Όμως υπόσχομαι να απαντήσω αύριο μαζί με όσα άλλα σχόλια γραφτούν από σας ή από άλλους.

zoyzoy είπε...

Ομολογώ ότι όταν κάπου διάβασα για το χώρο σου "στράβωσα" και τα'χωσα γιατί είναι "βαρύς" όπως και να το κάνουμε ο τίτλος σου όπως και του φίλου σου (ξέρεις!).Έπειτα για μένα, Θεός είναι η ελπίδα της ζωής είναι το φώς που παίρνουμε για να προχωρήσουμε (ας μην επεκταθώ) πέρα απ'τις θρησκοληψίες και τις "μάνδρες" του κάθε ιερατείου.Τώρα ένας Άθεος πως πορεύεται?
Ποιόν επικαλείται σε κάθε δυσκολία της ζωής του που στηρίζει τις ελπίδες του?
Σ'ολα τ'αλλα μοιάζουμε ανθρώπινος μου φαίνεσαι:))(πλάκα κάνω!)

Καλή σου μέρα!!

aeroxeimarros είπε...

@zoyzoy

Όταν ο άνθρωπος θα ξεμάθει να ελπίζει τότε θα μάθει να αγαπάει και να ζει.

zoyzoy είπε...

aeroxeimarros Θα μου επιτρέψεις να μην συμφωνήσω μαζί σου γιατί πιστεύω η ελπίδα είναι σημάδι ζωής.Ελπίζεις και κάνεις όνειρα συνάμα.Και σκέψου έναν άρρωστο χωρίς ελπίδα τι νόημα θα έχει η ζωή του όταν δεν ελπίζει στην ίασή του!!
Κάπου στο βάθος η πρότασή σου έχει μια αλήθεια γιατί περιμένοντας σε όνειρα και φρούδες ελπίδες χάνεις το σήμερα το τώρα.Ομως στο παράδειγμά μου είναι άναγκαία!

aeroxeimarros είπε...

@zoyzoy

Αναφέρθηκα στο που μπορεί ένας άθεος να πορευτεί, δεν ισχυρίστηκα ότι δεν ονειρευόμαστε, αλίμονο. Ποιος άνθρωπος δεν ονειρεύεται;;

Ο Άθεος πορεύεται με έναν «χαρούμενο απελπισμό» που όμως κατά την προσωπική μου άποψη διεισδύει βαθύτερα στο νόημα της ζωής, δεν είναι η ελπίδα εκείνη που απελευθερώνει αλλά η αλήθεια, η αγάπη, η γνώση.

ΥΓ: Φυσικά, και σου επιτρέπω να διαφωνείς…..:)

Άθεος είπε...

Πολλά θέματα έχουν μπει, που θα απαντηθούν σε δυο δόσεις.
Ας αρχίσουμε λοιπόν με τον Dyer.
Πράγματι, αρχικά οι θρησκείες ήθελαν να δώσουν απάντηση στο μυστήριο του θανάτου, να το οικειοποιηθούν ιδεαλιστικά, δίνοντας την αίσθηση ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά το θάνατο όπως ο σπόρος πεθαίνει στο χώμα πριν βλαστίσει και πάλι την άνοιξη. Αργότερα με τις αποκαλυπτικές θρησκείες θωράκισαν την πίστη με ηθικούς φραγμούς προκειμένου να καλυτερέψουν τη ζωή. Ο φόβος και η ελπίδα βόλευε. Παράλληλα το ιερατείο θωρακίστηκε με δύναμη και εξουσία που έκτοτε δεν εγκατέλειψε. Είναι αυτό που λες «Την δε ζωή των πιστών αντί να την θεωρούν το μέγιστο και το σημαντικότερο, την ορίζουν σαν ένα αναγκαίο κακό ή έστω ένα μεταβατικό στάδιο γεμάτο με πρέπει, κανόνες και υποχρεώσεις, για ίδιον όφελος». Εδώ φαίνεται ότι ο ρομαντισμός της θρησκείας χάνεται, γιατί οι αποκαλυπτικές θρησκείες έγιναν βάρβαρες, εξουσιαστικές και επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Η αγάπη η καλοσύνη κι όλες αυτές οι φανφάρες έμειναν μόνο για το περιτύλιγμα που σήμερα βλέπουμε να συσκοτίζουν αντί να διαλευκαίνουν!
Πράγματι Dyer τα ιερατεία προσπαθούν να επιβληθούν στους λαούς υποκαθιστώντας την πολιτική εξουσία με δόξα και οικονομικό όφελος.
Αν υπήρχε θεός αυτός σίγουρα, όπως λες, θα ήταν αθώος!

Φίλτατε Θανάση δεν συμφωνώ Όταν λες ότι «όταν διαβάζουμε Ελληνική μυθολογία, την διαβάζουμε όπως ακριβώς διαβάζουμε και κάθε άλλη μυθολογία, ακόμη και την Εβραϊκή». Οι τελευταίοι επειδή δεν διέπρεψαν πουθενά, δεν μπορεί να έγραψαν σοφία αντίστοιχη των αλληγορικών ελληνικών μύθων. Οι σουμερικές ρίζες τους δείχνουν ότι αυτό που διαπραγματεύονται είναι κλεμμένο και όπου παρενέβησαν το κάνανε γελοίο (βλέπε Δημιουργία του κόσμου ή τα Σόδομα και Γόμορρα με τον Λωτ και τους αγγέλους-αδερφές).
Ούτε να υποστηρίζεις πως εκείνες τις εποχές παρθενογέννεση στις μυθολογίες δεν υπήρχε. Η παρθενική γέννηση του Περσέα από τη Δανάη σκανδάλιζε ακόμη και τους χριστιανούς. Η χρονολόγηση του κόσμου, δεν είναι επινόηση χριστιανών, αλλά Ιουδαίων που πιστεύουν, όπως γράφει το Ταλμούδ (Avodah Zarah) ότι αυτός ο κόσμος θα υπάρξει μόνο για 6000 χρόνια. Επομένως το 2009 για τους εβραίους είναι το 5769. Σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό, το τέλος των ημερών θα πραγματοποιηθεί το 2240! Στο θέμα του θανάτου τοποθετήθηκα σχολιάζοντας τον Dyer.
Τέλος για τη λέξη «άθεος», βρισιά ήταν από τους φανατικούς πιστούς και ιδιαίτερα για τους χριστιανούς και ισλαμιστές. Σήμερα, ο άθεος, εκφράζει μια φιλοσοφική τοποθέτηση και τίποτα άλλο. Περί Αθεΐας δες μια παλαιότερη ανάρτησή μου: Περί τελειότητας, ηθικής και αθεϊστικής αναγκαιότητας
Για όσα κατονομάζεις περί αθεΐας φυσικά και συμφωνούμε. Όπως γράφω και στα gangets αριστερά, εμείς δεν πιστεύουμε για να καταλάβουμε, αλλά προσπαθούμε να καταλάβουμε πρώτα για να πιστέψουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Από κει καταλήγουμε στην αθεΐα!

Άθεος είπε...

Και να ‘μαστε μαζί πάλι zoyzoyουουουου!
Το ξέρω ότι «στράβωσες» και με το «Άθεος» και με την… Αρετή!
Όμως αν διαβάσεις για παράδειγμα την πιο πάνω σύνδεση «Περί τελειότητας, ηθικής και αθεϊστικής αναγκαιότητας» που πρότεινα στον Θανάση θα καταλάβεις γιατί, ούτε είναι κακό να είναι κανείς άθεος αλλά, απεναντίας μάλιστα, θεωρείται αναγκαίο για τον σημερινό άνθρωπο να πρεσβεύει μια τέτοια ιδεολογία.
Βέβαια, αν κάποιος δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα σίγουρα θα «στραβώσει» και επόμενο είναι να ρωτήσει «Τώρα ένας Άθεος πως πορεύεται? Ποιόν επικαλείται σε κάθε δυσκολία της ζωής του που στηρίζει τις ελπίδες του?»
Εν μέρει απάντησα και στο πιο πάνω σχόλιο σε αυτό. Ο άθεος στηρίζεται στα πόδια του και στους Νόμους της Φύσης και φυσικά στις δυνατότητες που έχει ο ίδιος.
Εμείς, δεν πιστεύουμε για να καταλάβουμε, αλλά προσπαθούμε να καταλάβουμε πρώτα για να πιστέψουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Δεν ενστερνιζόμαστε καμία Ιερή Γνώση που, υποτίθεται, αντιπροσωπεύει το Απόλυτο, αλλά την Εγκόσμια Αλήθεια, προϊόν της ανθρώπινης νόησης. Έτσι γνωρίζουμε τον κόσμο μας πραγματικά, διαφορετικά αποξενωνόμαστε από αυτόν γιατί ζούμε με τις ψευδαισθήσεις ενός ουτοπικού και εξώκοσμου κόσμου. Η θρησκεία μας πότισε από μικρούς αυτό το συγκινητικό παραμύθι με τον Χριστούλη που δύσκολα το εγκαταλείπει κανείς. Είναι και ο φόβος βλέπεις. Όμως με λίγη λογική, όλα μπορούν να απαντηθούν. Σχετικά με την ελπίδα εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου, όχι πως ο αεροχείμαρρος κάνει λάθος, άλλο θέλει να πει αυτός. Όμως εσύ εννοείς ότι σε μια δύσκολη στιγμή ελπίζεις πως ο Θεός θα σε βοηθήσει. Νιώθεις σιγουριά, ενώ ο άθεος όχι, φαίνεται κενός και μηδενιστής.
Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίστροφη. Ο άθεος μπορεί να ελπίζει όχι στην βοήθεια μιας υπερανθρώπινης δύναμης, αλλά μιας υπαρκτής, που μπορεί να ελέγξει ή να βάλει σε κίνηση. Αντίθετα, ο πιστός ζώντας σε ένα αποξενωμένο κόσμο (γιατί ζει με ψευδαισθήσεις) είναι ολομόναχος, γιατί ελπίζει σε κάτι ανύπαρκτο. Δεν πασχίζει γι’ αυτήν τη ζωή αλλά για κάποια άλλη, δηλαδή μηδενίζει τελείως την υπόστασή του, για την μεταθανάτια ζωή και μόνο. Αυτή είναι χωρίς νόημα και ουσία.
Να ποιος είναι ο μηδενιστής. Εσύ αγαπάς τη θάλασσα και είσαι οικολόγος. Πού είδες η θρησκεία να μεριμνά για την γενοκτονία των φαλαινών, την ρύπανση της θάλασσας, την καταπολέμηση των κυνηγών φώκιας και άλλα πολλά…
Πουθενά! Αυτά είναι χωρίς νόημα λένε! Η σωτηρία των ψυχών είναι η ουσία και γι αυτό να μεριμνάτε!
Ένας άθεος, που πιστεύει ότι η ουσία βρίσκεται σε αυτήν τη ζωή, προσπαθεί και Ελπίζει να την κάνει ΚΑΛΥΤΕΡΗ!
Αυτό λέγεται Αναγκαιότητα!
Σε αυτήν ελπίζουμε εμείς!
Και σ’ αυτό δεν πρέπει να διαφωνείς ούτε εσύ, ούτε ο aeroxeimarros, ούτε κανένας άλλος! Θέλω να πω, μπορούμε να συνεννοηθούμε και να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη. Εν μέρει αυτό το επιτυγχάνουμε, όμως κάποιοι φονταμενταλιστές έχουν αντίθετη άποψη! Εκεί ο άθρησκος, ο άθεος ή ο μη φανατικός πιστός αντιδρά!
Μήπως τώρα αντιλαμβάνεσαι γιατί, οι φανατικοί πιστοί, πάνε κόντρα στη ζωή;
Γιατί, ούτε την ερμηνεύουν σωστά ούτε προσπαθούν να την αλλάξουν, αφού είναι προκαθορισμένη από το θεό (ο κόσμος είναι τέλειος).

Ανώνυμος είπε...

Θα ήταν ενδιαφέρον να εξετάσουμε τον Διάβολο όλων αυτών των εσχατολογικών θρησκειών και να δούμε έτσι τι φοβούντε και μισούν οι πιστοί τους, τις ομοιότητες που θα έχει ο Σατανάς με τον Αχριμαν πχ.

zoyzoy είπε...

Διάβασα το κείμενο που με παραπέμπεις και έμεινα στο τελευταία λόγια του Καζαντζάκη που μ'αντιπροσωπεύει αλλά δεν νομίζω ότι αυτό το προσόν πρέπει να το'χουν οι "άθεοι"μόνο αλλά όλοι γενικά για μια καλύτερη κοινωνία είναι αυτό που είχα βρεί σε κάποιο βιβλίο και το'χα κρατήσει.
Το σύμπαν είναι η Χώρα ΜΟΥ
Να κάνω το καλό, η θρησκεία ΜΟΥ
Να ανακουφίσω την ανθρωπότητα η χαρά ΜΟΥ
Να ελευθερώσω την ανθρωπότητα η ύψιστη εξυπηρέτησή ΜΟΥ

Ποια θρησκεία και ποιό κόμμα βαδίζει μ'αυτές τις αξίες κανένα γιατί όλοι έχουν ώς οδηγό το χρήμα πάνω σ'αυτό καταστρέφονται όλα.
Μ'αυτή την λογική σε κατανοώ για την "αθεία" που υποστηρίζεις.
Και ίσως σε βρίσκω και πιο ανθρώπινο :))

Άθεος είπε...

Αφηρημένο το σχόλιό σου Ανώνυμε. Σατανάδες και Αριμανάδες βρίσκονται στο μυαλό των αφελών πιστών τους. Στερούνται υλικής υπόστασης.

Έστω και εκεί που σκάλωσες, αγαπητή zoyzoy μου, καλό είναι. Σίγουρα, όχι μόνο οι άθεοι έχουν ένα τέτοιο προσόν, όμως ένας συνειδητά άθεος, που θέλει να λέγεται άνθρωπος και να είναι χρήσιμος στην κοινωνία, μόνο έτσι θα δρούσε. Οι υπόλοιποι «άθεοι» είναι για τα πανηγύρια, όπως και οι περισσότεροι πιστοί που ενδιαφέρονται για την προσωπική τους λύτρωση και μια… θέση στον άλλο κόσμο!!!
Μου άρεσε το τσιτάτο σου. Κάτι τέτοιο δεν θα το έγραφε ποτέ κάποιος θρήσκος δογματικός αλλά μόνο ένας άθρησκος που νιώθει πολίτης αυτού του κόσμου.
Θέλω να πω: Αυτό το καλό που θέλουμε να κάνουμε, ας μην το κάνουμε για να μετρηθεί από κάποιο θεό ιδιοτελώς, αλλά χωρίς να περιμένουμε ανταμοιβή με ανιδιοτέλεια και αγάπη και κυρίως χωρίς να μισούμε αυτούς που δεν έχουν ίδιο δόγμα με μας!
Ευχαριστώ για την επικοινωνία και για το χρόνο που διέθεσες για κάτι που βρίσκεται βαθιά στη συνείδησή μας.
Τώρα όμως αρχίζει το παιχνίδι με τη θάλασσα και για μας τους στεριανούς! Χαιρετίσματα στις ομορφιές του νησιού σου… και καλό Καλοκαίρι!

Ανώνυμος είπε...

Το ξέρω οτι δεν υπάρχουν Σατανάδες παρά στο μυαλό των πιστών. Εννούσα τι αντιπροσωπευουν, τι κοινά έχουν και επομένως τι φοβούντε και μισούν οι πιστοί των εσχατολογικών θρησκειών που έχουν μπαμπούλες.

Άθεος είπε...

Αντιπροσωπεύουν το Κακό
Το ίδιο κοινό έχουν όλες οι θρησκείες
Και φοβούνται τα βασανιστήρια… μετά θάνατον!
Και παρόλο αυτά μεταξύ τους μισούνται!
Δεν είναι γελοία όλα αυτά;

Με κινούν οι νευρώνες μου είπε...

Εγώ θάλεγα ότι η αθεϊα πλέκει εργόχειρο.

Άθεος είπε...

Μου άρεσε αυτή η φράση!

sykaki είπε...

Δεν είμαι αθεη ειμαι αθρησκη
δεν τους πιστευω
δεν τους χρειαζομαι
οπως λεει και ενας φίλος μου

''Εχω αλεργια σε οτι εχει καταληξη σε -ισμος και ετσι νιωθω πιο ελευθερος''
thesikaleon-shroud of false



οχι δεν τους π[ιστευω στο μονο που πιστευω είναι
η ζωη
τα συναισθήματα
Εγω τον παραδεισο μου τον θέλω ζωντανο και επιγειο

πολλα ζηταω???


με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki

Άθεος είπε...

Αχ sykaki μου γλυκό
πόσο κοντά είσαι…
Όμως κι έτσι, πολλά έχεις να κερδίσεις,
γιατί τον παράδεισό σου τον κερδίζεις στην κυριολεξία.
Κι όπως λες, είναι ζωντανός και επίγειος,
δηλαδή πραγματικός!
Παραμυθένιο Καλοκαίρι να έχεις!

nkarakasis είπε...

Από τις καλύτερες αναρτήσεις σου.
Καλό καλοκαίρι.

Άθεος είπε...

Δεν μου έγραψες γιατί σου άρεσε τόσο πολύ, όμως δεν έχει και τόσο σημασία.
Αρκεί που σου άρεσε και σε ευχαριστώ!
Καλό Καλοκαίρι!

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ανθολογία 5 διηγημάτων Ε.Φ. (2019 σελ. 204) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (2014 σελ. 306) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
ΧΑΛΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (2010 δοκίμιο 608 σελίδες) Εκδόσεις ΕΝΑΛΙΟΣ

Τα βιβλία μου

Τα βιβλία μου
Η ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ (1998 μυθιστόρημα 348 σελίδες) Εξαντλημένο. Λίγα κομμάτια μόνο στο βιβλιοπωλείο "Βιβλιοχαμός" Μαυροκορδάτου 7 Αθήνα σε προσιτή τιμή. Τηλέφωνο 2103824629

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Οι θρησκείες, το είπαμε πολλές φορές, δεν ενώνουν τους ανθρώπους. Τους χωρίζουν.

Λαίλαπα για την ανθρωπότητα οι θρησκείες, δηλητηριάζουν τη ζωή!

Όπως έλεγε και ο Βολτέρος «Εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε ανοησίες, μπορούν να σε κάνουν να διαπράξεις και εγκλήματα»!

2. Διαβάστε στο άλλο blog Τετραφάρμακος, το επίκαιρο άρθρο Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;


3. Στο έτερο blog «Ας φιλοσοφήσουμε για τη φιλία» αναρτήθηκε νέο θέμα «Για τη φιλία και τη ζωή σύμφωνα με τον Επίκουρο»

4. Πρόσκληση για δράση: αιτήσεις κατάργησης προσευχής και θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία

5. Να και μια είδηση που ενδιαφέρει: Παιδική κατασκήνωση για...άθεους

Επιτέλους υπάρχει επίθεση στην οπισθοδρόμηση!

6. Αντικαταστήστε άχρηστες θρησκευτικές γιορτές με ουσιαστικές γιορτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο και την αλήθεια!

Απολαύστε το Children of Evolution και την «Ημέρα της Εξέλιξης» σαν μια πιθανή γιορτή που δεν θα αργήσει να γιορταστεί απ’ όλους μας!

7. Επίσης μην ξεχάσετε κι αυτό: Is This The Real Thing


Σχολιάστε το blog στο σύνολό του

Σχολιάστε το blog στο σύνολό του
Κάντε κριτική, πέστε τη γνώμη σας. Πείτε τη γνώμη σας άφοβα, ελεύθερα, ξάστερα!
Λόγω μεγάλου αριθμού σχολιαστών, παρακαλώ στο τέλος των σχολίων επιλέξτε Νεώτερο ή πατήστε εδώ.





Χριστιανικοί Βανδαλισμοί

Δείτε το λογοκριμένο κομμάτι της ταινίας του Κώστα Γαβρά για τους βανδαλισμούς των Χριστιανών επί της Ζωοφόρου του Παρθενώνα ΕΔΩ.

Ντοκιμαντέρ του Bill Maher Religulous 1 έως 11 με ελληνικούς υπότιτλους

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του Bill Maher με ελληνικούς υπότιτλους. Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι, πατάτε το άσπρο τρίγωνο κάτω δεξιά ενώ παίζει το video και στην στήλη που εμφανίζεται ενεργοποιείτε τους υπότιτλους πατώντας το κουμπί CC. Καλή διασκέδαση. Religulous 1 Religulous 2 Religulous 3 Religulous 4 Religulous 5 Religulous 6 Religulous 7 Religulous 8 Religulous 9 Religulous 10 Religulous 11 …και μια μικρή συνέντευξη του Richard Dawkins στον Bill Maher για όλα

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - Richard Dawkins

Παρακολουθήστε τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας μέσα από πέντε μικρά video του Richard Dawkins (μέσω paratiritis7's Channel) Αν δεν εμφανίζονται οι ελληνικοί υπότιτλοι ενεργοποιήστε τους με το κουμπί στη δεξιά κάτω πλευρά της οθόνης. Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ video: 1-5