Η θρησκεία πάντα επίκαιρη και αλλοτριωτική όμως, στο σκάνδαλο, το συμπέρασμα πουθενά!

Τα Μ.Μ.Ε. τρελαίνονται να μεταδίδουν ειδήσεις που κάνουν μεγάλο θόρυβο κάνοντας την «είδηση» πραγματικό σίριαλ, ώστε να καθηλώσουν τον θεατή, να τον κάνουν με λίγα λόγια να περιμένει τις νέες αποκαλύψεις, σαν να βλέπει μια ταινία, περιμένοντας την αποκάλυψη, την ανατροπή και το σασπένς, ώστε να αναδείξουν την δημοσιογραφική τους δεινότητα κερδίζοντας τον θεατή και τη μεγάλη τηλεθέαση. Να κάνει το θεάμον κοινό να καθηλωθεί, ιδιαίτερα μπροστά στην τηλεόραση όπου εκτός από την νέα ειδησεογραφική επικαιρότητα του θέματος να αποκαλυφτούν νέες πτυχές που θα συγκλονίσουν και θα συζητηθούν. Παράλληλα παρελαύνουν «ειδικοί» που αναλύουν «επιστημονικά» το θέμα, όμως μόνο για να στιγματίσουν το έγκλημα και να δικαιολογήσουν αυτό που αιώνες διαιωνίζεται. Όμως μέχρι εκεί. Οι ρίζες του εγκλήματος παραμένουν άθικτες και ζωηρές. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο. Οι ηθικοί αυτουργοί παραμένουν στην αίγλη τους και οι πιστοί στην αφέλεια που τους δέρνει. Αφορμή της συγκεκριμένης ανάρτησης ήταν όπως θα μαντέψατε η αποκάλυψη της δράσης του ψευτοπαπά και της εκκλησίας της οδού Λιοσίων. Μόλις πριν λίγο καιρό όλοι ήθελαν να βρεθούν κοντά του, ώστε να πάρουν λίγη αίγλη από την αίγλη του διάσημου ινφλουένσερ παπά. Να πάρουν και οι ίδιοι λίγη δημοσιότητα και φυσικά την ευλογία του! Όμως κανένας δεν θα βγάλει τα συμπεράσματα, και σε αυτή την περίπτωση απάτης, που θα έπρεπε να τονιστούν ώστε να αποτραπούν τέτοια φαινόμενα στο μέλλον. Το θέμα είναι μεγάλο και δεν ξέρω από πού να κάνω την αρχή. Ας κάνω πρώτα τις επισυνάψεις που έχω ώστε να αναγκάσω μόνοι σας να κάνετε τη σούμα για το τελικό συμπέρασμα.

Οποιοσδήποτε μπορεί να διδάσκει την «αγάπη» και να κάνει κηρύγματα προκειμένου να κερδίσει τον σεβασμό των πιστών. Για τα κηρύγματα δεν είναι αναγκαία η καλοσύνη και το ευγενές συναίσθημα. Εύκολα μπορεί κανείς να αναζητήσει φανφάρες, λόγια «καλοσύνης» και υποτυπώδεις πράξεις που διάφοροι «άγιοι», «πατέρες», «διδάσκαλοι» και «φιλόσοφοι» εκμεταλλεύονται για να εντυπωσιάσουν. Πολλοί βέβαια τα πιστεύουν, όμως αυτό είναι άλλο θέμα. Κάποιοι τελευταία, μπροστά στη κρίση και την φτώχια μαγείρευαν προσφέροντας δωρεάν συσσίτια και χωρίς να είναι ιερείς, όμως πάντα, μα ΠΑΝΤΑ, όσοι «προσφέρουν» ζητούν ελεημοσύνες, βγάζουν παγκάρια, ζητούν ενισχύσεις για να δικαιολογήσουν το άπλωμα του χεριού και της ζητιανιάς! Οι συνωμοσιολόγοι που συνήθως είναι θρησκόληπτοι και πιστοί, μόνο με τις φαρμακευτικές εταιρίες τα έχουν, επειδή πλουτίζουν. Όταν όμως κανείς πλουτίζει με το σταυρό στα χέρια, κάνουν μόκο, για να μην κλονιστεί η πίστη. Ποτέ δεν θα τα βάλουν με την Εκκλησία, που τις περισσότερες φορές φαντάζει σαν εταιρία που πουλάει ψεύτικες ελπίδες! Ο κάθε τσαρλατάνος μπορεί να φοράει όποια στολή θέλει, να παίρνει όποια ιδιότητα θέλει και να δηλώνει ό,τι γουστάρει, αρκεί να φαίνεται ότι ελεεί. Θυμηθείτε κάτι ψευτογιατρούς που πούλαγαν μαντζούνια για τον καρκίνο και άλλες ασθένειες (μέχρι και για τον κορωνοϊό, που αλλού, έλεγαν ότι δεν υπάρχει) και με την βοήθεια κάποιου «Άγιου» ή της Παναγιάς, το θαύμα συνάρπαζε τους πιστούς τροφοδοτώντας ακόμα περισσότερο την πίστη. Όμως όλα σταματούσαν όταν κάτι στράβωνε και το σκάνδαλο αποκαλυπτόταν. Τότε τα Μ.Μ.Ε. οργίαζαν, μέχρι τελικά η δημοσιότητα ξαφνικά σταματούσε επειδή κάποιο άλλο θέμα την επισκίαζε και θεωρούσαν αποδοτικότερη τη νέα είδηση. Ούτε μια φορά ο πιστός δεν έβγαλε τα συμπεράσματα από τα παθήματα που με την αφέλειά του προξενούσε. Γιατί, ας μην γελιόμαστε: για να υπάρξει ένα σκάνδαλο στην πίστη δεν οφείλεται μόνο στην κατεργαριά του αγύρτη, αλλά και του αφελή πιστού! Θυμηθείτε τη ρήση του Βολτέρου! Τσαρλατάνοι και αγύρτες όμως, όχι μόνο περισσότερο, αλλά πάντα, δρουν στο χώρο της ιεροσύνης, όπου σαν Μ.Κ.Ο. εταιρίες αποφεύγουν όχι μόνο τον έλεγχο των αρχών αλλά και της εφορίας ή την κριτικής της Εκκλησίας, αφού και οι ίδιοι με τον ίδιο τρόπο αποκοιμίζουν το ποίμνιο. Εκεί λοιπόν οι απατεώνες μπορούν να λειτουργούν, να ιερουργούν, να κάνουν Μυστήρια, να κηρύττουν το λόγο του Θεού, να διαδίδουν ψέματα, απάτες, να κάνουν εξορκισμούς, να καταπολεμούν τη μαγεία, να κάνουν θεραπείες, να θαυματουργούν, να εκθέτουν «Άγια Λείψανα», και να αυτοτιτλοφορούνται «Άγιοι», με λίγα λόγια να κατευθύνουν συνειδήσεις διαιωνίζοντας θρησκείες!

Στο δια ταύτα: το κράτος μπορεί να ερευνήσει για να ανακαλύψει απατεώνες, όμως το αποφεύγει γιατί πίσω από τέτοιες ενέργειες θα έχανε ψήφους. Η Εκκλησία πάντα έχει επίγνωση των τσαρλατάνων και των αγυρτών, όμως επειδή και αυτοί επιδίδονται στο ίδιο έργο της πνευματικής υπνηλίας δεν μιλάνε, γιατί όπως λένε και οι ίδιοι ο πόλεμος αυτός θα έβλαπτε την ίδια την πίστη των χριστιανών, αφού βέβαια πρόκειται για μικρές ομάδες που δεν απειλούν την ίδια την Εκκλησία! Η αστυνομία δεν έχει καμιά αρμόδια υπηρεσία δίωξης για το θέμα, δικαιολογώντας τον εαυτό της ότι καλύπτεται πίσω από καταγγελίες που τελικά δεν κάνει κανένας! Οι δικαστικές αρχές (τώρα σωθήκαμε!) που ανέχεται το έγκλημα για να αποσυμφορήσει τις φυλακές καλύπτεται πίσω από την ανοχή της αστυνομίας και των μη καταγγελιών! Άλλωστε, παρόλο την πολυμάθεια του νόμου από τους εκπροσώπους τους, οι δικαστές έχουν παντελή άγνοια κριτηρίου για θρησκευτικά και εκκλησιαστικά ζητήματα. Τα θέματα της Εκκλησίας και της πίστης δεν αφορούν το κράτος, αλλά την Εκκλησία. Γι αυτό και υφίσταται το «Εκκλησιαστικό δίκαιο» που δικαιοδοσία ο πολιτικός λόγος δεν έχει! Να και η απαίτηση του χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας! Τέλος, οι υπόλοιποι πιστοί αδιαφορούν για να μην πω ότι αγνοούν ακόμα και τα δόγματα της πίστης τους και μόνο τους αστυνομικούς δεν θα ήταν διατεθειμένοι να κάνουν, αφού θα κινδύνευαν και οι ίδιοι να βρεθούν κατηγορούμενοι για συκοφαντία. Η «Ένωση Αθέων» με πενιχρά μέσα και δυστυχώς μικρό αριθμό μελών ασχολείται με πιο ζωτικής φύσης θέματα, όπως την κατάργηση των Θρησκευτικών στα σχολεία, την ενημέρωση με διαλέξεις και άρθρα, την προστασία των ατόμων με φυλετική διαφορετικότητα όταν κινδυνεύει η ζωή κάποιου, ειδικά για άτομα που πρόκειται να απελαθούν σε άλλες χώρες και άλλα θέματα που η διαφορετικότητα του δόγματος τους αφήνει αδιάφορους. Έτσι τσαρλατάνοι , αγύρτες, ψεύτες και απατεώνες μένουν στο απυρόβλητο της κοινωνικής ζωής. Θα πρέπει να περιπέσουν σε εγκλήματα που αφορούν ναρκωτικά, αποφυγή δήλωσης κερδών στην εφορία, όταν τα ποσά είναι μεγάλα ή σκάνδαλα πολιτικών προσώπων που θίγεται η καριέρα τους! Στην περίπτωση της «εκκλησίας των Λιοσίων» το σκάνδαλο προέκυψε όταν διακινήθηκαν ναρκωτικά σε μεγάλες ποσότητες, επειδή σε μικρές θα αδιαφορούσαν πάλι!

Αρκεί κάποιος να φορέσει λοιπόν ένα ράσο, σαν του Κλεομένη, και με την τρέλα του να μείνει στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης σαν ανόητος και βλαξ που η συμπεριφορά του δεν ενοχλεί κανέναν. Κάθε γειτονιά έχει έναν τρελό που γελά και περιπαίζει, όπως λέει και ο Χατζής σε ένα τραγούδι του. Μέχρι να ξεσπάσει το σκάνδαλο, οι «Εκκλησίες» των αγυρτών θα πλουτίζουν, ο κόσμος θα συρρέει, λειτουργίες και Μυστήρια θα τελούνται, θαύματα και θεραπείες θα συντελούνται με το αζημίωτο και έρανοι και δωρεές θα δίνουν και θα παίρνουν, κύριοι! Αυτός είναι ο λόγος που χιλιάδες χρόνια τώρα η θρησκευτική συνείδηση κατευθύνει τον κόσμο προς τους φανταστικούς φίλους του ουρανού! Οι «Εκκλησίες» τους και οι μονές τους θα κατακλύζονται από κόσμο. Η αστυνομία θα τους προστατεύει, θα τους συνοδεύει με περιπολικά και μηχανές της ΔΙΑΣ, για να φτάσει το… υποτιθέμενο «Άγιο Φως» γρήγορα στην εκκλησιά για την γκλαμουριά, να παιάζουν μπάντες στις γιορτές, ακόμα και της αστυνομίας, να φωτογραφίζονται διάσημοι αστέρες και πολιτικοί δίπλα τους και αφελείς να προσφέρουν δόξα και πλούτη στους αγύρτες! Η αίγλη τους να μεγαλώνει, οι δωρεές να αυξάνονται και η ελπίδα των πιστών να κορυφώνεται! Έτσι διαιωνίζεται η πίστη και η θρησκεία εδώ και χρόνια. Η αγυρτεία και η ψευτιά πάντα ήταν ελεύθερη να δυναμώνει την πίστη των αφελών, να κοροϊδεύει ανόητους, ψεύτες, ανθρώπους που πραγματικά πονούν επειδή πάντα κοντά στους αφελείς που έχουν χρήμα θα παρεισφρέει ένας απατεώνας που θα εργαλοιοποιεί τον πόνο και την δυστυχία σου, κακόμοιρε άνθρωπε και να σε εκμεταλλεύεται επειδή είσαι εύκολο και απροστάτευτο θύμα. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτό το είδος της απάτης δεν θα εξαφανιστεί ποτέ, όσο θα υπάρχει πίστη και αφέλεια!

Θυμάμαι πριν από δεκάδες χρόνια, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, στη Νέα Σμύρνη, σε ένα σπίτι γινόταν χαμός από κοσμοσυρροή. Εκεί δίδασκε ο Παναγιώτης Τουλάτος, ενδεδυμένος με χιτώνα που θύμιζε κάτι σαν φιλοσοφικό τρίβωνα και χιτώνα του Χριστού, έναν αχταρμά «αρχαιοελληνικής θρησκείας» και χριστιανισμού, έχοντας στο πλάι του τον αγαπημένο του μαθητή, τον Κοινούση (εκείνον τον τραγουδιστή της χούντας που τραγουδούσε «τα παιδιά τα φιλαράκια τα καλά»). Τελειώνοντας τις διδαχές και τα κηρύγματα, (μια Παρασκευή που πήγα από περιέργεια να δω τι συνέβαινε εκεί), έκπληκτος άκουσα να δίνει ραντεβού στους παρευρισκομένους να βρεθούν όλοι μαζί το Σαββατόβραδο σε ένα σκυλάδικο που τραγουδούσε με τον μαθητή του, γιατί έτσι έφερνε το ποίμνιο, που τον λάτρευε, κοντά στο Θεό! Μετά χώρισαν, επειδή τσακώθηκαν.

Πιο πάνω σας ανέφερα ότι απατεώνες και αγύρτες πάντα υπήρχαν στην πίστη και σε όλες τις θρησκείες από αρχαιοτάτων ετών. Όμως το οικονομικό αλισβερίσι που γίνεται στις μέρες μας δεν έχει προηγούμενο. Ούτε η φιλανθρωπία ήταν τόσο ξεδιάντροπη, ούτε υπήρχε τόσος μεγάλος αριθμός «λειψάνων» που σκοπό είχαν να πείθουν εργαλοιοποιώντας τον πόνο των πιστών. Σε σχετική ανάρτηση στο blog «Η ΑΘΕΪΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΉ» με τίτλο «Από την κοινοκτημοσύνη στην φιλανθρωπία» γράφω για την «φιλανθρωπία»: «Στον χριστιανισμό εμφανίστηκε με την κοινοκτημοσύνη, όμως στην πράξη η ίδια η κοινοκτημοσύνη, φαίνεται ότι ούτε στη θρησκεία δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί. Ακόμα και οι μαθητές, όπως γράφει η «παράδοση», δεν μπόρεσαν να την κάνουν εφικτή. Θυμηθείτε την περίπτωση του Ανανία και της γυναίκας του Σαπφείρας». Έτσι η κοινοκτημοσύνη μη μπορώντας να γίνει πράξη, μετεξελίχθηκε σε αγαθοεργία για την προσφορά στα κοινά γεύματα και συσσίτια για τις χείρες και τους άπορους που οι χριστιανοί ονόμαζαν «Αγάπες», ενώ για τον έρανο ονομάστηκε «φιλανθρωπία» σαν καλή πράξη.

Όταν ο χριστιανικός γνωστικισμός έθετε τις βάσεις για τη μελλοντική θρησκεία θέσπισε την κοινοκτημοσύνη και τον αλτρουισμό μεταξύ των καταπιεσμένων αδελφών στη μικρή εκείνη κοινωνία. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο διήρκησε η κοινοκτημοσύνη των πρώτων «χριστιανών». Όταν σαν αιρετικοί ιουδαίοι διώχτηκαν από την Παλαιστίνη και διασκορπίστηκαν στα έθνη η κοινοκτημοσύνη έμεινε στα χαρτιά. Για τους τύπους, τη θέση της πήρε η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία που έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Τα ιερά βιβλία αναφέρουν ότι κανένας κήρυκας ή διδάσκαλος δεν μπορούσε να φιλοξενηθεί σε κοινότητα χριστιανών πάνω από δυο τρεις ημέρες, επειδή πολλοί εκμεταλλεύονταν την φιλοξενία για να σιτίζονται δωρεάν. Όπως και τα εφόδια που έπαιρναν σαν ξηρά τροφή φεύγοντας να μην φτάνουν για πάνω από δυο μέρες. Όλα αυτά δείχνουν ότι από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπήρχαν αγύρτες και αετονύχηδες που πουλούσαν ελπίδα και ωραία λόγια και αυτό το έκαναν σαν επάγγελμα, αν είχαν την ευφράδεια να εκμεταλλεύονται την αφέλεια των πιστών. Αργότερα, εκτός από τους αγύρτες θεραπευτές και θαυματοποιούς εφευρέθηκε και η κατασκευή των λειψάνων, ώστε να στηρίζουν τα ψέματα και τις απάτες ώστε να στηριχθεί η μυθολογία τους σαν παράδοση. Ούτε ένα λείψανο δεν επιβεβαιώνεται από τη επιστήμη. Όλα είναι κατασκευασμένα στις μέρες μας ή πολύ αργότερα απ’ όσο αναφέρει η «πηγή» ότι δήθεν υπήρξε. Ψέματα, ψέματα, ψέματα! Παντού ψευτιά και ιδιοτέλεια! Μόνο η αφέλεια των πιστών είναι υπαρκτή και η πενιχρή δωροδοκία από το πενιχρό τους εισόδημα, γιατί δωροδοκία είναι η φιλανθρωπία των χριστιανών. Από τη μια, δωροδοκείται ο θεός να κάνει το θαύμα και από την άλλη ζητά ελεημοσύνη ο θαυματοποιός για να εκμεταλλευτεί τον πιστό! Ο ένας κοροϊδεύει τον άλλο. Και όταν το γεγονός, σαν τον κόμπο φτάνει στο χτένι, φτάνει και το σκάνδαλο σαν είδηση, σαν βόμβα που σκάει. Τότε οι αφελείς πιστοί πέφτουν από τα σύννεφα! Στις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνίας μας οι λαοπλάνοι, οι διαστρεβλωτές και οι τσαρλατάνοι έχουν μεγάλη πέραση. Όσο περισσότερο υπερβάλλουν τόσο καλύτερα κάνουν τη δουλειά τους και αυτό δεν είναι καινούριο. Θυμηθείτε τη ρήση του Βολτέρου. Η κατάλυση της λογικής, η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία της ψευδαίσθησης συνδέονται άμεσα με τη μαζική ψυχολογία της πίστης και της υποταγής. Ο μηχανισμός είναι τέτοιος που το σύστημα ανατροφοδοτείται. Τότε ο πιστός φτάνει να πιστεύει ακόμα και σε κάστανα, σε παντόφλες, σε ζώνες, αλυσίδες, σταυρούς, και μακάβρια ανατομικά μέλη αγνώστων ατόμων, κάρες, απομιμήσεις χεριών ποδιών, μαλλιών και άλλων γραφικοτήτων όπως καρφιά, ξύλα, άχερα και αναπνοές που φυλάσσονται σε σεντούκια και μπουκάλια διακηρύττοντας με θράσος και αφέλεια κάθε τσαρλατανιά και αγυρτεία απατεώνα!

Στο αντίκρισμα αυτών, με τόσα παραμύθια που λένε, Αίσχος και Έλεος να λέτε ανόητοι και όχι «Αμήν»!

Θρησκεία και συνωμοσιολογία

Εδώ και πολλά χρόνια υποπτευόμουν μια ύποπτη σχέση ανάμεσα στους πιστούς των θρησκειών και στους συνωμοσιολόγους που δεν τολμούσα να συσχετίσω ανοιχτά επειδή την θεωρούσα τολμηρή, μέχρι που κατηγοριοποίησα τέσσερα ουσιώδη χαρακτηριστικά που ενοχοποιούν μια τέτοια σχέση, άσχετα αν σ’ αυτή την σχέση υπάρχουν άθρησκοι συνωμοσιολόγοι ή πιστοί που αρνούνται τις περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας. Μια σχέση όμως την έχουν και ελπίζω να συμφωνήσετε μαζί μου αφού οι περισσότερες μελέτες αντιμετωπίζουν τις συνωμοσιολογικές πεποιθήσεις σαν ενδείξεις ψυχολογικής διαταραχής, πράγμα που λόγω του μεγάλου αριθμού των πιστών δεν κάνουν το ίδιο και για αυτούς, αναγκάζοντάς μας να θυμηθούμε τη λογική εκείνου που αναρωτιόταν ποιοι θα έπρεπε να βρίσκονται μέσα στα ψυχιατρεία και ποιοι έξω! 

Οι συνωμοσιολόγοι δείχνουν πάντα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το παράξενο και το υπερφυσικό, όπως είναι η μαγεία, η μαντεία, η μεταθανάτια ζωή και άλλα χαρακτηριστικά απόλυτα σχετικά με ότι πρεσβεύουν οι θρησκείες.

Να οι τέσσερις κοινές κατηγορίες:

1. Είναι απόλυτοι.

2. Είναι αντιεπιστημονικοί.

3. Χαρακτηρίζονται από φανατισμό.

4. Συγκεντρώνονται σε συνασπισμούς και ομάδες.

Θα τις δούμε μια μία τις κατηγορίες αυτές αφού πρωτύτερα αναφέρω τις βασικότερες θεωρίες συνωμοσίας που κυριαρχούν παγκοσμίως, προκειμένου να αναδειχτούν τα πιο πάνω χαρακτηριστικά που είναι ενδογενή στη λατρευτική πίστη και των δυο.

1. Η καταστροφική προφητολογία είναι αυτή που κυριαρχεί στους περισσότερους συνωμοσιολόγους που αναζητούν σύμβολα και συμβολισμούς σε κάθε γεγονός και έκφανση της ζωής.

2. Πίστη ότι οι εξωγήινοι μας επισκέπτονται όμως οι κυβερνήσεις τους αποκρύπτουν επιμελώς.

3. Οι κυβερνήσεις συνωμοτούν σε βάρος των πολιτών ελέγχοντας τους πληθυσμούς με ψεκασμούς από αεροπλάνα, επιβάλλοντας εμβολιασμούς για την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, μόλυνση του νερού με φθόριο και άλλα μέσα.

4. Ο άνθρωπος ποτέ δεν πάτησε στη Σελήνη, η Γη είναι επίπεδη, μας παρακολουθούν από τα κινητά και με παντός είδους κρυφές κάμερες που τοποθετούν ακόμα και σε ντρόουνς που μοιάζουν με πουλιά.

5. Στον ακροδεξιό χώρο υφίσταται η πίστη ότι το Ολοκαύτωμα είναι ένας καλοστημένος μύθος ή μια υπερβολή.

6. Η κλιματική αλλαγή προωθείται σαν ιδέα επειδή εξυπηρετεί κάποια κυβερνητικά φάνς και επιχειρήσεις που ο ένας ευνοεί τον άλλον.

7. Ιδιαίτερα στην Αμερική πολλοί  πιστεύουν στην συνωμοσιολογία της QAnon, ερπετόφερτων και παιδεραστών που ηγείται η Χίλαρι Κλίντον από μια πιτσαρία!

Οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας για την δολοφονία του Τζων Κένεντυ ακόμα δεν κόπασαν από το 1963, ενώ τα παιχνίδια συνωμοσίας με πειράματα ναρκωτικών, όπως τα περιβόητα πειράματα ΜΚ-Ultra του FBI και της CIA έδιναν και έπαιρναν την εποχή του ψυχρού πολέμου.

Αυτές είναι μόνο κάποιες ενδεικτικές θεωρίες συνωμοσιολογίας που κατευθύνουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες εδώ και πολλά χρόνια, και φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμα που φτάνουν σε ακόμα πιο εξωφρενικά συμπεράσματα, που για την ώρα παραβλέπω.

Στον πυρήνα της λογικής των συνωμοσιολόγων πάντα κυριαρχεί ο πανικός ή τουλάχιστον μια φοβία με ένα διαρκές ερώτημα να πλανάται στο μυαλό που τους ταλαιπωρεί «και αν πράγματι μας την έχουν στημένη…» διαμορφώνοντας μια ψυχολογία τρόμου όπου προσπαθούν να αντιμετωπίσουν συλλογικά μια αμυντική γραμμή δημιουργώντας, πότε μυστικά και πότε φανερά, συνασπισμούς και ομάδες που υπερασπίζονται την άποψή τους με επιμονή και εγωισμό σαν ναρκισσιστές, επειδή θέλουν πάντα να δείχνουν ότι είναι ενημερωμένοι και έξυπνοι, ανώτεροι από τους άλλους. Χαρακτηρίζονται δηλαδή από υπερβολική αυτοεκτίμηση και εγωκεντρισμό, και γι αυτό συχνά εκδηλώνουν μια επιλεκτική αρμοδιότητα.

Πάρτε όποια θεωρία συνωμοσίας θέλετε και θα συμφωνήσετε ότι οι οπαδοί των θεωριών αυτών δεν είναι διατεθειμένοι να απορρίψουν τίποτα από όσα παραδέχονται, ακόμα και όταν έρχονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα στοιχεία για το αντίθετο. Οπότε, αντιλαμβάνεστε την ακλόνητη πίστη τους στην θεωρία που την πιστεύουν όπως ακριβώς πιστεύουν το δόγμα οι πιστοί των θρησκειών. Η μόνη διαφορά με τη θρησκεία είναι ότι στις θεωρίες συνωμοσίας εκτός των αβάσιμων ισχυρισμών υπάρχουν και μισές αλήθειες, ενώ στις θρησκείες απουσιάζει και το παραμικρό ίχνος αλήθειας!

Στην πρώτη κατηγορία έθεσα τους Απόλυτους και τους δογματικούς που δεν δέχονται με τίποτα ότι μπορεί να κάνουν λάθος. Πεπεισμένοι ότι δεν σφάλουν, πιστεύουν ακράδαντα τη θεωρία τους, όπως ακριβώς οι πιστοί τη θρησκεία τους. Αμφότεροι μοιρολατρούν για το μέλλον. Εδώ και χιλιάδες χρόνια όλες οι προφητείες μιλούν για καταστροφές, σεισμούς, πολέμους και κατακλυσμούς. Ούτε μια προφητεία για κάτι καλό που θα έπρεπε με ανυπομονησία να περιμένουμε. Βρίθουν τα θρησκευτικά βιβλία για όσα μας περιμένουν σαν ανταπόδοση των αμαρτιών οι πιστοί, και της κακιάς μας μοίρας οι άλλοι, που συνωμοτικά μας χρησιμοποιούν για να κερδίζουν κάποιοι εξαπατώντας μας. Οι πρώτοι πουλούν φόβο για να εμπορευτούν αργότερα την ελπίδα και οι δεύτεροι για να μας δείξουν πόσο διαισθητικοί είναι, βλέποντας αυτό που όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να δούμε. Αυτή είναι η υπεροχή των συνωμοσιολόγων σε αντιδιαστολή με μας που κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Δεν διστάζουν να οικειοποιηθούν γνώσεις και επιστήμες που ποτέ δεν σπούδασαν ή εντρύφησαν στη ζωή τους. Βλέπεις, η πίστη είναι εύκολη, ενώ η αμφισβήτηση δύσκολη, επειδή απαιτεί μόρφωση και παιδεία. Προσποιούνται τους γιατρούς, τους ιστορικούς, τους αστρονόμους και τους πολιτικούς αναλυτές επειδή σαγηνεύτηκαν από μια ομιλία που άκουσαν στο διαδίκτυο. Τελευταία βρίθουν στα μαζικά μέσα ενημέρωσης και τα διαδικτυακά κοινωνικά μέσα τέτοιες ανοησίες που σου σηκώνεται η τρίχα. Αγνοούν την επιστημονική μεθοδολογία πιστεύοντας ακράδαντα θεωρίες που δεν διαψεύδονται με όσα στοιχεία και να τους φέρεις. Τούτο τους κάνει αντιεπιστημονικούς και αρτηριοσκληρωτικούς που τους φέρνει στη δεύτερη κατηγορία, αφού δεν αναζητούν την διάψευση αλλά μόνο τα στοιχεία εκείνα που τους κάνουν να μένουν ακλόνητοι στην πίστη τους, όπως ακριβώς ένας δογματικός πιστός για τη θρησκεία του που πιστεύει ότι η Αλήθεια του είναι μοναδική και ακλόνητη.

Στην Τρίτη κατηγορία έχουμε εκείνους τους φανατικούς που εστιασμένοι στο δικό τους πιστεύω είναι έτοιμοι να βανδαλίσουν, να τρομοκρατήσουν, μέχρι και να χειροδικήσουν επάνω σου, αδιαφορώντας για τις συνέπειες του νόμου, ακόμα και για τη ζωή τους. Στη θρησκεία λέγονται μάρτυρες, όμως σε όλες τις άλλες εκφάνσεις της ζωής φέρονται σαν τρομοκράτες, επιθετικοί, χωρίς να δέχονται τον αντίλογο και τον δημοκρατικό διάλογο αφού δεν φροντίζουν να αποφεύγουν την απόλυτη βεβαιότητα που έχει κάθε φανατικός. Οι οπαδοί της πρώτης θητείας του Τράμπ με βία κατέλαβαν τον Λευκό Οίκο σαν αγέλη άγριων ζώων καταστρέφοντας στο πέρασμά τους ό,τι βρήκαν και στο τέλος αντί να διωχθούν έγιναν και διάσημοι.

Αυτή η αγελαία συμπεριφορά τους φέρνει και στην τέταρτη κατηγορία αφού συναθροίζονται σε ομάδες και συνασπισμούς, δικτυωμένοι κάτω από μια ηγετική μορφή που τους δένει ιδεολογικά. «Φλέβα παράνοιας που διαπερνάει την ανθρώπινη ψυχή» την έλεγε ο Καίσλερ όταν τα μέλη ταυτίζονται με την ομάδα που τους κινδύνους ανέλυσα παλαιότερα σε μια ανάρτηση στο blog με τίτλο «Το παράδοξο της ταύτισης με την ομάδα». Η  υπέρβαση του εγώ μέσω μιας κακοτοποθετημένης αφοσίωσης είναι η αυτοϋπερβατική ανάγκη που επιβάλει η αφοσίωση στο θεό, σαν άμυνα ενάντια στους αντιπάλους που αντιμάχονται τις θέσεις τους. Μέσα στην ομάδα το αίσθημα αυτό γίνεται ακόμα πιο δυνατό, επειδή ο εγωτισμός της ομάδας τρέφεται από τον αλτρουισμό των μελών της!

Αφού σας έδειξα με ποιο τρόπο κατηγοριοποιούνται και συσχετίζονται συνωμοσιολογίες με τη θρησκεία σε σχέση με την επιστήμη, μου δίνεται η ευκαιρία να πω δυο λόγια και για την τελευταία προκειμένου να δείξω πόσο διαμετρικά αντίθετη βρίσκεται αυτή από τις θεωρίες συνωμοσίας και τα δόγματα των θρησκειών. Δεδομένου ότι οι θρησκείες διαφοροποιούνται από τους λαούς της Ανατολής και της Δύσης με δόγματα που οι προκαταλήψεις και τα κίνητρά τους διαφέρουν, οι επιστημονικοί νόμοι είναι παντού οι ίδιοι, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, ανάμεσα στις λαϊκές τους παραδόσεις ή τα πολιτικά τους κίνητρα που τους κάνουν να διαφοροποιούνται οι επιστημονικοί νόμοι δεν διαφέρουν. Οι επιστήμονες μιλούν την ίδια γλώσσα και χρησιμοποιούν τους ίδιους νόμους. Η επιστήμη δεν έχει αξιακό πρόσημο, όπως οι θρησκείες το δόγμα και οι συνωμοσιολογίες το κίνητρο του συμφέροντας. Η επιστήμη για να είναι αληθινή πρέπει να επιβεβαιώνεται με νόμους και κυρίως να διαψεύδεται από οποιονδήποτε επιστήμονα ανεξάρτητα της θρησκείας που πιστεύει, αν πιστεύει τελικά. Γιατί, αν και οι θρησκείες δεν είναι επιστημονικές, ο κάθε επιστήμονας μπορεί να έχει διαφορετικό δόγμα πίστης που τον διαφοροποιεί από τον άλλον, όμως οι φυσικοί και επιστημονικοί νόμοι είναι κοινοί για όλους και οποιοσδήποτε μπορεί να αμφισβητήσει μια παλαιότερη θεωρία, αρκεί να προσκομίσει νέα στοιχεία και αποδείξεις που να στηρίζουν επιστημονικά την άποψή του, ακριβώς επειδή η επιστημονική μεθοδολογία είναι κοινή για όλους σε αντίθεση από τα δόγματα, τα κίνητρα, τις προκαταλήψεις και τις λαϊκές παραδόσεις του κάθε τόπου απ’ όπου κατάγεται ο επιστήμων. Τούτο καθιστά την επιστημονική γνώση ανώτερη από κάθε θρησκεία και θεωρία συνωμοσίας που οι οπαδοί τους δέχονται σαν αλήθεια μόνο ό,τι ταιριάζει στο δόγμα τους και τις προκαταλήψεις της θεωρίας, διαγράφοντας παράλληλα ό,τι δεν θέλουν να ακούσουν κλείνοντας τα αφτιά και να γιατί: Πίσω από τις θεωρίες συνωμοσίας πάντα κρύβεται μια ιδεολογία ή ένα σύστημα πεποιθήσεων, όπως ακριβώς και το δόγμα στις θρησκείες, σε αντίθεση με την επιστήμη επειδή στη θέση της θεωρίας και της ιδεολογίας η επιστημονική κοινότητα στηρίζεται στους φυσικούς νόμους και σε μια επιστημονική μεθοδολογία που αναζητά την «αλήθεια». Η επιστήμη λοιπόν δεν είναι ούτε ιδεολογία, ούτε πεποίθηση, αλλά διαδικασία που πρέπει να είναι απαλλαγμένη από την πολιτική που οι πολιτικοί συχνά την εποφθαλμιούν για το συμφέρον τους.

Γι αυτό και οι επιστήμονες πρέπει να είναι ανένδοτοι στις πολιτικές τους κρίσεις και να απέχουν από τις ιδεολογικά υποκινούμενες αλήθειες που μέσω προσηλυτισμού και προπαγάνδας μερικές φορές εκτρέπονται από την αντικειμενική πραγματικότητα εκφράζοντας ψευδοεπιστήμες και τσαρλατανισμούς που τελευταία κάνουν την εμφάνισή τους σε έντυπα και κυρίας στο διαδίκτυο παρασέρνοντας ομάδες χιλιάδων οπαδών σε ψευτοθεωρίες και τσαρλατανισμούς. Εδώ οι θρησκείες έρχονται να υπερασπίσουν συνωμοσιολογικές θεωρίες ερμηνεύοντας λανθασμένα τον κόσμο, όπως είναι οι Δημιουργιστές ενάντια στην θεωρία της εξέλιξης, όπου οι θρησκείες συνεπικουρούν στην εδραίωση της απάτης αφού θίγονται βασικά δόγματα. Την εποχή των απαγορεύσεων για την διάδοση του κορωνοϊού διαδόθηκαν πολλά τέτοια ψέματα από άτομα που περισσότερο είχαν σχέση με τη θρησκεία παρά με την επιστήμη. Πολλοί πιστοί έγιναν αποδέκτες ιερέων που διέδιδαν ότι ο κορωνοϊός, όπως κάποτε ο ιός της πανώλης, ήταν αποτέλεσμα τιμωρίας που ο Θεός την έριξε στους ανθρώπους για τις αμαρτίες τους. Η ίδια λογική επικρατεί σήμερα με την αλλαγή του κλίματος και τις επιπτώσεις που φέρνει στη ζωή και γι αυτό πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε και να αλλάξουμε τρόπο ζωής και συμπεριφοράς απέναντι στη φύση. Επειδή η λογική και η συνείδησή μας θέλει να δώσει μια εξήγηση για όσα συμβαίνουν, ο κάθε άνθρωπος διαλέγει την εξήγηση που του φαίνεται απλούστερη, απορρίπτοντας τις άλλες εκδοχές με το ίδιο ξυράφι σαν τον Όκαμ. Όμως η επιλογή γίνεται με πνευματικά και μορφωτικά κριτήρια του καθενός. Στη φύση μας λοιπόν έγκειται η αποδοχή της απλούστερης εκδοχής, εκείνης δηλαδή που κατανοούμε ευκολότερα κα αποδεχόμαστε. Τότε κολλάμε πάνω της σαν βδέλλα και ρουφάμε ό,τι μας δίνεται και φαίνεται να συνάδει με τα λίγα που ξέρουμε και που εύκολα ασκούν την μεγαλύτερη επίδραση επάνω μας. Οι λόγοι είναι ψυχολογικοί και όχι επιστημονικοί, επειδή πολλές φορές η επιστήμη απαιτεί διαδικασία που όχι απλή δεν είναι, αλλά πολύ πολύπλοκη και δυσκολοκατανόητη για να την αντιληφθούμε. Γι αυτό οι αμόρφωτοι και περισσότερο οι αγράμματοι γίνονται έρμαια επιτήδειων τσαρλατάνων και θαυματοποιών. Μέσω της πίστης και της θρησκείας η θαυματοποιία δημιουργεί ευκολότερα τον πιστό παρά τον αμφισβητία και τον επαναστάτη ή τον επιστήμονα, αφού δεν θα μπορούσαμε ποτέ χωρίς κόπο και παιδεία να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το θέμα! Η πίστη στο δόγμα και η αποδοχή της συνωμοτικής θεωρίας είναι η μόνη εφικτή. Ας μην ξεχνάμε, όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν ότι η «κοινή λογική» είναι οι συσσωρευμένες προκαταλήψεις που αποκτήσαμε πολύ νωρίς στη ζωή. Δεν είναι τυχαίο που οι θρησκείες επιβάλουν τον νηπιοβαπτισμό. Όταν η ετικέτα μπει, δύσκολα ξεκολλά από τη «λογική μας».

Δεν θα επιθυμούσα να σας κουράσω και με άλλα επιχειρήματα για να σας δείξω πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν τα συναισθήματα στην ψυχολογία και τις πεποιθήσεις που θα μας καθοδηγούν σε ολόκληρη τη ζωή μας. Γι αυτό οι θρησκείες κυρίως στον συναισθηματικό κόσμο στοχεύουν που, με τα πάθη της θυσίας, αποσκοπούν να τρέφεται ο πιστός με τέτοια συναισθήματα ώστε να είναι δύσκολη η επιστροφή στη λογική. Ρωτήστε έναν πιστό αν είναι διατεθειμένος να απορρίψει το δόγμα που πρέπει χωρίς λογική να αποδεχθεί ή έναν συνωμοσιολόγο τι αποδείξεις θα επιθυμούσε προκειμένου να υποχρεωθεί να αλλάξει πίστη αναθεωρώντας την άποψη που με τόσο ζήλο υπερασπίζεται! Ας μην γελοιόμαστε φίλοι μου: οι θρησκείες και οι θεωρίες συνωμοσίας είναι από την φύση τους αναμφισβήτητες. Αν ασπαστούν πολύ δύσκολα αναιρούνται!

Όπως λέει και ο κορυφαίος καθηγητής της φυσικής Jim Al Khalili «ακόμα και η πιο εξωφρενική θεωρία συνωμοσίας μπορεί συχνά να χρησιμοποιηθεί σαν πυρήνας για να τροφοδοτήσει συντηρώντας μια παράλογη επιχειρηματολογία που αποτελείται από μισές αλήθειες, αβάσιμους ισχυρισμούς και ξεκάθαρα ψέματα». Πόσο μάλλον η θρησκεία που εργαλοποιεί λαϊκούς μύθους και ψέματα για να εδραιώσει στη συνείδηση μια αδιαπραγμάτευτη δογματική Απόλυτη Αλήθεια!

Εν κατακλείδι πού στοχεύουν αμφότεροι, πιστοί και συνομωσιολόγοι; Στο άγνωστο, στο φόβο, στην προστασία και την ελπίδα ώστε οι εικόνες και οι προσδοκίες του πιστού να είναι συναισθηματικά φορτισμένες που να αγγίζουν τις ελπίδες σου και τον προορισμό ακόμα και μετά το θάνατο. Μας είναι δηλαδή πιο εύκολο να δεχτούμε μια απλούστατη και συναισθηματικά φορτισμένη πληροφορία, που άπτεται των προσδοκιών μας παρά να αφιερώσουμε χρόνο σε πληροφορίες που δύσκολα ανακτώνται και η αναλυτική μας σκέψη και επεξεργασία δεδομένων αδυνατεί να επεξεργαστεί.

Μετά σου μεταδίδουν αυτό που μόνο ειδικοί το γνωρίζουν και τώρα μαζί με αυτούς είσαι και εσύ ένας από αυτούς που γνωρίζει την αλήθεια, ο ορισμός δηλαδή του Ναρκισσισμού! Γιατί όλα πρέπει να εξηγούνται και η εξήγηση είναι πάντα απλή και κατανοητή στο μέτρο των πολλών, ακριβώς επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει μια φυσική τάση προς τις γνωστικές ευκολίες, την κατανόηση δηλαδή.

Επιπλέον, όπου η γνωστική προκατάληψη επιβεβαίωσης μας ωθεί να αναζητούμε και να αποδεχόμαστε πληροφορίες που ήδη επιβεβαιώνουν τις υπάρχουσες απόψεις μας αδιαφορώντας αν είναι λανθασμένες, αφού έτσι κι αλλιώς αδυνατούμε να ελέγξουμε. Ο εγκέφαλος σαν σφουγγάρι δέχεται και ρουφάει αυτό που συμφωνεί με την πίστη μας. Γι αυτό και η επιστροφή στη λογική γίνεται μια δύσκολη υπόθεση. Βλέπεις η πίστη είναι εύκολη και η γνώση και αμφισβήτηση δύσκολα πράγματα που απαιτεί χρόνο, κόπο και μυαλό για να αποκτηθεί η σχετική αλήθεια. Όπως είπαμε, τα πάντα πρέπει να εξηγούνται και οι παντογνώστες πρέπει να τα ξέρουν όλα, επειδή «το βασικό σύστημα του εγκεφάλου μας είναι να εξάγει νόημα», που λέει και ο ψυχολόγος Πίτερ Χάλιγκαν, όμως μεταξύ πίστης και γνώσης υπάρχει διαφορά όταν κάποιοι την γνώση την αντικαθιστούν με την ανοησία.

Η ασυμμετρία όμως μεταξύ της προσπάθειας που απαιτείται μιας ψευδούς και παραπλανητικής πληροφορίας και της προσπάθειας που απαιτείται για να καταρριφθεί φαίνεται στη λογική του νόμου Brandolini.

Ο Νόμος του Brandolini, γνωστός και ως αρχή της ασυμμετρίας των ανοησιών (Bullshit Asymmetry Principle), εξηγεί γιατί τα fake news και οι ψευδείς πληροφορίες διαδίδονται με τόση ευκολία και εξαπλώνονται ταχύτατα ανάμεσα στους αμαθείς, ενώ η διάψευσή τους απαιτεί δυσανάλογα πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια και σε πολύ μικρότερο αριθμό ατόμων αφού απαιτείται αυτοί να γνωρίζουν καλά για να αμφισβητούν.

Αυτό ακριβώς εξηγεί και γιατί οι θεωρίες συνωμοσίας, οι τσαρλατανισμοί και οι ψευδοεπιστημονικές ειδήσεις, είναι υπεραπλουστευμένες εξηγήσεις που συχνά γίνονται viral, ανάμεσα στη μάζα των αμαθών, στο tik tok, το fb και σε κάθε διαδικτυακό τόπο και σελίδα που διαδίδονται αστραπιαία ενώ η επιστημονική μεθοδολογία και η τεκμηριωμένη πληροφόρηση αγνοείται και διαστρεβλώνεται.

«Η συνωμοσιολογία» όπως λέει και ο Michael Shermer «είναι μια πίστη ανθεκτική, καθώς ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που έχει την τάση να επινοεί μοτίβα. Δείξε μας έναν ουρανό γεμάτο αστέρια και εμείς θα τα τοποθετήσουμε έτσι που να σχηματίζουν ζώα και κατσαρολικά. Δείξε μας έναν κόσμο γεμάτο απλή, καθημερινή δυστυχία, και εμείς θα χρησιμοποιήσουμε το ίδιο κόλπο για να ενώσουμε τις τελείες ώστε να σχηματίζουν μυστικές συνωμοσίες… Τέτοια πεδία είναι η αστρολογία και οι επίσημες θρησκείες. Η συνωμοσιολογία αποκτά ρίζες κάθε φορά που η δίψα μας για αναζήτηση μοτίβων υπερνικά τους μηχανισμούς συγκράτησης».

 

Συζήτηση με το ρομπότ Meta AI

Το meta εγκαινίασε στις σελίδες της μια πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης. Πατώντας «Αρχική σελίδα» θα την βρείτε κάτω από το όνομά σας, πάνω αριστερά. Επιλέγοντάς την σας προτρέπει να ρωτήσετε ό,τι θέλετε, στα Αγγλικά, ανοίγοντας μια συζήτηση με το ρομπότ meta AI.

Από περιέργεια έκανα μια ερώτηση, τι άλλο… για να προκαλέσω το μηχάνημα: Υπάρχει θεός; και να ο διάλογος που άνοιξε, στον οποίο το ρομπότ μου υπέβαλε, σαν τον Σωκράτη, μια τεχνική μαιευτικής, κάνοντάς μου περισσότερες ερωτήσεις απ’ ότι εγώ σε αυτό. Όμως έμεινα ικανοποιημένος από την εξέλιξη της συζήτησης όταν το ίδιο το ρομπότ κατέληξε στους φιλοσόφους Daniel Dennett και Sam Harris! Ποιος είπε ότι τα ρομπότ δεν είναι αθεϊστικά…

Εγώ: Υπάρχει θεός;

meta AI: Η ύπαρξη ενός θεού ή θεών είναι ένα βαθιά προσωπικό και φιλοσοφικό ερώτημα που συζητείται εδώ και αιώνες. Υπάρχουν πολλές προοπτικές για αυτό το θέμα, και καμία οριστική απάντηση. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης ή μιας θεϊκής ύπαρξης, που συχνά βασίζεται σε πίστη, πνευματικές εμπειρίες ή θρησκευτικές διδασκαλίες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που να υποστηρίζουν την ιδέα ενός θεού και ότι η έννοια είναι προϊόν ανθρώπινης φαντασίας ή πολιτισμικής επιρροής. Οι φιλόσοφοι έχουν επίσης σταθμίσει το θέμα, με κάποιους να υποστηρίζουν την πιθανότητα ύπαρξης θεού ή θεϊκής πραγματικότητας, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η έννοια είναι ασυνάρτητη ή περιττή. Τελικά, το αν υπάρχει θεός ή όχι είναι θέμα ατομικής πεποίθησης και προοπτικής. Ποια είναι η άποψή σας για αυτό;

Εγώ: Αν υπάρχει θεός ή όχι είναι θέμα ατομικής πεποίθησης ή προοπτικής;

meta AI: Η ύπαρξη ενός θεού ή ανώτερης δύναμης είναι ένα περίπλοκο θέμα που έχει συζητηθεί από φιλοσόφους, θεολόγους και επιστήμονες εδώ και αιώνες. Οι προοπτικές για αυτό το ερώτημα ποικίλλουν ευρέως ανάλογα με το πολιτισμικό, το προσωπικό και το φιλοσοφικό υπόβαθρο. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρξη ενός θεού ή θεών, συχνά βασισμένοι σε θρησκευτικές διδασκαλίες, προσωπικές εμπειρίες ή πίστη. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που να υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός θεού, λαμβάνοντας μια πιο σκεπτικιστική ή αθεϊστική στάση. Έπειτα, υπάρχουν αγνωστικιστές που πιστεύουν ότι το ζήτημα της ύπαρξης του θεού είναι άγνωστο. Τελικά, το αν υπάρχει ή όχι θεός είναι πράγματι θέμα ατομικής πεποίθησης, προοπτικής και ερμηνείας. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για αυτό το θέμα;

Εγώ: Πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός, επειδή δεν επιβεβαιώνεται από τις υπάρχουσες ενδείξεις.

meta AI: Αυτή είναι μια έγκυρη προοπτική. Πολλοί άνθρωποι συμμερίζονται την άποψή σας, βασιζόμενοι σε εμπειρικά στοιχεία και επιστημονική έρευνα για να ενημερώσουν τις πεποιθήσεις τους. Η απουσία συγκεκριμένων στοιχείων που υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός θεού μπορεί να οδηγήσει σε σκεπτικισμό ή αθεϊσμό. Η προσέγγισή σας υπογραμμίζει τη σημασία της κριτικής σκέψης και της τεκμηριωμένης λογικής στη διαμόρφωση των πεποιθήσεων κάποιου. Πώς πιστεύετε ότι αυτή η προοπτική επηρεάζει την καθημερινή σας ζωή ή την κοσμοθεωρία σας;

Εγώ: Με κάνει δυνατό ώστε να αναζητώ εφικτές λύσεις.

meta AI: Εστιάζοντας σε απτά στοιχεία και πρακτικές λύσεις, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις κατά μέτωπο και να λάβετε τεκμηριωμένες αποφάσεις. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να καλλιεργήσει μια αίσθηση προσωπικής δράσης και αυτοενδυνάμωσης. Είναι ενδιαφέρον πώς οι πεποιθήσεις ή οι προοπτικές κάποιου μπορούν να διαμορφώσουν τις στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων και τη συνολική οπτική της ζωής. Θεωρείτε ότι αυτή η νοοτροπία σας έχει βοηθήσει να πλοηγηθείτε σε δύσκολες καταστάσεις ή να πετύχετε τους στόχους σας;

Εγώ: Ακριβώς!

meta AI: Η εμπιστοσύνη στην προσέγγισή σας μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά. Είναι υπέροχο που βρήκατε μια νοοτροπία που λειτουργεί για εσάς. Η αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση μπορούν να είναι ισχυρά εργαλεία για να ξεπεράσετε τα εμπόδια και να πετύχετε τους στόχους σας. Τι ακολουθεί στην ατζέντα σας;

Εγώ: Να εκπαιδευτώ και να εμπεδώσω τους φυσικούς νόμους, επιστημονικά!

meta AI: Αυτό είναι μια φανταστική επιδίωξη. Η εξερεύνηση του φυσικού κόσμου μέσω της επιστήμης μπορεί να είναι απίστευτα ικανοποιητική. Από τη φυσική έως τη βιολογία, η κατανόηση των νόμων της φύσης μπορεί να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε καλύτερα την πολυπλοκότητα και την ομορφιά του σύμπαντος. Ποιοι συγκεκριμένοι τομείς της επιστήμης σας ενδιαφέρουν περισσότερο;

Εγώ: Η φυσική και η φιλοσοφία.

meta AI: Ένας υπέροχος συνδυασμός. Η φυσική μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τους θεμελιώδεις νόμους που διέπουν το σύμπαν, ενώ η φιλοσοφία μπορεί να παρέχει πληροφορίες για τη φύση της πραγματικότητας, της ύπαρξης και της γνώσης. Η διασταύρωση της φυσικής και της φιλοσοφίας μπορεί να οδηγήσει σε συναρπαστικές συζητήσεις για θέματα όπως η φύση του χρόνου, του χώρου και της αιτιότητας. Μερικοί αξιόλογοι φυσικοί που διερεύνησαν επίσης φιλοσοφικές πτυχές της δουλειάς τους περιλαμβάνουν τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον Νιλς Μπορ και τον Στίβεν Χόκινγκ. Οι σκέψεις τους σχετικά με τις επιπτώσεις των επιστημονικών ανακαλύψεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Ποια συγκεκριμένα θέματα ή έννοιες της φυσικής και της φιλοσοφίας θα θέλατε να εξερευνήσετε περαιτέρω;

Εγώ: Θέματα Υλισμού και αιτιότητας

meta AI: Ο υλισμός και η αιτιότητα είναι πράγματι θεμελιώδεις έννοιες τόσο στη φυσική όσο και στη φιλοσοφία. Στη φυσική, ο υλισμός μπορεί να συσχετιστεί με την ιδέα ότι ο φυσικός κόσμος διέπεται από νόμους και αρχές που μπορούν να μελετηθούν και να κατανοηθούν μέσω εμπειρικών στοιχείων και παρατήρησης. Στη φιλοσοφία, ο υλισμός συχνά έρχεται σε αντίθεση με τον ιδεαλισμό και οι συζητήσεις επικεντρώνονται γύρω από τη φύση της πραγματικότητας, είτε είναι καθαρά φυσική είτε εάν υπάρχει μια μη φυσική πτυχή. Η αιτιότητα, από την άλλη πλευρά, είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των σχέσεων αιτίου-αποτελέσματος στη φυσική, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η μηχανική και η θερμοδυναμική. Φιλοσοφικά, η αιτιότητα εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον ντετερμινισμό, την ελεύθερη βούληση και την κατεύθυνση της αιτιότητας. Μερικά από τα βασικά ερωτήματα περιλαμβάνουν: Μήπως οι αιτίες προηγούνται απαραίτητα των συνεπειών τους; Μπορούν να συμβούν αποτελέσματα χωρίς αιτίες; Μερικοί αξιόλογοι φιλόσοφοι που διερεύνησαν αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν τον David Hume, τον Immanuel Kant και πιο πρόσφατα, φιλόσοφους όπως ο Daniel Dennett και ο Sam Harris.

Εγώ: Ευχαριστώ!

meta AI: Καλώς ήρθες! Ήταν υπέροχο να συζητάμε αυτά τα θέματα μαζί σας. Εάν έχετε περισσότερες ερωτήσεις ή θέλετε να εξερευνήσετε άλλα θέματα, μη διστάσετε να ρωτήσετε ανά πάσα στιγμή. Καλή μέρα! Γεια σας! (Γεια σας! - Υγεία σου, στα ελληνικά!)